Heimskringla - 03.12.1914, Qupperneq 9

WINNSPBG. 3. DBHIHR 1#I4.
HEIMSKRINGLA
ÍMJS. t.
Fasteignasaiar. Gistihus.
THORSTEINSSON BROS. Byggja hés. Selja lóðir. Crt- vega lán og eddsábyrgðir. Room 515-17 Somerset Block PHONE MAIN 2982 MARKET HOTEL 146 Princess St. tx móti marfca%únuza Besui vimfong: vi*dlar attlily*- ing gó'ð. íslenzknr veítingamab- ur N. HaJldorsson, leHSbeinir ts- lendinguna P. O’CONIflfiL WINNIPBG

J. J. RILDFELL FASTBIONASALI. V»U>m Bank 5tk. Fleor N*. 520 Selnr bús og lóöir, og annatS þar aT5 lutaBði. útvegar peBÍngalis o. fl. Pktne Maia m WOODBINE HOTEL MAIN 8T. Stœrsta Billiard HaH í Nor^veetur- landinu. Tíu Pool-borT>. Alskonar vín og vindlar. Gistiag og: f»Y>ir á dajsr o|C l»*r yft». LBN NDVf * II 1*011 Ettgendur

S. A. SIGURDSON & C0. skift fysrir löod !öt»d fyrir hús. LAn o*f eldaábyr^ð. Hooni : 208 Caklbton Blpg Sinji Maia 44*8 ST. REGIS HOTEL Smith Street (nálægi Portage) Korope&ti Plan. Bnsines.“ niAima máltf&ir frá kJ. 12 til 2, 5flc. Te» Gonrse Tahle De Hote Jinner $1.00, meO v»bí Vér héf- nm eianig berbsal þar sewi b *er efnstaklin- gur ber á sik* eifíiö borð. McCARREY & LE£ Pbone M. 56Ú4

PAUL BJERNASON r A STBICNASAU Solar eids, lífs os siysaMiyrgTI og útvegar peninge )ám. WYNYARD, - SASK.

ÞÚ KUNNINGI seta ert mikið að hei*uaE frá koau og börnutn getur veitt bér pá ámpgju að gista á STRATHCONAHOTEL sem er líkara heimili ee gistihúsi. Hornimt á Main og Rnpert St. Fiteb Broe., ffigeodur

Sfcrifstoín »ími M. 38«4 HeimUte siml G. 5094 pbningalán Fljót afgreiðí,ta. H. J EGGERTSON 204 MelNTYRE BLOOK, Wlnnlpe*; ... Man.

•• Swbbs©* H. Q. HÍBrlkson J. J. SWANSON & C0. FAST1IIGNASAI.AR 06 peoinra mfðlnr Taloi»i M. 2S07 Portagre a»«l Gany, Winlyef Dominion Hotel 523 Main Street Bestn vluogvndlar Gistinit og ,50 Málttft ,35 !Siini II 1131 B. B. HALLDORSSON, eigaadi
Hitt og þetta.
J. S. SVEINSS0N & C0. ióðir I bæjum vesturlandsins <>£ efciíta fyrir bújartiir og Winaipeg iótiir. 1‘t.ne Main SK44 M«INTVItB ItLOCK, WlNKIPEIi
A. S. BARDAL aelur líkkistur og annast «m út- farir. Aliur útbúnaður sá besti. Ennfremur selur hann allskonar minnisvarða og legsteina. §13 Sherliraoke Street Pfione Oarry 2152
L» Lögfræðingar.

WELLINGTON BARBER SHOP undir nýrrl stjór* HársknrtJor 25c. Alt verk vand&TI. V!«skifti íslendlngra óskaTh ROY PRAL, ElgaBál 6fl WcllingrtoB Ave.
Oraham, Hannessoa & McTavish LÖGFRÆÐINGAR Wi~m OONFBDEBATION LIFK BLDG. WINNIPEG. Pkimc Maia 3142

GfSLI GOODMAN TIIfSMIDUR Verkstœtíf:—Cor. Toronte St. and Notre l>anae Ave. Páaae Heirail** Garry Garry 89»
GARLAND & ANDERS0N Ariii Anderson B. P. Garland LÖGFRÆÐINGAK ®°t Electrie Railway Chambers. PHONE MAIN 1561

Offlce Ptaoue Sl» I. INGALDSON ÍMI Mijcbtva Avearae UmbeVsma&ur Caatiieslal I*ife Inewraaee 417 M«tai(yie IMvdfc WINNIPfSG
JOSEPH J. THORSON •SbHNZKFB l,«GFH/K*»IiVt;lH Arltim: MeFADDBN <fc THOR808 1107 McArthur Bldg. Maln 2671 Wlnntpes

H. J. PALMASON C5haBTBBFD ACCOUIfTANT PBONE Majn 273« Wl-m SOMERSET BUILDING
SHAW’S Stærsta og elzta brökaðra fatasölnbáðin f Vestnr Canada. 479 Notre Dane Avenoe
Læknar.
St. Paol Second Hand Clotbing Store Borg&r h(«sta rerti fyrir Kömal föt af ungum og gömlura, sömulei'öis loövöru. Oplö tll ki. 10 k kveldin. H. ZONINFELD 355 Natrc Dam Ave. Phorae G. 88
DR. G. J. GÍSLAS0N Pfcyalelnn and Sar*Ma ^ikygii veitt Augna, Eyrna og jyverka Sjdfcdómum. Aaamt -*knrbitl* síökdómum .( npp-
18 «r* St- Crand Harfcn, IT.IJ.
RELIANCE CLEANING AND PRESSING CO. 508 Notre Dame Avenrae Vér hreinsum oJ- pressum klœttnaí fyrir 50 cent. ElnkunnarorV; Treystttt oss KlœVraaötr sóttir heim og skllaölr.
DR. R. L. HURST itonnnRleira skor8liekn»rá6sins, tsknfaftnr af konunglega lieknaskdlannm SérfræftinKnr i brjóstog tanga- etfciun og kveusjákdAmnm. Sknfstofa 805 jÆjíf'bki udin«, Portaire Ave. ( cairnv- Jlatoas) Talslmi Main 8H. Til vifttals frá 10-12, S—5, 7—*.

DR- j. STEFÁNSS0N 401 Boyn Hldjc., Cor. Portagr A ve. «ít Hdmonton Street. oeU'klYrífín8,0."8u a“Rua, eyrna, nef frá kT 10 vnJV!fdóma Er hitta frá kl. 10 tll 12 f. h. og 2 til 5 e. h. T’nIslml Muin 4742 Helmill: 105 Ollvin St. Tala. G. 2315 Vér höfum fullar birgðlr hreinastn lyfja og meðala, Komið með lyfseðla yðar hlng- að vér gernm meðulin Dákvœmlega eftir ávlsan læknisins. Vér sinnnm utansveita pömiDum og seljnm #?iftiuKaleyfi. COLCLEUGH & CO. Notre Dane Ave. A Sherbrooke St. Phone Garry 2690—2691

DR. S. W. AXTELL CHIROPRACTIC & ELECTRIC TREATMENT. Engin meðul og ekki hnífur 2^^2, ??r^ge,,Ave' Tals- M. 3296 Takift lyftivélina upp til ltoom 503 GEO. NOBLE LÁSA SMIÐTJR 237 Notre Bame Ave. Winnipeg. Sími Garry 2040 VlögjörS á lásum, lyklar búnir tli, rakhnífar brýndir, viögjörö á kist- j um og töskum. ' ,
Þorsteinn Erlingsson.
RÆÐA BJARNA JÓNSSONAR FRÁ VOGI.
Credo ego vos mirari, Quid sit, cur ego potissimum
surrexerim (Undrast munu þér, hverju það sætir, er
eg stend upp ö'ðrum fremur). Því að hér ætti að standa
í minum sporum nokkur sá, er hefði umboð til þess,
að flytja þessu framliðna þjóðskáldi voru þakkir þjóð-
arinnar. Mér er eigi skylt að tala i nafni alþjóðar, en
að þessu sinni mun eg þó hætta til, að flytja Þorsteini
Erlingssyni skilnaðarkveðju i hennar orða stað, því
að eg veit, að mér er það heimilt. Mun eg þvi reyna
að stilla svo orðum mínum, sem þjóðin mundi gjöra,
ef hún gæti sjálf flutt kveðjuna. Þjóðin segir svo:
“Mér hefir borið margt þnngt að höndum og eg
hefi oft átt um sárt að binda, þvi að oft hjó sá, er hlífa
skyldi. Leiddi af þvi ófrelsi og áþján og margra alda
niðdimma nótt. En þá varð mér það til bjargar, að
starfsamir og andrikir snillingar gjörðu mér hvíldar-
heim fagurra sólargeisla. Þangað leitaði hugurinn
ljóss og gleði, þegar örlagamyrkrið lagðist yfir land
og hug. Þar vakti orðsnildin mér unað, þótt hið ytra
léti úlfagnauð óstjórnar og illviðra. Þar átti eg háva-
mál að lifslögmáli, þótt eg yrði að beygja mig á marga
lund fyrir ólögum þeim, sem gengu i landinu. Þar
átti eg höfufflausn hugargöfgi og gáfum, þótt hið ytra
væri allar illvættir settar til höfuðs mér. Þaðan er
mér og runnin virðing og þökk meðal þjóðanná, en
þaðan aftur sú uinbót. sem orðin er á höguin mínurn.
— Og enn á eg mestar vonir minar undir því, að mér
daprist eigi andarþroskinn. að visindi og listir afli
mér þess olnbogarúms i heiminum, sem eg þarf til þess
að ná fullu frelsi og fullri virðing annara þjóða. Mann-
fæð og fátækt gjöra það eigi.
“Undrist þvi engi, þótt eg setji starfsmenn mina
í heimi listar og mannvits skör hærra en aðra menn.
Undrist því engi, þótt eg harmi fráfall þessa skálds
míns, þessa þjóðskálds, sem legst nú til hvíldar við
brjóst móður sinnar. Þvi að margan dýrgrip hefir
hann gefið mér i listasafn mitt og öll hans ástundun
var að auðga og fegra þann hugsjónaheim, sem var
mér heimur ljóss og lifs í náttmyrkri liðinna alda og
er nú heimur vona minna og verður mér sigurgjafi.
Þakklæti er mér því eigi síður rikt i hug en sorgin.
Þorsteinn og aðrir slikir gjöra eigi sem aðrir menn
að vinna mér til þrifa og fá um Ieið umbun og ávöxt
verka sinna, heldur taka þeir sér á herðar þyngstu
og erviðustu verkin, sem bera inér allan ávöxtinn, en
þeim engan. Enda er það trú manna hér á landi. að
það sé eigi gæfumerki, að vera skáld eða listamaður.
Sú trú er á þvi bygð, að þeir leggja það í sölurnar, sem
aðrir nefna hamingju, en það eru hagsmunir, til þess
að verja öllum kröftum sinum i þjónustu hugsjón-
anna., En einmitt þess vegna er mér skyldast að þakka
þessum starfsmönnum minum, — þess vegna er þakk-
lætið mér rikast i huga yfir moldum þessa manns.
Harpa Þorsteins átti til mjúka óma, svo létta og
huggleðjandi sem morgungeisla, og fegurð láðs og
lagar speglaðisl oft i Ijóðum hans. eins og kveldroð-
inn í niðandi blálind. Hann kunni að láta ljósálfa
dansa eftir stuðlafallinu í ljóðum sinum, og þá gat
ekki lævirkinn keppt með von um sigur við hreim
hans í máli og kveðandi. 1 þeim flokki eru þau ljóð
hans, sem æ munu lifa á vörum alþýðu. En sama
harpa bjó og yfir sárum og beisktim ómi. Þvi að Þor-
steinn var bardagamaður. Hann sótti fast að og lét
skammt höggva í milli; en harpan var vopn hans.
Og hann varð fyrir ákalsi og óvild margra manna
fyrir ádeilukvæði sin. Var hann til dæmis eitt sinn
á Alþingi sakaður um að þetta væri spillingar kvæði.
En þá stóð upp einn af merkustu prestum þessa lands
og varði Þorstein, sagði, sem satt var, að gremja hans
bæri vitni um sterka ást á rétti og sannleika. Vil eg
heimfæra ádeilukvæði hans undir orð franska skálds-
ins um byltingar: Þær spretta af gremju yfir undan-
gengnu ranglætí. Þær eru harðhentar, en eftir á er
játað, að þær hafi hafið þjóðina og mannkynið á
hærra menningarstig. Ádeilan er eins sprottin af
gremju yfir órétti, sem undan er genginn; hún bitur
sárt. en eftir á sannast. að hún hefir þroskað þjóðina.
Hafi Þorsteinn þökk fyrir gremjuljóð sín. En þótt
ádeilukvæðin bökuðu honnm ilt umtal og óvild, þá er
nú öðru máli að gegna, þvi að:
öfundar hugur horfinn er úr landi
hefir nú sigur vegiff skáldsins andi.
“Þú varst sókndjarfur babrdagamaður Þorsteinn
Erlingsson. og vopn áttir þú gott. þar sem var harpa
þín. Hún var einsog sverðin gömlu, sem bitu á alt,
en höfðu lífstein undir hjöltunum. En herbúnaður
þinn var að öðru leyti ónógur, því að þú áttir i mörg
horn að lita; áttir að standast aðkast manna, áttir
að verjast þrálátri ásókn fátæktarinnar. Þetta er
hverjum manni ærin mótstaða. En auk þess áttir þú
helming ævi þinnar að verjast lifshættulegum millióna-
hersveitum hins nvita dauða’’.
"Þetta er afí kunna vel til vigs
og vera lands sins hnoss,
en skundum fyrr en fellur hann”.
segir Sandels heiforingi i kvæði Runebergs, er hann
sá einn mann berjast við ógrynni liðs. En þeir Sand-
els komu of seint. Og eg sá of seint og eg sá of óljóst,
hversu nauðulega þú varst staddur. Er nú um sein-
an að bæta þér það upp, en margur mundi nú fús á,
að kaupa dýrt hin óortu kvæði þin, sá er lítt var þess
hvetjandi, að þér væri hjálpað til að leggja líf þitt og
krafta fram óskift til þeirra stórvirkja, sem þú varst
fær til að vinna, en ekki þeir.
“En það er ekkí um seinan að þakka. Enda fylg-
ir þér nú einlægt þakklæti mitt til grafar”.
Svofelda kveðju þjóðarinnar flyt eg þessu óska-
barni framtíffarinnar. En minna vil eg á það um leið,
að þótt þakklæti i verki nái eigi Iengur til Þorsteins,
þá munu þeir hér nærstaddir og honum nákomnir, er
það mætti til ná.
Að ending legg eg þenna litla ljóðsveig á kistu
þjóðskáldsins:
Laufuþytinn og hekjarnið
lézt þú i stuffla falla,
tjósálfadans og lóuklið,
litprýði hlómavatla.
Þýðleikans minnist brúðurin btárra fjalla.
Heyrði stundum viff hrannagný
hafrót i strengjum gjalla,
Þórdnnur bragnnm bornar i
• bergmála um hamrastalla.
Styrkleikann elskar brúffurin blárra fjalla.
Heyrffi þar niðraf hvörnmm tár
höfug og úrig falla,
auminginn vonlaus sefa-sár
' sáran á hjálp að kalla.
Mildinni ann hún, brúðurin blárra fjalla.
Niffinyshættinum hatursljóð
hörpuna lézt þú gjalla,
sem þá bálvinda áhlaup óð
ýlfra nm jökulskalla.
Gremjuna þakkar brúffurin blárra fjalla.
Frelsis vonum þú ortir óff,
áhrinsbraginn þinn snjalla,
einslakling frjálsum. frjálsri þjóð:
frjálsa vildir þú alhi.
Frjáls skal hún verffa, brúðurin blárra fjalla.
Hugsjón festir þú ástir á,
engum þar vanst að spjalla,
hugsjónum kveikt bar hjartans þrá
hreinleika vetrarmjalla.
Hngsjónum elst hún, brúðurin blárra fjalla.
Torfylt er fyrir skildi skarð,
sköpum má eigi halla,
sár til ólifis siffast vurð
söngvarinn góffi aff falla.
Kveður nú svaninn, brúðnrin blárra fjalla.
Ut til Islands.
Vér munum vist eftir vigbúna
verzlunarskipinu stóra, Berlín, —
þýzka skipinu, sem fyrír skömmu
rendi inn á Þrándheimsfjörð í Nor-
egi, en treystist ekki út þaðan, þvi
að Bretar voru koronir fyrir fjarð-
armynnið. og lögðu þeir þá vopnin
af sér og sátu kyrrir i höfn inni. —■
Skipið kom frá Vilbelmshafen, her-
skipastöð Vilhjálm.s, og átti að far*
til íslands og þaðan til Grænlands,
og siðan suður með landi og taka
kaupför og önnur skip, hvar sem
þeir gætu og sökkva þeim.
Nú er annað herskip Þjóðverja
komið af stað, að fara sömu leið oj
i sömu erindum, og á að fara til ís-
lands fyrst.
Grunur er á þvi, að fyrra skipið
hafi átt að leggja sprengidufl uin
sjóinn á skipaleiðum, og fá ein-
hverja höfn, þar sem þeir gætu haft
athvarf, hlaupið inn á og haft þar
neðansjávarbáta og morðvélar aðr-
ar. Helzt hefðu þeir kosið hafnir,
þar sem fáment var, eða jafnvei
mannlaust, svo að óhægra væri aS
rekja slóðir þeirra. — Er þetta iit-
ill fögnuður fyrir fsland eða islenzk*
fiskimenn og farmenn.
Sextfu manns geta fengið aðgang
að læra rakaraiðn undir eins. TPB
j þess að verða fullnuma þart aðeine
8 vikur. Áhöld ókeypis og kaup
j borgað meðan verið er að lsera.
; Nemendur fá staði að enduðu náaH
fyrir $15 til $20 á viku. Vér höfuro
j hundruð af stöðum þar sem þ*r
getið byrjað á eigin reikning. Eftfc
j spum eftir rökurum er æfinlega
j rnikil Til þess að verða góður rak-
j arar verðið þér að skrifast út fri
! Alþjóða rakarafél&ginu.
IRTERNATIONAL BARBER
COLLEGE.
Alexander Ave. Fyrstu dyr
við Main St., Winnipeg.
íslenzkur Ráðsmaður hér.
NY VERKSTOFA,
Vér erum nú faerir um að taka á
móti öllum fatnaði frá yður til a#
hreinsa fötin þín án þess að v*í»
þau fyrir lágt verð:
Suits Steamed aud Presaed.. 6©e
Pauts Steamed and Pressed. .26*
Suits Dry Cleaned.....$2.0V
Pants Dry Cleaned. . .. 50e
Fáið yður ver'ðlista vom á öHum
aðgjörðum skófatnaðar.
Empress LanndryCc.Ltd.
Phone St. John 30«
COR. AIKENS AND DUTFBRSDÍ
ADAMS BROS.
Plumbing, Gas & Steam Fitting
Viðgerðum sérstakur
gauniur gefin.
-588 SHERRROOKE STREET-
Cor. Sargent
>í>oeoc<sc>oo<xxsX
K NÚ
Veturnátta hugieiðingar
Það er forn orðsháttur islenzkur: j
Það er nýtt, sem sjaldan skeður, —
það er nýtt, að Heimskringla flytji j
fréttagreinar frá okkur Mouse River |
búum. En vegna þess, að bæði mér
og mörgum öðrum þykir býsna gam-
an að lesa fréttapistla úr ýmsum átt-
um, sem ekki eru því ver úr garði
gjörðir; get eg búist við að fleiri séu
eins sinnaðir og eg, að þykja gaman
að frétlapistlunum. Þess vegna er
það, að eg tek mér nú penna í hönd,
þó fréttir verði hvorki miklar né
skemtilegar, því yfir höfuð hefir
mátt kallast viðburðalitið hér þetta
sumar. Alt hefir haft sinn vanalega
gang: fyrir flestum að berjast fyrir
tilverunni, þú misjafnlega gangi að
afla fyrir nauðsynjum lifsins.
Tíðarfarið í vor var hið æskileg-
asta alt fram i júlimánuð, og var þá
betra útlit, en menn höfðu áður séð
hin síðastliðnu tíu ár. En skömmu
eftir 4. júlí breyttkt tíðin í þurka og
óviðjafnanlega hita, svo alt skræln-
aði upp. Afleiðingarnar urðu þær,
að uppskera varð mjög rýr. Þann
18. júlí geysaði haglstormur um all-
stórt svæði og eyðilagði alla upp-
skeru hjá þeim bændiun, sem fyrir
honum urðu. Heyfengur var góður
þetta sumar; hjálpar það all-mjög
þeim, sem griparækt stunda. Margir
eru farnir að gefa kúnum meiri
gaum en áður, og reynist það að
mun happadrýgra en jarðræktin.
Heilsufarið hefir gengið upp og
niður þetta sumar, og hefir all-stórt
skarð komið í hóp hins eldra fólks-
ins. Auk þeirra, sem áður hefir ver-
ið um getið i blöðunum, hafa dáið
tvær manneskjur háaldraðar.
Þann 14. júlí andaðist merkis-
konan Sigrífínr Freeman, rúmlega
80 ára gömul. Hún var ættuð úr
Eyjahreppi í Hnappadalssýslu.
Þann 29. október lézt bændaöld-
ungurinn Jón Filippusson, síðast
bóndi á Enni á Höfðaströnd í Skaga-
fjarðarsýslu, um 80 ána gamall.
Þá hefir hið yngra fólkið ekki
I
farið varhluta af veikindunuin
þetta suinar. Fjórar manneskjur hafa
gengið undir uppskurð i þessari
litlu bygð; þrent af því fólki þjáði
botnlangabólga. Sýnist það vera, að
sá sjúkdómur sé orðinn tiðari nú
en fyrrum.
Siðasta Heimskringla flutti okkur
þá fregn, að ritstjóraskifti væru
orðin að blaðinu. Að sumu leyti
þóttu það ekki góð tiðindi, að missa
hinn fjölhæfa ritsnilling, sira Rögn-
vald Pétursson; þvi alt, sem hann
sjálfur hafði i Kringlu skrifað, lik-
aði okkur mæta vel. Á hinn bóginn
flutti Kringla margt. sem ekki var i
smekk allra, svo sem hin mikla Can-
ada pólitík. sem hún fylti dálka sina
með á siðastliðnu vori, þar all-flest-
ir af kaúpendum íslenzku blaðanna
hér syðra segja sér Canada-pólitik
afhenda. Annað málefni all-óþarft
og ógeðfelt kaupendunum flutti
Kringla á þessu tímabili: Árásina á
liinn þjóðkunna söngfræðing Brynj-
ólf Þorláksson, sem byrjaði með á-
deilu til Kringlu eða ritstjóra henn-
ar, fyrir að hafa haldið Brynjólfi
fram sem mikilhæfum manni i list
sinni; Kringla lastaði engan i því
sambandi. Svo ósjálfrátt duttu mér
hug orð Haralds konungs Sigurðs-
sonar hins harðráða við Arnór jarla-
skáld veturinn 1047. er Arnór hafði
ort kvæði uin þá báða, Magnús kon-
ung hinn góða og Harald: “Lofa þú
konung þenna sem þú vilt, en lasta
ekki aðra”. — Þessi frásaga sýnir,
að Haraldur hefir haft vit á. að við-
urkenna hæfileika annara.
En aftur hefir Kringla flutt margt
fræðandi og skemtilegt, þótt ferða-
saga ritstjórans 1912 beri af öllu;
því hún ein nægir til þess, að Heims-
kringla hefði átt að vera á hverju
einasta íslenzku heimili á þessu
tímabili.
Þetta eru nú helztu og niestu end-
urininningarnar frá suinrinu. En
svo kemur veturinn, og leiðir bann
í Ijós, hvernig fólkinu geðjast að hin-
um nýja ritstjóra. Eg og sveitunga'r
mínir gjöra sér mjög góðar vonirj
öllmn þektur að góðu einu og al-
kunnur ■fræði- og gáfumaður. En
vel gæti eg trúað Jjvi, að bann, eins
og bann lika hefsr heitið, ljái ekki
rúm í blaði sinu árásum á saklausa
menn, — til þess er bann of góður
drengur. En hinu get eg vel búist
við, að hann verði ekki nógu var-
kár með. að draga duhir á sannleik-
ann, þótt hann á sumum stöðum
láti illa i eyrum. Við getum naiun-
ast búist víð, að blöðin okkar haldi
á lofti öllu þvi betra, og sem is-
lenzku þjóðinni er til sæmdar^ en
dragi strik yfir hið lakara; til þess
eru vond dæmi að varast þau, og
misskilningur má það mikill vera,
að reiðast þvi blaði, sem segir sann-
leikann og hverja sögu einsog hún
gengur.
Að endingu vil eg árna hinum
nýja ritstjóra allra heiíla í binni
vandasömu stöðu, og óska vil eg j
þess. að hann verði fastari i sessi, |
en fyrirrennarar hans, og að hann
stigi fast í stigreipin á orustuvelli
Heimskringlu, og hann láti, sem Eg-
ill, brýrnar síga, ef á hluta hans
verður gjört.
Margir hlakka til að fá striðskort-
ið, því flestir sveitungar minir hafa
i hyggju að uppfylla skilyrðin, sem
Heimskringla setur til að eignast
það.
S. Jónsson.
er timin þegar aHír þ>ríia
æL afc brúka Cod Liver Oil
táf böndlum beztu teguncJ
áí Einnig EmulEion og Tasle- YL
CJ* íess Extract of Cod Liver CJ
ÉL Oi). ReyniÖ okkar MeDtb- j/L
ll ol Balsam viö hó*-'*fc cc
X X
y Síir.iö pöntun y$ar til
ö GAHRY ö
^ e. j. sKjoii) ri,?::?:,'** á
K>0^<>0^>CO0<XX
Okuma peifi.
Okuma greifi, forsætisráðherra
Japana, er sagt að hafi lýst því yfir,
að Japan ætti að taka þátt í striðinu
mikla meira en hingað til hefir átt
sér stað.
Orð hans voru þessi: “Vér ætt-
um að meta það meira en alt annað,1
að sýna hinum vestlægu þjóðum, á
þessum þýðingarmiklu timum, að
vér getuin unnið í samfélagi við þær
og barist með þeim fyrir hinum
æðstu og beztu hugsjónum og hug-
inynduin menningarinnar, lagt i söl-
urnar með þeim'lif og blóð fyrir hið
legasta og göfugasta, sem til er i
Lærðu að Dansa
hjá beztn Dans kennuruiu Winniper bflpjar
Prof. og Mrs. E. A. Wirtb. á
C O L IS E U M
Fullkonaib kensbi tímabil fyrir fc
Byrjar klukkan 8.15 á hveriu kvölöí
*■
um hann, þar sem hann er hér af j heimi
a»£J j & y ‘ H ?8 -
, >