Heimskringla - 14.01.1915, Blaðsíða 5
’WJNNIPEG. 14. JANOAR 1915.
HEIMSKR1N6LA
BLS. 5
TIMRÍÍR • • Spánnýr
I 1 ITl D U IV Vöruforði
Vér afgreiðum yður fljótt og greiðilega
og gjöruni yður í fylsta máta ánægða.
Spyrjið þá sem verzla við oss. >:
THE EMPIRE SASH AND D00R CO. , LIMITED
Phone Main 2511 Henry Ave. East Winnipeg
22. des.—Þjóðverjar reyna aö brjót-
ast yfir Bsura og Rawka fljótin
á Póllandi, vestur af Warshau;
en Rússar reka þá tvöfalda aft-
ur.— Bandamönnum gengur bet-
ur á Frakklandi.
24. des.—Þjóðverjar gjöra eitt á-
hlaupið enn, við Cirey á Frakk-
landi, en komast ekki áfram.
Einlægt reyna þeir að brjótast
áfram til Warshau. — Ástraliu-
menn ætla að láta sér striðið að
kenningu verða, og ætla að hafa
til lið nóg að verja landið, eina
millión manna, sem þeir geti
gripið til, hvenær sem þurfi; en
láta hvern mann í landinu vera
æfðan til vopna.
25. des.—ítalir taka strandborgina
Avlona i Albaniu.— Bretar gjöra
flugmanna-árás á Cuxhafen, her-
skipalagi Þjóðverja við Elfar-
mynni. Sjö voru drekarnir, sem
flugu og komu allir aftur, neina
einn, er var að villast i þokunni,
en gjörði þó Þjóðverjum mestan
skaðann. Hann tapaði reyndar
dreka sinum, en komst í fiskibát
(trawler), og þaðan heim til Eng
lands. — Austurríkismenn fá
skell nokkurn við Tarnow og
Hukla í Galiziu.
26. des.—Þjóðverjar berjast einlægt
af kappi á Póllandi.
28. des.—Bandamenn í Flandern
þokast áfram milli Nieuport og
Ypres. — Tyrkir slátra kristnum
mönnum í Armeníu.
29. des.—Bandamenn ná St. Georges
i Belgíu. — Þjóðverjar hörfa
burtu úr Roulers á Frakklandi.
—Sex hersveitir (regiinents) af;
Þjóðverjum eyðilagðar eða rétt-
ara: gjöreyddar við Ypres í
Flandern. — Austurrikismenn |
hröklast suður yfir skörðin á
Karpatha fjöllum.
30. des.—Rússar siga áfram vestur i :
Galiziu. — Fregn staðfestist, að í
eitt stóra Zeppelin skipið Þjóð-
verja hafi eyðilagst í Cuxhafen.
þegar ftugmenn Breta sóttu þá
heim þar seinast. — Sagt cr að
Austurríki gefist upp við það að 1
berja á Serbum.
31. dcs.—Bretar taka Bougainville á
Salómons eyjum frá Þjóðverjum
Eyjar þessar eru í Kyrrahafi. —
Bandamenn skjóta « Fola-kastal-
ann við Adriahaf. Hann er á Istr
iu-tanganum og er eign Austur-
rikis.
Frá ríkisráðsfundinum
30. -Nóvember.
Dr. Liebknecht.
Vér munum vist eftir þvi, er Hkr.
gat um, að Dr. Liebknecht, Sósíal-
istaforinginn.'reis upp einn manna
á rikisþingi Þjóðverja og mælti á
móti herskattinum, sem þingið var
að leggja á þjóðina. Hann hefir ein-
lægt verið á móti stríði þessu, og
þarna mótmælti hann þvi af öllum
mætti. — En nú hefir hann verið
tekinn, nauðugur viljugur, og send-
ur í striðið. Þar ætla þeir honum
beinin að bera, ef lukkan er með.—
En það mætti nú ef til vill hjálpa
honum til þess, einsog Davið lét
fara með óvin sinn forðum.
Á rikisráðsfundi á Amalienborg
töluðu konungur og fslandsráðherra
i gær einsog hér segir og gjöra má
kunnugt:
Stjórnarskrármálið.
----Tillaga fslandsráðherra
um staðfesting stjórnarskrárinnar
hefir ,tekið upp orðrétta ályktun al-
þingis og endar svo á þessa leið:
Um leið pg eg held mér við það,
sem þannig er tekið fram i þings-
ályktuninni, skal eg samkvæmt því
og með tilvísun til nefndrar þings-
ályktunar leggja það til, að stjórnar-
skráin verði staðfest.
Konungurinn talar þar næst á
þessa leið:
Einsog eg lýsti yfir í ríkisráði 20.
okt. 1913, er það ásetningur minn,
að staðfesta frumvarpið til stjórnar-
skipunarlaga um breyting á stjórnar
skrá fyrir sérstök málefni fslands
5. jan. 1874 og stjórnarskrá 3. okt.
1903, eftii'að frumvarpið er nú sam-
þykt óbreytt af alþingi, sem komið
hefir satnan eftir kosningar 11. apr-
íl 1914, gjörandi ráð fyrir þvi, að
íslandsráðherra leggi fyrir mig úr-
skurð þann, sem var boðaður á
nefndum rikisráðsfundi, um fram-
burð íslenzkra laga og mikilsvarð-
andi stjórnarráðstafana i rikisráð-
inu, og sömuleiðis forsætisráðherr-
ann hina boðuðu allrahæstu auglýs-
ing til Danmerkur um það, sem eg
lét í Ijósi þá í hinu opna bréfi minu
til íslands. Vegna þingsáíyktunar
þeirrar, sem fslandsráðherra hefir
tekið upp í hina allraþegnsamleg-
ustu tillögu sína, er það vilji minn,
að láta í ljósi það sem hér segir:
Það, sem fór fram i ríkisráðinu
20. okt. 1913, getur ekki skilist
þannig, að framburður slenzkra sér-
mála fyrir konung i ríkisráði minu
sé með því lagt undir danskt lög-
gjafarvald eða dönsk stjórnarvöld,
en samkvæmt núgildandi skipun
um rikisréttarlegt samband milli
Danmerkur og fslands getur fram-
burður íslenzkra laga og mikils-
varðandi stjórnarráðstafana einung-
is trygt, að þau séu íslenzk sérmál
og feli ekki í sér ákvæði, sem
snerta hin sameiginlegu ríkismál-
efni. Hin íslenzku lög og mikilsvarð
andi stjórnarráðstafanir verða þess
vegna að halda áfram að berast
fram i ríkisráði mínu og á því get-
ur engin breyting orðið, nema ineð
lögfesting annarar skipunar, sem á
sama hátt, sem framburður . ríkis-
ráðinu tryggir að rætt verði, og að
úr vafa, sem kynni að koma fram,
verði leyst, hvort heldur er f rá
einni hlið eða annari um takinörk-
in milli hinnar sameiginlegu og
hinnar sérstöku íslenzku löggjafar.
Ráðherra talaði á þessa leið: f
ályktun alþingis er því haldið al-
gjörlega föstu, að framburður ís-
lenzkra mála fyrir konung sé ís-
lenzk sérmál, og ennfremur er því
haldið algjörlega föstu, að þetta sér-
mál skuli ekki háð öðrum ákvæð-
um, en önnur islenzk sérmál. Af
þessu leiðir, að auglýsing sú til
Danmerkur, scm boðuð er i rikis-
ráðinu 20. okt. 1913, er ósameinan-
leg við það, sem alþing heldur fram.
Með þvi að auglýsingin mundi leiða
af sér, að konungur bindi vilja sinn
við það, að gjörast kynni eitthvað,
sem íslenzk löggjöf og stjórn væri
ekki einráð um, og að konungi
stæði þá ekki frjálst fyrir um breyt-
ingar á ákvörðunum, sem kynnu að
verða lagðar tíl frá íslendinga
hálfu. Eg get ekki viðurkent, að
sambandið rnilli Danmerkur og ís-
lands, hvort sem litið er á þess
eina íslenzka húðabuðin í winnipeg
Kaupa og verzla me13 húíir, gœrur, og allar tegundlr at dýrasklnnum,
markatSs gengum. L,fka metS ull og Seneca Roots, m.fl. Borg-
ar hsetSsta vertS. Fljót afgreitlsla.
J. Henderson & Co. Phone G. 2590 239 King St.
STOCK TAKING SALE
Áreiðanleg verðlækkun á Fötuni, Nær-
fötum, Peysum, Höttuin og Skyftum.
Athugið Kjörkaupin í Gluggunum.
WHITE & MANAHAN LTD. soo m.ú. st„el
sögulegu, réttarlegii eða eðlilegu
myndun, sé þannig, að nauðsynleg-
ur sé vegna þess framburður is-
lenzkra sérmála í ríkisráðinu, eins
og eg heldur ekki get viðurkent, að
spurningin um sérmálaframburð-
inn í rikisráðinu eða utan þess, eigi
að leysast eftir öðru sjónarmiði en
því íslenzka. En út frá þessari
grundvallarskoðun hafa menn ekki
haft neitt á móti því, að verða við
óskum Yðar Hátignar um inála-
framburðinn i rikisráðinu, og eg
myndi þess vegna á þeim grund-
velli vera reiðubúinn til þess, að
koma fram með tillögu fyrir Yðar
Hátign samkvæmt þvi. En með því,
að eg verð að halda fast við afstöðu
Islendinga, sem kemur fram í álykt-
un alþingis, að framburður is-
lenzkra mála fyrir konungi sé is-
lenz.kt sérmál, sem ákvarðað cr um
og breytt verður einungis eftir þeim
reglum, sem gilda um hin islenzku
sérmál, get eg ekki, svo þungt, sem
mér fellur það, lagt til Yðar kon-
unglegu staðfesting á stjórnar-
skránni, án þess það komi berlega
og skýrt i ljós, að Islandi varðveit-
ist hinn gamli réttur þess. Eg hefi
viljað taka þetta fram fyrir yðar
hótign svo greinilega sem unt var,
með því að eg er þeirrar skoðunar,
að djúp samúð inilli konungsins og
íslenzku þjóðarinnar verði að byggj
ast á skýlausum grundvelli.
Konungurinn talaði svo: Þar
sem Islandsráðherra ekki vildi
leggja til staðfesting stjórnarskrár-
frumvarpsins, að athuguðum fyrir-
liggjandi ástæðum, og lýsir því yfir,
að þær séu ósameinanlegar við vilja
alþingis, verð eg að taka fram það,
sem nú skal greina:
1 opnu bréfi 20. okt. 1913, þar
sem stofnað var til nýrra kosn-
inga til alþingis gjörði eg kunnugt.
ó hverju bygðist vamtanleg staðfest-
ing mín á hinu nýja stjórnarskrár-
frumvarpi. Samtimis var, að til-
hlutun íslandsráðherra opinber- J
lega birt yfirlýsing mín í ríkisráð-
inu, þar sem eg eftir ráði minna
dönsku ráðgjafa gjörði kunnugt, að
það væri ætlun mín, að auglýsa í
Danmörk það, sem eg hafði tekið
fram i mínu opna bréfi til íslend-
inga — að eg mundi ekki breyta á-
kvörðun minni um það, að hin is-
lenzku sérmál berist fram fyrir mig
í ríkisráðinu, nema að ný skipun
kynni að verða gjörð um ríkisréttar
legt samband Danmerkur og lslands
— Alþingi var þannig, þegar það
endurtók samþykki sitt á stjórnar-
skrárfrumvarpinu, fullkomlega vit-
andi um þessar ástæður, og ef það
óskaði ekki, að stjórnarskipunin
fengi framgang með þessum ski-1
orðum, hefði það átt að leita fyrir
um, hvernig koma ætti sér sainan
um ástæður frumvarpsins. Eg get
þess vegna ekki álitið það alveg vist
að afstaða alþingis geti, einsog ráð-
herrann lýsir henni, verið þannig
endilega ákvörðuð, og vil þvi skjóta
því til hans, að gjöra þingmönnun-
um kunnar yfirlýsingar minar hér í
dag og leita skýrari vissu um það,
hvort það er svo, að alþingið óski
ekki stjórnarskrárinnar með þeim
skilorðum, sem eg hefi sett fram og
verð framvegis að halda fast við.
Ráðherra talaði svo: Þegar litið
er til þess, hvernig alþingið verður
að starfa á þeim stutta vinnutima,
sem það liefir, varð ekki ,búist við
þvi, að hið nýkosna þing li»i4, gæti,
eftir að hafa rætt og gjört út um
sína eigin afstöðu til þeirrar spurn-
ingar, sem hér liggur fyrir — feng-
ið tíma til þess áður en þingi var
slitið, að leita fyrir um það, að kom
ið yrði sér saman um þær ástæður,
sem Yðar Ilátign nefndi. En á hinn
bóginn gat eg ekki, ei- eg átti tal
við Yðar Hátign á sumrinu sem leið,
látið uppi orðrétta ályktun alþing-
is. Eg hlýt cinnig að álita, að al-
þingið, með því að láta i ljósi við
Yðar Hátign áður en staðfesting
stjórnarskrárinnar fer fram— skoð-
un sína, borna fram af hinum is-
lenzka ráðherra, sem ber ábyrgð
fyrir þinginu — hafi svo rækilega,
sem unt var, komið óskum sinum á
framfæri. Eg er í engum vafa um
það, að sá skilningur minn á þings-
ályktuninni, sem eg hefi skýrt frá,
gefur rétta hugmynd um hina ó-
kveðnu afstöðu alþingis til málsins
og eg styð mig i þvi efni ekki svo
mjög við innihald ályktunarinnar,
heldur við skeyti, sem farið hafa,
mcðan eg dvaldi i Kaupmannahöfn,
milli mín og þeirra þingmanna, sem
standa fremst, eftir að eg hafði átt
samtal við Yðar Hátign um þetta
mál: — Þótt eg mundi ekki láta hjá
líða, að fara eftir þvi, sem Yðar Há-
tign skaut til min, ef eg hefði
minstu von um, að geta með þvi
unnið að því, að leyst yrði úr þessu
máli, álít eg eftir að Yðar Hátign
refir tekið fram skilorðin fyrir
staðfestingu, og samkvæmt því, sem
eg hefi tekið fram, að eg geti ekki
annað gjört, heldur en að taka til-
lögu mína til baka. Eg vil þó áður
lýsa því yfir fyrir Yðar Hátign, að
eg álít það mál, sem hér liggur fyr-
ir, svo mikilvægt, að ef stjórnar-
skránni verður synjað staðfestingar
á grundvelli þingsályktunarinnar,
þá verð eg að tilkynna Yðar Hátign
beiðni mína um lausn, sem eg vildi
þó ekki koma fram með fyrir fult
og alt, fyr en mér veitist færi á, að
bera fram fyrir Yðar Hátign þau
mál frá seinasta alþingi, sem hafa
ekki ennþá verið útkljáð.
Konungur talaði svo: Vegna þess
hvernig Jiessu máli er komið nú,
eftir yfirlýsingar ráðherrans, verð
eg að óska þess, að ræða við is-
lenzka stjórnmálamenn af ýmsum
flokkum möguleika þess, að leysa úr
hinum fyrirliggjandi ágreiningi við-
víkjandi rikisráðinu, svo að stjórn-
arskrármálið komist fram.
Ráðherra talaði svo: Um leið og
eg held fast við mínar fyrrir yfir-
lýsingar, leyfi eg mér að taka aftur
tillögu mína uin staðfesting stjórn-
arskrárinnar, og í sambandi víð
það tillöguna mína um staðfesting
stjórnarskrárinnar, og í sambandi
við það tillöguna um útgáfu á allra
hæstum úrskurði, um framburð is-
lenzkra sérmála fyrir konungi og
sömuleiðis um lögin til breytingar
á æðstu stjórn fslands, frá 30. okt.
1903. (Meira).
SKAPTI B. BRYNJÓLFSS0N.
Nú er Skapti fallinn frá,
fleinaraftur mætur.
Siklings hafta svanna á
sérhvað aftur grætur.
Lýðir sakna að firði frár
féll og vakna harmar;
íkinnar rakna, tregatár
titra, slakna hvarmar.
En grátur aldrei megna má,
manns né spjaldaselju
góða Baldur frelsa frá
fangi kaldrar Helju.
Bætur einar beztar tel
böls við meinsemdinni,
lýðir reyni að likjast vel
lundi fleina i sinni.
Hann var maður virtur vel,
vítti skaðaleiðir.
Slíku að fer aldrei Hel,
er hún naðinn reiðir.
Hreinn i siúni, skarpur, skýr,
skemtinn. innilegur,
ráðasvinnur, hógvær, hýr,
höldum minnilegur.
,Efi brestur merkismanns,
mannlegt flest svo gengur.
Það er mestur hróður hans:
hann var hezti drengur.
J. J. I).
Gríman af Vilhjálmi
keisara.
eða sagan um það, sem eiginlega
lág á bak við stríðið, eftir dag-
bók vinar hans Axel greifa
um hernaðar ofsann. En þegar eg
sá þarna, hvað hann var hrærður,
þá sá eg að nú hlaut eitthvað mjög
alvarlegt að hafa fyrir komið, og
að ekki var ástæðulaus ótti sá, er
stöðugt hafði fylgt mér síðan at-
burðirnir skeðu seinast í Sarajevó.
“Þú hefur þá enga hugmynd um
það, hvað hefur komið fyrir keisar-
ann, er dregið hafi hann til að tala
svona?” spurði eg.
“Nei, ekki hina minstu hugmynd,
og þó má geta sér til þess. En
tilgáturnar yrðu þá svo voðalegar
að eg vildi ekkl segja þær jafn
göðum og gömlum vin, sem þú ert.”
“Hirtu ekki um það” mælti eg,
“stundum léttir það á manni, að
segja öðrum hvað maður óttast.”
“Jæja, fyrst að þú endilega vilt
vita það, þá liefur keisarinn verið
að blekkja oss árum saman. Hann
hefur látist vera hárður ó mótis
strfði, en þó var hann sjálfur sf og
æ að hugsa um daginn þegar hann
gæti skelt þvf á.
“Eg sat nú gapandi af undran.
“Ertu þá forviða?” mælti Moltke.
“Eg var forviða líka og kanske
miklu meira en þú. Alt til þessa
j hélt eg að eg þekti keisarann, öll
hin huldu göng hugsana hans og
instu klefa, en nú sé eg að mér hef-
ur skjátlast. Nú f kvöld talaði eg
við keisara, sem eg aldrei hef þekt
I áður, mann sem var mér alveg fram-
andi og ókunnugur. Það er morð-
ið á crkitoganum sem hefur breytt
honum svona mikið, eða komið hon
um til þess að kasta grímunni, sem
hann hefur dulist á bak við meira
en fjórðung aldar. Og það veit eg
að nú er hann að hugsa um stríð,
og búa alt undir það, og—guð fyrir-
{gefi mér að segja það—og nú er
j hann einráðinn í því að byrja tþað
j sjálfur, ef að aðrir verða ekki fyrri
jtii.
Ahrif kronpnnsms.
Eg reis á fætur og gekk nokkrar
j mínútur fram og aftur um herberg-
j ið, settist svo niður andspænis
| Moltke og sagði:
| “Er það mögulegt að keisarinn sé
að verða garnall og sé kominn undir
áhrif krónprinsins.?”
“Eg vildi að liainingjan gæfi að
svo væri, sagði hershöfðinginn.
“Nei, hann er ekki undir neins
manns áhrifum. Hann kemur nú
fyrst fram eins og liann er. Hann
er nú fyrst að láta okur í ljósi þetta
sem hann svo vandlega hefur dulið
oss jiangað til í dag. nefnilega,
löngunina til þess a'ð hefja stríð
það sem gjörir hann að herra, ekki
einungis Evrópu, heldur als heims-
ins.
“Honum veitir það ekki svo iétt”
mælti eg. “Norðurálfan verður ekki
fús eða fljót að lúta lionum, og
þrátt fyrir hið feykilega auðmagn
þýzkalands, þá er spurning mikil
hvort vér getum komið sigri tirós.
andi úr stríðinu, því að á móti
j verða hinar voldugustu þjóðir
(Framhald).
Ský á lofti.
En undireins og eg leit á hann
sá eg að ekki var alt með feldu. Og
það var sem hann vissi, hvað mér
var innanbrjósts, því hann hlamm-
aði sér niður í hægindastól við
skrifborðið sitt og áður en eg gat
spurt liann, sagði hann ofur hægt
og stilt: “Já, vinur minn ioksins
er stormurinn aö koma.”
“Keisarinn?” spyr eg.
Keisarinn er mér ráðgáta,” svaraði
hann. “Alt til þessa hefur hann
talið það ómögulegt og ó hugsandi
að Þýzkaland færi í stríð á meðan
hann sæti við völdin, og þú veist
það, hvernig hann hefur ávítað og
tekið í hnakkann á krónprinsinum
f hvert skifti, sem hann hefur tekið
tauin herforingjanna, sem óðastir
og ákafastir eru í strfð. En núna
í nótt, hélt hann mér í fjóra klukku-
tíma að ræða um og spyrja mig
hvort við myndum eiga sigri að
hrósa, ef að við lentum í stríð við
óvini einhverja sem liann vildi ekki
nefna.
Keisarinn bíöur eftir tækifærinu.
“Og hvað sagðir þú honum,”?
spyrði eg.
“Eg sagði honum það, sem þú
veist eins vel og eg, að Þýzkaland
væri í alt búið, að við hefðum verið
albúnir að fara í stríð fyrir árum
síðan, hversu snögglega sem það
bæri að höndum. En ef að vér
færum út í það, þá gæti það ekki
orðið með sama hætti og 1866 og 70.
Það lilyti að verða voðalegt stríð.
Um leið gat eg þess, að það væri
bein skylda hvers þjóðverja, sem
elskaði föðurland sitt, að forðast
það af megni af þeim ástæðum, að
þó að vér ynnum sigur i orustun-
um, þá myndum vér tapa virðing
og áliti Evrópuþjóða fyrir aðferðir
vorar og gjörðir og meðöl þau öll
er vér notuðuni til að sigra”.
Meðan vinur minn var að tala
flaug krampadráttur um varir hans.
Eg lief þekt Moltke f 40 ár, og höf-
Uin við einlægt verið beztu vinir og
nánustu félagar. Hann er í raun-
inni enginn hernaðarmaður, sem
móske stafar af þvf, aö hann veit
svo vel og skilur hvað stríðin eru,
og þó einkum nú á þessum dögum,
með vopnum þeim öllum, sem menn
nú hafa. Og í seinni tíð hefir hann
mikið mýkt keisara og lægt í hon-
heimsins.
Moltke brosti með sorgarsvip.
Fratnhald.
Gáta.
Tugginn er eg og teygður,
tekinn og gjörð úr væta,
bundinn á burðar léttir,
brugðið í orma felur,
stungið i stála glóru,
strengdur á hrygg melrakka,
troðinn og títt um farinn
■ af troðfullum dýrabana,
barinn af borðsáhaldi,
breikkaður, með húsrafti.
sundrað með seggja óþykkju,
síðslegið gras um mig leitar,
hart saman rekinn með nagla,
hafður til gagns fyrir alla.
Jón //. Árnason.
Kaupið Heimskringlu.
JOHN SHAW
(átSur ráSsmatSur Hudson’s Bay
Company’s Brennivíns deildar-
innar)
VIN SAL.I
'i-S Suiith St., WlnnipeKi Man.
Gegrnt nýja Olympia Hótelinu.
Sérstakt.
)I''K cr 3 höRKln af á-
fenKÍ f« $li.00 bOsTKulÍnn. Allt fl-
byrn'Kt nb vern uófi tt'pfund. Inn-
ilmldi breytt ef n>Nkt.
No. 1 Böggull
I flnskn nf Speeinl Seoteh
\\ hÍNkey, 1 flankn Rexta Ginprer
Wine, J fiaskn Speeinl
Nnfive I*«rt....
" $2.00
No. 2 Böggull
I fln.skn kóíÍii, Könilu Ilrnndy,
1 flnskn Speelal Native I’ort, 1
flnska (íúöii Kömlu
liye Whlskey.........
$2.00
No. 3 BögguII
1 flaskn Specinl Rye Wrhiskey,
1 flaskn llexta Glnirer Wine, 1
flnskn Spocinl
Níative Port.......
$2.00
Fljót nfirreibsln.
Símið pantanir.. . Sími Main
4160
THE CROTO DRUG CO.
WINNIPEG
Bætir
fljótlega
Ábyrgst
RHEUMA TIC
TREATMENT
VerS $1.50
Rafmagns heimilis áhöld.
Hughes Rafmagns Eldavélar
Thor Rafmagns f»vottavélar
Hed Rafmagns I»vottavélar
Harley Vacuum Gólf Hrelnsarar
“Laco” Nitrogen og Tungsten Lamp-
ar.
Rafmagns “Fixtures”
“Universal” Appliances
J. F. McKENZIE ELECTRIC
CO.
410 Portaige Ave.
Phone Main 4064 Winnipeg
Vi?Sgjört5ir af öllu tagi fljótt og vel
af hendi leistar.
D. GEORGE & CO.
General House Repairs
Cabinet Makern and IJpholsterera
Furnlture repaired, upholstered and
cleaned, french polishing and
Hardwood Finlshing, Furni-
ture packed for shipment
Chairs neatly re-caned.
I*hone Sher. 273li Sherbrooke St.
THE CANADA
STANDARD LOAN CO.
Aðal Skrifstofn, Wlnnlpeg
$100 SKULDABRÉF SELD
Tilþæginda þeim sem hafa smá upp-
hæöir til þess aö kaupa, sér í hag.
Upplýsingar ogr vaxtahlutfall fæst
á skrifstofunni.
J. V. Kyle, rAÓNniaftur
42.H Vlnin Street, Winnlpes.
Radd Framleiðsla
Mra. HoNNuek, 485 ArllnKton St. er
reiöubúin aö veita móttöku nem-
endum fyrir raddframleiöslu og
söng.
Vegna þess aö hún hefir kent
nemendum á Skotlandi undir Lond-
on Royal Academy próf meö bezta
árangri er Mrs. Hossack sérstak-
lega vel hæf til þess aö gefa full-
komna kenslu og meö láu veröi.
Símið Sherb. 1779
Piano sti/ling
Ef þú gjörír árs samning um
að láta stilla þltt Píano eða
Player Piano, þá ertu æfinlega
viss um að hljóðfæri þitt er í
góðu standi. Það cr ekki að-
eins að það þurfi að stilla
píano, heldur þar að yfirskoða
þau vandlega.
Sainnings vcrð $6.00 um áiið,
þorgaiilegt $2.50 cftir tyrstu
stillingu, $2.00 aðra og $1.50
þriðju.
H. HARRIS
100 SPENCE STREET
j Creseent
MJÓLK OG RJÓMI
er svo gott fyrir börnin að
mæðurnar gerðu vel í
að nota meira af þvi
Engin Bakteria
lifir á mjólkinni eftir að við
höfum sótthreinsað hana.
Þér fáið áreiðanlega
hreina vöru hjá oss.
♦
♦
♦
♦
♦
*•
♦♦•<
TALSIMl MAIN 1400
-f *■ *• ♦♦*• v ♦ ♦
NÚ
er tímln pegrar alHr þyrftu
ati brúka Cod Llver Oil.
Vlt5 höndlum beztu tegund.
Elnnig Emulslon og Taste-
less Extract of Cod Llver
Oll. ReynltS okkar Menth-
ol Balsam vltl hósta og
kvefl.
Símlti pöntun ytSar tll
GARRV 4308
lMlenzkl Lyfsailnn.
E. J. SKJÖLD
CheznÍMt *
♦ 4- ♦ ♦ -t -t ♦ ♦♦ ♦♦ 4- 4 ♦ 4 ♦♦♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ♦ ■♦• ♦ 4- ♦ ♦ ♦ ♦