Heimskringla


Heimskringla - 03.11.1920, Qupperneq 7

Heimskringla - 03.11.1920, Qupperneq 7
. WINNLPÐG 3. NÓV. 1920 HEIMSKRINGLA 7. BLAö3ft.A *(■ The DrnnÍnion\ Bank HORKl mmc 0AHIC A\ K. OO W—MtKK ST. íérstakt athygli yeitt TÍÖokBt- uhi kaupmann* og Terslunarfé- aga. Spari»jó5sd«ldin. Vextir af innstœöufé rrtiddir jaín Jiáir og annarssbeðar. Vér bjóðum veikomin amá som stár viðskifti- PHONEA P. B. TUCKER, RáðsmaSur i8 *é meS öllu haett a8 koma út, aettu íþeir. «em skulda fyrir t>aS alt eða nokkuS, aS senda andvirSiS til útgefendanna. Og ekki ættu þeir aS vera síSastir, sem hafa | haldiS og enn halda mest meS því ^ blaSi og stefnu J>ess. Útgáfu- j nefndin hefir óefaS mikla þörf fyrir aS allar útistandandi skuldir greiSist fljótlega og nú refjalaust. BlöSunum er meira virSi peningar heimskulegur fagurgali og ARNAuULL en skjall til ritstjórans, sem oft er ékkert annaS en rétt hugsunar- laust fimbulfamb. Sem sagt, Gullni fuglinn. Fyrir langedöngu síSan var uppi konungur nokkur. Höllin hans stóS í miSjum þeim fegursta garSi sem nokkurntíma hefir sést. All- ar tegundir af hinum indaalustu blómum uxu þar, og ávaxtatrén þetta er skoSun mín í sambandi báru hina Ijúffengustu ávexti. En Raddir aimeamugs. i. Frá Foam Lake, Sask. 26. okt. 1920. Ritstjóri Heimskringlu. Kæri vinurl ÞaS, aS eg legg hér innai viS öll blöS, sem keypt eru alt sem keypt er. ýr því mér varS iþaS á aS minnast á Voröld í þessu ibréfi, langar mig til aS kasta orSi í garS ágaetasti og undraverSasti hlut- urinn í garSinum var gulliS epla- tré. Konunginum var sérlega ant guIlnu eplin, og þegar 'þau Dr. Sig. Júl. Jóhannessonar, gam. voru farin aS þroskast, lagSi hann als vinar, einu sinni enn. Eg tók 3vo fyrir aS ^au yrSu talin á eftir aS doktorinn auglýsir í síS- hverjum morgni og hverju kvÖldi, ustu Heimékringlu aS hann byrji til þea3 aS vera vias um ag engu lækningar aftur bráSlega. 1 af þeim yrSi stoliS. Eg hefi þegiS nægilega mikla En morgun einn> þegar garS. læknishjálp af SigurSi til þess, aS yrkjUmaSurinn taldi eplin, kom $3.00 fyrir komandi árgang eg ætti aS geta meS eigin reynd í þaS ; ]jós ag eitt ,þeirra var horf. Heimskringlu er meS ánægju gert,1 huga minst á han nsem lækni án iS- KonungUTÍnn og öll hirSin sem tilraun fjöldans aS halda blaSinu viS lýði meS lítilil viSbót viS vanaverS þess. En í þessu árferSi fylgir auSvitaS hverju verzlunaratviki því meiri ánægja þess aS tala iþar út í hött. Eg var8 mjög ^rygg yfir þessu, og hefi veriS svo settur í þessu lífíi aS menn tomu sér saman um aS láta býsna margir læknar hafa gert sitt vaka hjá trénu, til þess aS reyna bezta til aS létta mér ýmsar lífs- a8 komast eftir, hver þjófurinn ins kreddur. En undantekningar. væri Elzti sonur konungsins af kaupanda hálfu, sem færri þarf laust hefir enginn lagt eins mikla baSst þesa aS mega vaka fyrstu centin aS greiSa. Þessi blaSamál alúS viS aS hjálpa mér í veikind- nóttina. ___Og hann vakti í tVær eru eins og í eSli sínu erfiS viS aS um sjálfs mín sem SigurSur. Mér stunclir> en ,þá sofnaði hann. Og eiga. Islenzku blöSin okkar hér er iþví sérstök ánægja aS því aS (hegar hann vaknaSi morguninn hafa eSlilega of fáa kaupendur til mæla sterklega meS því, aS þeir, ' eftir og eplin VQru taljn ein8 og þeas aS hugsanlegt sé aS þau geti er þörf hafa, leiti hjálpar og ráSa j vanalega> var annaS epli horfiS. lifaS, jáfnvel hungurlífi af á- SigurSar, og láti þar hvorki póli- — þá sagSi 9onurinn, skriftatekjum. Og þótt auglýsing- tík né trúmál, né önnur auka- ag röSin yæri komin aS sér aS ar séu aSal viShaldsnæringin, þá atriSi í vegi standa. SigurSur er vaka £n hann sofnaSi einnig> eru þær auSvitaS heldur ekki brjóstgóSur viS alla, er erfiSi og og megan hann gyaf, var þri8ja nægar til aS mæta öllum séSum þunga lffsins eru þjáSir og gerir1 eplinu stoliS og óséSum kostnaSi. En þaS er engan manna eSa flokkamun í j Yngsti prinsinn, þrátt fyrir þaS >ó óskilsemi kaupenda, sem und- lækningum sínum. En nrestu þó hann væri góSlyndur og vænn> anfariS mun hafa mest staSiS varSar aS honum sé skilvíslega „„ ^flitinn fremur heimskur, og Pilturinn ásetti sér aS sofna ekki, hvaS sem þaS kostaSi, og hann vakti alla nóttina. Þegar klukkan var á aS gizka tólf, sá hann ljómandi fallegan gulllin fug! koma og byrja aS losa eitt alf eplunum. Prinsinn spenti bogann sinn og skaut, en örin snerti aS- eins stéliS og losaSi eina fjöSur úr því. Fuglinn flaug í burtu, en gullna fjöSurin féll til jarSar, og næsta morgun fór prinsinn meS hana tiI föSur síns og sagSi hon- um hvaS hann hefSi séS. Konungirinn kallaSi ráSgjafa sína saman og sýndi þeiim hina og örinn hitti hann n hann þaut inn í gullnu fjöSur, og þeir lýstu því sig var of snar ekki, þar st skóginn. Prinsinn hélt áfram, og um dagsetur kom hann til smáþorps ins, þar sem gislihúsin voru, alveg eins og refurinn hafSi sagt hon- um. AnnaS þeirra var uppljóm- aS og ómurinn af hljóSfærasIætti og allskoníir gleSilátum barst út til hans í gegnum einn gluggann Hitt var dimt og drungalegt. ‘Eg væri hreinasti heimskingi, ef eg kysi heldur aS fara inn í þetta fátæklega og auSvirSilega hús,” sagSi prinsinn viS sjálfan yfir aS hún væri meira virSi en öll önnur gersemi ríkisins. “Ef ein fjÖSur er svona dýr- mæt”, mælti konungurinn, “þá Svo fór hann inn í hiS uppljóm- aSa gistihúsiS og hann át og drakk og skemti sér, iþar til hann VerS eg aS Ifá allan fuglinn.” Elzti sonurinn lagSi þegar af staS aS leita fuglsins, og þóttist hárviss um að hann mundi bráS- lega finna hann og færa föSur sín- hafSi gleymt bæSi föSur sínum um. blöSunum fyrir þrifum á fjárhags- ^ borgaS fyrir hjálp hans, sem öll- lega vfsu. öll blaSakaup eru bein um öSrum. verzlun, álveg eins og þegar viS Mér iþykir og vænt um, aS mér fówm kaffi, sýkur, matvöru o. s. skilst aS Heimskringla sé öllu betri hanB fy-rirlitleg enginn tók neitt tillit til hans. Og þegar hann baS aS lofa sér aS vaka þriSju nóttina, svaraSi faSir frv. úr kaupistatSnum, og jafn mik- frá þinni hálfu en áSur en þú fórst 1 akylda aS borga þau, hvort á sjúkrahúsiS. Þú hefir hugsaS manni geSjast ritstjórinn eSur þig betur um margt SíSan og ert eigi. En auSvitaS borga ærlegir aS eldast og verSa reyndari, og ■nenn og spakvitrir blöSin því gott aS þér er aS fara fram heldur ▼iljugri og meS meiri ánægju en áftur. Eg óska aS sú stefnal; setn þeim geSjast starfi ritstjórans haldist og aS 'þú þurfir ekki aS betur. MeSháld ,meS óborguSu gefast upp á miSri leiS vegna blaSi er næsta Ktila virSi. ! tregrar fjáiheimtu. Eg átti nýlega o'furlítiS ákveSiS Þinn meS beztu kveSju og ósk- tal viS einn kaupanda Voraldar. um. Kaupandinn var æstur og argur yfir h.... auSvaldinu, sem hefSi, drepiS blaSiS, eins og alt, sem nýtilegt væri manna á meSal. ^ “Heldur þú aS þér hepnist þaS, sam bræSrum þínum hefir mis- hepnast?" En prínsinn baS arvo innilega um, aS fá aS reyna, aS konungur- inn lét þaS loksins eftir honum. Hann hafSi ékki gengiS langt, þegar hann kom aS skógarjaSri, og hann sá þar ref einn liggja og áleikja sólskiniS. Prinsinn tók boga sinn, lagSi ör á streng og ætlaSi aS skjóta hann, en refur- inn hrópaSi: “Skjóttu mig ekki, göfugi prins, og eg mun gefa þér góS IheiiræSi. Eg veit aS þú ert aS leita guIJna fuglsins, og í kvöld muntu koma í lítiS þorp. Þar og gullna fuglinum. Eftir aS nokkur tími var liSinn og elzti sonurinn kom ekki aftur, j lagSi sá næsti a'f staS aS leita j fugisins. Hann kom einnig aS skógarjaSrinum og sá refinn liggja I og sleikja sólskiniS. Refurinn unnvörpum niSur viS fæti r Jóns litla. "HeyrSu pabbi,” sagSi hann, 'mér finst þaS vera svo óréttlátt, aS skera svona niSur blómin i æsku, áSur en þau ná fullum þroska; þau eru svo undur fögur.” "Já, drengur minn, svo virSist þaS vera," sagSi faSirinn; “en alt sem þú sérS í kringum þig, á aS miSa til einhvers gagns. Ef gras- iS stendur til haustsins deyr þaS út, og enginn hefir þá gagn af þvf, og þá deyr hún Kolla þín úr hungri í vetur; en af því þaS er slegiS svona snemma, verSur þaS gott fóSur. Svo skaltu og vita, aS alt bíSur uppskerunnar. Þú getur ef til vilfl dáiS ungur, og þá ertr ætlaSur til einhverrar nytsemd r í öSrum heimi, eins og falíegu blómin þau arna eru ætluS tii nyc- semdar í þessum heimi; og þess vegna er sáS til grasa og ávaxta, aS þaS á aS akera þau upp á hæfi- legum tíma til gagnsemi; og þess vegna er eg aS láta kenna þér aS 'lesa og skrifa, aS þú átt aS lesa og gaf honum-sömu ráSin og bróSur j 'Arifa eitthvaS fallegt, svo aSrir hans. en hann hló aSeins aS hon- bafi gagn af því. Litli Jón lagSi mundi hafa skotiS hann, I 'OI% P^bba síns sér á hjarta, og um og ef refurinn hefSi ekki forSaS sér á flótta. Þegar prinsinn kom í þorpiS, sá hann bróSur sinn benda sér frá glugga á hinu uppljómaSa gisti. húsi, og honum datt ekki einu eru tvö gistihús, andspænis hvort s,nnl f hu« að fara að ráðum refe öSru. AnnaS þeirra mun þér ins' Hann ,nn °8 h,ttl sýnast glaSværSarlegt og lokk-1 bróSur sinn’ °8 svo hann andi; en farSu ekki þangaS. e,nni8 bæðl he,m,h sínu og ennd' FarSu heldur inn í hitt gistihúsiS, inu‘ Framh. hversu dauilegt og fátæklegt sem þér kann aS virSast þaS." "Hvemig getur heimskingi eins SláttumaSurinn. OfboS Ktill drengur, sem hét og þú gefiS mér góS heilræSi og Jón, var aS ganga meS föSur sín- sagt mér hvaS eg eigi aS gera?" uim, þar sem veriS var a8 dlá gras. kallaSi prinsinn fyriríitlega. Og Ljár sláttumannsins iflaug í gegn- hann spenti bogann sinn og skaut um græna grasiS, og sneiS þaS af ‘”r‘jrr‘ ör á eftir refnum. En refurinn iSur viS rótina, og kastaSi því Teyndi upp frá því aS læra vel og Vera iSinn og góSur drengur^ 9vo einhver hefSi gagn af honum, svo hann yrSi ekki ónýtur, eins og Visna graisiS, sem dó út og enginn hafSi gagn af. GuSjón Frankiin Jörundson Stony Hill, Mem. i (Þetta er fyrsta verSlaunagrein in, sem boríst hefir Bmnagollinu. 'Vér höfum breytt þeirri ákvörSun aS birtB greinamar ekki fy r ’i um hátfSar, og birtum þær nú jafnóSuim og þær berast. VerS- launin verða auglýst og send á J. Einarsson. II. Vestan af strönd. væri manna Þessi kaupandi hefir tekiS Vor-' Herra ritstj. Hkr. I öld frá byrjun, en ekki borgaS eitt Ekki getur mér dottiS í hug, þó cent fyrir blaSiS enn. Svona andarnir séu farnir aS segja fólk- dæmi í auSvaldsáttina eru næsta inu ósköpin öll, að þeir hafi sagt mörg til í bJaSaheiminum. ÞaS þér hvaS mér datt í hug hérna er auSvitaS eins meS Voröld og um daginn. Mér datt í hug aS öJl önnur blöS, aS menn eSa kon- maSur, sem keypt hefir Heims- ur, sem hafa tekiS Ihana, eru laga- kringlu síSan hún varS til, og lega og umfram alt siSferSisIega aldrei hefir þurft aS fara fyrir rétt skyldugir aS borga hana fyrir all- fyrir óskilsemi, ætti aS fá hana an þann tíma^ sem þeir veittu fyrir helming verSs eSa máske blaSinu viStöku. Og jafnvel nú, ( fyrir ekki neitt. En sú hugsun var þegar menn slá því föstu aS blaS-| ekki lengi aS rySjast um koll, er blaSiS kom meS þær fréttir, aS j setji þaS á miSann, svo eg sjái nú geti hún ekki lengur ferSast um þaS á hverju blaSi aS þaS sé nema aS henni séu borgaSir 3 dal- borgaS. — Mér hefir líkaS blaS. ir skilvíslega og slóSar $3.50. | iS Ijómandi vel nú í seinni tíS, Þetta þótti mér nú mikiS lakara. ihvort sem þaS er þér aS þakka eSa einhverju öSru, gerir ekkert En sá þó töluvert réttlæti í því, núna í dýrtíSinni, og aS Heims- sæti. kringla má ekki hætta aS vera til. Enda er ekki líklegt aS svo verSi. eftir því sem eg hefi heyrt hjalaS um þjóSræknina í austrinu, sum. staSar. Því ekki væri þaS þjóS- ræknislegt aS láta elzta blaS ls- lendinga í Ameríku fara á haus- inn fyrir fátækt og viljaleysi. Eg mni. hefi því veriS aS reita saman í þessa þrjá dali, og eg sendi þér þá nú fyrir næsta árgang. En bless- aSur gáSu aS því, aS drengirnir í því, vaSa í pólitík nú fyrii kosningarnar og usla mikiS, því nú á alt aS verSa rétt og gott, o{ margir vilja nú komast í hásætiS en ekki hefi eg heyrt tálaS un Islending ennlþá. til. Eg ætla aSeins aS biSja þig Vinna héfir veriS heldur lítil i aS sjá um, aS þaS haldi á'fram aS bænum nú í seinni tíS, og sögun VerSa betra og betra og bezt. Þá armylnumar gengu óstöSugt ertu lfka hárviss um aS sitja altaf sumar. Og olli því of lítil eftii •í stólnum eins og konungur í há- sókn eftir viSnum, járnbrautar vagnaieysi og verSfall á þak- f TO YOU WHO ARE CONSIDERING A BUSINESS TRAINING Your selecbon af a College is an important step for you The Swccess Raéms College oí Winnipeg, i* a strong reli- dole school, higjhly reoommended by the Public and reoognized by employers for its fhoroughness and efficiency. The individual attention öf our 30 expert instructors places our graduates in the superíor, proferred list Write for free prospechss. Ennodl at any time, day or evening chuwos. The SUCCES5 Oft hefir þú víst heyrt talaS um spæni. Flestallir landar held eg votviSrin hér á Kyrrahafsströnd- hafi þó vinnu, sem geta unniS En þau hafa hreint ekkert og öllum KSur þeim vel og hafa veriS í samanburSi viS þaS, sem nóg aS borSa. dottiS hefir úr loftinu nú hátt á Nokkrir Islendingar hafa flutt i annan rnánuS. Elztu menn segj. burtu héSan. Fyrst í siSastliSn- ast ekki muna eftir öSru eir um september fór Mr. Þorgils Ás- vatni svo snemma á tíma. AI. mundsson meS alla fjölskyldv lálendi á kafi, bæSi af flóSi úr ám sína ti/1 Portland, Oreg.; og var og svo af rigningum, og omarg’.i þaS slæmt fyrir íslenzkan félags- ibændur ihafa mist mestalla upp- skap aS tapa Mr. Ásmundsson, skeru sína, éf ekki alveg alla; því hann er drengur góSur og og ‘fluttu frá hingaS vestur til Bell- ngham fyrir hálfu áttunda ári s!S- \n. Þau skilja hér eftir þrjú elztu börn sín: SigurS, er altaf hefir unniS hér hjá stóra fiskifélaginu, .nema tímann sem hann var í sjó- her Bandaríkjanna, um 2 ár; Mar- in, sem er skólakennari hér í fcæ, og GuSrún, gengur á háskóla í Seattle. öll eru ungmenni þessi hiS myndarlegasta fólk, sem og hin börn þeirra hjóna. ÞaS er mikil eftirsjá aS Mr. Mrs. Hja.lta- líní úr félagsskap lslendinga hér, því þaS var ekki einasta aS þau væru frumkvöSlar aS því aS fé- lagiS “Kári” var stofnaS hér, held ur studdu þau þaS ávalt meS r’.Si og dáS og voru lífiS og sálm í félagsskapnum. Þau skilja hér því eftir margar hlýjar og glaSar endurminningar í huga margra Bellingham-búa, og held eg aS mér sé óhætt aS segja, aS allir séu shakkamir flotiS í burtu eSa fún- sannur lslendingur, og vinnur því þeim þakklattr fyrir, og oski þeim aS niSur, og þaS sem óslegiS var, ,atlt vel fyrir hvern þann félagslskap fyltist alt aur og leSju. TTil allrar sem hann er f. hamöngju voru víst allir búnir aS j Og snemma í þessum mánuSi ná inn heyjum sínum, því þurkar fór héSan líka alfarin til Blaine vom miklir í sumar og nýting góS. Mrs. SigríSur (Sarah) Simonds. VoriS var kalt og kom seint, og Hún hefir lifaS og búiS hér í bæ var því sáning víSa meS seinna um fjölda mörg ár, og stutt mikiS móti. Svo þar af leiSandi margt ag félagsskap Islendinga. Hún er seinna í haust en vanalega. Kart- ! Vel viS efni og mesti akörungur í BUSINESS C0LLEGE, Ltd. EDMONTON BLOCK — OPPOSITE EOYD BUILÐING CORNER PORTAGE AND EDMONTON WINNIPEG, M/VNITOBA. öflur náSust ekík nema á hæstu búfræSi og "Business", og hefir stöSum og verSa stór vandræSi' már 0ft vitst hún ekki vera ósvip- aS geyma þær; en aS eta þær all- ( US GuSrúnu Ösvífrsdóttur, nema ar umdireins, er hætt viS aS gefi hvaS GuSrún misti alla sína eigin- eir.hverjum innantökur, því miklu var sáS síSaistliSiS vor fyrir háa prísinn, sem á þeim var í fyrra. en nú eru þær í láu verSi. — All- menn þrjá, en SigríSur gekk fram alf öllum sínum þremur. Og nú seinast fyrir faum dögum síSan, fór héSan alfarin til Moun ir eru farnir aS vonast eftir breyt-' tain N. D., Mr's. F. T. Hjaltalín ingu á tlSinni, og væri þaS ósk-1 meS tvær yngstu dætur sinar og andi aS slíkt yrSi sem fyrst, því yngsta son sinn. MaSur hennar fólkinu er fariS aS leiSast aS vaSa og ösla í vatninu. En þeir sem ekki þurfa aS vaSa og sonur, Ellert, voru fyrír löngu farnir til Mountain, til aS endur- reisa heimiJi þaS, er þau áttu þar gæfu í nýja, gamla heimkynninu þeirra á Mountain. Um margt fleira mætti máske rugla héSan, en betra held eg aS geyma þaS þeim, sem færari eru í hugsanafræSinni og ritreglunum. 91 æ eg því botninn í, en óska þér og blaSinu langra lífdaga. Bellingham, 23.—10.—’20 P. Gíslason. Læknafóst af kviðsliti. Fjrrir aokkrun árnm lyftt eg þuagrrt klstu ot kriSslitBaTM. Lseknar sögBu aS eina InkninsarTonln v»ri nppsknrV ur. Belti bmttl ml( ekki. In loks niSl es i meSal er etrerlega lseknaSl ml(. sítian eru mBrc Ar, og þð og hafi unn- iti erfiBa Tlnnu, sto sem smtSaTlnnti, hefl e( aidrel fundlS til þess sitlan. Knginn uppskurSur, ensinn timamlss- lr, ekkert ónæBi Kg sel ekkt þetta meBal, en eg get (eflS þér allar upp- lýslngar um þaS og hvar hsegt er aB i'k mehal sem lsBknar krlhslit 4a upp- skurVar. Eusese M. Pullen, Carpenter, Ifo. 11» O., Marcellus Arenue Manasquan N. J. SýniV itrun þetta, sem af kTÍVsllti ►Hst.

x

Heimskringla

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.