Heimskringla - 18.10.1917, Page 7

WINNIPEG, 18. OKT. 19 ! 7
HEIMSKRINGLA
7. BLAÐSIÐA
T?
--------------------------------
Hvernig ég fann Guð
í Millersville.
(J. P. ísdal þýddi.)
». j
(Frh. frá síð. bl.)
Þetta varð að metnaði fyrir mér.
Eg hugsaði til þess dags, þegar ab
vinnu og handiðna blaðið mundi
senda mann til þess að skrifa um
mig. Það var metnaður—en það
var líka eitthvað meira, sem eg í
fyrstu naumast skildi. Smám sam-
an, eftir því isem eg hugsaði meira
um velferð verkafólks míns, hænd-
ist það meir og meir að mér. Þann-
ig var það að Sæmundsson, sem
var eftirlitsmaður í fráflutninga-
deildinni, ko-m einn dag inn með
hattinn í hendinni og sagði sig
langaði til að ráðgast við mig um
hivort hann ætti að senda son sinn
á iðnaðarskóla. María gamla, sem
vafði um bögla og sá um annað
smávegis, köm feimnisleg til skrif-
stofu minnar eitt sinn og spurði
niig, rjóð og stamandi, hvort eg
héldi að nokkur læknir fengi
læknað hennar þrútnu og sára
fætur.
Eg var orðinn nokkurs konar
faðir alls hópsins, 300 að tölu. Eg
kallaði sjáilfan mig asna, en varð
þetta þó æ geðfeldnara eftir því
sem á leið. Eitthvað hafði vaknað
f sálu minni, sem eg hélt að væri
l>ar alls ekki til. Ef einhver hefði
borið það á mig, að eg væri mann-
úðiegur og vildi lát-a mitt “'betra
eðli votta sjálft sig,” mundi eg
hafa neitað áburðinum gremjulega.
‘Þ'að er bara góð starfsaðferð,”
mundi eg hafa svarað. “Eg hjálpa
til að halda þeim duglegum, þess
vegna vinna þeir betur.” Samt sfem
áður vissi eg, að þetta var annað
toeira—miklu meira.
Án þess að trúa þVí fyr en löngu
Reinna, hafði eg komist yfir mína
fyrstu stóru trúaruppgötvun. Eg
hafði uppgötvað samferðamann
minn—<bróður minn.
Það var eitthvað um þetta leyti,
að eg fór að verða hrifinn af því að
lesa biblíuna. Börnini mín, sem fóru
á sunnudagsskóla, voru að kynna
sér nýja testamentið, og spurning-
ar þeirra voru þungar og flóknar.
1 hálfgerðri þoku mundi eg um
sunia parta nýja tsetamemtisins frá
fcví eg gekk sjáifur á sunnudags-
skóla, og ihugmyndir miínar og
skoðanir um Jesúm frá Nazaret,
settar saman í eina heild, mundu
líkindum hafa litið út eitthvað
á þessa leið:
Hann var ungur maður, með
fremur veiklulegu útliti, og krafð-
i»t þess að hanm væri áltinn guð.
Hann eyddi þremur árum í að pré-
dika í Palestínu, umkringdur af
hópi af viðkvæmum mönnum og
konum. Hann var einu sinni tek-
inm af djöflinum upp á háan turn,
djöfullinn hæddist að honum
°g bauð honum að henda sér nið-
Ur- En þótt hann hóldi því fram,
*® hann hefði undarelgan kraft,
hvorki tók boðinu né henti djöfl-
Inum sjálfur niður. Þegar hann
stóð fyrir rannsóknarrétti hinis
rómverska landstjóra, sagði hann:
“Ef eg vildi, gæti eg kallað á legí
^nir af englum til að eyðiieggja
big og frelsa mig. En ihann gjörði
tað ekki. Hann skildi eftir sig
*nargt, er hann hafði sagt, á meðal
sfns lýðs, margar fyrirskipanir, þar
á meðal þessa: “Ef að maður slær
Hg á aðra kinnina, þá bjóð hom
um hina.”
Þetta var nú eiginlega ekki að-
laðandi mynd, og ekki var mér
umhugað um að rétta hana að
drengjunum mínum — að minsta
hosti ekki fyr en eg hefði getað
rannsakað hana. Svo eg tók mér
hvernig verja
SKAL MAGA-SÚR og
meltingar oreglu
Kftlr rfra-niiKt I maeflNjAkiIAmlim
Sem sérfræTilngur meS margra á.ra
»«ynslu I lseknlngu á alls konar maga-
sjúkdómum, þá er eg komlnn á þá
skotSun, aI5 flest fólk, sem kvartar um
Kagakvllla, — haft algjörlega hetl-
krlgöa maga. AtSal meinlts er, at5
magaþrautlr og önnur ónot stafa frá
súr í maganum, sem orsakast frá
ýldu í fœtlunnt. — Súrinn skemmir
magavökvana og ýldan veldur vlndt
setn er óþœgilegur; — þanntg er súr-
inn og ýldan orsökln til óreglulegrar
meltingar. Maginn er vanalega heil-
krigtSur, en er velktur af þessum
tveimur óvinum, súr og vindt. — f
Sllum slikum tilfellum, og þau eru 90
krócent af öllum maga sjúkdómum,
ká er fyrsta og eina sporiti at5 minka
súrinn og teppa ýlduna, meti því at5
taka á eftir máltiti eina etia tvœr te-
skettiar af Bisurated Magnesia í volgu
vatni. Þetta er óyggjandi efni til atS
sporna vit5 þessari óreglu í maganum,
*tet5 brúkun þess gjörir maglnn verk
«tt vel. Verit5 viss um atS bit5ja lyf-
salann um Bisurated Magnesla, því
•ngln önnur magnesia hefir jafngótS
áhrtf—1>. J. G.
fyrir hendur að lesa sumar af bók-
um þeim, sem lutu að því að skýra
persónu hans fyrir öllum; þar á
meðal las eg bók Thos. Hughes:
“Manliness of Christ” og bók Daw-
sons: “Life of Christ.” Eg gjörði
ekki ráð fyrir að verða hrifinn; en
mér til undrunar varð eg það.
Smám saman dróst upp algjörlega
ný mynd í huga mínum af Jesú frá
Nazaret.”
Pyrst af öllu fór eg að hugsa mér
Krist líkamlega sterkan. Fyrstu
þrjátíu árum æfinnar varði hann
í að sveifla exi og hefla trjávið;
seinustu þrjú árin, sem hann lifði,
fébst hann livíldarlaust við að
ferðast frá einu þorpi til annars og
svaf þá utan dyra eða undir beru
iofti. Ilann hafði cngan stað, til
að leggja eða livfla höfuð sitt á.
Á fyrstu ferð sinni ndður til Jerú-
salem glumdu við eyrum hians
kvartanir hinna einföldu bænda,
gegn fjárdrætti og undirokun hins
skriftlærða flokks í musterinu.
Hann var fátækur, ungur og ó-
þektur. Samt sem áður réðist hann
inn f hóp þessa ræningjaflokks, og
með lítilli harðri og hnútóttri
svipu rak hann þá af miklum móði
á undan sér út úr musterinu. Þið
getið ekki látið mig trúa því, að
hann hefði getað þetta, ef að svip-
unni heifði ekki verið stjórnað af
stálkrafti f vöðvuin og taugum.
Þegar eg fór að þekkja hann bet-
ur, fékk eg velvildarhug á Jesú frá
Nazaret, á sama tíma og eg var á-
kaflega hissa á því, að í allar þess-
ar liðugu nítján aldir, síðan hann
lifði, skuli kirkja .hans ekki hafa
sýnt hann eins og hann í raun og
veru var. í fyrstu var virðing mín
á honum sömu tegundar og Napó-
leon iháfði á honum. Án hers eða
áhrifa, eins og Napóleon lagði á-
herzlu á, hafði hann lagt undir sig
heiminn og stofnað keisaraveldi,
sem hefir varað lengur en öll önn-
ur. í fyrstu var virðing mín þoss-
arai; tegundar; en hún varð enn þá
dýpri, eftir því sem eg hélt lengur
áfram að athuga hanni og skoða.
Eg fór að furða mig á fullkomleik-
anum í lífi hans—hans stórkost-
legu sjálfsstjórn—stjórn, sem hann
misti aldrei valdi á, meira að segja,
þegar þeir vöktu hann í óveðrinu
og himinháar holskeflurnar gína
yifir skipinu og ætluðu að hvolfa
því; hans andlegu yfirburðum
yfir hinum bitra hugsunarhætti
síns tírna og hans sálar-imikilleik
í öillu.
Þannig fann eg að síðustu aðai-
kjarna trúar minnar. Eg fann
Jesúm frá Nazaret.
. Eg hugsa, að sálarfræðingur
mundi geta þrætt áframhaldið
inni fyrir hjá mér smátt og smátt
og lýst því með vísindalegri ná-
kvæimni. Eg get það ekki. Eg veit
það að ein,s, að eg 'hélt áfram með
lestur minn og hugsanir. Eg tók
mér margar, langar og góðar göngu
stundir aleinn. Það hefir verið
sagt, að enginn stjörnufræðingur
geti verið guðleysingi; og eg hugsa
að það geti naumast verið, að
minsta kosti veit eg, að ekkert
virtist lyfta efasemdaþokunni af
sjáiifum mér eins og eins tíma dvöl
aleinn úti undir heiðbláum og
stjörnuberum himni. Að hugsa
um það, að einn af þessum ofur-
smáu deplum af ljósi, sé sól eins
stór eða stærri en okkar eigin sól,
og það, að í kring um hana svifi
'heilt kerfi af hnöttum, líkum okk-
ar eigin hnetti — hugmyndin rugg-
aði sál minni nokkuð á ýmsar
hliðar; en eg komst alt af að því
aftur, að þetta var sem óraskanleg
uppspretta af andlegri og guð-
legri uppvakningu.
Stúlka í verkstæði okkar þarf
ekki nema tvo daga til þess að
iæra að setja saman kjötsögunar-
vél, sem þó er í 17 stykkjum. Það
má vel vera, að þessar milíónir af
hnöttum, hver með sínum sérstaka
hringvegi og alt f svoddan undr-
unarlegu jafnvægi á sérstöku svæði
—það má vera, að tilvera þeirra sé
bara tilviijun; það getur skeð, að
með biljón ára hrapi og hraðaferð
um geiminn, hafi þeir að síðustu
komið sér niður á fasta og vissa
baugabraut—bara af tilviljun. Eg
veit það ekki. Eg er að eins réttur
og sléttur starfsmaður á eggjárna-
verksmiðju. En það veit eg, að þú
getur hrist og skekið þessi seytján
stykki af kjötsögunarvél okkar 1
þvoÞabala í nœstu 17 biijónir ára,
og þú munt samt aldrei búa til
kjötsögunarvéi.
Allan þenna tíma langaði mig
innilega að geta trúað á guð, en eg
þorði það einhvern veginn ekki.
Eg hafði oft rcynt sjálfan mig í lið-
ug þrjátíu ár, með að taka enga
fasta ákvörðun í neinu, fyr en eg
hefði sannleikann +ii að s aðfesta
hvað eina með, og mér féll ekki að
binda. sjálfan mig nokkru því. sem
ekki væri áreiðanlega hægt að
sanna. Svo eg hélf áfram að vinna
með fólki mínu í verks'æðinu. ger-
andi alt sem eg gat, til þcss að vera
eins og nokkurs konar faðir þess.
Þess nær sem eg komst fólki mínu,
þess vænna þótti mér um það. öll
sú ást og umburðarlyndi og ein-
falda tiltrú, hjá öllum fjöldanum
af hinum ástúðlegu konum og
körlum, hefir orðið fyrir mig eng-
inn smáræðis gróði. Menn, sem eg
hafði æfinlega álitið fremur sjálf-
gáfaða hversdags náunga, komst
eg að að voru réttnefndar hetjur,
þegar eg komst inn að þeirra innra
manni. Allur sá áhugi, sem eg
haíði iagt í það að byggja upp
verzlun okkar, gekk nú mestur í
það að reyna að byggja upp þessa
samiferðabræður, með því að hjálpa
þeim að gjöra sem mest úr sjálfum
sér. Mannlegur persónuleiki reynd-
ist mér þannig ,hinn mest furðulegi
og dýrmætasti og dásamlegasti hlut-
ur í veröldinni.
Þannig atvikaðist það einn iaug-
ardag eftir hádegi ,þegar eg var
á skriifstofu minni, að það leiftraði
yfir mig eða fór í gegn um mig sem
straumur af rafurmagni, að eg
hefði sönnun fyrir því, sem eg væri
að leita að- Yeröldin getur hafa
orðið til eða skapað sjálfa sig,
sagði eg við sjálfan mig; en veröld-
in getur ekki hafa skapað eitthvað
stærra eða meira en sjáifa sig.
Sköpunin getur ekki verið meiri en
skaparinn. Og mannlegur per-
sónuleiki verður ekki til af sjálfu
sér fremur en veröldin.
Til þess að skapa persónuleika.
ihefir ihlotið að koma í ijós persónu
leiki—guðs.
Eftir þetta, þarna í minni eigin
skrifstofu í Millersville, fann eg
guð.. Hvaða tegund af guði er
þetta? Ilvernig hagar hann sér?
Eg get ekki krafist þess, að álitið
sé, að eg hafi fullkomna eða sér-
staka þekkingu gagnvart spurn-
ingum líkum þessum. En eg hefi
hugmynd nokkra um, að Jesús
hafi fundið og vitað hið rétta. Guð
getur ómögulega verið nokkurn
hlut óæðri i að neinu leyti, en eg
er, því hann skapaði mig og ga-f mér
allar þær góðu hugsjónir, sem í
mér eru. Eg hefði ekki viljað vera
höfundur að mörgu af því, sem
mannkynið hefir verið að burðast
við að hrósa honum fyrir. Eg hefi
komist að því, að mér líður allra
bezt, þegar eg er eins og nokkurs
konar faðir mimna þrjú hundruð
vérkamanna og kvenna, þegar eg
lijálpa því áfram það bezta að eg
get, reynandi að gefa þvf tækifæri
að fullkomna sig sem bezt í and-
legum og líkamlegum skilningi.
Og Jesús segir það líka óhikað, að
guð sé faðir—faðir alls mannkyns-
ins.
Það voru þeir dagar, þegar eg var
alveg úttaugaður af þreytu, að eg
sagði oft við sjálfan mig: Hvers-
konar vonleysis úthlutun er það,
þetta líf. Það er fúinn og falskur
ieikur, ieikinn með svikateningum.
Hver einstakur af oss er settur hér
með einhveijum neista af elsku, sem
veidur því, að einstaklingurinn
trúir því, að líf hans sé nú afar á-
ríðandi. Við stríðum í gegn um
lífið alt til hins síðasta, og þegar
alt er búið, síðasta fótmálið er
stigið, finnum vér hvað? Ekkert.
Hvers vegna er nokkur að koma
með son inn f svo tilfininingarlausa
og vanþakkláta veröld!
Tilfinningar mínar era nú ekkert
líkar þessu framar. Hinar gleðileg-
ustu stundir í lífi mínu eru, þegar
eg finn einhvern inn á meðal íólks
míns, sem reglulega virðir það og
skilur, sem eg er að reyna að gera,
og sem kemur með mér og reynir
að hjálpa.
Eg hefi ekki enn þá bundið mig
kirkjunni, en eg er þeirrar skoðun-
ar, að eg muni gjöra það. Það er
nýr prestur í bænum, ungur snáði;
og þar sem sál hans er enn þá æði
mikið á ringul reið af hugmyndum
gamla testamentisins, þá er hann
samt sem áður nógu ungur, svo að
eg hefi von um hann. Eg hefi gert
honum tilboð, aðef hann vilji
hætta við miðvikudags kvöldbæna
samkomurnar, sem ihafa verið dauð-
ar og máttlausar í 20 ár, og stofna
drengjafélag (Boy Scout Club) til
þess að koma saman það kvöld, þá
skuli eg verða einn af safnaðar-
ráðsmönnum hans. Hann er ung-
ur og áhugasamur, og líklegur til
þess að verða að einhverju gagni
í heiminum, og eg held að mér
lukkist að gera úr honum sæmi-
lega sannkristinn mann, þrátt fyrir
hans hörmulegu byrjun!
í hjarta sínu heldur hann auð-
vitað, að eg sé ekki verulega krist-
inn, þó að hann sé of kurteis tii
þess að segja það. En hann veit
það ekki, að guð er samvinnufé-
lagi í Millesville eggjárnaverk-
smiðjunni; það. að hann kemur á
stjórnarnefn darfumd verkstæðisins
á hverju kvö'di Við gerum saman
ráðstafanir til þess að gjöra þessa
300 manns hsming'usamari, en sem
við höfum ekki enn komið í fram-
kvæmd vegna þess, að það krefur
tíma að framkvæma það.
Það eru engar bænasamkomur
hafðar í stofnun okkar; en þar er
bros á hverju einasta andliti; og
eg hefi öðlast þá trú, að hið sanna
merki um trú sé einmitt þetta —
að brosa.
Gunnar Kristjánsson_______Milton
Col. Paul Johnson_______Mountain
G. A. Dalmann _________ Minneota
G. Karvelsson ...... Pt. Roberts
Einar H. Johnson....Spanish Fork
Jón Jónsson, bóksali .... Svold
Sigurður Johnson___________Upham
færið, er hér býðst. — Verður
meira um þetta í næsta blaði.
Þetta er sagan, ófullkomlega og
illa sögð, en sönn. Það er að eins
einu við að bæta, og það er það,
að amma mín hvarf yfir til þess,
sem hún var æfinlega að tala um
sem “launin sín”. Það skeði fyrir
5 árum. Saga eins og þeissi mundi
lienni hafa fundist svo virðingar-
laus, að hún hefði verið nóg til að
stofna minni eilífu sáluhjálp i
hættu. En mér finst það ekki;
þetta er sá helgasti sannleikur, sem
eg hefi fundið.
En amma hefði aldrei gotað skil-
ið slíkt. Hennar guð sat á gulln-
um veldiisstóli, þrumandi reiði
sína yíir hina óguðlegu og leitandi
að sönnunum fyrir réttlæti þeirra,
til þess að reyna guðhræðsiu
þeirra. Eftir engum mögulegum
trúarlegum íimleiksbrögðum hefði
hún getáð hugsað sér hann eins og
eg geri, vinnandi hlið við hlið með
mér, talandi við mig um fyrirætl-
anir mínar, brosandi og hvetjandi,
já hreint og beint hiæjandi, þegar
við smátt og smátt gerum okkar
300 manneskjur glaðar og ánægðar
—elskandi, starfandi menn og kon-
ur, rétt hérna í Millersville.
Smáfréttir úr bæ og bygð
Jónas Hall, bóndi að Edinburg
í Norður Dakota, varð fyrir því
slysi að verða fyrir bifreiðarárekstri,
er hann var að keyra með konu
sinni eftir förnuin vegi. Sjálfur
varð hann ekki fyrir miklum
meiðslum, en kona hans skaðaðist
á höfði og hefir verið undir læknis-
hendi síðan. Hún er nú á bata-
vegi.
Skemtisamkoman á Þakklætis-
daginn, sem haldin var í Tjaidbúð-
arkirkju, var vel fótt og hepnaðist
vel að öllu leyti. Söngur var bæði
mikill og góður. Árni Sigurðsson
las upp sögu, sem var hin bezta
skemtan. Presturinn sagði frá
viðbúnaði Bandavíkja í sambandi
við stríðið.
Björn S. Thorvaldsson, sonur
Stígs Thorvaldssonar að Akra, er
að láta-reisa bifreiðarskála mikinn,
100 feta langan og 50 feta breiðan,
eftir nýjustu gerð. Þar ætlar hann
sér að hafa útsölu á bifreiðum og
öllu því, er til bifreiða heyrir. Og
þar geta menn fengið aðgerðir við
bifreiðar, þegar eitthvað gengur úr
lagi, og má nærri geta hve vel það
kemur sér úti á landsbygðinni.
Goodtemplara stúkurnar hér í
bæmum eru nú að stofna til kenslu
í íslenzku og ætla að lána sal sinn
til þessa endurgjaldslaust. Allir
íslenzkir foreldrar hér í Winni-
peg, sem ant er um að börn þeirra
læri islenzku, ættu að nota tæki-
Gigtveski
Heiraa tilbúið meðal, gefið af
manni, sem þjáðist af gigt.
VoriT5 1893 fékk eg elœma gigt
í vötSva met$ bólgu. Eg: tók út
þœr kvallr, er þelr einlr þekkja,
sem hafa reynt þaT5,—í þrjú ár.
Eg: reyndi allskonar meóul, og
marga lœkna, en Bá bati eem eg
fékk ar at5 eins i svipinn. Loks
fann eg mebal, sem læknat5i mig
algjörlega, og hefi eg ekki fund-
it5 til gigtar sít5an. Eg hefi gefiti
mörgum þetta mebal,—og sumlr
þeírra verit5 rúmfastir af gigt,—
og undantekningarlaust hafa all-
ir fengió varanlegan bata.
Eg vil gjöra öllum, sem þjást
af gigt, mogulegt at5 reyna þetta
óvibjafnanlega meöal. Sendib
mér enga peninga, at5 elns nafn
yt5ar og áritun, og eg sendi meb-
ali^ fritt tll reynslu. — Eftir at5
hafa reynt þat5 og sannfærst um
at5 þat5 er verulega læknandi lyf
vit5 gigtinni, þá megit5 þér senda
mér vert5it5, sem er einn dollar. —
Én gætit5 at5. eg vil ekki peninga,
nema þér seut5 algerlega ánægt5-
ir met5 at5 senda þá. — Er þetta
ekki vel botSiti? Hví at5 þjást
lengur, þegar metSal fæst met5
svona kjörum? Bít5it5 ekki. Skrif-
it5 strax. Skrifiti í dag.
Mark H. Jackson, No. 457D,
Gurney Bldg., Syracuse, N. T.
Mr. Jackson ber ábyrgtJ á þrí,
at5 þetta só satt.—tKg.
Umboðsmenn
Heimskringlu
í Canada:
Árborg og Árnes;
F. Finnboigaison............Hnausa
Magnús Tait ______________ Antler
Páll Anderson ...... Cypress River
Sigtryggur Sigvaldason .... Baldur
Lárus F. Beck........-.. Beckville
Hjálmar O. Loptsson.... Bredenbury
Bifröst:
F. Finubogason . .. Hnausa
Thorst. J. Gíslason Brown
Jónas J. Hunfjörd.... . Burnt Lake
Oskar Olson Churchbridge
St. Ó. Eiríksson .... Dog Creek
J. T. Friðriksson Dafoe
O. O. Johannson, Elfros, Sask
John Janusson .. Foam Lake
Framnes:
F. Finnbogason .. ..
B. Thordarson Gimli
G. J. Oleson Glenboro
Geysi;
F. Finnbogason . .. Hnausa
Jóhann K. Johnson .... Hecla
Jón Jóhannsson Holar, Sask.
F. Finnbogason Hnausa
ÍTusawicik:
Sig. Sigurðson Wpg. Beach
Andrés J. J. Skagfeld Ilove
S. Thorwaldson, Riverton, Man.
Árni Jónsson Isafold
Jónas J. Húnfjörð Innisfail
Jónas Samson Kristnes
J. T. Friðriksson Kandahar
Ó. Thorleifsson
Th. Thorwaidnon, Leslie, Sask.
Óskar Olson Lögberg
P. Bjarnason Lillesve
Guðm. Guðmundsson Lundar
Pétur Bjarnason Markland
E. Guðmundsson Mary Hill
John S. Laxdai Mozart
Jónas J. Húnfjörð ... Markerville
Paul Kernested Narrows
Gunnlaugur Helgason
Andrés J. Skagfeld .... Oak Point
St. . Eiríksson
Pétur Bjarnason
Jónas J. Húnfjörð
Ingiin. Erlendsson
Gunnl. Sölvason
Skálholt:
G. J. Oleson,.. .... . .. Glenboro
Paul Kernested
Hallur Hallsson .... Silver Bay
A. Johnson Sinclaii
Andrés J. Skagfeld .. .. Stony Hill
Halldór Egilson .... Swan River
Snorri Jónsson Tantallon
Jón Sigurðsson Vidii
Pétur Bjarnason Vestfold
Ben. B. Bjarnason .... Vancouvei
Thórarinn Stefánsson, Winnipegosis
ólafur Thorleifsson Wild Oak
Sig. Sigurðsson Winnipeg Beaeh
Panl Biarnason Wvnvard
1 Bandaríkjunum:
Jóhann Jóhannsson ... Akra
Thorgils Ásmundsson Blaine
Sigurður Johnson Bantry
Jóhann Jóhannsson .. Cavaliei
S. M. Breiðfjörð Edinburg
S. M. Breiðfjörð Garðai
Elfs Austmann Grafton
Árni Magnússon Hallson
Jóhann Jóhannsson_____Hense)
G. A. Dalmann_________Ivanhoe
HÆSTA verð borgað fyrir Rj 1 óma
ÞaS borgar sig ekki sumrinu. SendiÖ oss hann. Fljót borgpin ingsbrúsar seldir á h skriftar-spjö D0MINI0N CREA fyrir ySur aS búa til smjör aS rjómann og fáiS peninga fyrir og ánægjuleg viSskifti. Flutn- eildsöluverSi.—SkrifiS eftir á- dum (Shipping Tags).
MERIES, Ashem og Winnipeg
North Star Drilling Co.
CORNER DEWDNEY AND ARMOUR STREETS
Regina, : Sask.
Agentar í Canada fyrir Gus Pech Foundry Co. og Monitor
Brunnborunar áhöld.
LOÐSKINN ! HÚÐIRJ ULL
Ef þér viljið hljóta fljótustu skil á andvirði
og hæsta verð fyrir lóSskinn, húSir, ull og
fl. sendiS þetta til.
Frank Massin, Brandon, Man.
Dept H. s
Skrifið eftir prísum og shipping tags.
BORBVIÐUR
SASH, DOORS AND
MOULDIN iS.
ViS höfum fullkomnar birgðir af öllum tegundum
VerSskrá verður send hverjum þeim er þess óskar
THE EMPIRE SASH & DOOR CO., LTD.
Henry Ave. East, Winnipeg, Man., Telephone: Main 2511
Þér, sem heima eruð, munið eftir
íslenzku drengjunum á vígvellinum
Sendið þeim Heimskringlu; það hjálpar til að gera lífið léttara
KOSTAR AÐ EINS 75 CENTS I 6 MANUÐI
eða $1.50 í 12 MÁNUÐI.
Þeir, sem vildu gleðja vini sína eða vandamenn í skot
gröfunum á Frakklandi, eða í herbúðunum á Englandi
með því að senda þeim Heimskringlu í hverri viku. ættu
að nota sér þetta kostaboð, sem að eins stendur um stutt
an tíma. Með því að slá einum f jórða af vanalegu verði
blaðsins, vill Heimskringla hjálpa ti! að bera kostnaðinn
Sendið oss nöfnin og skildingana. og skrifið vandlega
utanáskrift þess, sem blaðið á að fá
The Viking Rress, Ltd.
P.O. Box 3171. 729 Sherbrooke St.. Vt ínnipev