Heimskringla - 10.06.1915, Page 8

BLS. 8.
II E l M S K R I N C. L A
NVINNIPEG, 10. JÚNÍ 1015.
PIANO BARGAINS
Slightly Used and Shop-Soiled
Pianos at HALF-PRICES.
DOHERTY PIVE-OCTAVE CABINET
org:an, in thorough repair, $35.
BELL. FIVE-OCTAVE CABINET ORC-
an, repaired by factory, in A1 con-
dition $45.
btcll. six octave cabinet organ
repaired by factory, price $60.
ORGAN TERMS—$10 CASH, BALANCE
in six equal monthly payments.
IMPERIAL PIANO, UPRIGHT, EBON-
ized case, small instrument, good
practice piano, price $95; terms $15
eash and $6 monthly.
SINGER PIANO, QUARTER CUT OAK,
medium size, used for rental, six (6)
months, $195. Terms $15 cash and $7
per month.
DAVIS & CO., LARGE PIANO. IN CIR-
cassian walnut, slightly used, sell-
íng $235. Terms $15 cash and $7 month
ly.
REED & SONS, M AHOGANY CASE,
full scale, shop soiled, $245; terms $15
cash, and $7 monthly.
NEWCOMBE PIANO, WALNUT CASE,
artistic model. Regular price $450.
used only a few months, to be sold on
behalf of owner for $250; cash only.
8TODARD PIANO, LARGE SIZE, BURL
walnut, very beautiful instrument,
shop-soiled, $260. Terms $15 cash and
$8 monthly.
EVERSON PIANO, MAHOGANY CASE,
medium size, returned from rental,
•rtistic instrument, $265. Terms $15
cash and $8 monthly.
ENNIS & CO„ SLIGHTEY USED, ART
Louis style, walnut case, $425 instru-
ment, slightly used, $285. Terms $15
cash ahd $8 monthly.
NEW SCALE WILLIAMS, CONCERT
size. $600 instrument, walnut case,
nsed about two years, excellent bargain
at $325. Terms $15 cash and $8 month-
iy.
REND FIRST PAYMENT WITH ORD-
er to insure getting instrument of
your cholce.
Cross, Goulding & Skinner, Ltd.
323% Portage Avenue, Wlnnipeg,
Fréttir úr Bænum.
Hr. Jóhannes Einarsson frá Lög-
bergs nýlendu koin nýlega til borg-
arinnar til að selja gripi. Sonur hans
Jón Einarsson koin hér á undan
honum til að ganga á æfingaskóla
hermanna, Officers Training School
Hann var áður í 6öth Light Horse.
Hann er utskrifaður af háskóla hér,
en var í lögmannaskrifstofum í
Vorkton, er hann gekk í herinn
i vetur, einsog Heimskringla gat
um.
Mr. W. H. Adams, frá Bottineau,
Norður Dakota, hefir verið hér í
kynnisför i horginni, en fer bráðum
að fara suður aftur. Hún er til
heimilis hjá ritstjóra Heimskringlu,
Elsinore Block, Maryland St.
Hr. Friðrik Halldórson, frá Moun-
tain, N. Dak., kom hingað til borg-
arinnar nýlega með konu sinni. —
Lætur vel af öllu þar syðra; akrar
í bezta lagi.
Brjóstmynd af Jóni Sigurðssyni
— Pastel —, gjörð af Þorsteini Þ.
Þorsteinssyni skáldi, verður til
sýnis i búðarglugganum hjá Gunn-
laugi Björnssyni gullsmið á Sargent
Avenue.
Ef um væri beðið kveðst Þor-
steinn nivndu sta'kka hvaða myndir
sem væri.
Kvenfélag Selkirk safnaðar held-
ur Bazaar að heimili B. S. Benson
kl. 2—6 e. h. þriðjudaginn 15. júní.
Kaffi verður þar einnig til sölu. Að
kveldinu sama dag verður selt ís-
rjómi og kaffi alt fram að kl. 12
miðnætti.
Sagt er í blöðunum, að Private
Davidson frá St. V'ital sé særður, og
cinnig að ./. Ladal, (líkt Laxdal) sé
særður. Ef til vill eru báðir fslend-
ingar.
Næsta sunnudag, 13. j>. m., verður
messað í Únítara kyrkjunni kl. 3 e.
h. í stað kl. 7. Við messuna fer fram
fermingarathöfn.— Allir velkomnir.
FLUTTIR
Hérmeð tilkynni eg almenningi
að eg hefi flutt mig í stærri og
betri búð, þar sem öll viðskifti
geta gengið mikið greiðar en
áður.
Nýja búðin er að:
572 Notre DameAve.
aðeins þremur dyrum vestar en
gamla búðin.
Central BicycIeWorks
S. MATTHEWS
eigandi.
TELEPH0NE - GARRY --121
Síifnaðarfundur verður haldinn
eftir messu í únítara kyrkjunni
næsta sunnudag. Meðlimir safnaðar
ins eru ámintir að sækja fudinn.
li. Pétnrsson, forseti.
LEIÐRLTTIKG. 1 síðasta blaði
Heimskringlu, i greininni “fslenzk-
ir hermenn”, hefi eg misritað Jón
Sigurðsson, á að vera: Jón Bjarna-
son. K.á.B.
Sönn dóttir Bretaveldis.
(úr Western Home Monthly)
Frú McClung, sem vér þekkjum
vel hér í Winnipeg sendi blaðinu
sögu þessa. Hún segir sjálf fró:
“Hafið þér nokkur hænsni ? ”
spurði eg einn manninn sem leit
eftir einum sölupallinum á markaði
bændanna í Edinonton. Hann var
maður gamall.
“Eg hef nóg af þeim,” svaraði
hann skjótlega. En viljið þér ekki
kaupa af stúlkunni þaina á pallin-
um við dyrnar. Hún hefur komið
hingað langa leið og vill komast
heim sem fyrst. Hún er ung stúlka
heiman frá Englandi. Hún er úti
núna að líta eftir gripum sínum, en
eg skal finna hana snöggvast.”
Og menn eru að segja að riddara-
skapurinn sé dauðiír í heiminum,
sannarlega ekki hjá þessum grá-
skeggjaða gamla manni.
Hann fór, og kom aftur með ensku
stúlkuna. Hún var í grófum ullar-
fötum ineð loðskinna kraga og gróf-
um skóm.
“Er það virkilega svo að þér viljið
kaupa hænsni?” mælti hún.
Eg kvað það satt vera. En þegar
eg var búin að sjá hana, þá var mér
miklu annara um að fá að vita
meira um iiana, en að kaupa
hænsni, hversu falleg sem J>au væru.
“Hve langt ertu aðkomin?” spurði
es-
“Sjötíu og fimin mflur,” mælti hún
“norðvestur héðan, við vorum þrjá
daga á leiðinni.”
“Hver kom með þér?” mér sýndist
hún svo ungleg.
“Einn af drengjum nágranna
mins, 18 vetra gamall.”
“Hvar er fólk þitt,” spurði eg, og
var nú aiveg búin að gleyma hænsn-
unuin.
“Bræður mfnir eru allir í stríðinu”
mælti hún, “og eg er ein eftir að líta
eftir búinu.
“Ertu þá alein?”
“Já,” mælti hún. “Síðan yngsti
bróðir ininn fór—það er ekki svo
mikið að gjöra.—Eg þarf að líta
eftir hestunum og gripunum, og
svo hef eg einn kött mér til skemt-
unar.”
“Eg kaupi öll hænsnin,” mælti eg,
“og hvað hefurðu svo annað?”
Svo fór hún heim með mér um
kvöldið, og var það mér sönn á-
nægja, að geta gjört henni greiða
þessari hugprúðu stúlku sem tók
að sér að gjöra öll verkin, að hirða
ein um gripina og búið, meðan
bræður hennar gengu í lierinn að
berjast.
“Eg hafði farið heim” mælti hún
blátt áfram, "ef að eg hefði verið út-
lærð hjúkrunarkona. En það er eg
ekki, og þeir þnrfa ekki stúlkna
með á Englandi núna. Systir mín
var búin að taka sér far hingað til
Canada þegar stríðið hyrjaði, en
hún varð þá náttúrlega eftir, því
að liún var útlærð lijúkrunarkona
og nú annast hún særða Belgi á
sveitabýli eins unninga okkar”
Hve marga bræður átt þú?”
spurði eg. hana.
“Þrjá bræður,” sagði hún, “og þeir
eru nú allir f hernum. KIsti hróðir
minn er í víggröfunuiri, og við höf-
um, sem eðlilegt er, ekkert heyrt frá
honum síðan hann kom þar. Hann
var í góðri stöðu í Brasilíu, en fór
undireins heim jiegar strfðið hyrj-
aði og var svo heppinn að þeir tóku
hann í herþjónustu undireins.
Hinir tveir bræður mfnir voru á
landinu með mér. Þeir reyndu að
komast með fyrstu herliðssveítinni
frá Edmonton. En það gekk alt svo
seint, og svo fór eldri bróðirinn
einn heim og var tekinn í riddara
liðið eins og hinn fyrri, en yngsti
hróðir minn fór fyrir mánuði sfðan”
Svo fór hún að skýra frá því, hvers
vegna hann hefði ekki farið fyrri.
“Það kom af þvf, að við höfðum
ekki fargjaldið” mælti hún róíega.
“Við þurftum að selja einn hestinn,
en loksins gátum við það, og hann
færði alt á heimilinu í lag, svo að
mér veitir nú létt að sjá um búið—
nema, hvað alt vill frjósa þegar deyr
út í ofninum.”
“Varstu aldrei hrædd, að búa
svona ein?” spurði eg.
“Það var ekki um annað að gjöra”
sagði hún eftir litla þögn. “Við
höfum varið öllum peningum okkar
til þess að kaupa gripi á landið, og
ef að við seldum þá nú, þá fengjum
við litla peninga fyrir þá—og eg
var svo glöð yfir því, að vera nú
hérna og geta haldið húinu við
mcðan heir væru f burtu. Einn
ungur kunningi okkar, varð að
ganga frá öllu saman og skilja alt
eftir. Hann skifti gripunum milli
nágranna sinna, og fékk þá til að
taka uppskeruna af landinu. Hann
var koininn á stað þremur dögum
eftir að stríðið hófst—hann hafði
nóga peninga fyrir fargjaldið. En
ef hann kemur aftur j>ó skila ná-
grannar hans honum nátti'irlega
því sem hann fékk l>eim. En ef að
hann kemur aldrei, þá gjörir það
honum ekkert til þó að þeir haldi
því. Allir ungir menn í nágrenni
mínu eru farnir í stríðið, nema
drengurinn, sem kom með mér hing-
að, og hann er að reyna að útvega
sér peninga í fargjaldið. Hann er
rétt átján ára, og móður hans fellur
það ekki sem best, en náttúrlega er
hún samt fús á að láta hann fara.
Hann fær peningana fyrir vorið—
hann veiðir úlfa og selur svo skinn-
in af þeim.
Næsta dag seldu þau alt sem þau
,höfðu komið með, og lögðu á stað
heim aftur þessa 75 mílna löngu leið.
Það skall á iðulaus stórhríð sem
þau lentu í. Þau töpuðu veginum
og voru að villast alt kvöldið. En
klukkan 12 um nóttina komu þau
til frumbyggja eins, og fengu þar
hestu viðtökur og voru l>ar um
nóttina. Næsta dag lögðu þau
upp aftur og á þriðja degi komust
þau heim.
(Þá lætur frú Nelie McClung eftir-
fylgjandi athugasemdir við>:
Og þó neitar Dominion stjórnin
konmn eður stúlkum eins og þess-
ari stúlku um rétt til að taka heim-
ilisréttarland. Þær verða að þola
þrautir margar, einveru, kulda,
skorti og erfiði, — sem engin lög
banna — en þær fá ekkert fyrir.
Landið er veitt körlum en ekki
konum, hversu hart, sem þær vinna.
Ef að þessi unga stúlka vildi eign-
ast land þá verður hún a& borga
fyrir það.
Róið þið nú beint, piltar, svo eg
geti stýrt.
Þessi skrýtla, sem sögð er eftir
kaupmanni nokkrum heima, flaug
mér í hug, er eg las ritgjörð Heims-
kringlu um “Skáldskapinn i blöð-
unum”.
Kjarninn úr ritgjörðinni er þetta:
Sóma ykkar vegna ættuð þið að
hætta að yrkja illa og viðvanings-
lega. Við tökum alt í blöðin, sem
ekki hefir aðra galla en þá, að vera
leirborið eða fult af hortittum og
bragvilluni, málvillum, hugsunar-
villum eða smekkvillum, vanþekk-
ingu, fáfræði eða beinlínis flónsku.
Svo mörg eru þau heilögu orð. —
Vitaskuld var óþarft að segja frá
þessu, því öllum, er sjá blöðin, var
þétta kunnugt. Því naumast var
hægt að gjöra ráð fyrir, að ritstjór-
arnir væru svo “smekkviltir”, að
þeir fyrir skáldskapargihlið eitt
léðu upptöku í blöðin ýmsu því
rusli, er þeir láta koma fyrir al-
menningssjónir. En stefnan þessi,
að láta alt á “þrykk út ganga”, gott
og ilt, er stórlega athugaverð. Engu
blaði heima dytti i hug að láta sjást
í dálkum sinum annað eins rusl og
sumt það, er blöðin hérna flytja. Eg
efast samt ekki um, að þeim berist
sitthvað eina af þvi tagi; en smeKn-
vísin þar er nægilega mikil lil þess
að velja og hafna.
Auðvitað dettur mér ekki í hug,
að skáldskapargildið eitt eigi að
ráða upptöku í blöðin. Naumast á-
stæða til að amast við tækifæris-
Ijóðum, þótt litið skáldiegt gildi
kunni að hafa; en hitt, að birta alt,
er alveg fráleitt. Einhver reitingur
af yngri kynslóðinni íslenzku hér
vestra, skygnist í íslenzk rit öðru
hverju, og þá auðvitað hclzt hlöðin.
í hjarta sínu mun margt af því unga
fólki hafa óbeit á íslenzku. Hvort
mun það þá ekki fremur ala á óbeit
þeirri, að lenda í einhverju af því
tagi, sem hér er uin að ræða? E'æst
af yngra fólkinu mun þekkja nokk-
uð sem heitir til íslenzkra bók-
menta, þótt undantekningar séu
sjálfsagt frá þvi, sem öllu öðru; og
mundi þá ekki hætt við, að eitthvað
af þeim hóp kynni að ímynda sér
íslenzku ljóðin, einn meginþátt bók-
menta vorra, öll með líku marki
brend? En þó íslenzku-mentun sé
hér léleg, þá mun varla skilnings-
skortur að sama skapi, því kippa
mun í kyn, og þess vegná inun þvi
ekki dyljast fánýti þess, sein það
les. Gæti vel verið, að vanrækt sú,
er íslenzkunni eru sýnd hér af mörg
um, bæði ungum og gömlum, eigi að
einhverju leyti rót sína að rekja til
þess, hve blöðin oft og tíðum hafa
verið óvönd að efnisvali og málfæri.
Það er alkunna, að einn af löstum
þessarar aldar er sá, að allur þorri
fólks sækir vizku sína mestmegnis í
blöðin. Þau koma á hvert heimili
og eru lesin af gömlum og ungum;
en því miður oft á kostnað annara
rita, er hollari mundu.
Það er því engin smáræðis á-
byrgð, er á ritstjórum hvílir, að
bera það eitt á borð, er eigi skemmi
alþýðu manna eða spilli smekk
hennar og fegurðarviti. Hverjum
þykir sinn fugl fagur, segir máltæk-
ið, og alment er ekki hægt að bú-
ast við svo mikilli dóingreind, að
enginn sendi annað frá sér en það,
er skammlaust sé að láta koma fyrir
almenningssjónir; og þess vegna
ber nauðsyn til, að ritstjóri hafi
þann þroska til að bera, að gjöra
Fyririestur
flytur S. Vilhjálmsson.
á Fimtudagskveldið
io júní
í samkomusal Únítaia, horni Sher-
brooke og Sargent Ave. Efni fyrir-
lestursins er KRAFTUR OG EFNI.
ARBORG!
Hmm herbergja “Cottage” með stein-steypu kjallara
undir því öllu, Furnace, heitt og kalt vatn. Nálægt strætis-
vagna línu, í Ft. Rouge, Winnipeg, í skiftum fyrir land ná-
lægt Arborg, Man. Húsið er nýlegt og er leigt.
Næsta dag eftir , á föstudagskveld
11. júní, flytur hann annan fyrir-
lestur í Goodtemplara húsinu, West
Selkirk: efni hans:—Á LEIÐ TIL
SANNLEIKANS.
Jnngangur 25c í báðum stöðum.
Frítt fyrir unglinga innan 14 ára.
íslenzkum prestum öllum er boð-
in ókeypis aðgangur.
Fullkomnari upplýsingar fást á skrifstofu Heimskringlu.
HAGLÁBYRGÐ 1915!------------------
Hversvegna vátryggja uppskeru sína fyrir hagli í Hartford félag-
inu.?
greinarmun góðs og ills, og þá ein-
urð, að skirrast ekki við að hafna
því, sem ekki er til sóma eða upp-
byggingar. — Og óneitanlega væri
gaman að vita, hvað ritstjóri Heims-
kringlu þarf að finna athugavert í
viðbót við það, sem talið er upp í
byrjun þessarar ritgjörðar, til þess
að honum þyki ástæða til, að neita
ljóðmæla-þvættingi upptöku í blað-
ið.
Winnipeg, 6. júní 1915.
Páll Guðnumdsson.
Vegna þess ]>að stendur fremst í sinni röð: ábyrgðar skilmálar
hinir heztu; verð sanngjarnt; ef uppskera þín eyðilegst af þurk
eða einhverju öðru en hagli getiðþið fengið peninga yðar til baka.
Landar er vildu taka að sér umboðsstöðu (agency) þessa félags,
í sínu héraði gjöri svo vel og skrifið mér tafarlaust eftir frek-
ari upplýsingum.
1914 Total Assets. $26, 525,973.85. 1914—Surjilus to Polieyliolders
$10, 048, 522.13
0. G. 0LAFSS0N, Special Agent and Adjuster.
Hartford Fire Insuranee Co., Winnipeg, Man.
BÆNDUR!
Sendið okkur
Smjör, Egg, Hænsni
Vi« skulum kaupa allt sem þiíi
senditi eíia selja þat5 fyrir ykkur
sem haganiegast og setjum at5-
eins 5 prósent fyrir. Met5 þess-
um hætti geta bændur selt afurh-
ir bús síns svo lang haganlegast,
en það eru fáir bændur sem ekki
lifa nærri stórbænum sem hafa
notatS sér þennan stórkostiega
hagnats.
ReyniJS okkur, |iais borgrar sig.
SkrifitS eftir upplýsingum.
Stephansson Fish & Prcduce Co.
•rineeMM St.
l’hone Garry l’ítr.O
Winnipej?.
Svo skal vefja upp hvert eitt reifi
og hrista áður til að losa úr því laus
óhreinindi. Husl og óhreinir lokk-
ar eða lagðar skyldu tínast úr. Þá
leggist reifið á slétt borð, með lagð-
inn upp. Lagður á röðum leggist
inn í feldinn. Svo skal ullin vefjast
upp í stranga, og skal byrja að aft-
an við rófuna og vefja í fastan vind-
il, og er að hálsi kemur, þá má snúa
upp á langa lagða og hnýta um
vindilinn, eða binda með snöggum
þræði; ekki með bindaratvinna eða
úfnum streng, því að ullin vefst ut-
an um og i strenginn, svo að hún
skennnist.
Umbúðir.
Ullin látist svo í snögga, þéttofna
poka, með pappírsfóðri, sem bænd-
ur geta fengið með vægu verði (kost-
verði) hjá stjórninni. Þegar hver
sekkur er fullur, skal saumað fyrir
opið.
Hvernig senda skal.
Stjórnardeildin sendir hverjum,
sem ull vill senda, áriturrarmiða, og
skal þar á tilgreind vikt hvers poka,
og tveir miðar vera á hverjum sekk.
Annar utan á, vel festur, en hinn
bundinn á reifin hið innra. Sendist
með flutningslest og jafnframt skal
senda vöruskrá (Bill of lading) með
pósti til —:
George II. Greig,
Department of Agriculture, W’peg.
* * *
Ullin þarf að vera vel þur þegar
klipt er, og má ekki vökna eftir það.
Rök ull gulnar upp við geymslu, og
verður ekki hægt að vinna úr henni
hvítan þráð. Henni hættir við að
mygla, og verður styttra í henni,
þráðurin verður veikari. Verksmiðj-
urnar vilja ekki kaupa þá ull, nema
með stórum afslætti.
Ullin verður að sendast fyrir
fyrsta júlí þ.á. til:
Provinciat Department of Agri-
cultnre. and Immigration, Winnipeg,
Man.
starfa á hendur. Hún borgar bænd-
um tvo þriðju hluta verðs undir-
eins og hún tekur við uliinni, áður
en hún selur: hitt áeinna.
Ullin verður geymd í einni hinni
stóru byggingu í sýningargarðin-
um, og þar verður hún liklega skil-
in og flokkuð af mönnum vönum
því starfi, og síðan seld eftir gæð-
um í vagnhlössum.
Augnamið ráðgjafa akuryrkjumál-
anna með það að takast þessi störf á
hendur er það, að stuðla til þess að
efla fjárrækt í fylkinu. Emgin önn-
ur grein af hlönduðum búskap get-
ur eins vel hjálpað til að eyða og
drepa niður illgresi og aflað bónd-
anum um leið vasapeninga alt árið,
og styður þannig að þvi, að draga
úr kostnaðinum við að lifa. Nú eru
um 1000 fjárhópar í Manitoba. —
Margir bændur hafa byrjað í stná-
um stýl, og eiga erfitt með að fá
gott verð fyrir ullina sína. En með
þessu móti getur bóndinn fengið
fult verð fyrir ullina og um leið
venst hann á og lærir að vanda
hana. Verðið verður náttúrlega eft-
ir gæðum hverrar sendingar.
George H. Greig, Secretary of The
Live Stock Association, hefir þenna
starfa á hendi fyrir stjórnardeild-
ina. ,
CARBON PAPER
for
TTPEWRITER—PENCIL—
PEN
Typewriter Ribbon for every
make of Typewriter.
G. R. Bradley
& Co.
304 CANADA BLDG.
Phone Garry 2899.
------------------------------h
DÁNARFREGN.
*------------------------------*
Ekkjan Louvisa Henrietta Vil-
helmína Sigurðsson lézt á Gimli
þann 20. maí 1915, eftir 4 mánaða
legu, 67 ára gömul. Hún fluttist til
þessa lands árið 1903 með Sigurði
Gíslasyni, og bjó með honum til
dauðadags. Faðir hennar var Gu-
staf Ahrens, ættaður frá Mecklen-
borg á Þýzkalandi, timburmeistari,
sem fluttist til íslands til þess að
vera yfirsmiður við dómkyrkju
Reykjavíkur, og ílengdist svo þíir og
giftist Guðrúnu Guðlaugsdóttur, og
eignaðist með henni 6 börn, af hverj
um tvær systur eru eftir á lífi: Á-
gústa, gift Erlendi snikkara í Rvik,
og Jóhanna, gift Þorvaldi Jónssyni,
verzlunarmanni hér í borg.
Louvisa sál. eignaðist með manni
sinuin 2 dætur, og er önnur þeirra
á lífi, Anna Þorbjörg, gift W. Ben-
son, “eontractor” hér í borg.
Louvisa sál. var einstök trúkona,
og framúrskarandi skyldurækin og
h'.vgg.
Jarðarför hennar fór fram 29.
maí frá heimili dóttur hennar, til
Brookside kyrkjugarðs hér i borg.
Blessuð sé minning hennar!
Winnipeg, 31. maí 1915.
Vinur hinnar látnu.
Isafold og önnur íslands blöð
eru beðin að prenta þessa dánar-
fregn.
Um ull og ullarmarkað.
Til bivnda i Manitoba.
Akuryrkjumáladeildin er nú undir
það búin, að taka að sér að selja
alla vorull fylkisins með samvinnu-
I aðferð (on co-operation basis) og
tekur á móti ull frá þessum tíma til
hins 1. júlí þessa árs.
Stjórnardeildin ætlar að taka á
móti ullinni í Winnipeg sem full-
trúi bændanna (agent). Þar verður
hún viktuð, sorteruð og skift í flokka
af mönnum til þess kosnum af
stjórnardeild sambandsins. Verður
svo ullin seld eftir stigum fyrir hið
hæsta verð, sem h'ægt er að fá.
Nú er ómögulegt að segja, hvað
verðið verður. Það verður að fara
eftir gæðum ullarinnar og kannske
nokkuð eftir þvi, hvað mikil hún
verður.
Árið sem leið fékk fjárræktarfélag
Manitoba fyrir 30,000 pund af ull,
er það seldi, 19*4 cent fyrir pundið.
Stjórnardeildin er nú að takast
þetta verk á hendur. Þegar þetta er
ritað (25. maí), var ull í lágu verði,
hafði fallið um 10 cent pundið frá
1. inaí.
Stjórnardeildin er við því búin,
að borga i peningum við móttöku
ullarinnar tvo þriðju af markaðs-
verði; hitt borgast þegar reikning-
ar uppgjörast eftir söluna.
Hver sending verður vegin, flokk-
uð og borgað fyrir hana eftir gæð-
um.
Sá, er sendir, verður að borga
flutningsgjald fyrirfram; en sé eng-
inn Station Agent borgast flutning-
ur við afhendingu, og dragast upp-
hæðir þær frá, er reikningur gjör-
ist upp.
Ullarpoka getur deildin útvegað
fyrir 05 cents, og taka þeir frá 200
til 250 pund hver.
Hon. Valentine Winkler,
Minister of Agriculture and Immi-
gration, Winnipeg.
* * #
Reglur fyrir að klippa, búa um og
senda ull af kindum.
Að klippa.
Menn skyldu ætíð klippa sauðfé
sitt á sléttu, hreinu gólfi og láta reií-
in hanga saman í einum feldi, sem
hægt er.
Umpurðarbréf til bænda.
(Ágrip).
Meðfylgjandi greinir um markað
fyrir ull hjá bændum og meðhöndl-
un hennar, hafa oss verið sendar frá
stjórnardeild akuryrkjumálanna. —
Árið sem leið hafði félag eitt á herdi
störf þessi og nefndist það: Provin-
cial Sheep Breeders Association,
og fékk það drjúgum hærra verð fyr
ir ullina, en bændur höfðu áður
fengið.
En nú hefir stjórnardeild akur-
yrkjumálanna tekið sér þennan
CARBON PAPER
for
TYPEWRITER—PENCIL—
PEN
Typewriter Ribbon for every
make of Typewriter.
G. R. Bradley
& Co.
304 CANADA BLDG.
Phone Garry 2899.
Hospital Pharmacy í
Lyfjabúðin
sem ber af ölluni öðrum. —
Komið og skoðið okkar um-
ferðar bókasafn; mjög ódijrt.
— Einnig seljum við peninga-
ávísanir, setjuni frímerki og
gegnuin öðriun pósthússtörf-
tim.
818 NOTRE DAME AVENUE
Phone G. 5670-4474
Ideal Plumbing Co.
Gjörir allskonar “Plumbing,” “Heating” og við-
gerðir; sérstaklega óskað eftir viðskiftum landa
736 Maryland Street
riione Garry 1317
G. K. STEPHENSON J. G. HENRICKSON