Heimskringla - 15.07.1915, Síða 2

BLS 2.
HEIMSKRINGLA
WINNIPEG, 15. JÚLí 1915.
Gullbrúðkaup þeirra hjónanna Mr. og Mrs.
Kristjáns Sigurðssonar.
Hinn i'j. júní síðastliðinn var
mannfagnaður niikill að Markland
Hall . Grunnavatns bygð. Hafði fóiic
drifið þangað úr öllum áttum fyrri
part dags, svo að um hádegi voru
komnir þar sarnan um eða yfir 2a0
l: anns.
Tildrögin til þessa samkvæmis
voru þau, að það hafði spurst, að
hinn 19. júní ætluðu börn þeirra
herra Kristjáns Sigurðssonar og
lionu hans Margrétar, að minnast
þess á einhvern viðeigandi hátt, að
þann dag f.vrir 50 árum hefði brúð-
kaup foreldra sinna staðið. En þar
sem þessi öldruðu heiðurshjón eru
ekki að eins ein af hinum fyrstu
landnemum þessarar bygðar, heid-
ur einnig meðal hinna allra vinsæl-
ustu hér, vakti þessi fregn löngun
hjá mörguin, einkum hinna eldri
bygðarmanna, að eiga einhvern þátt
i minningu þessari. Fanst þeim það
ekki ómaklegt, að eftir að hafa not-
ið alúðar og gestrisni Kristjáns og
Margrétar í 25 ár, byðu bygðarmenn
þeim einhverntíma til sameiginlegs
borðhalds með sér. Og virtist þeim
engin stund hetur valin en gullbrúð-
kaupsdagur þeirra. Einhver varð
fyrstur til að láta þessa löngun i
ljós við annan og fann þar sömu
hugsun fyrir. Reyndist það svo, er
menn fóru að bera hugi sína snman
um þetta, að það var eins og sama
hugsun hefði borist með blænum
um bygð þvera og hvislað sama boð-
skap í hvers manns eyra. Leituðu
bygðarmenn þá leyfis hlutaðeig-
enda, að fá að eiga þátt í gleði gull-
brúðkaupsdagsins. Að því leyfi
fengnu, var öllum boðið eð koma,
er fyndu hvöt hjá sér til þess, og
þágu það boð, eins og áður er sagt,
um eða yfir 230 manns,, er þangað
komu til að votta heiðursgestunum
virðingu sína og vinahug. Sam-
kvæmið varð þannig heiðurssam-
sæti, er bygðarmenn héklu hinum
öldruðu hjónum á 50 ára hjóna-
bands afmæli þeirra.
Samkvæmið hófst kl. 1 e. h., og
liöfðu bygðarmenn valið hr. Björn
Líndal, sem forseta þess. Var þá
fyrst sungið: “Hvað er svo glatt,
sem góðra vina fundur”. Þá flutti
forseti stutt en mjög gagnort ávarp.
Tók þá sira Hjörtur Leó, sem var
aðal ræðumaður dagsins, við stjórn
um stund. Var þar sungnn brúð-
kaupssálmurinn: “Hve gott og fag-
urt” o. s. frv, Þá flutti síra Hjörtur
aðalræðuna, og mælti hann vel og
skörulega að vanda. Var þá sunginn
sálmurinn Nr. 585, 3. og 4. vers. —
Þá voru bornar fram vinagjafir til
gullbrúðhjónanna, sem fylgir:
(1.). Frá börnunum §50.000 í
gulli. Var gjöf þessi borin fram á
silfurdiski, er barnabörnin gáfu.
(2.). Frá bygðarbúum göngustaf-
ur gullbúinn handa brúðgumanum,
og gullhringur handa brúðurinni;
og voru viðeigandi orð letruð á
hvorttveggja munanna. Þeirri gjöf
fylgdi ennfremur §50.85 í pening-
um.
(3.). Frá safnaðarfólki lúterska
safnaðarins Grunnavatns bygð $21
i peningum ,
(4.q. Frá kvenféíaginu ‘iFræ-
korn” vönduð stundaklukka.
(5.). Frá Mrs. G. Jörundsson hand
málað sessuborð, og voru máluð á
það meðal annars mjög fögur og vel
valin vinarorð.
(6.q. Gjafir frá ýmsum einstakl-
ingum, sem of langt yrði upp að
telja hér.
Fyrir hverri gjöf mælti síra
Hjörtur nokkur vel valin orð, nema
gjöfinni frá kvenfélaginu. Henni
fylgdi skrifað ávarp, flutt af Mrs.
Oddfríði Johnson.
Þá las síra H. Leó upp kvæði eftir
Dr. Sig. Júl. Jóhannesson, er ort
hafði verið fyrir þetta tækifæri.
Því næst voru kallaðir fram ýms-
ir, er hugsað var að kynnu að
finna hvöt hjá sér til að láta hugs-
anir og tilfinningar í Ijósi i heyr-
anda hljóði. Fluttu þá þessir stutt-
ar ræður: Síra A. E. Kristjánsson,
Mr. Pétur Bjarnason og Mr. Arni P'rí-
man. Mintist' hinn síðasttaldi á frum-
býlingsár bygðarinnar og að nú væri
bygðin 25 ára gömul, og þar sem
eiðursgestirnir voru með þeiin allra
fyrstu, er þar hefðu numið land,
; hefðu þau búið helming sambúðar
sinnar hér. Þótti honum og hinum
eldri landnemum bera vel i veiði,
að geta haldið tvær hátiðir í einu:
25 ára afmæli bygðarinnar og gull-
brúðkaup Kristjáns og Margrétar.
Þá flutti Mrs. Oddfríður Johnson
og Mr. Vigfús Guttormsson frum-
ort kvæði.
Fram að þcssu hafði samkvæmið
farið fram i trjálundi einum við
: Markland Hall, því veður var hið
bliðasta og fegursta um daginn. En
þegar hér var komið sögunni, var
fólki öllu boðið að ganga til snæð-
ings í höllina. Var þar framreidd
hin rausnarlegasta veizla. Stóð lengi
á borðhaldi, því mannfjöldinn var
mikill. Fór þá hið yngra fólk að
skemta sér úti við ýmsa leiki og í-
þróttir; en hið eldra undi sér við
samræður og söng. Fór því svo fram
um stund. En farið var nú mjög að
halla degi; og var fólkið kallað.sam-
an við trjálund þann, er skemtanir
höfðu farið fram í fyr um daginn.,
Flutti þá Mr. Guðbrandur Jör-
undsson frumort kvæði. Þar næst
ávarpaði gullbrúðguminn sjálfur
gestina. Þakkaði hann fvrir sig og
konu sína velvild og virðing þá, er
bygðarmenn hefðu sýnt þeim með
þessu samkvæmi og hinum höfðing-
legu gjöfum. Með klökkum rómi
mintist hann gæzku guðs og hinna
mörgu og stóru náðargjafa, er hann
hefði veitt sér um æfina; svo sein
góða konu, góð og dygðug börn og
barnabörn og fjölda vina, er nú
hjálpuðu til að gjöra æfikveldið
bjart og unaðsríkt. — En geislar
kveldsólarinnar skutust inn á milli
trjánna og léku sér að því, að vefa
gullþræði meðal hinna silfurhvítu
lokka öldungsins. Var það þeirra
gullbrúðkaupsgjöf, er þeir kvöddu
við sólarlagið, eftir að hafa blessað
með návist sinni glaðan og góðan
dag.
Þessu næst talaði Mr. Daníel Sig-
urðsson, bróðir Kristjáns, nokkur
orð. Er Daníel nú orðinn blindur
fyrir nokkru og hárið hvitt sem
mjöll; en orð og viðmót er enn fult
af alúð og vináttu og þeim mann-
dóms-einkennum, sem hafa aflað
honum virðingar og hlýhuga þeirra,
er hafa kynst honum.
Þá las Mrs. Guðbrandur Jörunds-
son kvæði.
Bað forseti þá sira Hjört I.eó að
segja nokkur orð i veizlulok, og
gjörði hann það. Endaði hann mál
sitt með hinum gullfögru og einkar-|
vel viðeigandi erindum eftir Stein-
grím Thorsteinsson: “Dagtir er lið-
inn, dögg skín um völlinn”. — Var
ljóð þetta tekið upp og sungið af
gestunum. Því næst var sungið:
“Eldgamla ísafold”, og að endingu:
“Hærra minn guð til þín”. I
* * *
Auk skemtana þeirra, er að of-
an eru taldar, voru sungin ýms ís-
lenzk lög um daginn; og má sérstak-
lega geta Jiess, að þær Mrs.H. Sveins-
son og Miss A. Austman sungu du-
ett. Einnig var sungið kvæði eftir
Einar P. Jónsson, er ort hafði verið
fyrir þetta tækifæri undir laginu:
“Hve fögur er vor fósturjörð”. Mr.
Th. Goodman stýrði söngnum og lék
ó orgelið.
Þetta samkvæmi mun hafa verið
eitt hið fjölmennasta og skemtileg-j
asta, er haldið hefir verið hér í bygð
— og var Jiað allra mál, að sér hefði
ekki á öðru samkvæmi betur liðið,
bæði vegna þess, að dagurinn var í
sjálfu sér hinn ánægjulegasti og
einnig af þvi, að þeim gafst þetta
tækifæri til að láta í Ijósi þakklæti
sitt og vináttu til þeirra Kristjáns
Sigurðssonar og konu hans, er um
25 ár hefðu búið meðal þeirra, —
bygðinni til ómetanlegs gagns og
sóma. A. E. K.
Gullbrúðkaupskvæði
TIL KRISTJÁNS SIGURDSSONAR OG KONU HANS,
í Grunnavatns bygð, Man., flutt í gullbrúð-
kaupi Jjeirra hjóna 19. júnl 1915.
Þau ólust upp á fögrum stað á Fróni
við fuglasöng og þiðan lækjarnið.
Þau hegrðu alvaldsorð í hverjum tóni
og englamál i hafsins báruklið.
Og þegar blœrinn þaut um klökkva runna,
sem þúsund' strengi snerti drottins hönd
og geistafingrum heilög himin sunna
af hauðri legsli siðstu klakabönd.
Þá var sem einhver innri rödd þeim segði
að eiga suman lifsins fögru mynd.
Það var sem fíuð þeim hönd á hjarta legði;
og hngur þeirra drakk af nautna lind.
Þá sýndist atlur heimur himinfagur
og hvergi ský d lofti birtist þeim.
Þá fæddist þeirra fyrsti sumardagur,
þau fæddust sjálf i nýjan, stærri heim.
Er ástin ritar mál sitt mjt’ikum línum
á mannleg hjörtu, fyrsta sumardag,
hún býður þangað öllum systrum sintim,
þær syngja í eining heilagt friðarlag.
Þar stórar vonir haldast fast i hendttr
og hvorki þekkja ský né sólartag;
en elskettduniini opinn himinn stendur,
' þar englar drottins bjóða góðun dag.
Og nú er liðinn langttr, góður dagur,
þau lifað hafa’ og notist fimmtiu’ ár;
að kveldi brosir himinn heiður, fagttr
og hamingjunni falla þakkartár.
1 lífsbók þeirra’ er margt og mikið skrifað,
á meðal annars þessi gullnu rök,
að það er víst, ef vel er samun lifað,
þá verður gæfan oftast fylgispök.
Eg gleði’ og friðar saman sé þmu njóta
— í samnautn aðeins lifir hjarta manns —
Eg nmrga hindrun sarnan sé þau brjóta,
— í samtökum er vinning bardagans. —
Eg sé þeim falla hrygðartár af hvarmi,
er hvort í annars sorgum taka þátt.
Eg sé þau hallast hvort að annars barmi,
i hluttekningu þiggja og veita mátt.
Og það er enn sem innri rödd þeim segi
að eiga saman lífsins fögru mynd.
Og þeim sé leyft frá þessum brúðkaupsdegi
á þokulausum, björtum sjónartind,
að standa saman, haldast fast i hendur,
unz huga þeirra lyftast fegri tjöld,
þar elskendunum opinn himinn stendur
og englar Drottins bjóða friðsælt kvöld.
Sig. Jiil. Jóhannesson.
Á heiðskirnm morgni i hagstœðum blæ
á hafið þið lögðuð á nýbygðn fleyi;
þá breiddu sig geislar am brosandi sæ,
á bliðasta hásumarsdegi.
Það blessaðist alt, sem að farrými fékk,
þvi fylgdi hver meðlætisbára;
en lukkan sér tylti á brúðhjónabekk
og bauð sig til fimmtíu ára.
Með Drottinn i stafni og kærleik i kjöl
fór knörinn af stað, út á heimskauta leiðir;
þar Ijúft er að sigla, þó löng verði dvöl,
ef lánið og sigurinn faðminn út breiðir.
Þið voruð svo heppin, að vera þar sett,
er vonglaða lýsti’ ykkur sólin,
og þess vegna fanst ykkur lifið svo létt
og léttbært að komast á pólinn.
Þið komust þá leið, sem að fáum er fær;
við fögnum með ykkur af einlægu hjarta,
og hamingjan sjádf yfir sigrinum hlær
og sendir nú kvöldgeisla yndæla’ og bjarta.
Nú þakkar hér andi hvers einasta manns,
að ykkar við samvern náðum,
og býður nú elskunnar kærasta krans
þeim Kristján og Margrétu báðum.
V. J. Guttormsson.
Með gleði’ og ró þið getið horft til baka
gullbrúðhjón kær á fimmtíu’ ára braut.
Þar þurfti enginn annar stein að taka,
þið yfirstiguð saman hverja þraut;
því heitin dýr, sem gefin voru, geymdust,
er Guði í kærleik vígðuð æfistarf;
á samleið ykkar góðvcrk aldrei gleymdust.
Þau gullnu dæmi börnin fá í arf.
Þið lyftuð bæði byrði hverri’ er mætti;
hvern boða klufuð dyggri hjónamund;
hver sælugeisli sálir beggja kætli,
og sama þrá til fremda hvatli lund,
og þegar dauðinn bitru sverði sinu
sár ykkar hjó, i eining felduð tár;
hver endurminning á því bjarta linu,
sem áistin göfug skreytti’ í fimmtíu’ ár.
Með þökk og virðing muniim jafnan minnast,
þið mannkærleikans ftina báruð hátt,
og hlúðuð þvi, að verk þau skyldu vinnast,
sem voru þörf og stefndu’ i rétta átt.
Og ykkar sæti’ i sveitum frumbyggjanna
um sæmd og dugnað skýrast vitni bar.
Þá sagan getur góðra kvenna’ og manna
mpn greint frá gkkar nöfnum verða þar.
Brúðhjóna kransinn fyrir fimmtiu’ árum
fléttuðu von og gæfa’ á heilla tíð;
lífið hann vætti sælu’- og sorgar-tárum;
sveipaði’ ’ann skjóli Drottins höndin blíð.
Fegurri sveigur færður var ei neinum,
né fylling trúrri’ í spá um auðnu hag;
vonblómin uxu’ og urðu’ að laufgum greinum,
sem allar prýða þennan merkisdag.
Þó vegur ykkar væri stundum myrkur
og vandasamt að halda réttri leið;
traustið á Guði var þá stoð og slyrkur,
sem stuðning vcitti’, er þyngsl var böl og neyð.
Og nær sem hnígur sunna lífs að sævi,
i svala hausts þó fölni blómaskart,
sú kærleikssól, scm ykkar lýsti æfi,
mun einnig gjöra dauðans húmið bjart.
Oddfríður Johnson.

BLUE FUBBGN
KAFF/
OG
BAK/NG POWDER
Vér bjóðum yður að prófa hinar
hreinu og ófölsuðh Blue Ribbon fæðu-
tegundir eingöngu á vorn eiginn kostnað
Vér ábyrgjumst að þær séu algjörlega
hreinar og í fylsta máta góðar. Ef að
yður Iíka þaer ekki að einhverju leyti,
þá getið þér komið með þær í búðina
aftur og fengið peninga yðar.
Gullbrúðkaupsvísur
TIL MR. OG MRS. KRISTJÁN SIGURÐSSON,
Grunnavatns bygð, Man., sungnar í samsæti, er þeim
var haldið að Markland 19. júní 1915.
Lag: 6, fögur er vor fósturjörð,
Með stóran hug og sterka lund
Þið stefnduð nýjar brautir.
Og grófuð aldrci ykkar pund
og engar hræddust þrautir.
Þið áttuð hvort i annars sál
hin æðstu lifsins gœði. —
Og geymduð heilagt móðurmál
i minning, söng og kvæði.
Þið hafið fylgst í fimmtíu’ ár
og frægan sigur hlotið.
Og saman strítt við sorg og tár
og sælu lifsins notið,
Og enn er bjart um ykkar reit,
og æskan húsið fyllir!
Hún þaKkar ykknr þessi sveit,
og þökkin kvöldið gyllir!
(Ort að tilhlutun systurdóttur gullbrúðgiimans).
Einar P. Jónsson.
Nýtt Gózenland.
Stöðugt koma nýjar fregnir frá
Rússlandi um hin undraverðu áhrif
áfengisbannsins. Vegna þess, hve
mjög glæpum hefir fækkað siðan
bannið kom á, hefir dómsmálaráð-
herrann skipað svo fyrir, að hætt
skuli byggingu nýrra fangelsa. — I
mörgum héruðum hafa yfirvöldin
fækkað lögreglumönnum um helm-
ing og jafnvel sá helmingurinp,
sem eftir er, hefir ekkert að gjöra
og fangelsið okkar er tómt, segir í
einni skýrlunni.
Skýrsla frá læknum þem, er hafa
stundað verkamenn við hinar miklu
vélaverksmiðjur í Kolonna í nánd
við Moskva, eru svohljóðandi:
— Árlega fáumst vér við 140,000
sjúkdómstilfelli og af þcim koma 70
prósent á verkalýðinn. ókunnugum
er alls ómögulegt að gjöra sér grein
fyrir Jieirri breytingu, sem áfengis-
bannið hefir valdið á meðal þessa
fólks. Áður var fjöldi óverkfærra
manna eftir hvern helgidag, vegna
drykkjuslarks. Þetta er nú horfið.
Nú koma engar grátandi konur til
þess að biðja oss verndar gegn ó-
svífnum eiginmönnum. Alstaðar á
íriðsemi og regla heima; og hin
áður óþekta velmegun, sem stafar
af því, að nú er engu eytt i áfenga
drykki, hefir komið því til leiðar,
að verkamennirnir hafa samþykt í
einu hljóði, að gefa konum og börn-
um hermannanna 1 prósent af laun-
um sínum. ,
Sveitaprestur skrifar: Það er
eins og fólkið sé orðið skynsamara;
það er eins og allir séu i vetfangi
orðnr heilsubetri. Fólkið gengur
almennilega til fara. Nú heyrist
ekkcrt dónatal eða ósæmilegir söngv
ar og engin áflog sjást, allstaðar rík-
ir friður og eindrægni.
1 bréfi frá bósda stendur svo:
Þorpið okkar sparar þúsundir rúbla
og bændurnir hérna verja nú stór-
fé i búnaðarbætur. Og bóndakona
ein skrifar: Okkur líður nú syro
vel, að við óttumst það nú mest, að
ófriðnum verði of fljótt lokið.
1 sumum héruðum hefir íkveikj-
um fækkað um 40 prósent. Af öllu
þessu leiðir, að mörg héruð hafa
sent stjórninni eindregna áskorun
um það, að áfengisbannið verði lát-
ið haldast framvegis.
Vel væri, ef satt vær.—Visir.
Þegar þú þarfnast bygginga efni eða eldivið
D. D. Wood & Sons.
-------------------Limited--------------------
Verzla með sand, möl, mulin stein, kalk,
stein, lime, “Hardwall and Wood Fibre”
plastur, brendir tígulsteinar, eldaðar pípur,
sand steypu steinar, “Gips” rennustokkar,
“Drain tile,” harð og lin kol, eldivið og fl.
Talsími: Garry 2620 eða 3842
Skrifstofa: Horni Ross og Arlington St.