Heimskringla - 01.07.1915, Side 5

WINNIPEG, 1. JÚLl 1915.
HEIM'SKRINGL A
«LS. 5
er ung og óþekt. A enga sögn enn-
þá. Hon. T. H. Johnson er maður,
sem eg heyri flesta enskumælandi
menn kannast við að meira eða
minna leyti. Hann hefir verið leið-
togi og drifhjól Liberal flokksins í
nokkur ár hér í fylkinu, þó aðrir
hafi borið nafnið. Það má telja
hann mestan málafylgjumann í þeim
flokki. Með sér jafn góðum og bæt-
andi mönnum má trúa því að hann
lætur til sin taka. En kalt mun anda
um gættir, þar sem þeir Hudson og
Brown standa við.
Um 12 ára tímaskeið hafa liberal-
ar stjórnað þessu fylki. Manitoba-
fylki á nú rúmra 44. ára sögu. All-
an hinn tímann hafa konsérvativar
stjórnað því. Það er því að inestu
leyti fætt og uppalið á þeirra stefnu
og lifskröftum. Það er blómlegasta
fylkið i Kanada og verður svo um
langa framtíð.
Lengi friógist og blómgist Mani-
toba! ,
K. Ásg. Benediktsson.
Heimalandið.
Lag: Home, Sweet Home.
Vér hugsum til þín tsland i svölnm Itorður sic,
þú sögu vorrar heimkynni, faldað gljánm sntr,
með sót um vorsins nietnr og norðurljósin skœr,
og niðinn hárra fossa, og vötnin silfur-ticr.
Vor saga, sál og mál
er hnýtt með helgum taugum
við hjarnið þilt og bál.
Vér hugsum til þin tsland; já, þar er þjóðin vor,
og þar má rekja feðranna stór og göfug syor;
vér elskum forna hreysti og dygðir þor og dáð
og drengilega hreytni með friegð og snitli-ráð.
Vor saga, sál og mál
er hnýtt með helgum tangiim
við hjarnið þitt og bál.
Þér heilt, vort kicra landið! Þilt allra alda skeið
sé eetið bjart og fagurt, sem norðurtjósin heið,
og gef þií hverju barni við brjósta þinna yl
þau blóm er skreyta þjóðlífið hinstu stundar til.
Vor saga, sát og mál
er hnýtt með helgum taiigum
við hjarnið þitt og bál.
M. Marki'isson.
“Home, Sweet Home.”
(Eftir J„ Einarsson).
Eins og mörgum er kunnugt, hef-
ir hið einkar þýða sönglag, með of-
anskráðu nafni, verið lengi að nokk-
uru kunnugt meðnl fslendinga, jafn-
vel austan hafsns. En því miður
hefir ekki verið til fyrir það ís-
len/.kur, sönghæfur texti. Lært hafði
eg heima ástarkvæðis fargan nokk-
urt, kveðið að sögn undir þessu
lagi; en svo skakt, að eigi varð
sungið, nema að Iagið liði þar við
stórkostlega skemd. ,
Þegar þeir, kunnin.gjar Ijóðgyðj-
unnar, Dr. Sig. Júl. Jóhannesson og
Mr. M. Markússon, voru hér á ferð
sl. ár, í erindum fyrir lífs- og lýða-
ábyrgðir, barst í tal milli okkar Mr.
Markússonar um hörmungar þær, er
af því stöfuðu fyrir vora hnatt-
dreifðu bræður og systur, að geta
ekki sungið lagið “Home, Sweet
Homc!” á þeirra fornhelga máli, end-
urbættu í samtíðar-fyllingu, og lét í
ljósi, eftir veikum mætti, löngun
mina til þess, að Mr. Markússon
kvæði Jijóðbrag sem landinu væri
sómi að og drengjum þess og dætr-
um hugðnæmt að raula i og á tvistr-
ingnum.
Lesendur Hkr. munu ef til vill
liafa myndað sér grun um, að eigi
væri alt með feldu í sambúð okkar
Mr. Markússonar i þessum heimi,
vegna fáeinna “pointed paragraphs”,
sem hvor hafði öðrum sent ofarlega
á æskutið okkar, endur fyrir löngu.
Til þess nú að kyrkja allar slikar
skakkar skoðanir, er mér stök á-
nægja i, að sýna svart á hvitu, að
óvild var þar cngin til staðar, en að
cins málcfni rædd eftir atvikabrell-
um samtíðarinnar þá.
Skömmu eftir að Mr. Markússon
hafði með heilu og höldnu, að
“læknisráði”, náð höfn friðarins í
Winnipeg, sendi hann mér, ásamt
vinsamlega bréfi (ekki Jjví fyrsta, er
eg hefi frá honum fengið) tvö kvæði
er hann liafði kveðið undir laginu
“Home, Sweet Home!” sem gjöf að
gömlum kynnum. Vitaskuld þótti
mér vænt um og vikið drengilegt;
en þó sérstaklega vegna þess, hve
Góttur lljór hvar nom er — Góhur
Bjór at( liufa A holmllliiu ælí«—
PSLaáer
1 merkur og pott
flösku hylkjum
Fáanlegt h.1á þeim sem þú kaupir
af e15a hjá oss.
E. L. Drewry, Ltd., Winnipeg.
mjög höf. hafði vandað sig og beitt
gáfunni betur en í mörgum öðrum
kvæðum sinum. Eg áleit kvæðið,
sem með fylgir, betra en hitt, l>ótt ef
td vill öðrum kynni að sýnast annað.
Bæði eru kvæðin hárrétt við lagið
og sönghæf i alla staði. Andinn í
báðum er hlýr, og landar eiga hér
texta, sem ætti að verða lijóðvenju-
söngur i framtiðinni. Geta niá þess,
að textar Mr. Markússonar eru að
því leyti betri en enski frumtextinn,
að erindin eru öll jafn rétt kveðin
við lagið, þar sem ensku erindin eru
skökk, hvert upp á sinn hátt, að at-
kvæðafjölda og þvi ekki eins ná-
kvæin að áherzlum og Jiessir ís-
Ienzku textar eru.
í von um, að margir söngvarar
meðal Islendinga læri fylgjandi
kvæði og syngi það eftir sinurn radd
færum framvegis og ítreki þakklæti
mitt til höfundarins, laét eg kvæðið
fylgja hér með án frekari málaleng-
inga.
George Grikkjaprins.
Þegar þetta er ritað (20. júní) var
Konstantínus Grikkja konungur
ha-ttulega veikur. Læknarnir í
AJjenuborg voru nýbúnir að skera
stykki úr rifjum hans, til þess að
geta hlypt út greftri úr lungunum.
Það ^engu ýmsar sögur um það,
hvernig hann hefði fengið mein
þetta. Héldu sumir fram sögu þeirri,
er vér gátum um í Heimskringlu ný-
lega, og gekk hún og var tekin trú-
anleg í Aþenuborg og öllum höfuð-
borgum Evrópu. Nefnilega: að það
hefði af manna völdum verið. — En
aðrir sögðu, að þetta hefði verið
mein eitt. En Jjað er víst áreiðan-
legt, að annað lunga hans er eyði-
lcgt og sþurning um Jjað, hvort hann
lifi það af; og langur tími liður,
Juingað til hann verður heill heilsu,
ef að Jjað verður nokkurntíma.
Allra augu beinast því til sonar
hans, Georgs, hertogans af Spörtu
og krónprins Grikkja. Að réttu lagi
ætti hann nú að stjórna ríki í veik-
indum föður síns og ráða úr Jjví,
hvort Grikkir skuli snúast í lið með
Bandamönnum eða Þjóðverjum, eða
haJda sér utan við stríðið og veita
hvorugum.>En ýmsar ástæður valda
Jjví, að hann hefir ekki tekið við
stjórninni enn sem komið er, og
skýrast þær, er menn lesa grein
Jiessa.
Móðir hans er Sofía systir Vil-
hjálms keisara og einu sinni uppá-
hald hans. Hefir hún í seinni tíð
verið undir áhrifum Vilhjálms og
hannað bónda sitium að snúast móti
honum en með Bandamönnum. Mun
liún vera ráðrík kona og skapmikil,
cn vel gefin og frið sýnum.
Illutleysi, eða að vera með hvor-
ugum, er nú orðið Grikkjum ómögu
'legt síðan kosningar fóru þar fram
um daginn; þvi að þá náði Venize-
los meira en tveimur þriðju hluta at-
kvæða; en hann og hans fylgis-
menn vildu sem allra fyrst fara
stríðið með Bandainönnum. Af þing-
mönnum, sem kosningu náðu, voru
4 fyrverandi ráðgjafar og vinir Ven-
izelos. ,
Allir þeir, sem Georg prins þekkja,
eru sannfærðir um það, að hann
muni fylgja vilja þjóðarinnar og
hlýta ráðum Venizelos _ og ráðgjaf-
anan, þessara fjögurra, sem hann
Jjekkir alla saman, og hefir verið
hrifinn af Vcnizelos áður en hann
féll í ónáð hjá föður hans. Þetta
ætla allir að hann meti meira, en
að fylgja vilja móður sinnar og ráð-
um Vilhjálms frænda síns.
Og þó að hann væri nú daufur til
Jjess og einkum ef að hann snörist
á móti, þá myndi það ekki duga, þeg-
ar öll Jjjóðin er á móti Þjóðverjum.
Grikkir mundu gjöra upphlaup og
reka alla sétt hans frá völdum, ef að
Jjeir fá ekki að ráða þessu; því að
Jjeir telja þar undir komna velferð
sína og framtíð Grikklands, að fara
nú á stað. En gjöri Jjeir það ekki,
og vinni Vilhjálmur, þá verða þeir
með peðum hans og fá aldrei fult
sjálfsforræði.
En Sofia drotning er fyrir löngu
húin að lýsa því yfir og heita þvi,
að undir eins og Grikkir gangi í lið
með Bandamönnum, Jjá fari hún
burtu Jjaðan og komi aldrei aftur,
en setjist að í Þýzkalandi hjá bróð-
ur sínum.
Þegar hún sá, livernig liosningar
Jjessar myndu fara og að Venizelos
og flokkur hans myndi bera hærra
hlut, þá notaði hún sér veikindi
hónda sins og kom i veg fyrir það,
að nokkur yrði settur.til Jjess, að
stjórna í hans stað, einsog lögin þó
skipuðu. Hún leyfði engum að fá
að tala við bónda sinn. Ráðgjafarn-
ir fengu það ekki; bræður konungs
fengu það ekki, og sonur hans, krón-
prins Georg, fékk ekki að sjá föður
sinn. Þess vegna var það, að engu
var hægt fram að koma, þó að menn
hefðu viljað.
En Georg konungsefni hefir eng-
ar mætur á móðurbróður sínum Vil-
hjálmi keisara. Hann var alinn upp
þannig frá bernsku. Honum var
kent að skoða Vilhjálm sem hinn
versta óvin Grikklands, óvin kon-
ungsættarinnar á Grikklandi og
beggja foreldra sinna. Fjandskapur
sá hófst þegar Georg var tiu mán-
aða gamall. Og óvildin koin af því,
að Jjá kastaði móðir hans Sofia lút-
erstrú sinni og tók grisk-katólska
trú, sem var trú sú, er bóndi hennar
hafði og Grikkir allir; en Jjetta er
alsiða hjá öllu konungafólki nú á
dögum. Og öll börn þeirra voru þar
af leiðandi alin upp og uppfrædd i
hinni grísk-katólsku trú; enda var
það að skilyrði gjört, er hún Iofað-
ist Konstantin konungi.
En Vilhjálmur keisari tók þetta
sem pcrsónulega móðgun við sig, að
gjöra Jjetta án síns leyfis; það voru
eins konar landráð, Jjví að hann
hefir liadrei ætlast til, að hún efndi
heit sín, þegar hún lofaðist Kon-
stantíni. Og þegar Vilhjálnni frrétti
þetta, þá varð hann svo reiður, að
hann sendi Jjeim lijónum hvert
skammabréfið á eftir öðru, og var
Jj.'i um leið lokið allr frændsemi og
vináttu milli systkinanna, svo að
engin skeyti fóru Jjeim á milli i
mörg ár. ,
Eitthvað 6—7 árum seinna lenti
Grikkland í ófriði við Tyrki. Þá
var Georg 7 ára. Vilhjálmur tók þar
málstað Tyrkja og sendi soldáni
bæði vopn og skotfæri og léði hon-
um fjölda af hinum beztu herfor-
ingjuin .sínum.
Og Jjað voru Jjýzkir foringjar,
sem stýrðu hermönnum Tyrkja i
stríðinu og Jjýzkar byssur og kúlur,
sem drápu niður lið Jjeirra og unnu
sigur á Grikkjum, sem Konstantín
var Jjá foringi fyrir. Það var árið
1897.
En við hvern óslgurinn, sem
Grikkir biðu, og hverja hrakförina
sem Jjeir fengu, sendi Vilhjálmur
stórorðar lukkuóskir til vinar síns,
Abdul Hamid soldáns, sem margir
þekkja af afspurn. Og Aþenuborg
hefði óefað fallið i liendur Tyrkja,
ef að Nikulás Rússakeisari hefði
ekki skorist í leikinn undir það sein-
asta og stöðvað Tyrki, þcgar þeir
voru nærri komnir að borginni. Og
jafnharðan sendi Nikulás samskon-
ar bréf til Vilhjálms til að láta hann
vita, hvað á ferðuin væri. Ilann hót-
aði Tyrkjum að fara á móti þeim
með allan sinn her, taka Miklagarð
og reka þá yfir til Asíu.
Við þetta urðu Tyrkir liræddir og
fóru sem óðast að halda burtu úr
Grikklandi. Og það var ekki Jjar
með húið. Þvi þeir urðu að láta af
hendi öll Jjau lönd og alt það her-
fang, sem þeir höfðu unnið af
Grikkjum og gjöra sig ánægða með
fébætur í herkostnað, sem námu 20
millíónum dollara, en sem aldrei
hefir verið borgað og verður líklega
seint. En Jjetta magnaði hatur og ó-
vild Grikkja til Þjóðverja og Vil-
hjálms, sem von var og margfaldaði
fjandskap Grikkjakonungs til keis-
arans, svo að jáfnvel börnin þeirra
hjóna lærðu að hata bæði Vilhjálm
frænda sinn og alla Þjóðverja.
Nokkrum árum seinna sættust þau
reyndar systkinin Vilhjálmur og
Sofía drotning. En bóndi hennar og
börn tóku engan Jjátt í sætt þeirri og
hötuðu Vilhjálm eftir sem áður. —
Hann var grýlan barnanna rneðan
Jjau voru ung og eiginlega við alla
hirð þeirra.
Árin næstu áður en fyrra Balkan-
striðið hófst, urðu Jjau Konstantín
krónprins og Sofía svo óþokkuð af
hernum og flotanum og ailri Jjjóð-
inni, að þau gátu tæpast haldist við
á Grikklandi og fóru af landi burt,
* einskonar útlegð. Var Jjá Sofía meá
krakkana ýmist á Englandi eða
Þýzkalandi. En Konstantín bóndi
hennar var ýmist í París eða Petro-
grad á Rússlandi. Sá þó Sofía hann
stöku sinnum. En þessi aðskilnaður
Jjeirra vakti brátt eftirtekt manna,
og fór Jjað að kvisast, að Jjau ætluðu
að skilja.
Konstantín hélt að sér mundi ald-
rei afturkvæmt verða til Grikklands
og fór Jjví að leita sér atvinnu, ekki
hjá Vilhjálmi tengdabróður sínum,
heldur hjá Rússakeisara, sein var
frændi hans. Fékk liann háa stöðu
hjá honum við herinn og var búinn
að senda eftir húsmunum sínum og
reitum öllum til Grikklands. En þá
lcom stjórnarbylting fyrir á Grikk-
landi og komst Venizelos til valda
og varð stjórnarformaður með al-
ræðisvaldi að kalla rnátti. Hann kall-
aði Konstantín heim og fékk honum
aftur einbætti Jiau í hendur og tign,
er hann hafði áður.
Svo kom Balkan striðið og var
Konstantín herforinginn og nú gekk
honum miklu betur en áður, árið
1897, því nú átti hann ekki við her-
foringja Vilhjálms, heldur Tyrkja.
I’ékk hann þá nokkurt álit á sér. Og
þegar Sofía heyrði um sigurvinn-
ingar hans og hættu Jjá, sem hann
var i staddur, Jjá fór hún betur að
sætta sig við hann, svo að samvistir
þeirra urðu betri, og eignuðust þau
dóttur eina fyrir tveimur árum.
En Jjcgar Sofia var á Þýzkalandi
með börnum sínum, frá 1908—1911,
þá notaði hún tækifærið til að setja
son sinn á hermannaskóla, svo að
hann lærði Jjar herskap allan. Hún
kom honum Jjar í þýzka herinn og
var liann undir yfirumsjón Vil-
hjálnis. ,
Georg prins var settur í varðlið
keisarans. Kyntist hann þar hrátt
höfðingjasonuin. Voru Jjað mest
svnir fursta og hertoga og annara
stórhöfðingja, langt eða skamt komn
ir af konungaættum. Þeir höfðu
Jiar víst lystugt lif og gleði mikla og
var Georg mikið með krónprinsin-
um syni Vilhjáhns. En hann var al-
kunnur að því, að fylgja lítið ráð-
um föður síns og hafa i háði við fé-
laga sína. Og svo var um fleiri i
Berlin, að mönnum fanst nærri hvað
uinst um keisarann, sein næstir hon-
um voru. Og af samvistum við fé-
laga Jjessa óx ekki virðing Georgs
fyrir keisaranum móðurbróður hans
— hcldur liið mótsetta. Honum féll
ver og ver við hann og þótti hann
bæði harðstjóri og hlægilegur.
Margar sögur hafa verið sagðar
bæði í Berlín og Aþenuborg um Ge-
org eða eftir honum upp á kostnað
frænda hans. Var ein sagan um
fornmenjafundi Vilhjálms á grísku
eyjunum, Hann var ferðalangur, sem
inenn vita á yngri árum, og keypti
skrauthöll á eyjunni Corfu í Grikk-
landshafi.
En Grikkjakonungur á þar höll á
eyjunni skamt frá höll Vilhjálms, og
einu sinni var Georg með stallbræðr-
um sinum hinum þýzku og lýsti því
J)á nákvæmlega og skringilega fyrir
Jjeim, hvernig hann með bræðruni
sinum og fóstbræðrum hefði oftlega
tekið eitthvert gamalt skran og
grafið það niður á eyjunni Corfu,
meira og minna á hverju hausti. —
Þegar Vilhjálmur svo kom Jjangað
næsta vor eða sumar, þá var honum
á einn eða annan liátt komið til
þess, að leita Jjar að fornmenjum; —
hann var svo mikill og lærður forn-
fræðingur hann Vilhjálmur keisari!
Georg konungsefni virðist hafa ver-
ið háðfugl mesti og hrekkjalimur á
Jieim árum. Það var í fornum hallar
rústum, “Achilleion”, sem þeir grófu
þær flestar. Og Jjcgar Vilhjálmur
fór að grafa, Jjá fann hann hvern
gripinn öðrum eldri og merklegri og
hermdi Jjá Georg eftir honum við
vini sina og sctti upp á sig spekings-
svip mikinn. En Jjá hló hver sem
hetur gat.
Georg var i báðum Balkan stríð-
unuin, sem Lieutanant í fótgöngu-
liðinu og koin vel fram. Hlífði hann
sér í engu og lét hið sama yfir sig
ganga og hermennina, sem hann átti
fyrir að ráða, og þoldi með þeim
súrt og sætt. Tvisvar var hann særð-
ur en ekki hættulega.
Hann var æfinlega glaður og hug-
rakkur,- hvernig sem á stóð, eins þó
a? erfitt gengi i herferðum þessum.
Hann var blátt áfram og laus við alla
tilgjörð eða stórmensku og var þvi
ekki að undra, Jjó að hann yrði her-
inönnum kær og þjóðinni allri. —
Hann er þvl hugljúfi allra Grikkja,
æðri sem lægri. Og svo kemur annað
til, en það er spádómur gamall: að
konungur Grikkja, Konstantin að
nafni, og Sofía kona hans eigi að
eignast son einn, sem nái Mikla-
garði og verði þar höfðingi og reisi
við hina fornu frægð og ljóma stór-
borgar þeirrar, sem hún hafði á dög-
um hins gríska keisaraveldis.
Georg konungsefni er líklegur til
að verða miklu betri og færari kon-
ungur en faðir hans. Enda hefir
Hvenær ætlarðu að
spara ef þú gerir
það ekki núna?
í>au laun þín eða tekj-
ur aukist án efa, aukast
útgjöld þín einnig og
mörgum finst öllu meira
um það. Nú er þvf tíminn að byrja sparisjóð, og er
sparisjóðsdeild UNION BANK OF CANADA staðurinn
að geyma hann.
Byrjið með því aukafé sem þið nú hafið með höndum,
hvaða upphæð niður 1 einn dollar gefur vexti.
LOGAN AVE. OG SARGENT AVE., ÚTIBO
A. A. Walcot, bankastjóri
hann ætið verið talinn sljófur að
viti, og langt frá Jjví að hafa skarp-
leika og lipurð Georgs föður síns
Grikkjákonungs. Þurfti Georg oft til
Jiess að gripa á stjórnarárum sínum
á Grikklandi; Jjví að oft riðaði há-
sætið undir honum, svo að margur
annar hefði úr því hrapað. Og þeg-
ar Konstantín var kominn af æsku-
skeiði, þá kom Jjað fyrir, að Georg
konungur faðir hans vék sér burtu;
cn setti son sinn Konstantin til Jjcss
að gæta rikisins á meðan. En Jjá
\arð honum æfinlega á einhver
skyssan. Hann æsti fleiri eða færri
upp á inóti sér og gjörði hvert axar-
skaftið af öðru. Og þegar faðir hans
kom heim, Jjá mátti hann taka á allri
sinni lipurð og viturleik til að bæta
úr klaufaskap sonar síns. Það kom
varla nókkurntíma fyrir, að Georg
færi svo burtu, að ekki væri sama
aðkoman, þegar hann kom heim.
Og hvar sem Konstantin fór um
höfuðborgir Evrópu, þá hafði hann
allstaðar á sér sama orðið. "Menn
töldu hann Jjursa, og Jjó einkum í
Berlín, Jjangað til veturinn 1910—
1911, að Venizelos kallaði hann heim
og veitti honnm allar hans fyrri
nafnbætur og cmbætti. Og Jjá var
Jjað f.vrst, að keisarinn stakk upp á
þvi við systur sina, að hún skyldi
laka upp sambúðina með manni sín-
mn aftur, og ná yfir honum því
sama valdi, sem hún hefði áður haft.
Vilhjálmur var þá farinn að sjá,
hvernig sakir myndu standa á Bal-
kanskaga, og að betra væri fyrir sig,
í:ð hafa citthvert tangarhald á Grikk-
landi.
Sljóleika og flónsku Konstantíus
má bczt sjá á ræðu Jjeirri, er hann
hélt, þegar Vilhjálmur keisari gjörði
hann að prússneskum marskálki.
Það var við lok Balkan stríðanna.
Og þegar Konstantín fór að Jjakka
Vilhjálmi fyrir marskálksstafinn, þá
þakkaði hann Vilhjálmi og Þjóðverj-
um fyrir allar sigurvinningar
Grikkja í báðum herferðunum, eða
eiginlega lexíunni og kenslunni, sem
hinir grísku herforingjar hefðu ljcg-
ið af Þjóðverjum. Það voru þeir,
sem Grikkir áttu að veita allan heið-
urinn fyrir þær.
Það voru svo mikil brögð að
þessu, að Þjóðverjum blöskraði sjálf-
um; en Parísarborg varð öll i upp-
námi. Því að alla þá æSingu og
fræðslu í hermálum, sem Grikkir
liafa fengið scinustu 10 árin, hafa
Jjeir fengið frá Frakklandi eingöngu
og hvergi annarsstaðar að. Heilir
hópar af frönskum herforingjum
fóru þá til Grikklands til að koma
lagi á herbúnað Grikkja, og fyrir
þeim var herforinginn General Ey-
doux, sem nú er látinn. Þeir endur-
sköpuðu allan griska herinn; og hin-
ar einu lexiur. sem Grikkir höfðu
Jjegið af Þjóðverjum, voru þær, er
herforingjar Vilhjálms stýrðu sveit-
um Tyrkjasoldáns á móti Jjcim í
stríðinu 1897 og börðu þá á flótta
hvað cftir annað, svo að ljeir ásamt
Konstantín voru einlægt á harða-
hlaupum á flóttanum.
Georg prins sonur hans hefði ald-
rei látið sér farast jafn klaufalega.
Og svo hafði hann hinar mestu mæt-
ur á Eydoux og foringjum þeim, sem
með honum komu frá Frakklandi og
aldrei liggur hann á því, að hann
metur mest af öllu hin frönsku vopn
og hernaðaraðferð alla og tekur
hana langt fram yfir hernaðarað-
ferð, herbúnað og alla framkomu
Þjóðverja.
Síðan Georg Danaprins kom til
valda á Grikklandi, hefir England,
Frakkland og Rússland hvert fyrir
‘-■ig lagt Grikkjakonungi $20,000.00 i
borðpeninga. Þetta hefir náttúrlega
ekki áhrif á gjörðir Georgs Kon-
stantínssonar. En ef að hann skyldi
nú snúast í lið með Jjeim, sem allar
likur eru til, Jjá verður móðir hans
stórlega reið; en allir aðrir ætt-
menn hans verða með honum og
árna honuni allrar hamingju fyrir.
Þeir eru allir andvígir Sofíu drotn-
ingu, og vildu helzt hafa hana sem
fjærsta sér.
Sofia hefir æfinlcga verið full
fjandskapar til Olgu tengdamóður
sinnar, ekkju Georgs konungs. Með-
an Georg konungur lifði gat þeim
aldrei komið saman um nokkurn
hlut, livort sem það var pólitík eða
hús&tjórnarmál. Ef að Olga vildi
halda einhverju fram, þá var hin
þýzka tengdadóttir hennar þar al-
veg þver á móti og hélt af kappi
fram hinu gagnstæða.
Eitt var Jjað, til dæmis, sem þeim
varð að missætti; en það var um
þýðingu guðspjallanna á forngriskn
eða grískumál það, sem Vulgata er
rituð á, sem er nýrri griska, og varS
af eldur rnikill.
Olga var dóttir Konstantíns stór-
hertoga Nikulássonar, og er þvi
barnabarn Nikulásar keisara fyrsta.
Ilefir henni þvi ætíð verið Rússland
kærara en Þýzkaland; enda var það
föðurland hennar. Þetta hefir hún
sýnt með því, að síðan liún varð
drotning Grikklands árið 1867, þá
hefir hún aldrei heimsótt hirðina i
Berlín og hefir hún þó oft farið uro
Berlin á fcrðurn sinum milli Péturs-
borgar, Kaupmannahafnar og Par-
ísar.
Siðan eiginmaður hennar Georg
konungur var myrtur i Saloniku ár-
ið 1913, hefir liún ekki átt alla dag-
ana sæla við hirð sonar síns og
tengdadóttur. Tengdadóttir hennar
Sofía varð þá drotning; en hún var
svo þýzksinnuð og hataði alt, sem
rússneskt var, og gjörði alt, sem liún
vissi að tendgamóður sinni var á
móti skapi; svo að OIga ekkju-
drotning kom öllurn sinuin eignum
til Rússlands. Og þykir henni þó
leitt að fara úr Grikklandi, þvi að
Georg konungsefni er uppáhald
hennar og augasteinn og þykir mjög
vænt um ömmu sina.
Yngri bróðir (eða næstur að aldri)
cr Nikulás prins, og var hann stór-
skotaliðsforingi Grikkja í báðum
Balkanstríðunuin siðustu. Hann nam
liermensku í lierliði Frakka og er
kvæntur yndisfagurri prinsessu rúss
neskri, stórhertogafrú Helenu, dótt-
ur Vladimirs stórhertoga. Grikkjum
þykir ákaflega vænt uin hann einsog
Olgu drotningu, einkum hermönn-
nnum. Enda lagði hann sig fram við
að hjúkra særðum hennönnum i
seinustu stríðunum. En konu hans,
cr eins farið og Olgu, að hún talar
aldrei við Sofiu drotningu, og þar
eð hún er stórrík, ]>á þykist hún
ekki þurfa að vera upp á hennar
náðir komin og lætur sein hún sé
engin til; en skemtir sér ineð manni
sínum. Er hún fjörkona mikil og
gáfuð.
Næsti bróðir Konstantíns að aldri
er hinn tröllvaxni sjómaður Georg
prirís. Hann kvæntist Mariu, ein-
birni Roland Bonaparte og hefir
verið á Frakklandi síðan þau gift-
ust. Var Georg konungur vel til
liennar meðan hann lifði. En Sofia
drotning hefir aldrei viljað sja
liana og aldrei viljað kannast viðL
at hún væri tiginborin kona.
Maria er forrík, því að hún er
oinn af sameigenduin í liinu heims-
fræga, spilahúsi, Monte Carlo. E«
amma hennar var af lágum verka-
mannastigum.
Einn er enn bróðir Konstantins.
Andrés að nafni, Hann er kvæntur
Alice prinsessu af Battenberg. Hann
var aðmíráll Breta, þó að hann væri
af þýzkum ættum.
Yngsti bróðir Konstantíns er
Christopher, og fæddist á Rússlandi
og ólst þar upp, meðan hann var i
æsku. Er hann uppáhaid Alexöndru
föðursystur sinnar og fyrverandi
drotningar Breta. Enda hefir hann
verið mikið bæði á Bretlandi og
Rússlandi.
Eina systur á Konstantín og heit-
ir hún Maria og er gift rússneskuin
stórhertoga, Georg Mikaelssyni (Mi-
chaelaiowitch). Þau búa á Eng-
landi.
Öllum þessum bræðrum og kon-
um þeirra og þessari einu systur
manns sins liefir Sofía sýnt úlfbúð
svo mikia, að þeim hefir ekki verið
vært vð hirðina og engu þeirra fólkL
— Það er þvi ekki furða, þó að
frændur þessir hafi haft gaman af
að leika á Vilhjálm keisara ineð
Georg konungsefni og láta liann
hlaupa með fornleifarnar á Corfu.
sem áður er sagt, því að þar hcfir
litilli eða engri vináttu verið að
spllla.