Heimskringla - 15.07.1915, Blaðsíða 3

WINNIPEG, 15. JOLÍ 1915.
II E I M S K R I N G L -
BLS. 3
Frá Furðuströndum.
ii.
Framan af virtust skeytin öðal-
lega að koma frá þeim hóp vits-
munaaflanna, er segja sig verið hafa
Egipta. Þeir sýnast vera dugiegast-
ir að koma hugsunum sinum á fram-
færi þessa leiðina. Skal hér þýða,
sem sýnishorn, tvö af þeim skeyt-
unum:
29. marz, kl. 9.12 e. h.
“En hafið f)ið að eins dálitla þol-
inmæði. Þessi mörgu þúsund ár hafa
menn hrópað: Tákn! Tákn! Og
það er nú eins og það hefir verið og
ávalt mun verða. Oss er mannssálin
ehginn nýr hlutur. Maðurinn hlýtur,
samkvæmt eigin eðli sínu, ávalt að
biðja um tákn. Vér komum ekki til
þess, að rökræða i musterum eða á
torgum, né til þess að dreifa um-
mælum vorum út til skólamannanna.
Vér komum eigi til prestanna, né
heldur flytjum vér læknum nein
fræði. Augu vor sjá ekki heimspek-
ingana, né heldur segja eyru vor frá
kaupmönnunum í borgum. Orð vor
eiga ekki að verða nein lærdómsorð,
heldur hjálpar og huggunarorð. A
if mes . . Pta . . Pta .. h .. m .. e
.. s .. Ptames frá Memphis .. Vér
finnum til með öllum þeim, sem ef-
ast, eins og þegar eg (forðum)
gengdi stöðu minni i Memphis, hlust
ið.....Einu sinni kom gráthryggur
maður, er mist hafði konuna, sem
hann unni, til ‘lesarans’ i muster-
inu og mælti:“Hvað getur þú gjört
fyrir mig, sem er sárhryggur og hefi
mist ástvin minn?" "Vér getum”,
sagði ‘lesarinn’, "gefið þér þau orð,
sem vissulega munu koma þér til
Tuat’’. Þá mælti maðurinn: “ó,
faðir, i þetta, sem þú kennir öllum
mönnum, finst mér einhversstaðar
vanta eitthvað, sem eg þó fremur
finn hvað er, en að eg geti gjört
grein fyrir því". Þá sagði ‘lesar-
inn’: “Maður, það er næstum þvi
óguðlegt af þér að tala svona um
heilagarTÍtningar”. I sama bili bar
skugga á þá; það var skugginn af
spámanni hins mikla guðs, sem á
þeirri stundu gekk þar fram hjá. —
Hann tók nú til máls og sagði:
“Hver er þessi maður, sem þú, ‘les-
ari’, segir um að lali næstum óguð-
lega?” ‘Lesarinn sagði þá spámann-
inum frá öllu þvi, sem gjörst hafði.
Þá var andlit spámannsins dimt
eins og nóttin, og reiði kom fram á
varir hans, er hann mælti til ‘lesar-
ans á þessa leið: “Ó, ‘lesari’ minn
með hina litlu, smámunalegu og
þröngsýnu sál, að þú skulir vera að
þvaðra um helgisiði og bókstaf lög-
malsins og orðabrcllur heimspek-
inga vorra við þessa vesalings sál.
Burt með þína fánýtu huggun!” Síð-
an sneri spámaðurinn sér að mann-
inum og mælti: “Far þú leiðar
þinnar, vinur minn, og þegar kveld-
ar, skalt þi'i sjá, meira að segja tala
við konnna þína, scm þii hefir elsk-
að og mist”.
Þessi spámaður var Amen Tta-mes,
á þeim timum mesti spámaður allra
mustera og guða i Thebes, Heliopolis
og Memphis, en þar var eg þá ‘les-
ari’ goðsvarsins .. Ptames’t.
29. marz, kl. 1.20 f. h.:
“A R .. Ó, þér, sem eigið ein-
hvern sofandi, rcynið eigi að rjáfa
þann svefn, nema því að eins að þér
hafið unnið góð verk. Því að það
getur farið svo, að gagnið sé ekki
þeirra megin, sem lifa, heldur hinna
framliðnu manna sjálfra. En hve
nær, sem þér hafið öðlast algjörða
samiíð, skuluð þér vissulega fá að
fitina til þess, já, vita af þvi, að þeir
sem farnir eru á undan yður eru á-
valt hjá yður. Ef þér i viðbót við
þessa algjörðu samúð, sem er aðal-
hvötin, hafið öflugan vilja, þá skulu
sannarlega allir hlutir og allar vcr-
Hemphill’s American Leading
Trade School.
Afinl nWrifstofn 013 Main Street,
Wlnnfpej;.
Jitney, Jitney, Jitney. t>aft þarf
svo hundru'ðum skiftir af monum tll
a« höndla og gjöra við Jitney bif-
reÍ’Öar, arðsamasta starf í bænum.
Aðeins tvær vikur nauðsynlegar til
að læra í okkar sérstaka Jitney
“class” Okkar sérstaka atvinnu-
útvegunar skrifstofa hjálpar þér aT5
velja stöðu eða atS fá Jitney upp á
hlut.
Gas Tractor kenslu bekkur er nú
að myndast til þess aS vera til fyrir
vor vinnuna, mikil eftirspurn eftir
Tractor Engíneers fyrir frá $5.00 til
$8.00 á dag, vegna þess at5 svo
hundruðum skiftir hafa fariS í
stríftitS, og vegna þess at5 hveiti er 1
svo háu vertSi að hver Traction vél
vertSur at5 vinna yfirtíma þetta sum-
ar. Elni virkilegi Automobile og
Gas Tractor skólinn í Winnipegr.
Lærit5 rakara it5nina í Hemphill’s
Canada’s elsta og stærsta rakara
skóla. Kaup borgatS á met5an þu
ert at5 læra. Sérstaklega lágt Inn-
gjald og atvinna ábyrgst næstu 25
nemendum sem bvrja Vit5 höfum
meira ókeypls æringu og höfum
fleiri kennara en nokkur hinna svo
nefndu Rakara Skólar í Winnipeg.
Vit5 kennum einnig Wire og Wire-
less Telegraphy and Moving Picture
Operating.” Okkar lærisveinar geta
breitt um frá einni lærigrein til
anarar án þess at5 borga nokkuð
auka. Skrifið et5a komiti vit5 og
fáiTS okkar fullkomitS upplýsinga-
skrá.
Hemphill’s Barber College and
Trade Schools.
Hrad Offlces <143 Mnln St., Wlnnlpegr
Branch at Regina, Sask.
ur aðstoffa þig i verki þinu og sjá
fyrir áhyggjum þinum; og þeir, sem
löngu eru dánir, skulu koma aftur
til þin, alveg eins og meffan þeir
íifðu og ganga um jörðina. . . Amen
Ra-mes”.
oomu nótt litlu síðar (kl. 2.50 f.
h.) kom þetta skeyti (á portúgölsku)
— - bersýnilega frá alt annari upp-
sprettu: ,
“Pode comprehender vossa meree
em Portuguez? Depois haver espera-
domuíto tempo parece maravilhoso
podcr emfim communicar meior pa-
rabem. Ha muíta gente aqui desejan
do exprimir Ihe seu prazer... . Tax-
eira”. . * ,
(Þ. e.: Getið þér skilið skeyti á
porti'igölsku? Eftir að hafa beðið
svo lcngi virðist það undursamlegt,
að geta loks sent vorar beztu sam-
fagnaffaróskir. Það qru hér menn
hundruðum saman, sem óska að láta
gleði sina i lósi við yður. .. Tax-
cira". *).
30. marz, kl. 11.17 e. hádegi (á
norsku) :
“Bedste lyk.nskninger fra .. med-
arbeiderne (í öðru orði var slept
einum staf. D.W.). Þ. e.: Beztu ham-
ingjuóskir frá samverkamönnunum.
"31. marz (á ensku):
“Manstu eftir mér í Rcdcliff-gar-
dens fyrir tuttugu og átta árum með
tveim gömlu vinnukonunum mínum
og páfagauknum? Þetta er með mikl
vm örðugleikum, en eg ætla að vona
að eg geti gjörl miklu meira .. A.
C.”
Um þetta skeyti farast Mr. Wilson
svo orð í bláðinu: “í mínum huga
er enginn minsti vafi á því, að þetta
skeyti á við afabróður minn, Alex-
ander Calder, sein vissulega átti
heima um þetta tiiuabil, sem til er
tekið, í Redcliff-gardens, S. W., og
hafði á heimili sinu tvær forntizku-
legar vinnukonur, sem verið höfðu
í þjónustu hans um mörg ár, og þær
áttu meira að segja páfagauk. Með-
an Calder lifði, hafði hann mikinn
áhuga á spíritúalismanum; var einn
af forsetum hins gamla Alþjóðarfé-
lags brezkra spiritúalista og síðar
einn i fyrstu stjórn Sálarrannsókna-
félagsins (ásamt þeim F. W. H. My-
ers sáluga, F. G. Romanes, E. Daw-
son Rogers og Stainton Moses).
Þá hafa komið nokkur skeyti, sem
beinlínis eru orðuð til einstakra
manna. Við einhver af þeim nöfn-
um hefr Mr. Wilson sjálfur kannast,
og komið þeim á framfæri, en miklu
fleiri nöfnin hefir hann alls eigi
þekt; hefir hann sent þau skeytin
til ritstjóra blaðsins “Light’’, og þar
hefr hafst uppi á ýmsum nöfnun-
um. Sum éru óútgcngin enn, en ut-
anáskriftin auglýst í blaðinu. Eg
segi hér frá einu hinu merkasta sem
dæmi. Eg verð að taka það hér upp
eins og ]iað kom; þýðing ein nægir
ekki. Sönnunargildið minkar, ef
frumskeytið er eigi athugað:
12. apríl, kl. 2.45 f. h. —
“To Chedamiyat .. vech:
In English this for that it may be
more easier lo receive I have for this
long time been u>ish io you to write
now it is much more easier but still
greatly impossble. Many there is
wishing to you to wrile. Swc ....
borg, a good and great man, is here
Says he to you sasom bevis pasan-
ningen; also boyn .... boyn must
try when not so difficult. It is Mi-
chel who this to you writes by the
means that are now new”.
(Þ. e.: Til Chedamiyat .. vech:
■Á ensku þctta til þcss það megi verða
meira auðveldara að veita þvi við-
töku. Eg hefi þenna langa tima ver-
ið að óska yður að rita. Nú ertþað
miklu meira auðveldara, en enn þá
stórlega ómögulegl. Margir eru, sen\
óska þannig yður að rita. Swe ..
borg, góður og mikill maður, er hér.
Hann segir s as o m b e v i s p a-
s a n n i n g e n’ *q; einnig Boyn ..
Boyn verður að reyna, þegar ekki
svona erfitt. Þaff er Michel, sem
þetta til yðar ritar með tækjum, sem
eru nú ný).
Þegar þetta skeyti kom til Light
ritstjórnarinnar, var þess til getið,
að það mundi vera til serbneska
greifans Chedo Miyatovich, sem er
kunnur fyrir afskifti sin af rann-
sókn dularfullra fyrirbrigða. Hon-
um var þ'ví sent skeytið. Hann rit-
aði blaðinu þegar aftur, og er bréf
hans birt í blaðinu 24. april þ.á. —
Þýði eg hér meginkafla bréfsins.
“Geislaskeytið, tekið af Mr. David
Wilson 12 april, ki. 2.45 f. h„ er
vafalaust orðað til mín af anda serb-
nesks manns. Eg er þektur á Eng-
landi sem “Chedo” eða “Cheddo''
Miyatovitch, þar sem eg hefi að eins
notað fyrri helming míns langa
nafns “Chedomille”. En Serbar
nefna mig ávalt Cheda; en ekki
'‘Chedo”, og þar sem nú andinn Mi-
^hel ávarpar mig sem Cheda, dreg
eg af því þá ályktun, að hann hljóti
að vera andi serbnesks manns.'Hann
gjörir "enn fremur grein fyrir því,
hvers vegna hann ávarpi mig á
ensku, en það sýnir, að hann er
*) Þýðingin gjörð eftir ensku
þýðingunni. ,
**) Hér koma sænsk orð inn í:
sasom bevis paa sanningen, þ. e.:
svo sem sönnun fyrir sannleikan-
um.
ekki sjálfur enskur, og að liann
mundi, ef öðru visi væri ástatt, á-
varpa mig á tungumáli, sem ekki
þyrfti að gjöra neina grein fyrir,
sem sé þjóðtungu okkar serbnesku.
Þá er og setningaskipun hans alls
ekki ensk, en algjörlega serbnesk;
alveg eins og ef serbneskur maður
hugsaði setninguna fyrst með serb-
neskri orðaskipun, og útlegði síðan
orði til orðs á ensku. Til dæmis:
Englendingar segja: “Eg óska að
rita yður”. En vér Serbar segjuin:
“Eg óska yður að rita”; og í gcisla-
skeytinu kemur sú serbneska orða-
skipun tvisvar fyrir. Sama er að
segja um siðustu setninguna: “Það
er Michel sem þetta yður ritar”.
Orðalagið er ekki rétt enska, en al-
veg rétt samkvæmt serbneskri orða-
skipun. Fyrir því er eg ekki í nein-
um efa um, að geislaskeytið stafar
frá anda serbnesks manns.
“Eg get eigi sagt, hver þessi ‘Mi-
chel’ er. Eg átti ýmsa vini, sem dá-
ið hafa þrjátíu síðustu árin, og heit-
ið hafa nafninu Michael eða Michel.
Meðan eg var í Belgrad siðastliðinn
júnimánuð, frétti eg, að andi Micha-
els prins hefði gjört vart við sig á
ýmsum sambandsfundum með ein-
um eða öorum hætti. Bróðursonur
lians, Mílan konungur, og bróður-
sonarsonur hans, Alexander konung-
ur, hafa oft talað við mig á sam-
bandsfundum í Lundúnum, en Mich
tel prins aldrei hingað til.
“En eg veit hver ‘Boyrt’ er. Fyrir
nokkurum áruip var að eins einn
maður i Serbíu með því nafni. Hann
kom til Belgrad frá Minnesota í
1 andaríkjunum í Vesturheimi, og eg
lijálpaði honum eins mikið og eg gat
r cö fyrrtæki hans. Hann dó meö
leyndardómsfullum hætti, og ég let
jarða hann. Fimtán árum eftir
dauða hans fékk eg bréf frá útlend-
ing, manni, sem á heima í borginni
Panchova á Ungverjalandi, og i bréf-
inu segir hann mér frá, að eitt kveld
hafi hann og dætur hans verið að
gjöra tilraunir með borð; hafi þá
andi einhvers ‘Boyne’ beðið sig að
skrifa mér, til þess að láta mig vita.
að hann hafi verið — drepinn á
citri! Árið 1907 var eg á sambands-
fundi i húsi William T. Steads í
Wimbledon; fyrsti framliðni mað-
urinn, sem manngervði sig (materi-
alised) var Boyne, með hið einkar
fagra höfuðlag sitt og einkennilega.
Og nú er mér sagt, fyrir tilhjálp etei
bylgju nema Mr. Wilsons, að “Boyn
. . Boyn verði að reyna (að skrifa
iær), ]iegar það verði ekki svona
erfitt”.
En hver ætli þessi “góði og mikli
maður” sé, sem sendi mér skeytið i
þessum þremur orðum: Sasom be-
vis pasanningen, og hvað þýða þessi
orð? Það er ekki serbneska og ekk;
i-eitt það Norðurálfu tungumál, sem
eg þekki”.
Vilja eklci þeir, sem líklegast telja
: ð skeytin séu runnin úr und
unil annara, skýra fyrir oss, hvern
ig á þessu skeyti stendur? Næs!
liggur að ætla, að það sé runnið úi
undirvitund greifans, þvi að hann
þekti bæði Michael og Boyne, og
þaðan hefði þá serbneska orðalagií
é enskunni líka verið runnið, þót
dagvitund greifans kunni ágætlegr
ensku. En hvað er þá undirvitund
hans að flækjast með Swedenborg
cg móðurmál hans, sem dagvitundin
veit ekkert um? Mr. Wilson virðis,
hafa eitthvað fyrir sér í því, að
“síður óverjandi” sé hin skýringin.
En það er margt fleira undarlegt
við skeytin og erfitt viðfangs, ef
skýra á þau að öllu leyti frá undir-
vitundar-kenningunni.
Einn af þeim, er skeyti sendir,
refnir sig Jonquiil. Hann er áleitinn
mjög og Mr. Wiison verður oft að
slíta sambandinu, til að losna við
hann, eða þá kveikja ljós — þá dofn
ar máttur hans. í skeytum sínum
reynir hann að gjöra háð að sum-
um hinum og notar ýms óvirðuleg
orð. Hann endar eitt skeyti sitt á
orðunum: “Hail Luxhalle. Lux-
halle!” Tekur ritstjóri blaðsins það
fram, að hvorki Mr. Wilson, né hann
skilji, við hvað hann eigi með því.
Mér hefir komið til hugar, að með
því sé liann að hæðast að vélinni
og nefni hana ljóshöll (af latneska
orðinu lux — ljós, og þýzka orðinu
Halle — höll); Heill ^þér ljóshöll!
ljóshöll! — auðvitað þá sagt í háði
um þessa iitlu byrjun.
Þá snúast önnur skeytin um það,
að vara Mr. Wilson við tilraunum
þessum, þvi að það sé aumkunar-
vert að sjá, hve mjög sumir hinu-
megin ofreyni sig á því, að reyna að
senda skeyti, þvi að þráin sé svo ó-
umræðileg, crg ókyrðin og lætin, sem
af þessu stafi, verði svo mikil.
Mr. Wilson neitar auðvitað að taka
nokkurt tillit til þeirrar viðvörunar;
telur slikt sprottið frá hugsun
þeirra, sem ávalt séu hræddir við
nýar framfarir og vilji hefta þær.
Þeir, sem að mun liafa fengist við
rannsókn dularfullra fyrirbrigða,
kannast ofurvel við vitsmunaöfl,
sem hegða sér likt og Jonquill. Næg-
ir í þvi efni að minnast á greinar
]iær, er prófessor Guðmundur Hann-
esson skrifaði í Norðurland hér um
árið og nefndi “í Svartaskóla”.
Um öll þau skeyti, sem stíluð hafa
verið til ákveðinna manna, er hafst
hefir upp á, er það að segja, að við-
takendur hafa kannast bæði við efn-
ið í þeim og nafnið, sem undir var
ritað.
Ein kona hefir fengið fjögur
skeyti. Kveður hún þau færa sér öfl-
uga sönnun fyrir þvi, að þau séu úr
öðrum heimi, og jafnframt fyrir
framhaldi lífsins eftir dauðann. —
Hún geti ekki birt efni þeirra, af því
að það sé einkamál. En enginn hafi
vitað þetta sem um sé að ræða,
nema sá, er hét því nafni, sem undir
skeytunum standi. Hún kveðst hafa
haft mikla huggun af skeytunum.
Eitt af skeytunum er svona:
Til . . Charles King .. frá David
. . Iiamsay . . Kalonan, í nánd við
Petersham, N. S. IV’. Fyrir fjörntiu
og fjórum árum dæmdi eg yður rang
lega. Eg hefi verið að vona, og vona
enn, að einhvern tima fáið þér að
vita þetta”.
.Stundum virðast margir að vera að
gjöra tilraun í einu án þess að vita
hver af öðrum, og þá verða skeytin
tómur ruglingur. í einu skeytinu er
kvartað sáran undan því, hvernig á
því geti staðið, að aðfaranótt hins
26. marz hafi alls eigi tekist að
senri^ neitt skeyti, en nú sé það aft-
ur auðvelt. En Mr. Wilson segir frá
þvi, að aðfaranótt hins 26. marz liafi
hann verið önnum kafinn í að taka
skeyti frá “Egiptunum”; en þeir,
sem kvarta, eru alt aðrir, og þeir
spyrjast fyrir um hvernig á þessu
standi.
■fins dæmi þessu lík koma fyrir
við miðilssambandið, einkum hjá
raddmiðlunum. Ný rödd grípur
stundum fram í samtalið, og er sem
hún hafi ekki hugmynd um, að ann-
ar sé að tala.
Slikt kom oftar en einu sinni fyr-
ir á fundum Tilraunafélagsns hér í
Reykjavík. En stjórnandinn gat
stundum greitt úr þeiin ruglingi.
Vegna þess, hve nóttin er stutt
sumarmánuðina á Englandi, býst Mr.
Wilson ekki við, að geta gjört veru-
legar tilraunir með vél sína fyrr en
Wilson, Bandaríkja forseti.
i september. Það er ein tegund erf-
iðleikanna, að ljósið tálmar á sumr-
in, þegar loftið er hreinast. Þegar
næturmyrkrið kemur með haustinu,
versna skilvrðin i loftinu.
Mr. Wilson hugsar nú mest um, að
bæta og fu^lkomna vélina, og ráð-
gjörir að syna hana öllum almenn-
ingi, ef það takist.
En livort úr þessari “litlu byrj-
un” verði Ijóshöll — um það er engu
vert að spá að svo stöddu. Hitt þarf
eigi að efa, að framhald lífsins sann-
ast svo með tíð og tima, að allir
kannast við það, og verður komandi
kynslóðum algjört þekkingaratriði,
en eigi trúaratriði eingöngu.
Ilar. Níelssson.
..— Isafold.
*
Alit Dana á Islendingum
Vér getum ekki slept þvi að láta
landa vora sjá hvaða álit Danir og
dönsku blöðin hafa á tslendingum
og framkomu þeirra. Þetta á nátt-
úrlega við stjórnmálabaráttu þeirra
þar heima, og er ekki laust við að
Danir vilji gjöra hana hlægilega.
Vér leggjum engan dóm á þau mál
hvorki til né frá. Og ejcki finst oss
greinin þurfa neinnar skýringar við.
Þeir, sem nokkuð þekkja til Islands
mála skilja hana. Hún er tekin i'ir
blaðinu Vísi greinin sem út kom
13. júní siðastliðinn, og er þannig:
* * *
“Klods Hans” heitir helzta fyndn-
isblað Dana. Hefir það fyrir stuttu
eytt heilli síðu i stjórnarskrármálið
islenzka^ og kemur hér þýðing af
lienni. ,
Síðuna sjálfa geta menn séð i
Visis-gluggum með öllum myndun-
um af Sigurði Eggerz.
ÚR EGGERZ SöGU SALTFISKS-
SONAR.
Eggerz finnur konginn i Höfn.
Eggerz hét maður Saltfisksson og
bjó að Hrauni nyrðra. Eigi þótti
þar friðvænlegt, er hann var fyrir.
Þá er suniraði lct Eggerz i haf og
sigldi suður til konungsins i Höfn
með sonum sinum.
Allir sneru sér við, þá er Eggerz
gekk í höllina og dró af sér belg-
vetlingana og snýtti sér i lúkur sín-
ar, svo að undir tók. Hendu þeir
koungsmennirnir mikið gaman að
Eggerz og gáfu sonum hans góðar
gjafir. Bjarni hét hinn elzti og fékk
hann Garð. Hann var rammur að
afli og drakk heitara og sterkara
rommtoddý en aðrir menn. Barði
hann til örkumla lögregluþjóna tvo
og frammistöðumann, og fór siðan
út til Islands og varð þar sýslumað^
ur og í Sjálfstæðismanriaflokki. —
Guðlaugsson var skáld. Hann fékk
haglendi gott hjá Gyldendal. En
Hadda Padda, er var kvenmaður,
komst að musteri konungs, og
kvörtuðu fórnargoðar forgarðsins
þar þeir er brallarar heita, sáran,
því að þeir brendu sig á henni.
Eggerz Saltfisksson var þó eigi
allglaður.
“Betri gjafa hafði eg vænst fyrir
mig og mína”, sagði hann. Bauð
þá konungur að ný gjöf skyldi fram
borin. — Eggerz leit á gjöfina og
mælti: “Aldrei sá eg stærri ál”. —
“Eigi er þetta áll”, sagði konungur,
“heldur sæsími”. Engin smáræðis
gjöf er það” kvað Eggerz “og hafði
eg þó hugsað mér hana stærri”.
Aftur lét konungur frambera íik-
ihannlegar gjafir, og leit Eggerz á
]>ær og hleypti brúnum. — “Ærna
höfum vér biskupana á Islandi”,
mælti hann.
“Eigi er svo, að þetta sé biskup”
sagði konungur. “Það er islenzkur
ráðherra”.
“Þessi gjöf þykir mér betri en all-
ar aðrar”, mælti Eggerz. “En hverj-
ar eru rúnir þær, sem þú hefir rist
á kefli það( er maðurinn heldur á?
Væri Bjarni sonur minn hér, myndi
hann geta ráðið þær”.
Gekk þá fram Zahle lögskýringa-
maður, stallari konungs og las það,
er ritað var. “Það er stjórnarskrá”.
mælti hann. “Þakka þú konungin-
um fslendingur!”
“Hvorki mun eg þakka fyrir stórt
né smátty, mælti Eggerz, “og hafi
konungur eigi betri gjafir, þá virði
eg að litlu þetta alt saman”.
Þá lét konungur sækja sið stu
gjöfina.
“Vænt klæði er þetta” sagði Egg-
erz, “eður fyrir hvi skal það hanga
á skafti?”
“Þetta heitir fáni”, kvað konung-
ur, ‘og er þar fálki á blám grunni,
og skal þetta vera merki íslands”.
“Betri þætti mér saltfiskur”, mælti
Eggerz. Varð þá konungur reiður og
hauð stallaranum að spyrja, hvers
Fggerz óskaði þá.
“Þessa óska eg”, kvað Eggerz:
“Góðra gjafa fyrst lianda sjálfum
inér, svo styrks af sjóðum handa
sonum minum og því næst að þú
kaupir hesta þeirra, bækur og harð-
fisk. Skorti mig penninga, skalt þú
lána mér þá, og varinn skal eg af
vikingaskipi þinu gegn strandhöggs-
mönnum. Gjöra skal eg það i stað-
inn, sem mér bezt líkar; og vilji eg
ekki vera vinur þinn lengur, skal
eg gjöra þér orðsendingu. En viljir
þú eigi sem eg, þá fer eg í brott
þegar”.
“Far þú ]>á norður og niður”,
mælti konungur, og lauk svo fundi
þeim, er víða fóru sögur af; og
þóttu Eggerz og sonum hans það af-
reksverk eigi litið,. er hann hafði
svarað á Jiessa lund.
Fyndnin er það, sem Dönum þyk-
ir bezt gefið, þess er þeim er ósjálf-
rátt. Annað er þeiin sjálfrátt, sem
er þekking á fslandsmálúm. Mega
þeir nú hér sjá( hve vel þeim tekst,
er þeir vanda sig, og er þýðingin
þeim mun betri frumritinu, sem ís-
lenzkan er dönskunni.
™E D0MINI0N BANK
Hornl >ntre Dam* »K Shi*rhrnoke
Stf.
HftfufiNtAII nppb...M _______I. A.IHUMMNI
VaranjAfiur. ... .1.7,000,000
Allar elKnlr . . M . Í7S,000,000
Vér óskum eftir vlTlskiftum vera-
lunarmanna og Abyrgrumst aTI gefa
þeim fullnægju. 8parisjóT5sdeild vor
er sú stærsta sem nokkur bankl hef-
ir í borginni.
íbúendur þessa hluta borgarlnnar
óska aT5 sklfta viT5 stofnun sem þelr
vita aT5 er algerlega trygg. Nafn
vort er fulltrygging óhlutleika.
ByrjiT5 sparl innlegg fyrir sjálfa
yT5ur, konu og börn
W. M. HAMILTON, RáísmaSur
PHONE GAHRY S450
Ein persóna (fyrir daginn), $1.50
Herbergi, kveld og morgunverT5ur,
$1.25. MáltíT5ir, 35c. Her*>ergl, eln
persóna, 60c. Fyrirtak í alla staT51,
ágæt vínsölustofa í sambandl.
Talsfmi Garry 2252
ROYAL OAK HOTEL
Chns. Gustnfsson, elgandl
Sérstakur sunnudags miT5dagsverT5-
ur. Vín og vindlar á borT5um frá
klukkan eitt til þrjú e.h. og frá sex
til átta aT5 kveldinu.
2S3 MARKET STREET, AVINNIPEG
THE CANADA
STANDARD LOAN CO.
ATlal Skrlfntofa, YVinnlpeg
$100 SKULDABRÉF SELD
Tllþæginda þelm sem hafa smá upp-
hæT5ir til þfess aT5 kaupa, sér I hag.
Upplýsingar og vaxtahlutfall fæst
& skrifstofunni.
J. C. Kyle, rftbsninbur
42H Ylaln Street, YVinntpeg.
Rafmagns — heimilis — áhöld.
Hughes Rafmagns Eldavélar
Thor Rafmagns I>vottavélar
Red Rafmagns t>vottavélar
Harley Vacuum Gólf Hrelnsarar
‘LacoM Nitrogen og Tungsten Lamp-
ar.
Kafmagns “Fixtures*’
“Universar' Appliances
J. F. McKENZlE ELECTRIC
CO.
283 Kennedy Street
Phone Main 4064 Wlnnlpec
ViSgJörCIr af öllu tagi fljött og vel
af henði leistar.
D. GEORGE & CO.
General House Repairs
Cabinet Makera and Ipholaterera
Furniture repaired, upholstered and
cleaned, french polishing and
Hardwood Finishing, Furni-
ture packed for shipment
Chairs neatly re-caned.
Phone Garr^ 3112 36» Sherbrooke St,
Brúkaöar saui wélar meT5 hæfl-
legu verT51.; ný r Singer vélar,
fyrir penlnga út i 1 nd eT5a til letigu
Partar I allar teg \álr af vélum;
aTigjörTJ á öllum teg< lum af Phon-
nographs á mjög lág verT5i.
J. E. BRYANS
531 SARGENT AVE.
Okkur vantar duglega “agenta” og
verksmala.
r
Hospital Pharmacy
Lyf jabú'ðin
sem hcr af öllum öðram. —
Komið og skoðið okkar um-
ferðar bókasafn; mjög ódýrt.
— Einnig seljum við peninga■
ávisanir, seljum frímerki og
gegnitm öðrum pósthússtörf-
um. f
818 NOTRB DAME AVENTJE
Phone G. 5670-4474