Heimskringla - 03.11.1920, Blaðsíða 7
. WINNLPÐG 3. NÓV. 1920
HEIMSKRINGLA
7. BLAö3ft.A
*(■
The DrnnÍnion\
Bank
HORKl mmc 0AHIC A\ K. OO
W—MtKK ST.
íérstakt athygli yeitt TÍÖokBt-
uhi kaupmann* og Terslunarfé-
aga.
Spari»jó5sd«ldin.
Vextir af innstœöufé rrtiddir
jaín Jiáir og annarssbeðar.
Vér bjóðum veikomin amá som
stár viðskifti-
PHONEA
P. B. TUCKER, RáðsmaSur
i8 *é meS öllu haett a8 koma út,
aettu íþeir. «em skulda fyrir t>aS alt
eða nokkuS, aS senda andvirSiS
til útgefendanna. Og ekki ættu
þeir aS vera síSastir, sem hafa
| haldiS og enn halda mest meS því
^ blaSi og stefnu J>ess. Útgáfu-
j nefndin hefir óefaS mikla þörf
fyrir aS allar útistandandi skuldir
greiSist fljótlega og nú refjalaust.
BlöSunum er meira virSi peningar
heimskulegur fagurgali og
ARNAuULL
en
skjall til ritstjórans, sem oft er
ékkert annaS en rétt hugsunar-
laust fimbulfamb. Sem sagt,
Gullni fuglinn.
Fyrir langedöngu síSan var uppi
konungur nokkur. Höllin hans
stóS í miSjum þeim fegursta garSi
sem nokkurntíma hefir sést. All-
ar tegundir af hinum indaalustu
blómum uxu þar, og ávaxtatrén
þetta er skoSun mín í sambandi báru hina Ijúffengustu ávexti. En
Raddir aimeamugs.
i.
Frá Foam Lake, Sask.
26. okt. 1920.
Ritstjóri Heimskringlu.
Kæri vinurl
ÞaS, aS eg legg hér innai
viS öll blöS, sem keypt eru
alt sem keypt er.
ýr því mér varS iþaS á aS
minnast á Voröld í þessu ibréfi,
langar mig til aS kasta orSi í garS
ágaetasti og undraverSasti hlut-
urinn í garSinum var gulliS epla-
tré.
Konunginum var sérlega ant
guIlnu eplin, og þegar 'þau
Dr. Sig. Júl. Jóhannessonar, gam. voru farin aS þroskast, lagSi hann
als vinar, einu sinni enn. Eg tók 3vo fyrir aS ^au yrSu talin á
eftir aS doktorinn auglýsir í síS- hverjum morgni og hverju kvÖldi,
ustu Heimékringlu aS hann byrji til þea3 aS vera vias um ag engu
lækningar aftur bráSlega. 1 af þeim yrSi stoliS.
Eg hefi þegiS nægilega mikla En morgun einn> þegar garS.
læknishjálp af SigurSi til þess, aS yrkjUmaSurinn taldi eplin, kom
$3.00 fyrir komandi árgang eg ætti aS geta meS eigin reynd í þaS ; ]jós ag eitt ,þeirra var horf.
Heimskringlu er meS ánægju gert,1 huga minst á han nsem lækni án iS- KonungUTÍnn og öll hirSin
sem tilraun fjöldans aS halda
blaSinu viS lýði meS lítilil viSbót
viS vanaverS þess. En í þessu
árferSi fylgir auSvitaS hverju
verzlunaratviki því meiri ánægja
þess aS tala iþar út í hött. Eg var8 mjög ^rygg yfir þessu, og
hefi veriS svo settur í þessu lífíi aS menn tomu sér saman um aS láta
býsna margir læknar hafa gert sitt vaka hjá trénu, til þess aS reyna
bezta til aS létta mér ýmsar lífs- a8 komast eftir, hver þjófurinn
ins kreddur. En undantekningar. væri Elzti sonur konungsins
af kaupanda hálfu, sem færri þarf laust hefir enginn lagt eins mikla baSst þesa aS mega vaka fyrstu
centin aS greiSa. Þessi blaSamál alúS viS aS hjálpa mér í veikind- nóttina. ___Og hann vakti í tVær
eru eins og í eSli sínu erfiS viS aS um sjálfs mín sem SigurSur. Mér stunclir> en ,þá sofnaði hann. Og
eiga. Islenzku blöSin okkar hér er iþví sérstök ánægja aS því aS (hegar hann vaknaSi morguninn
hafa eSlilega of fáa kaupendur til mæla sterklega meS því, aS þeir, ' eftir og eplin VQru taljn ein8 og
þeas aS hugsanlegt sé aS þau geti er þörf hafa, leiti hjálpar og ráSa j vanalega> var annaS epli horfiS.
lifaS, jáfnvel hungurlífi af á- SigurSar, og láti þar hvorki póli- — þá sagSi 9onurinn,
skriftatekjum. Og þótt auglýsing- tík né trúmál, né önnur auka- ag röSin yæri komin aS sér aS
ar séu aSal viShaldsnæringin, þá atriSi í vegi standa. SigurSur er vaka £n hann sofnaSi einnig>
eru þær auSvitaS heldur ekki brjóstgóSur viS alla, er erfiSi og og megan hann gyaf, var þri8ja
nægar til aS mæta öllum séSum þunga lffsins eru þjáSir og gerir1 eplinu stoliS
og óséSum kostnaSi. En þaS er engan manna eSa flokkamun í j Yngsti prinsinn, þrátt fyrir þaS
>ó óskilsemi kaupenda, sem und- lækningum sínum. En nrestu þó hann væri góSlyndur og vænn>
anfariS mun hafa mest staSiS varSar aS honum sé skilvíslega „„ ^flitinn fremur heimskur, og
Pilturinn ásetti sér aS sofna
ekki, hvaS sem þaS kostaSi, og
hann vakti alla nóttina. Þegar
klukkan var á aS gizka tólf, sá
hann ljómandi fallegan gulllin fug!
koma og byrja aS losa eitt alf
eplunum. Prinsinn spenti bogann
sinn og skaut, en örin snerti aS-
eins stéliS og losaSi eina fjöSur úr
því. Fuglinn flaug í burtu, en
gullna fjöSurin féll til jarSar, og
næsta morgun fór prinsinn meS
hana tiI föSur síns og sagSi hon-
um hvaS hann hefSi séS.
Konungirinn kallaSi ráSgjafa
sína saman og sýndi þeiim hina
og örinn hitti hann
n hann þaut inn í
gullnu fjöSur, og þeir lýstu því sig
var of snar
ekki, þar st
skóginn.
Prinsinn hélt áfram, og um
dagsetur kom hann til smáþorps
ins, þar sem gislihúsin voru, alveg
eins og refurinn hafSi sagt hon-
um. AnnaS þeirra var uppljóm-
aS og ómurinn af hljóSfærasIætti
og allskoníir gleSilátum barst út
til hans í gegnum einn gluggann
Hitt var dimt og drungalegt.
‘Eg væri hreinasti heimskingi,
ef eg kysi heldur aS fara inn í
þetta fátæklega og auSvirSilega
hús,” sagSi prinsinn viS sjálfan
yfir aS hún væri meira virSi en
öll önnur gersemi ríkisins.
“Ef ein fjÖSur er svona dýr-
mæt”, mælti konungurinn, “þá
Svo fór hann inn í hiS uppljóm-
aSa gistihúsiS og hann át og
drakk og skemti sér, iþar til hann
VerS eg aS Ifá allan fuglinn.”
Elzti sonurinn lagSi þegar af
staS aS leita fuglsins, og þóttist
hárviss um að hann mundi bráS-
lega finna hann og færa föSur sín-
hafSi gleymt bæSi föSur sínum
um.
blöSunum fyrir þrifum á fjárhags- ^ borgaS fyrir hjálp hans, sem öll-
lega vfsu. öll blaSakaup eru bein um öSrum.
verzlun, álveg eins og þegar viS Mér iþykir og vænt um, aS mér
fówm kaffi, sýkur, matvöru o. s. skilst aS Heimskringla sé öllu betri hanB fy-rirlitleg
enginn tók neitt tillit til hans. Og
þegar hann baS aS lofa sér aS
vaka þriSju nóttina, svaraSi faSir
frv. úr kaupistatSnum, og jafn mik- frá þinni hálfu en áSur en þú fórst
1 akylda aS borga þau, hvort á sjúkrahúsiS. Þú hefir hugsaS
manni geSjast ritstjórinn eSur þig betur um margt SíSan og ert
eigi. En auSvitaS borga ærlegir aS eldast og verSa reyndari, og
■nenn og spakvitrir blöSin því gott aS þér er aS fara fram heldur
▼iljugri og meS meiri ánægju en áftur. Eg óska aS sú stefnal;
setn þeim geSjast starfi ritstjórans haldist og aS 'þú þurfir ekki aS
betur. MeSháld ,meS óborguSu gefast upp á miSri leiS vegna
blaSi er næsta Ktila virSi. ! tregrar fjáiheimtu.
Eg átti nýlega o'furlítiS ákveSiS Þinn meS beztu kveSju og ósk-
tal viS einn kaupanda Voraldar. um.
Kaupandinn var æstur og argur
yfir h.... auSvaldinu, sem hefSi,
drepiS blaSiS, eins og alt, sem
nýtilegt væri manna á meSal. ^
“Heldur þú aS þér hepnist þaS,
sam bræSrum þínum hefir mis-
hepnast?"
En prínsinn baS arvo innilega
um, aS fá aS reyna, aS konungur-
inn lét þaS loksins eftir honum.
Hann hafSi ékki gengiS langt,
þegar hann kom aS skógarjaSri,
og hann sá þar ref einn liggja og
áleikja sólskiniS. Prinsinn tók
boga sinn, lagSi ör á streng og
ætlaSi aS skjóta hann, en refur-
inn hrópaSi: “Skjóttu mig ekki,
göfugi prins, og eg mun gefa þér
góS IheiiræSi. Eg veit aS þú ert
aS leita guIJna fuglsins, og í kvöld
muntu koma í lítiS þorp. Þar
og gullna fuglinum.
Eftir aS nokkur tími var liSinn
og elzti sonurinn kom ekki aftur,
j lagSi sá næsti a'f staS aS leita
j fugisins. Hann kom einnig aS
skógarjaSrinum og sá refinn liggja
I og sleikja sólskiniS. Refurinn
unnvörpum niSur viS fæti r Jóns
litla.
"HeyrSu pabbi,” sagSi hann,
'mér finst þaS vera svo óréttlátt,
aS skera svona niSur blómin i
æsku, áSur en þau ná fullum
þroska; þau eru svo undur fögur.”
"Já, drengur minn, svo virSist
þaS vera," sagSi faSirinn; “en alt
sem þú sérS í kringum þig, á aS
miSa til einhvers gagns. Ef gras-
iS stendur til haustsins deyr þaS
út, og enginn hefir þá gagn af
þvf, og þá deyr hún Kolla þín úr
hungri í vetur; en af því þaS er
slegiS svona snemma, verSur þaS
gott fóSur. Svo skaltu og vita, aS
alt bíSur uppskerunnar. Þú getur
ef til vilfl dáiS ungur, og þá ertr
ætlaSur til einhverrar nytsemd r
í öSrum heimi, eins og falíegu
blómin þau arna eru ætluS tii nyc-
semdar í þessum heimi; og þess
vegna er sáS til grasa og ávaxta,
aS þaS á aS akera þau upp á hæfi-
legum tíma til gagnsemi; og þess
vegna er eg aS láta kenna þér aS
'lesa og skrifa, aS þú átt aS lesa og
gaf honum-sömu ráSin og bróSur j 'Arifa eitthvaS fallegt, svo aSrir
hans. en hann hló aSeins aS hon- bafi gagn af því. Litli Jón lagSi
mundi hafa skotiS hann, I 'OI% P^bba síns sér á hjarta, og
um og
ef refurinn hefSi ekki forSaS sér á
flótta.
Þegar prinsinn kom í þorpiS,
sá hann bróSur sinn benda sér frá
glugga á hinu uppljómaSa gisti.
húsi, og honum datt ekki einu
eru tvö gistihús, andspænis hvort s,nnl f hu« að fara að ráðum refe
öSru. AnnaS þeirra mun þér ins' Hann ,nn °8 h,ttl
sýnast glaSværSarlegt og lokk-1 bróSur sinn’ °8 svo hann
andi; en farSu ekki þangaS. e,nni8 bæðl he,m,h sínu og ennd'
FarSu heldur inn í hitt gistihúsiS, inu‘ Framh.
hversu dauilegt og fátæklegt sem
þér kann aS virSast þaS."
"Hvemig getur heimskingi eins
SláttumaSurinn.
OfboS Ktill drengur, sem hét
og þú gefiS mér góS heilræSi og Jón, var aS ganga meS föSur sín-
sagt mér hvaS eg eigi aS gera?" uim, þar sem veriS var a8 dlá gras.
kallaSi prinsinn fyriríitlega. Og Ljár sláttumannsins iflaug í gegn-
hann spenti bogann sinn og skaut um græna grasiS, og sneiS þaS af ‘”r‘jrr‘
ör á eftir refnum. En refurinn iSur viS rótina, og kastaSi því
Teyndi upp frá því aS læra vel og
Vera iSinn og góSur drengur^ 9vo
einhver hefSi gagn af honum, svo
hann yrSi ekki ónýtur, eins og
Visna graisiS, sem dó út og enginn
hafSi gagn af.
GuSjón Frankiin Jörundson
Stony Hill, Mem.
i (Þetta er fyrsta verSlaunagrein
in, sem boríst hefir Bmnagollinu.
'Vér höfum breytt þeirri ákvörSun
aS birtB greinamar ekki fy r ’i
um hátfSar, og birtum þær nú
jafnóSuim og þær berast. VerS-
launin verða auglýst og send á
J. Einarsson.
II.
Vestan af strönd.
væri manna
Þessi kaupandi hefir tekiS Vor-' Herra ritstj. Hkr. I
öld frá byrjun, en ekki borgaS eitt Ekki getur mér dottiS í hug, þó
cent fyrir blaSiS enn. Svona andarnir séu farnir aS segja fólk-
dæmi í auSvaldsáttina eru næsta inu ósköpin öll, að þeir hafi sagt
mörg til í bJaSaheiminum. ÞaS þér hvaS mér datt í hug hérna
er auSvitaS eins meS Voröld og um daginn. Mér datt í hug aS
öJl önnur blöS, aS menn eSa kon- maSur, sem keypt hefir Heims-
ur, sem hafa tekiS Ihana, eru laga- kringlu síSan hún varS til, og
lega og umfram alt siSferSisIega aldrei hefir þurft aS fara fyrir rétt
skyldugir aS borga hana fyrir all- fyrir óskilsemi, ætti aS fá hana
an þann tíma^ sem þeir veittu fyrir helming verSs eSa máske
blaSinu viStöku. Og jafnvel nú, ( fyrir ekki neitt. En sú hugsun var
þegar menn slá því föstu aS blaS-| ekki lengi aS rySjast um koll, er
blaSiS kom meS þær fréttir, aS j setji þaS á miSann, svo eg sjái
nú geti hún ekki lengur ferSast um þaS á hverju blaSi aS þaS sé
nema aS henni séu borgaSir 3 dal- borgaS. — Mér hefir líkaS blaS.
ir skilvíslega og slóSar $3.50. | iS Ijómandi vel nú í seinni tíS,
Þetta þótti mér nú mikiS lakara. ihvort sem þaS er þér aS þakka
eSa einhverju öSru, gerir ekkert
En sá þó töluvert réttlæti í því,
núna í dýrtíSinni, og aS Heims-
sæti.
kringla má ekki hætta aS vera til.
Enda er ekki líklegt aS svo verSi.
eftir því sem eg hefi heyrt hjalaS
um þjóSræknina í austrinu, sum.
staSar. Því ekki væri þaS þjóS-
ræknislegt aS láta elzta blaS ls-
lendinga í Ameríku fara á haus-
inn fyrir fátækt og viljaleysi. Eg mni.
hefi því veriS aS reita saman í
þessa þrjá dali, og eg sendi þér þá
nú fyrir næsta árgang. En bless-
aSur gáSu aS því, aS drengirnir
í því, vaSa í pólitík nú fyrii
kosningarnar og usla mikiS, því
nú á alt aS verSa rétt og gott, o{
margir vilja nú komast í hásætiS
en ekki hefi eg heyrt tálaS un
Islending ennlþá.
til. Eg ætla aSeins aS biSja þig Vinna héfir veriS heldur lítil i
aS sjá um, aS þaS haldi á'fram aS bænum nú í seinni tíS, og sögun
VerSa betra og betra og bezt. Þá armylnumar gengu óstöSugt
ertu lfka hárviss um aS sitja altaf sumar. Og olli því of lítil eftii
•í stólnum eins og konungur í há- sókn eftir viSnum, járnbrautar
vagnaieysi og verSfall á þak-
f
TO
YOU
WHO ARE CONSIDERING
A BUSINESS TRAINING
Your selecbon af a College is an important step for you
The Swccess Raéms College oí Winnipeg, i* a strong reli-
dole school, higjhly reoommended by the Public and reoognized
by employers for its fhoroughness and efficiency. The individual
attention öf our 30 expert instructors places our graduates in the
superíor, proferred list Write for free prospechss. Ennodl at
any time, day or evening chuwos.
The
SUCCES5
Oft hefir þú víst heyrt talaS um spæni. Flestallir landar held eg
votviSrin hér á Kyrrahafsströnd- hafi þó vinnu, sem geta unniS
En þau hafa hreint ekkert og öllum KSur þeim vel og hafa
veriS í samanburSi viS þaS, sem nóg aS borSa.
dottiS hefir úr loftinu nú hátt á Nokkrir Islendingar hafa flutt i
annan rnánuS. Elztu menn segj. burtu héSan. Fyrst í siSastliSn-
ast ekki muna eftir öSru eir um september fór Mr. Þorgils Ás-
vatni svo snemma á tíma. AI. mundsson meS alla fjölskyldv
lálendi á kafi, bæSi af flóSi úr ám sína ti/1 Portland, Oreg.; og var
og svo af rigningum, og omarg’.i þaS slæmt fyrir íslenzkan félags-
ibændur ihafa mist mestalla upp- skap aS tapa Mr. Ásmundsson,
skeru sína, éf ekki alveg alla; því hann er drengur góSur og
og ‘fluttu frá hingaS vestur til Bell-
ngham fyrir hálfu áttunda ári s!S-
\n. Þau skilja hér eftir þrjú elztu
börn sín: SigurS, er altaf hefir
unniS hér hjá stóra fiskifélaginu,
.nema tímann sem hann var í sjó-
her Bandaríkjanna, um 2 ár; Mar-
in, sem er skólakennari hér í fcæ,
og GuSrún, gengur á háskóla í
Seattle. öll eru ungmenni þessi
hiS myndarlegasta fólk, sem og
hin börn þeirra hjóna. ÞaS er
mikil eftirsjá aS Mr. Mrs. Hja.lta-
líní úr félagsskap lslendinga hér,
því þaS var ekki einasta aS þau
væru frumkvöSlar aS því aS fé-
lagiS “Kári” var stofnaS hér, held
ur studdu þau þaS ávalt meS r’.Si
og dáS og voru lífiS og sálm í
félagsskapnum. Þau skilja hér
því eftir margar hlýjar og glaSar
endurminningar í huga margra
Bellingham-búa, og held eg aS
mér sé óhætt aS segja, aS allir séu
shakkamir flotiS í burtu eSa fún- sannur lslendingur, og vinnur því þeim þakklattr fyrir, og oski þeim
aS niSur, og þaS sem óslegiS var, ,atlt vel fyrir hvern þann félagslskap
fyltist alt aur og leSju. TTil allrar sem hann er f.
hamöngju voru víst allir búnir aS j Og snemma í þessum mánuSi
ná inn heyjum sínum, því þurkar fór héSan líka alfarin til Blaine
vom miklir í sumar og nýting góS. Mrs. SigríSur (Sarah) Simonds.
VoriS var kalt og kom seint, og Hún hefir lifaS og búiS hér í bæ
var því sáning víSa meS seinna um fjölda mörg ár, og stutt mikiS
móti. Svo þar af leiSandi margt ag félagsskap Islendinga. Hún er
seinna í haust en vanalega. Kart- ! Vel viS efni og mesti akörungur í
BUSINESS C0LLEGE, Ltd.
EDMONTON BLOCK — OPPOSITE EOYD BUILÐING
CORNER PORTAGE AND EDMONTON
WINNIPEG, M/VNITOBA.
öflur náSust ekík nema á hæstu búfræSi og "Business", og hefir
stöSum og verSa stór vandræSi' már 0ft vitst hún ekki vera ósvip-
aS geyma þær; en aS eta þær all- ( US GuSrúnu Ösvífrsdóttur, nema
ar umdireins, er hætt viS aS gefi hvaS GuSrún misti alla sína eigin-
eir.hverjum innantökur, því miklu
var sáS síSaistliSiS vor fyrir háa
prísinn, sem á þeim var í fyrra.
en nú eru þær í láu verSi. — All-
menn þrjá, en SigríSur gekk fram
alf öllum sínum þremur.
Og nú seinast fyrir faum dögum
síSan, fór héSan alfarin til Moun
ir eru farnir aS vonast eftir breyt-' tain N. D., Mr's. F. T. Hjaltalín
ingu á tlSinni, og væri þaS ósk-1 meS tvær yngstu dætur sinar og
andi aS slíkt yrSi sem fyrst, því yngsta son sinn. MaSur hennar
fólkinu er fariS aS leiSast aS vaSa
og ösla í vatninu.
En þeir sem ekki þurfa aS vaSa
og sonur, Ellert, voru fyrír löngu
farnir til Mountain, til aS endur-
reisa
heimiJi þaS, er þau áttu þar
gæfu í nýja, gamla heimkynninu
þeirra á Mountain.
Um margt fleira mætti máske
rugla héSan, en betra held eg aS
geyma þaS þeim, sem færari eru
í hugsanafræSinni og ritreglunum.
91 æ eg því botninn í, en óska
þér og blaSinu langra lífdaga.
Bellingham, 23.—10.—’20
P. Gíslason.
Læknafóst af kviðsliti.
Fjrrir aokkrun árnm lyftt eg þuagrrt
klstu ot kriSslitBaTM. Lseknar sögBu
aS eina InkninsarTonln v»ri nppsknrV
ur. Belti bmttl ml( ekki. In loks niSl
es i meSal er etrerlega lseknaSl ml(.
sítian eru mBrc Ar, og þð og hafi unn-
iti erfiBa Tlnnu, sto sem smtSaTlnnti,
hefl e( aidrel fundlS til þess sitlan.
Knginn uppskurSur, ensinn timamlss-
lr, ekkert ónæBi Kg sel ekkt þetta
meBal, en eg get (eflS þér allar upp-
lýslngar um þaS og hvar hsegt er aB i'k
mehal sem lsBknar krlhslit 4a upp-
skurVar.
Eusese M. Pullen, Carpenter,
Ifo. 11» O., Marcellus Arenue
Manasquan N. J.
SýniV itrun þetta, sem af kTÍVsllti
►Hst.