Heimskringla - 27.09.1917, Qupperneq 3

WINNIPEG, 27. SEPT 1917
HEIMSKKINGLA
8. BLAÐS1Ð4
h ■ IIJ -
Varaforingja má samt sem áður
hefja til æðri tignar, þó þeir sé að
gegna borgaralegum skylduverk-
um. Með bessum hætti var Beth-
rnann-Hollweg, kanzlari, smám sam-
an hafinn, til yfirforingja tignar,
þótt ibann á meðan skipaði borg-
aralegt embætti. Reglan er, að
varaforingjar eru einsársmenn, sem
gegna herþjónustu að eins eitt
ár í stað tveggja, sem heimtað er af
öðrum, sökum þess þeir hafa aflað
sér svo og svo mikillar mentunar.
Herinn í Bæjaralandi er að nokk-
uru leyti óháður Prússlandi, en
ekipulagið er nokkurn veginn hið
eama.
Lengi hefir verið kvartað um yf-
irgang og ofurdramb þýzkra her-
toringja. Peir þykja mestu oflát-
ungar, hvort sem þeir eru að gegna
skyldum sínurn, eða öðrum athöfn-
um, og troða oft á tilfinningum og
réttindum borgarastéttanna. Er
þetta orðin svo almenn regla, að
menn eru hættir að andmæla.
3>ar sem beðið er i einhverri röð,
eins og til dæmis þegar margir eru
að kaupa farbréf á járnbrautarstöð,
ryðjast þeir fram fyrir alla með
miklum ruddaskap, og eru menn
hættir að fá sér til orða.
Oft hefir það borið við á Þýzka-
landi, að foringjar lenda í einhverj-
um lítiisháttar deilumálum við al-
mennan borgaralýð, og eru þá ekki
lengi að hugsa sig um, en höggva
borgarana óðara niður. En allir
elíkir viðburðir skilja sár eftir.
111 meðferð foringja og undirfor-
ingja, sem hafa herþjónustu á
hendi, og þcir láta bitna á borgara-
lýðnum þýzka, hefir skapað á
Þýzkalandi rnegnan ímugust á
hernum og megnan ímugust á
prússneska hervaldskerfinu öllu.
Alls staðar eru foringjar þýzka
hersins látnir hafa forgangsrétt,
þegar um einhverjar virðingar er
að ræða. Stjórnin sýnir það hvar-
vetna, að hún metur hervaldið
meira en borgaralega valdið. Por-
ingjar hersins eru ávalt settir borg-
aralegum embættismönnum ofar
við allar virðingarathafnir. Helztu
kaupsýslumenn landsins og yfir-
leitt allir heldri menn þjóðarinnar,
leggja kapp á að gifta dætur sínar
inn í herinn. Hver ung stúlka, er
giftist foringja í þýzka hernum,
þykist liafa öðlast ágætt hlutskifti.
Nær því hver einasta fjölskylda
á Þýzkalandi á annað hvort sonú
sína í hernum, eða dætur giftar
hermönnum. í*að er litið upp til
hervaldsins sem æðsta valdsins í
landinu. Sá, sein vill koma sér vel
við stjórnina, verður fyrst að koma
«ér vel við herinn. Þegar um þetta
cr liugsað, er það engin furða, þó
hervaidið hafi náð öðrum etns
feikna tökum á þjóðinni og raun
hefir á orðið. Hervaldskerfið þýzka
hefir þjóðina í greipum sér.
61.
Ofurdramb hervaldsins.
Sfðara hluta nítjándu aldar rak
hvert stríðið annað, er Þjóðverjar
lögðu út í, og ávalt báru þeir glæsi-
legan sigur úr býtum. Árið 1864
háðu þeir sitt stutta stríð við
Dani og sviftu þá hertogadæmun-
um. Var það Þýzkalandi vitaskuld
afannikill ávinningur. En eigi er
unt að skoða þá herför á annan
veg en beina ránsför á hendur lít-
illi þjóð sem engin tæki hafði til
að verjast slíku ofurefli.
Tvoim árum síðar leggur Þýzka-
land aftur út í stríð, 1866. Þá bcrja
þeir á Austurriki, Bæjaralandi o.
fl„ svo upp úr því verða Austur-
rfkismenn og Suður-Þjóðverjar að
eins skjólstæðingar Prússa.
Pjórum árum síðar hefjast
Þjóðverjar enn handa gegn
Frakklandi, árið 1870. Þeir svifta
það tveim ágætum og fólks-
ÓKEYPIS TIL ÞEIRRA SEM
jijást af brjóstþyngslam
Npt hclmilllimettal, Hom mA brðkit An
|>e»s «3 tejipnst frA vlnnu.
Vér höfum nýjnn vegr aö lækna and-
arteppu (asthma) og viljum at5 þér
reyniö þaö á okkar kostnaö. Hvort
«em þú hefir þjátist lengur et5a skem-
ur af þessari veiki, þá ættir þú atS
«enda eftir fríum skömtum af metiali
voru. Gjörir ekkert til í hvernig lofts-
lagi þú býrti, etSa hver aldur þinn er
etia atvlnna, ef þú þjáist af andar-
teppu, mun metSal vort bæta þér
fljótlega.
Oss vantar sérstaklega at5 senda
metSalitS til þeirra, sem áöur hafa
brúkatS e15a reynt ýmsar atSrar atS-
fertSir etSa meSul án þess atS fá bata.
Vér viljum sýna öllum þeim, sem
þjást—á vorn etgin kostnatS—, aö at5-
ferts vor læknar strax, alla anúarteppu
og brjóstþrengsli.
Þetta tilbotS vort er of mikils virtSl
til atS sinna því ekki strax i dag.
SkrifitS nú og byrjitS strax atS lækn-
ast SenditS enga peninga. AtS eins
fuli nafn ytSar og utanáskrift — gjör-
ltS það i dag.
/-----——------------------------'l
PltEK ASTHMA COUPOSí.
PRONTIER ASTHMA CO„ Room
7338, Niagara and Hudson Sts„ Buf-
falo, N. Y.
Send free trial of your method to
L. , i /
mörgum landshlutum og leggja á
landið feikna herskatt. Þrjú ihern-
aðarfyrirtæki á sex ára tímabili,
þar sffln hervaldinu hepnast að
koma öllu því til leiðar, sem það
cr svo djarft að láta sér hugkvæm-
ast. 1 öllum þessum herferðum
tóku Þjóðverjar það senn þeim
sýndist, færðu valdakvíarmar svo
út, að upp úr þessu sýndust allii
vegir færir.
Þetta jók hervaldinu ofurhug
svo mikinn og ofurdramb, að sú
kenning þrýstir sér fram f huga
þess, að mátturinn og réttlætið sé
hið sama. Það sé rétt, sem þjóðin
hafi mátt til að framkvæma. Eyrir
því >sé ekkert því til fyrirstöðu, að
þjóðim leggi undir sig það af ná-
grannalöndunum, sem honni kem-
ur vel, til þess að auka völd sín.
Þessiarri kenningu leitast ihervald-
ið við að halda af alefli að þjóð-
inni. Prússneski herinn verður
beint ofurölva af herfrægðinni. Og
honum tekst að íá heilam her
heimspekimga, skálda og stjórm-
málaforkólfa í lið með sér. Að síð-
ustu stígur þjóðimmi allri ölið til
höfuðs. Húm leggur upp í þá
stærstu glæfraför, sem farim hefii*
verið. Hið sama kemur fram við
þýzka þjóð og Napóleon fyrir
hundrað árum. Hún ætlar sér
þá dul eins og hann að ráða örlög-
um heimsins.
Hún 'hefir lengi verið auðug af
hernaðarhug, prússneska sléttan.
Þaðan komu Kimbrar og Tevtónar í
fornöld, sem Maríus vann á hundr-
að árum fyrir Krists burð. Þaðan
kom Ariovistus konungur, sein Kaj-
us Julius Sesar vanrn bug á. Það-
an komu Gotar og Vísi-gotar,
Prankar og Saxar. Allir hafa þózt
afskiftir að löndum og landkost-
um, hafa brotist út fyrir landa-
mæri sín, óánægðir mcð sléttuna
sína ófrjósömu, þungbúinn himin
og sólarlitla daga, og runnið yfir
nágrannalöndin eins og logi yfir
akur.
Sami hugurinn er enn í bjóðinni.
Hún fær ekki skilið, hvers vegna
henni hafi verið úthlutað ófrjórri
jörð og þrengri landamærum en
öðrum þjóðum. Norður-Þjóðverj-
ar eru gramir yfir sólskinsleysinu
hjá sér og eira ekki, nema þeir fái
meira pláz í sólunni.
Eitt sem einkennir þýzka þjóð
er það, að hún elur marga höfð-
ingja, afhurðamenn, sem fyrirtaks
vel eru til þess fallnir, að hafa
mannaforráð á hendi. En höfðings-
hugurinn er ávalt herskár. Aðals-
monnirnir prússnesku eru fæddir
liordólgar. Þeir vilja helzt hafa
stríð á hverjum tíu árum að
minsta kosti. Nú höfðu þeir ekki
drogið sverð úr sliðrum í 'fjörutíu
ár, og kunnu því illa að láta þau
ryðga þar lengur. Þeir heimtuðu
stríð.
Umsý.slumenn, iðnrekendur og
skipaeigendur vildu allir • hams-
lausir færa út kvíarnar. Skotfæra-
verksmiðjurnar þóttust ekkert
ihafa að gera og bentu á öll þau
auðæfi, sem þar voru grafin og að-
gerðalaus með öllu. Kunnugt er
um allan heim, ihvílíkt feiknavald
Kruppsverksmiðjurnar hafa um
alt Þýzkaland. Ackerman sýnir
glögt og ijóslega fram á það í bók
sinni, hve afarmikinn þátt skot-
færaverksmiðjurnar víðs vegar um
landið áttu í því, að þrýsta stríðinu
af stað. Enda liggur í augum uppi,
hve eðlilegt það er.
Þjóðverjar áttu miklar nýlendur
og mörgum verður spurn, hvi fyltu
]>eir ekki nýlendur þessar fólki og
færðu þannig út völd sín? Ný-
lendusvæði þeirra 1 Afríku voru
stærri en alt Þýzkaiand. En sá
galli er sá, að loftslag í þessum
nýlendum þeirra er ekki við hæfi
Norðurálfuhúa. Þeim er þar víð-
ast hvar nokkurn veginn ólíft.
Keisarinn og herforingjar hans
höfðu öll þessi friðarár stöðugt ver-
ið að hugsa um stríð og brjóta
heilann í, hvernig því skyldi 'haga.
Krónprinzinn þýzki hefir hrúgað
kring um sig alls konar endur-
minningum uim Napóleon mikla.
Draumur hans virðist verið hafa
sá, að verða foringi þýzka hersins
og vinna sér á þann hátt bæði völd
og írægð.
Saga er um það sögð, að 1914,
snemma ársins, hafi krónprinzinn
verið að sýna amerískri hefðarfrú,
forkunnar fagurri, safn sitt af alls
konar minjagripum frá Napóleons-
styrjöldunum. Hafi hann þá sagt
'henni, að hann vonaði, að stríð
myndi verða meðan faðir hans væri
á lffi. En yrði það ekki, skyidi
hann koma stríði af stað um leið
og hann fengi völdin.
Síðan hofir kona þessi ritað end-
urminningar slnar um samtal þetta
Við krónprinzinn og farast henni
orð á þessa leið.
“Eg hafði gefið honum bókina
eftir Norman Angell: Hin mikla
glapsýn — The Great Illusion. 1
henni reynir hann að sanna,
að hernður borgi sig Vel.
Krónprinzinn sagði, að hvort sem
stríð borgaði sig vel eða ekki, skyldi
hann sjá um, að stríð yrði um leið
og hann settist í hásæti, ef ekki
fyr, að eins skemtunarinnar vegna.
Við annað tækifæri nokkuru áður
hafði hann sagt, að ráðgert væri,
að ráðast fyrst gegn Frakklandi og
yfirbuga það, þá gegn Engiandi,
og að þvf búnu gegn mínu eigin
landi, Bandaríkjunum í Ameríku.
Rússland átti lfka að sigra. Þá
væri Þýzkaland búið að ná heims-
völdunum.”
Alt sýndist benda til þess, að sum-
arið 1914 væri ihentugasti tíminn
fyrir Þjóðverja að láta það voða-
högg ríða, sem þeir svo lengi
höfðu verið að reiða til. Þá gæti
allur sá viðbúnaður, sem þeir
höfðu haft með höndum, komið að
beztu gagni, og hervélin rekið ná-
grönnunum þann voða kinnhest,
sem riði þeim að fullu.
í júnímánuði 1914 var Kiel-
skurðurinn opnaður af nýju, sem
þá hafði verið endurbættur. Eftir
honum gátu stærstu iherskip farið
frá Austursjónum til Norðursjóar.
-----o------
Fagurfræði.
“Það kemur til vor, sem lögin
kunnum”, sagði gamli Njáll. Þann-
ig er því varið með oss, fagurfræð-
inga í listum skáldskapar og bók-
menta, að vér kunnum bezt að
greina sundur og gjöra skil á hugs-
an og stefnu skáldanna. Ekki cin-
ungis á sterku algengu litunum ■
eðá því, sem ofan á flýtur og allir
sjá og þekkja, eins og svart eða |
hvítt. Nei, minir kæru herrar og1
frúr, það eru li .breytingarnar þar'
á milli, sem mynda háifhulinn rósa-:
vef og gullin, sem mara í miðjum
sjó og eru líkust sápubólum í fljótu |
bragði. Það er þetta, sem þarf að!
útskýra og leiða upp á yfirþorð |
bókmentanna, svo alþýða fái full!
not þessarar huidu listar, er mestu j
, gildi hefir náð hér meðal vor, og
lengstu skeið hefir runnið í kapp-
iilaupi djúphygni og hugsjóna-
speki skáldanna.
Það þarf hvorki stóran mann eða
sterkan til að segja um þetta eða|
hitt, sein birtist í blöðum vorum ogj
tímaritum: “Þetta er gullfallegt”, I
eða “þetta er snild.” Eða þá að j
það sé ómynd og til skammar að
látn það sjást á prenti. Svona stað-j
lausa dóma getur hvcr grámórauð
duggarapeysa og sauðsvartar j
prjónabuxur gofið, og látið frá sér. j
En það er á engra annara færi on j
kjólklæddra fagurfræðinga ineð!
silkihatt, eða doktorshatt, að I
synda i kjölfar þeirra snillinga, sem I
einlægt eru að rísa upp vor á með-1
al í ljóðlistinni. Réttu dómend-
urnir þurfa að hafa vit og þekking
og fram úr skarandi fimleik, — eins
og íliróttamonn—, til að geta
stungið sér eins og hnýsa, og tína
| alt upp, sem morar undir yfirborð-
inu eins og síldarger, og annan
sprettinn að vera eins og hafsúla
og henda sér úr háfa lofti og sækja
gullkornin og sápubólurnar niður
í hafsdjúpið og bera alt ui>p á yfir-
i borð heimsmenningarinnar, sem
annars myndi glatmst og engum að
notum verða.
Sérstaklega ber nauðsyn til, að
fagurfræðingar leiði litina saman
og skýri allan rósavefinn, þegar
nýtt skáld kemur fram á sjónar-
sviðið. Það gefur höfundinum
djörfung, styrkleik og hvatning til
áframihalds. Því mörg eru dæmin
meðal vor, að ljóðasmiðir hafa j
aldrei komist í kór eða að altaris-j
horni sökum þess að enginn var svo j
veglyndur að leiða þá til sætis, ogj
þar af leiðandi urðu að sitja á
krókbekk allan sinn aldur.
Skáldgáfan er sérgáfa, segir fag-j
urfræðin, og er geymd f ofurlítilli
bólu; og það afar merkilega og j
sanna er það, að þessi ljóðabóla1
verður eftir því sterkari, fegri og!
tilkomumeiri, sem oftar og fastarj
er á liana blásið. Því liggur lífið á, j
að hvetja öll ung skáld til þess að (
blása á bóluna sína, og þó þau j
verði rauð og þrútin í framan aíi
áreynslu, gerir ekkert til—þvf eng-j
inn verður óbarinn biskup. Ból-;
an á vötnum andans þarf að verða.
svo stór, að hún nái heimsendanna
á milli.
í tilefni af því, að síðastl. vetur
las eg í Lögbergi svo afar einkenni-
lega frumhugsað brúðkaupskvæði,
sem er eftir nýjan ljóðasmið—þó
kominn sé af barnsaldri; og eg er
viss um, að sárafáir skilja þá speki,
sem þar er íólgin. Og eg meira að
segja efast um, að ritst. Lögbergs
sjálfur, sem þó er skáld, hafi skilið
hana. En þannig er orðum hagað,
að öll er hugsjón klædd dulrúnum
og 1 djúpinu syndir dáðrík spá.!
Því er í fljótu bragði ekki gott fyrir j
þá, sem grunt rista, að tengja þessij
fræði saman svo að óslitinn rósa-
vefur verði, nema þeirra einu, sem
“lögin kunna,” fagurfræðinganna. 1
Því er ver og miður, að eg hefi
ekki þetta kvæði við hendina. En
eg las það með ánægju og athygli
og er því vel ljóst. Og á þá leið
byrjar það, að sólin sé nú orðin
eins björt og skýin.—“Fáir kvöddu
mig svo forðum, og farðu vel ljúf-
urinn Ijúfi”, sagði tröllskessan.—
Þessa setning eða líking vilja menn
misskilja. Ljósadýrðin, ástin og á-
nægjan á rausnarheimili brúðhjón-
anna verður í helkulda skammdeg-
isnæturinnar sólu bjartara. Skýin
eru horfin og alt er orðið að sól;—
þannig varð blessuð sólin björt
sem ský. Þetta er tilþrifahugsun,
sem enginn amlóði getur fram leitt
og ekki tekin af skornum skamti.
Eða þetta:
“Ættgengt það var hjá öllum
lýðum,
ítar að konu fcstu sér.”
Ef þarna er þó ekki fallega að orði
komist! Því hvað er nú þetta ann-
að en “ættgengi”, sem gengur í
“erfðir” frá manni til manns, að
festa sér konu? Egill Skallagríms-
son varð veikur og sinnulaus—og
var honum þó ekki fisjað saman—
þar til vinur hans Arinbjörn hjálp-
aði honum að ná konunni. Eins
liefir sjálfsagt gamli Grímur verið
veikur og vitlaus þar til hann
festi sér Beru. Þannig er þetta
ekkert annað en það sem fagur-
fræðin kallar “ættgengan sið”, að
festa sér konu. Og á höfundurinn
]>ökk fyrir djarfyrðin. Hann var
ekkert að gutla með þessa ást,
eins og fiestir aðrir, og allir, sem
eiíthvað þekkja, vita ofur vcl að
cr ekkert annað en hugarhurður.
Þetta ofannefnda kvæði er alt ó-
slitið listaverk frá byrjun til enda.
Hvert skáldlegt tilþrif rekur ann-
að og einna eftirtektarverðust er
þó árnaðaróskin, svo einkennilega
fögur og frumleg, að slíkt hefir
sjaldan áður sézt á prenti; hún er
svona;
“Alla lifi um aldra manns
ávöxtur þess hjónabands”.
Ef þetta er þó ekki líkt frægu hug-
sjóninni lians Stephans: “Nóttlaus
voraldar veröld”, þá vitum vér
ekki við hvað ætti að jafna því.
Og það aðdáanlega, sem ihér um
ræðir, er það, að hér leiðir höf. alla
hlessanina yfir á barn brúðhjón-
anna, sem reyndar er nú hvergi
sjáanlegt enn sem komið er, og ger-
ir það lítinn mismun. Þetta er þörf
og fögur fyrirmynd í kveðskap.
Ávöxtur hjónabands er að cins
einn, það er barnið eða hörnin.
í dýpstu og hreinustu merkingu er
það hárrétt. Hjón geta eignast
liundrað kýr og kálfa, sem og sauð-
fé, með öðrum orðum, geta eignast
lönd og lausa aura, en slíkt er al-
deilis ekki ávöxtur hjónabands.
Hvort fyrir sig getur, án Ixjóna-
bands, eignast slíkt. Það er á-
vöxtur fyrirhyggju og dugnaðar.
Sama er að segja um andlegan
frama og metorð, sem þeim hlotn-
ast í hjónabandi. Það er ávöxtur
þeirra dygða og andlega atgefis,
sem maður og kona geta náð ut-
an hjónabands, ef hæfileikar eru
til.
Gullfallegt orð, sem vér höfum
lieyrt og séð á prenti, er það, að oft
er fyrsta barn hjóna kallaður ást-
arpantur, sem er náskyld þýðing á-
vexti 'hjónabands. Hvort sem orðið
pantur er laukrétt íslenzkt mál eða
ekki, þá er t.d. trygðapantur mjög
gamalt og gott orð. Þegar hjóna-
efni gefa livort öðru hringa, sem æ-
tíð eru og eiga að vera úr dýrasta
málminum, sem vér þekkjum, og
aldrei fölnar, nefnil. gullinu, ])á er
það ástar eða trygðapantur; og
þogar svo drottinn gefur lvessum
hjónum barn, þá er það ástarpant-
ur milli skaparans og þeirra.
Þannig virðist oss, að sívakandi
sólarljós hvíli yfir þessu fagra hug-
taki. Og nákvæmlega sama er aðj
segja um hitt hugtakið, ávöxtur
hjónabands. Það á að eins eina!
laukrélta merkingu og hún> er, sem
fyr er sagt, barnið og börnin, sem
spretta eins og blóm eða ávextir
upj) af rót hjónabandsins.
Flest skáld, sem vér könnumst
við, eru vön að hrúga allri bless- j
aninni á brúðhjónini í bráð og
lengd. En hér er lengra og ráðvís-
legar að orði komist. Alt er lagt
yfir í komandi tíð, til barnsins, og
ekki skorið við góm eða neglur:
Engin verð=
hækkun á 3
j Þegar allir hlutir hafa
stigicS svo mjög í verði,
CLm. Ulll síðan stríSið hófst, þá" hlýtur
þaS aS vera ánægjuefni fyrir
þá, sem meta gott kaffi, aS vita, aS engin
verShækkun hefir átt sér staS á Red Rose kaffi
á þremur árum, - og aukin sala á Red Rose
kaffi á þeim tíma sýnir, aS verSiS er metiS.
Fólk alstaSar virSist nú brúka meira kaffi
en áSur. — Red Rose Te er drjúgt vegna yfir-
burSa í gæSum, — en Red Rose Kaffi er bæSi
gott og billegt—hvorttveggja kostir, sem meta
má, nú á þessum stríSstímum.
“Alla lifi um aldra manns ávöxtur
þessa hjónabands.” Líklega mein-
ar höf. ekki að barnið verði ódauð-
legt eða undanþegið venju vors
jarðneska lífs að enda við gröf og
dauða, heldur hitt, að lán og gæfa,
vegsemd og blessun verði því ó-
dauðleg. Og var þá eina yfirsjón-
in, sem vér sjáum á kvæðinu, sá,
að nota ekki orðið ávextir í stað-
inn fyrir ávöxtur, því aldrei er of
margt af gæfu og lánsmönnum í
heiminum.
Yér viljum fastlega hvetja þenna
merka og djúphygna höfund til að
láta oss liafa meira af tækifæris-
ljóðum, því þar sem svona aðdáan-
lega er á stað farið—að eins fyrsta
lagið—, þar hlýtur að vera djúp
náina undir.
Náma liugspeki og listar!
Fagurfræðingur.
-------o-------
Gjafir frá Merid, Sask., í jólasjóð
ísl. hermanna.
(Sent >af Mrs. Th. Kolbinsson.)
Mrs. S. Osgrímsson.........$1.25
E. Osgrímsson............. 1.00
G. Bjarnason............... 1.00
J. Bjarnason............... 1.00
J. Jölinson................ 2.00
M. Johnson................. 2.00
Th. Ingimarsson.............. 1.50
Mr. og Mrs. Ingimarson .. .. 1.00
Kolbinson’s................11.00
Mrs. J. Stocks............... 5.00
S. Bjornsson................. 1.00
Marengo, Sask.
Mr. og Mrs. Mathhieson .. .. 2.00
Mr. og Mrs. Isberg......... 1.00
$30.75
Sokkar:—Mrs. Ingimarson, 2 pör:
Mrs. Osgrímsson, 1 par; Mrs. Kol-
binsson, 2 pör.
öílum þessum gefendum er vott-
að bezta þakklæti.
-------o-------
Samsteypustjórn verður mynduð.
.Margir munu vera orðnir von-
daufir um að hægt verði að mynda
samsteypustjórn flokkanna á und-
an komandi sambamdskosningum.
Fyrirspurn um þetta var nýlega
send til forsætisráðherrans af með-
limi liberal flokksins 1 Vaneouver,
P. E. Davies að nafni og sem er vel
þektur lögmaður. Svar Sir Robert
Bordens liefir nú verið birt í ensku
blöðunum. Leggur hann áherziu
á það, að tilgangur sinn sé að
mynda samsteypustjórn á undan
þossum kosningum, sem nú séu ó-
umflýjanlegar. Segir hann að þetta
hafi verið einlægur vilji sinn og nú
í nærri fjóra manuði hafi liann gert
alt sem í hans valdi hafi staðið til
l>ess að koma þessu í framkvæmd.
En hingað til hafi þessar tilraunir
lians engan árangur borið sökum
öflugrar mótspyrnu vissra manna.
—Ef með engu móti verði hægt að
koma á samsteypustjórn á undan
kosiwngunum, segist hann tafar-
laust stíga þau spor að koma
henni á eftir kosningarnar, ef
hann komist íil valda. — Þe^ta
bréf Sir Roberts Borden liefir verið
birt með hans leyfi.
HEIMSKRINGLA er kærkominn
gestur íslenzku hermönnnn-
um. Vér sendum hana til vina y 5-
ar hvar sem er í Evrópu, á hverrí
viku, fyrir að eins 75c í 6 mánuði
e5a $1.50 í 12 mánuði
Box 3171. THE VIKING PRESS Ltd
Ungir Gripir
TIL SÖLU
MIKLA peninga má græða A
því að kaupa unga gripi og ala
þá upp. Ef þú ert að hugsa
um þennan gróðaveg, kauptu
þá gripina í stærsta gripamark-
aði Yestur-Canada, og kauptu
ó réttu verði. Skrifð eftir upp-
lýsingum 1 dag—tll
Colvin & Wodlinger
Dept H, 310 Exehang* Bldg.
Union Stock Yards,
St. Bonifaoe, Man.
GISLI GOODSðAH
TIKSMIBUR.
M*r*l TtrotU 8t o*
N®tr» Dam« Ar«.
**rry Mfl ttmrry fipf
V.____________________
■>
Hafið þérborgað
Heimskringlu ?
Aflvéla og Bifreiða
Eigendur: =
Viltu spara þér 15 til 25% af Gasolín eíSa Steinolíu, sem þú
brúkar? Ef svo er, þá skaltu kaupa Crouch Vaporizer
Brúklegt á allar tegundir af Gasolínvélum og Bifreiðar.
Hefir verið margpróíað,—á dráttvélum og við akurvinnu, og
sparar sumum aflvéiia eigendum $2 á dag á eklsneyti þeirra. —
Við v’erzlum einnig með Steinolíu-útbúnað, sem gerir yður unt
að brúká steinolíu í stað gasolín, og sparar helming td kostnaði
þeim, sem þú munt þurfa að mætia.
VERÐ A VAPORIZER—$15.00 fyrir Dráttválar (tractors) og kyr-
Stæðar vélar, sem hafa yfir 15 h. afl; minna en 15 h. a. $8.50;
og fyrir bifreiðar $5.00.
SENDIÐ PONTUN f DAG F.DA SKRIFIÐ EFTIR UPPl,-fSIIVGTJM
The Saskatchewan Distributing Co.
AValaKfnfar fyrlr Manitoba, Saakatchcwaa og Albertn
1809 Comwall Street. Dept. H REGINA, Sask.