Heimskringla - 14.10.1915, Síða 7

WINNIPEG, 14. OKT. 1915.
HEIMSKRINGLA.
BLS 7
Heimsstríðið og trú-
málin.
Eftir 6. Hjaltason.
I.
Heimsstríðið er engin gaðsafneit-
unar-ástæða.
Stríð hefir mátt heita daglegt
brauð á allri mannkynsæfinni, og
samt hefir mannkynið alt af meira
eða minna haldið fast við trúna á
guðdóminn. Skoðað stríð og aðrar
stórplágur eins og refsingu senda af
reiði hans, eða þá reynslu senda af
kæreik hans, eins og “æfiskólans í-
þrótt harða”, ætlaða til að efla
mannsandann og vekja hjá honum
löngun æðra lífs; og stríð virðast
oft frelsinu fylgja, en frelsið þykir
oft mesta hnossið. Þetta stríð er nú
að vísu stórmerkilegasta striðið,
sem sögur fara af; en mannkynið
hefir nú aldrei heldur verið eins
margt. Samkepnin aldrei eins mikil,
samgöngurnar aldrei eins marg-
breyttar, og hergögnin aldrei eins
mörg og mögnuð eins og einmitt nú;
kristindómsleysið i mesta menning-
arlandinu komið á mjög hátt stig
(sjá ^íietzsche og andans bræður
hans), svo við öllum skelfingum
mátti búast. Og svo bætist nú við,
að mentunin er víða hjartalaus
gáfnadýrkun, og fagra listin form-
leikur tómur, sem fegrar oft það sem
verst er.
II.
Hver segir oss annars, að guði þurfi
að vera svo ant um mennina?
Hver segir oss, að vér séum svo
dýrmætir í alheimsbúinu? Hver
kendi oss að krefja og biðja drottin?
Hver kendi oss, að vér værum börn
hans öðrum verum fremur? Hver
sannfærir oss um, að vér séum ekki
einhver lang-vesælasta skynsemdar-
skepnan í alheiminum?
Ekki get eg séð, að eintóm vis-
indaleg skoðun gjöri það. Sam-
kvæmt henni erum vér nú að vísu
langvitrasta dýrið á jörðinni; en
varla er maðurinn dygðugri eða
sælli en dýrin, sízt að því skapi,
sem hann er þeim vitrari.
1 manninum er næsta merkilegt
samsvörunarleysi milli vitsins ann-
arsvggar og sælunnar og dygðanna
hinsvegar. Hann vex í þekkingunni,
en ekki i mannkostum að þvi skapi.
Tilfinningar hans eru alt af í erjum
við skynsemina, og hvatirnar eru
það eins við heilbrigðislögmálið;
og æðstu hugsjónirnar segja oft
bæði hvötunum og heilsureglunum
stríð á hendur.
Geðveikin sækir mest á gáfuð-
ustu þjóðirnar, virðist hún lika
heldur vaxa með menningunni.
Ekki er betur ástatt með manns-
likamann en sáliúa. Heilablóðföllin
t. d. votta það, að heilinn er ekki vel
gjörður. Dýrsheilinn er þar að til-
tölu sterkari, og alténd margar teg-
undir dýra virðast vera færri sjúk-
dómum undirorpnar en maðurinn.
Það er hægt að hugsa sér manninn
miklu fullkomnari, hugsa sér miklu
meira samræmi í öllu lífi hans. Trú-
brögðin, einkum vor, hafa annars
lengi haft veður af þessu ósamræmi
manneðlisins; þess vegna tala þau
um tapaða Paradís og horfið sak-
leysi, um endurfæðing og frelsun, o.
s. frv. Það er alténd hægt að segja
en örðugt að sanna, að þetta sé nú
ekkert annað en heilaspuni; mað-
urinn hafi verið ennþá aumari og
verri i fyrstunni, honum sé alt af að
fara fram.
Já, framþróun er auðvitað til, en
of mikið hefir verið úr henni gjört,
það sýnir öldin núna. Og álit
margra lækna, t. d. Steingrims i fyr-
irlestri hans “Heimur versnandi
fer”, bendi á, að framþróunin geng-
ur heldur skrykkjótt, bæði í einu
sem öðru.
Og ekki trúi eg því, að þetta bless-
að mannkyn sé mesta meistaraverk-
ið skaparans, fgrri en eg get trúað
“Njólu” eða öðrum jafn bjartsýnum
kristindómi, og samt tæplega, þótt
eg gæti það. Annars eru það nú trú-
arbrögðin ein, sem kenna oss, að
maðurinn sé meira virði fyrir guði
cn dýrin og plönturnar, og að guð
geti ráðið við alt. Það var Kristur
einn sem sagði: ‘ Svo elskaði guð
heiminn” o. s. frv. Það var hann
einn sem sagði: “Faðir, alt er þér
mögulegt”.
III.
Er heimsstríðið syndahegning?
Það halda margir trúmenn.
En stríðið getur að eins verið
hegning fyrir þá, sem eitthvað valda
því eða breyta illa á annan hátt, —
en alls ekki fyrir börn eða sakleys-
ingja. En einmitt þess háttar fólk
fær einna sárast að kenna á efleið-
ingum stríðsins. En hverjir valda
striðinu? Eru það nú bara keisarar,
lcongar og aðrar stjórnir, hershöfð-
ingjar og auðkýfingar? Nei, þeir eru
fleiri, það eru allir, sem tala eða
gjöra rangt svo um muni.
Vér þurfum ekki að leita að
dýpstu rótum stríðsins út fyrir
landsteinana. Þær eru i sjálfum oss
eins og í öllum öðrum þjóðum. Alt
ilt lyndi, öll öfund, ágirnd og heipt,
alt dramb og hatur, og öll kúgunar-
fyrirlitning; þetta eru nú aðalrætur
bardaganna. — Ekki að eins of mik-
ið heldur einnig of lítið sjálfsálit
eru líka einhver hættulegasta stríðs-
orsökin. Heiptin verður altaf heit-
ust og langvinnust hjá þeim, sem
þykjast fótumtroðnir verða. Sigur-
vegararnir fyrirgefa fremur en sigr-
aðir. Elskan ein auðmýkir loksins
að gagni, en láum ekki þjóðunum,
sem berjast. Vér lifum altaf i friði
og þekkjum ekki hermensku né
hernað. En hefir friðurinn gjört oss
friðsamari, mannúðlegri, ráðvand-
ari og drenglyndari, en herþjóðirn-
ar? Það sézt nú bezt bráðum. Dýr-
tíðin sverfur hart að smælingjum
kaupstaðartna. Ætli ríkir seljendur
vorir varist nú að hafa neyð þeirra
fyrir fcþúfu? Ætli þeir verði nú
svo mannúðlegir, að láta eitt ganga
yfir alla? Eða þá svo hvggnir að
sjá og skilja, að fótumtroðnir og
smáðir litilmagnar eru allra manna
hættulegastir, bæði fyrir þjóðfélag
og mannfélag,
Oss hrýs með réttu hugur við hinu
heimskulega hatri milli hámentuð-
ustu þjóða heimsins núna. —
En flokkar vorir skamma hver
annan með líkum orðum og enskir
og þýzkir hVerjir aðra. Og er þessi
smái og stóri orðahernaður ókristi-
legur og brennimark á menning 20.
aldarinnar, hvað þá nú hinn hern-
aðurinn. En orð geta af sér verk,
þegar varir minst. Vígamóðsglóðin
vor lifir enn í öskunni og gneistar
úr henni geta þotið upp og orðið að
háli, ef ógætilega er sparkað i hana.
IV.
Sjálfsréttlætingin er versta sjátfs-
álitið.
Aðalmein og höfuðskömm heims-
menningarinnar er þessi hugsun
þjóðanna: Vér einir höfum á réttu
að standa. Svona hugsar sérhver
hernaðarþjóðin og hlutlausu þjóð-
irnar reyndar líka. Það er ósköp að
heyra, hvernig til dæmis bardaga-
þjóðirnar réttlæta alla breytni sina
hver við aðra. Og sé nú allra mesta
og mentaðasta þjóðin verst í þessu,
þá tekur út yfir. Þá þarf ekki friðar
að vænta framar, þá er menningin
ekki mikils virði.
En er nú ekki svipuð sjálfsrétt-
læting í flokksstríði voru? Það er
annars líkt með einstaklingana og
þjóðirnar. Sárfáir játa og bæta brot
sin óneyddir. Og gjöri þeir það ó-
tilkvaddir, þá er játning sú talin
ragmenska eða slægð, eða stórhroki,
sem vill “gjöra sig merkilegan”.
En aldrei verður nokkur friður i
heiminum, fyrr en bæði þjóðirnar
og einstaklingarnir sjá og játa brot
sín hver fyrir öðrum, eða að minsta
kosti bæta drengilega fyrir þau.
Vilji til dæmis sá, sem hafði fé
eða sóma af öðrum ekki biðja hann
fyrirgefningar, þá verður liann þó
að minsta kosti að bæta honum ó-
réttinn að fullu i verki eða orði. —
Svo með þjóðir sem einstaklinga.
V.
Er til nokkurs, að biðja guð að láta
til sin taka?
Vorkunn er mönnum, sem svona
spyrja. Því það er nú margbúið að
biðja hann um að skakka leikinn.
Enn ennþá ber ekki á því, að hann
gjöri það.
Brezkir hermenn í skotgröfum með Serbum.
: v . ..
Serbar hafa hvab eftir annaí5 hrakií Austurríkismenn burt úr landi sínu
og hefur einkum í seinni tíb verib ab þakka brezkum herforingjum, sem
komu til liSs vib þá, meb fleiri hermönnum og voru mest sjómenn og höföu
meí sér fallbyssur á skipunum.
Nytsemi bænarinnar ætti samt
enginn skynsamur maður að efast
um. Kjarninn í allri almennri trú
er jafnan sá, að til sé alheimsstjórn,
sem er, ef ekki ástríkur faðir allra,
þá samt vinur vina sinna, auðvitað
ekki síður en allir nýtir menn. Gjör-
ir það gott hún orkar.
Vonandi er að almáttugur guð
sendi nýjan umskapandi kærleiks-
á milli. Og núna í seinasta blaði
Heimskringlu greindum vér frá því,
er loftskeyti voru send frá Arling-
ton, skamt frá Washington, til Pearl
Harbor á Hawaii eyjum, í miðju
Kyrrahafinu, og eru það 4,600 mílur
vegar. En maðurinn, sem tók við
skeytinu i Hawaii, þekti málróm vin
ar síns, sem sat við telefóninn í Ar-
lington, 4,600 mílur i burtu.
Við fréttaritara einn, sem kom að
eld inn í heiminn, annaðhvort með
nýrri frainþróun, eða þá úr æðrajfinna Tesla, farast honum orð á
heimi; eld, sem endurskapar trúar-j þessa leið:
lífið, t. d. kristindóminn; því krist- Að það sé mögulegt að senda
ndómurin þarf vist að taka mikl- mannsröddina, ekki einungis 5,000
um stakkaskiftum, ef hann á að geta|inílur, heldur þvert yfir hnöttinn,
skapað algjörðan heimsfrið. Hann j var eg búinn að sýna í Colorado ár-
verður þá t. d. að geta sannfærtjið 1899, og því til sönnunar vil eg
heiminn um, að hernaður sé syndjbenda á grein eftir mig í blaðinu
gegn Kristi. Og um hitt, að Kristurj Electrical World hinn 5. maí 1904,
sé verulegur guðdómur, sem allirjog var það lýsing á tilraunum, sem
megi til að hlýða. Og loksins verð-j eg var búinn að gjöra árið 1899. Og
ur kristindómurinn að knýja sér-jbenti eg þar á atriði, sem verða
hverja þjóð til að krefja sjálfa sig j miklu þýðingarmeiri en tilraunirn-
reikningsskapar, svo að hún sjái ogjiir skýrðu frá. Eg benti á, að menn
játi syndir sínar og það eins i við-igeta miklu betur leitt breytingar
skiftum sínum við aðrar þjóðir, mannsraddarinnar í gegnum jörð-
Hvenær ætlarðu að
spara ef þú gerir
þaÖ ekki núna?
Þau laun þín eða tekj-
ur aukist án efa, aukast
útgjöld þín einnig og
mörgum finst öllu meira
um það. Nú er því tfminn að byrja sparisjóð, og er
sparisjóðsdeild TJNION BANK OF CANADA staðurinn
að geyma hann.
Byrjið með þvf aukafé sem þið nú hafið með höndum,
hvaða upphæð niður í einn dollar gefur vexti.
OP CANADA
LOGAN AVE. OG SARGENT AVE., 0TIB0
A. A. Walcot, bankastjóri
einkum veikustu þjóðirnar. Og gjöri
ijóðirnar þetta, og biðji og starfi
svo í anda Faðirvorsins, þá hjálpar
bænin eitthvað meira eða minna.
En þegar sjálfréttlætisfullar þjóð-
ir biðja um sigur eða frið, þá hefi
eg enga trú á, að þær bænir dugi
neilt.
Það er sannieikur í kýmnismynd-
nni, sem kom i einhverju útlendu
blaði árið sem leið: Pétur postuli
leit yfir allan djöfulgang þjóðanna
og sagði: “Hér með yfirlýsi eg því,
að liiinnaríki ætlar hlutlaust að
vera”. Hætt við að alheimsstjórnin
fyrirliti hefndarbænir allar.
Það er inikill eilifur sannleikur í
versum Hallgríms í 34. Passíusálin-
inum: ,
“Óvinum ills þó óskir hér”, — og
“Vpplýstu hug og hjartað mitt”.
Eg held það veitti ekki af, að setja
aau inn í alténd stærri trúarjátning-
rnar. En þó samt ennþá fremur,
iótt örðugra sé, inst i hjörtu mann-
anna. (Niðurl.).
— (Nýtt Kirkjublað).
ir en þeir, syn það er ætlað. Það
þarf ekki annað en setja stöðvar
mínar í samband við telefón mið-
stöðina i New York borginni, og þá
getur hver, sem teiefón hefir, talað
við kunningja sína, hvar sem er um
heiminn, án þess að nokkra hreyf-
ingu þurfi að gjöra á telefón áhöld-
um hans. Þetta hefir verið nefnt
Tesla’s World System” (heimskerfi
Tesla). Á sama hátt ætla eg að senda
myndir og mannsgjörvi, svo að á-
skrifandinn -sá, er við skeytinu tek-
ur) heyri ekki einungis röddu
mannsins, sem talar við 'hann, held-
ur sjái hann um-leið augliti til aug-
litis, meðan hann er að tala við
hann. Nú er það orðið daglegt. að
senda myndir af mönnum með raf-
skeytunum (þráðunum). Hafa m--g
ir uppfindingamenn starfað að þvi,
en fremstur þeirra allra er þó pró
fossor Korn frá Munchen.
Verkfæri hans má setja i samhand
við þráðlausar rafskeyta stöðvar, og
á öðrum þráðlausum móttökustöðv-
um kóma orðin og myndirnar fram,
hvar í heimi sem er. Eg hefi tekist
þetta á hendur í von um, að gjöra
dagblöðum landsins mikið gagn með
þessu. Frá einhverjum vígvellinum
í Evrópu mætti senda mynd af or-
ustunni eða hvaða atburði sem er, á
5 mínútum til New York, ef að hin
réttu verkfæri væru við hendina.
Þetta hefði það fram yfir virsend-
’ngarnar, að hljóðið eða myndin
fer þessa leið á einu augnabliki, þar
sem allra handa tafir eru óumflýjan-
legar, þegar vírskeyti eru send. —
Eins og eg er búinn að segja mönn-
um, fer straumurinn beina leið í
gegnum jörðina með ósegjanlegum
1 raða; en þó minkar hraðinn og
verður sem ljóshraði, þegar komið
er 6,000 mílur, en véx svo aftur og
verður ómælanlegur, þegar hann
lcemur á móttökustöðvarnar.
Það er alt saman dásamlegt þetta.
Þráðlaus skeyti koma og steypast
> fir mannkynið sem hvirfilbylur
þenna og þenna daginn. Áður en
langt líður verða — við skulum
segja — 6 stórar stöðvar fyrir þráð-
laus loftskeyti í heimskerfinu, sem
tengja saman alla íbúa heimsins, svo
að þeir geta bæði talað saman og
séð hver annan um leið. Það er á-
reiðanlegt, að þetta kemur, — kan-
ske fyrri en flesta varir.
Áskorun.
til samskota fyrir "National Patrio-
tic Fund.
Nicola Tesla um þráð-
laus loftskeyti.
Nicola Tesla í Bandarikjunum er
víst annar frægastur uppfindinga-
maður heimsins, næstur Edison
gamla. Hann er rafurmagnsfræðing-
ur, sem lengi hefir verið þektur um
ellan heim, og hefir unnið að því í
mörg ár; hann hefir verkstæði
mikil og er nú að reisa þráðlausar
fregnskeytastöðvar á Long Island,
(g kveðst vonast eftir að geta gjört
það að einni miðstöð þráðlausra
skeyta um himinn.
Hann auglýsti hinn 2. þessa mán-
aðar, að hann hefði fengið einka-
leyfi á uppfinding nýrri, sem kæmi
i veg fyrir öll áhrif lofts eða þruma
á þráðlausar rafsendingar (static
influence), sem inenn væru svo
liræddir við og hefðu átt svo erfitt
með að yfirstiga. Og fyrir þessa
uppfindingu gætu nú þúsundir
manna talað saman í einu milli
tveggja loftskeytastöðva og það yrði
mögulegt fyrir þá, sem töluðu sam-
an, að sjá hvor annan, hversu löng,
sem leiðin væri á milli þeirra.
Fyrir 11 árum síðan sagði hann
það fyrir, að menn myftdu bráðlega
geta talað saman i gegnum loftið og
að kunnugir menn myndu geta
þekt rödd þeirra kunningja sinna,
sem töluðu við þá, þó að langt væri
ina en vírinn, sem til þess er notað-
ur. Það er erfitt að gjöra það skilj-
anlegt fyrir alþýðumönnum; en
það er margsannað, að það er ekki
erfiðara að senda skeytin í gegnum
jörðina, heldur en að senda þau eft
ir vírspotta, sem strengdur er í her-
bergjum manna, heldur léltara. —
Þessi dásandegi eiginleiki linattar-
ins mun verða ákaflega mikilsvarð-
andi fyrir alt lif hinna eftirkomand
kynslóða.
Og þessar tilraunir milli Wash-
ington og Honolulu munu verða hin
mesta hvöt fyrir menn, til að Ieggja
meiri stund á loftskeytase’dingar.
og inyndu þó verða það miklu frek-
ar, ef að menn skyldu lögmálið, sem
gjörir sendingarnar mögulegar. En
menn þekkja það ekki ennþá. Nú
eru full 15 ár liðin siðan það ,ar
sýnt og sannað, að menn gátu þe' a,
og þó er sem margir hinna færustu
manna ráfi í þoku, hvað þetta á-
Irærir.
Menn ætla, að utanað komandi
hreyfingar loftsins (static distur-
bances) hindri skeytið á leiðinni og
ónýti alveg skeytið. En það er nú
i.ynt orðið, að þær gjöra ekkert af
þessu, geta ekki gjört það, ef að
sendingar og móttökutólin eru í
góðu lagi. Rétt nýlega hefi eg lýst
þvi í einkaleyfis skýringu, að send-
ipgin á leiðinni er algjörlega ósnert
af hreyfingum loftsins, —svo að
hlusti menn með telefónpípu, þá er
algjör þögn, þó að þrumur og eld-
ingar séu í nágrenninu,— það hefir
engin áhrif á plötuna i- heyrnarpíp-
unni. En i vanalegri telefón sam-
ræðu heyra menn allra handa há-
vaða. Að senda rafurmagn, svo að
hreyfingar loftins hafi engin áhrif á
það, hefir margt fleira með sér, og
eitt er það, að þannig má senda tak-
markalaust afl með mjög litlu tapi.
Annað, sem menn hafa á móti
þessu, er það, að þa'ð verði öllum
opinbert, sem talað er í þráðlausum
skeytum, og ómögulegt að lialda
því leyndu. En eg segi að þetta sé
vitleysa ein, að reisa þessa mótbáru,
þegar það er margsannað með til-
raunum, að jörðin er miklu hent-
ugri og betri til að flytja rafsend
ingar, en nokkur virþráður getur
verið. Samtal með þráðlausum raf-
skeytum getur verið eins leynt og
dulið sem hugur manns.
Eg hefi sjálfur reist stöðvar fyrir
þráðlaus skeyti, til þess að koma
sambandi milli aðalstöðva heimsins.
Og frá þessum stöðvum minum geta
hundrað menn talað í einu við
kunningja sina, án þess nokkur mað
ur geti heyrt , hvað þeir segja, aðr
J. J. BILDFELL
FASTEIGNASALI.
InioD Bank 5th. Floor >o. 520
Selur hús og lóhir, og annaó þar aó
lútandi. Útvegar peningalán o.fl.
Phone Main 2685.
PAUL BJARNASON
FASTEIGNASALI.
Selur elds, lífs, og siysaábyrgt* og
útvegar peningalán.
WYNYARD,
SASK.
J. J. Swanson
H. G. Hinriksson
J. J. SWANSON & CO.
fasteignasal.au og
peninjca mitilar.
Talsími Main 2597
Cor. Portage and Garry, Winnlpeg
Graham, Hannesson & McTavish
LÖGFRÆÐINGAR.
907—908 Confederation Life Bldg.
Phone Maln 8142
WINNIPBQ
Arni Anderson E. P. Garland
GARLAND & ANDERSON
LÖGFRÆÐINGAR.
Phone Main 1561
SOl Electric Railway Chamber*.
Dr. G. J. GISLASON
Phynlclan and SorgeoB
Athygli veitt Augna, Eyrna og
Kverka SJúkdómum. Asamt
innvortis sjúkdómum og upp-
skurói.
18. South 3rd St.» Grand Forka, N.D.
Dr. J. STEFANSSON
401 BOVU BUIL.DING
Hornl Portage Ave. og Edmonton St.
Stundar eingöngu augna, eyrna,
nefog kverka-sjúkdóma. Er aö hitta
frá kl. 10 tll 12 f.h. og kl. 2 til 5 e.h.
Tnlslml Mnln 4742
Helmlll: 105 Ollvla St. Tal«. G. »1»
Nú er þegar byrjað liið annað ár
stríðsins og sjá menn ekki fyrir
enda þess. Fyrir ári siðan kom eng-
um manni til hugar, að 15. septem-
ber i ár yrði Canada búið að senda
yfir Atlantshaf nærri hundrað þús-
undir manna, og að nærri eins inarg-
ir væru búnir til að fara á eftir, ef
að þörf gjörðist. Þessi þáttaka Can-
ada i striðinu kemur fyrst og fremst
af þegnhollustu og föðurlandsást í-
búanna. En það, sem gjörði svo
mörguin mögulegt að fara, var Nat-
ional Canadian Palriotic Fund.
Þessi hin mesta og heiðarlegasta
góðgjörðastofnun styður og hjálpar
nú tuttugu þúsund fjölskyldum her-
ir.anna þeirra, sem farnir eru héð-
an yfir Atlantshaf, til að berjast með
Bretum. Þessir menn hafa þangað
farið í fullri vissu um það, að Can-
ada búar, í fjarveru þeirra, annist
og líti eftir konum þeirra, ekkjum
og ungum börnum, og láti þau ekki
skort eða nauð líða.
En nú heyrum vér, að gjöldin séu
farin að verða ærið þung á sjóði
lessum, þvi að mánuðina júní og
júlí þurfti að leggja fram $700,000.
Sjóður félagsins gengur því til þurð-
ar, svo að miklu nemur, og hefir
framkvæmdarstjórn hans þvi ekki
séð annan veg, en að skora að nýju
alþýðu manna, að leggja fram ný
tillög til sjóðsins.
Það eru margir sjóðir þarfir og
góðir, sem vert er að styrkja; en af
öllum sjóðum landsins megum vér
3Ó sízt láta þennan þverra eða til
iurðar ganga. Það er skylda stjórn-
irinnar að vopna, útbúa og viðhalda
hermönnunum. En engan dollar
leggur hún til Patriotic Fund. Sá
sjóður og starf hans hvilir eingöngu
föðurlandsást og göfuglyndi Can-
ada þjóðarinnar. Þúsundir hug-
rakkra og hraustra manna eru að
berjast fyrir oss, sem hcima sitjum;
þeir höfðu óbifanlega trú á því, er
vér sögðum þeim, þegar þeir fóru:
“Farið nú, — vér skulum sjá um
konur yðar og börn!”. Það væri æ-
varandi smán og óvirðing fyrir oss,
ef að vér létum heit þessi bregðast.
Félag þetta hefir aðalaðsetur sitt
í Ottawa, og smærri deildir og félög
um allar bygðir Canada veldis, og
sannarlega á það skilið, að menn
leggi þvi allan þann stuðning og
alla þá hjálp, sem oss er mögulegt i
þessu áríðandi og sívaxandi starfi,
sem það hefir íekist á hendur.
Ottawa, 1. sept. 1915.
Tnlsfml Main r.»02
Dr. J. G. SNÆDAL
TANNLÆKNIH
Suite 313 Enderton Block
Cor. Portage Ave. og Hargrave St.
Vér höfnm fullar birgölr hreinusta lyfja
og meöala, Komiö meö lyfseöla yöar hin^-
aÖ vér gerum meönlin nAkvmmleva eftir
Avfsan læknisins. Vér sinnnm utansveita
pönnnum og seiinm giftingaleyfí,
COLCLEUGH & CO.
Nutre Dame Ave. A Sberbrooke 9t.
Phone Garry 2690—2691
FÍNASTA SKÓVIÐGERÐ.
Mjög fín skó viógerö á metSan þú
bíóur. Karlmanna skór hálf botn-
aóir (saumaó) 15 mínútur, gútta-
bergs hælar (don’t slip) eóa leóur,
2 mínútur. STEWAHT, 103 Pnelflc
Ave. Fyrsta búö fyrir austan aöal-
stræti.
SHAW’S
Stærsta og elsta brúkaöra fata-
sölubúöin í Vestur Canada.
479 Notre Dame Avenue
GISLI GOODMAN
TINSVIini H
Verkstæbl:—Hornl Toronto St. og
Notre Dame Ave.
Phone
Garry 2088
Helmllla
Gnrry 800
A. S. BARDAL
selur likklstur og annast um útfartr.
Allur útbúnaliur sá besti. Ennfrem-
ur selur bann allskonar minnlsvarfta
og legsteina.
813 Sherbrooke Street.
Phone Garry 2162 WINNIPBQ.
MARKET HOTEL
146 Frincess iát.
á mðtl markaftlnum
Bestu vlnföng vlndlar og aöhlyn-
ing góö. Islenzkur veillngamall-
ur N. Halldorsson, lelftbelnlr 1»-
lendlngum.
P. QTONNBL, elgandl WINNIPKG
FURNITIIRE
jV
on Easy Payments
I *
OVER-LAND
MAIN & ALEXANDER