Heimskringla - 25.03.1915, Blaðsíða 7

WINNIPEG, 25. MARZ 1915.
HEIMSKRINGLA
BLS. 7.
Fasteignasalar.
THORSTEINSSON BROS.
Byggja hús. Selja lóðir. út-
vega lán og eldsábyrgðir.
Room 515-17 Somerset Block
PHONE MAIN 2992
J. J. BILDFELL
FASTBIGNA8AL.I.
Unlon Bank 5th. Floor No. 520
Belur hús og lóhlr, og annaí Þar atl
lútandl. Crtvegar peningalán o. fl.
Phone Maln 2085
S. A. SIGURDSON & CO.
Hásom skift fyrir lönd og lönd fyrir hás.
LAn og eldsAbyrgö.
Room : 208 Caeleton Blðg
Stml Maln 4403
PAUL BJERNASON
FASTBIGNASALI
Selur elds, life og slysaúbyrgV og
útvegar peninga lún.
WYNYARD,
SASK.
J. J. Swanson
H. G. Hlnrlkson
J. J. SWANSON & CO.
FASTEIGNASALAR OG
penlnga mlhlar
Tnlelml M. 2507
Cor. Portage and Garry. Wlnnlpeg
J. S. SVEINSSON & CO.
Belja lðSir i bœjum vesturlandsins
og skifta fyrlr bújarðir og
Wlnnipeg lóBir.
Phone Maln 2844
710 McINTYRE BLOCK, WINNIPEG
Lögfræðingar.
Graham, Hannesson & McTavish
LÖGFRÆÐINGAR
«07-908 CONFEDEEATION LIFE BLDG.
WINNIPEG.
Phone Mnln 3142
GARLAND & ANDERSON
Arnl Anderson E. P. Garland
LÖÖFEÆÐINGAR
601 Eleetric Railway Chambers.
PHONE MAIN 1561
JOSEPH J. THORSON
ISLENZKUR LOGFHÆÐINGUH
Arltun:
McFADDEN ák THORSON
1107 McArthur Bldg.
Phone Maln 2671 Wlnnlpeg
II. J. PALMASON
Chartkred Aooountant
Phomb Main 2736
807-809 SOMERSET BUILDING
Læknar.
DR. G. J. GISLASON
Physlclnn nnd Snrgeon
Athygll veltt Augna, Eyrna og
Kverka SJúkdómum. Asamt
lnnvortls sjúkdómum og upp-
skurbl.
18 Saath Srd St., Grand Forka. N.D.
DR. R. L. HURST
meölimnr konnnffle^a sknrölæknarAösins,
átskrifaönr af konnngle^a læknaskólannm
1 London. 8érfræÖingnr 1 brjóst og tanga-
veiklnn og kvensjákdómnm. Skrifstofa 306
Kennedy Hnilding, Portage Ave. 1 gagnv-
Batons) Talslmi Main 814. Til viötals frá
10-12, 8—5, 7-9,
DR. J. STEFÁNSS0N
4®1 Boyd Bldg., Cor. Portage Ave.
og Edmonton Street.
Stundar eingöngu augna, eyrna, nef
og kverka-sjúkdóma. Er aV hltta
frú kl. 10 tll 12 t. h. og 2 tll 5 e. h.
Talalmt Maln 4742
Helmllli 105 Ollvla St. Tala. G. 2S15
DR. S. W. AXTELL
0HXR0PRACTI0 & ELEOTRIC
TREATMENT.
EngJn meðul og ekki hnlfur
26814 Portage Ave. Tals. M. 3296
TakiB lyftlvéllna upp tll Room 608
Lærið Dans.
Sex lexfnr gora yíínr
fullkomna og kostar
$5.00 — PIllVAT 411-
Nögn eÍnaleKa.—
Komið, míiiiIÖ, nkriflfi
Prof. og Mrn. E. A.
WIKTH, 30S Kens-
Inglon Bloek. Tal-
Hfnil M. 45H2.
Gistihús.
MARKET H0TEL
146 Princess St.
á mótl markatlnum
Bestu vinföng vindlar og aöhlyn-
ing góö. Islenzkur veitingamaö-
ur N. Halldorsson, IeiBbeinlr fs-
lendlngum.
P. O'CONNEL, eigandl WINNIPEG
ST. REGIS H0TEL
Smith Street (nálægt Portage)
EnropeAn Plan. Bnsiness manna máltlöir
frá k). 12 til 2, 50c. Ten Conrse Table De
Hote Jinner $1.00, meö vifai $1.25. Vér höf-
nm einnig borösal þar sem hver einstaklin-
gnr ber á si.t eigiö.borö.
McCARREY & LEE
Phone M, 5664
Dominion Hotel
523 Main Street
Bestn vfnogvindiar, Gisting og f»Ci$l,50
Máltiö .............. ,35
Himi a »181
B. B. HALLD0RSS0N, eigandi
Hitt og þetta.
A. S. BARDAL
selur líkkistur og annast um út-
farir. Allur útbúnaður sá besti.
Ennfremur selur hann allskonar
minnisvarða og legsteina. '
818 8herbr««»ke Htreet
Phone Qarry 2iS2
GISLI G00DMAN
TINSMIDUR
VerkstœTJl:—Cor. Toronto
Notre Dame Ave.
St. and
Phone
Garry 2988
Helmllle
Garry 800
SHAW’S
Stærsta og elzta brúkaðra
fatasölubúðin i Vestur Canada.
479 Notre Dame Avenue
Vér höfnm fnllar birgölr hreinnstn lyfja
og meöala, Komiö meö lyfseöla yöar hiug-
aö vér gernm meöulin nákvæmlega eftir
ávlsan læknisins. Vér sinnum ntansveita
pönnnnm og seljnm giftingaleyfi,
C0LCLEUGH & C0.
Notre Dame Ave. A Sherbrooke 84.
Phone Garry 2690—2691
E. J. SKJÖLD
DISPBNSING CHEMIST
Cor. Welllngrton and Slmcoe Sta.
Phone Garry 4368 Wlnnlpegr.
Þvert yfir landið.
Eftir
Þórólf Sigurðsson i Baldursheimi.
(Niðurlag).
Hvað kostar að bæta úr þessu?
Húsvistin mundi mikið batna og
verða sæmileg, ef þar væri komið
fyrir eldavél eða ofni, sem jiostaði
í mesta lagi 50 krónur; og flutt kol
þangað, ca. 10-—12 kr. virði á ári.
Sennilega mundi pósturinn sjá um
flutning á því. Þetta virðist ekki
mikill kostnaður, en gæti þo orðið
fullnægjandi til þess, að hita ferða-
mönnum og þurka fötin.
Það er svo kæruleysislegt, að láta
þetta dragast lengur, jafn kostnaðar-
lítið atriði, en þó mjög þýðingar-
mikið fyrir lif og heilsu ferða-
manna.
Þess vegna skora eg á landsstjórn-
ina, að hlutast til um, að bætt verði
úr þessu sem fyrst í þá átt, er eg
hefi bent á. Húsið er bygt -jiir fé
landssjóðs og undir eftirliti stjórn-
arinnar. — Eg vona, að þetta verði
tekið til grcina; það er oft mestur
bagi að því, sem minst kostar að
lagfæra.
Mér var sagt, af kunnugum mönn-
um, sem höfðu veitt því eftirtekt,
að yfir Holtavörðuheiði færi alt að
4000 manns á ári, og stundum fleiri,
— þar á meðal töluvert af útlend
ingum. A vetrum eru langferðamenn
oft með póstinum.
Hann sagði mér, að jafnan væri
ófærð á heiðinni, nema um hásum-
arið; og mun óviða meiri nauðsyn á
vegabótum en þar. — En þess verð
ur, ef til vill, eigi langt að bíða, að
landið fái flugvél (loftfar) til póst-
flutninga milli Suður- og Norður-
lands (Reykjavíkúr og Akureyrar).
Það er ekki fjarlægari hugmynd en
ýmislegt, sem rætt er um.
Hciðin reyndist okkur ferðamönn
unum erfiður þröskuldur, en þegar
kom efst í Norðurárdalinn, var hægt
að fara greiðara. Samt sem „our var
fönnin mikil og talin jarðbönn
öllu héraðinu. Það þótti mér óvana-
legt á þessum tíma, og. áframhald af
ótíðinni á Vesturlandi seinni part-
inn í smnar og haust. Þá voru lát-
laus votviðri og sumstaðar urðu hey
úti. Ásetningshorfur eru alment
fremur slæmar og óhugur í bændum
fyrir vetrinum. F'járhöld urðu hér
mikið verri siðastliðið vor en á
Norðurlandi og Austurlandi, — sum
ar jarðir urðu sauðlausar og afmcnt
geysileg vanhöld a lömbum. Skað-
inn ómetanlegur, og kvalir búpen-
ings og ásigkomulag eigi síður. En
það er einsog menn hætti að hugsa
og tala um það, þegar úr hoii keyr-
ir; horfellislög og dýraverndunar-
félög koma hvergi nærri, og ná ekki
tökum á neinu. Sýnir það þerlega,
hversu þau eru grundvallarlaus enn
þá hjá okkur, og langt frá þvi tak-
marki, að rótfesta ábyrgðartilfinn-
inguna i hugum manna og mannúð
gagnvart dýrunum. Það er stor
minkun, að ekki skuli vera minst á
þetta mál nú í blöðunum, og hver
ráð séu til þess, að þjóðin komist
þar á hærra þroskastig. Það er
miklu þýðingarmeira sjálfstæöis-
mál en stórpólitíkin.
Eg verð nú samt í þetta sinn að
snúa mér aftur að Borgarfirðinum,
sem blasir móti sól og suðri. Lands-
lagið minnir að sumu.leytt á Húna-
vatnssýsluna, — nxargir dalir upp
frá undirlendinu og háir múlar á
milli.
Margt bendir til þess, að náttúran
muni hér gjöful á gæði sin; enda hef
ir hún gjört bændurna nokkuð stór-
huga, — það sýna byggingarnar
skýrast. Á flestum stórjörðum og
víðar eru reisuleg steinhús, og pen-
ingshús og hlöður samstæð og járni
varin. í þessu héraði eru byggingar
i nýjum stíl lang lengst á veg komn-
ar.
Eftir 9 daga frá Akureyri var
landferðinni lokið. Póstur náði of-
an i Borgarnes 15. des, en eg skildi
við hann ofar i héraðinu, fór til
Hvanneyrar, og sat um kyrt til 21.
desember, er ferð féll til Reykjavik-
ur með Faxaflóabátnum. — Eg átti
nokkra dvöl á tveim heimiluin i
Borgarfirði, og fékk þar hinar beztu
viðtökur: á Hamri hjá Jóhanni
bónda, sem er skýr maður og athug-
ull um lands- og þjóðarhagi, og svo
sérstaklega á Hvanneyrií Eg hygg,
að ekki sé of mikið sogt, þó eg telji
það fullkomnasta sveitaheimili á
landinu. Jörðin gefur geysimikið af
sér og bústjórn skólastjóra hin sköru
legasta. Skólalífið og sambúð kenn-
ara og nemenda virðist mjög frjáls
og alúðleg.
Enda eru kennararnir allir á
bezta skeiði, áhugamenn um það,
sem þjóðinni má að gagni verða og
frumhvatamenn til nýrra strauma
og starfa.
* * *
Eg tek það fram, að i þetta sinn
gjöri eg engan samanburð á búskap
þeim héruðum, sein cg fór um; til
þess þyrfti lengra mál, en hér er
rúm fyrir; og i þvi árferði, sem nú
er, virðist erfiðara að finna réttar
niðurstöður.
En þegar Uið er yfir héruðin,
leynir það sér ekki, að ræktunar-
skilyrði landsins eru meiri, sem
dregur sunnar og vestar, og fram-
farir á þvi svæði stórstígari, einkum
i túnrækt. í norðausturhéruðunum
er meira vetrarríki, jörðin frosin
lengri tima af árinu; eh viðbúnað-
ur bænda jafnan betri, þó óvenjuleg
harðindi beri að höndum.
— f öllum héruðunum er meira
og minna ónumið land í beztu rækt-
arsveitum, og á eg þar einkum við
áveitusvæði, sem liggja bezt fyrir til
vatnsveitingaræktunar.
Þar eru fólgnir glæsilegustu fram-
tiðarmöguleikar landbúnaðarins.
í Þingeyjarsýslu, þar sem skilyrð-
meðfram Laxá — eru menn töluvert
in eru bezt, — i Framengjum og
komnir áleiðis i þessu efni; og í
Eyjafjarðarsýslu hefir nokkuð verið
starfað að vatnsveitingum; en mikið
er enn óunnið i báðum sýslunum.
í Skagafirði mætti rækta geysi-
mikið engi, með áveítu úr Héraðs-
vötnunum, sem yrði beinlínis við
bót við það, sem nú ermotað.
Stórar landsspildur í Húnavatns-
sýslu, einkum í Þingi og Vatnsdal,
er nú gefa litinn arð, liggja vel fyrir
til ræktunar. Saina má segja um
Borgarfjarðarhérað, einkum neðri
hluta þess.
Til þessara ræktunarfyrirtækja
vantar vinnukraft — fólk og pen-
inga. Fólkinu er dreift út um út-
kjálkasveitir, Jiar sem Jiað framleið-
ir tiltölulega litið. Og mikill fjöldi
fullvinnqndi manna situr atvinnu-
laus í kaupstöðunum mikinn hluta
ársins og sumir þiggja jafnvel sveit-
arstyrk, — en beztu ræktunarsveit-
irnar vantar fólk til að framleiða
þjóðarauð.
Flestar stierri jarðir, scni mest
hafa af ræktanlegu landi, eru eign
einstakra manna, og þess vegna lok-
aðar fgrir öðrum til ræktunar og
nota. Þær bera nú mjög litla áhöfn
samanborið við liað, sein gæti ver-
ið, og ábúendur nota aðeins það,
sem bezt er og vinst með ininstum
tilkostnaði.
Sýnist mönnum ekki tími til kom
inn, að finna rétthverfuna í þessu
máli? Sjá Jieir, sem ræða um stór-
lán fyrir landið til eflingar landbún-
aðinum, nokkur brýnni og arðvæn-
legri fyrirtæki, en þessi, sem eg hefi
bent á? Eðlilegast er, að þau sitji
fyrir öllu öðru. Með því er lagður
grundvöllur til þess, að önnur fyrir-
tæki, t. d. sam'göngubætur, verði að
fullum notum fyrir þjóðina.
Þingið samþykti fyrir nokkrum
árum lög um akvegalagningu í flest-
um héruðum landsins; nú er þeim
að mestu fullnægt. Næsta stormál
þess ætti að vera það, að útvega fé
til ræktunar- og áveitufyrirtækja, er
héruðin nytu á sama hátt eftir á-
kveðnum regluin, áður en næst yrði
ráðist i stórkostlcgar samgöngubæt-
ur á iandi.
* v *
Á einu sviði þyrftu að aukast við-
skifti og samvinna milli héraðanna,
en Jiað er í búpeningsrækt. Því máli
er viðast hvar langminstur sómi
sýndur, og almennur áhugi fyrir
iví naumast vaknaður enn. — Það,
sem eg sá af sauðfé á leið minni virt
ist mér ákaflega sundurleitt, og
vanta öll ræktareinkenni og fjár-
bragð, einsog von er, þar sem Jiað
er eigi flokkað við blöndunina eftir
einkennum og skyldleika, og ýmsir
fjáreigendur hirða ekkert um, að
tekkja einstaklingana hvern frá
öðrum, né aðgreina kynin. En það
er grundvallarskilyrði fyrir fjárrækt
og kynhótum,-
í Þingeyjarsýslu hefir töluvert
verið unnið að kynbótum sauðfjár;
og í vestursýslunum eru stöku menn
byrjaðir á tilraunum i þá átt, eink-
um i Skagafirði. Þar hefir verið
sauðfjárkynbótabú siðustu árin og
einstöku kindur fluttar þangað úr
öðrum héruðum. En öll þess konar
viðskifti héraðanna á kynbótapen-
ingi verða að gjörast af rannsókn og
þekking, og fjárblöndunin að fara
fram eftir vissum reglum.
Sú skoðun min — að í Þingeyjar
sýslu sé meira þrifa- og kjötsöfnuna
fé en í öðrum héruðum — styrkist
við upplýsingar, sem eg fékk á ýms-
um stöðum, uin kjötþyngd fjárins á
haustin. Vafalaust myndi því stór-
hagur að þvi, að fá þaðan hrúta af
kjötsöfnunarkyni til einblöndunar,
og lóga svo dilkunum; þvi reynslan
sýnir, að þar sem fé er leitt saman
með ólikum kostum, þá koma fram
þroskaðri einstaklingar. Því fremur,
sem kostir kynbótaskepnunnar eru
kynfastari og veigameiri. — Aftur á
móti er eg viss um, að meiri varúð
og gætni verður að hafa, ef blanda
á ólíku fé saman við stofninn til
framtímgunar. Mjög hæpið t. d., að
mesta söfnunarféð úr landgæðunum
í Þingeyjarsýslu gefist vel í land-
léttari sveitunum, ef þvi er athug-
unarlaust blandað saman við þann
stofn, sem alinn er upp við rýru skil
yrðin. Aftur á móti gætu harðgjörð-
ari fjárkyn úr Þingeyjarsýslu að
líkindum átt vel við til þess að bæta
fjárstofn í lakari sveitum, — sauðfé
skiftist nokkuð i flokka þar einsog
annarsstaðar.
Þetta bendir á eitt atriði, sem
fyrst og fremst verður að koma til
greina og framkvæmda: Að öll skifti
héraðanna á kynbótapeningi gjörist
samkvæmt tilvisun og eftirliti fjár
þekkingarmanna, sem óhætt sé að
treysta
Verst af öllu er, að hinir og aðrir
þekkingarlitlir menn takast það fyr-
ir, að spekúlera i þesskonar málum
til sjálfshagnaðar, á svipaðan hátt
og hrossaprangarar, sem ferðast
með söiuhross á milli héraða
Slíku ma aldrci treysta til fulls.
Það Jmrfa að vera einn eða tvcir
fjárþekkingarmenn i hverju hér
aði, sem leiðbeina inönnum í valinu
—: t. d. þannig, að góður fjármað
ur i Húnavatnssýslu athugar hverja
aðalkosti búpeninginn vanti hjá ein-
hverjuin ákveðnum bónda, og hvaða
kostir séu þar fyrir hendi. Siðan
bendir hann fjáreigandanum á á-
reiðanlegan mann austur í Þingeyj-
arsýslu, er hann hefir samband
við; sá maður útvegar kynbotagrip
með þeim kostum, sem óskað er eft-
ir og við eiga, o. s. frv. Þetta hygg
eg að Jiurfi a'ð vera fyrsta sporið.
Góðir menn ættu að hugsa um mál-
ið og koma því sein fyrst á rekspöl
Þó eigi væri stigið stærra spor, en
að einblanda fjarskyldu fé til slátr-
unar, og rétt að því farið, þá yrði
það stór hagur. — Eftir sögnum
manna að dæma og útliti þess fjár
er eg sá sumstaðar í vestursýslun
um og neðantil i Borgarfirði, stend-
ur liað mjög að baki sauðfjár i Þing-
eyjarsýslunum og einstöku sveitum
á Austurlandi. Mismunandi afréttar
lönd gjöra J)ar nokkuð að verkum
en eiga þó fráleitt alla sökina, og
mætti mikið úr Jiví bæta, einsog bent
hefir verið á. ,
Hér að framan hefir einkum ver
ið minst á sauðfé, en engu minni
nauðsyn er að kynna sér hvar gripa
ræktin er lengst á veg komin hér á
landi, og taka hana svo svipuðum
tökum. Ot í Jiá sálma fer eg ekki nú
en vildi aðeins geta þess, eftir laus
legu áliti, að þar, sem eg sá útigangs
hross á leið ininni, virtust mér Jiau
jöfnust og Jiéttlegust vestan til
Húnavatnssýslunni, kringum Mið
fjörðinn. Álit eg heppilegast fyrir
Þingeyinga, að fá Jiaðan hross, og ef
til vill víðar úr suður- og vesturhér
uðunum. Og sennilega verður eitt
hvað úr framkvæmdum í Jm efni
bráðlega.
Það verður ekki í stuttri grein tal-
ð um alt, sem eg gat um i byrjun
að bæri fyrir augu og eyru ferða-
mannsins.
Eg verð Jivi að ganga fram lijá
einum þýðingarmesta þættinmn —
og eg á J)ar viöfctagslífið, i víðtæk-
ustu merkingu þess orðs.
Á skjótri ferð um landið, verður
kynning um það efni mjög í molum;
)ess vegna er rétt, að láta ályktan-
irnar bíða.
Eg hcfi drepið áður á einn Jiutt
félagslifsins — verzlunina, sem eina
aðalorsök tl efnismismunar bænda,
og vil eg aðeins skýra það dálítið
nánar.
Kaupfélagsskapurinn á svo afar-
örðugt uppdráttar vegna tortrygni
bænda. Þeir J)ora ekki að fylkja sér
um hann í fullkominni mynd. Suin-
staðar hafa þeir líka kvekst; ýmist
fyrir svik og pretti einstakra manna
eða af því, að félagsskapurinn var
ekki í virkilegu kaupfélagsformi.
Enn er því svo háttað, að sum fé-
Iög fá mest af vörum sinum gegnum
innlenda umboðssala, og verða auk
umboðslauna, að greiða J)eim
ábyrgðargjald fyrir bankaviðskifti
osfrv., sem nemur jafnmiklu af
hundraði, vegna J)ess að þau hafa
eigi í lögum sínum ákvæði um sam-
ábyrgð (solidariska ábyrgð) félags
inanna. — Engin lánsstofnun ber
traust til þeirra félaga. — Svo ber
sýnilegt hálfvelgjukák á naumast
skilið nafnið kaupfélag. Þó hefir
mönnum verið sýnt það með tölum
og skýrslum í tímariti samvinnufé-
laganna, að ýms félög hér í landi,
sem* starfa með sæmilega góðu
skipulagi, blómgast og bæta hag al-
mennings. ,
í vestursýslunum Norðanlands
hafa sumir kaupmennirnir marg-
faldað verzlunarumsetning sina sið'
astliðið ár, en kaupfélögin á sömu
stöðum mjög lítið, sum næstum'stað-
ið í stað. Til þess eru vafalaust marg
ar orsakir; eigi sízt sú, að ríkis-
bændurnir verzla flestir við kaup-
menn.
Kaupmennirnir bjóða þeirn ýms
vildarkjör: vöruverðsafslátt og ef til
vill prósentur af umsetning, — en
síður fátæklingunum; þar þurfa
þeir aftur að ná sér niðri. Smærri
bændurnir hljóta l)ví fremur að hall
ast að kaupfélögunum. -r- En eigi
sézt það á þessu að hinir beri mik
ið fyrir brjósti hag alinennings og
sveitafélaganna.
Hrossaverzlun var með langmesta
móti í haust og vetur, og alveg i
höndum kaupmanna. Nú er útlit fyr-
ir, að eftirspurn eftir íslenzkum
hestum verði injög inikil fyrst um
sinn. Er því tími til kominn fyrir
bændur, að hafa endaskifti á þessu
annast sjálfir sölu erlendis gegn-
um kaupfélög og njóta J)ess sjálfir,
að hestar, sem hér eru 100—150 kr.
virði, seljast í Dánmörku fyrir
mörg hundruð krónur.
*-
Það, sem mér þótti skemtilegast
og vænst uin að hitta í ferðinni,
voru einstöku ungir áhugamenn, er
sáu skýrt mörg af þeim meinum
sem eg hefi drepið á, og höfðu full-
an hug á að iækna þau. Þeir menn
snúa sér eingöngu að landbúnaðin-
um og beita sér fyrir ræktunar- og
byggingarumbótum í nýrri stil. Enn-
fremur halda J)eir uppi ungmenna-
og málfunda-félögum í sveitunum
Eg talaði við nokkra af þessum
mönnum, sem eg er sannfa'rður uin
að eru dreifðir víðsvegar um land-
ið. — Þeir eru allir andlegir bræð-
ur og eiga takmarkalaust verkefni
fyrir höndum. — Þessir menn eiga
að skera upp herör um alt land, eigi
i sama augnamiði og menningar-
þjóðirtnar nú á tímum, — heldur til
þess, að bera fram nýjar heillastefn-
ur og varðveita hinn heilbrigða
Jijóðlífsgróður: Vekja upp iþrótta
lif í sveitunum, er auki þrek og fjör.
en útrými hóglífi og allskonar
spilamensku. — Styðja einhuga ung
mennafélags hugsjónir innan hérað
anna, og þenja bönd samvinnufé
lagsskaparins um þvert landið.
Ungu alþýðumönnunum tekst
þetta, vona eg. Framtíð þjóðfelags
ins byggist á þeim.
Reykjavík, í jan. 1915.
— (Úr Lögrétttuq.
Sextfu manns geta fengið aðganj
að lœra rakaraiðn undir eins. Ti
þess að verða fullnuma þarf aðeins
8 vikur. Áhöld ókeypis og kaup
borgað meðan verið er * að lœra.
Nemendur fá staði að enduðu námi
fyrir $15 til $20 á viku. Vér höfum
hundruð af stöðum þar sem þér
getið byrjað á eigin relkning. Eftir
spurn eftir rökurum er æfinlegs
mikil. Til þess að verða góður rak
arar verðið þér að skrifast út frá
Alþjóða rakarafélaginu.
INTERNATIONAL BARBER
COLLEGE.
Alexander Ave. Fyrstu dyr vestaD
við Main St., Winnipeg.
lslenskur Ráðsmaður hér.
ÆFIMINNING.
Sigurlaug Sigurðardóttir Líndal.
Einsog áður hefir verið getið um
í íslenzku blöðunmn, lézt þann 25.
febrúar 1915 Mrs. Slgurlaug Líndal,
kona Benedikts Llndals, 378 Simeoc
St. hér í brenum. Dó hún á almenna
sjúkrahúsinu eftir fárra daga legu.
Banamein hennar var heilablóðfall-
Mrs. Sigurlaug Sigurðardóttir Lín-
dal var fædd á Selási í Víðidal I
Húnavatnssýslu á íslandi árið
1859; mun htin hafa alist upp í þvi
bygðarlagi, þar til 1877 að hún gekk
að eiga Gunnlaug Zakkaríasson
Líndal. Með honum fluttist hún til
Ameríku árið 1883 og staðnæmdust
þau í Dakota.
Þeim hjónum varð fjögra dætra
auðið, hvar af tvær lifa; sú eldri
Elín Ingunn, gift M. O. Magnússyni,
til heimilis í Wynyard; sú yngri
Gunnlaug Kristíana, gift Jóni Thor-
son, til heimilis í Winnipeg. Jón
maður hennar er sonur þeirra hjóna
Mr. og Mrs. Stefáns Tliorsonar, að
Gimli í Nýja íslandi.
1 janúar árið 1884 misti Sigurlaug
heitin mann sinn og stóð hún þá
uppi einmana og efnalaus með 3
börn, J)á aðeins húin að vera örfáa
mánuði í þessu iandi. Eftir 5 ára
dvöl i Dakota flutti hún til Winni-
peg. Þann 20. desember árið 1890
giftist liún í annað sinn Benedikt
Zakkaríassyni Líndal, albróður
fyrri manns sfns. Með honum eign-
aðist hún 5 hörn, 4 dætur og 1 son.,
Kristófer Lfndai, sein einn lifir al-
systkini sin, og hann er giftur Sig-
ríði Benson, ættaðri frá Gimli í
Nýja íslandi.
Sigurlaug sáluga Líndal var tæp
meðalkona á hæð; þrekin og bein-
vaxin; hæglát og jprúð í allri fram-
komu. Hún var dökk á brún og
hrá, með fögur dökkbrún augu, er
horfðu stilt og rannsakandi á alt,
er fyrir liau bar í fyrstu, einsog hún
vildi ekki missa sjónar á því, fyrr
en hún væri búin að draga eiit-
hverja ákveðna ályktun út úr því.
Hún var dul í skapi, seintekin og
gjörði sér fáa að vinum. En var vin-
föst; skifti þeim aldrei, ef unt var.
Hvað Sigurlaug sál. var sem eigin-
kona, móðir og húsmóðir, Jiekkja
þeir einir rétt, er vissu, livað fram-
úrskarandi hún var trú öllum sín-
um skyldum. Enda mun hiin hafa
offrað sfnum síðustu kröftum til
að hugsa upp ráð og búa í haginn
fyrir það barnið sitt, er hún vissi,
að helzt Jiarfnaðist hiáljiar. Hún var
ráðdeildarsöm og forstöndug, og
munu þau ráð, er hún gaf lieimilinu
hafa bezt gefist.
Hvað niikið hennar nánustu ást-
vinir hafa mist við fráfall hennar
og hvað átakanlega lmnghær lieim
er sorgin, ætti ekki við að lýsa liér
með orðum, þó hægt væri.
En daprir og langir gjörast nii
dagarnir og andvöku næturnar hin-
um aldurhnigna og göngumóða eig-
inmanni hennar, er eftir lifir, og
ekkert þiáir nú nenia Jiað, að sem
skemst verði á milli funda.
En dóttirn, Mrs. Thorson, sem hjá
henni dvaldi frá því fyrsta og þar
til dauðinn aðskildi J)ær, gleður sig
mitt í sorginni yfir þvf, að hafa hor-
ið ián tii ])ess, að hafa fengið að
vinna móður sinni, er hún unni svo
heitt, síðustu handtökin, er hún
þarfnaðist á deyjanda degi.
Svo þakka ástvinir hinnar iátnn
af hjarta öllum þeim, er lögðu blóm-
sveig að leiði hennar, eða á efn-
hvern hátt sýndu Jieim hluttekn-
ingu í Jieirra þungu sorg.
Friður J>ess algóða hvíli yfir mold-
um og mlnningu þessarar dyggu
konu.
Mrs. I. Goodman.
SKAUTAR SKERPTIR
Skrúfa3tr e8a hnoPa'Bl, á skð án
tafar Mjög ffn akó vlögerf) á meV-
an þú bíöur. Karlraanna skór hálf
botnaölr (sauraaö) 16 minútur,
eúttabergs hœlar (dont sllp) eöa
leöur, 2 minútur STKWART, 1»3
rnelfln A ve. Fyrsta búö fyrlr
austan aöalstrœtl.
NÝ VERKST0FA
Vér erum nú fœrlr um að taka A
móti öllum fatnaði frá yður til að
hreinsa fötin þín án þess sð væta
þau fyrir lágt verð;
Suits Steamed and Pressed 60c
Pants Steamed and Pressed 26c
Suits Dry Cleaned.$2.00
Pants Dry Cleaned...60c
Fáið yður verðlista vorn á öllum
aðgjörðum skófatnaðar
Empress Laundry Ce.Ltd.
Phone St. John 300
COR. AIKENS AND DtJFFERIN