Heimskringla - 02.11.1916, Blaðsíða 5

WINNIPEG, 2. NÓYEMBER 1916
heimskringla
BLS. I.
Árni Eggertsson um sæti f borgar-
róðinu; sæti það er svipað eins og
róðgjafastaða í fylkisstjórninni og
' eitir þeim, sem þar eiga sæti, afar-
mikil áhrif á öll starfsmól borgar-
mnar. En jafnvel þá unnu margir
íslendingar ó móti kosningu hans,
svo að hann beið ósigur með litlum
atkvæðamun.
Mér finst þetta benda ó, að landar
vorir kjósi helzt að varna því, að
vér náum hér nokkrum atvinnuleg-
um eða öðrum áhrifum f bæjar-
stjórninni, og meðan svo gengur,
verðum vér ekki metnir af hérlendu
þjóðinni eins og eg tel nauðsynlegt,
að við séum metnir, til þess að vér
náum þeim áhrifum, sem tryggi okk-
ur vel launaðar stöður og aðra at-
vinnu í landinu.
Sá eini Islendingur, sem hefir átt
Ijví láni að fagna, að ná nokkurn-
'eginn eindregnu fylgi íslendinga í
framsóknarbaráttu sinni, er Hon.
fhos. H. Johnson. Það fylgi hafði
hann víst áreiðanlega við síðustu
fylkiskosningar. Hugsum okkur, aö
fyrir tviskifting fslendinga hefði
hann þá tapað kosningu, þó hefði
hann að sjálfsögðu ekki orðiö ráð-
gjafi opinberra verka, og þá hefði að
líkindum ekki lieldur vinur okkar
Þorsteinn Borgfjörð haft þau at-
vinnuráð við þinghússbygginguna,
sem hann hefir liaft þar nú á annað
ár. Hvað hefði þá orðið um atvinnu
fyrir þann fjölda fátækra fjölskyldu
rnanna af okkar þjóðflokki, sem
hann hefir veitt þar atvinnu?
öll framför f heiminum er háð því,
að sonurinn hafi frumlegri hyggju
en faðirinn, og að dóttirin nái ljós-
ari skilningi á tilverunni og tilgangi
hennar heldur en móðir hennar
hafði. Með öðrum orðum: að hver
ný kynslóö fái sjón á einhverjum
niikilvægum sannleika, sem eldri
kynslóðir ekki hafa komið auga á.
Eg vona, að okkar uppvaxandi kyn-
slóð nái sjónar á þeim sannleik, að
einangrun þjóðflokksins fió hér-
lendu þjóðlffi miði ekki til framtíð-
arheilla.
Einn aðal-ókostur okkar Islend-
inga er það, að við erum ekki það,
sem á hérlendu móli er nefnt; 'Pub-
lic Spirited Men’. Okkur virðist vera
ógeðfelt, að samlaga okkur öðrum
meðborgurum okkar, eða að vinna
með þeim að framgangi félagsmál-
anna eins og við ættum að gjöra.
Þetta hindrar þroska okkar og vel-
megun. Á þessu vildi eg að breyting
gæti orðið, og þess vegna vil eg nú
mælast til þess, að þér foreldrar, sem
hafið umsjá og ábyrgð á uppeldi og
mentun hinnar uppvaxandi kyn-
sióðar, leggið lið ykkar til þess, að
innræta hjá henni þann ‘Public
Spirit’, sem örvi hana, þegar hún
nær fullorðinsárunum til þess að j
vinna með áhuga og í einingu vié
aðra samborgara hennar að öllum
lieim málum, sem miða til þess að
auðga og efla hvern þeirra sem ein-
stakling og land vort alt í heild
sinni.
ALLIR FÚSIR AÐ FARA.
!*' ______________
Þess liefir verið getið, að japansk-
ur prins einn gekk nýlega fram fyr-
ir keisara Japana og bað um leyfi
til að fara í stríðið og berjast með
ltússum móti bjóðverjum. Prins
þessi hafði þó barist snarplega móti
Rússum, þegar stríðið var milli
•Tapana og Rússa; en nú var svo
hreytt, að hann vildi leggja líf sitt
við þeirra lff. Keisari varð vel við
hón hans og vildi ekkert letja prins-
inn eða banna honum förina, en
vildi jió ráðgast um þetta við ráð-
gjafa sína,
En er þeir fóru að ræða máliö,
hom jiað Upp, að ef stjórnin leyfði
Prinsinum áð fara, þá gæti hún
ekki baúhað öðrum, sem fara vildu.
En hpgur Japana var svo sterkur
nieð Bandamönnum, að ráðgjafarn-
ir töldu víst, að ef prinsinn fengi
leyfið, myndi heimingur allra full-
Vaxinna manna f Japan verða óðir
°g uppvægir að fara. Keisari varð
hvf að banna prinsinum ferðina;
en sagt er, að ekki verði hart á þvf
tekið, þó að hann kunni að laum-
ast burtu. — Og vfst er það, að tals-
vert margir Japanar eru að berjast
nreð Rússum, og eins hitt að stjórn
•iaiiana hefir boðið Bandamönnum
»ð leggja þeim iið, en þeir vilji ekki
!ara á stað, nema þeir liafi nokkur
hundruð þúsund af hermönnum. —
’eir vilji ckki fara á stað, nema þeir
geti látið eitthvað ganga.
Svar til E. E. Vatnsdal.
Herra ritstjóri!
Góðkunningi minn, herra E. E.
Vatnsdal, leitar í gegnum blað þitt
upplýsinga frá mér um það, hvernig
á því standi, að í Saskatchewan
fylkis reikningunum fyrir árið 1912
sé sýnd borgun fyrir vegabót f sam-
bandi við Section 9. og 4. T. 31. R.
11. W. 2. En þær Sectionir séu þar
ekki til.
í stuttu máli er um þetta þaö að
segja, að, eins og kunnugt er, þá er
vanaleg breidd á Townshippum 6
mílur. En þetta Township, 31,—11.,
er að því leyti undantekning frá
reglunni, að ]>að er að eins 4 mílur
Vantar sunnan á það 2 mílur.
Nú er Section 4. venjulega í suður-
jaðri á Townshippi. A hennar hlið
að norðan Section 9. Þar fyrir norð-
an Section 16.
Það er því þetta, sem villunni veld
ur, að í þessu vanskapaða Town-
shippi, er Section 16 á suðurjaðri,
þar sem vanalega er Section 4. Þar
næst norður af er Section 21, þar
sem annars vanalega er Section 9.
I reikningunum hefði því átt að
standa Section 16. og 21., þar sem nú
er Section 4. og 9.
Þetta er auðvitað vangá eða rit-
villa hjá einhverjum, sem hlut hefir
átt að rnáli við þessa vegabót. Hefir
ekki gætt þess, að í þessu tilfelli var
Section 16. fast suður við Township
lfnu, þar sem í öllum öðrum tilfell-
um er Section 4. að finna.
Vona eg nú, að á þessu geti herra
Vatnsdal áttað sig.
Vmislegt fleira kveðst hann hafa
fundið í þessum reikningum, sem
hann ekki skilji. Eg skal ekkert
rengja það. Grein hans ber það með
sér. Til dæmis lítur hann svo á, að
þar sem stafurinn S. stendur á und-
an Sectiona tölum, sé það skamm-
stöfun fyrir South, sem hann því í
grein sinni kallar “suður af”.
En þetta S. þýðir hvergi í vega-
bótareikningunum það sem hann
heldur. Það er skammstöfun fyrir
orðið Section.
Nærri má geta hvílíkum herfiieg-
um glundroða slíkur misskilningur
getur valdið.
Ef til vill væri rétt að geta þess,
að það stendur hvergi í reikning-
um þessum, að W. H. Paulson hafi
borgað út neina peninga í sam-
bandi við þessa umræddu vegabót,
þó þannig sé að orði komist hjá
herra Vatnsdal. Það þarf tæplega
að taka fram, að eg hefi aldrei haft
með höndum né borgað út eitt ein-
asta cent af vegabótafé þessa fylkis.
Þetta hélt eg að herra Vatnsdal væri
kunnugt, sem sjálfur hefir verið
verkstjóri í kjördæmi mínu. Eg
mælti með honum til þess starfs og
hélt því handa honum eins lengi og
mér var unt. En hann veit sjálfur,
að afskifti af borgun til hans eða
manna hans, hafði eg engin.
Skyldi nú, mót von minni, vinur
minn Vatnsdal ekki láta sér nægja
ofanskráðar upplýsingar, þá, til
vara, tek eg það fram hér, eitt skifti
fyrir öll, að eg er ófáanlegur til að
ræða um þessi reikningamál f blöð-
um, þó eg hafi gjört það í þetta
sinn.
Vel kannast eg við rétt kjósenda
til að leita upplýsinga hjá þing-
manni sínum og leggja fyrir hann
spurningar. Líka finn eg það skyldu
mína, að afgreiða alt slfkt eftir
bezta megni. En það á enginn
heimtingu á því, að eg leggi út í
reikninga þras í blöðum, sem gefin
eru út í öðru ríki. Þeir, sem í ein-
lægni æskja upplýsinga, í slíkum
efnum, vita líka vel, að það er
hvorki eðlilegasti né greiðfærasti
vegurinn.
En fari nú svo, að herra Vatnsdal
æski einhverra fleiri upplýsinga við-
víkjandi vegabóta reikningum í
kjördæmi mínu, þá býð eg honum,
eða öllu heldur bið hann, f allri vin-
semd, að fipna mig að máli, þar sem
mér yrði margfalt auðveldara að
skýra málin, heldur en með blaða-
gréinum,
Nægi hönuin ekkí þær upplýsíng-
ar, sem eg get þannig látið í té, býð
eg honum hér með að fara með hon-
um til Rcgina, honum kostnaðar-
laust, og skal eg þar ábyrgjast hon-
um greiðan aðgang að hverjum
vegabótareikningi og útborgunar-
skírteini, sem hann óskar, í öllu
mínu kjördæmi, og yfir alt tíinabil-
ið, sem eg hefi verið þingmaður.
Finni hann þar nú nokkuð það,
sem honum þykir grnnsamlegt, l>á
er hægurinn hjá, að leggja það fyrir
hina konunglegu vega-rannsóknar-
nefnd, sem nú situr í Regina, og lof-
ast eg til að vera honum hjálplegur
við að koma þvf þar á framfæri.
Svo þakka eg þér, hcrra ritstjóri,
fyrir vinsamlegt tilboð þitt, að birta
svar frá mér.
Leslie, 28. okt. 1916.
W. H. Paulson.
Nýjir kaupendur ættu aíí nota
sér kostaboð Hkr., sjá augl
Baldwin L. Baldwinsson
SEXTUGUR.
26. október 1856—26. október 1916.
OMNE SOLUM FORTI PATRIA
HÁLFT STÓRT-HUNDRAÐ ár hafa æfintýr grætt
úr ómældum tímanna sjóð
(og heimurinn sjálfan sig bramlað og bætt,
en blómgvast vor íslenzka þjóð),
frá stund þeirri, er sveinbarn eitt svefnmum frá
af sólu í starfsheim var kvatt.
Sá dugnaðarvargur varð drengurinn sá,
að dimmuna hann starfsviðjum batt.
Hann mældi aldrei tímann frá morgni til kvelds,
en miðaði hann aðeins við það,
sem þörf krafði vinnu — unz unnið var alt
og alt sett á tiltekinn stað.
Og elja og regla og útsjón og fjör
og afburðar kunnáttan sú,
að starfrækja andann, sem guð honum gaf,
til gæfulands var honum brú.
Eg heyrði eitt sinn, Landa einn, lýsa honum svo:
“Svo Iogandi er maðurinn ‘smart’
hann Baldwin L. Baldwinsson getur gert alt”.
Hann gert hefir — svo er víst — margt.
Og framsóknarmaður á fjölmarga lund,
hann frumbyggjum hollráður var,
og djarfur og hreinn og beinn hvívetna í,
og hjálpsamur, orðrækinn, snar.
Og hrókur alls fagnaðar, framkvæmdum jafnt,
í félagslífs starfinu hann var.
Og kappræður vantaði sykur og salt
ef sást ekki Baldwinsson þar.
Og engum er kunnugra um alt okkar brask
og enginn — ja, leitaðu að þeim! —
sem fleiri hafa handtök og liðsyrði lagt
í Landans garð vestur í heim.------
Vér vitum ei ennþá hver örlög vort brot
í alþjóða deiglunni fær.
Það er ekki búið að bræða það enn —
og Baldwin — sá frestur er kær.
Því öllum er helgast að standi það starf,
sem stofnsett af öllu því var,
sem sannast og göfgast í sjálfum oss bjó,
en sökkvi ei í botnlausan mar.
Því þrátt fyrir — þrátt fyrir altsaman — alt,
er íslenzk þín lífsbraut og verk.
Þótt starfið sé unmð á erlendri grund,
er eyfirzka náttúran sterk.
Hún knúði þig áfram til frama og fjár
og foringja-stafinn þér gaf. —
Vort land þakkar sæmd eftir sextíu ár,
því sæmdina ei fjarlægir haf.
Og vér, sem nú sitjum hér saman í kveld,
og sýnist oft hitt eða það,
með alskonar skilningi — alskonar trú
og alskonar? — guð veit bezt hvað!
— vér öll erum sammála og samdóma um það,
að samtíð vor styrks hjá þér naut,
og vottum þér emlæga alúðarþökk,
og árnum þér heilla á braut!-------
Hálft stórt-hundrað ár hafa æfintýr grætt
úr ómældum tímanna sjóð,
| frá stund þeirri, er sveinbarn í sólheim var fætt,
— sá sveinn var af íslenzkri þjóð.
Hann bjó sér til sögu í æfintýra ætt
í útlöndum ruddi sér slóð.
i Sú saga er ei öll skrifuð — ennþá ei hætt
þótt endi eg til Baldwins mitt ljóð.
Þorsteinn Þ. Þorsteinsson.
Tone Regulating a Specialty. Phone: Garry 4147
Gerald H. Steel
Útlærður að stilla Piano.
Tíu ár hjá Mason & Risch.
672 Agnes Street
WINNIPEG
Gjörir viö Pianos.
Alt verk ábyrgst.
æ .. ■ &
Reyndur og áreiðanlegur skraddari fyrir unga og gamla
i Islendinga.
H. GUNN & CQ.
NÝTÍSKU SKRADDARAR
Öll nýjustu snið og nýjustu fataefni ávalt á reiðum höndum.
370 PORTAGE AVE.
Fluttur frá Logan Ave.
WINNIPEG, MAN.
Phone: Main 7404
&
♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦+♦<♦♦♦♦»■♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦♦ + ♦♦♦♦♦ MH
£ Vér kennum
ff PITMAN
H Hraðritun.
Success
Vér kennum
GREGG
Hraðritun.
BUSINESS COLLEGE í
Horninu á Portage og Edmonton
Winnipeg - - Man.
DEILDIR AF SKÓLANUM FRÁ HAFI TIL HAFS.
♦t
§
♦♦
♦♦
♦ ♦
♦♦
♦♦
♦♦
♦♦
♦ ♦
♦♦
♦♦
♦♦
♦ ♦
♦♦
♦ ♦
♦■♦
♦ ♦
♦♦
♦♦
♦♦
Tækifæri
Það er stöðug eftirspurn
eftir fólki, sem útskrifast
hefir frá SUCCESS skólan-
um. Hundruð af bókhöldur-
um, Hraðriturum, Skrif-
stofustjórum og Skrifurum
geta nú fengið stöður. —
Byrjið í dag að undirbúa
yður. Takið tækifærin, sem
berast upp í hendur yðar.
I.eggið fé í mentun, — ef
þér gjörið það, þá borgar
það s\’o margfalda rentu, og
vandamenn yðar og vinir
verða stoltir af yður. —
SUCCESS skólinn er tilbú-
inn að undirbúa yður fyrir
tækifæiin.
SKRIFIÐ YÐUR
STRAX í DAGl
INN
Yfirburðir
Beztu meðmælin eru til-
trú fólksins. Það skrifa sig
árlega fleiri stúdentar inn i
SUCCESS, en í alla aðra
verzlunar skóla Winnipeg
borgar samantalda. Skóli
vor er æfinlega á undan öll-
um öðrum í nýjustu hug-
myndum og tækjum, sem
kenslunni við kemur. “Bil-
legir” og “Prívat” skólar
eru “dýrir” á hvaða “prís”
sem er. Allar vorar kenslu-
greinar eru kendar af sér-
fræðingum. Húspláss og á-
höld öll er margfalt betra
en á öðrum skólum. Stund-
aðu náin á SUCCESS skói-
anum. Ilann hefir gjört —
s u c c e s s i starfi sínu
frá byrjun. — SU(!CESS
vinnur.
SUCCESS skólinn heldur hæstu verðlaunum fyrir vélritun
í öllu Canada.
SKRIFIÐ YÐUR INN HVENÆR SEM ER.
Skrifið eftir skólaskrá vorri.
Success Business College,Ltd.
F. G. GABBUTT, Pres. D. F. FERGUSON, Prin.
Til B. L. Baldwinssonar
Á 60 ára afmæli hans 26. október 1916.
UNGUR gegnum brim og bo5a
Baldvin þessa komstu Ieið,
til að læra, leita, skoða,
löndin nema frjóf og breið.
Vígt af morgun vonar roða
við þér brosti fagurt skeið.
Þú varst snemma snar að verki,
snjall með dug og heilnæm ráð;
djarfur lyftir lýðs þíns merki,
lands við hjarta fanstu dáð.
Víkings ættar viljinn sterki
vann í sókn, af kappi háð.
Fram í broddi Frónskra lýða
fylgi þú oss veittir traust.
Mark þitt var að starfa, stríða,
stefna djarft og kvíðalaust.
Enn þá brennur æsku tíða
eldur, þó að komi haust.
Lengi forstu landa milh,
lýstir þjóð um höfin víð;
ýmsra fékkstu hrós og hylli,
hinna bitur orð og stríð;
örva hríðin hörð þó skilli
hélstu velli alla tíð.
Sex við tugi ára ýtur
enn þú prýðir landnáms reit;
hetja, lífs á hólmi nýtur,
hjör þinn glæstur jafnan beit!
Þökk og virðing því nú hlýtur
þú frá vorri bræðra sveit.
Þó að dómur lífsins laga
leggi hold í grafar skaut,
skýr þín verður skrifuð saga,
skærar rúnir merkja braut,
þar sem leið vor liðna daga
lá í gegnum strit og þraut.
M. Markússon.
JIFFY STARTER
fynr FORD Bifreiðar
HANDHÆGUR NÝR VEGUR.
Allir geta sett vélina á stað
með J i f f y.
Engri sveif að snúa í forinni
Engin áreynsla á úlnliðina.
Einfalt, rétt tilbúið, ábyggi-
legt og ódýrt.
Pris: $15.00
HANDHÆGUR NÝR VEGUR.
ROTHWELL & TRUSCOT
Western Canada Distributors.
290 GARRY STREET, WINNIPEG.