Heimskringla - 15.07.1915, Qupperneq 4

BLtf. 4
HEIMSKRINGLA
WINNIPEG, 15. JÚLÍ 1915.
HEIMSKRINGLA.
< Stofnu 1HK6)
Kemur út á hverjum flmtudegl.
Útgefendur og eigendur:
THE VIKING PRESS, LTD.
VertS bl&ðsins í Canada og
Bandaríkjunum $2.00 um áritS
(fvrirfram borgat5)
Sent til íslands $2.00 (fyrirfram
borgat5)
Allar borganir sendist rát5s-
manni blat5sins. Póst etSa banka
ávísanir stýlist til The Viking
Press, Ltd.
Ritstjórt:
M. J. SKAPTASON
Rát5smat5ur:
H. B. SKAPTASON
Skrifstofa.
729 Sherbrooke Street, Winnipef
Box 3171
Talsln
Garry 4110
Einlægt syrtir í lofti.
fyrir dómstólunum, virðingu fyrir
lögum og rétti. Virðingin fyrir
I pólitík er týnd og í tröllahöndum.
! Og af blöðum um þvera og endi-
langa Ameriku er það viðkvæði nú
| dag eftir dag, að Manitoba fylki sc
I í tröllahöndum og þurfi að frelsast
I Ekki einn eða annar flokkur, held-
j ur alt fylkið! ,
Það þarf að umturna gjörsamlega
hugsunarhætti fólksins, frá hinum
j æðsta til hins lægsta. Þannig löguð
spilling, sein hér kemur fram, getur
ekki verið hjá einum flokki eða ein-
stökum mönnum; hún hlýtur að
vera útbreidd um allan likama þjóð-
arinnar. Hefði hún verið hjá einum
flokki, þá hefði hún verið niður-
brotin fyrir löngu. Oss kemur ekki
til hugar að segja, að allir séu svona.
Þvi er betur, að fjöldi manna er
laus við hana af báðum flokkum.—
En hún hefir haft yfirhöndina, ann-
I ars hefði þetta ekki komið fyrir. —
! menn hefðu ekki þolað það, ef þeir
i hefðu allir verið hreinir sjalfir.
Og skyldi nú aðeins annar flokk
Einlægt virðist mönnum útlitið
verða skuggalegra og skuggalegra á
hinum pólitiska himni Manitoba I
fylkis. Fyrst kom hin konunglega I
nefnd, útnefnd af landsstjóranum | urinn reyna að fara að ræsta húsin,
til að rannsaka þinghússbygging-
arnar; en úr þeirri rannsókn varð
og kasta öllum þeim, sem eitthvað
hafa verið við misjafnt riðnir eða
rannsókn ráðgjafanna gömlu og \ grunaðir, — þá myndi allmikill
hinnar fyrri stjórnar, og sáu menn fjöldi sauðanna úti verða. Og hvað
þá eina stoðina falla á eftir annari, yrði uin þá? Það er kalt á vetrar
sem inenn höfðu trúað að væru j daginn í Manitoba húslaus og skjol
gallalausar. En þegar farið var að laus, og einhversstaðar yrðu þeir
gæta að, voru þær allar fúnar, og scr skjóls að leita.
ekki einungis stoðirnar, heldur raft- þeir myndu óðara koma til hinna
ar allir nærri hver einn einasti, og nýju húsbænda og leita hælis hjö
meginrafturinn, mænirásinn, var j j)Cjm þar sem aðeins uin tvö heim
ekki hvað beztur. Hann bras.t og jb er ag gjöra, þá er ekki á miklu
varð brak mikið, er húsið hrundi;
og nú liggur það alt í haug miklum
og troða á gripir, svín og hænsni,
naut og sauðir.
Gamla stjórnin féll og með henni
öll hennar bygging, og hafa menn
völ. Þetta yrði náttúrlega flokkur
hinna útvöldu, sem allir væru end-
urfæddir og friðkeyptir eins og
Sáluhjálparherinn. En þá færi nú
tyrst skörin upp í bekkinn. Og þó
að sá flokkur væri nokkuð hreinn í
haldið líkræður hennar nú í margar j f.vrstu — um algjörð hreinindi er
vikur í hverju húsi, á strætum ogiekki að tala —’ þá myndi nú fyrst
gatnamótum, í prédikunarstólum og 'fara illa, og ekki ólíklegt, að há
dagblöðum; í réttarsölunum sjálf-
um. Hver hafir lagt fram sinn skerf,
illan eða góðan, sannan eða rangan.
Því það dylst engurr), að með sann-
leikanum flýtur lygin, og af því að
hún er léttari en sannleikurinn, þá
flýtur hún eins og rjómi ofan á. Og
marki svívirðingarinnar
innan skamms tíma.
yrði náð
Það er lítill efi á því, að sá flokk
ur næði völdum i bráð. En hvernig
og til hvers? Eru völdin þess virði,
að keppa um þau sér til æfilnagrar
svívirðingar? Ef að allur ósóminn
eins og mönnum þykir rjóminn 8óð . safnast saman hjá öðrum flokknum,
ur á kaffibolla, eins er þessi póli. þá gejur engjnn foringi og enginn
tiski rjómi ofan á sannleikanum ; h5pur manna við ráðið, þó að góð-
lostætur mörgum manninum. j jr scu Qg vel vilji. Það þarf að taka
En svo kom hin nefndin, “Fuller-j ósómann kverkataki, og báðir flokk-
ton” nefndin. Og nú eru þeir sak- arn>r þurfa að gjöra það, hinir
aðir, sem áður voru sakberendur; f,cztu menn úr hvorum flokki. Alt
og jieir eru dregnir fyrir réttinn, I anna® er ónýtt. Og hver flokkur eða
einn af öðrum: þinginennirnir,; *iver einstaklingur, sem ætlar að
ráðgjafarnir, dómararnir, jafnvel h^lda fram hinum gömlu listum og
fulltrúi konungs, fylkisstjórinn j konstum, yfir honuin hangir hár-
sjálfur, er sagður að eiga hlut í heitt exin og fellur fyrri cða siðar.
þessu öllu saman. Menn standa for-1 Það er sagt, að rotturnar séu nú
viða af undrun; kjósendurnir vita j orðnar órólegar og farnar að hlaupa
ekki, hvað þeir eiga eða hvað þeir af skipinu. En hvert skal nú flýja,
mega hugsa. Af blöðunum er svo að jiegar fley öll eru rotin og fúin?
sjá, sem enginn geti hreinsað sig; Margir eru farnir að tala um enn
hreinsað sig af öllum þessum ákær-j eina konunglega nefnd til þess að
um, sein yfir þá hafa dunið. Eitt
blaðið fullyrðir, að þessi og þessi
sé hreinn; en svo kemur annað
blað og sýnir og sannar, að hann sé
óhreinn, svo að spurning
rannsaka hinar undangengnu kon-
unglegu nefndir, — allar þeirra
I skýrslur, alla þeirra úrskurði og
alla þeirra rannsókn. — Hver veit,
er um, ,|tma það værj gott ráð? Hafi þess-
hvort hann nokkurntíma geti hreinsj Qr {vær yerið góðar> þ. er eins yist
að sig. Allir vita reyndar, að blöðin að pin ennþ. myndi þ. miklu yið
ljúga í pólitík, hvert sern betur get-; bæ{a Menn eru að segja> að ekki sé
ur; þau eru ksypt til þess, segja hálfhreinsað ennþá> þó að mikið
menn. Og hver veit, nema þeir fari I hafj mokað verið.
nokkuð nærri. Þess vegna eru menn I
á eitt sáttir: nefnilega það, að menn ____________
mega ekki leggja trúnað á eitt ein-
Kosningasjóðurinn.
asta orð, sem þau segja um þessi
efni; menn kaupa þau til þess að
vita, hvert mest og bezt geti logið Er það virkilega ómögulegt að
og sennilegast. komast af án hans eða þeirra? —
Eii þá er aðeins eitt eftir, og það Því að ná“úrlega hefir hver flokk-
er, að treysta á eigin dómgreind ur s*nn kosningasjóð.
sína; vita hvort menn geti ekki sí- Þegar mannýgt naut gengur laust
að fáein sannleikskorn úr þessum um bygðir manna og spillir eignum
lyganna, skammanna og svívirðing- j þeirra og kannske grandar lífi
anna sjó, sem nú veltur yfir land þeirra, þá er nautið tekið og bund-
með háflóði, og enginn veit, hvenær ið eða skotið. Þegar óður maður
fjara muni, eða hvort nokkurntíma ■ gengur um, þá er hann tekinn og
á mönnum, að það jnirfi ekki ann-
að en kippa í lagð einn, — þá kem-
ur kápan af herðunum? Ef að svo
cr, þá er útlitið svart fyrir Muni-
toba, — fyrir öllu Canada. Fn vér
viljum ekki trúa því og getum ekki
trúað því.
Það hefir svo þráfaldlega komið
fyrir ár eftir ár, að menn, sem eru
af öllum álitnir hinir heiðarlegustu
borgarar, — sem forðast að haf.i
eent eða dollar af nokkrum manni,
verða meira eða ininna grunsamir,
þegar komið er út í pólitík-. Ilún
virðist vera einhvernveginn töfr-
andi og tryllandi, sem hin girnileg-
asta dansmey eða vændiskona —
þessi pólitík. Hún ginnir menn og
lokkar gálan sú, svo að menn ráða
sér ekki, og heiðarlegir menn játa
það opinberlega fyrir rétti, að þeir
liafi ekki getað staðist lokkanir
hennar. Hennar faðinur er svo heit-
ur og sætur, að húu hrífur huga og
hjörtu manan. '— Og það munu þær
sameiginlegt eiga, að flest er leyfi-
legt hjá báðum.
En hví þarf þetta að vera? Hvi
geta menn ekki tekið fyrir ósóma
þennan?
Hví geta menn ekki með lögum
afnumið alla canvassing? Og lofað
hverjum að greiða atkvæði sem hon-
um sýnist?
Hví þurfa menn að senda ræðu-i
kappa — öðru nafni kjaftaskúma —
út um sveitirnar til þess að reyna
að villa sjónir fyrir mönnum. Væri
það ekki nóg að þingmannsefnið
flytti ræður sínar og héldi fundi
sína, eða þá maður, sem hann kýs til
þess fyrir sig? Svo gætu sveitarmenn
sjálfir talað með honum eða móti.
Vér vitum það, að mönnum er oft
illa við þcssa utansveitar ræðuskör-
unga og vildu helzt ekki sjá þá.
•
Þessir canvassers koma heim á
bæjina og heimilin og halda eins-
konar réttarpróf yfir fólki, og spyrja
hverjuin húsráðandi fylgi; hvern
hann ætli að kjósa, og hverjum
næsti og annar nágranni hans fylgi;
og fer svo að tala um það, hvað
þeir hafi upp úr því og hvernig þeir
geti haft eitthvað upp úr því, að
kjósa þennan og þennan. Og þá fer
nú að koma svellið hála, sem Aarg-
ur hefir mist fótanna á.
Þessa gesti ættu menn ekki að
þola, — ekki að líða þeim að ganga
hús úr húsi. Þeir bæta ekki sam-
komulag í sveitunum. Þeir eru oft
utansveitarmenn, og íbúar hverrar
sveitar geta sagt þeim, að þeim
komi ekki við, hvernig sveitarmenn
greiði atkvæði.
En hvað utansvcitar ræðukapp-
ana snertir, sem koma að leggja land
undir sig, þá eru þeir engu betri.
Það er sjálfsagt, að lofa þingmanna-
efnum, að bera fram málstað sinn,
cða manni sem hver fær fyrir sig.
En ræðukappar hans og flugumenn
væru bezt komnir á básum í fjósum
úti, þangað til hægt er að koma þeim
út fyrir sveitarlínuna. Ekki ættu
menn að meiða þá, heldur sýna
þeim fyrirlitningu.
Það eru kjósendurnir í hverju
kjördæmi og hverri sveit, sem hafa
ábyrgðina, en ekki þessir flugu-
menn. Það eru kjósendurnir, sem
sitja með þingmanninn og verða að
búa við allar aflciðingar af kosn-
ngu hans, illar eða góðar. Kjósend-
ur ættu því að vera algjörlega ó-
hindraðir, — ótældir og óvéltir. Og
þeir verða að líta eftir því sjálfir.
Það eru þeir, sem hafa réttinn til að
tala á fundum sveitarinnar, en ekki
aðsendir flugumennl
þó að tvöföld séu; en annars fyrir | Einn fslendingur var kosinn í stjórn
þingsæti A. En fyrir þingsæti B eru | ina, hr. Albert J. Goodmann, fyrir
þessir kjörnir að mæta: | varaforseta. En það voru enskir en
IV. J. Christie,
J. T. Gordon,
/?. A. C. Manning,
G. R. Crowe,
C. J. Hastings.
Mæti 5 menn fyrir hvort þing-
sæti eru þessir kosnir til vara:
Sid. Goldstein, E. R. Chapman.
I). E. Sprague, J. Norquay, E. F.
Hutchings, A. K. Dysart, J. G. Hur-
vey, H. M. Agnew, II. M. Belcher og
II. M. Ilannesson.
í Mið-Winnipeg voru þessir kosn-
ir til að mæta á fundinum: —
George A. Wood,
Lorne J. Elliot,
D. D. Wood,
Garnet Coulter,
A. E. H. Coo.
Til vara, eða fyrir þingsæti B, ef
5 skulu sendast fyrir þingsæti hvort,
þessir:
Dr. Margolese,
II. B. Skaplason,
Alhert J. Goodmann,
C. Cooper.
N. Mc F. Elliott.
* * *
Það má geta þess, að fundir þess-
ir voru líkir að því leyti að þeir
fóru fram eftir vilja fundarmanna.
Engin “maskína” var sjáanleg til
að stýra þeim og ráða úrslitum. En
I að öðru leyti voru þeir ólikir. — 1
Suður-Winnipeg voru kosnir al-
kunnir stólpar Konservalíve flokks-
íns, ræðumenn alþektir og atkvæða-
menn, ungir og gamlir; en allir
lausir við skandala og hneyksli
þessi, sem nú eru efst á prjónun-
uin.
Á Mið-Winnipeg fundinum var
fyrst myndað félag og kosin stjórn.
ekki landar, sem kusu hann; og var
það eitt merkilegt við fundinn, hve
landar voru þar fáir, einir 7 eða 8
al 300 manns, sem vér vissuin um.
Það bar strax á því við kosning
embættismanna, hver var hugur í
mönnum. Menn þvertóku fyrir, að
kjósa nokkurn mann í embætti, sem
væri i þjónustu nokkurrar stjórnar
(Civil Servent), þó að ekki væri
i.ema um stundgrsakir. Þar voru
víst inargir eða þó nokkrir Civil
Servants inni; en svo voru margir
heitir, að til tals kom að láta þá ekki
hafa atkvæði; samt var það felt. En
hvorki var við það komandi, að
kjósa þá í embætti eða fyrir full-
trúa til flokksþingsins. — Það var
Ijóst, þó að niðri lægi, að inenn
voru fullir brennheitum ákafa, að
ryðja burtu öllum óhroða; að kasta
mönnum þeim, sem nokkur grunur
var á, að ekki væru fvllilega hrein-
ir. Þeir vildu alt til vinna að sópa
til. Þeim sviðu svivirðingarnar,
sem mönnum er nú daglega slegið
um nasir. — Það verður liverj-
um fullkeypt, sem reynir það aftur.
Til að mæta sem fulltrúar fund-
arins eða flokksþingsins 14. og 15.
júlí voru þarna kosnir tveir landar
i einu hljóði: Albert J. Goodmann
og II. B. Skaptason, ráðsmaður
Heimskringlu. — En það var ekki
fyrir laiida, sem þeir voru kosnir,
þó að annar væri útnefndur af landa
— heldur fyrir enska. Landar vor-
ir sóttu fundinn svo illa, að þeir
hefðu engu getað fram komið, þó að
þeir hefðu viljað. — Þeir sátu flest-
ir heima!
Íslendingadags-fréttír.
Aðeins 17 dagar
dagsins.
til íslendinga-
Flokksþing Konserva-
tíva.
muni fjara til eilífðar.
Og hásætin hrynja og ráðherra-
stólarnir brotna og stólar dómar-
anna leika lausir á gólfi. Stórar og
miklar greinar eru ritaðar í blöðun-
um þess efnis, að dómarar lands-
ins séu að hindra og hefta fram-
gang réttvísinnar (blocking the
course of justice!). þessu voru
bundinn, svo að hann grandi ekki
öðrum. óðir hundar eru skotnir.—
kosningasjóðurinn er dauður hlutur,
en hann rænir menn ærunni með
atkvæðunum, og gjörir miklu ineira
tjón en aJt þetta.
Er það nú ómögulegt að vera án
hans? Er það virkilega ómögulegt,
að kjósa þingmenn, án þess að
inenn búnir að hvísla í hljóðskrafi þurfa að múta kjósendunum á einn
sin á milli tveir og tveir. En enginn eða annan hátt? Er það ómögulegt,
vildi upphátt segja, því að enn eru
að fara út í pólitík, án þess að láta
menn að reyna að bera virðingu ■ æruna fyrir? Eða er æran svo laus
Þessir fulltrúar hafa verið kosnir
til að mæta fyrir hönd Winnipeg-
kjördæmanna á flokksþingi Kon-
servatíva, sem haldið verður hér i
borginni miðvikudag og fimtudag
(14. og 15. júlí) í þessari viku.
Fyrir Suður-Winnipeg kjördæm-
in: —
W. J. Bulman,
W. J. Boyd,
R. IV. Craig,
W. J. Tupper
J. P. Turner.
Þessir eru kosnir, ef að 5 aðeins
skulu mæta fyrir kjördæmi hvert,
Nefndin er öll á hlaupum dag-
langt og gefur sér varla svefnfrið
um nætur, svo vinnur hún kapp-
samlega að undirbúningi hátíða-
haldsins.
# # *
lslendingadagurinn verður að
þessu sinni betri en nokkru sinni
áður, fullyrðir nefndin, — ef að
aðsókn er góð, bætir hún þó við. —
Þann varnagla ætti ekki að þurfa
að setja, — það er svo sem sjálfsagt,
að þangað verður vel sótt og það úr
öllum landshornum.
* # *
Ræðumen neru fengnir. Og nöfn
þeirra verða birt í næsta blaði. En
Jiað má þó segja nú, að valdir eru
þeir.
* * *
Skáldin eru langt komin með
kvæðin. Ekki þó fast ákveðið und-
ir hvaða lagi þau verða, nema ekki
verða þau undir laginu Gamli Nói;
Jiað er nokkuð sem er áreiðanlegt.
Söngflokkurinn hans Brynjólfs
Þorlákssonar æfir sig kappsamlega.
Veitir hann tvjinælalaust góða
skemtun á þeim heiðurdegi.
Er sitjum vér öll þar saman,
sú verður tíðin ei löng —
alt verður ein gleði og gaman
við glymjandi, Ijómandi söng.
En þetta verður Jió ekki sungið.
Sein íþróttamót á íslendingadag-
urinn ekki sinn jafningja vor á
meðal.
Hér fylgja hámörk þau, sem hin-
ir ýmsu íþróttamenn vorir hafa náð
í íþrótta samkepni (slendingadags-
ins tvö siðustu árin. 1914 því að
eins nefnt, að eitthvert hámarkið
þá yfirstigi hámark sömu íþróttar
árið áður 1913. Á eftir nafni i-
þróttamannsins, er nafn íþróttafé-
lagsins, sem hann heyrir til.
John Baldwin (Viking) hljóp 100
yards á 10 A4 sek. 1913.
Einar Jónsson (Grettir) hljóp 220
yards á 23 3-5 sek. 1913.
Einar Jónsson (Grettir) hljóp 440
yards á 56 sek. 1914.
S. B. Stefánsson (Grettir) há-
stökkshámark 5 fet 5 þml. 1914.
A. 0. Magnússon (Grettir) hljóp
eina mílu á 4 min. 55 2-5 sek. 1914.
A. O. Magnússon (Grettir) hljóp
fimm milur á 30 mín. 29 sek. 1914.
Jón Magnússon (Viking) hljóp V2
mílu á 2 inin. 11 sek. 1913.
Ben. Baldwin (Viking) langstiikks
hámark 19 fet og 7% þhil. 1913.
Sigurgcir Burdal (Viking) lang-
stökks hámark án tilhlaups 9 fet og
ÖV2 þml. 1913.
M. Kctly (Sclkirk) hopp—stig—
stökk 40 fet og 9% þml. 1913.
IV. Thorsteinsson vann hámark i
einnar mílu kappgöngu á 8 mín. 24
sek. 1914.
Einar Johnson (Grettir) vann
stangarstökks hámark með 9 fetum
Vérhöfum /ullyrt það áður, að 3 þml. 1914.
prógram hátiðarinnar verður fjöl- Guðm. K. Slephansson (Viking)
breytt og hið vandaðasta. Vér end- kastaði 16 punda lóði 32 fet og 9
urtökum enn á ný þá fullyrðingu. þml. 1914.
Sjaldan er góð vísa of oft kveðin. j Sam Johnson (Viking) kastaði 16
* * * punda hamri 76 fet 1914.
A. S. Bardal er sérstaklega inter-' Hámörkin skiftast þannig á hin
estaður(I) í base-ball kvenna. Hann 1 3 íþróttafélg:
er þó maður kvæntur. Grettir heldur 6 hámörkum.
Víkingur heldur 6 hámörkum.
Selkirk heldur 2 hámörkum.
En þessir eru hámarkshafar eða ít-
* * * ! urstigsmenn: Einar Johnson, með 3
Þráðlaust skeyti hefir borist til hámörk; A. 0. Magnússon, með 2,
þess, sem þetta ritar, um að feitar, og J. Baldwin, Ben. Baldwin, M.
konur væru að æfa sig undir kapp- j Kelly, S. B. Stefánsson, Sigurgeir
hlaupin á íslendingadaginn. En á' Bardal. Guðm. K. Stephansson, IV.
stríðstímum er ekki vel hægt, að Thorsteinsson og Sam. Johnson, all-
reiða sig á alt, sem berst í skeytum.1 ir með eitt hámark hvcr til síns á-
gætis.
piltunum og metnaður ekkí svo lít-
ill og er hvorttveggja slíkt nauð-
synlegt i hvers konar samkepni, —
ekki hvað sízt í íþrótta sgmkepni.
Mikið mun á ganga á Hofmanna-
fleti I
íþróttamót íslendingadagsins —-
verður okkur til sóma.
* * #
Verður dansað? Já, maður 1 if—
andil Það má nú svo sem ekki
sleppa uppáhaldsskcmtuninni unga
fólksins, sem um langan tí'T.a liefir
verið að iðka og læra alla liina
helztu nýtízku dansana: Fox Trot,
Tango, Turkey Trot, Bunny Hug,
y.ig Zog Rag, Fandango, Gaby Glide,
Gristy Bear og aðra slíka óviðjafn-
anlega og stórfræga dansa. En ekki
nóg með það: Heyrst hefir og að
einn mikilsvirtur landi vor, sein er
bæði latínulærður og skáldmæltur
vel, væri að kenna nokkru öldruðu
fólki Vikivaka, sem hann ætlaðist
svo til að það dansaði á Islendinga-
daginn.
Verður dansað? En sú spurningt
Eins og nokkuð geti verið alfull-
komið án dansins!
* * *
Umsóknir um þátttöku í hinum
ýmsu iþróttum, er undir dómþing-
há iþróttasambandsins heyra, verða
að vera komnar til ritara íþrótta-
nefndarinnar H. J. Pálmasonar fyr-
ii 21. þ. m. Hverri umsókn verður
að fylgja 25 cents sem þátttökugjald.
* * *
Hver mun hreppa bikarinn?
Guðmundur glímukappi Sigur-
jónsson æfir drengi sína í Sleipnir
kappsamlega í islenzku glímunni.
Má vænta að hún verði bæði fögur
og knálega sótt að þessu sinni. —
Margur girnist beltið góða?
Barnasýning verður sem að vanda.
Hefir nefndin gjört ráðstafanir til
að fá dómendur, sem sérstaklega
eru til þess færir að dæma um ung-
börn; og verða sem áður þrenn
verðlnun veitt, cn nð þcssu sinnl
vandaðri en nokkru sinni áður.
Mæður, Jiér sem ungbörn eigið,
komið með þau á sýninguna! Barn-
c.nginn, Jió hann sé óinálga, á heimt-
ingu á því, að fá að njóta réttar
síns. Eða finst ykkur það ekki,
(konur góðar?
* * *
Verðlaun verða veitt fyrir feg-
urðardans og fegurðarglímu. Enda
talsverður skyldleiki með Jjeim í-
þróttum.
* * #
íslendingadagsnefndin hefir látið
búa til mjög smekklega einkennis-
hnappa, sem nota skal á hátíðinni,
— ekki þó einasta hér, heldur og
hvar sem íslendingadagur er hald-
inn þann 2. ágúst 1915. Á hverjum
hnapp eru brezki og íslenzki fáninn
krosslagðir. í efra vikinu milli fán-
anna er mynd íslenzku frelsishetj-
unnar Jóns Sigurðssonar; en milli
stanganna áritunin: “2. ágúst 1915”;
aftur er “fslendingadagurinn” áletr-
ur, sem bogi yfir flöggunum og
myndinni. —
* * *
Þær forstöðunefndir íslendinga-
daga, sem mundu vilja fá Jjcssa
linappa, ættu að senda pantanir til
Á. P. Jóhannssonar, 796 Victor St.,
hér í borginni. Hnapparnir eru
mjög ódýrir, og séu margir pantaðir
í einu er talsverður afsláttur gef-
inn.
Nefndin.
lslendingadagurinn er allsherjar
íþróttamót Vestur-íslendinga.
íþróttafélögin
ýmsar iþróttir. -
sannleikur.
æfa kappsamlega
- Það er skeytalaus
Margan grunar að þessi hámörn
verði úr sögunni eftir næstkomandi
íslendingadag. Það er kapp í þeim
NÝ VERKSTOFA
Vér erum nú færir um að taka á
móti öllum fatnaði frá yður til að
hreinsa fötin þín án þess að væta
þau fyrir lágt verð:
Suits Steamed and Pressed 50c
Pants Steamed and Pressed 25c
Suits Dry Cleaned.$2.00
Pants Dry Cleaned...50c
Fáið yður verðlista vorn á öllum
aðgjörðum skófatnaðar.
Empress LaundryCo.Ltd.
Phone St. John 300
COR. AIKENS AND DUFFERIN
Sérstök kostabotS á lnnanháss
munura. KomlTS tll okkar fyrst, þltJ
muni15 ekki þurfa ats fara lengra.
Starlight New and Second Hand
Furniture Co.
50:i—505 NOTIIB DASIE AVEIVIJE.
TalNlral Garry 3884.