Heimskringla - 06.06.1918, Qupperneq 2

2. BLAÐSIÐA
HEIMSKRINGLA
WINNIPEG, 6. JúNI 19IB
Vandamál Ira
Sjálfstæðisbarátta íra er ekki ný-
lega til orðin, hefir staðið yfir í
marga undanfarma áratugi og væri
vafaJiaust lengra á leið komin, ef
ekki ihefði verið fyrir sundrung og
flokkaskifting írsku þjóðarinnar
sjálfrar. Engin bjóð, er á við megna
innbyrðis sundrung að búa, getur
reiknað upp á að framfara bar
átta hennar beri stórkostlegan á-
rangur. Ef írar hefðu ekki verið
eins skiftir í heimastjórnar málinu
og átt hefir sér stað með þá, væri
búið að veita beirn heimastjórn
fyrir löngu. Stjórmmáiamenn Breta
hefðu ekki þrjóskast á móti til
lengdar, ef þeir hefðu séð írska
þjóð sameinaða í þessu máli. En
sllku var ekki að fagna.
!>rátt fyrir alt og alt hefir írska
þjóðin þó í heild sinni virzt holl
alríkinu brezka og sýnt það á
margvíslegan hátt. Síðan stríðið
sball á hefir þetta komið einna á-
þrei'fanlegast í ljós. Hátt á annað
hundrað þúsund írar, alt sjálf-
boðaliðar, berjast nú í brezka
hernum og hvað fjárframlög snert-
ir hefir írska þjóðin ekki iátið
neitt á sér standa. Eftir að þeir
hafa lagt fram >svo stóran skerf til
stríðsins, bæði f mönnum og íé,
má því ekki bregða írum um ótrú-
mensku eða vljaleysi. Til slíks
hafa þeir engan veginn unnið.
Aftur á móti er afstaða þeirra
gagnvart lierskyldunni þeiin ekki
til eins mikils hróss og vottar
hvorki djúpan né víðtækan skiin-
ing á þeirra lilið. Þegar jafn lýð-
frjáis lönd og Bandaríkin, En,g-
land og Canada hafa neyðst til að
grfpa til herskyidunnar, ætti frum
að liggja í augum uppi að þess
sama verður af þeim krafist, eigi
þátttaka þeirra f stríðinu að koma
að fullum notum. “Nú megum vér
ekki eiga neitt á hættu” er haft
eftir frakkneskum liðsforingja, og
er þetta hverju orði sannara. Her-
skyldan er eina úrræðið til þess
að gera baráttuna gegn hinu öfl-
uga þýzka hervaldi vissa og örugga.
En að svo kornnu ihefir írska þjóðin
ekki gietað séð þetta eða skilið og
þar sem stór hiuti hennar er undir
áhrifum kaþólsku kirkjunnar verður
þeissi afstaða ef til vill skiljanleg.
Og svo mikið er vfst, að óánægja
írskrar þjóðar yfir hinni væntan-
legu herskyidu hetfir gert hana
næmari en áður fyrir áhrifum æs-
ingamanna — sem ekki hafa látið
slfkt tækifæri ónotað.
Þegar svo er komið fyrir einhverri
þjóð, rennur upp glæstasta tímabil-
ið í lífi þeirra manna, sem ekkert
hafa annað en orðaglamrið tómt að
bjóða. Sökum óánægju fólksins hafa
þeir þá margfialt meiri áihrif en áður
og draga heldur ekki af sér að blása,
að neistum tortrygninnar hjá fólk-
inu og espa það á aliar lundir.
Verða þá oft og tíðum vinsælir í bili
hjá stórum ]>orra tfólks og af ekki
svo fáum skoðaðir málsvarar alþýð-
unnar. En áhrif þeirra vara ]>ó
sjaldan lengi. Aður langt líður
hlaupa þoir sig um koll og augu
allra sem nokkuð hugsa, opnast þá
fyrir því, * að þó æsingamennirnir
séu iistfengir að vífa alla hluti nið-
ur, skortir þá alla hæfileika til þess
að geta bygt upp eitthvað nýtt og
betra í staðinn. Sá sannleikur öðl-
ast þá gildi aftur f meðvitund
manna, að hægra sé að sjá smfða-
lýtin en gera við þeim og þar af
leiðandi sé jafnan heppilegast að
iara varlega í sakirnar. Hver sönn
og eðlileg þroskun er hægfara og
birttet srnátt og smátt f ýmsum
breytingum til hins betra. Ef æs-
ingamennirnir fengju ráðið við lög-
mál náttúrunnar, myndu þeir láta
stórtré skógarins vaxa með rykkjum
og braki.
Áhrif æsingamannanna á írlandi
leyna sér ekki og l>ar eims og í öðr-
um löndum hafa menn þessir látið
Gigtveikí
Heima tilbúið meSal, gefið af
manni, sem þjáðist af gigt.
VorltS 1893 fékk eg slæma glgt
I vöBva meö bölgu. Kg tók út
þær kvalir, er þeir einir þekkja,
sem hafa reynt þaö, — í þrjú ár.
Egr reyndi alls konar meöui, og
marga lækna, en sá bati, sem eg
fékk, var aö eins í svfcpinn. Loks
fann eg meöal, sem læknaöl mlg
algjörlega, og hefi eg ekki fund-
iö til gigtar síöan. Eg hefi gefiö
mörgum þetta meöal,—og sumir
þeirra veriö rúmfastir af gigt,—
og undantekningarlaust hafa all-
lr fengiö varanlegan bata.
Eg vil gjöra öllum, sem þjást
af gigt, mögulegt aö reyna þetta
óviöjafnanlega meöal. — Sendiö
mér enga peninga, aö eins nafn
yöar og árltun, og eg sendl meö-
aliö fr*t til reynslu. — Eftir aö
hafa reynt þaö og sannfærst um
aö þaö er verulega læknandi lyf
viö gigtinnl, þá megiö þér senda
n»ér veröiö, sem er einn dollar. —
En gætlö aö, eg vil ekki penlnga,
nema þér séuö algerlega ánægö-
ir meö aö senda þá. — Er þetta
■ ekki vel boöiö? Hví aö þjást
lengur, þegar meöal fæst meö
svcrha kjörum? Bíölö ekkl. Skrlf-
iö strax. Skrlfiö i dag.
Mark H. Jackson, No. 467D,
Gurney Bldg., Syracuse, N. V.
leiðast til þess að draga taum Þjóð-
verja í þossu stríði, alt sem þeir
hafa þorað. Flestir munu minnast
þess, að maður að nafni Robert
Casement var fluttur af þýzku skipi
á iand við istrendur írlands,
skömmu áður en “Sinn Feim” upp-
refetin mikla átti sér stað. Yið
þetta tækifæri kom :í ljós, sem oftar,
að Þjóðverjar hafa ekki verið seinir
að tfesta augun á þeim mönnum í
löndum banda]>jóðanna, sem leiði-
tamir voru og líklegir til þess að
geta haft áhrif þýzkum málstað í vil.
liobert Casement varð ógætt verk-
færi í höndum þeirra.
Nú nýlega var ammar maður flutt-
ur að irsiku ströndinni, í þetta sinn
frá þýzkum kaflbát, og svo laumu-
lega var að þessu farið, að mestu
furðu gegnir að l>að skyldi komast
upp. En yfirvöldin brezku hafa
hlotið að vera búin að fá einhverja
vitneskju um þetta áður, því rétt
eftir að maður þessi steig á land,
var hann hmeptur f varðhald. Dag-
inn eftir var tilkynt í neðri málstofu
brezka þingsins, að hann hefði ver-
ið fluttur til Lundúnaborgar og
bíði þess að vera færður fyrir her-
rétt. Ef til vill hetfír hann verið
dæmdur til Mfliáts, þó engim vtesa sé
fengin fyrir því að svo komnu.
Atburður þessi virðist sanna, að
Jeynilögreglan brezka sé ekki svo
afkastalíiil eftir alt saman. Ekki er
heldur ómögulegt að írar sjálfir iiafi
eitthvað verið við þetta riðnir, því
emgir munu bera á móti því, að
írska þjóðin sem heild sé andvíg ó-
trúmensku og sviksemi gagmvart
Englandi og þrái engan veginn að
Þjóðverjar tfái komist að á Irlandi,
sundrað ]>ar öllu og ef til vilil hrint
af stokkum borgarastríði.
Á eftir atburði þessum komu svo
fréttirnar, að margir tugir af helztu
leiðtogum “Sinn Fein” flokkisins
hefðu verið tekrnir fastir — og ]>ar á
meðal prófessor Edward de Valera,
forseti flokksins, Maddama Morkie-
vicz, alræmt æsingakvendi, og marg-
ir fleiri. Þrátt fyrir þetta ríkti þó
mesta kyrð og spekt í landinu og
var þar engra uppþota eða upp-
reista vart á meðan þetta stóð yfir.
Þeir, sem hneptir voru í varðhald,
voru teknir á skriflstofum sínmn eða
heima hjá sér og engin tilraun gerð
að taka tfrajn fyrir ihöndur lögregl-
unwar. Eftir að kvisast tók að
sannanir hefðu fengist fyrir samsæri
á milli .þessara manna og Þjóðverja,
virðist málstaður þeirra hafa mist
alt gildi i augum írskrar þjóðar.
Rannsókn hefir nú verið hafin í
þessu af brezku stjórninni og áður
lamgt líður mun það rétta og sanna
leitt í ljós. Sagt er, að skjöl hatfi
fundist, sem sanni ótvíræðilega, að
samsæri hafi átt sér stað á milli
"Sinn Fein” fulltrúanna og þýzkrar
stjórnar. Markmiðið með þessu átti
nð vera það, að frelsa írland undan
yfirráðum Breta og með aðstoð
Þjóðverja að stofna þar lýðveldi.
Eimvöidisstjórn Þjóðverja virðist
vera rétbmeínd aflstöð tfrelsisins og
lýðveldis hugsjónanna fyrir aliar
]>jóðir — utan ]>ýzku þjóðina.
Það er hörinulegt til þess að
hugsa að slík sainsæri skyldu nú
geia átt sér stað á írlandi, þegar
brezka stjórnin hefir sýnt sig fúsa
að veita Irum heiinastjórn, setn þeir
hafa svo lengi ]>ráð — og að eins af-
sbaða þeirra sjálfra kemur nú í veg
fyrir að þær vonir ■ þeirra nái að
rætast. Sundrung þjóðarinnar
sjálfrar er aðal þröskuldurinn í veg-
inum. Suður-írland er þó nokkurn
veginn samhuga og hafa ýrnsir
helztu stjórnmálamenn Breta ekki
verið með öllu vonlausir að unt yrði
á endamum að stofna til þess sam-
bands á írlandi, sem gerði heima-
stjórn þar mögulega og líklega til
þess að reynast affarasæia.
trska þingið.
Fyrir rúmu ári síðan, eftir að hafa
sýnt sig viljugan að Játa undan
kröfum Natiomalista flokksins, lagði
Lloyd George fram eftirfylgjandi tii-
lögur við Johm- Redmond, leiðtoga
þessa flokks — í bréfi, sem hann
skrifaði honum 16. maí 1917:
(a) Frumvarp sé lagt fyrir þingið
þess efnis, að heimastjórnar lögin
séu tafarlaust látin ganga í gildi á
íriandi, en sex norð-austur Ulster-
héruðin undan skilin. Eða að öðr-
um kosti:
(b) Að írar sjálfir haldi allsherj-
ar þing með því markmiði að koma
sér saman um þá stjórnarskrá fyrir
land sitt, sem hinir ýmsu flokkar
]>ar megi vel við una.
Redmond, eins og menn muna,
hafnaði fyrri tillögunini, en sam-
þykti þá siðari. Var þetta tafarlaust
tilkynt og mieðlimum Ulster-Union-
ista flokksins boðið að sækja þing
þetta.
A þingi }>essu mæbtu tfulltrúar
allra frsku flokkanna, að “Sinn
Fein” flokknuin umdanskildurn. Sir
Horace Plunkett var forseti þingsins
og undir öruggri forystu lians voru
horfur nú hinar beztu. Stór hluti
frskrar þjóðar mun þá bafa vonað
heitt og innilega, að þing þetta
myndi leiða til heppilegra úrslita í
þessu mikla vandamáli.
Umræðurnar urðu langar og stóð
þingið yfir 1 átta mánuði. Sir Hor-
ace .Plunkett stýrði því snildarlega
og áhrifum hans var einna mfcst að
þakka hvað alt fór skipulega og
reglulega fr&pi á þinginu. Hann er
fram úr skarandi gætinn maður og
þolinmóður og af þeim æbtstofni
kominn, sem afrekað hefir miklu
góðu fyrir írska þjóð í liðinni tið.
Hann er “praktiskur” hugsjónamað-
ur, ef svo mætti að orði komast, og
vinsæll atf alþýðu manma á írlandi.
Reynsla hans er víðtæk og um eitt
skeið dvaldi hann mörg ár í Ame-
ríku. Vinsældir hans, reynsla og
hæfileikar hans komu honum nú að
góðum notum á þessu langa þingi.
Tillögur þær voru að lokum sam-1
þyktar á þinginu, að stofnað væri
frskt þjóðþing, sem fjailaði um alla
stjórn iandsins, innheimti alia
skatta OÆfrv. Eftir að hafa minst á
þetta fyrirhugaða þjóðþing íra í
skýrslu sinni komst Sir HOrace
Plunkett meðal annars þanmig að
orði:
“Suður-Unionistar fylgdu eindreg-
ið þeirri stefnu, að írska þjóðin ætti
fulltrúa á þingi alríkisins brezka og
var þetta samþykt af Nationalistum
ytfir höfuð að tala. Niðurstaðan varð
samt sem áður sú, að góðra og
gildra orsaka vegna skyldu fulltrú-
ar þessir kosnir af þjóðþingi ír-
lands, en ekki af kjördæmunum og
var þetta samþykt á þinginu------”
“Samþykt var, að írska þjóðþing-
ið skyJdi saman standa af tveimur
málstofum, senati með 64 meðlimuin
og neðri málstofu, sem samanstæði
af 200 meðlimum. Til grundvallar
fyrir Senatinu liggur sxi hugmynd,
að það sé skipað fulltrúum verzlun-
ar, iðnaðar og verkamála, fulltrúum
sveitastjórna, kirkna, skólastofnana
og aðalsins.” Neðri málstofani átti
aftur á móti að samanstanda af
iþjóðkjörnum fulltrúum ihinna ýmsu
iflokka. — Leit þetta fyrirhugaða
írska þjóðþing vel út á pappírn-um
og virtist líklegt til þe-ss að vcrða
stærsta sporið, sem unt væri að
stíga í samkomulags áttina á ír-
landi.
Heimastjórn hafnað.
En þegar til kom, neituðu íbúar
norðurihluta írlands að heita mátti
einum rómi, og ekki svo fáir meðal
suður-íbúanna, að slíta núverandi
samband við Bretiand. Kom þannig
í ljós, að þeim væri lítt hugleikið að
lóta stjórn landsins vera í höndum
meiri hlutans að sunnan, sem gagn-
óiíkri kirkju tiiheyrði og litla
stunid legði á iðnaðar framleiðslu—
auðlegð Norður-írlands yrði ]>vi að
líkindum að bera aðal skatbbyrð-
ina.
Ibúar Suður-íriands kæra sig fátt
um að erfiða og sveitast í verk-
stæðum.
Henry Ford, sem nú er heimsfræg-
ur fyrir bifreiða-verksmiðjur sínar,
bygði ailstórt verkstæði í Cosk og
réði til sín fjölda af írskum verka-
mönnum Fyrstu vikuna komu þeir
yfirieitt seint til vinnunnai^á, morgn-
a>na og var ail-títt að þeir legðu árar
í bát kl. 10 til 11 fyrir hádegi og
héldu á brott. Borgunardagurinn
rann upp og urðu þeir þá brátt þess
vfeari að þeim hefði að eins verið
borgað fyrir tíma þann sem þeir
unnu — þótti þeim þar af ieiðandi
súrt í broti og hótu$u verkfalli.
Var þeim sagt að verkfall væri þeim
guðvelkoinið að gera því nóg væri
hægt að fá af árvökrum og ástund-
unarsömum rnönnum frá öðrum hér-
uðum eða erlendis frá. Er þetta ljóst
dæmi þess bve örðugt er að fá íbúa
Suður-írlamds til þess að vinna í
verkstæðuin. Yfir höfuð að tala eru
írar líka sjálfstæðir mjög að eðlis-
fari og ekki við lömb að leika sér
að ráða við þá.
Hvað þetta ofangreinda atriði
snertir eru þó “Norðlendingar” á
írlandi “Sunnlendingum” harla ólík-
ir, því hjá þeim eru verkstæði mörg
og iðnaður af ýmsu tagi þar stund-
aður if stórum stýl.
Þar sem svo mikið djúp er stað-
fest á milli íbúanna, er ekki við
góðu að búast og engan veginn
undrunarvert þó samikoinulagið
gangi oft illa. Norðanmenn og sunn-
anmenn á írlandi eiga sára lítið
sameiginlegt, tilheyra tveimur sér-
skildum og gagnóiíkum kirkjum og
eru þar af leiðamdi haria ólíkir í
hugsunarhætti og siðvenjum. Mætti
því með sanni segja, að tvær skyld-
ar en ólíkar þjóðir byggi írland, þó
landsmálið sé þar að eins eitt.
Mótspyrnan gegn herskyldunni.
Eftir að Rússar gengu úr leik og
Þjóðverjar fóru að geta flutt hverja
hersveitinia eftir aðra frá austur-
svæðunum til Frakklands, varð
bandamönnum alt örðugra en áður
og Bretar um leið tilneyddir að
herða á herskyldulögunum til þess
að afia sér aukin.s iiðstyrks. Banda-
ríkin voru að vísu f hildarleikinn
gengin, en illa undir slíkt búin og
blaut því að líða langur tími
þangað til þeirra feiknamikli kraft-
ur kæmi að fullum notum.
Að þessu 'hafði írland farið á mis
við herskylduu'a, sem þó hafði verið
lögleidd á Englandi, og í Skotiandi
og Wales. En engum gat virzt það
sanngjarnt, að allir vopnfærir menn
væru sendir 'frá þessurn þremur
rikishlutum en iátið viðgangast, að
margar þúsundir ungra og hraustra
íra tfengju að draga sig í hlé. Eftir
langar umræður þessu aðlútandi
samþykti brezka þingið því fyrir til
þess að gera skömmu síðan að her-
skylda yrði lögleidd á írlandi og
samflara þessu skyldi írum boðin
heimastjórn.
Suður-frar börðust á móti bessu
með hnúuin og hnefum. Bænar-
skrár voru undirskrifaðar og þar
voru nöfn prosta og kirkjulegra em-
bættismanna efst á síðu. Nú var
ekki verið að minmest á þátttöku
írlands í striðinu og þær mörgu
þúsundir hraustra íra, sem þegar
berðust á vígvellinum heldur að
eins hamrað á ■því eina, að Suður-
írar — og írar í iheild sinni — mættu
ekki undir neinum kringumstæðum
láta viðgangast að herskyldu væri
dernbt yfir írland. 'Skylda frskrar
þjóðar væri að berjast á móti þessu
af ítrustu ■kröfturn. Þar sem Norð-
ur-írar risu þveröfugir við heima-
stjórn virtist um tíma sem inót-
spyrman gegn þessu hvorutveggju,
herskyldu og heimastjórn, myndi ef
til vill verða tengitaug á milli Suð-
ur- og Norður-íra — í bráðina að
minsía kosti.
Mitt í öllum þessum gauragangi
er “Sinn Fein” flokkutinn heldur
okki iðjulaus, enda býðst æsinga-
mönnum þess flokks nú það tæki-
færi, sem þeir hatfa lengi beðið eftir.
Nú þykjast þeir sjá nægá möguleika
bjóðast fyrir írska l>jóð að brjótast
undan “okinu” brezka og hefna
harma sinna. Augu “Sinn Fein”
meðlimianna virðast einlægt hvíla á
raunum liðinnar tíðar. En aftur á
móti virðast þeir blindir fyrir því
sem England og önnur bandalönd
nú eru að ganga í gegn um. Kær-
leiksþel þeirra virðist því ekki á
hærra stigi en það, að þeir séu
bmngnir af eigingirni — og ]>að eitt
hugleikið, að hefna eigin harma
sinna.
Prófessor Edward de Valera, leið-
togi “Sinn Fein” flokksins, hefir lát-
ið tölu'vert til sín taka í seinni tíð.
Fáir af flokksmönnum þessum hafa
liaft meiri áhritf út á við en hari'n.
En sem dæmi upp á hve andleg
þroskun hans sé háfleyg má geta
þess, að sagt er að þó hann hati
brezka stjórnmálamenn og England
og hafi jafnan borið hatur í þá átt,
hati hann samt sem áður Sir Ed-
ward Carson og Norður-írland marg-
falt meira og það iiatur hans verði
aldrei upprætt.
Nú er hann ás&mt öðrum flokks-
mönnuin sínum sakaður um að
hafa verið í samsæri með þýzkri
stjórn og Þjóðverjum. Dæmist hann
og meðráðamenn hans sekir, eru
dagar “Sinn Fein” flokksins taldir á
írlandi.
Land til sölu
Nálægt Lundar,
Manitoba
S. W. y410-20-4 W. lst. M. Inngirt,
uppsprettutjörn á iandinu.
Landið í grend við Lundar er sér-
staklega véi liagað fyrir injólkurbú-
skap og “mixed farming”. Gnægð af
góðu vatni, landið fremur siétt og
nægur popiar skógur fyrir ©ldivið.
Verðið á þeissari kvart section er
$2,400, borgist $500 í peningum og af-
gangur eftir samkomulagi.
Skrifið eða finnið,
ADVERTISER,
902 Confederation Liife Bldg.
Dept. H. | Winnipég..
Fyrir Sjúkleik Kvenna.
Dr. Martel’s Female Pills hafa ver-
ifc gefnar af lœknum og seldar hjá
flestum lyfsölum í fjóröung aldar.
TakiÖ engar eftirlíkingar.
Byltingar með Rússum og
vííar.
Sínum vilja framgengt fengið
fólk hefir nú á Rússlandi,
illræmd stjórn til grafar gengið,
gjörvöll þjóðin ráðandi.
Flestir slíkan frelsisroða
fagran hugðu sigurboða.
“Vandi fylgir vegsemd hverri”.
Veldissprotinn þungur er.
111 er harðstjórn, en þó verri
engin stjórn, það sannast hér;
eins og komið er á daginn,
ei það batar þjóðar haginn.
Ánauðar er óþjált helsi, —
enginn rengir sannleikann —
ótakmarkað fíflsku írelsi
fólkið líka villa kann;
oftast það til öfga leiðir
og hjá réttu marki sneiðir.
Fullræði í fjöldans höndum
finst ósjaldan hefndargjöf;
leyst úr traustum lögmáls böndum
lendir flest í óráðs gröf;
ótalmargir í sem falla,
er sig lýðsins spámenn kalla.
Stofnar þjóðum þrátt í voða
þegnlegt rofið bandalag;
hver vill annan undir troða,
eiginn til að bæta hag;
holl svo skylduböndin bresta,
bölvun af sem stafar mesta.
Erfitt gengur oft að hemja
eigin fýsnir breyzkri sál.
Gýrug ágirnd, öfund, gremja,
eitrað tendra haturs bál,
siðmenning sem ótæpt eyðir
og þær betri hvatir deyðir,
Aldrei skyldum óstjórn hylla,
(Famh. á 3. bte.)
Haldið heima eld-
um lifandi.
Vor helgasta skylda á þessum
dögum er að halda heima-glóðum
Iifandi og sjá um, að þegar drengir
vorir koma til baka frá stríðsvöll-
unum, þá finni þeir skyldulið sitt
hér við góða heilsu. — Þess vegna
er nauðsynlegt að brúka meðal, er
ver veikindum, með því að hjálpa
Iíkamanaum til að útrýma öllum
skaðlegum efnum og gerlum. —
Triner’s American Elixir of Bitter
Wine er ábyggilegt í alla staði til
slíkra nota. Það er heimilis-meðal
í orðsins fylsta skilningi, vegna
þess að það eyðir allri maga óreglu
og orsakar náttúrlega verkun melt-
ingarfæranna. Fæst í lyfjabúðum.
Neitið eftirlíkingum og biðjið lyf-
salann að eins um Triner’s Americ-
an Elixir of Bitter Wine. $1.50.—
Fyrir gigt, fluggigt, bakverk, togn-
un, bólgu og þess konar, reynið
Triner’s Liniment. Það er ágætt
meðal; 70 cent. —Joseph Triner
Company, 1333—1343S. Ashland
Ave., Chicago, 111.
I Triners meðul fást öll hjá Alvin |
Sales Co., Dept. 15, P.O. Box 56 I
Winnipeg, Man.
EINMITT N0 er bezti tími að
gerast kaupandi að Heims-
kringlu. Frestið því ekki ti)
morguns, sem þér getið gert í dag.
Slíkt er happadrýgst.
Upplýsingar óskast.
Heimskringla þarf aö fá að vita um núverandi
heimilsfang eftirtaldra manna:
Th. Johnson, síöasta áritan Port. la Prairie, Man.
Jón Sigurösson, áöur aö Manchester, Wash.
E. O. Hallgrímsson, áöur aö Juneberry, Minn.
Miss Arnason, áöur aö Wroxton, Sask.
S. Davidson, áöur aö 1147 Dominion str., Wpg.
Mrs. W. L. Thomas, áöur að Kimberley, Idaho.
Hjörtur Brandsson, áöur 9318 Clarke St. Edmonton.
Stelndór Árnason, áður a* Wild Oak, Man.
Lárus Bjarnason, áöur Cortland, Nebrasca.
Þeir sem vita kynnu um rétta áritun eins eöa fleiri af
þessu fólki, eru vinsamlega beönir að tilkynna þaö á
skrifstofu Heimskringlu.
THE VIKING PRESS, LTD.
V.,-----------------------------------------------------------------------------------------
l ------
G. A. AXFORD
LÖGFRÆÐINGTJR
603 Paris Bldg., Portage & Garry
- Talsími: ain 3142
Winnipeg.
Arni Anderson E. P. Qarland
GARLAND & ANDERSON
LOCFHÆIÐmOAR.
Pbon* Mala 1M1
W1 Electrie Railway Ohambora.
■ —-
Dr. M. B. Halidorsson
401 BOYD BtJILDING
TaU. Main 30SS. Cor Port. A Bdm.
Stundar einvörtiungu berkiasýki
OK aöra lungnajsúkdóma. Br aö
tinna á ekrifstofu sinnl kl. 11 tll 12
f.m. eg kl. 2 til 4 e.m.—Helmlli að
46 Alloway ave.
s--------------------
Taisimi: Maln 6802.
Dr. J. G. Srtidal
TANNLÆKNIR.
614 SOMSRBBT BLK.
Portage Avenue. WINNIPMG
Dr. G. J. Gis/ason
Pkyalcfaa and Sargron
Athygll veltt Augna, Eyrna og
Kverka SJúkddmum. Asamt
lnnvortls sjúkdómum og upp-
akuröl.
18 Sootfc 3rd St.. Grand Forta, N.D.
Dr. J. Stefánsson
401 BOYD nUfLDlRO
Hornl Portage Ave. og Bdmonton Bt.
Stundar eingöngu augna, eyrna,
nef og kverka-sjúkdéma. Er aö hltta
trí kl. 10 tll 12 f.h. og kl. 2 tll 6 a.h.
Phone: Main 3088.
Heimiii: 106 Olivla St. Tala. G. 2116
Vér höfum fuliar birgölr breln-
ustu lyfja og meftala. KomiD
meö lyfseöla yöar hingaö, vér
gerum meöulln n&kvsamlega eftir
ávísan læknisins. Vér sinnum
utansveita pöntunum og seljum
glftingaieyfi. : : : :
COLCLEUQH & CO. *
Notre Dame Jt Sherhrooke St». r
Phone Garry 2690—2691 \
A. S. BAJfDAL
selur lfkklstur og annast um út-
farlr. Allur útbúnaöur s& fceatl.
Ennfremur seiur bann aliskonar
minnlsvaröe og legsteina. : :
813 SHBRBROOKE 8T.
Pbooe G. 3152 tVINNIPEG
G. THOMAS
Bardal Bloek, gkerbrooke St.,
Wiiuilprc, Mnn.
GJörir vlO úr, klukkur og allskonar
gull og sllfur st&ss. — Utanbsojar
viögeröum fljótt slnt.
TH. JOHNÉON,
Úrmakari og GullsmiSur
Seiur gífting&leylieferét
Sératakt atbygli veitt pöotunum
og viSgjöríum útan af lanAl.
248 ftlaín St. - PhGB« M. «606
J. J. Swanson H. G. Hlnrlkaeon
J. J. SWANS9N & CO.
PASTEiöXASALAB OG
1 peataga ndtlir.
Talsfml Matn 2617
Cor. Portage and Garry, Wlnnioeg
MARKET H0TEE
14« Painr mm Street
& aétl raarkaStnum
Boatu vlnföng, vinddar og at)-
hlynlng góö. fsisnkur velftnga-
cnatiur N. H&lldóraaon, lelöbeSn-
tr lslendlngnm.
P. O'COXXEL, Elgandi Wianlpeg
r
---------
GISLI GOODMAN
TIXSJiWlR.
Verkntseíl:—Hornl Toronto Bt. og
Notre Bame Ave.
Pbone
fierry 2988
V-
HrtmUU
Garry 8G»
________/
Lagaákvarðanir viðvíkj-
andi fréttablöðum
1.) Hver maður, sem tekur reglulega
á móti blaöi frá pósthúsinu,
stendur í ábyrgð fyrir borgdk-
inni, hvort sem nafn hans eða
annars er skrifað utan á blaö-
i«, og hvor1 sem hann er áskrif-
andi eÖA ekki.
2) Eí einhver sesír blaöi upp, vertS-
ur hann aö borga alt sem hann
skuldar því, annars getur útgef-
andinn haldið áfram að senda
honum blaöiö, þangaö til hann
hefir geitt skuld sína, og útgef-
andinn á heimting á borgun
fyrir öll þau blöð, er hann hefir
sent, hvort sem hinn tekur þay
af pósthúsiuu eöa ekki.
3) Að neita aö taka við fréttablöðum
eða tímarítum frá pósthúsum,
eöa aö flytja i burtu án þess aö
tilkynna slíkt, meöan slík blöð
eru óborguð, er fyrir lögum
skoðað sem .tilraun til svika
(prima facie of intentional
fraud).