Heimskringla - 23.04.1919, Qupperneq 5

WINNIPEG, 23. APRiL 1919
HEIMSKRINGLA
5. BLAÐSIÖA
heilum þingdegi variS í árangurs-
laust kjaftæSi.
Afnám titla.
Þingsályktunar tillaga frá W. F.
Nickle um afnám titla, kom til um-
rætSu í þinginu á mánudaginn.
TalaSi flutningsmaSur hennar
langt mál og snjalt á móti titlum,
taldi þá óhæfe. í þjóðveldislandi,
því þaS væri Canada, þó þaS
heyrSi til brezku krúnunni. R. L.
Richardson, sem var ólmur gegn
öllum titlum á þinginu í fyrra,
en sem þó greiddi ekki atkvæSi
meS sinni eigin tillögu vegna þess,
aS Sir R. L. Borden hótaSi aS
leggja niSur völd, yrSi hún sam-
fcykt, var aS þessu sinni hófsamari
í kröfum sínum; kom því meS
breytingartillögu viS tillögu Nick-
les þess efnis, aS núverandi titils-
höfum yrSi lofaS aS deyja titluS-
um í friSi, en nýir titlar skyldu
ekki veittir. UmræSur urSu mikl-
ar og stóSu mestan hluta dagsins.
Voru flestir, sem töluSu, andvígir
titlum, og virtist því lfklegt, aS
önnur hvor tillagan mundi sam-
þykt En þá skeSi þaS, aS Sir.
Thos. White kom fram meS þriSju
tillöguna þess efnis, aS malinu
skyldi visaS í nefnd. Hlupu nú
bæSi Nickle og Richardson frá til-
lögum sínum og greiddu atkvæSi
meS nefndartillögunni, sem var
moS 71 atkv. ee<:n 64.
fcjreiddu 9 stjórnarsmnar nen.ii
moiatKvæSi, en margir þingmenn
af báSum tlokkum voru fjarver-
érndí. —— 1 neíndina, sem skipuS
er 23 mönnum, lentu meSal ann-
aTa bæSi Nickle og Richardson, en
búast má viS, aS titla afnámiS
verSi svæft þar aS þessu sinni,
enda mun til þess hafa veriS ætl-
ast af stjórninni.
En í sambandi viS þetta títla-
afnám er vert aS minnast á ræSu,
sem Fred Pardee hélt. Hun vakti
sérstaklega eftirtekt vegna þess
hann er sá fyrsti Union liberal,
sem hefir lýst því yfir, aS hann
væri á förum heim til föSurhús-
ana. Pardee var áSur framarlega
í flokki liberala, og Sir Wilfrid
einkar kær. Var þaS herskyldu-
máliS, sem orsakaSi því, aS hann
yfirgaf sinn gamla foringja. Á
þinginu í fyrra fylgdi hann sam-
steypustjórninni dyggilega, en nú
telur hann þess ekki lengur þörf.
Hann gat þess nú, aS þá titla af-
námiS hefSi veriS til umræSu í
fyrra og Borden hefSi hótaS aS
segja af sér, ef þar aS lutandi til-
lögur væru samþyktar, þá hafi
hann stutt Borden, þrátt fyrir þaS
þó sér væri meinilla viS titlana, en
vegna þess þjóSin hefSi ekki matt
viS því aS fá kosningar á hálsinn,
en þaS hefS.i orSiS afleiSingin, ef
Borden hefSi fariS frá. Nú horfSi
alt öSru vísi viS. StríSiS væri bú-
iS og hermálin bráSum úr sög-
unni; væri því ekki aS óttast hót-
anir Bordens lengur. HvaS sig
snerti, þá væri þaS ekkert framar
sem héldi sér viS stjórnina; hann
hefSi fýlgt henni, meSan þess
hefSi veriS þörf; nú væri svo ekki
lengur. Liberalar og conservatív-
ar ættu aS vera tveir sérskildir
flokkar meS mótstæSum stefnum
og því fyr sem flokkarnir færu aft-
ur í gamla horfiS, þess betra fyrir
land og lýS. HvaS afnam titla
áhrærSri, þá hefSu liberalar alla-
jafna veriS því hlyntir. ÞaS lægi
í eSli flokskins, aS vera titla óvin-
ur”. — Þegar þess er gætt, aS í
stjórnartíS Sir Wilfrids voru um
50 manns, aS hans ráSi, sæmdir
riddara (sirs) nafnbót, 3 gerSir
aS lávörSum og á annaS hundraS
smærri titlar og nafnbætur úthlut-
aSir Canadamönnum, og aS helm-
mgur sjálfrar Laurierstjomarinnar
var riddaraslegin, þá lýsir liberala
eSliS sér öllu betur í — skáldskap
en titla mótspyrnu. En þessu hef-
ir Pardee aS sjálfsögSu gleymt, en
gleymska er líka sterkur þattur í
eftli liberala.
Ekki gat Mr. Pardee þess, hvort
hann vildi aS kosningar færu fram
í náinni framtíS, en þaS hlýtur aS
leiSa af sjálfu sér um leiS og
flokka sambandiS hættir aS vera.
Annars em litlar horfur á aft marg-
ir Union liberalar verSi til aS
fylgja Mr. Pardee í bráSina, hvaS
svo sem síSar kann aS verSa. -
Carvell, Rowell, Calder og Sif-
ton virSast una hag sínum vel þar
þar sem þeir em, og þá ekki síS-
ur Richalfdson og MiS-Winnipeg-
legátinn—hann Andrews. Allir
eru þeir þó Union-Liberalar.
Á morgun tekur þingiS sér
viku hlé — fram yfir páskahelg-
ina.
(Meira.)
--------o---------
Dánarfregn.
i
Þann 28. febrúar 1919 lézt sonur
minn, Jakob KonráS Ólafsson John-
son, á sjúkrahúsinu í Ninette, eftir
iangvarandi veikindi. Jaríiarförm
fór fram a'S Belmont 3. marz, og var
hann jarösunginn af enskum presti.
—Jakob sál. var fæddur 24. septem-
ber 1892; hann á eftir einn bróíur,
sem mun vera i her Bandaríkjanna,
og eina hálfsystur, sem er hjá mér
og föSur sínum, Sigurjóni DavíSs-
syni, aS Wellington Ave., Winnipeg.
Um leiS og eg minnist opinber-
lega fráfalls þessa hjartakæra sonar
míns, vil eg tjá öllum, sem sýndu
honum og mér hjálp og hluttekning
á einn eSur annan hátt, mínar inni-
legustu alúSarþakkir. Þar eiga
margir hlut aS máli, fleiri en eg fæ
fcalið; ])ó vil eg nofna eérsta-kloga
Dorkas félagiS í Argyle, Hvítaband
iS sama staöar. kvenfélög Frelsis- og
Immanúels safnaöa í Argyle, og W.
C.T.U. félagiö “Von” á Baldur; Mr.
og Mrs. Stefán Johnson á Baldur,
Mr. Kristján Helgason frá Tung-
unni, Mr. og Mrs. G. DavíÖsson á
Baldur, og Miss Línu Davíösson s.
st., sem eg finn mig knúöa til aö
þakka öörum fremur fyrir hennar ó-
trauSu hjálp mér sýnda viö þetta
tækifæri. Alls þessa vil eg ætíð
minnast með þakklátri endurminn-
ingu og bið og vona, aö þaö veröi
þeim umbunaö og endurgoldið í
Tíkulegum mæli af honum, sem alls
góðs á ráð, bæði á himni og jörðu.
W(nnipeg, 12. apríl 1919.
Björg Davíðsson.
------o-------
Skœtingur Stepháns G.
í Voröld.
Þaft lætur hver helzt úti, sem
hann hefir mest af.
Svo er meft Stephan G. í
svari hans til mín, er hann kemur
með í Voröld 8. þ m.
Svo eg byrji á því, sem hann
byrjar á, þá er þaft orftift óbrot-
gjarnt. ÞaS stóS ekki þannig í
Voröld. ÞaS var stafaS "ótrot-
gjarnt '. ÞaS er þaS sem eg
ekki skildi, en Heimskringla lag-
færSi þaS og gerSi orS úr van-
skapning Voraldar. Vel vissi eg
hvar orSiS óbrotgjarnt átti heima,
án þess aS fá upplýsingar. En eg
hugSi hitt máske vera eitthvaS af
samsetningum St. G. Svo ekki
meira um þaS, er litlu varSar.
Hitt varSar meiru, orSiS óhappa-
maSur. St. G. vitnar til orSabók-
ar G. T. Zoega, útg. 1904.
ÞaS er rétt hjá St. G., aS þar
er þaS skýrt "unifortunte”; en svo
er aftur í ensk-íslehzku orSabók-
inni eftir sama höfund, orSiS “un-
fortunate" þýtt á íslenzku: ógæfu-
maSur. MeS þessu hefir þá St. G.
játaS, aS hann álítur alla þá menn
ógæfusama, sem til landvamar
fara og falla fyrir frelsi lands og
þjóSar. HvaS skyldu margir af
þeim, er vilja láta kalla sig þjóS-
holla borgara, verSa á sömu skoS-
un? Eg vona ekki margir.
ÞaS er annaS, sem eg verft aft
biftja alla þá aS athuga, sem lásu
grein mína í Heimskringlu, aft eg
aS eins notaSi Frizner sem tilvitn-
un (leiSarvísir) heimilda þeirra,
er nefndar eru í grein minni, sem
aS voru: Volsunga, Flateyjarbók,
og L-axdæla. Getur þaft veriS, aS
St. G. hafi orSiS svo ilt viS flug-
urnar úr leggnum, aS hann hafi
gleymt aS minnast á heimildir
þær, er eg vitnaSi til, eSa skyldi
hitt vera ástæSan fyrir þögn hans
og skætingi? Fátt um flest, þaS |
fer svo bezt, nefnilega, hann getur !
aldrei meSan hann lifir neitaS því.
aS eg hafi skýrt rétt frá. Svo skal
hér fariS ofurlítiS lengTa:
Icelandic English Dictionary,
Richard Cleasby. Oxford 1874.,
blaSsíSu 661 (í fremri dálki), í
33. og 34. línu a. o.: Úhappa-
maSur. Miscreant. Þetta orS
þýSir níSingur. Sjá G. T. Zoega,
ensk-ísl. orSab. bls. 8, 251, 2. 1.
aS neSan.
The Concise English Dictionary,
London 1902, bls. 433, í 3. dálki:
Miscreant. Frá þessu orSi koma:
false faith, a vile wretch, scound-
rel: a detestable villain.
Ensk-ísl. orSab., G. P. Zoega:
bls. 139 og 140: false faith: falsk-
ur trúnaSur (traust) ; bls. 458: vile
(væl), níSinglegur, svívirSilegur;
bls. 474: wretch: aumingi, vesal-
menni, níSingur; bls. 365: scound-
rel: þorpari, fantur, þorparalegur,
níSingslegur; bls. 99: detestable:
viSbjóSsIegur; bls. 458: villain:
þorpari, varmenni.
Jæja, þétta er nú þaS sem
Cleasby og GuSbrandur gamli
Viefússon, meS G. T. Zoega þýSa
orSiS "óhapoamaSur”. Eg býS
öllum, sem vilja þiggja eSa efa, aS
eg fari hér rétt meS, aS koma
h“im til mín. og er þeim velkomiS
j aS sjá þá sjálfum, hvort hér er í
I nokkrum staS breytt til eSa rang-
fariS meS. ÞaS er 'fyrir þessa á-
stæSu, aS eg tók til máls, aS eg á-
lít fallna og aftur komna hermenn
eiga alt annaS en slíkt sem þetta
skiIiS, hvaS sem minnisvarSamál-
inu líSur, og eg álít aS blaS, sem
I flytur slíkt sem þetta, ætti ekki aS
líSast. ÞaS er einnig ithugandi,
aS enginn maSur, í paS minsta
enginn hugsandi skynsamur maS-
ur, getur látiS sérnægja svar St. G.
svo lengi sem hann ekki hrekur
þær heimildir, er eg nú hefi vitn-
aS til. Geri hann þaS ekki, þá
hefSi eg gaman aS vita, hvaSa
skilning hérlenda þjóSin leggur í
sumt af því, sem hann hefir birt
í Voröld í seinni tíS. AnnaS er
líka athugandi, sem er þaS, aS
þaS er ekki eg, sem hann sneiSir
hjá aS svara, heldur eru þaS glós-
ur, þær, sem eg kom meS úr heim-
ildum þeim, sem enginn maSur
mundi neita aS séu góSar og gild-
ar hvar sem er.
Jæja, eg ætla þá aS enda þessar
línur meS því aS segja, aS eg ætla
ekki aS segja mikiS meira um
þetta orS í blöSunum. Eg hygg
annan veg réttari. ÞaS er ofúr-
lítiS fleira í grein Stephans G.,
þeirri sömu, sem þetta orS: ó-
happamenn, var í, lítt betra, ef
ekki lakara.
River Park, Winnipeg,
17. apríl 1919.
N. Ottenson.
Frá Norður-Dakota
l>á var gleði, drykkja og dans,
Dauðanurn engir kvíAa,
T>egar sá aUur fj'anda-fans
Fór til þings að ríða.
Þessi gamla vfsa datt rnér í hug,
l»ogar eg var á ríkisjnngi Noi-fch
DakOita á næstliðnum yetri. I>ar
var margt fkrafað og skriifað. l>ing-
ið virtist að vera drukkið af sósíal-
isma, bolshevisma og Townleyisma.
Orðið Townleyismi býst eg við að
sumir lesendur Heimskringlu skilji
ekki tíl hlítar. T>að sem aðallega
liggur til grundvallar í þeirri kenn-
ingu er að selja ríkisskuldabréf svo
miljónum skiftir til að byggja korn-
hlöður, mölunarmyllur, slátrunar-
hús, banka o. s ifnv.. Alt skaí þetfca
'byggjast af lánsfé, sem fæst fyrir
rfkisskuldiabréf. Til dæmis voru
samin lög imi það að pantsetja rík-
ið fyrir $17,000,000, og eru þau lög
sivo hrjóðandi:
Fyrir kornihi. og millur ..$5,000,000
Fyrir f>ankastofnun ..... 2,000,000
Peningar til að lána út .. 10,000,000
Samtals $17,000,000
Út af þessu voða-láni varð mönn-
um sundurorða, eða með öðruan orð-
um, það voru mjög skiftar skoðanir.
Minni hluta þingsins þótti þetta
gffurlega hátt og óþarflega mikið
ián. 1 'stjórnanskrá ríkisins, er rík-
inu að eins leyft að taka lán upp á
$200,000, minna ©n fjórða part úr
miljón. Auðvitað varð að breyta
stjórnarskránni. Þar ofan á bætist,
að fjánhirzla Norður Dakota er
e*kki að eins algerlega tóm, heldur
hvfla nú á rfkinu $150,000 af ó-
borguðum skuldum, sem stendur.
Fjárhaldsmaður ríkisins skýrði frá
Peoples Specialties Co.,
P. O. Box 1836, Winnipeg
Úrval af afklippum fyrir sængur-
ver o.s.frv.—“Witchcraft” Wash-
ing Tableta. BiS{££i um verSlista.
því f síða.st liðnum mánuði, að þeg-
ar Townley stjórnin tók við völdwm
árið 1916, þá halfi verið til í fjár-
hirzlunni $500,000. En nú hefir sú
stjórn setið að völdmn í þrjú ár og
á Jæssu þriggja. ára tfmabili hafa
]>essar $500,000 alveg horfið og ríkið
er koinið $150,000 skuld. Detfca þyk-
ir mörgum vera alveg , óþarfh'ga
mikil eyðsla á rfkfsfé, einkum þegar
ekkert er hægt að «ýna fyrir pen-
ingana. Nú hefir minni hluti þings-
ins skýrsikofcað til kjósenda ríkisins
ellefu laga ákvæðum, sem honum
minni hlutanum) þótti ekki við-
unandi og fer þvf fram aukakosning
]vann 8 júlf f sumar. Þessi laga-
ákvæði bru sem fylgir:
Lög um prentun. Senate B, No.
157. — lög um innflutninga. House
B., No. 123. — I/ög um ráðsmensku
allra opfnberra starfa. House B. No.
17. — Lög um ríkisbanfca. House B.
No. 18. — Lög um rífcis dómhéraða
ákvæði og viðbót dómara. House B.
No. 124. — Lög viðvfkjandi sköttum
ríkisins; einnegin um skatta-uin-
boðsmann. — Ixig um a$ panfcsetja
ríkið fyrir $10,000,000. Senafce B. No.
134. — Lög um ríkiskasningar. Sen-
ate B. No. 74. — Lög um ríkisprenit-
un. S'enate B. No. 157. —- Lög um rfk-
is héraðaskóla. Senate B. No. 134. —
Lög urn að s.-lja rfkisskuldaibréf fyr-
ir $5,000,000 tfl að fcaupa kornhlöður
og millur.
öil þessi eliefu lagaákvæði voru á-
litin af minni hiuta þingsins að
vera á röngum grundvelli bygð, og
of sfcórnm sfculdabagga slengt á rfk-
i'ð niikið að óþörfu. Um öll þessi
lagaákvæði ætla eg mér alls okki
að dæma að ]k*ssu sinni; það yrði
ifyrst og fivmst of langt má'l. og svo
vil tg s'fðnr vera dómari í Jæssu
máli ]var sem eg var i minnl hlirfa a
þingi. En eg vildi mæ.last tii þess
við alla fesendur Heiimskringhi. að
þeir iosi og kynni sér öll þvs'si ollefu
fagaákvæði, og dæmi svo urn sjólfir
og greiði atkv. með eða móti þeim
þ<‘S'3r aukafcosningin fer frain næst-
koma n di júlíimánuð.
Yðar einlægur og þénustu reiðu-
búinn
Paul Johnson,
Dagsett að Mountain, N.D.,
1. apríl 1919.
Imperial Bank of
Canada
STOFNSETTUR 1875. — AÐALSKRIFST.: TORONTO, ONT.
Höfuðstóll uppborgaöur: $7,000,000. Varasjóöur: $7,000,000
Allar eignir........................$108,000,000
ir>2 iitibíi í 13omiui«»n of (TiiiimIh. S|>nrÍM.ióSN<leiUl f hverju fitibiil, og; mft
byrjn SparisjftSKrrikiiiiin með J»vf aft leKgja luu $i.«0 eða meira. Vextlr
eru borgaílr af peniuKum ytfar frft lunleg;ara>deg;l. 4skuS eftlr vlbnkift-
um yfiar. Áun'K.juleg vi<Vs*iffi iikkIhii.n og fibyrgiii.
Útibú Bankans er nú Opnað aði Riverton, Mani'oba.
Kviksetningar.
KaHi úr fyrirlestri eftir
Steingrím Matthíasson.
111.
Kynfegt með kviksögurnai' um
kviksetta menn. I>ær eru atstaðar ó
sveimi: allir bafa effcfclwað heyrt —-
alt fná söigunni af MjaHlhvít, sean
eplið hrökk upp úr eða sögunni af
konunni, sem Itfnaði við ]><‘gar kist-
an rakst í þyr.nininninn — (þegar
hún sv<f dó í s'oinna skiftið og farið j
var með hana fram hjó sama runn- j
inum, sagði maður hennar við lík-
meiinfna: "Farið varlega pHbar!”)
— og til nmnninælasagna, sein eiga
heima í hverju bygðarlagi:
Og iþað var ckki eingöngu á fs-j
landi, sem slíkar sögur voru á sveimi
heldur víðsvegar uim heim. Einhver
fhigu.fót-úr au'ðvitað fyrir þeim
]>ví sjaldan lýgur almannarójnur,
skyidi maður lialda. Kn ofnkemni-
legt er um þessa hlufci, e ins og svo
margt, sem et- sjaldgæft og erfitt að
sanna, að (þeir tala hæst og þykjast
vita mest, sem litJa eða enga reynsln
liafa, en læknarnir, sem í Ivessum
efnum ættu að vita mest — sjáffir
"dauðans þjónar” (sem skáldið kall-
ar) — þeir tala minst og vita svo
sá'ralftið um uppvakninga í iþeirri
menkfngu, sorn hér um ræðir. —
Dauðiinn er nú einu sinni óvelkom-
inn gestur. Memn vilja að dauðir
upprLsi, helzt f þesisu Mfi — (þó em
unanteknfngaD' fná 'þeirri reglu, eins
og áðttr vjgr minst á). T>egar það
einstaka sinnuim 'hefir komið fyrir,
að vilsst ihefir verið á dauðadái og
reglnlegutn dauða tfyrir ónákvæma
athugun og liirðuleysi, iþá hefir
sagam af því orðið tU að örfa hug-
mymdaflug manna og gamlar lyga-
sögur hafa þá rifjast upp og fengið
byr umdir vængi.
1 iþeim læknisfræðiritum, sem eg
hefi lesið, er yfirleitt Tftið minst á
kvitosetningu og flestir höfundar
telja sögur :þar að lútandi fcviksög-
ur einar. Degar farið er að rann-
saka ]«er og rekja upprttna þeirra,
h\-erfa þær flestar í reyk og móðu,
og enginn viH taka ábýrgð á þeim.
Hins vegar hetfir Iþað sjálfsagt oft
komið fyrir, að vilzt haíi verið á
dauðadái og dauða. Það hefir jafn-
vel komið fyrir lækna, en þá fyrir
fijótfærni og ómákvæma athugun.
En þó að þetta hafi hent, hefir
sjaldan komist svo langt, að maður-
inn væri einu sinni kistulagður,
þvað þá heldur grafinn í slfku á-
standi. Sjúklingurinn hefir rafcnað
við f tæka tíð, því sjaldan varir
dauðadá í marga klukkutíma. Og
komi það fyrir, að maður í dauða-
dái sé grafinn, þá er lítt hugsanlegt
að hann vakni upp niðri f moldinni
i loftleysinu þar, heldur slokni hinn
dauíi lHslogi þegjandi út af í mestu
kyfþey og sársaukalaust. — Tvær
sögur hefi eg séð eftir frönskum
iieimildum. Er önnur þeirra um
leikkonuna Raohel, sem dó 1858.
Þegar hiin Tá banaleguna (í tær-
ingu) féll hún í <lá og var talin
dauð. Flún var ])á kiistulögð og Vi
11 kiufckustundir í kistunni áður en
•hún gat gert vart við sig. Hún lifði
■þó að ei.ns nokkrar klukku.stundir
á eftir. Hfn sagan er um franskan
kai'díniála, Dounet, og sögð af lion-
inii sjáffum í franska þioginu 1866.
Þegar liann var prestur um tvítugt
1826, kvaðst hann lia.fa íaUið í <lá
upp úr veikindum. Læknirinn taldi
liann dauðan og var >])á farið að
undirbúa gieftrun hans. Hann
hoyrði alt sem fram fór, en gat ekk-
ert hljöð gefið fró sér né hreyft sig.
í bókmn spiritfsta em margar sög-
ur atf þessu tægi, eins og t. d. í bók
Fr. Meyers “'Psyehieal Researeh”, ogj
orasr eg ekki uin að margar læirra
séu sannar. I>ví það er árelðanlegt,
að dauðadá eða etjarfi kemur fyrir,
sem að ininsta kosti getur vilt-ó-
lærða menn.
óuðimindur læknir Björnsson hef-
ir sagt mér, að einu sinni hefði fegið
nærri, að hann hofði vilzt á dauða
og dauðadái. Bann var sóttur til
að líta á -stúlku, sem var sögð ný-
skilin við. Hann hlustaði eftirj
lijartsiætti og heyrði ekkert, og <eiS
in famst ekki slá. Flann hlusfcaði aft-í
ur og fór á sömu leið. Eh þegar j
hann fékk að vita að stvVlka þessi j
hefði oft faJlið í öngvit og lengi ver-
ið móðursjúk, tfékk iiann grun um.
að hér væri um stjarfa að ræða og
tófcst ihonium eftir nokkra stund að
lilfga stúlfcuna. Aðra sögu sagði j
bann mér, sem er eftirtektavorð, þó
heimildir hennar séu óglöggar. Það 1
átti að hafa komið fyrir á Austur-j
landi tfyrir nokkrum áram. Yanfær
kona, komin að faUi, féfcfc áköf blóð- f
lát og anda'ðiist. Hún var síðan bor-
in fraim í skeimnu og lögð þar til ú
fjölum. Um fcveldið beyrðist þrusfc
úti f skemumnni, en fótk var myrk-
fælið, og þorði ekki út, hélt vera
draugagang. Um morguninn eftir
koin húsitaóndinin heim, hafði vorið
í kaupstað. Fór liann þá út í skemm-
una. Þar fann hann konuna liggj-
andi á góllfinu og liat'ði hún aiið
barn. Hvorttveggja tfá ]rar an<i-
vam. Þessa sögu má reyndar vel
skýra, án fþms að konan iiatfi lifnaðj
við, því fyrir hefir komið, að dauðai'j
konur, komnar að falli, hafi fætt
efitir dauðann.
Þórður læknir Thói'oddsen hefir
cnn fremur sagt mér sögu af manni,1
sem var talinn dauður upp úr miial-j
iingum. Tveir vinnumenn á heimii- j
inu áttu að bera liann niður stiga
og út í stoemmu. En þeim skrifcaði
fótur í stiganmn og steyptust öfug-
ir niður með iífcið niilli sín, »n það
raknaði úr rotinu við fallið og lifði
lengi á eftir. Enn hefir land ivófca-
vörður Jón Jacobson sagt mér. að í
ungdæmi stfnu helði hann he.v 't get-
i'ð um fconu nokkra, tfrú Robb að
nafni, ®em tvksvar hefði verið kisbu-
lögð og lifnað við.
komið fyrir, en það eru að eins ó-
fróðir menn og óathugulir, sein vill-
ast á Ihmssu og dauða; því maúuriun
(Framh. á 8. blaú
Ti| Kaupenda
HEIMSKRINGLU.
Blaðið þarf að fá fleiri kaup-
endur, og mæiist nú til að hver
vinur þess reyni að útvega að
minsta kosti einn nýjan kaup-
anda. Fyrir ómakið skulum vér
senda eina sögubók fyrir hvern
nýjan kaupanda. $2.00 borg-
un fyrir árganginn verður að
fylgja hverri pöntun; einnig fá
nýir kaupendur þrjár sögubaek'
ur í kaupbaetir, ef hann sencKt
15c. fyrir póstgjald á bókunum.
Velja má úr eftirfylgjandi lista
af sögum:
“Ættareinkenniö”
“Jón og Lára”
“Sylvia” “Dolores”
“Ljósvörðurinn”
'‘Viltur vegar”
“Æfintýri Jeffs Clayton"
“Mórauða músin”
"KynjaguU”
"Spellvirkjarnir”
"Bróöurdóttir amtmannsins”
Vafalaust eru þeir margir, sem
lesa Heimskringlu stöðugt, án
þess að vera áskrifendur henn-
ar. Þeir fá blaðið að láni —
eða í skiftum — og álíta sig
spara fé með þessum hætti. Að
sönnu eru dalirnir ekki úti látnir
—en fáa munar um $2.00 á ári
og skemtilegra er að vera frjáls
að sínu blaði og geta fengið það
strax og pósturinn kemur, og
lesið það í næði eftir hentug-
leikum.
Mikið er nú talað og ritað um
íslenzka þjóðrækni og viðhald
þess sem íslenzkt er. — Styðjið
gott málefni með því að hjálpa
gömlu Heimskringlu að halda
áfram að vera til.
S. D. B. S.
THE VIKENG PRESS, LTD.
Box 3171 Winnipeg, Man.
Prentuð ritfæri
Lesendur Heimskringlu geta
keypt hjá oss laglega prentaða
bréfhausa og umslög, — 500 af
hverju — fyrir $7.00. Skrifið
nöfn og áritun o. s. frv. skýrt og
sendið peningana með pöntuninm.
TheViking Press, Ltd.
Box 3171 Winnip>eg
B0RÐVIÐUR
SASH, DOORS AND
MOULDINGS.
ViS höfum fullkomnar birgSir af öllum tegundum
VerSskrá verftur send hverjum þeim er þess óskar
THE EMPIRE SASH & DOOR CO., LTD.
Henry Ave. East, Winnipeg, Man., Telephone: Main 2511
Venjið yður á að lesa auglýsingar í Hkr.
1f • ©g?” Þór hafift meiri ánægju
VlPin AflílP QriA af blaBinu yftar, ef þér vitiB,
IVIll U11Uy5JU meö sjálfum yöar.aö þérhaf-
iö borgaö þaö fyrirfram. Hvernig standiö þér vjö Heimskringlu ?