Heimskringla - 08.07.1915, Blaðsíða 4

BLS. 4
HEIMSKRINGLA
WINNIPEG, 8. JÚLÍ 1915.
Heimskringla
(StofnnS 1886)
Kemur út á hverjum fimtudegl.
útgefendur og eigendur:
THE VIKING PRESS, LTD.
VertS blatislns i Canada og
Bandarikjunum $2.00 um árltS
(fyrirfram borgats)
Sent til Islands $2.00 (fyrlrfram
borgaS)
Allar borganir sendlst rábs-
mannl blatSsins. Póst etSa banka
ávlsanir stýlist til The Viking
Press, Ltd.
Ritstjóri:
M. J. SKAPTASON
RátSsmat5ur:
H. B. SKAPTASON
Skrifstofa.
729 Sherbrooke Street, Winnipeg
Boz 3171 Taislml Garry 4110
Flokksþing
Konservatíva.
AJdrei fyrri, i þessi nœr 30 ár síö-
an vér komum til lands þessa, hafa
konservatívar í fylki þessu fengið
annað eins tækifæri og nú. Tækifæri
til þess, að láta gott af sér leiða, ■—
til að bæta um það, sem mönnum
hefir þótt miður fara; — til þess að
vinna að velferð fylkisins og sinni
eigin; —til þess að kasta hurtu öllu
því, sem óhreint er og margir hafa
séð og fallið illa; en ekki getað við
ráðið. Nú er tækifæri til að sýna, að
menn hafi hreinar hendur; — að
mönnum sé ant um það, sem hátt er
og göfugt; ant um hina sönnu vel-
ferð fylkisbúa. — Nú er tækifærið
til að sýna, hverjum velferðarmál-
um menn vilja fram fylgja, velferð-
armálum lands og þjóðar. Því að nú
skal grunninn leggja undir mál þau,
sem vér viljum fram fylgja í kom-
andi framtið, og ekki einungis ræða
um það, heldur hvernig þeim skuli
framfylgt. Það er stefnan öll, sem
hér skal um ræða, og menn þá, sem
merkið skuli bera; um mennina eða
fyrst og fremst manninn, sem vér
viljum fylgja í heiðarlegri baráttu,—
baráttu, þar sem verkin og hugsan-
irnar þoli sólarinnar ljós; baráttu
fyrir landsins heill og velferð vorri
og eftirkomenda vorra; — haráttu
fyrir öllu því, sem er heiðarlegt og
hreint og lyftir oss upp á við. Bar-
áttu fyrir öllu því, sem eftirkomend-
ur vorir geta glaðir og ánægðir hald-
ið fram og verið oss þakklátir fyrir
að hafa barist fyrir; því að í þessu
fremur en flestu öðru megum vér
ekki einungis líta til eigin hags-
muna vorra, hvað oss sjálfum sé fyr-
ir beztu í bráðina, — heldur verðum
vér að hugsa um þá, sem á eftir oss
koma, og hann er furðu langur og
breiður halinn sá.
Þetta er svo mikið vandamál, að
vér verðum að leggja oss alla fram,
— alt það bezta og hreinasta, sem i
oss er til, og fá hina beztu og hrein-
ustu menn til að fylgja fram þess-
um málum. Ef að vér ekki gjörum
það, þá eru óhöppin vís. Þau eiga
þar æfinlega heima, sem óheilt er
fyrir. Og vér megum sjálfum oss
um kenna, ef að nú fer illa; og eftir-
komendur vorir munu nú til þess
vitna, ef að vér leggjuin nú grunn-
inn þann, sem ekki er ábyggjandi.
Hið fyrsta skilyrðið er, að alt sé
hreint, sem vér gjörum; að vér út-
rýmum öllu því hinu óheiðarlega,
sem fylkisbúar og þjóðin er sökuð
um. Það skiftir litlu, hvort cin eða
önnur ákæra er sönn eða ósönn, —
vér verðum að hreinsa oss af öllum
grun. Það skiftir litlu, hvort vér
sjáum flís í auga bróður vors; vér
verðum að hreinsa oss sjálfa af öll-
um flísum og bjálkum. Það grefur
illa undir þeim meðan þeir sitja
fastir í holdi eða augum.
Hið annað skilyrði er, að alt sé
gjört af skynsemi og viti: að vér
sjáum og skynjum, að vér munum
geta haldið fram málum þeim, sem
vér tökum fyrir og fylgt mönnum
þeim, sem vér tökum til forustu. —
Að litlu gagni var Kjartani brandur-
nn, er honum mest lág á. Hann var
svo deigur, að hann varð að rétta
hann við fót sér milli högganna, og
dugði þó ekki.
Hið þriðja er, að vinna alt, sem
vér nú gjörum, með það fyrir aug-
um, að það verði ekki einungis sjálf-
nm oss, heldur fylkinu og eftirkom-
endum vorum til heilla og velferð-
ar; að það samsvari stefnu og anda
tímans, sem nú stendur yfir og er að
fara í hönd; að það miði til þrosk-
unar upp á við en ekki niður á við.
Komið því sem flestir konserva-
tívar og litið eftir málum, hvernig
þeim er haldið fram, og'leggið fram
yðar skerf, að sem bezt fari og mest
sé um vandað. — Ekki verðið þér
kvaddir til fundar þessa næsta ár
eða annað. Nú er tækifærið eða ald-
rei, hvað yður snertir. Og ekkert
getið þér um kvartað, ef að þér nú
sitjið heima!
Kaupin og brallið.
Ennþá standa nefndirnar yfir
báðar og yfirheyra hvern af öðrum,
og einlægt kemur fyrir nýtt og nýtt.
En engan dóm viljum vér á leggja.
Vér ætlum það sé full-erfitt fyrir
menn þá, sem yfir þessu liggaj og í-
grunda dag eftir dag, að leggja jiar
nokkurn úrskurð á; og þá öllu frem-
ur fyrir þá, sem fyrir utan þetta
standa, og aðeins krafsa í þessar
löngu yfirheyrslur, sein menn sjá í
blöðunum á hverjum degi.
En eitt er það, sem oss þykir
undarlegt við þetta alt saman; en
það er álit ipanna yfir höfuð á þess-
um býttum stjórnanna, að þvi leyti,
sem þau snerta sakir þingmanna, og
sem nefnt er “saw off”. Þegar kjós-
endur einn eða fleiri í kjördæmi ein-
hverju hefja sök á hendur þing-
manni þeim, sem kosningu hefir
náð, og bera það á hann, að hann
sé ólöglega kosinn; að ýmsuin ólög-
legum aðferðum hafi verið beitt við
kosningu hans, og þess yegna hafi
hann ekki rétt til þess, að vera full-
trúi þeirra á þingi. En þeir hafi aft-
ur rétt til þess, að kjósa sér annan
fulltrúa.
Oss kemur ekki til hugar, að beina
þessu að neinum einstökum manni,
og ekki heldur að neita því, að
þetta geti verið lögum samkvæmt;
því vér höfum séð það haft eftir
hverjum á eftir öðrum í blöðunum,
að þetta sé algjörlega saklaust og
vanalegt og tilhlýðilegt (innocent,
usual and proper). — En það er erf-
itt, að koma þessu inn í vort kant-
aða höfuð.
Hér eru málsaðilar tveir: Kjós-
endur svo og svo margir á aðra hlið
og þingmaður einn á hina. Að kosn-
ingu afstaðinni koma svo og svo
margir kjósendur fram og ásaka
hinn kosna þingmann um það, að
hann sé ranglega kosinn fulltrúi
þeirra. Þeir heimta því, að þeir fái
að njóta réttar síns að kjósa aftur,
— fái þeir það ekki, segjast þeir
vera lögum ræntir. Þeir séu sviftir
réttinum að fá að greiða atkvæði
með sínum manni. Málsókn er byrj-
uð og við það situr um hríð.
En nú eru ólögin eða lagabrotin
svo mörg, að í fylki einu eru höfð-
uð mál á inóti einum fjórða, einum
jriðja eða helming þingmanna. Stór-
mikill fjöldi manna segir að þeir séu
ólöglega kosnir og hafi ekki rétt til
að fjalla um mál manna.
En þá koma þessi býtti. Þá koma
flokkarnir til greina. Það eru t. d.
5 sakbornir af öðrum flokknum, en
8 af hinum. Þá er jafnað saman
þessum 5 og teknir móti þeim 5 af
þessum 8, og slept öllum sökunum,
nema 3 af þessum flokknum, sem
fleiri menn átti undir sökum.
Það kann að vera einhver jöfnuð-
ur þetta; og það kann að vera lögum
samkvæmt, — vér vitum ekkert um
það. En þarna eru kjósendur þeir
ekki aðspurðir, sem málin höfðuðu
og kváðust órétti bornir. Þeir hefðu
kannske aldrei slept sökunum ó-
neyddir.
Og annað: Ef að það er rétt, að
höfða mál á móti einum eða öðrum,
þá hlýtur það að vera jafnrétt að
fylgja því fram. Sé farið að útbýta
réttvísinnni í slumpum, þá minkar
virðing manna fyrir henni. Eins og
ekki má hafa kosningar fyrir fjár-
plóg, eins má ekki hafa þær fyrir
leikfang.
Það hlýtur að hvíla helgi yfir öll-
um eignarrétti, hvort sem það er at-
kvæði eða annað. Annars er þessi
eign lítils eða einskis virði. Og eins
og ekki má selja atkvæðin, eins ætti
ekki heldur að vera leyfilegt að
býtta þeim. Það væri að býtta
mönnunum sem gripum einhverj-
um.
Vér erum þó ekki að halda því
fram, að þetta sé að brjóta lögin; en
vér ætlum það ekki vera siðferðis-
lega rétt, og að það valdi meiri og
minni siðspillingu hjá alþýðu, —
þegar þá þar við bætist, að einlægt
síðan vér komum hingað, hafa ein-
staklingar aðrir en þingmenn nærri
i hverjum kosningum verið teknir
fastir fyrir lagabrot, hafðir i gæzlu
fram yfir kosningar, en slept svo
þegar kosningar eru um garð gengn-
ar. Þetta hefir gengið svo langt, að
menn hafa farið að brosa að þessu.
En slíkt teljum vér ekki rétt. Þetta
er ilt fyrir alla, ekki sízt þá, sem
vilja lögin í virðingu hafa, og sem
minst á móti þeim brjóta.
Islendingadags-fréttir.
íslendingadagsnefndin hefir haft
átta fundi, og er að undirbúa hátíða-
haldið með miklum áhuga, og hinar
ýmsu aukanefndir hennar vinna
kappsamlega. Hefir Iþróttanefndin
fund í viku hverri og hefir nærfelt
gjört fullnaðar ráðstafanir viðvíkj-
andi íþróttasýningunum. Prógrams-
nefndin liggur heldur ekki á liði
sínu. Hefir hún gjört ráðstafanir
til að fá helztu ræðuskörunga þjóð-
flokks vors hér vestra til þess að
tala fyrir minnum á hinum mikla há-
tíðisdegi; og beztu skáldanna vorra
hefir verið leitað til að kveða sem
snjallast deginum til heiðurs.
-Nefnd hefir verið kosin til að fá
niðursett fargjald handa gestum, er
til hátíðarinnar sækja; og er búist
við að fargjaldsafsláttur sá verði
veittur, svo sem verið hefir hin síð-
uslu árin, og að hann jafngildi af-
slætti fargjalda um sýningarleytið.
Verður síðar gjörð ítarleg grein fyr-
ir honum.
* * *
Þá er þess að geta ,að íslendinga-
dagsnefndin hefir boðið einum allra
mætasta manni íslenzku þjóðarinnar
hingað vestur, til að vera viðstaddd-
an hátíðahaldið. Maðurinn er fyr-
verandi ráðherra Hannes Hafstein.
Svar frá honum er enn ekki komið;
en einlæg von manna er, að hann
sjái sér fært að verða við boðinu.—
Slíkum gesti mundum vér allir
fagna.
¥ # *
Söngflokk er verið að æfa, sem
skemta á með íslenzkum söngvum á
hátíðinni. Honum stjórnar Brynj-
ólfur Þorláksson söngkennari. Má
búast við góðri skemtun þaðan.
* * *
Iþróttafélagið “Víkingur” æfir sig
kappsamlega. Sama er að frétta frá
Grettis-mönnum að Lundar og Sel-
kirkingum. Má eiga von á snarpri
samkepni milli þessara þriggja i-
þróttafélaga. öli vilja þau hremma
Oddson-skjöldinn. Víkingar héldu
honum einu sinni og nú hafa Grett-
is menn hann. Selkirkingar eru von
góðir. Ekki er unt að segja um það,
hverjir hreppa munu hnossið, en
að því dregur þó. —
“Vopnaþrá nær vaxa fer
við skulum sjá hver skjöldinn ber”
* * *
Þá verður samkepnin um Skúla
IJanssons bikarinn ekki minni. Bik-
ar þessi, sem er einn sá allra vand-
aðasti íþróttavinningur í Canada,
sannnefnt listasmíði, hefir verið
unninn tvö undanfarin sumur af
Magnúsi Kelly frá Selkirk; en nú er
Magnús Iamaður í fæti og litlar lik-
ur til, að hann geti þreytt um bik-
arinn að þessu sinni. Bikar þenna
hreppir sá, er flesta vinninga hefir
til sins ágætis, þegar íþróttasam-
kepnnni lýkur.
Þá er beltið Hannessonsnautur.—
Hreppir það bezti glímukappinn, og
hefir það núna í tvígang verið unn-
ið af Guðmundi Stefánssyni, fyrr-
um glímukong Austur-íslendinga. —
Margur girnist gripinn, en ekki er
hann auðsóttur í greipar Guðmundi.
* * *
Verðlaunapeningar verða sem áð-
ur veittir þeim, sem skara fram úr
óðrum í hverri íþrótt um sig. Að
þessu sinni verða þessar medaliur
sannkallað listasmíði, og allmjög
frábrugðnar þeim, sem áður hafa
verið veittar. Gjörðin er ný og eru
þær tilbúnar af landa vorum Egg-
ert Féldsted, sem talinn er að vera
einn af allra fremstu listamönnum
í leturgreftri og gullstáss-smíði. Á
þessa nýju verðlaunapeninga verða
bæði brezki og íslenzki fáninn
grafnir í réttum litum; ennfremur
minjar dagsins; nafn þeirra iþrótta,
sem þeir veitast fyrir, og svo siðar
nafn sigurvegarans. — Verðlauna-
peningarnir verða sem áður þrens
konar: úr gulli, silfri og bronze, og
veitast þremur þeim beztu í hverri
þeirri íþrótt, sem um er kept undir
umsjón Manitoba Amateur Athletic
Association; svo og fyrir íslenzku
glimurnar, en þær koma ekki undir
dómssvið íþróttasambandsins.
* * *
í ráði er, að stúlkur leiki base-
ball á fslendingadaginn, þ. e. a. s.
ef þrír flokkar fást. Tveir hafa þeg-
ar boðið sig fram. — Allar upplýs-
ingar hér að lútandi gefur herra Ar-
inbjörn S. Bardal. — Munið það,
stúlkur góðar!
• * *
Viðvikjandí islenzku glímunum
samþykti íþróttanefndin svohljóð-
andi tillögu á síðasta fundi sínum:
Flokksþing Konservatíva í
Winnipeg 14. júlí.
0r öl!u Manitoba-fylki eru nú konservatívar kvaddir til
þess að mæta á fylkis-flokksþingi konservatíva, sem haldið
verður í Coliseum byggingunni, Fort Street, Winnipeg, mið-
vikudag og fimtudag í næstu viku, 14. og 15. júlí. Fundur-
inn er kvaddur af öllum hinum 49 forsetum hinna konserva-
tívu félaga fylkisins.
Hinn 16. júní síðastliðinn mættu forsetar félaganna í
Winnipeg og tiltóku þá stað og tíma, er flokksþing þetta
skyldi haldast, og kváðu á, hverjir aðgang hefðu og hvernig
honum skyldi haga.
Allir konservatívar mega þangað koma. En allir verða
þeir að hafa skýrteini frá forsetum félaganna út um fylkið.
Og hver, sem taka vill þátt í umræðum, ætti að æskja þess
af forseta félagsins í sínu kjördæmi. Hafa forsetunum verið
send eyðublöð næg til bónar þeirrar.
Hvert kjördæmi hefir 5 atkvæði á fundinum, og ákveð-
ur kjördæmið sjálft, hverjir sinna manna skuli atkvæði þessi
greiða, á íundum heima hjá sér. Hið sama gildir um hin þrjú
kjördæmi í Winnipeg.
1. Fundurinn samþykkir, að fyrir
íslenzka glímu skulu gefin stig
(points), sem fyrir aðrar íþrótt-
ir, og að fern verðlaun skuli gef-
in, þrjú fyrir afburði (fyrstu,
önnur og þriðju) og ein fyrstu
verðlaun fyrir fegurðarglímu.
2. í öðru lagi, að glíman fari fram
samkvæmt allsherjarreglum um
íslenzka glímu, er öðluðust gildi
á Islandi í júnimánuði 1913.
3. Að félögum heiinilist, að senda
svo marga þátttakendur í glím-
unni sem þeim þóknast.
* ¥ ¥
Tvenns konar nýjar íþrótttir verða
reyndar á þessari hátíð. Er önnur
að þeyta kastskífum (discus); en
hin er nefnd á hérlendu máli: Low
Hurdles, og má skaparinn einn vita,
hvað það má kalla á voru máli. —
Aftur í ráði að sleppa einnar mílu
kappgöngu og svo lóðkasti, sem
hvorutvegja hefir verið um hönd
haft tvö undangengin sumur.
Einnig á að afnema kapphlaup
feitra manna, þ.e.a.s. þeirra, sem
eru yfir 200 pund á þyngd; en í þess
stað kemur kapphlaup fyrir karl-
menn, sem komnir eru yfir hálfrar
aldar skeið.
Ný nefnd er nú þegar að búa út grundvallaratriði nýrr-
ar stefnuskrár fyrir konservatíve flokkinn, sem lögð verða
fyrir fundinn til þess að ræða þau, breyta þeim, bæta þau og
samþykkja.
Fundur þessi er ákaflega þýðingarmikill. Hann á að
ákveða stefnu konservatíva flokksins í Manitoba fyrir kom-
andi tíma; — fiokks þess, sem nú er foringjalaus og hrak-
inn frá völdum og fullri hluttöku í máium þeim, sem kjós-
endurnir fólu þeim að gæta.
Þeir flokksmenn konservatíva, sem kvatt hafa til fund-
ar þessa, hafa þar með sýnt það, að þeir eru algjöriega ó-
háðir “klíkum’ ölium eða stjórnarvöldum; og undir því er
nú komin framtíð flokksins í fylki þessu, meira en nokkru
öðru, hver útkoman verður á fundi þessum, og hversu heilia-
ríkar, framsýnar og réttlátar verða þar tillögur og samþykt-
ir manna.
Þarna á fundi þessum fá menn því fyrst og -fremst tæki-
færi til þess að hafa áhrif á stefnu flokksins um langan tíma,
og það er miklu meira, því að það er siðferðisleg skylda
hvers konservatíva — við fyikið og ríkið og flokkinn og
sveit sína og ættmenn og framtíð þeirra alla að mæta þar
og leggja fram ráðin dýr og tillögur hollar, sem að góðu
verði flokk þessum og fylkisbúum öllum.
Gjört verður það, sem hægt er, til að fá fargjöld niður-
sett á fundinn, á ölium járnbrautum fyikisins, og verður þess
að iíkindum getið í skýrteinum forsetanna.
Frekari upplýsingar fást hjá járnbrautarþjónum og for-
setum félagsins í kjördæmi hverju. — Vér treystum því, að
menn með áhuga fyrir málum fylkis og þjóðar sæki fund
þenna úr hverju kjördæmi fylkisins.
NEFNDIN.
* * *
En feitar konur fá að reyna sig
að hlaupa sem áður. Það er alt af
gaman að þeim, blessuðum!
• • •
Já, lagsmaður; það verður margt
á seiði úti í sýningargarði á íslend-
ingadaginn næstkomandi. Þú miss-
ir mikið, ef þú situr heima. Komdu,
laxi, og hafðu mcð þér konuna og
alla krakkana; og eigir þú þá cnga,
þá kemurðu þó alténd með konuna,
því ekki má hún sitja heirna. — Og
sértu ókvæntur, hafðu kærustuna
með þér, og eigurðu enga, þá fastn-
aðu þér eina í skyndi, — til þess er
nægur timi; — en farnist þér nú
samt svo hraparlega, að þú getir
þér enga fastnað. þá komdu að
minsta kosti sjálfur.
Á það reiðir nefndin sig í öllu
falli.
Munið eftir lslendingadeginum!
Nefndin.
Eimskipafélagið.
Hr. Árni Eggertsson hefir fengið
bréf frá Sveini Björnssyni um það,
að lögin, sem samþykt voru af al-
þingi í súmar sem leið, er heimila
að tveir Vestur-íslendingar eigi sæti
í stjórn Eimskipafélagsins, hafi ver-
ið undirskrifuð af konungi 30. nóv.
1914.
íslenzku blöðin hafa ekki getið
um þetta, og enginn vissi það hér;
og menn þeir, sem hluti keyptu hér
í Ameríku í Eimskipafélagi lslands,
gátu ekki kosið menn héðan í nefnd-
ina, til þess að lita eftir hlutum sín-
um og taka þátt í stjórn félagsins
fyrir þeirra hönd. Þetta þótti mörg-
uin leitt, og kvað svo mikið að ó-
hug þessum, að margir hafa dregið
að bórga hluti sína einmitt fyrir
þetta.
En nú skrifaði hr. Árni Eggerts-
on hr. Sveini Björnssyni ítarlega
um þetta og fékk það svar, að lögin,
sem samþykt voru á síðasta þingi
um þetta, hefðu verið samþykt og
undirskrifuð af konungi í haust er
leið, eða 30. nóvember. En þá lét
svo hátt í íslenzkum blöðum út af
viðtökum íslendinga í Danmörku og
rieitun mála þeirra, er þeir báru þar
fram, að allir gleymdu þessu og eng-
in blöð gátu um það.
Nú er þvi öðru máli að gegna
með hlutina í Eimskipafélaginu,
þegar íslendingar hér að vestan geta
verið í nefndinni og tekið þátt í
stjórn félagsins. Þetta hefir ákaflega
mikla þýðingu, það geta menn séð
undir eins. Og þó að menn ekki
hafi vitað þetta fyrri en nú, þá ættu
menn að nota það hið fyrsta. Og
svo er enginn efi á því, að nú verð-
ur margur maðurinn fúsari til að
styrkja þetta velferðarmál, þegar
mesti gallinn á máli þessu er nú
hurtu numinn.
Og líta mega menn til þess, að það
er hr. Árni Eggertsson, sem fyrstur
grefur þetta upp og sýnir með því,
hve mikinn áhuga hann hefir á mál-
inu.
Fjárhagur Austurríkis
og Þýzkalands.
Bankastjóri einn, sem hvorugum
fylgir, kom til London nýlega frr
Vínarborg, og sagðist honum frá
fjárhag þeirra félaganpa á þessa
leið: —
í Austurríki er reyndar nóg af
peningum sem stendur; það er að
segja: bréfpeningum, silfri og nic-
kel peningum. 1 því ríki hafa nú
verið settir í veltu $1,500,000,000 —
ein billíón og fimm hundruð millí-
ónir dollara. En gullið, sem stend-
ur á bak við þetta, og peningaupp-
hæð þessi hefir verið gefin út á, —
hefir minkað úr $350,000,000 ofan í
$150,000,000. Gull er ekki notað
nema til að kaupa matvæli og her-
gögn frá öðrum þjóðum. I
Þegar Rússar héldu Karpathú-
skörðunum og voru að byrja að fara
ofan á slétturnar, þá fóru menn úr
höfuðborg Ungarns Budapest, að líta
sér eftir bústöðum suður í Kroatin,
og þá var ekki hægt að fá gull út á
bréfpeninga Austurrikis, nema með
þvi að borga 40 cent á hvern dollar,
í Rúmeniu, Svissaralandi eða öðr-
um löndum. En þegar Rússar urðu
undan að halda, skánaði þetta, svo
ckki þurfti að borga nema 20 cent
á hvern dollar.
Ef að ófriðurinn hætti nú þegar
og friður yrði saminn á morgun, þá
væri þrotabú hjá Austurríkismörn-
um. Ríkið gæti í hæsta lagi borgað
skuldunautum sínum 11 prósent, —
fráleitt meira.
Sama þrotabúið yrði hjá Þjóðverj-
um. En það yrði þó ögn skárra.
Þeir gætu kannske borgað 15—16
cents af dollar hverjum, sem þeir
skulduðu.------
. En það, sem riki þessi hugga sig
við og lifa í voninni um er það, að
þau muni skrúfa fáheyrða tölu bill-
íóna dollara af óvinum sínum, er
þeir semja friðinn, og með þeim auð-
æfum ætla þeir að borga allar sínar
skuldir og vera stórríkir eftir.
Fáðu þér land til eignar
IlOIlfÍIST A 20 ÁRUM
ef ]>A vilt. liiuulift ]>Ik og klæíí-
ir «K' borsnr fyrir mík Mjfilft um leitj.
Feykimikift fliemi nf fyrirtnkM frjrt-
Nömii Inndl er til möíii f VeMtur-Cnnndn
fyrir Iftjft verö meft kóöiiiii Mkilmfilum»
]>ettu frfi $10 til $HO ekrnn A lnTnaftnr-
löndiim ]>nr Mem nÖKnr eru rÍKniiiKiir
ok Aveltiiliindin $00 ekran.)SkilmAlnri
Flnn tuttiiKiiMti nf veröinu liorKÍMt öt
I hönd, hitt A 20 Arum. f AveltuMvelt-
um mA fA lAn upp A liyKKÍnKiir upp tli
$2000, er einnÍK boriclMt A 20 Arum.
IielKiin A lAni þvl er nöein.M 0 per cent.
Nfl er tiekifieritf n» luetn viS mík löml-
iim hiniim nceMtu eön ðtveKn ]>nu hnndn
vlnum Mínum or nAKrönniim. Freknrl
upPlýMÍnsrnr fAMt hjA
F. W. RUSSKLL - - Lnnd \Rent
Dept. of Nnturnl IleMourceM, C.P.R.
DKSK 30, C.P.R. DEI’OT - WINNIPEG