Heimskringla - 04.10.1922, Blaðsíða 5

WINNIPEG, 4. OKTÓBER, 1922.
HEIMSKRINGLA.
5. BLAÐSIÐA.

Unda-gjaldœiðar.
HvaJS ætliS þér aÖ gera vio sölu gj&ldmiðla ySar?
Komið meS þá á bankann t>l víxlnuar eSa óhultrar
geymslu. Þér muniS hitta fljót, kurteis og fuUkomin
viSskifti viS næstu bankadeid vora.
Riverton bankadeild, H. M. Sampson, umboosma'our
IMPERIAL BANK
OF CANADA
Riverton bankadeild, H. M. Sampson, umboítmaíur
Útibu að GIMU
(370)
alt haustið og fram að jólum, að í Ameríku. Manni er eitthvað svo4 Islands, Reykjavíkur, þá langt komin' alt sumariö; og auk þess ern þar
heita mátti. Þó var hriöarkaili í tnml ja heim á Frón, heim á
á !eið að síðasta barni simi, stúlku, margir róSrarbátar. Aldrei hefi es
0».
F U N D A R B 0]Ð.
Ársfundur
hluthata The Viking Press, Ltd.
verour haldinn samkvæmt stofnskrá félagsins, á skrifstofu
Viking Press Ltd., 853 Sargent Ave, Winnipeg, miovikudag-
inn 11. október 1922. Fundur verour settnr kl. 3 síodegis.
Verkefni fundarins er ao yfirfara skýrslur yfir starf félags-
ins á síðastliðnu ári, kjósa embættismenn fyrir komandi ár,
og gera pær ráostafanir, er nauðsyniegar mega virðast fé-
Iaginu til eflingar.
Þetta tilkynnist hér með öllum hlutaoeigandi félags-
mönnum.
síöustu viku október og fyrstu viku gamla landiS, heim til Islands. Þaö sem nú er tuttugu ára. F6r hún á séS jafn mikinn og fallegan fiskafla
nóvember. Tók þann snjó alveg upp*eru sjálfsagt barnsárin, sem binda' stnttum túna gegnum skólann og eins og þessir mótorbátar komu með
og var marautt, þar til vikunni iyr- hugann svona traustum böndum \i8 Jheim aftur með fárra vikna dóttur flesta dagana, sem eg var i Yikinni.
ir jólin, að settí niður töluverÖan aettlandiS. M_r fanst, fáum vikum sina, og þann bezta vitnisburB, sem Stuiidum fengu sumir bátarnir hofr-
snjó, Staðviðri og góðviðri um há- áíur eu eg fór aö heiman, a'S eg nokkur Ijósmóðurnemandi hefir feng unga, einn e'ða tvo í róðri, og míkið
tioarnar, setn gaf ungum og gömium Þ«rf» endilega að létta mér eitthvaS jg. Stundar hún nú þetta starf sitt aí fisk'mum var eins stórt og stærsti
,enn meS mesta hetjuskap og fórnfýsi "pækur" í Winnipegvatni. Höfrung-
fyrir liinar þjáðu barnsmæður, auk a'»'r er" bvalakyn, og mun láta
skepnanna, sem hjáipar hennar þarfn nærri meí> Þa. sem eR s*. aíi Þe'r
Uekifæri til a« skemta sér a ýmsan UPP- e,,,r 27 ár * Ameriku. ÞatS er
hátt. Janúar byrjaði með hláku, svo næstum umlaiiegt, hvernig þafj kom
alhn- snjór hvarf á fáum dögum,';f>TSt °_ iy)"n ' hugann, atS fara
Stillur og auo jörS þann mánuS ,iJl- hcím; já, heim til Fróns, gamla Is-
an og nu'st af febrúar. Marz var lands; og þó hafði eg aldrei svo mik-
kaldur og hrítSasamur; um miSjan ið sem hugsað til þess, hvaiS þá held-
mánuðinn og fram yfir þann 20. stór- ur langaS þessi 27 ár. Nei, þatS var
hríSar, þær einu og verstu á vetrin- svo fráleitt og aldrei vottur af óyndi.
um. LJröu ]>á mannskaSar talsverðirj Kn svona er það. ÞaS var eins og
á sjó. Fórst þá skipið Talisman frá Því væri hvíslaS aS mér, a« fara hekl
Akt.reyri við eyjafjörS me* 12 mönn «r heim en eitthvaS annaS, og þaS
um. 16 voru alls a skipinu, en fjónr ger»i eg, og hefi haít mikla ánægju
komust af. Margt smærri fisktekipaU»" l)vi- °« »,ei,~' en eg gerSi mér
Iiafa farist á þessum vetri, fyrir SutS-j grein fyrir í fyrstu, en mesta unun
ur- og Vcsturlandi. FjárskaSar dá-i hefi eg haft af ao skoSa gömlu
litlir urou hingaíS og þangað uin land æskustSSvarnar. llei'i eg gist þrjár
alt, en engir stórir. nætur hjá bóndanum á jörSinni þeirri
Apríimánuour var kaldur framan 'iar se,n e« °'st UPP íranl aís tvítugu.
I'ekti eg og mundi eftir mörgum ör-
ast. Er nóttin aldrei svo dimm eSa vær" u.m 8()0 Pund hver- ^ji'tio af
hriSin svo grimm, aS hún fari ekki. þeim var selt á 50 aura pundiS og
hvort sem þao er innan umdæmis eitthvaS meira gefiS fyrir spikiS. —
hennar eða utan. TalaS hefi eg virj Þa'S sem aS eg var vio' sjó átSur en eg
margar konur i sveit hennar, sem
allar hafa lokifi lofáorlSi á hana og
óskaS henni langra lífdagá. Mér þótti
vænt um þetta vegna systur m.innar
elskulegrar, ]>vi þaB er hún i fylsta
af, en síiSari hlutinn gótSur; sumar
dagurinn fyrsti indæll og hélst s\c>
nefnum, sem bæSi höfSu tylgt kotinu
mánuSinn út. Maí byrjaoi kaldur og °S vi* s.'" systkinin bjuggum okkur
hefir verið þaS oftast til þessa. er egjt1'1 eftir barnslegri hugsun, ef n'I vil!
byrja aS hripa þessar línur, þann 17.! ckki sv0 v<'' viiS "gandi, en sem geriSi
Dagsett í Winnipeg 18. september 1922.
M. B. HALLDÓRSSON,
forseti.
tf

RÖGNV. PÉTURSSON
skrifari.
o
r.-pkti ckki eitt smávik, sem tilheyrði
starfi minu viSvikjandi hversdags-
skyldunum; og eg lærði a'S elska líf-
iS og alla þá blessun, sem þörfum
þess fylgdi.
En árin liöu hjá, vinirnir huríu.
Eg varS aö ganga vegin einsiimul:
svo eg kalla'Si aftur til vestursins, og
var kvíSafuIl.
"Nei, ekki enn," svara'ði lí.ið í
mildari róm. "Hér eru hungraSir,
sem þarf að seðja, einstæðingar, sem
(Þýtt af Yndá.)
—'--------—x—---------_
Ferðiminningir.
Síffari þariitr.
lifðiii er afi ge'fa mér aftur það, sCni
eg hafði tapað utn stund. Og eg er
ánægS.
Kn samt lít eg til baka og spurning
ris upp í huga mér : Kr eg að skilja
nokkuð eftir? Mun eg íinna gim-
stein ástarinnar við hina nýju strönd.
iða hefi eg liti'ð hann ineS mínum
jarðnesku augum, og verS svo aS
hiða, þar til hann fylgir mér yfir i
hma óendanlegu eilífS og sadu?
Tíminn leysir iill spursmál ein-
þarf að gleðja, og villuráfandi, sem 'hverntíma, og eg bið, því guð ræ'ður,
þarf a» leiða með ástúð og þolin- €n niemiirnir þenkja.
inaeði til réttari Iífsskilnings. Rís
upp og vinn dagsverkið." j
Eg tók aftur upp byrði mina í auð-;
mýkt og undirgefni. Og eg gladdist,'
að sjá ánægjubros Ijóma upp ranna-
legu andlitin mannanna og vonarljós
leiftra frá syrgjandi augum. | (J>að er Km þ- 7K)kkuö ^ ag
Mér fanst Ijúft a'S rétta styrkjandi fvrri partl]r bessara ferS{unrIininga
hönd til fallinnar systur eða bró'ður, nefir \ynzt\
þar til þau gátu snúið við á hinn
rétta veg og safna'S þrótt til að standa 1>a skal b.vrJa )y-lr se,n a0'"r er írá
em horfið, sem var i þorralokin 1921. Og
En nú er líkaminn að bugast und- c' t:ltl y,f) :lb bæta sií>ari Part vetrar-
ir þyngd áranna, og vestrið er farið ins- Ha,1n var meB ¦•fbrigBum gó»-
að kalla til mín. Og ástvinirnir fyr- nr; eil«töku sinnuin hriðar.skot til
ir handan landamærin veifa sínum ^""arko»t", sem byrjaði með blí'ð-
friðarfána. Eg myndi fegin leggja vifiri- Leysti upp allan snjó og fór
uiður byrðina og flytja til þeirra og aí< Kr(ia- Sfó8 þessi gó8a tið a'ðeins
vera í návistum við ])á.einsogí viku. I'á kólnaði aftur og héldust
gamla daga. En lifið kallar til niín þvrkíngskuldar til mailoka. Hlýnaði
með blíðri rödd og segir: j'talsvert með júníbyrjun, þó æritS
"lfér er sáðland þitt. Ifaltuáfram stormasaint væri og aldrei verulega
ofurlítið lengur og gefrju örjrttm notakgt. GóB hlýindi með júlíhyrj-
svaladrykk af ávöxtum þeim, sem þú '"'• Stó8 tvær vikur. Gekk þá í úr-
hefir ræktað á umliðnuni árum." j komur það sem eftir var mánaðar-
Og hér 1>íð eg cnu og heimurinn i"s- Páir hyrju'ðu á túnum fyr en
streymir fram hjá mér. Sumir líta um miðjan máuuðiun; einstöku þó
til mín tneð hæSnis- og fyrirlitning- fw, og hcpnaðist þeim ágætíega
arsvip, en aðrir stariza og spyrja mis töSuhirSingin; aftur hinir, sem sið'-
til vegar. Og eins og mér hefir ver- ai hyrjuðn. fóru iHa út úr þvi, þar
ið gcfið. svo niun eg aftur gcfa það, eð töSur hröktust og urðu afar 1é-
sem getur orðið þeim leiðarvísir til legar. Fékst aldrei verulegur þurk-
að iiðlast það bezta, sem lífið á, en ui á hey sumaritS út. þar til um fyretu
það er sannléiknrinn. En vestrið göngu, sem er vanaléga 21 viku af
kallar á mig og horfnir æskuvinir ' sumri.. Hirtu margir mikið hey um
"álgast, og sem engilfagur hljómur! fyrstu gfóngu 0g efttr það fram að
berast orötn til min: "Nóg er konvjannári, Mun þá heyvinntt hafa verið
'ð. Vel unnið dagsverkið. l'ú ert lokiC, enda hafa gangaannir og fjár-
Ir'-" rekstrar bundið enda á allan hey-
Eg sc hliðin opnast og grip í hönd skap.
Fjórar vikur eru nii af súmrinu
og talsverður snjór enn á heiðum og
i fjöllum mikill, en lítil! á láglendi.
Flestir farfuglar komnir. h'yrst kom
lóan, en daufur er söngur hennar enn
þá, oftast "dofí" eu aldrei "dýrðin
i'ýiðin". Þá kom spóinn, hljóður eins
og lóan; þá hrossagaukur og kría og
kom hún með dálítið hret. sem al-
ment er kallað "kriuhret". Festi snjó
á jörð. svo nú þarf að gefa lamháni
inni, því farið er að bera hjá flest-
t:m og meirihluti tvilembt, sem kem-
hugann glaðan og garðinn frœgan i
litlu saklausu barnshjörtunum. —
Ri'indi sá, er ]>ar býr núna. heitir
Kri.stján Daviðsson. l'rá Hólkoti i
Reykjadal i SuSur-Þingeyjarsýslu.
Hann er brúðir Gunnlaugs Davíðs-
sonar stórbónda i Argylebygð.
Litii^ hefi eg unnift hér heima sið-
an eg kom. Vinna dálitið ó])já! fyrir
mig. svo gamlan og töluvert slitinn.
A tíðarfariS mikinn þátt í þvi. hvatS
vuma verður erfið flesta tima árs.
t
fór af landi burt, var eg i Grenivík
við róiSr'a haust og vor. I'ar trúlof-
aSist eg konu minni, sem síðar var'ð.
og hét (*)sk SigurSardóttir, ættuð úr
llúnavatnssvslu; nú dáin fvrir fimm
rnáta, Sem litið dæmi af blíSujárum. Margt ryfjaðist upp fyrir
mér þarna á gamla smala- og sjó-
róSrastaðnum i Grenivik.
Frh.
hennar til mín sérstaklega, skal eg
nel'na þaÖ, að þegar eg kom fyrst inn
t'l hennar og heilsaði henni meS
nokkrum kossum og faSmlögum, þvi
eg ætlaði nú heklur en ekki að
vanda fyrstu kveiSjurnar og Iáta þaS
duga i hraðina. I'.n þaS dugði nti
ckki. ])vi tvisvar sinnuin kom hún til
uiin meS Htlu milHbili, til að faðma
mig að sér, og svala þannig ástarþrá
sinni til þess eina bróSur, scm hún
heftr átt og koniinn var hartdan yt'ir
hafjS. I'essi fáu lýsingarorð al" syst-
UT ininni. eru sérstaklega tileinku'ð
þrem systrum okkar, sem búsettar eru
i Ameriku, og óvist er. að mér autSn-
ist að sjá aftur. þó aö eg hafi það í
huga.
Þá er eg búintl að hvíla utig i scx
mánaða tima hjá systur minni. Kitið
v.'.nn eg; kembdi dálitið. prjónaði
barða innan i annan skóirm minn ogi
\'ill skrifstofa Heimskringlu gera
incr þann stóra greiða, aS koma með-
fylgjandi bréfi ti! viðtakanda, þar eð
n cr er ókunnugt um nánara heimil-
isfang hans en að maðurinn er viSa
þektur þar vestra.
Með virðingu,
Jón Jóitsson
Mannskaðahóli, SkagafirSi.
Ktanáskrift á bréfi þessu er: Mr.
Jiilius Johnson, Prince Albert. —
Vill eigandinn gera svo vel aS senda
utanáskrift sína til skrifstofu Hkr. ?
lslaudshrcf eiga áskrifstofu Heims-
kringlu:
^ír. Gunnar GuSmundsson, Winnl-
peg, Man., írá Görðum í Vestmanna-
eyjum.
I fyrra ,'crðaðist cg litið á landi, ,,æf;si t;(lsvcrt Var ^ jafnan , ^l Mr. Guðfinnur Jónsson (Jóns
ur af því, að nú er farið að gera vel en attur mena á s,onum krmgum skapi yfir ^{{nu ye^ ^ afj u>?. dýralæknis á ísafirði.
viö ærnar hjá meirihluta landsmanna, land. eins og eg hefi áður minst a í átveginn |,ófarahiti helst hér við enn I Mr. O. J. Breiðfjörð.
se.n lýsir mannuð og mentun á föst- Heimskringlu. Hélt eg mjög kyrru • gRm];i Fr6n|-. Féfck lika dálitla Mr. Sigursteinn Stefánsson
um grundvelli, og sem hefir ná'S tök- fyriT i tyrravetur hjá Guðrímu •syst-'kenshl ¦ b(->faraifjn. sem var aS þæfa tHi n — n m n i.
uni á landsfólki hin síðari ár. samau- "' minni IjósmóSur og Stefáni Guð-
ah kalt. Þótti flestum það fara bet-
_ --------_—_—_-_---_.,„ tll( K(lu. i'(hii iiesiuiu pao iai_ dci- n f
boriS við hugsunarhátt fjöldans fyr- mundssyni, hr.Vður Jónasar - Guð- „. ^ prjonlesix. OK því varast ao ^ritt tll peiVra Vt brÍÓsf
ir 40-50 árum. TviJembda ærin gef- mundssonar á Gimli við Winnipeg- nf>fa sferkan ^ ^^ þ(')farariunl. | , ^. 1 ,
i,i af sér nú 40—50 kr. i dilkum að vatn í Canada. Hafa þau lniið á pjg for ax fá íöngun i mig ti! að náj PY"B^" PJÁ Og KVei
haustimi, en það verð er þó talsvert þeasu koti yfir 40 ár; eignast 17 bcirn mér \ vor 0f sulmrv;nnn. Fór af R--y_d_ Me*_,i ^T~ Þm1s koB(
1agra en siðastliðið ;ir. Vegna hins og lifa 11 þeirra. 8 drengir og .. ,tar; 21. mai rileiðis til Akureyrar. '"' M '^ert'-fi'«"4*r,"""l"'Ek"
góða vetrar verða fjárhöld ágast þctta stúJkur, ö_I mannvænleg og dugleg T,a?i er stevsta kaupt.-m „orrian tands.) vér gelum lg>i^-"*'ós ,n
vort plg skjótt.
Ver viljum sírstakleKa
a- þeir
KraSíf
horfinna vina og stíg yfir þröskuld-
lr>n. Og skuggarnir hverfa, því ei-
f'járheimtur manna me'ð bezta
móti', þvi tíð var hin' ákjósanlegasta
þangað Ijósmæð
lnð hczta til komandi tiðar. I.itið citt fram með þenna stóra barnahóp, og úr mörgum hreppum.
var farirj að vinna á tt'mum áður cu a'.drei þegið eyrisvirði af hrepp. Var Feroin „ekk vel til ..\kureyrar og ,„
krian kom með hretið. en við það Stefán snemma orðlagður sláttu- dvaldi þar nokkra daga. þar er þó '^Sa^uííol"™- ra,ktlsve"" ' ^'
varð að hætta. Vonandi, að það i-.aður og vinnumaður yfirleitt. Sama fólk.sráðningastofa. Tvisvar ætlaði! ím" hvao ^nÍ^u^"^^ aa°h"s*a
verði ekki lengi. mátti og segja um Guðrúnu konu
l'á <~r næst að minnast dálítið á han^ sem sjá má af þvi. að á fim- ell lok-uð var hún í hvorttveggj
veru mína hér á Islandi. Það cru tugsaldri er hún kosin yfirsetukona í skiftið. Fór svo burt úr hænum.
nú liðin 2 ár síðan cg fór frá How- sveit sinni. Hún hafði töluvert átt'fékk sjóferð út til Grenivikur. Það
ardville og heimili mínu þar, sem eg við það áðttr og hepnast vel. F.n til cr kirkjustaður Höfðhverfinga og
hafði húið á frá 1905 til 1921, og þá þess að geta gegnt þessu starfi, sem I.átrastreudinga og yzti hærinn i
hrugðið mér heim fyrir óákveðinn lögskipuð Ijósmóðir , var'S hún að Höfðahverfi. Góð fiskistoð cr það aö
tíma. Já. heim til íslands. Svo köll- ganga á skóla og læra Ijósmóður- fornu og nýju, og eiga þar heima
uðum við það, gömlu Islendingarnir fræði. Fór hún því til höfuSsta'ðar fjórir vélbátar, sem ganga til fi.skjar
ml«. _/ne?-penln8'a Heldur aoeins
frim_r_1 P k°Star ySur íaf"vel ekkí
PRBB TRIAl- COIiPON
^NTIER ASTHMA C.O., Room
»27G, Niagara and Hudson Sts.,
.uffalo, N. T.
?end free trial of your methoð to:
Soooooooooo«®0«c«®oo_woooooooooooooooooöoo«ie«oooeooooooooo^
Astandið í Evrópu eftir stríðið, sem átti að binda enda á öll stríéí.
(Tekií eftir "Grain Growers Guide".)