Heimskringla - 01.10.1919, Síða 4

4. BLAÐSIÐA.
HElMSkRINGLA
WINNIPEG, 1. OKTÓBER, 1919
HEIMSKRINGLA
f 188«)
Kemur út á hverjum MitSvikudegl
Ctgefendur og cigendur:
THE VIKING PRESS, LTD.
VertS blatlsine í Canada og BandaríkJ-
anum $2.00 um áriti (fyrirfram borgatS).
>*TErnt til tslands $2.00 (fyrirfram borgatS).
Allar borganir sendist rátismanni blatis-
ins. Póst eóa 'uanka ávísanir §tílist til
The Viking Press, L,td.
Ritstjóri:
GUNNL. TR. JÓNSSON
ShrlfRtofml
72» SHERBRO0KB
P.S.Boi 3171
STKEET, WlNlllPlSe
TalalnU Oarry 41T0
WINNIPEG, MANITOBA, 1. OKTÓBER, 1919
Árgangamót,
Með þessu blaði byrjar Heimskringla 34.
aldursárið, og er því farið að Iíða á fjórða
tuginn fyrir henni.
Hér í Canada mun Heimskringla vera elzta
blaðið, sem gefið er út á útlendu tungumáli,
og hún er annað elzta blaðið í heiminum, sem
gefið er út á íslenzku — Isafold ein er eldri.
Árin, sem liðin eru, hafa ekki gengið bar-
áttulaust. Hefir oftlega verið þröngt fyrir
dyrum Heimskringlu, þó jafnaðarlega hafi
furðu vel ræzt fram úr fyrir henni á endanum,
því vinsældum hefir hún jafnan átt að fagna
og margir verið viljugir að greiða götu henn-
ar.
Þessi síðustu tvö árin hafa verið ein hin
allra erfiðustu í sögu blaðsins, og má kenna
það sem annað dýrtíðinni. Kostnaður allur
við blaðið hefir tvöfaldast og sumstaðar
þrefaldast við það sem var fyrir stríðið.
Prentararlaun voru þá 18-—22 dalir um vik-
una, núna 30—35. Prentpappír var þá 2c
pundið, nú 6 cent og þar frajn eftir götúnum.
En þrátt fyrir þennan mikla kostnaðarauka,
er verð blaðsins hið sama, þó það að réttu
lagi ætti að vera tvisvar sinnum hærraf. Blöð-
in á íslandi, t. d. Lögrétta, sem kostaði 5 kr.
fyrir stríðið, kostar nú 20 kr. fyrir árið. Ensku
blöðin hafa og flest hækkað verð sitt um
helming eða meira. Islenzku blöðin hér eru
þau einu, sem ekki hafa hækkað verðið.
Það er ekki tilgangur vor með línum þess-
um að tilkynna verðhækkun á blaðinu, þó svo
væri eðlilegast. Heimskringla getur fleytt
sér á hinu lága verði, ef kaupendur blaðsins
gera skyldu sína við hana og greiða skilvís-
lega andvirði hennar. Heimskringla á nú úti
standandi hátt á áttunda þúsund dala, og væri
henni það ómetanlegur styrkur, ef þeir pen-
ingar kæmu inn í haust.
Heimskringla er orðin eitt af helztu líffær-
ununa í þjóðernislíkama Vestur-Islendinga,
þeirra er þ<ví hlynna sem mest að henni, og
það gera þeir bezt með því að gjalda henni
sem hennar er.
Verði það, drekkur Kringla í sig ásmegin
og lifir þaðan í frá í endurnýjung lífdaganna,
sér og öðrum til heilla og gleði.
Borgið Heimskringlu.
Flokksþing Conserva-
tíva.
Miðstjórn conservativa flokksins hér í
Manitoba hefir ákveðið að kalla saman
flokksþing, sem haldið verður hér í borginni
og hefst 6. nóvember n. k.
Tilgangurinn með saman köllun þess er sá,
að semja stefnuskrá fyrir flokkinn og velja
leiðtoga. Síðan 1915 hefir flokkurinn ver-
ið svo að segja höfuðlaus hér í Manitoba, því
þó hann hefði bráðabirgðaleiðtoga á þingi, þá
gætti hans lítið út í frá. Albert Prefontain
er heiðarlegur maður og nýtur sem bóndi, en
hann skortir flesta þá hæfileika, sem leiðtoga
eru nauðsynlegir. Og kemur því ekki til
mala að hann geti leitt flokkinn við í hönd
farandi kosningar. Og aðrir floksbræður
hans í þinginu, að Talbot undanskildum, eru
ekki hæfari til forustunnar eil hann. Og hvað
Talbot viðvíkur, þá er hann lítt reyndur enn-
þá og ekki kunnur, en hann talar vel og er
duglegur.
Af þessu verður séð að flokksþingið verð-
ur að velja leiðtogann utan þings, enda hefir
flokkurinn þar völ ýmsra ágætis manna. Tal-
að hefjr verið um W. J. Tupper K. C. sem
heppilegan leiðtoga. Hann er mikils metinn
lögmaður hér í borginni og ræðumaður í
bezta lagi, og er kominn af frægri stjórnmála-
mannaætt. Faðir hans var Sir Charles Tupp-
er fyrrum stjórnarfors'eti Canada, og einn
hinn mikilhæfasti og mætasti stjórnmálamað-
ur, er hér hefir verið uppi. Ætti sonurinn að
hafa erft eitthvað af stjórnmálakænsku föð-
ursms og afburðum.
Annar hæfur maður til leiðsögu flokksms
er John T. Haig lögmaður og fyrrum þing-
maður. Er haiín vel kyntur hér í Winnipeg
og í miklu áliti.
Báðir þessir menn myndu reynast conserva-
tiva flokknum góðir leiðtogar, og ávinna sér
traust og virðingu kjósenda.
Stefnuskrá verður og þingið að semja, sem
du^ur er í, og sem fólkinu er geðfeld.
Conservativa flokkúrinn hefir verið í mol-
um hér í fylkinu síðan 1915. Með góðuin
leiðtoga og ábyggilegri stefnuskrá, er ekki
einasta hægt að sameina flokkinn, heldur og
Ieiða hann til sigurs við næstu kosningar.
/
Auðmagn og vinna.
Þýðingarmesta málið, sem liggur fyrir þess-
ari þjóð og flestum þjóðum, er að koma á
varanlegri samvinnu milli auðmagnsins og
vinnunnar, því að á slíkri samvinnu hvílir vel-
ferð og velmegun þjóðfélagsins.
I flestum löndum heimsins eru nú ríkjandi
meiri eða minni óánægja og órói meðal verka-
lýðsins, og þó að vinnuveitendúrnir slaki við
og við til og bæti kjörin, verða sættirnar ekki
langheldnar, og þegar einu verkfallinu lýkur
tekur annað við.
Svona hefir það gengið til í meira en ár, og
sjá allir að slíkt ástand er ekki til þjóðþrifa.
En hvað skal taka til bragðs?
Á iðnþinginu, sem haldið var í Ottawa fyr-
ir skömmu, var rætt um þetta fram og aftur,
en að engri niðurstöðu varð komist, sem á má
byggja. Sátu þó þing þetta fulltrúar beggja
aðila, auðmagnsins og vinnunnar, og orsökin
til að ekki tókst betur, var sú sama og áður,
að hvorugur hugsaði um annað en sinn eigin
hag, og sjóndeildarhringurinn var svo þröng-
ur að ekki sá út fyrir hlaðvarpann.
Helzta málið, sem kom fyrir á þinginu, og
sem gæti haft góðar afleiðingar í framtíðinni,
ef næði fram að ganga, var um þátttöku
verkamanna í stjórn iðnaðarstofnana. Raun-
ar fór þingið fremur vægilega út í þá sálma
og með sýnilegri hálfvelgju. Lagði það þó
til að skrifstofa yrði sett á stofn undir umsjón
atvinnumáladeildar sambandsstjórnarinnar, er
útvegaði sér allar þar að lútandi upplýsingar,
og jafnframt gefa upplýsingar í sambandi við
málið hvenær sem verkamenn eða vinnuveit-
endur óska. Og ef að þessir aðilar kæmu sér
saman um að stofna sameiginlega stjórn fyrir
iðnaðarfyrirtækin, skyldi skrifstofa þessi
hjálpa sem bezt hún gæti að því að svo
tækist.
Hér hefir iðnþingið farið að nokkru leyti
eftir tillögum atvinnumálaráðgjafans, senator
Robertson. Eins og menn muna, lýsti hann
yfir því í þinginu í vor, að eina ráðið til að
koma á samvinnu milli auðmagnsins og vinn-
unnar, væri það að sameiginleg stjórnarnefnd
beggja aðila stýrðu framkvæmdum fyrirtæk-
isins, því um leið og verkamaðurinn fengi
hönd í bagga með verkhögun og stjórn iðn-
greinar þeirrar, er hann inni við,, þá um leið
væri um hans eigin hagsmunamál að ræða,
að sem bezt gengi starfrækslan. Það mun
og flestum í fersku minni, að sambandsstjórn-
in skipaði nefnd manna undir forustu Mathers
dómstjóra hér í Manitoba, og að sú nefnd átti
einmitt að rannsaka þetta mál, og koma fram
með tillögur, hvernig bezt mætti efla sam-
vinnuna milli auðmagnsins og vinnunnar, og
tillögur nefndarinnar voru sviplíkar skoðun
ráðgjafans.nefnilega að eina ráðið til sam-
vinnu væri að gefa verkamönnum hlutdeild í
stjórn iðnaðarryrirtækjanna. ^
Úr því nú að sambandsstjórnin, Mathers-
nefndin og iðnþingið, eru öll á sama máli, að
sameiginleg hluttaka í stjórn iðnfyrirtækja sé
eina ráðið til þess að koma á varanlegum friði
á milli auðmagnsins og vinnunnar, þá ætti að
vera gerð bráð gangskör að því að koma slík-
um breytingum á.
Heimurinn stynur undir því óstjórnar og ó-
eirðafargani, sem leitt hefir af missættinni
milli þessara tveggja aðila, og hólpið er það
land, sem getur jafnað þær sakir svo báðum
líki.
** Auðmagnið og vinnan eru tveir aðilar, sem
hvorugur getur án annars verið. Og það er
lífsnauðsyn fyrir velmegun hvers lé^ids, að
báðir þessir aðilar læri listina þá að skoða
hverja iðngrein sem nauðsynlegt líffæri j
þjóðarlíkamanum, og hafa það þugfast, að
þefr bera báðir að jöfnu ábyrgð á því að líf-
færi þetta þroskist og starfi sem bezt. En
hér er talsverð breyting frá þeim hugsunar-
hætti, er aðeins lítur á eigin hagsmuni, sem
flestum hefir löngum verið tamastur.
Samúð í þjóðfélaginu er nauðsynleg. Án
hennar er framþróun hvers lands í voða.
Canada má ekki við því að sundrung ríki í
landinu til leagdar, og eini vegurinn til bóta
er fóstbræðralag — fóstbræðralag auð-
magnsins og vmnunnar.
Verði það, á Canada bjarta framtíð fyrir
böndum.
Hlustarstyft bæði eyru
Hann Jón vor Bíldfell er dásamlega Iikur
sjálfum sér í síðasta Lögbergi, og sýnir venju ; a
fremur hvílíkt prúðmenni og siðavandlætari
hann er.
Hann hefir rekist á greinarstúfí Heims-
kringlu, sem honum finst nauðalíkur smágrein
sem hann sér í Morgunblaðinu, og hann fyilist
heilagri vandlætingu yfir þessum ósköpum,
birtir • greinarstúfinn og kallar oss þjóf að
honum. Þvílík ósvinna, að stela hálfrar áln-
ar langri grein. Og dánumaðurinn krossar
sig og ákallar hinn heilaga Gabriel — og alla
halaróuna — sér til verndar en oss til refs-
ser
ingar.
Ein ræknlhnn er nú sá, að greinar skömmin
er alls ekki stolin, heldur þýdd úr danska
blaðinu Politiken, og er lítill efi á því að
Morgunblaðið hefir tekið hana þaðan Iíka, og
mismunurmn á Heimskringlugreininni og
Morgunblaðsgreininni, þó lítili sé, ætti jafnvel
að sannfæ a Jón um að sona er málinu hagað.
En Jón greyið kann nú ekki dönsku, og verð-
ur því að -s irða honum til vorkunnar þó hann
hafi hugsað ilt í sínu hjarta, og skoðað oss af
sama sauðahúsinu og sjálfan sig.
Því eins og flestum er kunnugt, hefir prúð-
mennið og vandlætarmn Jón ekki einasta tek-
ið upp smágreinar án heimilda við og við fyrir
dálka Lözbergs, heldur hefir hann emnig
hnuplað heilum bókum og útbýtt þeim svo í
smáskömtum í blaðmu, svo að menn skyldu
fremur ætla að hér ysi hann úr sínum eigin
vizkupotti. Að hnupla heilum bókum er svo
líkt honum Jóni — hann er svo stórtækur í
öllu, maðurinn.
Mest ber á hnuplinu í Sólskinsdáíkum Lög-
bergs. En þó eru ritstjórnardálkarnir furðu
fengsælir. Eða ^hvar fékstu greinina þína
um hann Louis Botha í síðasta biaði, Jón
minn? Eða greinina um Parneil og Lincoln
í næsta blaði þar á undan, Voru þær þitt
heilasmíði eða bjargaðir þú þér svona hms-
eginn?
1 “Sólskins”dálkum Lögbergs hefir kveðið
svo ramt að hnuph, að því nær hver ein og
einasta smásögubók, æfintýri, þjóðsögur og
þess háttar, sem út hefir komið á íslenzkú síð
ustu fimtíu árin, hafa orðið fyrir meiri eða
minni búsifjum, og þó heimilda sé sumstaðar
getið, þá er hitt þó miklu oftar, sem þeim er
gersamlega slept, og eyrnamarki Jóns fjár-
bónda smelt á í staðinn.
Hér skulu nökkur dæmi tilfærð máli voru
til sönnunar.
Árið 1856 var á Akureyri gefið úí kver af
séra Sveinb. Hallgrímssyni, sem hann kallaði
“Afmælisdagar í tólf stundum”. Voru það
ýms heilræði til æskulýðsins. Kverinu. eins
og það leggur sig, 64 bls., hefir Lögbergs-
ritstjórinn hnuplað, og birtist það í I 1 númer-
um af blaðinu, nr. 2—á. Heimilda
hvergi getið, og því með eyrnamarki Jóns.
Líklega hefir hann haldið, að þar sem heill
mannsaldur væri liðinn frá útkomu ritsins, að
fáir mundu við það kannast, og því óhætt að
: klófesta það.
Lesbók þeirra Guðm. Finnbogasonar og fé-
laga, hefir Lögberg orðið matur úr, og hafa
sögur, æfintýri, kvæði og kviðlingar verið
hnuplað þaðan mjög tíðum, þó stundum sé
getið heimilda.
I Lögbergi 3. okt. 1918 má lesa:
“Þegar hann var búinn eð einsetja sér
þetta, greip hann hið fyrsta tækifæri, sem
honum bauðst, til þess að strjúka frá hús-
bónda’sínum, og faldi sig í þéttum skógi. En
þá varð hann þess var að hann hafði flúíð úr
einni eymdinni , aðra. Hann var búinn að
ráfa þar í skóginum, matarlaus, og loks fór
hann í örvæntingu inn í helli, sem hann fann.
Þar ætlaði hann að bíða dauðans.”
1 Lesbók, I, bls. 123, má lesa:
“Þegar hann var búinn að einsetja sér
þetta, greip hann hið fyrsta tækifæri, sem
honum bauðst, til þess að strjúka frá hús-
bónda sínum, og faldi síg í þéttum skógi. En
þá varð hann þess var, að hann hafði flúið úr
einni eymdinni í aðra. Hann var búinn að
ráfa þar um skókginn, matarlaus, og loks fór
hann í örvæntingu inn í helli, sem hann fann.
Þar ætlaði hann að bíða dauðans.
I Lögbergi 12. júní 1919 er sögunni
“Þyrnirósa” hnuplað. Því til sönnunar fylg-
ir hér kafli úr henni:
“Hrossin í garðinum stóðu upp og hristu
sig, dýrhundarnir brugðu á leik og dingluðu
rófunum, dúfurnar á þakinu reistu höfuðin
upp undan vængjum sínum og flugu út á ak-
ur; flugurnar tóku að skríða eftir veggnum,
eldurinn kviknaði í eldhúsinu og logaði vel,
svo að maturinn soðnaði, en steikin suðaði og
smitaði; matreiðslumaðurmn rak eidasvein-
inum rokna löðrung, svo að hann æpti upp, og
eldabuskan reitta af hænunni það sem eftir
var af fiðrinu.”
I Lesbók, ÍL, bls. 70, má lesa:
“Hrosmn í garðinum stóðu upp
og hristu sig, dýrhundarnir brugðu
eik og dingluðu rófunum, dúf-
urnar á þakinu reistu höfuðin upp
undan vængjum sínum og flugu út
á akur; flugurnar tóku að skríða
eftir veggnum, eldurinn kviknaði i
eldhúsinu og Iogaði vel, svo matur-
ínn soðnaði, en steikin suðaði og
smitað.; matreiðslumaðurinn rak
eldasveininum rokna löðrung, svo
að han næpti upp, og eldabuskan j
I reytti af hænunni það sem eftir var
af fiðrinu.”
Dugar þetta, Jón sæll, til að
! ?ýna blaðamensku frómleik þinn ?
Ef ekki, er auðvelt við að bæta.
Og aðferðin þín er í samræmi
við þín eigin orð, þú Iýsir henni
svo aðdáanlega í síðasta Lögbergi:
“En aðferðin, sem þarna er
brúkuð, er lævísleg og minnir oss
í fjármark eitt, sem vér heyrðum
alað um, þegar vér vorurn dreng-
ur. En það var afeyrt á báðum
eyrum. Og það fylgdi hjá þeim,
sem vér heyrðum tala um þetta
mark, að sem betur færi fyndist
sjaldan fé með því marki, en þeg-
ar það kæmi fyrir, þá þætti djöfull-
nn æfinlega veri kominn í spilið.”
Er hér ekki dásamlega að orði
komist? Og eiga ekki- orðin vel
við hann Jón?
Að endingu viijum vér leggja
ritstjóranum á hjarta heilræðið:
“Þeir, sem búa í glerhúsi, ættu
ekki að kasta steinum”.
Dodd’s Kidney Pills, 50c askjan,
eða sex öskjur fyrir $2.50, hjá öll-
um iyfsöium eða frá
The DODD’S MEDICINE Co.
Toronto, Ont.
Hánnessonar og konu hans,
morgun. Þau
utanlands.
dveljast nú bæJ5i
Sigurlánsbréfin íæra
tvöfaldan ábita.
ser-
Bændur Vesturlandsins hafa
staka ástæðu tU þess að
kaupa Victory Bonds.
Þegar bóndinn í Vesturlandinu,
eða hvar annarsstaðar í Canada
sem er, ver peningum sínum til að
kaupa sigurlánsbréf gerir hann
sjáifum sér tvöfaldan hagnað.
ann slær tvær fluugur í einu
höggi. Hann hjálpar með því að
koma afurðum landsins á markað-
inn, svo að hann sjálfur geti hagn-
ast meira. Hann leggur peninga
þá, sem hann getur sparað, í það
öruggasta fyrirtæki, sem til er, og
það sem mest er áríðandi.
Bændur Vesturlandsins fá í ár að
mmsta kosti $2.15 fyrir hvert
bushel af hveiti, og hlutfallslega
gott verð fyrir aðrar afurðir. Þeir
hafa því í sannleika fulla ástæðu til
að styðja Sigurlánið að þessu sinni.
Framkvæmdanefnd Sigurlánsins
skorar alvarlega á Vesturlands-
bændurna að íhuga þetta, og veit
hún að ef þeir gera það, muni þeir
finna hjá sér ekki einungis skyldu-
kvöðina til að kaupa, heldur og
hagsýniskröfurnar.
Sigurlánsbréfin ættu því að selj-
ast vel og fljótt, þegar þau koma á
markaðinn seint í þessum mánuði.
Frá SiglufirSi kom sú frétt í
-ær, aS róstur hefSu orSið þar all-
miklar milli NorSmanna, og hefSi
slands Falk lánaS menn í land til
aS skakka Jeikinn.
Jónas Árnason bóndi á Reyni-
felli í Rangárvallasýslu andaSist
aS heimili sínu 28. f. m. Hann
var hinn mætasti maSur og góSur
bóndi.
Tún háfa nú víSa veriS tvísleg-
in hér í bænum og grendinni, og
eru sumstaSar alhirt.
Heyf sem nýlega var flutt hing-
aS til bæjarins, og átti aS teljast
fullþurkaS, var vegiS viS móttöku
og reyndist þá aS vera rúm 1 I þús.
kíló, en var síSan breitt og þurkaS
eina dagstund, þá vegiS aftur, og
var þaS þá aSeins rúm 8 þús. kíló;
þaS hafSi þannig lézt um rúmlega
Li- — Nýlega var hér í blaSinu
sagt frá heykaupum bæjarins, en
ef þeir 5 00 ( ? ) hestburSir, sem
þar var um aS ræSa, hafa veriS á-
líka vel( !) þurrir og þetta hey, þá
lætur nærri aS 1 35 hest'burSir hafi
veriS — vatn, sem flutt hefir ver-
iS til bæjarins meS ærnum kostn-
aSi, og kostaS hingaS komnir hátt
á fjórSa þúsund krónur.
Rán kom frá Englandi í gær:
hafSi selt afla sinn fyrir tæp 1 000
pd. sterling. Ekki gat skipiS
fengiS kol til flutnings aS þessu
sinni.
7800 tunnur af steinolíu flutti
olíuskipiS Rollo, sem hingaS kom
í fyrrinótt. ^
GóSan afla fá bátar þeir,, sem
róiS er héSan.
(Vísir.)
ÍSLAND.
(Framh. frá 1. bls.)
málverk og teikningar, 22 líkam-
smíSi og l.'hústeikning. Islenzk
list er ung enn, en óhætt er aS
fullyrSa, aS sýping þessi verSi af
oilum talin landinu og íslenzkum
listamönnum til sóma. Þar eru
saman komin verk hinna elztu
listamanna okkar, sem allir kann-
ast viSf Ásgríms, Einars og Þórar-
ins, og verk hinna yngri og yngstu
listamanna og listmannaefna okk-
ar, sem sumir eru þegar orSnir
þjóSkunnir, en aSrir, þótt byrj-
endur séu og flestum áSur oþektir,
líklegir til þess aS vinna sér margt
til ágaetis er stundir líSa.
Síldaraflinn á öllum veiSistöS-
um fyrir norSan og vestan er nú
•• á .
agSur orSinn í mesta lagi um
'oús. tunnur.
50
Dr. Kr. Kalund hefir arfleitt
rræSafélagiS íslenzka í Kaup'
nannahöfn, aS öllum eignum sín-
-m, og sýnt í því bæSi höfSings-
kap og ræktarsemi til Islands.
SilfurbrúSkaupsdagur þeirrs
íijónanna GuSmundar prófessors
Kvef í
Maganum er
Hættulegt.
“I'fi.undlr fftlkw hnfa l>a« o*r vlfa
ekkl af l»v1,” sesrir elnn lœknlr.
AllfitS ati vern meltinBarleyai.—
HverniK þekkjn »kal l»etta og
lieknu.
*‘I>úfsundir fólks þjálst meira og
mlm.1 af andremmu, sárum bruna-
verkjum í maganum, tííum uppköst-
um, magaverkjum, bitrum ropum, gasi,
vlndgangi o. s. frv., og kalla þab alt
saman meltingarleysi, þegar í raun-
inni þetta er a« kenna magakvefi”,
skrlfar New York læknlr.
Kvef i maganum er hættulegt vegna
þess, a« magahimnurnar bólgna og
slímhú® sest fyrir, svo ab meltingar-
vökvarnir ná ekki aö blandast vili fæö-
una. Þetta ásigkomulag framleiöir
hættulegar hakteríur í ómeltri og
skemdrl fæöunni. BlóöitS vertiur eitr-
ati, og ber eitrits út um allan líkamann,
Magasár vertia til og oft eru þau fyrsta
orsök til þess ati krabbl vaxi.
T>á kvef er í maganura, er besta ráti-
175 ab taka inn á undan máltít5 teskeitS
aí hreinn'i Bisurated Magnesiu í hálfu
glasi af heitu vatni — eins heitu og þú
getur framast drukklb . Heita vatniti
þvær slimltS úr magaveggjunum og
dregur blótiiti at5 maganum, en Bisur-
ated Magnesia er uppleysandi efni og
eykur áhrif heita vatnsins. Enn frem-
ur hefir Bisurated Magnesia þau áhrif
aö eyöa súrefnum magans og hreinsa
fsetiuna til góörar meltingar. Hæg og
náttúrleg melting er afleitiing brúkun-
ar þess. Bisurated Magnesia er ekki
laxerandi, er þættulaus, bragögóti og
autitekin og fæst hjá öllum lyfsölum.
Varist aö taka misgrip á Bisurated
Magnesia og ötirum tegundum af mag-
nesiu, mjðlk, citrates o. s. frv.. en veriti
viesir ati fá atS eins hreina Bisurated
Magnesia, (í duftl etia plötum), sér-
staklega saraan setta fyrir magann.
/