Heimskringla - 24.06.1915, Síða 3
WINNIPEG, 24. JúNf 1915.
HEIMSKRINGL-.
BLS. 3.
byssuskeftinu og stakk þá með
sveðjunni og vóg þá þátt á loft og
henti þeim frá sér. Það kom honum
nú vel, að hann var þrekinn og karl-
menni að burðum; en hvatleikann
og áræðið gaf honum draummaður-
inn. Það var sem hann stýrði öll-
um hans hreyfingum, hverjum ein-
asta vöðva, án þess að Jón vissi hið
minsta af. Þetta stóð ekki lengi, þó
að margt gjörðist i þessari svipan;
því að í hverju handbragði, í hverri
minstu hreyfingu lá dauði, og hinir
dauðu voru að byltast þarna við fæt-
ur hans. En nú heyrði hann hróp-
að hið sama og í draumnum: “Out
’em! Out ’em! þeir eru að drepa
hann!” grenjuðu hermenn hans að
baki honum.
Þeir höfðu hopað undan við liið
trylta, æðisfulla áhlaup, þegar hann
stóð þarna einn, sem bjarg i hafróti.
En þeir vildu ekki missa hann, og
þegar þeir sáu, að hann var ekki
með þeim, þá vildu þeir heldur falla
með honum og sneru einhuga við.
Þeir komu i fieygnum, — gömlu
saxnesku svínfylkingunni, sem Epa-
minondas kendi Grikkjum á 5. öld
fyrir Krist, sem forfeður vorir og
Bretar kunnu ennþá fyrri og kölk
uðu að fylkja “hamalt”. Þeir byltu
sér á þá, ófrýnir, voðalegir, org-
andi: “Out ’em! Out ’em!" með
byssustingina blikandi á lofti, en
nú rauðflekkótta eða alrauða. Þeir
vissu ekkert af því sjálfir að þeir
höfðu fylkt þannig, sem Norðmenn
við Hastings og á mörgum öðrum
blóðugum vígvelli. En nú dugði
hún þeim fylkingin sú. Þeir fóru í
gegnum óvinina, 'tróðu á föllnum
búlcum þeirra og komust til hans.
Og nú var sem hryndi af Jóni öll
póleringin frá móður hans og allar
hennar kenningar og kreddur. Hann
hafði verð alinn upp til þess, að
vera fyrirtaks kurteis við alla og
varast að meiða tilfinningar nokk-
urs manns; en nú var riffillinn hans
löðrandi í blóði; armar hans voru
votir af blóðinu upp til axla, og
liann var orðinn hás og rámur af org
inu, er hann var að taka til bæna
fjandmenn sína.
Þegar hann var orðinn heill af
sárum sínum seinna, þá sögðu fé-
lagar hans honum, að hann i sifellu
hefði orgað og kallað: “Out! Out!”,
og héldu þeir að hann hefði gjört
það af því, að hann hcfði heyrt her-
ópið þeirra: “Out ’em!” eða hann
hefði verið að kalla til þeirra, að
þeir skyldu reka óvinina út úr víg-
gröfunum. En alt, sem hann vissi
um þetta var það, að þvi lauk með
sársauka og svartnættis myrkri. Svo
vissi hann ekkert af sér fyrri, en
liann vaknaði i rúmi sínu á spítal-
anum.
Nokkru seinna var hann sendur
heim til Englands. Og þar koma dag
blöðin í rúmið til tnanna. Las liann
]>ar í einu þeirra alla söguna utn har-
dagann og framkomu sína, og gat
varla trúað henni. En sagan stóð
þarna í blaðinu af því, að hann
hafði verið sæmdur Viktoríu kross-
inum. En sjálfur vissi hann, að það
var ekki hann, heldur annar sem
vann hann, — þó að hann gæti þess
ekki við neinn.
Þegar hann var giftur sagði hann
konu sinni frá þvi, er hún var að
segja honum, hvfe hún væri stolt yfir
krossinum hans.
‘Það var ekki eg, sem vann hann,
heldur annar maður’.
‘Annar maður?’ spyr hún þá. ‘En
þeir sáu þig allir berjast þarna. Þú
barðist eins og ljón — svo hafa þeir
sagt — þangað til þú sópaðir þeini
öllum úr víggröfinni, sem ekki lágu
dauðir. Það er reyndar alveg ólíkt
þér, eins og þú varst áður fyrri, —
en þú gjörðir það’. ,
‘Ónei, elskan min. Það er ekki
gott að skýra það, en eg skal reyna
það. Eg fór þangað á vígvöllinn,
eins og þú veizt, af því mér fanst að
Hemphill’s American Leading
Trade School.
A*al skrlfstofa 043 Maln Street,
Wlnnipeg:.
Jltney, Jitney, Jltney. ÞaQ þarf
svo hundrutium skiftir af mönum til
aö höndla og grjöra vlö Jitney bif-
reiöar, arösamasta starf í bænum.
AÖeins tvær vikur nauðsynlegar til
aö læra í okkar sérstaka Jitney
“class” Okkar sérstaka atvinnu-
útvegunar skrifstofa hjálpar þér aö
velja stööu eöa aö fá Jitney upp á
hlut.
Gas Tractor kenslu bekkur er nú
aö myndast til þess aö vera til fyrir
vor vinnuna, mikil eftirspurn eftir
Tractor Engineers fyrir frá $5.00 til
$8.00 á dag, vegna þess aö svo
hundruíum skiftir hafa fariö í
stríöiö, og vegna þess aö hveiti er í
svo háu veröi aö hver Traction vél
veröur aö vinna yfirtíma þetta sum-
ar. Eini virkilegi Automobile og
Gas Tractor skólinn í Winnipeg.
LæriÖ rakara iönina í Hemphill’s
Canada’s elsta og stærsta rakara
skóla. Kaup borgaö á meöan þú
ert aö læra. Sérstaklega lágt inn-
gjald og atvinna ábyrgst næstu 25
nemendum sem byrja Viö höfum
meira ókeypis æfingu og höfum
fleiri kennara en nokkur hinna svo
nefndu Rakara Skólar í Winnipeg.
ViÖ kennum einnlg Wire og Wire-
less Telegraphy and Moving Picture
Operating.” Okkar lærisveinar geta
breitt um frá einnl lærigrein til
anarar án þess aö borga nokkub
auka. SkrifiÖ eöa komiö viö og
fáiö okkar fullkomiö upplýsinga-
skrá.
Hemphill’s Barber College and
Trade Schools.
Hrad orrifPH «43 Mnln St., WlnnlpfK
Branch at Reglna, Sask.
enginn ófatlaður maður ætti heima
að sitja; en mig hrylti við öllu sam-
an. Mig óaði við því að deyða aðra
menn’.
‘Og þú ert að scgja mér þetta, eft-
ir að þú — —’.
‘Eg skal nú reyna að skýra það
fyrir þér. Það byrjaði alt með ein-
um draumi’. — Og nú sagði hann
henni drauminn. — ‘Eg skildi ekk-
ert í honum, en hann hélt við hug-
rekki mínu, þegar mér fanst alt vera
farið og mér lá við að láta hugfall-
ast. Mig dreymdi þetta aftur og aft-
ur, þangað til eg fór að sjá, að það
var eitthvað verulegt við þennan
mann. Hann var þarna i bardagan-
um með mönnum sínum og menn
hans hlýddu honum, alveg eins og
hermenn mínir hlýddu mér’.
‘Þú varst foringi þeirra og það
var eðlilcgt að þeir hlýddu þér’.
‘Það er ekki hver foringi, sem
hefir þetta vald á mönnum sinum.
-----En sleppum þvi. Þetta sýndi
mér, hvað eg ætti að gjöra og úr
draumnum fékk eg styrk og dug til
að gjöra það. Maðurinn í draumn-
um drópaði í sífellu: “Out! Out!”
‘Já, það er gamla herópið Sax-
anna’, mælti hún. ‘Það var herópið
þeirra, þegar þer gjörðu áhlaupið
við Hastings, — þegar Norðmenn-
irnir létust flýja’.
Hann varð nú hálfhissa, en sagði
ekkert móti þessu.
‘Eg hrópaði: ‘Out! Out!’ allan tim-
ann, sem eg var að berjast, og eg
vissi ekki, hvers vegna eg grenjaði
þessi orð. Það eru þó nokkuð ó-
vanaleg orð, þó eg væri reyndar að
reyna að reka þá út. En svo hugs-
aði eg heilmikið um ]>að, þegar eg
var á spítalanum. Leiðist þér þetta
rugl ?’
‘Leiðist mér, nei!’
‘Jæja, þú hefir sagt mér, að eg sé
orðinn mikið breyttur og eg held eg
viti, hvernig á því stendur. 1 mér er
ögn af öllum mínum forfeðrum, sem
liðnir eru. Þeir vöknuðu upp og
komu mér af stað, að hegða mér sem
hugrökkum manni sæmir, og eg held
að einn þeirra hafi særst i einhverri
orustunni á fyrri timum, og það af
honum, sem nii er i mér, hefir ekki
gleymt þvi. Það hefir hlotið að
vera voða-bardagi og endurminn-
ingin um það hefir vaknað í mér og
stælt mig og hleypt í mig dug og á-
ræði’.
Hann var rólegur um stund og
hún sat undrandi og hlustaði á hann
Enginn maður hafði talað svo til
hennar áður fyrri, og nú þótti henni
bóndi sinn vera öllum öðrum fremri.
‘En vciztu eitt?’ mælti hann loks-
ins. ‘Eg beld að það sé ómögulegt,
að sigra Englendinga’.
‘Náttúrlega er það ómögulegt’,
mælti hún.
‘Já, en eg veit hvers vegna. — 1
hverjum Englendngi búa allir hans
forfeður, sín ögn af hverjum; rétt
eins og eg hefi eitthvað, eg veit ekki
hvað„ frá þessum forföður mínum,
sem barðist við Hastings, og sumt
hefi eg frá föður mínum, sem var i
rauninni vigamaður, og svo hefi eg
ögn frá hverjum manni á milli þess-
arra tveggja. En í siigu heimsns er
það sagt um Breta, hvar sem þeir
liafi farið á fyrri dögum, að ekkert
hafi getað stöðvað þá, þegar þeir
vildu áfram. Og ef að þetta er alt
rétt, hvað getur þá stöðvað oss nú?’
‘En hvað þú ert orðinn breyttur,
síðan þú fórst i herinn’, mælti liún.
‘Eg elska þig ennþá meira núna’.
Hann kysti hana og leit út um
gluggann til eikartoppanna og
mælti:
‘Þetta er það, sem fólk á við, þó að
það viti það ekki, þegar menn segja,
að Arthur konungur komi aftur, er
hans þarf við, og að sjóhetjan Drake
sé að bíða eftir að heyra trumbuna
sína slegna. Þessir dauðu menn reu
allir starfandi, vinna og berjast nú
harðar og ákafar fyrir gamla Eng-
land, en þeir börðust nokkru sinni
í lífinu. En sá er nú nnmurinn, að
hver einn þeirra berst nú i tiu þús-
und líkömum, i staðinn fyrir einum.
‘Ilvernig getur þá annað verið, en
að England sigri?’
Athugasemd.
8. júní, 1915
Herra ritstjóri:
Vilt þú gjöra svo vel að birta eftir-
fylgjandi athugasemd , blaði þínu:
I vetur, þá er eg var út í skógi,
birtist kynjasaga í 20asfca tölubláði
Hkr. þessa árs, eftir einhvern G.
Gunnarsson, Bredenbury, Sask.
Enn sökum burtveru minnar sá
ég ekki þessa kynja sögu fyrri enn
nýlega, að kunninggi minn og alda
vinur fólks míns sýndi mér blaðið.
Og þar eð átt er við föður minn
sáluga, cnn farið er með ranghermi
og ósannindi í greininni, get ég ekki
stilt mig um að gjöra ekki dálitla
athugasemd.
Þessi kynja sága er mjög svo mein-
laus, en þó lík öðrum sögum af því
tagi, og er trúað af sumu fólki.
Hvað hæft er f því að sjá svipi
dauðra manna læt ég ósagt, enn
þær sögur er ég hef þekt til, hafa
liaft ósanninda kafla að geym#, eins
er með þessa. Sögumaður þykist
hafa þekt Magnús sál, persónulega,
þó nefnir hann Magnús Guðmunds-
son, en sá Magnús er dó í húsbruna
á Auðnum var Þorkelsson, einnig
segir liann liúsbrunann árið 1886, í
stað fyrir 1885, sjá 18. tölublað Ejall-
konunnar 7. Okt. 1885. G. G. nafn-
greinir ekki mann þann er hann
vitnar til að liafi séð svipinn með
sér, hann sér svipinn fara inn f hest-
hús er rifið var árið áður enn faðir
minn dó, svo þar sá liann aðra sjón
sem vert væri fyrir kynja fræðinga
að athuga, hann segir líka föður
minn hafi verið einkennilega búinn
í lifanda lífi, og eins var hann eftir
dauðann, þó lýsir hann ekki bún-
ingnum, mjög auðvelt er fyrir okkur
systkinin að lýsa búningi föður okk
ar, eins eru hér margir sem muna vel
eftir honum, og klæddist hann eins
og fólk gjörðist á þeim tímum, í
heima unnum fötum, og er það alveg
tilhæfulaust að hann hafi vcrið ein-
kennilegur í klæðaburði.
Til að styrkja menn f trúnni að til
séu draugar eða svipir, finst mér að
sögu-menn ættu að vanda sig mjög
með að segja alt sem trúlegast, og ,
láta engar rangfærslur eiga sér stað, |
en það er nú til svona, það gleymist1
sem búast er við, þegar slíkar sögur !
eru ekki færðar í letur fyrri enn 1
eftir 30 ár, eins og með þessa frásögu. !
Björn Magnússon,
Árnes, Man
Boðsbréf.
Oti um kristniboð
í Kóreu.
Landsstjóri Japana í Kóreu hefir
haldið því fram við stjórn Japana,
að útiloka kristniboð í Kóreu. Keis-
ari hefir fallist á það, og nú er það
að lögum orðið. Kristniboðar, mest
frá Ameríku, höfðu haft kcnslu á
hendi í mörguni skólum í Kóreu og
kendu þar kristna trú. En nú eru
lög komin, er fyrirbjóða það og má
enga nýja skóla stofna i þeim tii-
gangi, að kenna kristna trú. En öll-
um þeim eldri skólum landsins, þar
sem kristin trú er kend, skal iokað,
sumir segja innan 10 ára, aðrir inn-
an 5 ára.
Japanar ætla að útiloka kristni,
en kenna Shinto-trúarbrögð í stað-
inn. Það er Japans forna trú. Keis-
arinn er guðs litvaldi. En á annað
lif trúa þeir og að þar safnist menn
með forfeðrum sinum.
Búist er við, að kristni verði
einnig útilokuð úr Kina, og er það
bygt á þvi, að Japanar séu að verða
þar svo mikiis ráðandi. — Þeim líst
ekki á ávexti kristninnar núna Jap-
önum; mannabúkana í hundrað
þúsunda tali á vígvöllunum, rændar
iiorgir, brendar sveitir og rofna eiða
og grið. ,
65 brennivíns-búðir
lokast.
Sex sveitahéruð “þorna” í Minne-
sota. Smásaxast þeir limirnir af
Bakkusi. Hinn 14. júní greiddu sex
sveitahéruð í Mnnesota atkvæði um
vínsölu og aftóku hana öll. Sjöunda
sveitahéraðið voru menn óvissir
um. Við það lokast þar sex brenni-
vínsbúðir, og fleiri, ef að sjöunda
sveitahéraðið verður með í hópn-
um. Áður voru 26 sveitahéruð búin
að útiloka vínsöluna, svo að nú er
hún bönnuð í 32 sveitahéruðum, og
lítur það vel út, því að það var fyrst
í vor, að lögin um local option í
sveitum gengu í gildi þar.
Allir muna tímaritið “Iðunni”,
sem þeir gáfu út Björn Jónsson, Jón
Óiafsson og Stgr. Thorsteinsson.
Mum óhætt að fullyrða, að ekki hafi
annað íslenzkt tfmarit verið jafn-
vinsælt af almenningi. Af “Iðunni”
komu út 7 bindi á sex árum (1884—
89). En við burtför Jóns Ólafssonar
til Ameríku um vorið 1890 lagðist
hún niður. Síðan er nú liðinn full- J
ur aldarfjórðungur. Fyrir nokkrum !
árum datt oss þremur, Ágúst |
Bjarnasyni, Einari Hjörleifssyni, og
Jóni ólafssyni í hug að vekja
“Iðunni” upp aftur. Fékk Jón
ólafsson þá samþykki Björns Jóns-
sonar til að haida nafninu. Nú er
orðin aivara úr þessu fyrirtæki voru
og mun Iðunn, nýr flokkur byrja
að koma út með fyrsta hefti í Júlí-
mánuði þ.á. Fjögur hefti eiga að
koma út á ári, hvert þeirra sex arkir
að stærð. Brotið' verður lítið eitt
stærra en á gömlu “Iðunni” . OG
verðið verður 3 kr. 50 aura á ári,
í Ameríku $1.00, sé ritið pantað
beint frá umboðsmanni í Jteykja-
vík.
Ritið á að vera fræðandi og
skemtandi efnis á líkan hátt og
áður. Vér höfum hugsað oss nokk-
urn veginn hlutfali milli fræðandi
og skemtandi efnis í hverjum ár-
gangi—án’ þess þó að binda oss við
það hlutfall í hverju einstöku hefti.
Ritið tekur engan þátt í flokka-
póiitík vorri. En að öðru leyti
viljum vér ekkert úti loka, sem verið
getur til nytsemdar, fróðleiks eða
skemtunar. Hugieikið er oss að
skýra lesendum ritsins frá ýmsu
því, sem markvert er hugsað og
ritað 1 heiminum. Geta munum
vér og stuttiega nýrra bóka, sem oss
verða sendar.
Auk þess scm vér sjálfir leggjum
tii ritsins, hafa ýmsir vorir beztu
rithöfundar heitið því liðsinni sínu.
Birtast mun fyrsta hefti upphaf á
bálki, sem heitir: “Úr endurminn-
ingum ævintýramanns, eftir sjálfan
hann” (J. ól.), og er þess vænst, að
mörgúm muni þykja gairan að.
Sögur og fróðleiksritgcrðir munu og
þegar byrja í fyrsta hefti.
í huga höfum vér að borga höf-
undum ritlaun; en lítil búumst vér
við að þau verði fyrsta árið. En
vaxi ritinu fiskur um hrygg, skulu
þau vaxa og verða sniðin eftir kaup-
enda-magni þess.
Boðsbréf þetta verður sent út víðs
vegar um land, þar á meðal til alira
útsölumanna Bóksalafélagsins, og
skulu þeir sem safna 5 áskrifendum
eða fleirum, fá 10 prósent af and-
virðinu. Annars getur hver maður,
sem boðsbréf fær, sent umboðs-
manni vorum.
Sigurði Jónssyni, bóksala, Lindar-
götu 1, Box 146, Reykjavík, nafn
sitt og annara kaupenda án þess að
taka að sér neina útsölu, og verður
hverjúm þeirra ]»á sent tímaritið
með pósti, þeim að kostnaðarlausu,
en 2. lieftið veröur sent með póst-
kröfu fyrir andvirði árgangsins.
Útgefendur borga sjálfir póstkröfu-
kostnaðinn.
Það af upplaginu, sem er fram
yfir áskrifendatölu, verður að eins
selt í heilum árgöngum með hærra
verði.
Þar eð póstkröfusendingar verða
að eins sendar til póstafgreiðslu-
staða (en ekki til bréfhirðinga), eru
allir áskrifendur beðnir að rita
póstafgreiðslu-staðinn næsta sér á
eftir heimilis-nafni sínu, en bréfhirð-
ingastaðinn (ef nokkur er nær hon-
um en póstafgreiðslan) í svigum á
eftir.
Á leiðinni til vígvallanna.
Þyki einhverjum óhægt að vitja
ritsins til póstafgreisðlustaðar, get-
ur hann sent sjálfur andvirðið í
peningabréfi til umboðsmanns vors,
(Sigurðar Jónssonar, bóksala), og
þarf hann ekki að borga undir pen-
ingabréfið. En borgun árgangsins
verður þá að vera komin í hendur
umboðsmanns vors fyrir 1. Október
n.k., því að 2. hefti og framhaldið
verður engum sent póstkröfulaust,
fyrri en árgangurinn er borgaður.
Þeir sem vilja gerast áskrifendur,
riti nöfn sfn á boðsbréf þetta og
endursendi umboðsmanni vorum
það sem allra fyrst.
Reykjavfk, 1. Maí, 1915.
Ágúst Bjarnason.
Einar Hjörleifsson.
Jón Ólafsson.
Bogabrúin mikla
Viaduct.
er landi vor Þorsteinn S. Borgfjörð
bygði i Vancouver, B. C.
Brú þessi er nefnd “Georgia-Har-
ris Viaduct” og kostaði hálfa miliíón
dollara ($500,000). Var smíðinu lok-
ið að öllu verulegu kl. 5 e. m. hinn
10. þ. m., og er nú opin til umferð-
ar.
Bogabrú þessi hefir verið ’tvö ár
í smiðum og er mannvirki hið mesta
og að mörgu leyti einkennileg. Eitt
af hinu einkennilega er það, að par
er ekki spítukubbur eða flís nokk-
ursstaðar í brúnni, ekki einusinni
smáfiís, sem tálga inegi eldspítu af.
Það er því ómögulegt, að granda
henni með eldi, þó að kveikt væri
bál á henni eða við hana. Hitinn
þendi hana að eins nokkuð út; en
við þvi hefir verið gjört í bygging-
unni með “útþenslu liðum” (exten-
sion joints”), svo að henm grandar
hvorki hiti sumars eða frost og
kuldi vetrar, eða þó að cinn eða
annar partur hennar hitni snögg-
lega.
Og sumir stóiparnir undir bogun-
um standa jafnvel á völturum eða
kefluin (rollers), sem geta færst tii
um 3 þumlunga. En að ofan i brú-
argólfinu eru hlerar, sem liggja (yfir
rifunum, og er brúin jafnheil að of-
an, hvort sem stólparnir færast sund
ur eða saman.
Brúin er bygð yfir Great North-
ern járnbrautina þvera og er boginn
þar úr stálstyrktri cementssteypu
(reinforced concrete) og 83 fet og 6
þumiungar á lengd, og er enginn
bogi lengri til í ailri Ameriku. Og
svo er liandriðið gjört með list mik-
illi af kontraktorunum.
Mr. Borgfjörð notaði cins og hægt
var efni og viiwlu þarlenda, í stað
þess að sækja þetta hvorttveggja
suður í Bandariki, og var þó ekkert
um það sagt i samningunum. Fyrir
góða meðferð sparaði bærinn Van-
couver töluvert fé. Þann 11. júní
komu þessir menn að lita yfir brúna
— bæjarráðsmaður F. E. Woodside,
forseti í nefnd þeirri, er lítur eftir
brúm og járnbrautum; vélafræðing
ur Hueckel og Mr. Borgfjörð, vara-
forseti kontraktaranna McDiarmid
og þeirra félaga. Og mun nákvæm
skýrsla um brúna gcfin síðar.
Brú þessi þolir vafalaust saman-
buið við hvaða brú eða byggingu,
sem til er á meginlandi þessu.
Það er gleðiefni fyrir oss íslend-
inga hér vestra, að maðurinn, sem
reisti stórvirki þetta og stýrði allri
byggingunni og reiknaði út hvern
nagla og stólpa og boga i henni og
stýrði öllu smíði þessu, er landi vor
Þorsteinn S. Borgfjörð, sein kom
ungur drengur hingað og hefir ó-
studdur rutt sér braut til frama og
fjár, algjörlega af eigin ramleik, og
æfinlega reynst löndum sínum hinn
bczti drengur og hjálparvættur
mörgum þeirra, þ'arna vestra að
minnsta kosti, eftir þvi sem allir
segja, er þaðan koma. Og annað:
Vér þektum Þorstein um fieiri ár hér
fyrrum, meðan hann var fátækur,
og oss vitanlega beygði hann hvorki
hné né svíra til að komast fram, en
gekk uppréttur alla tíð. Hann var
maður, sem vann sig áfram, og því
að eins komst hann áfram, að hann
átti fulla heimtingu á því. Hann
þurfti engar stoðir og engar skrúfur
til að lyfta sér upp, — hann gjörði
það sjálfur.
Vér óskum Þorsteini sæmdar fyr-
ir verk sin, um leið og vér gleðjumst
yfir þeim, og árnum honum allra
heilla þarna, sem hann er, þó að
vér miklu fremur vildum sjá hann
hér nær á grösum.
48th Canadlan Hlghlanders eru að fara úr herbúðunum & Englandl & leltS
yflr sundið. ,
Hospital Pharmacy
LyfjabúSin
sem ber af öllum öðrum. —
Komið og skoðið okkar um-
ferðar bókasafn; mjög ódýrt.
— Einnig seljum við peninga-
ávísanir, seljum frimerki og
gegnum öðrum pósthússtörf-
um.
818 NOTRE DAME AVENUE
Phone G. 5670-4474
V.
Reyndi a8 strjúka heitn
Kapteinn Thierichsen (Þiðriks-
son), sem seinast varð að hleypa
hinu þýzka ræningja herskipi sínu
inn á hafnir í Bandarikjunum, eftir
að hafa sökt Bandaríkjaskipum sem
öðrum, — hann reyndi að strjúka
um daginn sem eldamaður á skipi
til Evrópu. Var hann þó laus upp
á æru og trú sína að hann stryki
ekki. En pilturinn náðist áður en
skipið færi á stað.
THE CANADA
STANDARD LOAN CO.
Affal Skrlfstofa, Wlnnlpeg
$100 SKULDABRÉF SELD
Tilþæginda þelm sem hafa smá upp-
hæT5ir til þess at5 kaupa, sér i hag.
Upplýsingar og vaxtahlutfall fæst
4 skrifstofunni.
J. C. Kyle, rflSimaQor
42S Maln Street, Wlnnlpe*.
Rafmagns — heimilis — áhöld.
Hughes Rafmagns Eldavélar
Thor Rafmagns í>vottavélar
Red Rafmagns í>vottavélar
Harley Vacuum Gólf Hreinsarar
‘Laco’’ Nitrogen og Tungsten Lamp-
ar.
Rafmagns “Fixtures”
“Universal” Appliances
J. F. McKENZIE ELECTRIC
CO.
283 Kennedy Street
Phone Maln 4064 Wlnnlpeg
VlhgJörtSir af öllu tagl fljött og vel
af hendt lelstar.
D. GEORGE & C0.
General House Repairs
Cablnet Mnker. and IJphnl.terera
Purnlture repalred, upholstered and
cleaned, french polishlng and
Hardwood Finlshlng, Furnl-
ture packed for shlpment
Chairs neatly re-caned.
Phune Garry 3112 800 Sherbrooke St.
Brúkaöar saumavélar meö hæfl-
legu veröi.; nýjar Slnger vélar,
fyrlr peninga út I hönd eöa tll letigu
Partar I allar tegundir af vélum;
aögJörB é. öllum tegundum af Phon-
nographs 4 mjög légu vertSl.
J. E. BRYANS
531 SARGENT AVE.
Okkur vantar duglega "agenta” og
verksmala.
Fin persöna (fyrir daginn), $1.50
Herbergi, kveld og morgunvertSur,
$1.25. MáltítSir, 35c. Herbergl, ein
persóna, 50c. Fyrirtak í alla statSi,
ágæt vínsölustofa í sambandl.
Talsíml Garry 2252
ROYAL OAK HOTEL
Chns. Gustafsson, elgandl
Sérstakur sunnudags mitSdagsvertS-
ur. Vín og vindlar á bortSum frá
klukkan eitt til þrjú e.h. og frá sex
til átta atS kveldinu.
2S3 SIARKET STREET, WINNIPEG
Isabel Cleaning and
Pressing Establishment
J. W. QIINN, elgrandl
Kunna manna bezt a?5 fara meV
LOÐSKINNA
FATNAÐ
VltSgertSir og breytlngar
á fatnatSI.
Phone Garry 1098 83 Isabel St.
horni McDermot
Goiumbia Grain
Co., Limited
140-44 Grain Exchange Bldg.
WINNIPEG
TAKIÐ EFTIR!
Vér kaupum hveiti og aðra
kornvöru, gefum hæsta verð og
áhyrgjumst áreiðanleg viðskifli
Skrifaðu eftir uvplýsingum.
TELEPHONE MAIN 3508