Heimskringla - 18.03.1915, Blaðsíða 1

RENNIE’S SEEDS
vHEÁDaUÁRftRS ÍOR SEEDS, PLANTS,
‘ ,V . ; BULBS AND SHRUBS
■ pWohe main 3514 for catalogue
IVm! RENNIE Co„ Límited
394 PORTAGE AVE. - - WÍNNIPEG
Flowers telegraphed to all parts of
the world.
THE ROSERY
FLORISTS
Phonen Maln 194. Nl|?ht and Sun-
da y Sher. 1M597
28» DONALD STREET, WINNIPEO.
XXIX. AR.
WINNIPEG, MANITOBA, FIMTUDAGINN 18. MARZ 1915.
Nr. 25
Fréttir frá Stríðinu.
Af striðinu er lítið að segja stór-
kostlegt; þaS gengur áfram sinn
vanagang. Canada menn eru farnir
að koma fram og þykja óragir. Þeir
gjörðu áhlaup mikð á skotgrafir
Þjóðverja og runnu á þær i spretti
og fóru syngjandi, sem væru þeir að
gamanleikum. Þeir tóku grafirnar,
hverja af annari og mikið af föng-
um. Vildu Þjóðverjar heldur rétta
upp hendurnar og biðjast griða, en
leika við þá ineð byssustingjunum.
Þó að litlu inuni, þá eru Þjóðverjar
að smá hrökkva undan, að minsta
kosti í Flandern og Norður-Frakk-
landi. Eru Bretar og Frakkar með
hverjum deginum að verða vissari
og vissari að sigra og þeir hlakka
til þeirrar stundar, þegar fyrst verð-
ur fyrir alvöru farið á stað. — Eins
«r austurfrá. Þjóðverjar hafa hamast
þar og hleypt inn á vigvöllinn hálfri
millíón manna á Rússa norður af
Warshau. Þeir reyndu að ná Przas-
nyzs aftur og aftur og héldu áfam
að senda sprengíkúlur úr hinum
stóru byssum sínum á Ossoxviets, og
svo norður reynd 1 þeir að brjótast
austur til Grodno En það fór alt á
sömu leið. Langa, þunna fylkingin
Rússa var allstaðar fyrir í skotgröf-
um sínum; tungurnar rauðar ur
hraðskeytabyssum og handbyssum
þeirra sleiktu um fylkingar Þjóð-
verja, og mennirnir hrundu niður;
stórskotin hvinu í loftinu og komu
niður i hina þéttu hnappa Þjóðverja
og tættu mennina lim frá limi. Við
Ossowiets hafa þeir ekkert áunnið
— allstaðar annarsstaðar hafa þeir
orðið að hrökkva undan. Þeir kom-
ast æfinlega eitthvað áfram, 2 cða 3
eða 4 dagleiðir; en þá komu þeir að
■ókleyfum múrvegg, brjóstum hænd-
anua rússnesku, og þar bíður dauð-
nn þeirra. Það dugar engin hreysti.
— Rússinn er hraustari nú, þegar
hann er ófullur og einhuga, og berst
fyrir tvennu: fósturjörðu og frelsi.
Sama er á Póllandi sunnar, í Kar-
patha fjöllum, á slcttum Ungarns
norðan.til: þvi að þar bifast Rússar
ekki fyrir sameinuðum Þjóðverjum
■og Austurrikismönnuin.
Þá eru sundin, Hellusund. Þar
gengur hríðin einlægt. Er nú syst-
urskip Queen Elisbeth komið þang-
að og heitir Warspite. En þar cr
ekki litlu hlassi að velta. Bretar hafa
nú í seinni tíð mest skotið yfir tang-
ann og hæðirnar og einlægt líka i
sundinu sjálfu. En það er ekki nóg,
að brjóta kastalana, þvi að Tyrkir
hafa fallbyssur í hverjum hól og
hálsi og klöpp, í skurðum og giljum
og lautum; fela þær svo lengi sem
þeir geta. Það eru helzt flugmenn
Breta, sem geta sagt þeim til þeirra,
og þó ekki fyrri en þeir skjóta. Og
svo leggja Tyrkir að Tikindum nýj-
ar sprengivélar á hvcrri nóttu. En
72 smærri gufuskip hafa Bretar ein-
lægt til þess, að sópa upp sprengi-
duflunum. Þeir eru að því á hverj-
um einasta degi.
Liklegt er, að Tyrkir séu alténd
fyrst um sinn horfnir frá þvi, að
ráðast á Egyptaland. Þeir hrukku
frá skurðinum Suez og fóru með alt
sitt lið austur yfir eyðimörkina aft-
ur. Enlægt halda Brctar góðum 100
mílum upp frá Persaflóa, í löndum
Tyrkja meðfram Euphratsfljóti. —
Tyrkir réðust á þá nýlega, en
hrukku frá er Bretar snérust á móti,
og biðu manfall töluvert. 1 Norður-
Persíu og Armeníu biðu Tyrkir ó-
sigur mikinn fyrir Rússum, og ein-
l®gt fara þeir ver, eftir því sem
lengra líður.
Á sjó hafa þjóðverskir neðan-
sjávarbátar sökt nokkrum enskum
kaupskipum; en lika látið marga af
bátum sinum. Undir eins og Bretar
sjá kollinn á þeim koma upp úr
sjónum, þá renna þeir á þá, og þá
hrotnar neðansjávarbáturinn. Það
er ótvilugt ráð; en stundum fara
bæði skipin, og geti Þýzkir komið
sprengitólinu fyrir sig, þá er Bret-
inn farinn; en stundum geta þeir
þó sneitt hjá því, ef góð ferð er á
þeim, en liinir eru ferðlausir; hið
eina, sem þeir geta, er að stinga sér
Einum tveimur smærri herskip-
um Breta hafa Þjóðverjar sökt ný-
leg með neðansjávarbátum. Ennþá
situr víkingaskipið “Prins Eithel
F'riedrich” í höfn á Bandaríkja-
ströndum, og nú er loks búið að
finna og sökkva “Dresden”, vestur
af Chili-ströndum; tók ekki nema
eitthvað 5 mínútur. Mönnum flestum
bjargað. ,
Hvað Hellusund snertir, þá hafa
menn von um, að þeir Frakkar og
Bretar geti hreinsað þar til, svo að
þeir komist í gegn um páskaleytið,
eða eftir 2 eða 3 vikur. En landher
þyrftu þeir til þess, alténd að vest-
anverðu og kannske beggja inegin.
Er verið að fleygja því, að sumt af
liðinu héðan úr Canada verði sent
þangað.
Ekki hefir heyrst, a nokkur fs-
lendingur sé fallinn ennþá.
Sultur og drepsótt.
Nú eru farnar að konia fram þær
hörmungar, sem stríðunum oft
fylgja; en það er sultur og drep-
sóttir. Og það í kornlandinu Ung-
arn. Skrifar sjónarvottur einn frá
höfuðborg þerra Ungverjanna, Buda
pest, um það þann 13. marz. Hann
var þá þar staddur
Aldrei segist han nmuni gleyma
því. “Bakörunum og matsölumönn-
unum (grocers) var skipað að koma
á skrifstofur borgarinnar þenna dag
og fá ávísunarmiða upp á einn eða
tvo sekki mjöls frá myllunum. En
einn sekkur er 85 kílógr., eða sem
næst 187 pd., ef maður telur hvert
kílógr. 2 pd. og einn fimta umfram.
En á meðan biðu víst 500 manns
við búðardyr hvers einasta hakara
og matsölumanns, og höfðu staðið
þar frá því að fyrst fór að birta. —
Þeir voru að bíða eftir því, að fá
mjölhnefann sinn frá bakaranum
eða verzlunarmanninum. En nú
voru bakararnir og matsölumenn-
irnir að troðast hver um annan og
ryðja hver öðrum frá dyrunum og
gluggunum á skrifstofum borgarinn-
ar (city hall). Þarna voru þcir víst
800, sem komnir voru undir eins og
birti, og stóðu 400 öðru megin í
ganginum og 400 hinu megin, og
þarna máttu þeir margir standa alt
fram í myrkur, því að 10 minútur
tók það, að skrifa og spyrja og af-
henda miðann hverjum einum, og
einlægt bættist við þó að margir
færu. Loksins var hver búinn að fá
sinn miða kl. (i um kveldið. En þá
áttu þeir eftir að fara 3 mílur vegar
til myllanna, og þegar þangað kom,
þá voru þær lokaðar; þeir komu of
seint, sumir þeirra, sem seinastir
voru, og gátu ekki fengið neitt fyrri
en daginn eftir. En allan daginn
höfðu hungraðir hóparnir beðið við ;
búðardyrnar, því að ekki þorðu þeir
að koma tómhentir heim.
Svo er verðið einlægt að hækka á
korninu og mjölinu og matvælum
öllum. Og einlægt situr brauðnefnd-
in i hverju ríki, í hverri borg og
hverri sveit og ákveður hvað mikið
af brauði hver maður og kona eða
barn megi eta í hverja máltið. Það
fer sjaldan fram yfr hálfa brauð-
sneið. Ofan á þetta bætist það, að
injólk er svo sem engin. Það er búið
að slátra kúnuni og nautgripunum
handa hermönnunum, og þó eitt-
hvað sé eftir af kúm, þá er ekkert
fóður til handa þeim; það er búið
að taka það handa hestum hermann-
anna eða hermönnunum sjálfum. Og
í borgunum eru menn verst komnir,
því allir vinnandi menn eru komnir
í herinn og allir mjólkursalar, og
því enginn til að flytja mjólk um
borgirnar, þó að hún væri til.
Pestin í fangabuðunum.
En yfir þetta tekur þó pestin í
fangabúðunum, þar sem Rússar og
Serbar eru í haldi. Hirðingin er víst
ekki sem bezt, því að þar hefir upp
komið taugaveilci, bóluveiki, kolera
og inargir sjúkdómar aðrir. Þær eru
i stuttu máli sagt pestarbæli, þessar
búðir, og er mesta hætta, að koma
nálægt þeim. Og einlægt fer það si-
versnandi, þvi að þegar fer að hlýna
— þá komast sjúkdómar þessir
fyrst í algleyming. Og ríka fólkið,
sem býr innanum þetta eða nálægt
þessu, það getur hvergi flúið, því að
það kemst ekki út úr landinu.
Og svo eru hermennirnir, sein
koma hálfdauðir úr bardögunum í
Karpatha fjöllunum; þeir hafa verið
særðir og Jegið hjúkrunarlausir
kannske dögum saman í sköflunum
og fönnunum. Skriðið þaðan burtu
og komast svo hálfdauðir heim með
kóleru og bólusótt, taugaveiki eða
tæringu. Og þegar þeir koma heim,
jiá smitta þeir út frá sér. Svona eru
lestirnar sumar, sem flytja þessa
vesalinga heiin af vígvöllunum. Þær
eru fullar, troðfullar af mönnum,
sjúkum af pestnæmum sjúkdómum.
Frá Winnipeg til Islands
fyrir $60.
Það var auglýst í síðustu viku-
blöðum, að gufuskipið Gullfoss,
fyrsta skip Eimskipafélags lslands,
sé nú tekið til starfa, og að það
verði i New York 30. apríl næstk.,
og í Halifax 2. mai næstk. til þess
að veita móttöku þeim farþegum,
sein ferðast vilja með því til ís-
lands
Fargaldið frá New York til fs-
lands á fyrsta farrými .... kr. 250
á öðru farrými ........... — 150
Fargjald frá Halifax til Islands á
fyrsta farrými...........kr. 200
á öðru farrými .............— 100
Vestur-íslendingar hafa veitt
fregn þessari nákvæma eftirtekt, ef
dæma má af þeim fjölda ýmislegra
fyrirspurna, sem síðan hafa borist
hingað úr öllum áttum. Mönnum er
það ljóst, að þetta er fyrsta vöru-
og farþega-flutninga skip, sem is-
lenzka þjóðin eignast, og að vér
Vestur-íslendingar eiguin nokkra
hlutdeild i því. Þess vegna er það
eðlilegt, að fólk vort vilji vita sem
mest um skipið og ýmislegt lútandi
að flutningi með því, og í þeim til-
gangi eru línur þessar ritaðar, að
gefa þær upplýsingar, sem hluta-
sölunefndin hér hefir sem stendur
á valdi sinu.
Skipið Gullfoss er bygt úr stáli,
eftir nýjustu gjörð, og svo vandað,
sem æfðir skipasmiðir hafa getað
gjört það, og með sérstöku tilliti til
þess að það þoli hverja þá áreynslu,
sem það kann að mæta, ef það lend-
ir í ísreki. Allur útbúnaður þess er
í fylsta samræmi við það, sem að
ströngustu lög og reglugjörðir Ilan-
merkur og Bretlands krefjast.
Skipið er 230 feta langt og 35 feta
breitt, ristir 16 til 17 fet, ber 1200
tons og skriður 12 sjómilur á klukku
stund. Hólfað er skipið sundur á
fjórum stöðum, og er livert hólf
vatnshelt, svo að þó að gat komi á
það á einum stað, þá heldur það á-
fram ferð eftir sem áður.
Loftskeytatæki eru á skipinu og
allur útbúnaður þess fullkominn. —•
l’yrsta farrými rúmar 45 manns og
annað farrými 30 eða 35 manns.
Þetta eru allar þær upplýsingar,
sem nefndin hér getur að svo
stöddu veitt viðvikjandi sjálfu skip-
inu. Um það, hvort þetta skip eða
annað fari framvegis ferðir vestur
yfir Atlantshaf, verður ekki sagt að
svo stöddu, en leita mun nefndin
hér upplýsinga um það og auglýsa
síðar.
Hvað við kemur ferðalaginu héð-
an til íslands, má geta þess, að hr.
Árni Eggertsson hefir samið svo
við járnbrautarfélögin hér, að þau
selji fyrsta flokks farseðla frá Win-
nipeg til Halifax, hverjum þeim,
sem ætlar með Gullfossi til lslands,
fyrir aðeins $33.55, sem með ann-
ars farrýmis fargjaldi á skipinu
gjörir ferðakostnaðinn frá Winni-
pcg til íslands rétta $60.00, eða, ef
farið er á fyrsta farrými skipsins,
$86.00. — Nefndin hér hyggur, að
fæði sé sélt sérstakt á skipinu og
muni kosta líkt og á skipum, sem
ganga mili Islands og Danmerkur.
Annars er fæðiskostnaðurinn svo
lítið atriði, að vart er orð á því
gjörandi, þar sem ferðin frá Hali-
fax til fslands verður vart yfir 10
sólarhringa, og með þvi að ekki er
víst, að aðrar ferðir fáist til íslands
mcð skipum þessa okkar félags, þá
ættu þeir, sem vilja vitja vina og
ættingja á fslandi, að nota þetta
tækifæri frá Halifax 2. mai næstk.
Annað atriði, sem vert er að
minnast, cr það, að nokkrir efna-
menn íslenzkir hér í borg hafa i
hyggju, að ferðast héðan alla leið
til New York til þess að sjá skipið
þar og ferðast með því til Halifax
og þaðan svo heim aftur til Winni-
peg. Þeir, sem vildu vera með í
þeim leiðangri, ættu að koma sér í
samband við herra Árna Eggertsson
hið fyrsta. Kostnaður við þá ferð
er: —
Winnipeg til New York .... $35.15
Á Gullfoss til Halifax..... 13.50
Halifax til Winnipeg....... 49.00
Alls fyrir fargjald .... $97.95
Þess utan fæði og annar kostnaður,
sem ætla má nær hundrað dollars,
svo vel sé. F'erðin verður áreiðan-
inægjuleg og fróðleg, og má
ætla, að talsverður hópur manna
sæti þvi, að vera með i hópnum.
Það styrkir og félagið okkar, að
sem flestir taki sér ferð með þvi
milli New York og Halifax.
Að síðustu skal þess getið, að með
því vér verðum að borga 15 þús. kr.
af hlutafé voru til félagsins þann 15.
apríl næstk., samkvæmt því, er frá
var skýrt i fyrri viku blöðunum, þá
óskar og biður hlutasölunefndin
Skapti B. Brynjólfsson.
GóSur drengur dáinn er;
dó hann fyr en varSi.
Nú sitja lengi sjáum vér
sorg hjá auSu skarSi.
Trúar-frelsiS harmar hann;
hann því vinur reyndizt.
Sá hann, glöggur, sannleikann,
sem aS mörgum leyndizt.
Ofsa-trúin, ill og körg,
óttaSist hann forSum,
þegar háS var hildi mörg
heitum meSur orSum.
EinurS hans og mælska’ er mér
í minni frá þeim dögum,
er klerka barSist hann viS her,
sem hetja — í fornum sögum.
Hann röksemdanna reiSa þá
Rimmugýgju kunni;
og sigur vann hann ávalt á
orthodoxy - unni.
Og röggsamlega ræddi hann.
meS röddu þrumu-geima.
um þjóSar-málin þings í rann. —
Já, þ a r hann átti heima.
Hzrrm kjarnann mat — ei hismi’ og hálm —
því heill og sannur var hann;
og yfir fjöldann ægishjálm
alla tíma bar hann.
AS skörung þessum skaSi’ er stór,
þaS skiljast mun nú flestum,
Þó ei hann kæmi oft í kór
hjá íhalds-trúar prestum.
Nú aldinn faSir syrgir sinn
soninn myndarlega,
og ekkjan grætur ástvininn.
og ýmsir sárt hann trega.
Fyrir kynni forn og góS
fús eg þakka honum. —
Eg mun æ geyma’ í minnis-sjóS
mynd af — Brynjólfssonum I
J. Ásgeir J. Líndal.
hér, að allir hlutháfar vildu sem
fyrst senda afborganir sínar til fé-
hirðis Th. E. Thorsteinsson, banka-
stjóra Northern Crown bankans, og
að þeir, sem geta borgað síðustu af-
borgan sina fyrir 15. apríl, vildu
gjöra það, þótt hún sé þá ekki fall-
in i gjalddagá.
Vér höfum nú þegar svo mikilla
hagsmuna að gæta i þessu félagi
okkar íslendinga, og þá væntanlega
svo mikinn áhuga fyrir velferð
þess, að vér verðum að gjöra vort
itrasta til þess, að geta staðið við
borgunarloforð vort við það þann
15. apríl næstk.
B. L. Baldwinson .ritari.
Járnbraut til Grand
Prairie.
Bændur þar eiga bráðlega að fá
greiðari samgöngur við
umheiminn.
Þeir eiga það Hon. Robert Rogers
að þakka, að þeir sjá nú fram úr
þessuin vandræðum nýlendubúarnir
I Nú, ekki fyrir löngu, var 'brautar-
mál þetta, Edmonton, Dunwegan og
British Columbia járnbrautin, fyrir
járnbrautarnefnd Dominion þings-
ins, og bað þá járnbrautarfélagið
um tveggja ára frest til þess að
byggja brautina frá Smoky River til
Dunwegan. Skuldabréf brautarinn-
ar hefir Alberta stjórnin ábyrgst og
hafa þau seld verið og liggja pen-
ingarnir á bönkunum. Þegar járn-
brautarfélagið óskaði eftir fresti
þessum og rélt þvi fast frain, þá
sendi ráðgjafi járnbrautarmálanna
rafskeyti til Siftons stjórnarfor-
manns í Alberta og spurði hann,
hvort hann væri þessu samþykkur;
en hann svaraði: JÁ til þess — og
komst þá nefndin að hinni sömu
niðurstöðu.
Hon. Robert Rogers tekur í
taumana.
En þegar málið kom fyrir þingið
i Ottawa þann 8. þessa mánaðar, þá
mælti Hon. Robert Rogers á móti
þvi, að félögunum yrði veittur frest-
ur þessi. Hann skýrði það ljóst og
greinilega, að nýlendubúar á Grand
Prairie sléttunum gætu ekki komið
frá sér hveitinu af ökrum þeirra.
en þeir sætu uppi með þúsundir
bushela, sem skemdust í kornhlöð-
uni þeirra. En Canadian Northern
félagið væri þar langt í burtu, svo
ekki væri um það að tala. Hann
hcimtaði því, að braut þessi væri taf
arlaust bygð til Spirit River, og yrði
hún þá aðeins 40 mílur frá Grand
Prairie; og kvað hann .muga bænd-
anna á Grand Prairie svo mikinn,
að þeir væru reiðubúnir, að byggja
sjálfir braut norður þangað, ef að
aðrir gjörðu það ekki innan lítils
tíma. Var þessu svo breytt þannig,
að félagið fékk frestinn að byggja
brautina frá Smoky River til Grand
Prairie um 6 mánuði, i stað tveggja
ára, og verður þvi farið að byrja á
henni á komandi sumri.
Hefði það ekki verið fyrir Hon.
Robert Rogers. þá hefðu Grand Pra-
irie-búar mátt lengi horfa eftir braut
þessari, — hver veit hvað lengi?
Og undarlegar eru aðgjörðir Al-
berta stjórnarinnar, að ábyrgjast
skuldabréfin og vita af peningun-
um á bönkunum, en hirða ekki
meira um hag landsins og bændanna
en svo, að liða félaginu að- draga
byggingu brautarinnar, h\Tr veit
hvað lengi. Er nú vonandi að þetta
lagist hið fyrsta.
Herskipið “Prins Eitel
Friedrich,,
Mikið hefr nú verið talað og ritað
um skip þetta, sem er eiginlega ræn-
ingjaskip þýzkt (auxiliary cruiser).
Hafði verið þýzkt flutningaskip,
stórt og hraðskreytt; en Þjóðverjar
settu í það fallbyssur og vopn önn-
ur og hermenn og sendu það svo út
um höfin til að sökkva flutnings-
skipum Breta og ræna þau Hefir
skip þetta lengi verið i suðurhöfum
meðfram ströndum Ameríku að
austan og vestan og rænt og sökt
hverju skipinu af öðru, en einlægt
sloppið einhvernveginn hjá herskip-
um Breta.
Núna hinn 10. marz rendi það inn
á höfnina við borgina Newport
News í norður Virginíu, skamt áuð-
ur af Washington, og vildu þeir,
Þjóðverjarnir fá aðgjörð á skipinu
og hreinsa það og fá kol og vistir.
Enginn vissi eiginlega neitt um
skipið fyrst, og enguin farþegum
var á land hleypt. En fljótt komst
það upp, að 350 hermenn og 13 yf-
irmenn voru á skipinu og að það
var vopnað með 8 tiu þumlunga
fallbyssum og 10 fimm þumlunga
fallbyssum, auk annara vopna. Á
skipinu voru einnig 326 fangar,
franskir og rússneskir. Þá kom það
og upp, að mjlega hafði skip þetta
sökt einu skipi Bandarikjamanna,
sem var á ferð með hveiti til Queens
town á lrlandi; en tóku áður af því
skipshöfn alla. Sjö skipum öðruin
hafði það sökt, sumum frá Bretlandi
en sumum frá Fraklandi; en tekið
hafði það skipshafnir af skipuin
þessum. Seinna kom það upp, að
það hefði auk þessara skipa sökt 3
öðrum, en tekið af mennina og sett
i land. Eitt þessara skipa hafði ver-
ið eign Bandaríkamanns; hafði
hann verið nýbúinn að kaupa það.
Þrátt fyrir þetta og þó að herskip-
ið þýzka væri nýbúið að sökkva
skipi þessu, þá leitar það inn i höfn
til Bandarikja og vill fá keypta alla
útgjörð til skipsins, svo að það á ný
geti fengið tækifæri til að ræna og
sökkva fleiri skipum. — Sýnir þetta
sem margt annað yfirgang Þjóð-
verja; þeir þykjast hafa rétt fyrir
öllum mönnum.
Sjö mánuði var skipið búið að
vera á ránsferðum þessum. En
iama höfðu Bretar verið á eftir
ivi, og sá það sér ekki annað fært,
en hleypa þarna inn.
Nú stendur yfir rannsókn á mál-
um þessum á hverjum degi, en Bret-
ar biða úti fyrir dyrum og vilja hafa
tal af skipstjóranum, þegar hann
kveður Jónathan.
UTANASKRIFT TIL HER-
MANNA.
Til þess, að léttara verði, að af-
greiða bréf til hermannanna og
menn verði vissari um, að þau komi
til skila, eru þeir beðnir að skrifa
utan á þau á þenna'hátt:
(a) Rank.......................
(b) Name.......................
(c) Regimental Number..........
(d) Compang, Squadron, Battery or
unit.....................
(e) Battalion................
(f) Brigade ...................
(g) First (or Second) Canadian
Contingent..............
(h) British Expeditionary Force
Army Post Office,
LONDON, ENGLAND.
SPURNINGAR.
1) Fig renta hús úti á landi og hefi
barn á skólaaldri, en fæ ekki að láta
það ganga á skóla héraðs þess, er
eg lifi í, utan að borga vist gjald
fyrir barnið mánaðarlega. Er það
réttmætt?
2) Getur mentamálastjórnin skyld
að foreldra eða aðstandendur til að
láta þau börn ganga á skóla?
Illa upplýstur.
* * ¥
SVAR.—1) Ef þú hefir varanlega
bólfestu í héraðinu, eða ef þú borg-
ar skatt til héraðsins, hvort sem
heimili þitt er í héraðnu eða ekki,
þarft þú ekki að borga mánaðarlegt
eða annað gjald.
2) Já, mentamálastjórnin getur
skyldað þig til að senda barnið á
skóla.
Fyrirlestur um tæríngu.
Á fiintudaginn 25. marz kl. 8 að
kveldi verður fyrirlestur fluttur i
Fyrstu lútersku kyrkjunni hér i bæ,
um tæringu og fyrirlesarinn er Dr.
Stewart, yfirlæknir á tæringar spít-
alanum i Ninette. Dr. Brandson
verður þar og talar líka. Inngangur
verður ókeypis, en samskot verða
tekin til að borga ferðakostnaðinn.
Kvenfélögin i F'yrsta lúterska og
Skjaldborgar söfnuðum hafa staðið
fyrir þessu og fengið Dr. Stewart til
að koma. Þa>r eiga þakkir skilið fyr-
ir konurnar, og menn ættu að sýna
það með því, að fylla kyrkjuna. —
Það eru margir fslendingar, sem
farið hafa til Ninette og fengið bót
meina sinna, og spitalinn er viður-
kendur að vera hin bezta stofnun, af
sinni tegund, i Canada. En hins veg-
ar er sýki þessi svo að magnast með
degi hverjum, að fáar fara þær að
verða fjölskyldurnar, sem eru óhult-
ar fyrir henni. Þess vegna ættu
menn að sækja fyrirlestur þenna og
heyra hvað Dr. Stewart hefir að
segja um sýki þessa.