Heimskringla - 24.06.1915, Síða 7

WINNIPEG, 24. JÚNÍ 1915.
H E I M S K R I N G L A
BLS. 7:
Skrá yfir Verzlunarmenn og Sérfræðinga
,
THORSTEINSSON BROS. Byggja hús. Selja lóðir. Út- vega lán og eldsábyrgðir. Room 815-17 Somerset Block PHONE MAIN 2992 Sérstök kostaboti á Innanhúss munum. Komiö til okkar fyrst, þi5 munits ekki þurfa aö fara lengra. Starlight New and Second Hand Furniture Co. 503—505 NOTRE DAME AVENUE. TalMimi Gorry 38S4.

J. J. BILDFELL FASTEIGNASALI. Unton Bank 5th. Floor No. 520 Selur hús og lótílr, og anna5 þar aS Iútandl. Ctvegar penlngalán o. fl. Phone Maln 2685 GISLI G00DMAN TINSMIDUR VerkstœBi:—Cor. Toronto St. and Notre Dame Ave. Ph«ne Helmtll. Garry 2088 Garry 899

PAUL BJARNASON FASTEIGNASAL.I S.lur elds, lífs og slysaábyrg?! og útvegar penlnga lán. WYNYARD, - SASK. A. S. BARDAL selur líkkistur og annast um út- farir. Allur útbúnaður sá besti. Ennfremur selur hann allskonar mlnnisvarða og legsteina. 813 Nherbrooke Ntreel Phone Garry 2152

J. J. Swanson H. G. Hlnrlkson • J. J. SWANSON & CO. FASTEIGNASALAR OG penlnfca mllSlar TalHfral M. 25Ö7 Cor. PortoKe and Garry, Wlnnlpeg MARKET H0TEL 140 Friucess St. á móti markaStnum Bestu vínföng vindlar og afihlyn- ing góTS. Jslenzkur veitingama'B- ur N. Halldorsson, leihbeinir Is- lendingum. I'. O’CONNEB, elgandl WINNIPEG
Graham, Hannesson & McTavish D0MINI0N H0TEL 523 Main Street.
LÖGFRÆÐINGAR Beztu vin og vindlar, gisting og
901-1)08 OONKEDEBATION LIFE BLDG. fæði .$1.50. Máltíð 35 cents.
WINNIPEG. Sími: Main 1131.
Phone Maln 3142 B. B. HALLD0RSS0N, Eigandi
GARLAND& ANDERSON
Arni Anderson E. P. Garland
LÖGFKÆÐINCtAR
801 Electric Railway Chambera.
PHONE MAIN 1561
JOSEPH T. THORSON
1SL.KNZKUH LOGFRÆUINGUR
Arltun:
Campbell, Pitblado <£ Company
Farmers’ Building.
Phone Main 7540 Winnipeg
H. J. PALMASON
Chabtered Aocountant
Phoke Main 2736
807-809 SOMERSET BUILDING
Dr. G. J. GISLASON
Phzalclan and Snrgreun
AthygU veltt Augna, Byrna o*
Kverka SJúkdómum. Asaml
lnnvortls sjúkdómum og upp-
skur'Bl.
18 Sonth 3rd St., Grand Forka, If.D.
Dr. J. STEFÁNSSON
M1 Boyd BldK.. Cor. Portage Ave.
<>K Edmonton Street.
Btundar elngöngu augna, eyrna, nef
og kverka-sjúkdóma. Br aB hltta
frá. kl. 10 tll 12 f. h. og 2 tll 5 e. h.
Talslml Matn 4742
Heimllti 105 OHvla St. TaU. G. 231S
Talslml Maln 5302.
Dr. J. G. SNÆDAL
TANNLÆKNIR
Sulte 313 Bnderton Block
Cor Portage Ave. og Hargrave St.
E. J. SKJÖLD
DISPENSING CHEMIST
Coi. WelllnKton nnd Simeoe Stfl.
Phone Gnrry 4368 Winnlpeg.
Vér höfum fnllar birgölr hreinustn lyfja
og meÐala, Komiö með lyfsoöla yöar hing-
aö vér gerum meönlin nákvæmlega eftir
ávlsan læknisins. Vér sinnum utansveita
pönnnnm og seiium giftingaleyfi,
C0LCLEUGH & C0.
Notre Dame Ave. A Sherbrooke St.
Phone Garry 2690—2691
EÍNASTA SKÓVIÐGERÐ.
MJög fln skó vlögerí & mefl-
an þú híöur. Karlmanna skðr h&lf
botnaölr (saumaö) 15 mlnútur,
gúttahergs hœlar (dont sllp) eha
leöur, 2 mínútur. STBWART, 193
Paclfls Ave. Fyrsta bú® fyrlr
austan ahalstrætl.
SHAW’S
Stærsta og elzta brökaðra
fatasöluböðin í Vestur Canada,
479 Notre Dame Avenue
Helguland eða Heligo-
land.
Hnappurinn bans Bismarcks.
í Norðursjónum 30 mílur frá landi
— beint framundan Elfarmynni —
liggur eyjan eða kletturinn Helgu-
land, sem nú er orðinn eða búið er
að gjöra að hinum sterkasta kastala
heimsins. Eyja þessi er einn fimti
úr ferhyrningsmílu á stærð og þang-
að mi er búið að flytja fallbyssur,
sem hafa kostað 2 millíónir punda
sterling. Eru það langskeytar byss-
ur, sem geta sökt hverju skipi eða
flota, sem kemur nær kastalanum en
15 mílur. Frægir herforingjar á sjó
og landi eru samdóma um það, að
það sé mjög vafasamt, hvort allir
jhcrflotar heimsins gætu unnið kast-
j ala þann, þó að þeir kæmu þar allir
I saman og legðust allir á eitt. Þann-
ig er Helguland lensubroddurinn,
sem næst kemst hinum brezku eyj-
um.
Þegar friður var í Evrópu, var
eyja þessi vörður meginæðarinnar
að verzlun Þjóðverja, — sjóleiðinni
til Hamborgar. Hún var vörðurinn,
sem gætti og verndaði hina þýzku
fiskmenn. En nú er hún lykillinn
að herstöðvum Þjóðverja. Þaðan
eru neðansjávarbátarnir sendir til
rána og eyðileggingar suður og vest-
ur þangað, sem floti Breta er á ferð-
um, að gæta stranda fiskimanna og
hafna. En bak við eyna liggur nú
því nær allur floti Þjóðverja.
Vilhjálmur keisari kemur mjög
vð sögu eyjarinnar. Fyrir nálægt
fjórðungi aldar vélaði hann Breta;
fékk hjá þeim hólma þennan og
hygði þar trölla-kastala þann, er þar
stendur nú. En til þess að gjöra
frásögn þessa skiljanlega, verðum
vér að byrja á árinu 1889.
Kaupin.
Um þær mundir lék Bretum mik-
ill hugur á smáeyjunni Zanzibar, —
smáeyju með mýrarfióum við aust-
urströnd Afríku. Bretar áttu þá
Ileiguiand og höfðu tekið það frá
Dönum árið 1807. En eyjan var kalk
blandinn sandklettur og hafði sjór-
inn öld fram af öld verið að brjóta
af klettinum og þvo burtu. Um
seinustu tvær aldirnar höfðu menn
haft gát á þessu, og á þeim tima
liafði þriðjungur eyjarinnar skolast
í sjó út. Bretum þótti því lítil eign
i hólma þessum, er bráðum yrði
ekki annað en sker eitt. Og svo fór
Salisbury gamli að finna Vilhjálm
keisara einu sinni og bauð honum
Helguland i skiftum fyrir Zanzibar.
Keisari tók þessu vel og gjörði kaup-
in. Fór svo Salisbury gamli hróð-
ugur heim og þóttist þar hafa leikið
laglega á Vilhjálm keisara, og svo
sýndist öllum Bretum þá og lofuðu
þeir Salisbury fyrir.
En Þjóðverjum leizt ekki á þctta,
og þóttust vera snuðaðir þarna; og
þeir skömmuðu keisara fyrir kaup-
in eins og þeir þorðu, og allir
þeirra stjórnmálamerin voru á sama
máli; jafnvel Bismarck gamli, cr
sagði, “að Þjóðverjar hefðu látið
Breta fá laglegar buxur, en fengið
hnapp einn í staðinn”. En keisari
sat við sinn keip, og kaupin stóðu.
1 samningum þessum var það til
tekið, að enginn eyjarskeggi skyldi
Seinasta myndin af voðaverkinu er Falaba var sökt.
upp koma, ef að í siag væri farið; inn. Engar þessar byssur voru 2
þvi að öll forðabúr og púður og eyjunni, þegar striðið byrjaði; þaer
dynamit var í jarðhúsum efst á 'voru fluttar þangað frá Krupp stniðj—
kletíinum. Þó að hundrað sprengi-
kúlum rigndi yfir eyjuna á einu
augnabliki og allar sprengdust, þá
gat nú enginn skaði að orðið, hvergi
el-.lur kviknað.
Falaba sökk innan 10 mínútna og var þá fjöldi þeirra dáinn er á skipinu
voru. Myndin srýnir þrjá björgunarbátana á hvolfi. en fólkift aö deyja í
ísköldum sjónum.
herskyldur, sem fæddur var fyrir
1880. — Vilhjáimur sendi þangað
10 sjóhermenn og einn yfirmann,
til að halda eyjunni.
Eyjan öll er rauður og hvítur
sandsteinn og blágrár kalksteinn.
Er hún þristrend og á tveimur hlið-
unum ris klöppin lóðrétt upp úr
sjónum 190 fet. En á suðurkambin-
um er sandfjara frá sjónum upp und-
ir klettinn, sem lægstur er á þeirri
liliðinni og hallar niður að fjörunni
Arið 1900 voru alls 2,300 manns á
eyjunni. En á hverju ári þyrptust
þángað þúsundir manna, til þess að
nota sjóhöðin þar. Voru þar ba<5-
hús stór og mörg, danssalir og
skemtiliallir. Fólk var þar óbrotið
og vandað, svo að haft er á orði, að
þar liafi nienn aldrei lokað húsuin
sínum nótt eða dag, því að enginn
var þjófurinn til.
Mánuði eftir að þýzki fáninn var
dreginn upp á Helgulandi, kom keis-
ari þangað að litast um og skoða
þessa nýju eign sína. Hann skoðaði
þar hvert ferhyrningsfet og klapp-
irnar og sprungurnar i klettinn, og
spurðist fyrir um alla hugsanlega
hluti, er eyjuna snerti, vatnsból og
dýpi i kringum eyjuna alla. Síðan
fór hann út á lystiskútu sina og hélt
heimleiðis. Gaus þá upp sá kvittur,
að keisari ætlaði að fara að láta
byggja sér lystihöll þarna til að
hvíla sig og njóta sjóloftsins eftir hin
erfiðu stjórnarstörf sin. Þetta var
að nokkru leyti rétt. Keisari ætlaði
að láta byggja, en ekki lystihöll.
Fjórum árum eftir heimsókn
þessa sagði kesari einu sinni við
foringjana á lystiskútu sinni: —
“Helguland á eftir að verða varnar-
virki mikið og liæli fiskimanna og
athvarf þýzkra herskipa í Norður-
sjónum, tl varnar móti hvaða óvini,
sem ilt vill gjöra”.
En daginn eftir að keisari mælti
þetta, kom hópur vélafræðinga og
herforingjar margir til eyjarinnar,
ásamt fulltrúum Krupp-smiðjanna i
Essen. Á eftir þeim komu þúsundir
verkamanna.
Var þá tekið til starfa. Klettarnir
voru víða lagaðir og gjörðir að slétt-
um hamravegg, þar sem hægt var.
Á sumum stöðum var sprcngt úr
þeim, þar sem laust var grjót, en
fylt upp með járnstuddri cements-
steypu -Fcrro-concrete) og granit-
blokkum. Voru heilir skipsfarmar
fluttir til eyjarnnar af efnum þess-
um. Seinna komu fallbyssur, stórar
stálplötur og þykkar brynplötur og
ósköpin öll af skotfærum og öllu’ 1
þeim tólum, efnuin og útbúnaði, seiv
til liernaðar er not3ð. Og í tuttugu
árin var verið að byggja, hlaða og
steypa.
Badgestir og byggingar.
Og allan þenna tíma voru hað-
gestir að koma til eyjarinnar. Það
voru Þjóðverjar, Frakkar, Rússar,
ítalir, Aineríkumenn og Bretar, kon-
ur og karlar úr öllum álfum heiins.
Þeir voru velkomnr á eyjuna. Þeir
léku sér þar i sjónum og fóru svo
heim. En allir þessir gestir voru
forvitnir og sispyrjandi um, hvað
byggja ætti. En enginn þeirra gat
nokkurs orðið vísari. Ncma þeir,
sem varðmenn kesarans handsöm
uðu Þeir voru senciir með fyrstu
ferð til Þýzkalands og þar fengu
þeir húsaskjól um óákveðinn tíma.
Tilsýndar gátu gestirnir séð lyfti-
vélarnar lyfta blokkum og plötum
þungum og verkamennina ganga
greitt og hratt til og frá. En það var
líka alt.
Árið 1911 var verkið að miklu
leyti búið. Allur kletturinn, sem
þeir köiluðu “Oberland”, Efra land-
ið”, var orðinn klæddur hrynju
einni, hátt og lágt, úr stáli, eoncrete
og granit. Þar gat þvi ekkert á
unnið, hvorki fallbyssukúiur eða
sjór í brýmrótinu. En þar sem að
sprungur voru i klettinn, voru þær
fyltar með þúsundum tonna af cem-
entssteypn. Til styrktar klettinum
voru á öllum liliðum stoðir sterkar
og þykkar og 240 feta háar úr stáli
og cements-steypu. lín ofan á klett-
inúm voru hvelfdar tröllaskálir úr
cementssteypu og stáli og snöri
botninn upp, — eins konar stálhatt-
ir, og gægðust fallbyssurnar út um
göt á skálunum. Þær kallast “cupo-
las”, skálir þessar. En fallbyssnrn-
ar voru af margri gjörð, flestar afar-
stórar. Auk þeirra voru aðrar fall-
byssur, faldar bak við stálbelti mik-
il og römm. Litlu voru þær minni,
og sáust ekki fyrri cn þeini var skot-
ið; þá lyftnst þær upp yfir heltis-
hrúnina með vélum sterkum; en
undir eins og skotið reið af, sukku
þær niður aftur. Það var aflið, sei.
myndaðist, þegar skotið reið af, eða
afturkippurinn, sem knúði þær nið-
ur, og lágu þær niðri meðan þær
voru hlaðnar að nýju, en ga’gðust
svo upp aftur, er skjóta skyldi.
Tvö þúsund hinna beztu stór-
skotaliða voru Jiangað sendir, Jiegar
alt var húið og skyldu þeir vera
þar l>að, sem eftir var æfinnar, og
máttu aldrei burtu fara. Var Jiað
gjört af ])ví, að þegar þessir menn
voru orðnir fallbyssum Jjessum van-
ir og þektu fjarlægð alla á eyjunni
og i kringum hana, þá voru þeir
margfalt meira virði þar, en þó að
heilar herdeildir kæmu í stað Jieirra
af ókunnugum mönnum og óvönum
fallbyssunum.
f þrjú ár voru Jjessir stórskotalið-
ar á eyjunni. Þeir voru ekki að-
gjörðalausir, þvi að þeir voru ein-
lægt að æfa sig að skjóta í mark á
sjó úti og leggja sprengivélar i sjó-
inn í kringum eyjuna. En suður af
eyjunni, Jiar sem hún var lægst og
fjaran var, þar bygðu þeir herskipa-
höfn stóra og trausta. Var enginn
bryndreki svo stór, að ekki gæti
hann lagst að bryggjunum, sem þar
voru bygðar; en inn á höfnina gátu
engar hvikur komið, svo voru garð-
arnir stcrkir i kring. Mílum saman
út frá eyjunni var dýpið mælt í all-
ar attir. En frá Cuxhaven var lagð-
ur fréttaþráður á sjávabotni. Loft-
skeytastöð var nppi á klettinum, og
mátti þaðan tala við hcrskip Þjóð-
verja i Norðursjónum, í Eystrasalti
og á Atlantshafi. Þessi Jirjú árin,
1911, 1912 og 1913 höfðu Þjóðverjar
l)ar tíðar flolaæfingar.
Og svo, J)egar alt var undirbúið,
])á fóru Þjóðverjar i striðið, sem
nú stendur yfir.
Helguland á slriðstímum.
Sama daginn og striðið byrjaði,
lentu tvö gufuskip með matvæli við
Helgulánd, og voru matvælin látin í
forðahúr kastalans. Voru þar þá
vistir nógar til J>ess að fæða alla
menn á eyjunni í tvö ár, ef að á því
þyrfti að halda.
En J>egar skip þessi voru búin að
afferma, tóku þau hvern cinasta
mann hinna upprunalegu eyjarbúa,
unga og gamla, karla .og konur og
fluttu í land. Voru þar þá eftir ein-
tómir hermenn, sjómenn og spítala-
þjónar, — engir aðrir.
Þessir 2,300 eyjarskeggjar voru
svo fluttir til Iiamborgar, og skip
aði Vilhjálmur borgarbi'nim að taka
við þciin og sjá fyrir þeim.
Tveimur dögum seinna rifu lier-
mennirnir niður hvern einasta kofa,
hvert einasta ibúðarhús, hverja ein-
ustu búð, leikhúsið og danssalina,
— ekkcrt var látið standa. Var það
gjört til þess, að ekki skyldi eldur
Stöðvar fyrir neðansjávarbála.
Þá fór nú flotastjórn Þjóðverja að
láta til sin taka. Undir eins sendi
hún þangað nieira en hundrað neð-
ansjávarbáta. Lögðust þeir upp við
fjöru inni á höfninni og vóru þar
óhultir fyrir stormum öllum og
hviku, sem oft er mikil í Norður-
sjónum á haustum og vetrum. Þeir
þöktu stóra fláka í sjónum kringum
eyjuna með sprengiduflum, og er
það hin stórkostlegasta sprengidufla
lagning i heimi. Sumar vélarnar
voru þannig gjörðar, að þær
sprungu, ef að skip kom við þær og
voru lagðar misdjúpt í sjóinn. En
aðrar voru þannig, að þræðir lágu
frá þeim upp á land og mátti svo
sprcngja þær, þegar skp voru uppi
yfir þeim á sjónum. Þá höfðu Þjóð-
verjar náð rúmum 20 fiskiduggum
Breta. Þeir tóku þær og fóru ineð
þær til hafnar, og fyltu þær með vél-
um, drógu upp segl á þeim og bundu
stýri og létu svo duggurnar sigla og
stefndu til Bretlands. Og ætluðu
þeir með þessu að granda skipum
Breta.
Raunar er það ekki leyfilegt jið
segja, hvert þeim var stefnt; en
Bretar hafa náð mörgum slíkum
skipum með ensku flaggi og fundið
Þjóðverja á sumum þeirra. Þau hafa
náðst bæði við Skotland og frland.
En flotamálastjórn Breta hefir ekk-
ert viljað um þetta segja.
Flugdrekar.
Elugdreka hefir Helgnland lika.
Snemma ársins var þar álténd einn
Zeppelin og heill fioti af flugdrek-
um, þeim hinum smáu, sem “Taube”
-dúfan) nefnast. Þeir hafa farið
angt út á sjó og hleypt niður sprengi
vélum á skip Breta. Og allar þær
vélar hafa þeir fengið úr forðabúr-
um Vilhjáims á Helgulandi.
Einn flugmaður Breta hefir flog-
ið yfir Helgulandi; en það er Fran-
ces Hewlett, foririgi. Hann var einn
af þeim, sem flugu til Cuxhaven, en
lenti í þoku mikilli og féli loks í sjó
niður, en var bjargað af fiskiskútu
(trollara) frá Hollandi og kornst þar
í land. Hann lýsir þannig þessu
flugi sinu:
“Eg skildist frá félögum minum,
er við lentum í miklu þokuskýji, og
tók loks land sunnan við Cuxhaven.
Vissi eg ekki, hvar eg var; en þeg-
ar þokunni létti, sá eg að eg var vilt-
ur orðinn og tók því til flugsins
aftur.
“Stefndi eg út tit sjávar og sá
fljótlega, að eg var yfir Helgulandi.
Eg leit niður úr sæti mínu, og sá
þar langt fyrr neðan mig allan flota
Þjóðverja liggja við eyjuna. Þar
voru og fjöldi fiskiskútna og höfðu
allar gufu uppi. Þegar þeir sáu mig
að neðan, sendu herskipin og virkin
á klettinum voða-skothríð upp til
mín. En cg svaraði með þvi, að
hleypa niður nokkruin sprengivél-
um. Eg sá ekki bctur, en að eg hitti
eitt þýzka skipið, því að rétt á eftir
að sprengivélin fór niður, kom stór
reykjarmökkur upp úr einum bryn-
drekanna. Einlægt var eg að horfa,
hvort cg sæi ekki flota Breta eða
eitthvert skip þeirra, en eg sá ekk-
crt”.
Höfnin við Helguland að sunnan
og skipalegan fyrir austan eyjuna,
getur tekið allan flota Þjóðverja, ef
þyrfti að halda, og þar er floti
þeirra hundrað mílum nær Eng-
landi en hann gæti verið annars-
staðar, ef að Þýzkir ættu ekki eyj-
una. Og eg er sannfærður um, . að
)aðan — frá Helgulamli — hafa þeir
komið á skipunum, sem gjörðu mest-
an ósknnda á Bretlandi og skutu a
Skörðuborg, Hartlepool og Hvítabæ.
Fr Helguland óvinnandi?
Bandaríkjamaður einn, hinn merk
asti maður, hafði farið til Helgu-
lands og segir þannig frá:
“Leiðin inn í skipaleguna við
Helguland cr varin með tíu röðum
af sprengiduflum (contact mines).
Innan við raðir þessar koma fyrst
fimmtiu og einn torpedó bátar; en
næst þeim kemur floti mikill af
“torpedó-boat destroyers”, að tölu
242 skip. Þar fyrir innan kemur
allur þýzki flotinn. Hvert skip er
málað dökk-gráum lit og hvað lítil
þoka eða móða, sem er á sjónum, þá
hverfa yztu skipin sjónum manna.
Þau verða ekki greind frá sjónum
eða ioftinu.
“Foringjar Þjóðverja á eyjunni
voru fulltrúa um það, að ekkert af
hcrskipum Breta þyrði að koma ná-
lægt eyjunni.
“Uppi á klettinum eru 364 tröll-
stórar fallbyssur, albúnar til að
skjóta á hverju augnabliki; hundrað
þeirra eru þessar 42 centimetra
byssur, sem brutu Liege, sannarleg-
ir kastalabrjótar.
“Þessir kastaiabrjótar eru með
þeim umbúnaði, að þar sézt engin
byssa fyrri en skjóta skal; þá lyft-
ist tröll þetta upp og hlemmir af
skotinu, en sígur svo óðara niður,
meðan önnur hleðsla er látin í hólk-
unum i september mánuði.
“Öllum skipnm Breta, sem sökt
var fyrri hluta styrjaldarinnar, var
sökt af neðansjávarbátum frá Heigu-
landi. En þegar Þýzkir náðu Beigía-
ströndum og höfnum, sendu þeír*
neðansjávarbátana þangað og létu
þá halda þar til, þvi að þar eru þeir
nær ströndum Englands. En aðal-
flotinn af neðansjávarbátum Þjóð-
verja er við Helguland, undir vernd
hins inikla kastala á eyjunni. Seint'
á árinu 1914 var eitthvað á annað
hundrað neðansjávarbáta þar”.
Njósnarmenn á Helgulandi.
Vér höfum getið þess, hvað alt fór
fram með inikiHi leynd, þegar veirið
var að byggja kastala þennan. Þar
var hver spæjarinn tekinn á eftír
öðrum. Merkastur þeirra var Leo-
pold Ellers, Bandaríkjamaður, e»
barnfæddur á Helgulandi. Hann var
elcinn ineðan hann var að draga upp
legu og afstöðu virkjanna uppi á
klettinum. Hann var dreginn fyrir
dóm og dæmdur til langrar fangelsis
vistar einhversstaðar nálægt Leipzig
á Þýzkalandi.
Síðan stríðið byrjaði hefir heil
sveit af leynilögreglumönnum Þjóð-
verja ekki gjört annað en að halda
njósnarmönnum annara þjóða frá
því, að njósna um eyjuna og nægtu.
staði á ströndum Þýzkaiands. Og
Þarna á Helgulandi þurftu þeir að
hafa viðlika marga spæjara eins og
i kringum Krupp verksmiðjurnar á
Þýzkalandi.
En féþúfa yrði það hverjum
manni, sem nú gæti sagt Banda-
mönnum eitthvað um Helguland,
sem létti þeiin að gjöra árás á hóira-
ann. Og þó það væri ekki meira, en
geta sagt þeim tiilu og stærð skip-
anna, sem þarna lægju nú við Heigu-
iand, — hann fengi vasana fuila,
maðurinn sá.
En livað verður um Helguland,
þegar stríðið er búið? Það er lítill
vafi á því. Menn geta hugsað sér,
hvort Breta muni ekki kitla eftii
því, að hafa bolta þennan i»hendi.
sér til að slöngva honum á Þýzkar-
ann, cf hann vildi leita hefnda aff-
ur, —r- eða réttara: til að varna því.
að hann gengi næstu handrað árint
í jafn tryldum jötunmóði og nú-
Bylting á loftstríði.
Fréttaritari einn frá i.ondon seg-
ist hafa það fyrir satt, að Bretar sétF
að prófa flugdreka af nokkuð nýrri
gjörð, sem gjöra muni byltingu
mikla á hernaði og stríði í skýjum
uppi, og sem muni veita þeirri þjóð,
sem þessa dreka hafi, algjiirða yfír-
burði yfir allar aðrar þjóðir, hvað
flug og loftliernað snerti.
Flugdrekar þessir eiga að hafa
marga yfirburði yfir alla aðra. Þeir
geta risið af jörðu beint i loft upp
og á augabragði og þurfa ekkert aS
renna til á jörðu eða vatni áður ere
þeir nái fluginu. Annað er það, a&
þeir geta legið grafkyrrir í loftinu,
hvenær sem þeir vilja, og sé því
auðvelt fyrir þá, að hitta með
sprengikúlum, þó ekki sé nema Iít-
inn blett fyrir neðan sig. En alt fíi
þessa hefir flugmönnum gengið svo
illa, að hitta stað þann með sprengi-
kúlunni, sem þcir hafa ætlað henni
að koma niður á, af þvi að þcir hat.-i
verið á flugaferð. En með þessum
nýju véluin getur flugmaðurinn
stanzað i loftinu, hvar scm hann
vill og legið grafkyrr ineðan hann
er að hleypa sprengikúlunum níður.
Maðurinn, sem þetta fann upp, er
frá eyjunni Trinidad og heitir Mark
Lange. Hann er landmælingamaður'
og vélafræðingur og er aflfræðing
ur góður, um þrítugt. Fyrst bauð
hann Erökkum uppfindingu sína og.
tóku þeir því fegins hendi og báðu
hann að koma til Frakklands með’
hana undireins. Þetta var nú fyrir
skömmu. Hann iagði á stað og fór
um England og ætlaði þaðan til Par-
ísar. En stjórnin komst að erindum
hans og bað hann að selja sér og það
varð úr, og nú er verið að smiða
flugdreka eftir fyrirsögn hans til að
gjöra tilraunir með. Nú er liann geng
inn í flugmannasveit Breta.
Lærið Dans.
Sex lexlur Kera yöor
fullkomna osr kofltnr
$3.00 — PRÍVAT tll-
Nö^n einsleKR.—
Komið, Hfmið, Hkrlflfl
Prof. og Mrfl. E. A.
WIRTH, 308 Kena-
IuK'ton Blook. Tal-
Hfml M. 4582.
CARBON PAPER
for
TTPEWRXTER—PENCIL—
PEN
Tyjiewriter Ribbon for every
make of Typewriter.
G. R. Rradley
& Co.
304 CANADA BLDQ.
Phone Garry 2899.