Heimskringla - 13.12.1922, Blaðsíða 2

Heimskringla - 13.12.1922, Blaðsíða 2
2. BLAÐSIÐA. HEIMSKRINGLA. WINNIPEG 13. DESEMBER 1922 Islenzkir 1‘jóBkunnur fvrir skáldsögur sínar um. Hún lifnaði á Islandi, þróaöist inn inn á hina réttu braut, þar senr sagt: PassiS þiS börnin, Játa þau 5 og dýrasögur. þar, og þar hafa myndast hin fögru alt ljómar af unaöi, dsku og kærleika, ' ekki ná í voðann. yíir ánð 1923. I Gestur Pálsson. —- 1852—1891. — jtún. Nú mætti segja: ASrar þjóöir því þaö er sól sólna, er þaö gerir, og | þegar f;ariö er aS kenna barn. ----- Otskrifaðist úr Reykjavíkurskóla; eru langt á undan Islendingum í þvi ertu þá aö líkjast henni. Þaö er j im]> þa er byrjag a ]yg; j mörgum Þetta er áttundi árgangur þessara 1875. Las viö Kaupmannahafnar-' jarörækt. Þaö er rétt. En þeir voru því betra aö biöja foreldra, uppeldis- ! tilféllum. Barniö er látið læra aö Svo er þá bezt, aö segja heiminum þær eru þrungnar af verstu lygi mörgum tilfellum. Þetta er ekki samræmi, aö vilja passa líkamann vel Fæöa og klæða lik- I . antann eins og hægt er, en svifta sál- vinsælu mánaöardaga, er gefnir eru háskóla heimspeki 1876-82. Meö- \ meö þeim fyrri aö finna þetta og feöur, aö kenna þeim ungu þann veg,1 iesa ; gu8sorKabókum svokölluÖum, út af sera Rognv. Péturssym hér í útgefandi “Veröanda”, Khöfn 1882. veita eftirtekt, hver á hrif þaö hafði. því þá byrja þeir hið rétta í æsku og en þær eru þrungnar af verstu lygi í bæ. Sem áöur, gengur allur aröur Ritstjóri "Suðra”, Rvík 1883—7. Það er hægt aö hjálpa jurtagróöur fullkomna þaö í ellinni. af sölu þeirra í þarfir frjálslyndra Skrifari hjá landshöföingja 1886— með nærandi áburði, plægingum,! safnaöarmála í Winnipeg. Mánaö- 90. Ritstjóri Heimskringlu, Winni-,velta viö jaröveginum, skifta um út- að safna fjársjóíSi, er vari aö eilífu ! en sálina illa ardagarnir eru litprentaöir og allur peg 1890-91. I sæði og þannig fá góöa uppskeru ár j Sa fjársjó«ur er dygö, o ghana ættu frágangur hinn bezti. Mynd fylgir Þórhaiiur biskup Bjanmson. — eftir ár; og altaf endurbæta, altaf allir aö hafa. hverju mánaöarspjaldi af merkum 1855_1916. _ tltskrifaður úr Rvik- j anka uppskerumagniö. Þannig má j Verjs ^ vj8búin þyí þe ! frá henni. Þetta gera menn í flest-1 a«i hann nýtt blaö og baröist þá á- mann, þjoðarmnar asamt stuttu æf.- urskóla i877. Uuk guöfræöisprófi breyta dýralifi með skynsomum ráö- . menn. en, sem ^ fyriAaHa8ir> þá | um tilfellum, og þaö alt þetta ment- kaflega fyrir því, að Italir gengju i ^ . ... vili Kaupmannahafnarháskóla 1883. um. hittist svo á stundum, aö gesturinn ! aða fólk, þessi mentaði heimur, sem styrjöldina meö bandamönnum, og 7 , -8' . 1 f 1 I restur aö Reykholti 1884, á Akur- En hvað er með andann. hr þa« , kemur, sem helzt var heiðurs verð-1 er aö senda trúboöa til annara, sér ! áriíi 1915 fór hann á vígvöllinn. tlr C1"ta„ “ Cr m>"( asa n Pe a eyri 1885. Sama ár kennari viÖ skynsamlegt aö taka næringuna frá ur. Þess vegna er hyggilegast, aö j mikið meiri. En þeir ættu að hreinsa ! þvi bar lítið á honum þangaö til orð.ö nokkuð stort, og ,eir sam a a Prestaskólann. 1894 forstööumaöur honum og láta ekkert í staðinn? Þaö j vera ætis vig komu hans búinn. ' fyrst sitt eigiö hugskot, sin sérein- ' 1920. Þá uröu miklar verkamanna- í ina allri hlýju og taka alla næringu hefir nú komist til valda fyrir nokkru og er flokksforinginn, Signor Benito Mussolini, orðinn forsætisráöherra. Hann fór ungur aö fást við stjórn- mál, og 25 ára gamall var hann orö- inn ritstjóri blaösins Avanti, sem er höfuömálgagn jafnaöarmanna. En á styrjaldarárunum greindi hann á viö flokksbræður sína og varö aö lok um aö hætta ritstjórn blaðsins og var skömmu síðar rekinn úr félagi jafnaðarmanna. Mánuöi siðar stofn- haldiö öllum “Kirkjublaösins” gera efnishyggjumennirnir. 'Eru þeir argongunum saman, hans Ritstjóri hafa þegar safn af íslenzkum mynd- jg9j_gy um, sem ekki er víöa til. Bætast mun 19tgj—lb Varö biskup Islands 1908. rétt. Er það rétt aö segja, að sam þó viö þaö áöur en útgáfunni er : Þaö er orðið langt síöan, að eg kenni. og þegar þeir eru búnir aö róstur á Italíu og náöu þeir nokkrum Gaf ut “Nýtt krikjublað” rettir í smum kenmngumi“ Hvaö er ' tajahi fyrjr mbrgu fb]ki. og. fb]ki§ gera það, þá mega þeir þakka fyrir j málbræðsluverksmiðjum í sínar hend I ur. Þá kom Mussolini til sögunnar lokiö. Ef einhverjir væru, er vant Séra Jónas Jónasson frá Hrafna- eining sé segull eöa rafmagn, sem er f)r8i8 v.ina]egt ag staröi undrandi á mig. Nú er þaö j ag vera ekkí, eins °S agrir menn aði eitthvaö í safn þetta, af því sem gili. 1856—1918. Otskrifaöur svo náskilt og vinur oft sama og sam menn eru a svip- Hvernig stendur á því, að heim- j meö flokk sinn og geröi alt hvaö úr Reykjavíkurskóla 1880. Ur pre<sta- an? Það er ekki skynsemi notuð hjá út er komiö, þá mun þaö ennþa fá skolanum 1883. Vigður til Sands- þyí afli. Þaö er hugsunarlaus kraft anlegt hjá útgefanda, en lítiö mtm þó prestaka]|s 1884. Veitt Grundarþing ur, sem brúka má til að auka andans vera eftir af sumum árgöngunum. 188S og var þar prestur tii 1910. Kenn þroska. Nú er þaö ekki spursmál Hér á eftii fer upptalning a mvnd ari vig gagnfræöaskólann á Akureyri lengur með þroskun jurta og dýra og um þeim, sem eru á þessum árgangi, 1Q08_,7 svolitiö fiska. En hvað er meö og útdráttur æfiágripunum. manmnn Mánaöardagar þessir fást hjá út- ans þroska hjá honum, eöa hvert uöu stigi og eg var með aö geta hald- I urinn þekkir hiö góða frá hinu , hann mátti til aö hamla yfirgangi ið ræður án þess að hugsa áður, hvaö voncla? HvaS veitir honum þá til- j verksmiSjumanna. Síðan hefir flokk- þeir ættu að segja. En þaö er ekki s°gn? Er þa« ekki insta eölishvöt- j ur hans aukist óöum og oft látið ó vanalegt, aö hugsa ekkert, á meöan in- senl seKir t'1- hvaö er Sott °S er ræðan er töluð. Sú list er ein af þeim skaölegt. Hvað þýöir svo aö ala upp sem menn ættu að aögæta, hvernig er. ' harniÖ meö hraustan Iíkama en sjúka Því þegar menn hafa ráöiö gátuna, | sal ? fvr I,ah ekki til þess aö sýna er sagði honum alt af létta um ráða- Er veriö aö deýöa and-1 þá gr hún oft au8ski)in En margnr þeim. sem á þaö lita, aö þaö er luigs- ; geröir sínar. Mun nú mörgunr friðlega. Um miöjan októbermánuð átti enskur blaðamaöur ta-1 af Mussolini, A framsíöunni er þessi vísa eftir gefancla súra Rbgnv. Péturssyni, 650 stefnir? Þaö stefnir á ská niður Gátan er I unarvilla, aö láta líkamann veröa á þykja gaman aö heyra frásögn hans, Jónas Hallgrímsson: Sól rís sæl úr svölum straumum austurdjúps, aö eyða dimmu; leiðinda langverk á Ijósgjafi: Heimskan hnött úr húmi aö slíta. Þá koma mánaðartöflurnar, og eru myndirnar á þeim þessar: læknir — 1840—1910. — Utskrifað- tóm vitleysa. Og aörir segja: Eg get ! un(lan sálinni, að láta krafta líkam- er hann hefir skyndilega náð stjórn Maryland St.. Winnipeg, og hjá öll- þaö fen. sem enginn kemst af eigin ekki r.'lhj§ hana pn þeirj s^m raga,! ans þroskast á undan sálarkröftunum? landsins í sínar hendur. um hmum somu utsolumonnum og ramleik upp ur. Þvi þaö er botnlaust finna oft m|k;§ vit j henni og finst Þaö er skynsamlegt, aö glæöa fvrst j “Mér er mjög hugleikiö,” sagði áöur hafa verið. Einnig má fá þá djki. Þangað stefnir. og nú um tíma h-n vefa au§skiIin. 1>ess vegna væri j hlýja hugsun, gefa svo nærandi hann. ~a§ vinna aö friði og endur. á Heimskringlu. a höröu ferðalagi ofan aö því evmdadíki. hygS'ieRt fyrir þann, er ekki skilur, j f*öu. Keyna aö láta barnið afldrei reisn landsins. Eg veit aö Italía aö ka'lla gátuna ekki vitleysu, því - verða fyrir vonbrigðum og aldrei þarfnast þess, aö friöur komist á og Þaö er margt, sem rækta má. Það aðrir snúa því máske viö og segja, lata Það þurfa aö þekkja, hvað lygi þjóöin taki aö starfa, en vér erum Misjafnir eru mann- anna dómar. Eftir //. F. aö er margt, sem deyða má. Þaö er margt. sem lifnar. Þaö er rnargt, er 1>etta ma ri)kstyðja i mörgum tilfell má venja, séu réttar aöferöir haföar. um gátan sé vit en þú sért viflaus. er- Það víeri Þ«>rf a Þvi- að senda kennara inn í mentaöa heiminn, svip- eini flokkurinn, sem fær er til þess að koma fótuni undir fjárhag ríkis- 'Hver dagur, vi-ka, ár og öld, A tir úr Reykjavikurskóla 1860. Tók sér aö lokum síösta kvöld”. embættispróf í læknisfræöi viö Kaup- Þannig orti hiö fræga íslenzka matiahafnarháskóla 1866. HéraðS- sálmaskáld. Þannig segi eg. Tím- læknir í Revkjavík 1876. Landlæknir arnir liöa og bera meö sér þaö. sem 1895. Þingmaður Reykvíkinga 1886 skeöur. Alt líöttr áfram. Einn lifn- ,—9ll. iKonungkjörinn 1899—1903. ar annar, deyr. Einn þróast. annar Próf. Eiríkur Eggertsson fíriem — ■ fellir af. En getur mannsandinn felt 1846. — Útskrifaður úr Reykj^víkur- af eitis og líkaminn? Það þarf að laga jaröveginn, velta honum viö, bera áburð í moldina, setja svo í hann fínustu frækorn og lofa þeim aö þróast viö hlýjtt sólar- innar. Nú er nóg af ábtirði í andlegri Nú segi eg: Hún er ekki fullráöin sú gáta ennþá, aö tala án þess aö hugsa, og er því vandi aö segja þann vitlausan, er það gerir, þó hinn, er á hann hlústar, skilji ekki. hvaö hann var aö tala uin. Þaö þvkir máske ó- aö eins og trúboöar fara inn a með- ins Sú stórn. sent nú fer með völd, al viltra þjóöa. Þaö er ekki til neins að vera altaf aö tevna að bæta ástand er handónýt og þingmennirnir munu aldrei styöja dugandi stjórn, sem heimsins, en kenna bornunum aö vera gengUr aö því fiteð oddi og egg, að merkingu. Þaö þarf aðeins aö bera tru|egt, a§ eg ;itti nu enn einu sinni hann á og láta hann næra hinn nýja a,y síattda frantmi fyrir fjölda fólks gróöttr. f’annig má hjálpa andans me§ lninar hugsanir settar fram J lífi. Þannig má margfalda hiö and- orðnm, talaðar fram af skóla 1864, úr Prestaskólanum 1867. Biskupsskrifari 1867—74. Vígöur aö Þingeyrum 1874. Prófastur Hún- vetninga 1877—80. Kennari viö presta skólann i Reykjavík 1880—-1909. I-ingmaöur Húnvetninga 1881—91.1 Konungkjörinn 1901 og síöar. For- j seti sameinaðs Alþingis 1891 og 1901 —7. Gæzlustjóri Landsbankans 1885 —1910. Dannebrrtgsmaöttr 1907. Björn rit-stjóri Jónsson. — 1846— Sértu maðitr sannur, viö sjálfan þig og ntig, þá ertu ætíð sannur viö alt. þvi sjálfan þig þú mettir ekki meira, en minsta barniö hér, þú áfram leiðir hvert eyra, svo elsku það fær á þér. Sá. sem þetta gerir, hann fellir ekki af, því hann þróast í hinu góöa áfram og upp á viö. þar til hann sant vtnt minum, lega, efla þaö og þtóa. I’.tö hefir skn’faöar upp af vinu ínintti. Þessa þ°tt skynsamlegt, aö nota skynsemina gátu bi§ eg heiminn aö ráöa og vita. viö verk en ekki fávizkuna. En hvaö er gert viö mannsandann? Er þaö an notuð skvnsemi viö uppeldi barna? Er skynsemi notuö viö ttppeldi dýra? Er skvnsemi notuö viö ttppeldi manns ins t heild sinni? Svari þeir, sent kunna sýna, 1912. — Utskrifaöur úr Reykjavíkur, einast miöstöö lífsins og veröur sann skóla 1869. Kandidat viö Kaup- ttr lifgjafi, því hann lífgar hinar • *- u. a 3 . Eg vil vera-einn af þeim, sem reyna aö svara. Það e”r bezt aö hver svari , . . , , . „ , v veita sæld vitsnumi stna, fvrtr stg. Og svo er þa aö koma meö svörin og sko.ða, hvaö heimurinn v ekki sönn. Þetta er ósamræmi. Þaö koma a uauösynlegum umbótum. Vér er því betra aö þekkja hinn rétta einir höfum skýra stefnuskrá, og ef veginn, áöur en farið er aö segjtt stórniri stofnar ekki þegar til nýrra ferðamannimtm, hvert vegurinn ligg- kosninga. þá nittnum vér taka til ttr. Því þaö ertt vonbrigði í þvt, ef vorra r/lða. yér ætlum að láta okunnugur feröamaður kemttr og stjornast af ást til landsins og verka- beiöist tilsagnar tttn rétta leið ttpp a manna. yér munum stofna til al- hátindinn, en þegar vegfarandinn er mennra kosninga, jafnskjótt sem friö koniinn langt aleiöis, þa finnttr hann. ur er kominn á. En eg er sannfærö- aö vegttritm, sent honttm var vísaö á, ttr ttm, að stórnin muni fara aö vor- j liggur ofan í fenið, hvaðan enginn ^ um vilja og leysa ttpp þingið. I»á j kemst ttpp úr án hjálpar. Hvernig munum vér vinna mikinn sigur í nýj- j er þessi leiðsÖgttmaöttr? Er hantt ttm kosningum. Og þegar vér kom- vítur eöa fáfróöttr? Hérna er dalít- 1 umst til valda, munum vér þegar Blíöviöttr broshlv ttg íriður, blómg-1 •,« ■ , •* v »,• , , ,, V ® tW lampt, sem letðsogumaðurinn ætti koma fram ahttgamalum vorum, ast þa allu j aö hafa og sýna vegfarandanum, Blaöamaöurinn spuröi, hvernig att t U'set a< tlaog ram ot Þ*|hvernig hann ]ýsir. Hann er til hann ætlaSi að koina sáttum á milli hvort er vitlaust, ráðandinn eða gát- Fari nti norður og niöur niöingar allir. mannahafnarhásikóla 1872. Stofnaöi sntáti plöntur •heldttr áfram ab það er þörf á breytingu. f'ess vegntt Maðið Isafold 1874. Var ritstjóri hennar til 1904). Gaf út 'Tðunni” meö fleirtnn. árið 1908. Sveinbjörn Eórðarson Sveinbjörns veröa svo hugbjartir og sína. Þegar viö erttm á vegimtm. þá gongum viö stundum framhjá verð- vil eg yfirfara uppelditskensluná. Veita svo lindinni yíir gróöttrlendiö n,:eta hh.tnum. af því viö hébhmt. ;iö þygginn, ef hann geröi þaö meeð verk hjarta sitt íyrir dvahtfriaö, l'.ti sa hætta tim sínum. því þá væri engin hætta á er het'ir troöfult hús af einhverjum senda því. a'ö hræsni slæðist í förina. Eg slarkgestum, á ekki g > '. hefi hevrt inargatt svara. og oft séö bjóöa inn á sanva títna hópi at ná verkin svna hiö gagnstæöa. En kvæmum visiiidamöhnuin. Þaatng e lífga, en ekki deyða, og er því aö sameinast meira og meira lífsheild- Varö ráöherra íslands inni. j Hvern sem langar til aö læra hið sanna, hann lærir þaö, þó hægt fari. son tónskáld. — 1847. — Utskrifaður En hver sent gerir sig ánægöan meö úr Reykjavíkurskóla 1866. Ur Presta hiö óvandaöa, hefir velþóknttn á jtvt skólanum 1868, Eftir hann er þjóö- ótrúlega, hann veröur ttm síöir ónæf- lagiö “Ó. guö vors lands”. j "r t!l afi aögreina gott frá illu, sann- f spurnmgu, . Valdemar Ólafsson Briem vtgsltt- leika frá lygt. og fer smá dofnandi, biskup. — 1848. — Utskrifaður úr fer aö fella af áöur en hann er full- Reykjavtkurskóla 1869. Ur Presta- þroska. Þánnig vinttttr hugsttnin. skólanttm 1872. Vígöttr aö Hrepps- 0g hugsunin ttmskapar manninn. hólum 1873 . Prestur aö Stóra-Núpi Nú er það oröin vísindagrein, sem 1880. Prófastur í Arnessýslu 1897. búin er aö ná viöurkenningu. aö hægt Vígslubiskttp i Skálholtsstipti 1909. sé aö æfa Itkamann út í þaö ótak- Jón prófastur Jónsson á Stafafelli. markaöa. þvt eftir tíma fer þaö aö 1849'—1919. — Utskrifaður úr Rvtk- verða arfgengi eins og hvaö annaö. ttrskóla 1869. Ur Prestaskólanum En þaö er ekki það eina, sem æfa 1874. Prestur t Bjarnanesi 1875 á má. T'aö má æfa andann. æfa sál- Stafafelli 1891. Prófastur Austur- ina út í það ótakmarkaöa. og láta Skaftfellinga 1876. Alþingismaöur það veröa arfgengt. Svo þegar kyn- enga blæjtt til aö hvlja með gallana , Austur-Skaftfellinga 1885 ttg 1893 kvisl heldttr áfratn út i aldaraöir. þá liafa ekki gallana til. Þaö er svariö ^'l „ , , . , ..... v v . i r, 4't leiöir af sér það, aö eg get —99. veröttr þroskt andans svo nnkiH. aö og menn ættu að nota krattana 111 ,, ,, ,, ,,, i>i ts , , • , v .■ v, , - , v . . , i, i • hiö rétta, því eg hefi ekki hjarta mitt Professor Bjorn Olsen, Ph. 1/. hann kemst a þaö stig. að skvnja htö ]>ess metra en þetr gera. I’egat l»tt- • — 1850—1919. — Utskrifaður úr æösta lífsins lögtfiál, og lætur tak- iö er aö veita lind náöarinnar yfir httgaun Ittll.m ,tf hé„oma. Reytkjavíkurskóla 1869. Frá Kaup- ntörkin rettna frá einni stöö til annar- hin skrælnttött blöö. þá er itfttr ein- 1Þ>k'' stimttm nokkuö lindat - mannahafnarháskóla í málfræði og ar. frá einttin hnetti til annars, frá falt aö skilja. aö þau ilrekki í sig leKb ah mennirnir sktili hafa. gainan sögu 1877. Kennari viö Reykjavík- etnu sólkerfi til annars. og renntir um næringtina frá lindinni. Þess vegna af ýmsti. svo sent boklestri, spiltim. urskóla 187«), skólastjóri 1890— siöir inn t miöstoö Itfsins. þvrfti að hafa sannan strauni, er lafli. knattleikum, og svo ýmstt ööru. 1904. Doktor í heimspeki viö Kattp- Hvernig haldið þiö, aö þið getið veitti stööuga næringtt. I»aö er betra setn óhof et talið manna'haínarskóla 1904. 1911. ur 1905. TavizKtmnar, onnanrio nteypitioiu- og Indriði Einorsson hagstofttstjóri.— anna. og forardiki vanans? Hver sá er þaö nauösynlegt. aö vera fljótur kennum mannanna. og þau mvndast 185L — Utskrifaöur úr Reykjavík- sem þaö gettir. er stór í sínum lík- að átta sig. og taka svo hina hollu urskóla 1872. Ur Kaupmannahafnar- ama. því hann er lífsins leiöarstjarna. næringu. Þegar búið er að skilja, háskóla t hagfræði 1877. Aðstoðar- Hafa menn reynt það nokkurn- hvaö sé holl næring, þá er hægara, maður landfógeta 1878. Endttrskoö- tíma aö hjálpa þroskanum. þroskttn- aö afla sér hennar. A meöan ekki andi landsreikninganna 1879. Full- inni? Sumir hafa gert þaö. skiljast hin einföldu dæmin, þá er trúi í stjórnarráði Islands 1904. Hag- 1 landnámi Islands er þess getið, ekki von aö hin viðfangsmeiri skilj- stofustjóri Islands o. fl. aö þar hafi maöur borið mykjtt á tún isrt. Þvt vil eg biöja alla aö byrja á Þorgils gjaU-andi. — 1851—1915. og gert gróðurinn meiri. Þaöivar á\ þesstt: Elskaöu náungann eins og svona: Kveikurinn t honttm heitir hermanna sinna og ríkisins, ef hann skvnsemi. ljósnæringin heitir sönn kæmist til valda. þekkittg og ’ljósiö heitir viljaþrek. j “Pg mundi þegar,” svaraði hann, Ef allir hat'a þenna lampa. þá lýsir koma þjóöinni i skilning um, aö öll- hann leiðina ttpp á tindinn og sýnir um úfriöi þyrfti að vera lokið. Hver alla villukróka, er á veginttm mttntt magur verður aö vinna aö velferö og fá sanna næringu hjá henni. Því h.tnt. væri lengra í burtu og þrtiti vera, og hann mun lysa inn í grafar- rikisins. Þá veröttr engin ]>örf á þekkingarstraumar þroska andann, "leir‘l l-'ri' hoiium ;tö hafa.. Þannig myrkriÖ og láta þaö Ijoma sent skæra hermönmun mínttm. Þeir veröa aö ekki siður en góöur ábttröttr þrnskar e' oft "leh manninn. Hant'. I’.ekbir perlu. Því þegar sannleiki er samfara hlvha skipunum rnínum og hætta jurtagróöur, og holl og góö gjöf ah sælan \é annarsstáöar heldur ett sannri metitun, þá er þaö sanntir hernaði.' Þeir verða aö vinna eins styrkir og glæöir httgsttn barnsins. l'.tnn et. En littn et oft alt i kt ing- leiöarsteinn, scnt treysta má. Vill nú og abrir, vegna velferöar rtkisins.” Hver seni revnir aö svara þeirri urn hann, en hann sa hana ekki, þvi heimurinn hætta að senda trúboða, | (Jm stefnu sína sagði hann enn- er eg setti fram, væri hann sá hégómann og battö htmum bætta aö senda vitskeröingarmeðöl, fremUr: “Eg ann verkamönnum, eins og e« að senda eiturlyf. hætta aö lygi, hætta aö senda morð- hefj a)taf gert. Þaö hefir veriö, og Uieö aö inga til annara þjoöaKveöja þær er enU) heitasta ósk mín, aö bæta setn syistur eöa bræður. en hafa .tlt kjiir þeirraog sjá þá njóta þeirra lífs- hitt ttndir kápttnni.' f’aö væri ntá- kjara> sem samlwöin eru börnum hverntg getur hræsni þróað andann? meö mannshjartaö. Sé þaö fult af ske betra aö vera kápttlaus og segja voldugrar þjóöar. Þeir eiga sann T’aö er haft eítir Kristi: 11vert allskonar óþverra. þá er ekki pláss til svona: Lofaött mér aö hjálpa ]>aö ríki. sent er sjálfu sér suiidur- þar fyrir hrö góöa. Þess vegua segi þér. F.g get kent þér sunit, sem ])tt girniskröfu til tneiri hlunninda, og veröttr er verkamaöurinn launanna. þykt. niun eyðast. Því þaö er stuidr-^eg: Verið ætíö viðbúin. er heiðurs- kant ekki. og kendtt mér t staöinn j?g {rúi ekkj ^ stéttabaráttu. Eg vil ung-in, sem þar er viö völdin. Þess gesttirinn kemttr, aö þiö haftö nóg það, sem þú kant, en eg heft ekkl samvinnu þeirra. Fascistastjórnin vegna veröttr hin sanna þroskttn pláss fvrir liann . Eger hinn sami þekt áöur. T’egar tritboöinn httgsar mun vinna ab þvi. ah skifta hintim mannsandans aö vera lireitt. hafa Vidalín og vann i Skálholti fyrir og talar aöeitis sannleika. aöetns þaö. mjklu landeignum auömanna wsmá- mörgtim árunt; hefi verið vandlátur sem eykur sanna þekking. þa er hæg- jargir svo ah hver bóndi geti eign- mitt vand! r,ti fundiö En nú er þaö einn ara aö kenna. Viö höfttm sögur yfir nokkttö lang an tíma af mannkyninu. Hinar elzttt sögttr segja okktir, aö þaö haíi veriö víöa smáflokkar. er vortt aö ásækja hvor aðra. T’aunig er sagati í gegnttm timaraöirnar, stríö og aft- ttr stríð. Einn fellur. annar tekur vöJdin. f’annig hefir þaö verið. En ast jaröarskika. I utanríkismálum tnuntim vér halda viná-ttu við allar þjóöir, sem ertt verö ar vináttu vorrar. En vér veröum grimmir óvinir þeirra, sem vilja sitja ihafnarskóla 1883. Prófessor þekt a1la brantina. er andinn svífur (ö átta sig. svo þaö verði ekki villan. sem langar ti1 aö gera þetta. atnian na< er 'en ý1 ^ ' Fvrsti forseti Háskóla fslands yfir í gegnum tímaraöir? Getiö þið sem ræöttr náttstaðnum. Þvt þaö er hitt. Ilvernig stendur á þesstt, aö he’ * , ^ Konungkjörinn Alþingismað- búiö til gh'igga leiö t gegntnn fjöll ömurlegt. aö sjá þroskaðan líkatna öllum \kuli ekki þykja gaman aö hintt 'ltt .. , )5. fávizkunnar. blindhríð hleypidóm- og j honttm visinn anda. Þess vegna sama: Þetta ketnur til aö sérein- f " ^ " * Meira. tneö vm.su móti, svo sem vana, áhrif- ttm heimsins, af stööu í lífinu, mis- nutnandi hollri næringu. andlegri og li-kanilegri. f’annig myndast sérein- Signor Mussolini, yfir rétti annara þjóöa. Vér mttnuni öfluglega vinna að’ fjárhagsviöreisn landsins, meö þvi aö eyða minna en vér öflum. Tekj- \ttr og gjöld veröa aö standast á svo fljótt sém attöiö er. Vér megum ekki viö því að flvtja inn þúsundir smá- lesta af korni á liverju ári. Þjóöin verðttr aö eta minna brauö. Vér erum reiöubúnir til þess aö gera bandalag viö aöra flokka, nema vitanlega ekki viö jafnaðarmenn. F.n vér munum sjálfir skipa æöstu ráö- Tinir svokölluött “Fascistar” kenni og þati mynda löngun einstak- ltaliu hafa mikiö látiö til sín taka ttm herraembættin. Vér. munttm meö á- lingsins, og einstaklingarnir mynda stjóftimál undanfarin tvö ár. T’eir nægjtt starfa meö Giolitti og Sal- heildina. draga nafn sitt af latneska oröintt andra, ef þeir æsktu þess. Nú þykir það ekki viöeigandi. aö “fasces”, en svo nefndust stafaknippi Sjálfur er eg ekki fýkinn í völd. Bóndi að Litlu-Strönd viö Mý- Tslandi, sem þeir fórti aö reyna þetta. sjálfan þig, og sýndtt það í verkttn- láta börnin vera meö voöa, svo sem þan, sem “vandsveinar“ bártt fyrir Eg er ekki svo heimskur, aö eg sæk- vatn. Hét réttu nafni Jón Stefáns- F.kkr var sú þekking á háu stigi, og um jafnt og meö orðttnum. Þegar beitta hnífa, eiturblöndu, púður eöa æðstu valdsmönnum á þjóðveldistím- íst eftir embætti. Eg veit, aö eg er . I son. Hinn mesti gáfumaður. Varö ekki var hún aöflutt frá öörttm lönd þft hefir þá dygð iökaö, þá ertu kom- eitthvert annað sprengiefni. Þá er unttm í Rómaborg. — Flokkur þessi einn helzti stórnmálaforingi Itala. .

x

Heimskringla

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Heimskringla
https://timarit.is/publication/129

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.