Heimskringla - 15.11.1917, Síða 2

2. BLAÐSIÐA
HEIMSKRINGLA
WINNIPEG, 15. NOV. 1917
Rás viðburðanna.
Eftir síra F. J. Bergmann.
Miðveldin og Italía.
Langmesta eftirtekt alls, sem nú
gerist, vekja viðburðirnir á ítalíu.
J?að er auðsætt á öllu, að Þjóðverj-
ar og Austurríkismenn ætia sér að
færa sér í nyt út í yztu æsar sigur-
inn, sem þeir hafa þegar unnið
gegn Itölum, eins og við mátti
búast. .
Að sönnu virðast Italir að hafa
náð sér nokkuð eftir hinn fyiista
skeik, og ósigurinn og hættan haft
þau áhrif á hugsunarhátt þjóðar-
innar, að þrýsta fram áhuga henn-
ar og metnaði, en bæla niður mót-
þróa og öfugar skoðanir, sem mikið
heifir verið til af með þeim.
Beyndar varð ekki höggið, sem
Miðveldin í fyrstu ætluðu að rota
ítalska herinn með, eins voðalegt
og í fyrstu leit út fyrir. önnur að-
aldeild ítaiska hersins hefir vita-
skuld beðið afar mikið tjón og
komist á allmikla ringulreið. Aft-
ur verður ekki séð, að þriðja aðal-
deild hersins hafi orðið fyrir sér-
lega miklu skakkafalli. Hún hefir
smám saman látið undan síga frá
Carso-hásléttunni, með fram sjáv-
arströndinni.
Oadorna, yfirforingi Itala, hefir
verið að reyna að stöðva áhlaupið
við fljótið Tagliamento (frb. Tal-
jíainento), sem fellur út í Hadría-
flóa. En lielzt lftur út fyrir, að
það ætli ekki að hepnast, þvf her
Miðveldanna hefir þegar hepnast
að brjótast yfir fljótið. Nýtt á-
hlaup hefir verið gert á norður
fylkingararminn, norður við karn-
ísku fjöllin.
Þar eiga ítalir lakast aðstöðu
með aðflutning yíir fjarska torsótt
landslag, sökum þess þá brestur ó-
tal margt, er til hernaðar lýtur, á
við Miðveldin. Hepnist þetta nýja
áhlaup, hefir það að líkindum í för
með sér nýtt undanhald af Itala
hálfu, til fljótsins Piave, ,sem hefir
upptök sín í Monte Parabla, f
karnfsku fjöllunum, og fellur líka
út í Hadríahhaf.
Enn þá scm komið er, virðist
fremur ólíklegt, að her Miðveld-
anna undir forystu von Mackensen,
fái hrakið ítalska herinn lengra
vestur á bóginn en þetta. Fyrsta
aðaldeild hans á Trentino her-
stöðvunum myndar rétt horn við
fylkinearnar við Tagliamento-
fljótið, og eins við Piave-fljót, ef
þangað yrði haldið. Svo framar-
lega sem Trentino-herinn yrði
neyddur til að láta síga undan,
getur hann með því að halda vest-
ara fylkingararmi kyrrum, en iáta
hinn eystra síga undan, komist í
beina afstöðu við fylkingarnar,
sem væri á undanhaldi frá Taglia-
mento fljótinu. En vonandi er, að
til þess þurfi ekki að koma, og að
Trentino-iherinn geti haldið sér þar
sem hann nú er.
Her Miðveldanna hefir nú brot-
Ist inn í hið fornfræga Feneyja-
fylki og ná fylkingar hans nú upp
í Mundíu-fjöll og alla leið niður að
Hadría-hafi. Á mánudaginn 29.
okt. er sagt að borgin Gorizia, sem
lýst var með nokkurri nákvæmni í
síðasta blaði, hafi verið rænd og
rupluð af þýzkum og austurríksk-
um hermönnum. Karl Austurrfk-
iskeisari hélt þá innreið sína í
borgina.
Vitaskuld er iharmur mikill á
ftalíu út af óförunum, en samt á
sér þar alls ekkert vonleysi stað,
Fremur hefir þetta mikla tjón orð-
ið til þess að herða hugina og
safna þjóðinni saman utan uip fán-
ann. Er það reyndar alveg gagn-
stætt því, scm Þjóðverjar höfðu
gert sér í hugarlund.
Bæði jafnaðarmenn og klerka-
flokkurinn hafa látið yfirlýsingar
út frá sér ganga, þar sem hátlðlega
er fullvissað um, að nú skuli engir
flokkadrættir eiga sér stað í ftalíu.
Nú á þessum hættutímum skuli
allir iáta sér um það eitt hugað að
vera ítalir og ekkert annað. Nú er
um það eitt að hugsa, að verða af
alefli samtaka og beita öllu því afli,
sem þjóðin á yfir að ráða, til þess
að gera sigur úr ósigri.
Mikið er nú hvarvetna um orsak-
irnar hugsað til þessarrar óvæntu
ftölsku hrakfarar. í fyrstu var
skýringin sú, að her Miðveldanna
hefði verið margfalt sterkari, svo
að jafnvel fjórir hefði verið á móti
hverjum ítölskum hermanni. En
nú eru komnar upplýSingar um, að
þetta var alls ekki svo.
Eftir því sem mönnum nú skilst,
samkvæmt þeim upplýsingum, er
fram hafa komið og menn vita nú
réttast og sannast, hafa elnungis
fhnm þýzkar herdeildir (divisiónir)
verið sendar til Isonzo. Með vissu
hafa ítalir ekki getað nafngreint
nema þrjár.
Tvær af þessum þýzku herdeild-
um voru teknar frá vesturstöðvun-
udb á Frakklandi. En í stað þeirra
kenu öldungis samstundis tvær
herdeildir frá Rússiandi eða her-
stöðvunum þar. öll aukning her-
afla Miðveidanna við Isonzo-fljótið
önnur en þessi, hefir komið frá
Rúmeníu og Rússlandi.
Af síðari fregnum frá Rómaborg
sést, að Italir kenna sjálfir ófar-
irnar því, að áhlaupið var gert á
þeim stað, er þá sizt varði og með
geisimiklum krafti. önnur ástæða
er sú og hún ekki betri en hin, að
ítali brast skotfæri. Sumt af fall-
byssunum, sem þeir urðu að láta
óvinina taka, neyddust þeir til að
láta af hendi, án þess einu skoti
hefði verið lileypt af þeim til varn-
ar, einungis sökum þess, að skot-
færi voru engin fyrir hendi.
Bent er á í sambandi við þetta,
að ítalir hafi þegar um langan tíma
grátbænt samherja um skotfæri,
eða að minsta kosti um kol, til þess
að ítalskar skotfæraverksmiðjur
gæti rekið skotfæragerð af alefli.
Aliur liernaðariðnaður ítala hefir
verið lamaður af kolaskorti.
Hvernig sem þessu er fyrir sér
velt, verður niðurstaðan sú, að
sá feikna ósigur, sem ítalir hiafa
beðið, og hlýtur að framlengja
styrjöidina um langan tí.ma, hafi
að mjög mikiu leyti orðið af fyrir-
hyggjuleysi og handvömm sam-
herja. * Og er næsta ilt til þess að
Vita. Fregnirnar bera með sér, að
þessi feikna sigur, sem Þjóðverjar
þarna hafa unnið, kom þeim bein-
línis á óvart. Þeir höfðu ekki gert
sér neitt slíkt í hugarlund.
Bæði í Parísarborg og Lundún-
um hafa nú verið haldnar voldug-
ar ráðstafnur, til þess að finna ráð.
og miklar bollaleggingar átt sér
stað um það, hvað nú skuli taka
til bragðs af hálfu samherja, til
þess að Verða ítalíu að liði. Það
virðist 'helzt sem slíkar ráðstefnur
sé haldnar með samherjum nokk-
ururn mánuðum of seint, og ávalt
beðið með þess konar bollalegg-
ingar, unz hrakfarirnar hafa gerst.
Frá Lundúnum hafa komið
fregnir um, að nú eigi að fara að
hjálpa ítölum svo um muni, en eigi
vita menn með vissu í hverju sú
hjálp verður fólgin. Samt er gefið
í skyn, að þangað sé verið að senda
frakkneskan og brezkan her og
mikið af hergögnum. En að lík-
indum kemur alt þetta ekki fyrr
en um seiman og verður sökum
þess að litlum eða engum notum.
Það er hörmulogt til þess að vita,
hve alt þetta virðist fara í miklum
handaskolum.
Nú eru ýmsir af forkólfum sam-
herja að halda fund með sér í
Rómaborg til þess að finna ráð.
Er vonandi að þeim hepnist að
minsta kosti að koma kolum og
fallbyssum og skotfærum til ítaia
svo um muni, áður búið verður að
lama þá svo, að þeir sé ófærir til
frekari aðgerða um iangan tíma,
eða ef til vill með öilu.
Þetta seinlæti er þeim mun
hörmulegra sem á því leikur lítill
vafi, að breyta hefði mátt þessum
skyndisigri Miðveldanna og djarfa
tafii í all-hættulegan leik. Það er
ávalt iiættulegt, að vaða iangar
leiðir inn í óvinalönd á örstuttum
tfma með mikinn her. Þetta ít-
alska æfintýr Miðveldanna hefði
vel getað endað með skelfingu fyrir
þau, ef ráðþrot og seinlæti hefði
eigi bagað hinum megm.
Stjórn Bandaríkja hefir þegar á-
lyktað að senda ítalíu sem allra
fyrst mikiar birgðir af kolum og
vistum. Til flutninga hefir hún
gefið ítalíu ein 25 skip. Á öllu
þassu er þörfin bráðust >og þetta
líka hln eina hjálp, sem Bandaríkj‘
um er unt að láta í té að svo
stöddu.
1 brezkum blöðum er mikið um
það talað, hvað gera skuli til að
veita ítalíu það fulltingi í bili, er
mest liggur á og áhrifamest gæti
orðið. Nokkurir halda þvf fram,
að Itölum sé bezt hjálpað með því,
að herða sem mest að á vestur her-
stöðvunum og láta Þjóðverja þar
eiga fult í fangi.
En óhætt er að segja, að aidrei
hefir hernaðar-forysta samherja
verið fundin eins léttvæg og ein-
mitt nú. Samlherjar virðast alls
ekki 'Standa á verði, né afla sér ná-
kvæmra upplýsinga um, hvað uppi
er á teningi , eða á hverju má eiga
von af óvinunum. Þeir virðast oft
halda að sér höndum og bíða þess
rólegir, að Miðveldin velti sér yfir
þá eins og þjófur á nóttu og láti
greipar sópa.
Það má nærri geta, að á Þýzka-
landi og í Austurríki sé mikill fögn-
uðu út af þ&ssum glæsilega sigri
yfir þessarri fyrrum bandalagsþjóð,
sem Miðveldunum hefir verið svo
meinilla við, síðan er hún skarst í
leikinn gegn þeim. Um alt Þýzka-
land blakta fánar frá hverri stöng.
öilum kirkjuklukkum, sem enn
eru óbj'æddar til 'hernaðar þarfa, er
nú hringt af alefli. Og hverjum
skóla f öllu iandinu er gefinn frf-
dagur.
Keisararnir, Vilhjálmur og Karl,
bafa símað hvor öðrum hamingju>
óskir. Símskeyti Vilhjálms var á
þessa leið:
“Þær atgerðir, sem hafist hafa
undir herstjórn yðar gegn ítalska
hernuin, gefa beztu fyrirheit um
gott framhald. Mér er það fagnað-
arefni, að þýzkir hermenn. berjast
nú hlið við hlið með yðar marg-
reyndu Isonzo hermönnum eins og
trúfastir fóstbræður og liafa sigr-
að fyrrum bandamenn vora, er
reyndust svikulir. óska til ham-
ingju með að hafa unnið aftur
Gorizia og C’arso-hásléttuna. Á-
fiiam með guði.”
Sagt er, að keisararnir hafi mæit
sér mót innan fárra daga á ftölsku
herstöðvunum. Þýzku blöðin
kváðu barmafuli af faignaðárlátum
yfir sigrinum mikia á ítalíu. Eftlr
blaðinu Weser Zeitung eru þessi
ummæli ihöfð:
“Jafnvel verstu bölsýnismenn
ætti nú að geta skilið, að Þýzka-
land er nógu voldugt til þess að
koma á friði með ofríki. Þessi sigur
breytir algerlega afstöðu lt'alíu til
samherja hennar. Þó þetta komi
ekki þegar í ljós, þá mun það koma
fyllilega í Ijós, þegar á friðarþing
kemur. Eitt af aðal-ætlunarverk-
um vorum hlýtur að vera, að reka
friðarsamningana svo, að við eig-
um ekki við England um málefni
allrar veraldar, en eigum við hvern
einstakan af óvinum vorum um
þau mál, er honum koma við. í
þeirri málaieitunar aðferð er ítalía
ágætlega vel til fallin að byrja
með.”
--------o-------
Feneyja-fylki á ftalíu.
Á Norður-ítalíu er Feneyja-fylki
landflæmi mikið, sem liggur milli
Mundíufjaila og Hadríahafs. Það
nær frá landamærum Carintíu og
Istríu í Austurríki að norðaustan,
ofan að ncðri Pó-dalnum og Lang-
barðaiandi, að suðvestan. Til Fen-
eyja-fylkis teljast mörg héröð og
nefnast þau svo: Belluno, Padua,
Rovigo, Treviso, Udine, Venezia,
Verona, og Vicenza.
Feneyja-fylki er mikið flæmi og
nær yfir 9,476 fermílur ummáls. Af-
urðir landsins eru: maís, hveiti,
hrfegrjón, vfaþrúgur, mórberja-
blöð, tóbak, kastanfur, jarðepli og
hampur. Kopar og linkol fást þar
úr námum. Sést það bezt á fjölda
afurðanna, hve landið er auðugt að
gæðum.
Aðal-iðnaður í Feneyja-fyiki er
I ullardúkagerð, kniplingar, tóbak,
háimfléttur, pappír, sykur, hamp-
ur, silkiormarækt, járnsteypa og
járnsmíð, skógarhögg og skipa-
smíðar. í bænum Mira er kerta-
steypa mikil, enda þurfa hinar
| mörgu kirkjur landsins mjög á
henni að halda.
Kvilli einn liggur þar i landi, er
Pellagra nefnist og er einkum al-
mennur með bændum. Nafnið er
dregið af tveim ítölskum orðum:
| pelle agra, og merkir hörundssviði.
Hefir kvilia þessa lítið orðið vart
fyrr en í nýiri tíð. Eitt sinn var á-
litið, að hann kæmi ekki fyr-
| ir nema með ítölskum bændum á
Norður-ítalíu, á Frakklandi, i Ast-
úríu-fylkjum á Spáni, Rúmeníu og
i eynni Korfú. En nú þykjast menn
j hafa fundið sama sjúkdóm á Ind-
j landi og efra og neðra Egiptaiandi,
J og jafnvel með Zulumönnum og
| Basutum í Afríku. Fyrir fáum ár-
! um gerði kvilli þcssi vart við. sig
| í Bandaríkjum, einkum eftir 1906.
j En hvergi hefir hann verið
| eins almennur og á ítalíu. Hann
reynist vanalega viðloðandi hjá
j þeim, sem hans kenna, byrjar með
j vori, en batnar með hausti, kemur
j að nýju f ljós á næsta vori, og þeim
j mun verri, sem hann kemur oftar
j aftur.
Bóndi sá, er af kvilla þessum þjá-
i ist, finst hann Óhæfur til vinnu,
þjáist af höfuðverk, svima og
hljómi fyrir eyrum; hörundið
brennur, einkum hendur og fætur,
og megn magaveiki fyigir. Hörund-
ið verður rautt, líkt og á sér stað
er heimakoma er annars vegar,
rauðir eða blárauðir blettir mynd-
ast, sem verða helaumir, einkum
þar sem sólin nær að skína á hör-
undið.
Þessi kvilli er nefndur hér, af þvf
hann liggur í landi þarna í ítalíu,
sem 'iíú er verið að berjast, og ekki
síður sökum hins, að hans hefir við
og við orðið vart í Bandaríkjum að
sögn hin síðari ár og ekki óhugs-
andi að hann kunni að vaxa og
breiðast út.
Héraðið, sem síðar eignaðist
nafnið Feneyja-fylki, var á dögum
rómverska lýðveldisine bygt af
mörgum kynflokkum — Keltum,
Venetum og Raetum o. fl. Hérað
þetta var mikiu stærra í fornöld,
stærst allra héraða á ítalíu. En
hlutfallslega voru þar fremur fáar
borgir. En þær sem voru, nutu
þess hve umhverfið var víðáttu-
mikið og urðu stórar og voldugar.
Samgöngur máttu heita auðveld-
ar gegn um Bremer-skarðið, þar
sem vegurinn lá til sjávar. Sakir
auðveldra samgangna mynduðust
stórar og fólksmargar borgi eins
og t.d. Verona, Padua og Aquileja.
Árásir Þjóðverja lengra vestur
höfðu það í för með sér, að smátt
og srnátt va'ð Milano merkari borg
en hinar.
Þegar rómverska keisaradæmið
féll til grunna, eyddi Attila, eða
Atli Ilúnkonungur, möiigum þess-
arra borga, Þá hófst Feneyja-borg
til valda og óx og dafnaði á rústum
hinna undir verndan keisaranna í
Miklagarði á 9. öld. Sökum þess
forræðis, sem hún fekk, dregur
nú alt þctta fylki nafn af hénni.
Þetta er ekki fyrsta sinni, að
Húnar hafa verið á þessum stöðv-
um. Hernaðar aðferð Húnanna á
vorum dögum sver sig í ætt við
grimd og eyðingar-æði Húnanna í
fornöid. Nú má nærri geta, að
Feneyja-borg sé í öngum, því fáar
borgir heimsins geyma meir af ó-
dauðlegum listaverkum on hún og
fornum frægðarljóma.
’Sagt er, að enn sé fóikið sairit
glatt og fult af hugrekki, þrátt fyr-
ir þær tilraunir sem Austurríkis-
menn þegar hafa gert með að l'eggja
í eyði listfeng stórhýsi, sem fræg
eru orðin í sögunni. Síðan Udine
var tekin, hafa nýjar hótanir kom-
ið þaðan frá Austurríkismönnum
um, að nú skyldi hverju einasta
listaverki rænt og flutt þangað,
sem því yrði aldrei aftur skilað.
Heiztu borgarar í Feneyjum áttu
fund með sér síðastiiðinn sunnu-
dag og samþyktu með atkvæða-
greiðslu, að þeir aldrei skyldi yfir-
gefa borgina, en sízt nú, er óvin-
irnir væri að gera innrás inn á
Feneyja-siéttup. Svo -sendu þeir um
leið yfirherforingjanum ítalska,
Cadorna, samúðar skeyti og vott-
uðu honum fulla tiltrú sína.
----------------o------
Georg von Hertling, greifi, þýzki
kanzlarinn nýi.
Það reyndist satt að vera, að
kanzlaraskifti sé orðin á Þýzka-
landi. Dr. Miohaelis varð ekki lang-
lífur. Almannarómurinn laug ekki
í það skifti, er því var spáð. Hann
hefir orðið að fara sína leið og hin
Komandi Kynslóðir Canada munu
Borga Sinn Skerf
Þegar sigur atS lokum krýnir sókn Canada hersveitanna og bandaþjótS-
anna, þá mun frelsi alheimsins hvíla á föstum grunni.
Þannig vertSur fóm dýrmætra mannslífa og stórkostlegur tilkostnaður,
margar biljónir dollara, fyllilega réttlætt.
Er það þess vegna ekki réttlátt í alla staði, að komandi Canada kyn-
slóðir, sem njóta þess frelsis er svo var dýrkeypt, taki sér á herðar part af
f járhagsbyrðinni ?
SIGUR-SKULDABRÉF CANADA GERA
MOGULEGT, AÐ CANADAMENN FRAM-
TÍÐARINNAR BERI SINN SKERF •
AF KOSTNAÐINUM, SEM
SIGURINN ÚTHEIMTIR
t
Því þegar Sigur-skuldabréfin falla í gjalddaga—það er að segja, þegar
höfuðstóllinn verður borgaður—þá hefir ný starfandi kynslóð risið upp hér
í landL
Þessi nýja kynslóð, sem frelsisgjafir allar hafa verið trygðar af kynslóð
nútíðarinnar, leggur þá fram féð til borgunar.
En þetta þýðir þó ekki að það fé, sem ÞÚ leggur í Sigur-skuldabréfin,
verði lokað inni, því þú getur selt Sigur-skuldabréf þín hve nær sem er og’
betri trygging en þau er ekki hægt að gefa fyrir nokkru lánL
Verið því reiðubúnir að kaupa Sigur-skuldabréfin, þegar þau verða
boðin til sölu — sala þeirra byrjar 12. nóvember.
\
Kaupið Sigur-skuldabréf sjálfir og
hvetjið aðra til að gera það sama
Gefið út af Victory Loan nefndinni
í samráði við fjármálaráðherra sam-
bandsst jór n ari n n ar.
G. THOMAS
ISardal ISIook, Shcrhrooke St.»
Wlnnipeg, Man.
Gjörir við úr, klukkur og allskonar
gull og silfur stáss. — TJtanbæjar
viögeröum fljótt sint.
_________________________/
*\
Dr. /W. B. Hal/dorsson
401 BOYD UCILDING
Tal«. Main 30S8. Cor Port. & Edm.
Stundar einvöröungu berklasýki
og aöra lungnajsúkdóma. Er aö
finna á skrifstofu sinni kl. 11 til 12
f.m. og kl. 2 til 4 e.m.—Heimili aö
46 Alloway ave.
V«--— *
TH. JOHNSON,
Úrmakari og Gullsmiður
Selur giftingaleyfisbréf.
Sérstakt athygll veltt pöntunum
og vlögjöríSum útan af landi.
248 Main St. - Phon* M. 6606
J. J. Swans.n H. O. Hlnrlks.on
J. J. SWANSON & CO.
FASTeiGlf ASALAK M
mlVlar.
Talsiml Main 2697
Cor. Portag. and Garry, VTInnlo.c
MARKET HOTEL
14« Prlnc ma Str.et
A nóti marktdnum
Bestu Vlnfönc, vlndlar o* .8-
hlynlnff góó. Islenkur v.ittnga-
maSur N. Halldórsson, l.lSb.in-
lr lslcndlngum.
P. O’CONNGL, Etyandl Wlnn!».*
Arnl Anderson E. P. Garland
GARLAND & ANDERSON
LÖUFHAtelNUAR.
Phon. Maln lftl
Bloctrie Railyrny Chtmbtri.
Talsíml: Main 6303.
Dr. J. G. Snidal
TANNLÆKNXR.
614 SOMERSET BLK.
Portage Avenue. WINNIPEG
Dr. G. J. Gis/ason
Phyaldaa and SurKfoa
Athygli veitt Augna, Eyrna og
Kverka Sjúkdómum. Áaamt
innvortia sjúkdómum og upp-
skurtSÍ.
18 Sonth 3rd St.# Grnad Porta, IV.D.
Dr. J. Stefánsson
4.1 BOYD BtJII.IklNO
Hornl Portag* Ava. og Edmonton St.
Stundar elngðncu au(na, *yrna,
n.f or kverka-sjúkdðma. Er afl hltta
frá. kl. 10 til 12 f.h. o» kl. 2 tll S e.h.
Phone: Main 3088.
Helmlli: 106 Ollrla St. Tala. G. 2*1S
5Vér höfum fullar blrgVlr hr.ln- V
ustu lyfja og mrHala. KomlS A
me® lyfseSla ySar hln«aS, vír F
Á grerum meSuIln nikvaml.ia .ftir A
F ávísan læknlsins. Vér sínnum \
A utansvelta pöntunum og seljum A
T glftlnsaleyfl. ; ; • V
{ COLCLEUGH <fi CO. t
f Bfotro Danif A Sherhrooke Htm. r
Á Phonfl Garry 26»0—2001 A
A. S. BARDAL
selur llkklstur og annast um út-
farlr. Allur útbúnahur sá b.sti.
Ennfremur s.Iur hann allskonar
mlnnlsvarha o( leyst.lna. : :
•18 BHKRBKOOKI ST.
Phoa. G. 2152 WINNIPEG
AGRIP AF REGLUGJÖRB oa
keimilisréttu-lÖBd í Caaada
®f NarSvestnrlaadiaa.
þalS slöan, eSa sem er þe«n Bandaþj
anna eöa óhátfrar þjóhar, setur te
helmllisrétt & fjórSunk úr section ai
teknu stjórnarlandt I Manltoha. S
katchewan eOa Alberta. Omsækja
verBur sj&lfur aS koma A landsk
stofu stjórnarinnar e8a undlrskrlfst
hennar I því héra81. 1 umboSi ann
mi taka íand undlr vlssum skllyrS
Skyldur: Se* m&naSa IbúS og raak
landslns af hverju af þremur árum
í vlssum héruSum cetur hver land-
neml fenglS forkaupsrétt 4 fjórS-
ungl sectionar meS fram landl sinn.
VerS: 13.00 fyrlr hverja ekru. Skyldur:
Sex mánaSa ábóS n hverju hinna
næstu þrlkcja ára eftlr hann heflr
hlotlS elgnarbréf fyrlr helmillsréttar-
landl sinu og auk þess ræktaS M
ekrur á hlnu selnna landl. Forkaups-
réttar bréf (etur landnemi fenglS um
lelS og hann fær helmlllsréttarbréftS,
en þó meS vissum skllyrSum. ___________
Landneml, sem fenglS hefír helmilis-
réttarland, en setur ekkl fenglS for-
kaupsrétt, (pre-emptlon), getur k.ypt
heimlllsréttarland 1 vtssum héruVnm.
VerS: *3.00 ekran. VerSur aS búa á
landlnu s.x mánuSl af hverju af þrem-
ur árum, rækta 60 ekrur og bjggfg hás
sem sé »300.00 vlrSl.
Þelr sem hafa skrlfaS sly fyrlr helm-
lllsréttarlandl, geta unnlS landbúnaS-
arvlnnu hjá bændum I Canada ArtS
1917 og tlml sá relknast sem skylda-
tlml á landi þelrra, undlr vtssum sktl-
yrSum.
Þegar stJðrnarlBnd eru aurlýst eSa
tllkynt \ annan hátt, geta heímkomnlr
hermenn, sem verlS hafa I herþjónustu
erlendls og fenglS hafa helSarleaa
lausn, fenglS elns dags forcangsrétt
tll aS skrlfa slr fyrlr helmlllsréttar-
landl á landskrífstofu héraSslns («k
• kkl á undlrskrtfstofu). Lausnarbnéf
verSur hann aS (ata sýnt skrlfstofu-
stjóranum.
W. W. CORY.
D.puty Mtnlst.r ot Int.rtor.
BHSS, s.m flytja auflfilsrs >hn I
kMaMHal.yst, fá n*s b.r*n fyrlr.