Heimskringla - 15.04.1915, Page 7

WINNIPEG, 15. APRÍE 1915.
HEIMSKRINGLA
BLS. 7.
Dr. G. J. GISLASON
Physlclan and Sarxeon
Athygll veltt Augna, Eyrna og
Kverka SJúkdómum. Avamt
Innvortts sjúkdómum og upp-
skurhl.
18 Sonth 8rd St., Grand Forks, N.D.
Dr. J. STEFÁNSSON
W1 Boyd Bldg., Cor. Portage Avc.
og Edmonton Strect.
Btundar elngöngu augna, eyrna, nef
og kverka-sjúkdðma. Er aB hltta
frú. kl. 10 tll 12 f. h. og 2 tll 6 e. h.
Talstml Maln 4742
Helmtlli 105 Ollvla 8t. Tals. G. 2815
Talslml Main 5302.
Dr. J. G. SNÆDAL
TANNUKKIR
Sulte 313 Enderton Block
Cor. Portage Ave. og Hargrave St.
Járnbrautir á Islandi.
Lærið Dans.
Sex lexlnr gera ytlnr
fnllkomnn og kostar
85.00 - PRIVAT tU-
Högn elnslega.—
KomlS, sfmlð, skrlflS
Prof. og Mrs. E. A.
WIllTH, 808 Kcns-
Ington Block. Tal-
slml M. 4582.
Eftir
Björn Kristjánsson bankastjóra.
1 1
THORSTEINSSON BROS. Byggja hús. Selja lóðir. trt- vega 16n og eldsábyrgðir. Room 815-17 Somerset Block PHONE MAIN 2992 Dr. S. W. AXTELL CHIROPRAOTIO & ELEOTRIO TREATMENT. Engln meðul og ekkl hnífur 258Yi Portage Ave. Tali. M. S296 Taklb lyftlvéllna upp tll Room 608

J. J. BILDFELL FASTEIGNASALL Union Bank 5th. Floor N«. 520 Selur húe og lóblr, og annab bar ab lútanði. trtvegar penlngalán o. fl. Phone Main 268S E. J. SKJÖLD DISPENSING CHEMIST Cor. Welllngrton and Slmcoe Sta. j Phone Garry 43GS Wlnnlpesr. -

S. A. SIGURDSSON & CO. Háeom skift fyrir lónd or lönd fyrir hás.", Lén og eldsébyrgö. Room : 208 Cakleton Blbq Siml Maln 4403 Vér höfum fullar birgölr hreinustu lyfja og meöala, Komiö meö lyfseöla yöar hm£- aö vér gerum meöulin nékvœmlega eftir évlsau læknisÍDs. Vér sinnum utausveita pöuuuum og seljum giftiugaleyfi, COLCLEUGH & CO. Notre Dame Ave. A Sherbrooke St. Phone Garry 2690—2691

PAUL BJARNASON FASTBIGMASALI Belur elds, lifs og slyaaábyrgb og útvegar penlnga lán. WYNYARD, - SASK. SHAW’S Stærsta og elzta brökaðra ] fatasölubúðin t Vestur Canada. 479 Notre Dame Avenue

J. S. SVEINSSON & CO. B*lja lóTJlr i bæjum vesturlandsins og sklfta fyrir bújarSir og Winnipeg lóbir. Phone Maln 2844 710 McINTYIlE BLOCK, WINNIPEG Sérstök kostabotS á Innanhúss munum. Komlö til okkar fyrst, þitS munitS ekki þurfa atS fara lengra. Starlight New and Second Hand Furniture Co. 503—505 NOTRE DAME AVEXVE. Tnlsínti Gnrry 3884.

J. J. Swanson H. G. Hlnrikson J. J. SWANSON & CO. FASTEIGNASALAR OG penlnKH mlblar Talalml M. 2597 Cor. Portase and Garry, Wlnnlpcx GISLI GOODMAN TINSMIDUR VerkstœtSl:—Cor. Toronto St. and Notre Dame Ave. Phone Hetmllle Garry 2088 Garry 88»

Graham, Hannesson & McTavish LÖGFRÆÐINGAR «07—908 CONFEDERATION LIFE BLDG. WINNIPEG. Phone Maln 8142 A. S. BARDAL selur líkkistur og annast um út- farlr. Allur útbúnaður sá besti. Ennfremur selur hann allskonar minnisvarða og legsteina. 813 Sherbrooke Street Phone Oarry 2IS2

GARLAND & ANDERSON Arnl Anderson E. P. Garland LÖGFRÆÐINGAR $01 Electric Railway Chambers. PHONE MAIN 1561 MARKET HOTEL 146 Princess St. 6. móti markaTSinum Bestu vlnföng vindlar og alShlyn- ing góö. Islenzkur veilingamaTS- ur N. Halldorsson, leitSbeinir Is- lendlngum. P. O’CONN'KL, elgandl WINNIPEG

JOSEPH J. THORSON ISLEKZKUR LOCiPRÆDINGVR Arltun: HcFADDBN A THORSON 1107 McArthur Bldg. Phone Maln 2671 Wlnnlpeg DOMINION HOTEL 523 Main Street. Beztu vín og vindlar, gisting og fæði $1.50. Máltið 35 cents. Sími: Main 1131. ] B. B. HALLD0RSS0N, Eigandi

H. J. PALMASON Charteres Acxiodntant Phohh Main 2736 807-809 SOMERSET BUILDING SKAUTAR SKERPTIR Skrúfablr eöa hnotSatSlr & skð é.n i tafar Mjög fin skó vitSgertS & mets- an þu bítSur. Karlmanna skðr h&lf botnatSlr (saumatS) 16 minútur, gúttabergs hœlar (dont sllp) etSa letiur, 2 mínútur. STKWART, 103 Paclfle Ave. Fyrsta bút) fyrlr austan atSalstræti.
Þar sem útlit er fyrir, að það eigi
að halda því fram með ákafa að
íslendingum, að ráðast í þá fásinnu,
3 leggja hér járnbrautir og að taka
tlent lán til þess, þá er afar auð-
/nlegt, að það mál verði sein bezt
ett, áður en lagt er út i nokkurn
■ekari kostnað en orðinn er, til
ndirbúnings þessa máls.
Og þar sem enginn hefir, svo eg
iti, opinberlega skrifað um það
lál annað en meðmæli með járn-
rautarlagning hér, nema eg, finn
2 skvldu mina til þess að halda á-
slíkar ógöngur, sem aSeins geta
rSið að notuni fáeinum mönnum,
em fgrir sliku stórvirki gangast, en
ijóðinni i heild sinni til verulegs
arartálma á frainsóknarbrautinni,
f ekki til beinnar eyðileggingar.
Og þar sem eg lít þannig á, finn
g skyldu mína að skýra það mál
yrir þjóðinni, jafnótt og eg sé til-
fni til, og er þjóðin sjálfráð um
lað, hvort hún tekur viðvörunar-
iðleitni inína og skýringar á mál-
nu til greina eða ekki.
Það, sem gefur mér tilefni til að
krifa um þetta inál nii, er mjög
3ng grein frá hr. landsverkfræðing
óni . vjiiakssyni, sem bvrjar Lög-
éttu 2. des. f. á. Grein þessi er
iygð á svo rammskökkum grund-
elli, og svo einhliða, að óhæfa
æri, að láta undir höfuð leggjast,
ð andmæla henni.
Járnbraiuar þörf.
Það, sem knýr hin stærri lönd til
ð leggja jarnbrautir, er einkum
ÁGRIP AF REGLUGJÖRÐ.
nm heimilisréttar’und í Canada
Norðvesturlandinn.
Hver, sem hefir fyrlr fjölskyldu ah
sjá eöa karlmaöur eldrl en 18 ára, get-
ur tekiö helmlllsrétt á fjórhungr úr
sectlon af óteknu stjórnarlandl I Man-
sœkjandl veröur sjálfur aT5 koma á
Itoba, Saskatchewan og Alberta Um-
landskrlfstofu stjórnarinnar, ehá und-
Irskrifstofu hennar I þvt bératsi. f um-
boöi annars má taka land á öllum
landskrifstofum stjórnarinnar (en ekki
á undir skrifstofum) mel vlssum skll-
yrtium.
SKYLDUR—Sex mánat5a ábút5 og
ræktun landslns á hverju af þremur
árum. Landneml má búa meS vlssum
skilyrtSum lnnan 9 mílna trá heimllls-
réttarlandl sínu, á landi s.im ekkl er
mlnna en 80 ekrur. Sæmllegt ívöru-
hús vertSur atS byggja, at5 undanteknu
þegar ábútSar skyldurnar eru fullnægtS-
ar lnnan 9 mílna fjarlægti á Öt5ru
landi, eins og fyr er frá grelnt.
í vissum héruöum getur gót5ur og
efnilegur landnemt fenglB forkaups-
rétt á fjórt5ungl sectlónar metifram
landl sínu. VertS $3.00 fyrir ekru hverja.
SKYLDUR—Sex mánat5a ábúö á
hverju hlnna næstu þriggja ára eftlr
atS hann hefir unnlts sér inn elgnar-
bréf fyrir heimilisréttarlandi sínu, og
auk þess ræktati 50 ekrur á hinu selnna
landl. Forkaupsréttarbréf getur land-
nemi fengitS um leiti og bann tekur
heimilisréttarbréfits, en þó met5 vlssum
skilyrtium.
Landnemi sem eytt hefur helmllls-
rétti sinum, getur fengits heimilisrétt-
arland keypt I vissum hérutium. VertS
$3.00 fyrir ekru hverja. SKYLDUR_______
Vert5ur aö sitja á landiriu 6 mánutSi af
hverju af þremur næstu árum, rækta
60 ekrur og reisa hús á landlnu, sem er
$300.00 virtSl.
Bera má n!t5ur ekrutal, er ræktast
skal, sé landitS óslétt, skógl vaxitS etSa
grýtt. Búþening má hafa á landtnu I
stat5 ræktunar undir vissum skilyrtlum,
W. W. CORY,
Deputy Mlnlster of the 'Interlor
BlötS, sem flytja þessa auglýslngu
leyfislaust fá enga borgun fyrlr.
Að lönclin cru stór.
Að flest lönd liggja í samhengi
við önnur lönd.
Að þau hafa hernaðarskyldu.
Að þau hafa námúr.
Að þau hafa skóga.
Að þau hafa akuryrkju.
Að þau v.egna gífurlegra vega-
lengda verða að hraða pós-
flutningi.
8. Að þau hafa iðnað.
9. Að vegalengdirnar frá hafnar-
stað eru oft svo miklar, að flutn-
ingar á nauðsynjavörum og fólki
væru ókleifir án járnbrauta, eða
með öðrum orðum sagt: Flutn-
ingsþörfin svo mikil, að henni
vrði alls ekki fullnægt á annan
hátt.
Þessar munu vera aðal ástæð-
rnar.
En auk þess vil eg nefna:
S fyrir getur komið, að smálönd
leggi brautir af fordild, til þess
að þau verði ekki talin eftirbát-
ar annara, og
ð Þau leggi járnbrautir í blindni,
fyrir áeggjan fjárgróðamanna,
sem koma vilja ár sinni sem
bezt fyrir borð til eigin hags-
muna.
Um hvert af þessum atriðum vil
Við 1. Það
segir sig sjálft, að
nd er stærra, vega-
ivi er nauðsynin meiri á járn-
inni i miðju landi, en næsta
jykja ókleift, að
fara frá Seyðis-
ii til Reykjavikur með 2 eða 3 á-
ðarhesta eða vagna i taumi. Og
ísland væri 5 sinnum stærra en
iað er, þá væri það þó ekki eins
5 stærri fylkin i Kanada, sem
■rkfræðingurinn ber ísland
saman við, " og eg kem nánar að
siðar.
Við 2. Og liggi nú svona fylki
eða land áfast við annað land eða
fylki, sem gjöri vegalengdina frá
hafnarstað enn lengri, þá eykst auð-
vitað þörfin á járnbraut að sama
skapi.
1 báðum tilfellum er járnbraut ó-
umflýjanleg.
Við 3. Þar sem hernaðarskyldan
er, eða skyldan og nauðsynin til
þess að geta varið land sitt með
landher, og sú skylda mun hvila á
flestum þjóðum nema íslendingum,
— þá er engin leið að koma land-
her, i txkan tima á rctta slaði, með
öllum farangri og vopnum, sem hon-
um verða að fylgja, nema með járn-
braut. Sú ástæða út af fyrir sig
knýr þessi lönd til þess að hafa járn-
brautir. Þær cru óumflýjanlegur tið-
ur i hervarnarútbúnaðinum.
Við 4. Námur liggja víða langt
inni i landi, og er því alveg ómögu
legt að flytja málma eða kol eða ann-
að frá þeim cða koma verkfærum
að þeim, nema með járnbraut. Nám
ur eru og beztu skilyrðin fyrir því,
að járnbrautir geti borgað sig.
Við 5. Skógar liggja og mjög oft
inni i miðju landi. Þeir vcrða þvi
alls eigi unnrr nema járnbrautir séu
lagðar að þeim, enda eru þeir, cins
og málmar og kol, einn stærsti lið-
urinn i flutningsmagninu, sem sið-
ar mun sýnt verða.
Við 6. Séu akrarnir langt frá
höfn, og það er meiri hluti akur-
lendis í Kanada, sem landsverk-
fræðingurinn er að bera Island
saman við, þá er ókleift að koma
þeim afurðum á inarkað í miklum
inæli, nema með járnbraut. Það væri
t. d. dýrt, að flytja kornið sitt á
hestuin, eða hestvagni frá Seyðis-
firði til Reykjavikur, eða miklu
lengri leið.
Við 7. Og ókleift mundi vera tal-
ið, að flytja landpóst á hestum eða
venjulegum hestavögnmn, t. d. frá
Vin í Austurríki til Hamborgar á
Þýzkalandi, eða t. d. frá miðju Karc-
ada til næstu hafnar.
Þess vegna koma rikin sér saman
um póstflutninginn á járnbrautum
úr einu ríkinu í annað.
Járnbrautirnar eru þar óhjá-
kvæmilegar, vegna svo geysimikilla
vegalengda, sem ekki þckkjast hér.
Við 8. Þá er það og ýms iðnað-
ur, sem oftast eigi er hægt að fram-
kvæma nálægt hafnarstað, svo sem
sements-gjörð, tigulsteinsgjörð, kalk-
brensla, byggingarsteinsnám o. s.
frv., sem eigi er hægt að flytja frá
námustaðnuin eða verksmiðjunni
nema með járnbraut. Auk þess er
og allskonar iðnaðarrekstur hafður
inni í landi, sökum betri skilyrða
þar en við hafnir. Alt þetta eykur
flutninginn með járnbrautum.
Við 9. Og þar sem vegalengdirn-
ar eru svo miklar, jiá verða járn-
brautirnar nauðsynlegar fyrir al-
mennar landbúnaðarafurðir, verzl-
unarvörur og fc'dk. En reynsla
flestra landa sýnir, að langminsti
hlutinn af þvi, sem flutt er með
járnbrautum af góssi, eru venjuleg-
ar landbúnaðarafurðir og vörur eins
og hér gjörast, og síðar mun sýnt
verða.
En engar af þessum þörfum á
járnbraut ern fgrir hendi hér á landi
i nokkurri likingu við þarfir annara
landa, og þýðingarmestu þarfirnar
eru alls eigi til, því hér eru svo litl-
ar vegalengdir, engin hervörn, eng-
ar námur, engir stórviðarskógar,
engiri akurgrkja og enginn stóriðn-
aður.
Og þar sem hér er eigi að ræða
uni neinar þessar þarfir, þá er svo
sem auðvitað, að skilyrði vanta að
sama skapi fyrir því, að járnbraut-
ir geti borgað sig hér í landi.
Og það er sorglegra en nokkru
tali taki, að landsverkfræðingurinn
skuli halda þessum mismun á skil-
yrðunum fyrir járnhrautarlagningu
hér og erlendis legndum fgrir al-
menningi.
Eg kem þá að aukaatriðunuin,
sem sé þeim, að komið getur fyrir,
að smálönd leggi járnbrautir af for-
dild, og fyrir áeggjan fjárgróða-
manna.
Þeir byrja venj'ulega á ]>vi, að
gjöra þjóðina óánægða með ástand-
ið sem er, telja henni trú um að hún
sé langt á eftir timanum, og vilji
hún telja sig í röð siðaðra þjóða,
aá verði hún að haga sér eins og
þær.
Samhliða þessu er verkalýðnum
talin trú um, að slik stórfyrirtæki
séu nauðsynleg til að auka þeim at-
vinnu, en sem oft vill reynast rýr,
legar til kastanna kemuf o. s. frv.;
iað skortir venjulega ekki eggjun-
arorðin.
Þessa nmnu ekki fá dæmi eftir
)ví, sem mér hefir verið skýrt frá,
t. d. i Suður-Afríku, Nýfundnalandi
og víðar.
Vegalagningar.
Einsog kunnugt er, voru fyrstu
vegalög vor samþykt á alþingi 1893,
og var þá fyrst gjört ráð fyrir, að
legga akvegi. Þau lög stóðu til árs-
ins 1907; þá voru samin ný vega-
lög, að undirlagi núverandi lands-
verkfræðings, sem undirbjó það mál
og samdi langt yfirlit um vegalagn-
ingar og viðhald þeirra, er fylgir
lingskjalapartinum það ár, bls. 257.
Það var auðséð á öllu þessu áliti,
að landsverkfræðingurinn er að
byggja verulega framtiðarbgggingu
samgöngumálum á landi, því all-
staðar gjörir hann ráð fvrir, að ak-
vegum sé haldið við, og að þeir séu
lagðir áfram, jafnt á þeim stöðimi,
þar sem hann vill nú hafa járnbraut.
Og ekki minnist hann einu orði á
það iþessu langa áliti sínn 1907, að
hugsað verði til þess, að leggja járn-
braut hér á landi, eða að það sé ráð-
lcgt a hugsa til þess. Hann gjörir
ráð fyrir, að árlegt viðhald allra
flutningsbrauta og þjóðvega, sam-
tals 835.7 km., þegar þeir eru full-
gjörðir, nemi 63 þúsundum króna á
ári. Upphæð þessi vex honnm svo i
augum, að hann leggur það til við
þingið, að viðhaldi fleslra flutnings
brauta og akf-ærra þjóðvega verði
létl af hmdssjóði, cn lagt á viðkom-
andi sýslur (sjá álitsskjal bls. 267—
269).
Og það var gjört.
Með þessum hætti komst hann að
þeirri niðurstöðu, að landssjóður
þyrfti að eins að borga til viðhalds
veganna, er þeir allir voru fulllagð-
ir, 29,600 krónur á ári. Og við þau
útgjöld gat hann unað fyrir lands-
sjóðs hönd.
Stefnubrcyling.
Stefna sú, sein landsverkfræð-
ingurinn og stjórnin marka með
vegalögunum 1907, stendur ekki
lengi, þvi þegar á sama þingi, 1907,
fór stjórnin fram á fjárveitingu, 16,-
500 kr., “til að gera nákvæmar mæl-
ingar, er lagðar gætu verið til grund-
vallar við ákvörðun járnbrautár-
stæðis frá Reykjavik tii Þjórsár.”
Var svo málamyndarannsókn gerð
1908.
Framhalds-fjárveiting í sama skyni
var feld á þingi 1909, er Sjálfstæðis-
menn urðu i meiri hluta. En á þing-
inu 1911,. er Sjálfstæðismenn urðu
aftur í minni hluta, voru enn veitt-
ar 3000 kr. til framhaldsrannsóknar
þessarar.
Arangurinn af þessari rannsókn
varð svo járnbrautarskýrsla lands-
verkfræðingsins 19. júní 1913, sem
lögð var fram á alþingi sama ár, og
cr prentuð með fylgiskjali nr. 734
við skjalapartinn, eða fylgiskjal með
nefndaráliti mínu í þvi máli. —
Skýrslu þessa átti að nota til þess,
að fá þingið til að gefa 4 eða 5
mönnum einkarétt i 75 ár til að
leggja hér járnbrautir á landsins á-
byrgð; fyrst frá Reykjavík til Jök-
ulsár, og ef það ekki hepnaðist til
þess að fá ennþá nýja fjárveitingu,
18,000 kr., til framhalds-rannsóknar
á landssjóðs kostnað.
En hvorugt náði fram að ganga á
því þingi.
Þar sem landsverkfræðingurinn
taldi nefndarálit mitt hafa orðið
þessu máli að falli, gjörði hann til-
raun til að hrekja það i Lögréttu í
febrúar 1914.
Svaraði eg grein hans svo ræki-
lega i ísafold, að hann átti ekki við
það mál að sinni.
Ný stefnubreyting.
Og þar sem landsverkfræðingur-
inn sá sig alveg innikróaðan með
svari mínu, sá hann fram á, að eigi
mundi duga að höggva í sama farið.
Hann hyggur nú, að eigi muni
hann fá þvi framgengt/að leggja að
eins járnbraut frá Reykjavik til
Þjórsár, heldur um alt landið, með
því móti geti hann fremur fengið
meiri hluta þingsins í lið með sér.
Nú vill hann ekki leggja 112 kiló-
metra járnbraut, heldur 500 kílóm.
hingað og þangað um landið, og á
það að gjörast á næstu 10 árum. —
Svo ætlast hann til, að minsta kosti
framan af í greininni. En i siðari
hluta hennar hefir honum eitthvað
snúist hugur, svo skoðun hans verð-
ur mjög á reiki.
Nú leggur hann til, að landið
sjálft leggi járnbrautina, og taki lán
til þess, að leggja þessa 500 kílóm.
braut, og giskar liann á, að til þess
muni þurfa 20 millíónir kr. í járn-
brautarskýrslu sinni gjörði h. i u
ráð fyrir, að járnbrautin austur
myndi kosta 31,250 kr. hvert kílóm.
með öllum brúm. Honum hefir því
sýnilega farið fram, þar sem liann
gjörir nú ráð fyrir, að kílómeterinn
kosti 40,000 kr. En alveg var hon-
um óhætt, að bæta einum þriðja við,
i.g, áætla kilómeterinn 60,000 kr„ ef
brautin á að vera eins vöiiduð og
annarsstaðar gjörist, samkvæmt rök-
um þeim, sem eg hefi áður fært fvr-
ir járnbrautarbyggingar kostnaði
(shr. og Handbuch der lngeniör-
Wissenschaft, V. kafla 7. bincli um
byggingar mjó-brauta eftir járn-
brautaryfirverkfræðing og prófessor
Alfred Ííirk í Prag 1910).
Hér v;eri því ekki að ræða um 20
milliónir kr. lán, heldur 30 milliónir
króna lán.
Nýju ástæðurnar.
Menn skyldu nú ætla, að lands-
verkfræðingurinn legði ekki upp að
mæla með járnbrautarlagningum i
annað sinn, eftir þann ákveðna
dauðadcim, sem fyrri tillögur hans
hafa hlotið, nema hann hefði ein-
hverjar gildar og góðar ástæður
fram að færa. En þær eru ekki til
og geta ekki orðið til fyrsta manns-
aldurinn eða lengur.
Ástæður hans eru þessar.
1. Að við eigum að athuga, hvað
aðrir hafa gjört, og hvað við
ættum að geta í samanburði við
þá”.
Hann tekur Kanada, Ástraliu og
nokkur fylki i Bandarikjunum
til samanburðar. Og samanburð-
inn hyggir hann eingöngu á
fólksfjöldanum í fylkjum þess-
um og löndum, hverju fyrir sig,
eins og þau væru livert um sig
umflotið land, langt frá öðrum
lönduin, eins og lsland, án nokk-
urs tillits til þjóðarauðs eða
framleiðslu fylkjanna, atvinnu-
reksturs né stórfeldra fólksinn-
flutninga o. s. frv.
Hér er því gjörsamlega á sandi
bygt, og geta greinar landsverkfr.
því ekki stefnt að öðru en villa þjóð-
inni sýn í þessu máli í annað sinn,
eins og menn rnunu sjá, er eg rek
samanburðinn sundur í hverju sér-
stöku atriði.
Um þennan grundvöll sinn segir
verkfræðingurinn:
“Ef vér viljum iá einhvern niæli-
kvarða fyrir því, hve miklar járn-
brautir muni verða kleift að leggja
hér í landi, þá virðist naumast feng-
inn annar réttlátari en sá, að vér
leggjum jafnmiklar brautir fyrir
hvern mann, eins og önnur lönd”.
Og svo segir hann ennfremur: 1
“Vér skulum nú athuga lauslega,
hvernig ástatt er með þetta í þeim
löndum, sem eru eitthvað likt á sig
komin og ísland. Skulu þá fyrst at-
huguð þessi stóru lönd, Ástralía og
Kanada, sem eru heldur strjálbygð-
ari en lsland”. (Frh.).
CARBON PAPER
for
TYPEWRITER—PENCIL—
PEN
Typewriter Ribbon for every
make of Typewriter.
G. R. Bradley
& Co.
304 CANADA BLDG.
Phone Garry 2899.
Isabel Cleaning and
Pressing Establishment
J. W. QUINN, elarandt
Kunna manna bezt atS fara mel
LOÐSKINNA
FATNAÐ
VlTSgerDlr og breytlngajr
A fatnabl.
Phone Garry 1098 83 Isabel St.
hornl McDermot
UPPÁHALDS HEIMILIS
BJÓR
In cases of Pints or Quarts
All Dealers, or direct
E. L. Drewry, Ltd., Winnipeg.
Þegar þú þarfnast bygginga efni eía eldiviÖ
D. D. Wood & Sons*
Limited
Verzla með sand, möl, mulin stem, kaík,
stein, lime, “Hardwall and Wood Fibre”
plastur, brendir tígulsteinar, eldaðar pípur,
sand steypu steinar, “Gips” rennustokkar,
“Drain tile,” harð og lin kol, eldivið og fl.
Skrifstofa: Cor. R0SS & ARUNGT0N ST.