Heimskringla - 03.01.1923, Blaðsíða 5

WINNIPEG, 3. JANÚAR, 1923
HEIMSKRINGLA
5. BLAÐSIÐÆ
Þegar þér sendið peninga.
Hvert sem peningar þurfa aí$ sendast, eru bánka-
ávísanir (Bank Draftsq og peninga ávísanir (Money
Order) óviðjafnanlegar fyrir ósekikulheit, sparnaS
og þægindi. —• Þarfnist þér aíJ senda peninga til
annara landa, ver'Sur þessi banki y5ar bezta a'SstoS.
AtJ senda peninga upphæS upp til fimtíu dollara
innan Canada, eru banka-ávísanir einna þægilegastar.
Frekari upplýsingar veitir þessi banki.
ÍMPERIAL BANK
OF CAMA.QA
-Útibú að GIMLI
(341)
0r þessari ritgerö eru tekin þau sumpart gæti þegar sett sig i samband
eftirtektarverSu atriði, er hér fara á viö helztu leiötoga bannmanna í
eftir: ! Bandaríkjunum.
Á 50 síðastliönum árum hefir rík- J Sá maður er Einar H. Kvaran 't-
iö stutt landbúnaöinn með 3/ miljón 1 höfundur.
króna, og er þá alt tekið með, smátt | Þá fyrst væri þetta mál fyllilega
og stórt. ; vel rekið, ef Einar H. Kvaran yrði
Styrkurinn er þannig að meðaltali j sendur vestur til Bandaríkjanna til
70 þús. kr. á ári. j aðstoðar Pétri Olafssyni við starfið
Til þess að styrkja þenna þýðing-lþar.
armesta atvinnuveg landsins, hefir | l’eirri bendingu vill líminn skjóta
ríkið síöastliðin 50 ár varið tæplega til landsstjórnarinnar og talar þar á-
einni krónu á hvert mannsbarn í tland reiðanlega fvrir rnunn mikils hluta
Reikningsskil.
Sökum ýmsra ástæða, var ekki
hægt að senda fé það, sem safnast
hefir i eknasjóðinn, heim til Islands
fyr en á laugardaginn var 30. desem-
ber. En þá loks sendu bæði blöðin
peningana, sem safnast höfðu, að
upphæð $1508.00. En þar frá drógst
$1.50, kostnaður við að senda pen-
ingana. Var þvi upphæðin, sem
send var, $1506,50, sem gerði 7181
krónu og 55 aura. Auk þess sendum
vér 300 krónu-r til nauðlíðandi fjöl-
skyldu' á Þingeyri við Arnarfjörð, er
að voru áliti þokli þá bið ekki, sem
að sjálfsögðu verður að vera á skift-
vart velsæmistilfinningum almenn-
ings. Og næst er oflofið á þá lif-
andi. Flestir ritstjórar íslenzku
blaðanna hafa nær því 'aldrei verið
stnir eigin herrar sem ritstjórar,
heldur vinnumenn svona margra
hlúthafa, sem ölltt hafa ráðið ttm,
hvað birtist í blöðttnum. Enda hafa
íslenzku blööin vestan hafs aldrei
haft ritstjórn með svo mikilli dóm-
greind, að hún hafi séð það, aö oí
mi’kið hros fyrir vel unnið verk er
bezti og fljótasti vegurinn til þess að
sá eða stt. sem er að berjast áfram
að uppsprettulindum auðs og þekk-
ingar, komist aldrei þangað. Blööin
hafa reynt með stjórnlausu oflofi og
| inu árlega.
En á einum fimm árum, frá 1915
—1919, vortt fluttar inn til landsins
vörur fyrir sömu ttpphæð — i/2
miljón króna -— sem landbúnaðurinn
íslenzki hefði getað frainleitt: t. d.
mjólk, kjöt, kartöflur, smjör, ostar
o. s. frv.
Síðari árin hefir ríkisstyrkurinn til
landbúnaðarins vaxið i krónutölu.
Siðustu 20 árin hefir hann t. d. 16
þjóðarinnar.
(Tíminn.)
Samtíningor.
Búbœtir Lógbcrgs.
Fríð fýlking er það, sem ttnt þess-
ar mttndir téður óræktar-karga Lög-
bergs, þar sent saman fara þeir:
Sveinstauli, Sigttrbjörn, Sveinn og
faldast. En á sama tíma hafa útgjöld! Lárus; en fvrir þeim gengur Tón
landsins 35 faldast og útkoman er því j safnaSarforseti> með bæði augtt
sú, að" síðari árin hefir rí’kisstvrkur-
... . . , . - t». j hræsni að fylla unglinginn með sjálfs
tngu fjartns, hlutabret t Eimskipate- , , '
áliti og hroka, svo áður en hann er
lagi Islands ttpp á 100 krónur og 165
kr. ávisunum á banka á íslandi, sent
samtals gerir 7746 krónttr og 50 attra.
Féð var sent til útbýtingar Geir
vígslubiskupi Sæmundssyni og Stgr.
lækni Matthíassyni á Akttrevri og
Jónasi lækni Kustjánssyni á Sattðár-
króki, og þeir í sameiningu beðnir að
útbýta því.
1 sambandi við fjárupphæð jtessa
skal þess getið, að i henni er innifal-
in gjöf til Eknasjóðsins frá Good-
templarastúkunum í Winnipeg, að
upphæð $145.00, og 10 kr.
J. J. BíldfeU.
Eiríkur Isjcld.
A. P. Jóhannsson.
■----------xx-----------
“Oflof.”
Með oflofi 'teygður á eyruni var
hann,
svo öll við það sannindi rengdust;
en ekki ttm einn þttmlung hann vaxa
þó vann,
það voru aðeins eyrttn sem lengdust.
(Steingr. Thorsteinsson.)
Þetía datt mér í litig, þegar eg las
greinarstúf í Heimskringltt siðus'u
(27. desember), með fyrirsögninni
‘‘íslenzktt kvöldið á Allen", eftjÆ hr.
Svb. Árnason.
Um isöngsamkomtt þá, sem haldin
var á Allen, ætla eg ekki að segja
neitt, og geta þeir átt saman um það,
hr. Svb. Arnason og B. G.. En eftir
greinum þeirra beggja
virðist B. G. hafa rétt fyrir sér, og
kann eg honum þakkir fyrir greinina
eða greinarnar tvær, sem hann hefir
ritað um þetta mál. j
En það er eitt atriði i grein hr.
Svb. Árnasonar, sem- ruig langar til
að tala um nokkttr orð, og það er
þetta: “Svona greinar (eins og grein
B. G.) eru eihmitt það, sem erú að
drepa íslenzka þjóðrækni hér vestan.
hafs, og islenzktt blöðin, með því að
birta þær, hjálpa til þess".
Fáir, sem fylgst hafa með islenzkri
blaðamensku hér vestra, munu finna
þess nokkttr dærni, að blöðin hafi ða
sétt að drepa íslenzka þjóðrækni hér
vestra með of miklutn “aðfinslum”.
F.n eftir hinu hafa allir skynberandi
rnenn tekið, sem lesið hafa íslenzku
blöðin, að jafnframt því sern þau
hafa verið að prédika íslenzka þjóð-
rækni, hafa þau verið að drepa hana
niðttr með “oflofi”. Mann hefir oft
væmt við annari eins andlegri fæðu
eins og oflofi því, sem islenzktt blöð-
in vestra :hafa hrúgað upp í dálkum
stnum um einstakar persónur, bæði
dauðar og lifandi, og virðast blöðin
hafa afarsterka ástríðu til að segja
ósatt um dauða menn og konur. Þvi
alt oflof og hrós, sem sagt er um
dauðar manneskjur, sem þær hafa
hálfnaðtir með leiðina, álitur hann
sjálfttr, að hann sé fullkominn, hann
kttniii alt, þv.rfi ekl i 'að halda lengra,
þttrfi engtt að bæta við sig. Stend-
tir svo í staö fyrir fáein ár. Byrjar
svo að fara aftur ' bak, og hröklast
að siðustu ofan í sömtt vanþekking-
argröfina, sem h'ann byrjaði . aö
j klifra sig upp úr.
Það virðist sem íslenzku blöðin
álíti Islendinga sérstaka andlega
skttssa, ef dæma skal af framkomtt
þeirra og fumi, ef einhver Islending-
ur skarar að einhverju frarn úr sam-
verkafólki sínti á einhvern hátt. Þá
fyllast þatt af þeim feikna vindi, að
það sýður á keipum, og knörrinn velt
ir súðiim í holgrænum sjó oflofs og
hræsni, svngýtndi tim fullkontleik
hans eða hennar, sem um ,er rætt,
teljandi honitnt eða henni trú ttm.
að list og kunnátta hans eða hennar
sé komin á svo hátt stigl að krafta-
verk eitt geti bætt þar við.
Stærsta svnd blaðanna gagnvart
alntenningi er svona lagað oflof. Það
skapar sjálfselsktt, sjálfbyrgingsskap
og sjálfsálit og heftir hirta eðlilegu
framþróun mannsandans; ög ef hægt
væri að rannsaka hver væri valdttr
að þvi, að svo margir unglingar ná
aldrei því takmarki, sem þeir ásettu
sér í fyrstu að ná, þá myndu blöðin
verða þar stærsti útgjaldaliðurinn.
F.g tná vel geta þesS? að blöðin eiga
að hvetja með vel völdum orðum þá,
að dæma, I setn skara fram úr fjöidanum, til að
ná sem mestri fullkomnun, en /ekki
telja þeini trú ttm, að þeir sétt alfull-
komnir, þegar þeir eru aðeins að
byrja á lífsskeiði stnu.
Þetta vildi eg biðja hr. Svb. Arna-
son að athuga, og veit eg, að ef hann
er ekki búinn að týna niður að
hugsa, þá veit hann, að aðfinslur eru
betri fyrir hvern sem ér, mann eða
konu, til þess að ftillkomna anda sinn
og ná sent mestri fullkomnun, hvort
heldur er bóklega eða verklega, held
ur en óverðskuldað skjall eða hrós,
í hvaða mynd sem er. Það eykst
engttm styrkur né vizka, þó evra
hans lengist.
I ummælunum ttni Hon. T. H.
Johnson hefði farið betur, ef herra’
Svb. Árnason hefði slept orðintt
“æfinlega’.
ös.‘ Ósland.
----------xx----------
)
iHvernig styrkir ríkið
landbúnaðinn?
Sigurður Búnaðarfélagsforseti Sig-
urðsson hefir í smíðum mikla og ítar-
lega ritgerð um ræktun og nýbýli. A
hún að birtast í næsta hefti Búnaðar-
ritsins. Lýsir hann því, hvað ýmsar
inn stórum ntinkað til landbúnaðar-
þarfa í hlutfalli við framlög landsins
til annars.
Á hinttm sömtt 50 árttm hefir jarð-
argróði tvöfaldast og búpeningi fjölg
að uni þriðjttng; eins og kunnugt er,
hefir fólki stórum fækkað nálega i
öllttm sveitum á þesstt tímabili.
• Þessar tölur ertt næsta eftirtektar-
verðar.-------
Það er holt áð hafa þær í huga um
íleið og lesnar eru • tillögur Sigurðar
forseta um styrk til aukinnar jarð-
• ræktar.------: —
j l’essar tölur ertt ennfrenmr örðttg-)
j ttr Ijár í þúfu þeftn mönnttm, sem sjá |
allar tölur í stækkunargleri ef eitthvað 1
! það á a;ð gera, setn tniðar til hags-
j bóta fyrir bændastéttina.
Og loks er það ekki ónýtt að hafa
! slíkar ólýgnar tolur hagskýrslanná til
að skýrskota til til hliðsjónar, þegar j
; þarf að herjast við blekkingarnar, er J
á lofti eru hafðar í kjöttollsmálintt.
(Tíminti.)
“pungdrjegin” og rýnir fornan kveð-
skap.
Naumast verður aimað sagt en
þeir félagar sétt “skáldriðnir” menn.
Ori.
“ Afturhvarfið
Tekur nú að tregðast vörn,
tæmdir flestir stallar,
hýstu, góði hirðir, Björn,
Hjálmars sálir allar.
Þótt þær eigi ei auð —* að sögn,
andans léttu píntt.
Máske Hjálmar eigi ögn
inni i búi þititt ?
Leiddu hópinn allan á
eina “rétta" veginn,
“fría”. mála-færslu þá
færðtt hinttmegin.
Norna-Gcstur.
dæmdir til æfilangrar fangelsisvis.t-
ar o gaðrir 8 sektaðir frá 200,000 til
1.000,000 drakma. — Dómar þessir
þykja svo viðurlitamiklir, að þeir
mæta hvarvetna hörðu átali. Að
lífláta menn fyrir það að vinna ekki
sigur í stríði, er einsdæmi 1 sögunni
Þegar Bretum bárust fregnir af
þessu grimdarverki stjórnarinnar
nýju á Grikklandi, er sagt að þeir
hafi lieitið að slíta öllu sambaudi
við Grikki og kalla sendiherra sinn
Lindley heim þaðan. Getur Grikkj-
um orðið það dýrt, að missa bæði
siðferðislegt fylgi Breta og að sjálf-
sögðu alla von um peningalán til
viðreisnar Grikklandi í vandræðum
þess. Og það versta fyrir þá er. að
hætt er við að aðrar þjóðir fari að
dæmi Breta.
Þjáðist árum saman,
en er nú aibata
GETUR EKKI NÓGSAMLEGA .
LOFAD DODDS KIDN E 5T PILLS.
Orklippur.
Er ómögulegt að uppgötva einhver
ráð til þess, að senda kölin hingað frá
Alberta, en skilja öskuna þar eftir?
Free Press.
Það er olíu-máttugi dollarinn, setn
niisklíðinni virSist valda milli Tyrkja
og Evrópuþjóðanna.
Free Press.
Karlmen nmyndu liafa skyrtur sín-
ar niðurflegnar í hálsinn, eigi síður
en kvenfólkið treyjurnar stnar, ef
þeir hefðu fallegan háls.
Kona.
ekki átt skilið í lifanda lífi, eru ó-
sannindi, enda er eftirmælafarganið
í íslenzku blöðunum vestra svartasti
bletturinn á framkomu þeirra gagn-
af nágrannaþjóðunum hafa gert t
þessu éfni. Rekur sögu málsins hér
á landi og kemur fram með tillögur
um, hvað gera beri.
Markaðsleitin
vestur um haf.
Fáar fréttir hafa borist af ferð Pét
ttrs Ölafssonar konsúls vestur ttm
hafið, í markaðsleit fyrir saltfiskinn.
Enda er ttm langan veg seint að
spyrja tíðindi og förinni var fyrst
heitið til Brazilítt. Hefir staðið þar
vfir allSherjar vörusýning, er draga
1 mtm að sér kaupsýsliinienii úr allri
Suöur-Ame'ríku og viöar að.
En þeir eru margir hér heitua, seni
híða óþreyjufttllir þeirra frétta. Enn
ljósar en áður blastr nú 1 ið ófögnttð-
! urinn af víninnflutningunum, því að
Bakktts hefir þegar haklið innreið
j sína, og bölvunin vex daglega, sem
er skugginn hans og eilíf.fylgja. Enn
; Ijósar er það en áðttr, að öll orð and-
banninga -i þesstt máli ertt rakalatts
I hlekkingavefur. Hefðu Islendingar
| og Norðmenn staðið satnan. má teája
j víst, að engin breyting hefði orðið á
I markaðtnttm. Og hvar er hún nú
I fisksölttgullöldin, sem þeir lofuðtt,
andbanningarnir ? Enn sárar eti áðttr
j sveMur mönnttm hugur i brjósti við
j þá tilhugsun, að eiga að leggja á sig
endanlega á 'þessttm vetri þrældóms-
i Jæðingin spánska, og leiða alla þá
i margvíslegtt bölvttn vfir aldir og ó-
borna.
Pétur Ölafsson mun leggja leið
sma um Bandaríkin, er hann hefir
lo'kið erindttm stnttni t Stiður-Ame-
j ríktt. Og t Bandartkjtmum er ekki
einungis mikill markaðttr fyrir salt-
! fisk. Þar ertt og öflugustu bann-
mennirnir í heiminum. Þar er sterk-
asta vígi bannstefnunnar.
Eigi að vænta okkur Islendingum
styrks þar, þá er erindi ekki fulllokið
þótt rætt sé við þá aöila alla, sem
standa að fisksölunni. Öumræðilega
mikill styrkur gæti orðið að mála-
flutningi hinna öflttgu bannmanna
þar vestra. Því að þeim er það ljóst
að það er ekki bannstefnunni í heim-
inttm óviðkomandi, hversu fer um
okkar fámennu þjóð í því efni.
Pétur Ölafsson er hinn kjörni
maðttr til hins fyrnefnda og nýtur í
því efni almenns trausts.
1 En sá maðtir er annar hérlendur,
sem hefir sérstaka aðstöðu til að reka
hinn hluta erindisins. Maður, sem
sumpart er persónulega cunnugur,
Afsláttur.
Við skulum tiú reyna í ró
reikliinginn að jafna, —
F.n tnér er ltæði ttm og ó
Andsk........ hafna.
Þetta er mesta þægðar-skinn
þeini sem á hann trúa:
hann het'ir fylgt mér út og inn
eins og silki-húa.
Et' nú Kölski félli frá.
færi að aukast skaðiiin;.
Níels tnundi naumast fá
nttkktið þar ' staðinn.
Svo er þetta sálna-reik,
sem nú þárf að varast.
Trúin kynni að verða veik
við að láta hann farast.
\
En — ef ei meira tnilli ber ;
— mála slíðra eg kuta. —
la»t svo gamla Lúcifer
“liggja milli hlula”.
Xorna-Gestur.
Manstu eftir þeim tímum,- þegar
fólki fanst það geta keypt afmælis-
gjafir annarstaðar eri ’ 15 centa búð-
annarstaðar en í 15 centa búðunum?
Eða þegar að nýárssteikin var svo
þykk, að það var ekki liægt að lesa
blöðin í gegnum hana.
Eða þegar fólk fór til Skóarans og
gat skilið skóna sína þar eftir, en
þurfti ekki að sitja þar á sokkunum
tneöan gert var við skóna?
riuebecmaður notaði Dodd’s Kid-
ney Pills og mælir með þeim við
alla þá, er þjást af nýrnaveiki.
Cordonnier Dequin, Que., 8. jan.
(Speeial). — í niörg ár þjáðist eg *if
vondum nýruni og gat ekki fengið
neina bót. Áð lokum duttu mér i
j htig Dodd’s Kidney Pills og liélt á-
| fram að taka þær inn. Og nú líður
\ rnér ágætlega.”
Mr. L. Fremblay, serii býr hér.
j gefur ofanskráðan vitnisburð. —
1 Honum finst ]iað skylda sín gagn-
j vart öðrum, sem líða af nýrnaveiki
að segja þeim frá, hvernig liann
j fékk bót nieina sinna.
Aðrir, se Jtjáðst hafa af nýrna-
j veiki segja, að Dodd’s Kidney Pills
: liafi bætt þeim. Þær verka beint
! á nýrun. Þær styrkja þau og gera
þau hæf til að draga óhreinindi úr
blóðinu.
Spurðu nágranna þinn, hvort
Dodds Kidney Pills séu ekki bezta
meðalið við sjúkum nýrum.
með reikninginn fyrsta marz, en sök-
um tekjanna er hægra að byrja 1.
janúar. Byrjaðu 1. janúar að halda
reikning yfir tekjur og útgjöld. Þeg-
ar árið er liðið, er auðvelt að sjá,
hvað maður á cg hvað maður skuld-
ar, hvaða útgjöldum maður hefir
orðið fyrir á liðna árinu og hve
miklum tekjum. Þetta er auðvitað
mjög einföld bókfærsla, en hún næg-
ir til þess að sýna, hve miklar tekj-
urnar hafa verið. Fyrir menn, sent
oft flytja sig, er máske betra að>
byrja reikninginn 1. marz.
Óþarft ómak.
“Hvert ætlar þú að fara, Pétur ?”
“I skóla.”
“En þú hefir fengið mánaðarfrí t
dag.”
“O, eg var búinn að gleyma þvi.
Nú hefi eg bæði þvegið mér og greitt
mér að gagnslausu.”
Winnipeg.
Hinn nýi borgarstjóri S. J. Farm-
er og borgarráðið nýkosna, tók við
embættum sinum í gær.
Sveinti Thorvaaldson, kauptnaður j
i Kiverton, var endiirkosinn oddviti J
Bifröstsveitar með niikjum meiri-
hluta. Sá hét RudkoV, er á móti !
honum sótti,' og var "galli”.
I latnesku safni af lögreglufyrir-
skipunum i Vinarborg, sem geymt er
í bókhlöðu borgarinnar, er meðal ann.
ars þessi skipun:
"Fiskveiðarar eiga að standa ber-
höfðaðir á sölutorginu, og bjóða fisk
sinn til sölu, svo að þeir í sólarhitan-
utn verði neyddir til að selja hanrt
fvrri lágt verð.”
Seinustu frcMÍr frá Lögbcrgi.
Sagt er, að nú sé Ari prestur inn
fróði uppvakinn og afturgenginn.
Hefir hann með “innblæstri” sínum
lagst svo þunglega á “Grallara-Jón”,
að niður af Jótii gengur nú það sem
ttpp fer hjá Ara, og vfirflæðir berg-
ið • svo, að vart mun framtíðin átta
sig á, að þar hafi aðrir fugtatr lireið-
ur átt.
Utu þesstt lik tilfelli var stakau sú
arna kveðin:
Þú s'e'ni hefir heyrt og séð.
hérna er gamla sagan :
Nú fékk Jónas jórtrið með
Jóni í hákarlsmagann.
J- J- '
----------XX-----------
Grikkir grimmir,
í lok nóventberrnánaðar vorti (i
af ráðherrunum úr ráðuneyti Con-
stantíns konungs á Grikklandi
dregnir fyrir herrétt, dæmdir til
dauða og skotnir. Ástæðan fyv'r
Ites.su var si’i, að þeim var kent um
ósigur Grikkja í Litlu-Asíu fyrir
Tyrkjurn og falli gríska ríkisins.
Skotlið nýju stjómarinnar var lác-
:ð fremja aftökuna. Ráðhsrrar
þtssir, sem af lífi voru teknir,
vorti: Fyrv. forsætisráðherra Goun-
aris, hermálaráðh. Theotokis, fyrv.
utanríkisráðberra Baltazzi, fyrv.
fjármálaráðherra Protopapadakis
og herforingjarnir Stratos og M.
Hadjianestis. Flotaforingi Goudas
og hershöfðingi Stratigos voru
27. nóv. s.l. andaðist að heimili Ol-
afs Jónssonar i grend við Luu’.ar,
sómakonan Guðrún Gísladóttir (Lun- ;
dal), móðir Gísla Lundal verzlnnar-!
tnanns við l)eer Horn og Guðrúnar
konu Björns Mathews að Ltmdar. ;
Gttðrún heitin varð 86 ára að aldri.
Drenglyndi og dugnaður einkendu:
langan og nytsaman lífsferil ng féll ■
henni ekki staríið úr hendi fyr en j
skuggi hinna síðustu náttmála kall-;
aði hana til hvíldar. Hún var jarð-
sttngin af séra Albert E. Kristjáns-
syni og fór útförin fram frá heim-
ili áðurnefndar dóttur hennar að
Lundar.
Nýkomið bréf frá Seyðisfirði á
Lslandi segir dána ungfrú Helgu
Stefánsdóttur konsúls Jónssonar á
Seyðisfirði. Hún dó i Kaupmanna-
höfn, en likið var flutt til Islands.
“Hvernig líkaöi þér prédikunin,
sem eg flutti í dag, Andrés?” spurði
presturinn ökumann sinn, þegar þeir
óku heini frá kirkjttnni.
“Hún var ágæt; einmitt sú prédik-
un, 'sem mér hefir altaf þótt svo vænt
nm.”
WONDERLANfl
THEATRE ||
Mlf)VIKl!DAG OG PIMTUDAGi
u Come On 0ver,>
C0LLEEN MOORE
and CULLEN SANDIS.
PÖSTTJDAG OG LACGAHDAG
“ THE 1R0N TRAIL ”
Rex Beach’s Great Story.
MANUDAG OG ÞKID.IVDAGi
“The Valíey of
Silent Men
Miðvikudaginn 13. desember voru
þau Harold Henrickson í Winnipeg
,og Runie Jöhnson í West Selkirk
gefin saman í hjónaband af Rev. C.
H. Best, að heitnili Mr. Chris. I’áls-
son í West Selkirk.
Holt ráð.
Á tímabilinu frá 1. janúar til 1.
marz ætti sérhver bóiídi að skrifa
nákvæmlega hjá sér, hvað hann á og
hvað hann sk'uldar, svo að auðvelt
verði að halda íeikning yfir við-
skiftin. I reikninginn skal skrifað
virði landsins, virði húsdýranna,
fóður, grænmeti, búnaðaráhöld, pen-
ingar heima, pttiingar i banka eða
lánaðir öðrum o. s. frv. Skuldir
hans á líka að skrifa. A þenna hátt
getur maður séð, hvernig hagur smn
stendur, þegar maður byrjar árs-
reikning sinn. Menn geta byrjað
___ _____ '
FRU
Kvenfólks yfirhafnir, Suits og
pils og barna yfirhafnir búið til
eftir máli fyrir minna en tilbúinn
fatnátSur. Ur miklu að velja af
finasta fataefni.
Brúkaður loðvörufatnaður gerft-
ur sem nýr.
Hin lága leiga vor gerir oss
mögulegt að bjóða það bezta, sem
hægt er að kaupa fyrir peninga, á'
lægra verði en aðrir.
Það borgar sig fyrir yður, að
lita inn ti! vor.
Verkið unnið af þaulæfðu fólki
og ábvrgst. .
BLOND TAILORING CO.
Simi: B 6201 484' Sherbrook St.
(rétt norður af Ellice.)