Heimskringla - 07.07.1920, Blaðsíða 2

2. BLAÐSÍÐA
'IV
HEIMSKRINCLA
WINNIPEG, 7. JÚLI, 1920.
Rússland.
Fifc.
XV.
ÁriS 1902 myrtu byltingamenn
jnnanríkisráSherra keisarans. I
hans staS valdi Nikulás alræmdan
grimdarsegg, Pléhve aS nafni.
HafSi hann veriS foringi í lögreglu
liSinu, og gengiS hart fram í kúg-
im Finnlands. Pltihve var ótrauSur
aS bæla niSur allar frelsishreyfing-
ar, og studdi einveldiS af alhuga.
Hann hafSi veriS algerlega and-
stæSur iSnaSar framkvæmdum
Witte, því aS hann skildi^ aS þær
myndu fyr eSa síSar verSa ein-
veldinu aS fótakefli.
Undir Plehve varS öll stjórn
Rússlands aS “þriSju deild”.
Leynilögreglan var alstaSar nálæg:
í skólunum, viS búSarborSiS, í
verksmiSjum, samkomuhúsum,
skrifstoifum ríkisins, í öSrum lönd"
um, alstaSar þar sem rússneskir út-
lagar höfSust viS, en ekki sízt í
félagsskap byltingamanna sjálfra.
ÞjóSin óttaSist aS stjómin vildi ó-
friS út á viSf til aS draga huga al-
mennings frá umbótaþörfinni
heimafyrir. Margir af hermönn-
unum vissu ekki viS hverja þeir
áttu aS berjast. Héldu aS þaS
væru Tyrkir. Fjöldi manan reyndi
aS forSast aS lenda í hernum, en
þeir voru teknir meS valdi og ýtt
meS byssustingjum inn í járnbraut.
arvagnana, sem flutty þá á vígvöll'
inn. Forustan á her Rússa bæSi á
sjó og landi var hin versta. Marg-
ir af æSstu herforingjunum, og þar
lausa menn voru meiri en svo
meS orSum verSi lýst.
aS
áttu ek'ki aS hafa atkvæSisrétt, né
vera kjörgengir. LeiS svo fram í
október. Þá svaraSi þjóSin hálum
loiforSum stjórnarinnar meS því á-
hrifamesta verkfalli, sem sögur
uppreisnarbáli. HöfSu verkamenn j fara af í nokkru landi. ÞaS náSi
í borgunum mest áhrif. Hvert yfir alt keisaradæmiS. Fyrst lögSu
XVI.
Fyr en varSi logaSi landiS alt í
verkfalliS rak annaS, og voru þau
gerS bæSi til aS bæta launakjör
verkamanna og til aS herSa á
kröfunni um þingbundna stjórn.
Þá mynduSust fyrst hin nafntog-
járnbrautafþjónar og símamenn
niSur vinnu. Litlu síSar var hætt
vinnu í skipasmiSjum, námum,
búSum og verksmiSjum. Allar
aS eg er búinn aS læra nóg til þess
aS leigja engin hús mín til Fúsa
eSa annara hans nóta, sem svíkjast
burt meS öborgaSa húsaleigu, því
síSan Mrs. Margrét Benedictson!
hraktist burtu héSan mun reynast
erfitt aS innka'Ila réttmætar skuld-)
ir frá Fúsa.
En fyrst aS Fúsi minn virSist nú
kenna svo mjög í.brjósti um mig, |
fyrir atvinnuleysi mitt, myndi ekki
G. A. AXFORD
LögfraeSinffur
415 Parla aid(.’ PortaKr itg liarrf
TalNlmit Hala 8143
WINlMIPKG
stéttir lögSust á eitt meS aS gera j úr vegi aS hann nú kæmi og borg-
uSu verkamannaráS, sem síSar verkfalliS sem geigvænlegast. Fé-
hafa haft svo mikil áhrif í Rúss-
á meSal sumir nánustu vandamenn landi. “YfirráS” verkamanna í
keisarans, urSu berir aS fjársvik-
um í sambandi viS verzlun til hers-
ins. Var tæplega von aS slíkum
her yrSi sigurs auSiS, enda biSu
Rússar álgerSan ósigur í höfuSor-
ustunni viS Mukden. Port Arthur
gáfst upp éftir langa umsát, en floti
Rússa, sem sendur var suSur um
Afríku til aS herja á Japönum,
var gereySilagSur í orustunni í
Tsushúr<a-sundi.
AtburSir þessir urSu, sem von-
legt var til aS rýra enn meir trúna
Þessum sendisveinum Plehve tókst £ stjórn Nikulásar bæSi utan lands
Petrograd hafSi geisimikiS vald.
Stjórnin sá hættuna og reyndi aS
afstýra henni á tvennan hátt: fyrst
meS því aS knýja verksmiSjueig-
lög þau sem áttu gas- og ráfmagns.
stöSvar, hættu aS láta staifrækja
þaer. — Kaupmenn lokuSu búSum
sínum og skrifstöfum; kennarar
hurfu úr skólunum; þjónustufólk
hætti aS vinna inanhússverk; lyf"
endur til aS bæta kjör starfsmanna j salarnir neituSu aS blanda meSöl;
sinná og í öSru lagi meS því aS ! lseknarnir hættu aS vitja sjúklinga;
stofna verkamannafélög, þar sem J dómarar komu ekki í dómhállirn-
hlutleysi í landsmálum væri aSal-! ar> 0g lögmenn neituSu aS flytja
atriSiS. Stjórnin reyndi meS þessu mál. Bæjarstjórnir og fylkisþing
aS banda hættunni frá sínum eigin j frestuSu fundum. Jafnvel dans-
alloft aS egna byltingamenn til
hrySjuverka, en létu leynilögregl-
una og herinn vita um fyrirfram,
svo auSvek var aS veiSa söku-
og innan. Þótti nú sannaS, aS
“leirjötuninn” rússneski væri ekki
ósigrandi eins og margir höfSu
haldiS. Óánægjan magnaSist
heima fyrir. Byltingamönnum óx
kjarkur. Múgurinn hamaSist á göt-
unum í Moskva og Petrograd og
hrópaSi: “NiSur meS einvéldiS!
HættiS styrjöldinni!”
Nikulás valdi í staS Plehve vin-
dyrum, en láta vinnukaupendur
verSa fyrir barSinu á verkamanna-
samböndunum. Þessi félög kusu
sér fyrir odvita prest þann, sem
Gapon hét.
Óánægjan meS styrjöldina og
allar aSgerSir stjórnarinnar fór
dagvaxandi, og þar kom um síSir
aS verkamannafélög stjómarinnar!
drógust inn í hringiSu stjórnarbylt-
ingarinnar. Um nýársIeytiS 1905
áfréS Gapon prestur aS efna til
fjölmennrar skrúSgöngu, heirn-
sækja keisarann, hinn góSa föíur
og 'frjálslyndan,' þjóSarinnar, biSja hann aS líta í
dólgana. Einn af þessum mönn-
um var hin nafntogaSi Azev, aS
hálfu leyti ibyltingamaSur, en hál'f-
ur njósnari. Honum tókst aS
komast inn í insta hring níhílist-
anna. — Hann efndi til vítisvéla-
verksmiSju og lagSi ráS á hversu gaeian mann
vega skyldi marga stórhöfSingja, J Mirgk; aS nafni. Hann var aSals j náS til barna sinna, bæta lífskjör
þar á meSal Plehve. Hann stofn ggttar, en skildi vel kjör fétækari smælingjanna og sýna þjóSinni
aSi hvert leynifélagiS á fætur öSru stéttannö. AS hans ráSum bann-1 þag trauat aS kalla saman þjóS-
aSi kei'sarinn aS lemja bændur j þing. Menn bjuggust viS fyrir-
hnútsvipu, þótt eigi gætu þeir aS fram, aS ef keisarinn neitaSi bæna-
fullu greitt skatta eSa áfborganir af ( gkránni myndi synjunin leiSa til
fyrir, og iflestir dæmdir í fangelsi jórgum gínum. RitskoSun hætti Uppreisnar. Sunnudaginn 22. janú-
aS mestu um stundarsakir. Mirski^ ar 1905 safnaSist saman ógurleg-
lét á sér skilja, aS hóflegum um-^ ur fjöldi vopnlausra karla og
bótakröfum mundi verSa vel ték- j kvenna á götum höfuSborgarinnar
iS. Fylkisþingin kusu fulltrúa á 0g stefndi mannstraumurinn aS
allsherjarþing í Petrograd haustiS ^ vetrarhöllinni, þar sem gert var
1904. Fundurinn lýsti yfir skýrt ráS ifyrir aS keisarinn myndi dvelja
og skorinort, aS framkoma em-1 Gapon prestur var í fararbroddi í
og sveik þau um leiS í hendur lög-
reglunnar. ÁriS 1903 voru 12
þúsund menn í Rússllandi teknir
eSa útlegS eingöngu vegna lands-
málaskoSana sinna.
Plehve hugSist aS draga úr á-
huga almennings á stjómmálum
meS því aS auka ófriS milli trúar-
flokka og kyniþátta í landinu. —
GySingum var hann hinn grimrn-
asti óvinur, bæSi af því þeir vildu bæftisstéttarinnar héfSi komiS inn fullum skrúSa og bar krossmark í
hendi. En er kom til hallarinnar,
saknaSi múgurinn vinar í staS, því
“BræSrafélag allra sannra Rússa”.
Skyldi þaS sannfæra alþýSu um
þaS, aS allir góSir Rússar styddu
ekki samþýSast Rússum, og af því, j j ^jóðina ótrú á einvéldinu og mót-
aS margir þeirra voru stjóminni| þroa gegn keisaranum sjálifum. Og
andstæSir. Rússneskir embættis- engin leig væri til aS tryggja friS ag ekki sást keisarinn, en Kósakk
menn stofnuSu félag, sem hét milli þegnanna og stjórnarinnar,' ar umkringdu höllina. Skutu þeir
nema sú,, aS veita þjóSinni fult á mannifjöldann varnarlausan og
frelsi, bæSi í stjórn og trúmálum drápu fjölda manna, bæSi karla og
og kalla saman þing þegar í staS. konur. HrannmOrS þessi mæltust
stjóm keisarans og einveldiS, en Samgkonar áskoranir drifu aS hjg versta fyrir, bæSi í Rússlandi
aS andstæSingar hans væru óvinir j 9tjórninni hvaSEinæva úr landinu. j 0g annarsstaSar. “RauSi sunnu-
föSurlandsins. Fyrir tilstyrk Plehve ^ annan dag jóla 1904 gaf keisar-^ dagurinn” sannifærSi mikinn hluta
þróaSist spellvirkjaflokkur sá, seTn inn út ávarp til þj'óSarinnar, og lof- þjóSarinnar uirtþaS, aS sú stjóm,
nefndist Svarta fylkingin . Fóru J agj nokkrum endurbótum, en J sem ekki gat talaS viS þegna sína
þeir um landiS og öfsóttu GySinga þverték fyrir aS hann vildi nok'kru nema meS spjótalögum og byssu-
meS mestu grimd. tórna af alveldi síi\u. Mirski sá,
Þá var dreilft út meSal almenn- a8 keisarinn ætlaSi aS eySileggja
ings bæklingum og flugritum móti uml->(5tatilraunir hans bæSi beinlín'
GySingum. Voru þeim bornir þar
á brýn hverskonar glæpir, og
þjóSin hvött til aS ofsækja þá.
Ávextirnir kornu brátt í Ijós. Land-
iS logaSi alt í GySingaofsóknum.
Hús þeirra voru brend og rænd
hundruSum saman, og vamarlaust
fólkiS drepiS og limlest. Lög-
reglan og herinn stóS hjá og ha'fS-
ist ekki aS, nema helzt þaS, aS
handsama þá, sem reyndu aS verja
sig.
Mannvíg þessi vöktu almenna ó-
beit á stjórn Rússa, bæSi í Vestur-
löndum og Ameríku. Voru haldn-
ir fjölmennir fundir í þeim löndum
til aS mótmæla grimdarofsa þeim,
seip. Pléhve hafSi blásiS í brjóst
valdstétt Rússa. Byltingamönnum
þótti nú nóg komiS, og ákváSu aS
tífláta hinn hataSa ráSherra, og
um mitt sumar 1 904 var hann veg-
inn, sprengikúlu kastaS aS vagni
hans. Byltingamenn sendu út op-
inbera tilkynningu um verkiS.
HörmuSu vígiS, en réttlættu þaS
meS því, aS þar sem borgurunum
væri vamaS máls og frelisis, yrSu
hrySjuverkin eina leiSin til aS hafa
áhrif á huga valdlháfanna.
Veturinn áSur en Plehve
myrtur hófst ófriSur meS Rússum
og Japönum út af þrætum um
skifti á ræntum löndum austur viS
Kyrrahaf. Nikulás keisari birti á-
varp til þjóSarinnar og hét fast á
þegna sína aS verja dyggilega
“trúna, keisarann og föSurlandiS
móti útlendum og innlendum óvin-
um. En ávarpinu var tekiS fálega.
is og óbeinlínis, lagSi niSur völdin
og undi hiS versta viS imálalokin.
Foringjar byltingamanna þóttust
nú vissari en nökkru sinni áSur, aS
stjórninni yrSi ekki komiS á kné
nema meS ofsa og mainnvígum.
ByrjaSi nú sannarleg hrySjuverka-
öld. Enginn einasti embættismaS-
ur, frá hirSinni og til hins um-
komummsta lögregluþjóns, var ó-
hultur fyrir morSvopnum bylting-
armanna, enda lét hver stórhöfS-
inginn lílfiS éftir annan í vonlausri
baráttu viS aS bjarga einvéldinu
frá falli. Sergíus stóihertogi, ná-
frændi keisarans, var alræmdur
afturhaldsseggur. Voru ihöfS eftir
honum þau ummæli, aS Rússa
vantaSi ihnútasvipu en ekki stjóm-
arskrá. Litlu síSar lét hann lífiS
viS 3prengingu. Trépov hershöfS-
ingi, sonur þess manns, sem átti aS
myrSa 1878, var settur yfir lög-
regluliSiS og veitt alræSisvald til
aS koma á friSi. Lét hann kné
fylgja kviSi. Lýsti hann landiS alt
í herkví, og beitti svo mi'killi grimd
viS þjóSina, aS sjaldan hafSi ó-
stjórnin verri veriS. ByrjuSu nú
óeirSir víSsvegar um IandiS. —
var Bændur sölfnuSust saman og réS-
ust á hallir aSalsmannanna, rændu
öllu sem ætilegt var, brendu húsin
og ráku eigendumar á 'flótta, eSa
sviftu þá lí'fi. ^tjómin kaéfSi í
fyrstu óeirSir þesss; meS Kósakka
sveitum. Fóm þeir yfir sléttuna
eins og logi yfir akur, og herjuSu
aS villimanna siS. Grimdarverk
kúlum, yrSi aS hníga í valinn.
ÞjóSin svaraSi sunnudagsvígun
um meS uppreisn og verkfalli ;
flestum iSnaSargreinum. Hinar
undirokuSu þjóSir í Rússlandi not-
uSu tækifæriS til aS halda fram
gömlum þjóSerniskröfum. Félli
einveldiS mátti vona aS ríkiS
sundraSist. Og þá myndu rætast
vonir margra kúgaSra þjóSa. Var-
sjá var öll í uppnámi. Tvö hundr-
uS þúsund manna gengu í fylkingu
um strætin meS pólska fána, og
krÖfSust borgaralegs ífrelsis og
sjálfstæSis Pólverjum til handa.
Stjómin svaraSi meS því aS lýsa
Pólland alt í herkvíum. 1 Finn-
landi gerSi þjóSin öll verkfall, og
mátti kalla aS stjóm og löggæzla
hyrfi álveg um stund. Þá gerSu
fýlkin viS Eystrasalt uppreist og
öfndu til þjóSveldis; var Riga höf-
uSborgin. SuSur í Kákasus, Arm.
eníu og Georgíu var alt í uppnámi,
og Rússakeisara sagt upp hlýSni
og hollustu. Og eins og vænta
mátti, sátu GySingar ekki hjá, þeg'
ar allir aSrir reyndu aS hefna
harma sinna. JafnaSarmenn í
JúSafylkjunum söfnuSu liSi og
börSust viS “Svörtu hersveitina”.
sem sett hafSi veriS til höfuSs
þeim.
Stjómin sá nú, aS hún var í
vanda stödd og hugS'st aS sefa
þjóSina meS því aS láta , S nokkru
éftir óskum hennar. 1 gúst 1 905
loifaSi keisarinn aS kalla síiman
þjóSþing (Duma), en þ. ta fyrir'
heit vakti lítinn fögnuS, því aS
kosningalögunum var þanrig hag-
aS, aS helztu andstæSingar stjóm ]
konur hættu aS sýna list sína í leik-
húsunum. Rússland alt var eins
og liSiS lí'k.
Keisarinn og stjórn hans sáu aS
nú var eigi lengur auSiS aS bjarg-
ast meS undanbrögSum. Og 30.
dag októbermánaSar gaf keisarinn
út ávarp til þjóSarinn'ar, þar sem
hann hét iþví aS þaSan í frá skyldu
engin lög gilda í landinu, nema
þingiS hefSi samþykt þau. Allir
trúarlflokkar skyldu njóta jafnrétt-
is, og mál- og ritfrelsi viSurkent í um
orSi og verki. . Kosningarlögunum
var breytt svo gersamlega í lýS.
frelsisátt. sem frekast varS á kos-
iS. Jafnlframt þessu gaf keisarinn
lausn hinum óvinsælu ráShermm,
Pöbiedonostev og Trépov, en
Witte greifi, brautrySjandi stór'
iSnaSar í Rússlandi, gerSur aS
forsætisráSherra.
Finnum var eigi gleymt í þetta
sinn. 4. nóv. nam keisarinn úr
gildi allar þær tilskipanir sem hann
hafSi gert á undanlförnum árum,
aS fornskurSu finska þinginu. Litlu
síSar var Finnlandi géfin ný stjórn-
arskrá. I staS hins gamla þings í
fjórum deildum, kom þing sem aS-
eins var ein deild. Karlar og kon-
ur höfSu atkvæSisrétt. — Brá svo
viS, aS Finnar, er höfSu um stund
átt viS verri stjómaihætti aS búa,
en flestar aSrar þjóSir, höfSu alt í
einu fengiS þaS frjálsasta stjórnar-
form, sem til var þá í nokkru
landi.
Ftb.
aSi mér húsaleiguna, sem eg borg.
aSi fyrir hann um áriS.
Og Fúsi heldur aS eg geti skri'f';
aS ritdóma í blöSin, af því nú sé
konan mín ekki heima. 1 því er
maSurinn alveg réttur, því eg get'
þaS jafnt hvort hún er heima eSa.
ekki, og meira aS segjaegþarfj
enka kvenlega aSstoS aS ta'ka svo j
eg geti skrifaS eSa gert hvaS ann-
aS sem vera skal.
Og er þaS víst meira en sumir
geta sagt.
Svo er aS sjá sem Fúsi álíti, aS
eg hafi skrifaS greinina um J. S.
éftir G. J. H. í Heimskringlu. Þar
er þó maSurinn alveg rangur. þótt
þaS sé nú éf til vill í fyrsta skifti.
Um þaS getur aS líkindum boriS
herra G. T. J. ritstjóri Heims-
kringlu. En geti hann þaS ekki,
væri mjög líklegt aS G. J. H. vœri
fús á aS gefa sig 'fram, ef þess yrSi
óslkaS.
ViSvíikjandi háSglósum Fúsa
mentunarskort fninn, hefi eg
lítiS aS segja. Hefi litla mentun
fengiS og geri mér smáar grillur út
af því. En hitt er mér frekar á-
hugamál aS mitt litla mentuncU"ljós
reynist ekki ver en sumra, sem
þykjast hafa þaS stærra, og aS
hallinn verSi sem minstur, þá sam-
an verSur lagSur hinn síSasti
reikningur af verkum mínum.
G. J. Goodmundson.
J. K. Sigurdson
Lögfræðingnr
214 ENDERTON BLDG.
Phone ; M. 4992. '
Ainl Aadrnon.....E. P. Garland
GARLAND & ANDERSON
U)GFR(E9I|IGAR
Phonei Mala 1541 1
841 Eleclrlo flallna r Chaaben
RES. ’PHONE: F.
R. nsc
Dr. GEO. H. CARJJSLE
ig»nHu Eyraa,
Kverka-sjAkMiaa
íttiri d ar E1n
N»f og
ROOM 71» STERLXNO BANK
Phone: Maln 12*4
I
Munchhausen.
Tveggja alda minning.
Sjaldan bregður Fúsi
vana sínum.
þeirra viS komir, börn og vamar- arinnar, iSnaSar- og verkamenn
Eg svo sem bjóst viS ritgerS frá
manninum, en ekki hafSi eg gert
ráS fyrr öSru en aS hann múndi
ræSa þar þaS mál, er viS vorum
báSir nýbúnir aS rita um. En svo
varS ekki, og virSist þaS ætla aS
taka Fúsa langa æfi, aS læra þæx
kurteisisreglur, aS halda sér viS
þaS málefni, er fyrir liggur til um
ræSu, en aS láta ekki verstu teg-
und af stráksskap ráSa til aS kasta
persónulegum óþverra á mótstöSu-
menn sína. En svo sýnist nú Fúsi
vera orSinn umventur og alveg
samþykkur öllu í grein minni í
Heimskringlu frá ) 6. júní s. 1., og
gleSur þaS mig mikiS aS sjá
mannnn taka svo fljótum framför-
um. En þar sem Fúsa finst grein
mín svo sanngjörn, aS ekkert sé
meira um þaS mál aS tala, iþá snýr
hann viS málbeininu og gerir aS
umtalsefni minn mentunarskort og
mín prívat atvinnumál. Og er eg
þá viljugur aS ræSa öll þessi mál
viS manninn, og jafnvel öll hans
einkamál líka. mmm
Fúsi bendir J. S. á mig sem
“Gen. Manager”, því eg sé nú aS
verSa atvinnulaus, af því nú sé
ekki hægt aS lifa á því aS setja
upp húsaleigu þar eS hún sé kom-
in upp í hástip Þarna reiknar
Fúsi minn rangí, em er þó fágætt
meS hann. Þ vi fyrst og fremst er
þaS aS segja aS eg hefj góSa at-
vinnu, enda laun íhúsaleigu'um-
boSsmanna hærri þegar húsaleigar
er há. Og ennfremur er eg svc
lengi búinn aS hafa þessa atvinnu,
Hinn II. maí 1720 ifæddist
“Baron von Mundhhausen”.
Margir hafa haldiS því fram, aS
hann hafi aldrei veriS til, en slíkt
er mesta vitleysa. 1 Saxlandi hef-
ir Munchhausenættin veriS lengi
og er mjög gömul. ÆttfaSirinn
hét Heino von Munöhhausen og
átti nokkra syni. En frá þeim
kvísluSuSt svo tvær ættgreinir, er
néfndar hafa veriS svárta og hvíta
ættin. Mer*kasti maSurinn í allri
ættinni var Kaíl Friedridh Hiero-
nymus, fríherra von Munchhausen,
sem fæddist fyrir 200 árum á óS-
alssetrinu Bodenwerder í Hanno-
ver og var af svarta kynlboganum.
Hann var hinn mesti víkingur og
bardagamaSur. Gekk hann
snemma í her Rússa og var í mörg-
um heíferSum gegn Tyrkjum, en
sagSi svo af sér 1741 og lifSi þá
þaS sem eftir var æfinnar á óSals-
eign sinni og stundaSi þar mest
veiSar. Hann andaSist 22. fe-
brúar 1797 og var þá þegar fræg-
ur orSinn fyrir sögur sínar, sem lifa
enn í dag og halfa veriS ge'fnar út,
á flestum tungumálum. Eru þaS I
alt saman lygasögur, en eru svo
skemitilega sagSar og sýna svo ríkt
ímyndunarafl, aS þær munu seint
fyrnast. Hann er jalfnan sjálfur
söguhetjan og margt er þaS, sem
drílfur á daga hans, bæSi sem her"
manns og veiSimanns. En menn
hafa komist aS raun um þaS^ aS
ekki eru allar sogurnar eftir hann
sjálfan, heldur eru sumar mi'klu
eldri, eSa þá lánaSar frá útlönd-
um. Þó mun tæplega efi á iþví,
aS Mundhhausen hefir IagaS iþær
flestar í hendi sér og sett á þær
smiSshöggiS. En aS sjálfsögSu
mun hon«m eignaS ýmisilegt fleira
en hann hefir sagt, svo aS ef hann
maetti nú líta upp úr gröf sinni og
fengi aS sjá allar þær sögur, sem
honum eru eignaSar, þá mundi
hann ef til vill berja í borSiS og
segja, aS þetta væri haugalýgi og
slíkt og þvílíkt héfSi sér aldrei til
hugar komiS.
( Morgunbl.)
Dr. /W. B. HaJ/donson
441 SOTD It'UDISO
TaUbt Mala M88. On. P»rt •« Bte,
Stunðar eluvörHunn DerkrlaaýkJ
~ .«8 kL 2 tll 4 e. m—Hehnfll at>
4S Alloway Ave.
Talelmlt Mala 68*7.
Dr. y. G. Snidal
TANNUEKNIR
814 Sameraet Bleck
Portage Ave. WINNIPBO
Dr. J. StefáassoD
481 BOVD ■VII.DIRG
■oral Porta.e Ave. OC Etautaa St.
Stundar elncðnru anRsa, eynaa,
fri kC 18 tll 12 t.k. ec kL 2 tll S. e.k.
I’koaet Mata MM
827 McMlIlan Ave. Wlnnlper
Vér HSfum fuHar ktrrDlr hr.fm- #
m®* Jrfaella ySar kiaraS, vér Y
u«tu lyfja og melala. KomlS V
fvlsunum lknaaaa.
•« ***■
COLCLEUGH & CO
lTotre Dame e» Sherkrooke Sta.
Fkoaa Oarry 28SS—28fl
1
A. S. BAFtDAL
■elur llkkiatnr or annaat am 8t-
I fwlr. Allnr ðtbðnaRur að baotL
■amfraaur solur Ítaaa aUikonar
mlnalsrarBa os Usatolka. : J
tlS 8HBRBROOK8 8T.
Phoao «. 8153 WHTRi:

/

TH. JOHNSON,
Ormakari og GulIsmjVur
Selur glftlngaleyösbréf.
‘T,u.sji»«iiss/fœsr
248 Maia 8t. Phoas M. UM
GISLI G00DMAN
TINSMIDVR.
Varksteelll: —Horn I Toroato 8t. os
Notre Dame Ave.
Pk*“' ■olmllla
Oarry 2888 Garry SM
J. A Swa
H. G.
1. J. SWANSON k CO.
PAlTBraHi
BaUdlas
Wiaalpea
J. H. Straomfjörð
úrsmitSur og gollamiSur-
Abar vlðcerðir Qfótt og vel af
hendi ieystar.
678 Sargent Ave.
Talsimi Sherbr. 805.
Pólskt
Blóð.
Afar spennandi akáldasaga
í þýSingu eftir
Gest Pálsson og Síg Jónassen.
Kostar 75 cent póstfrítL
SendiS pantanir tfl
The Viking Press,
Ltd.
Box 3171 Wmnip^