Heimskringla - 14.03.1923, Qupperneq 1

Sendlð eftir vert51Ista til
Royal Crovrn Soap Ltd.
664 Main St., Winnipegr.
Verðlaun
gefin
fyrir
Coupons
SendÍ’S eftir vertSlista ti)
Royal Crown Soap Ltd
umbuðir C54 Main St.. Winnipeg
XXXVII. ÁRGANGUR.
WINNIPEG, MANITOBA, MIÐVIKUDAGINN 14. MARZ 1923.
NÚMER 24
Canada.
ManitobaþingiS.
Á þinginu gengur timinn í að í-
huga og gera athugasemdir við
fjárlagafrumvarpið. Starfa þing-
menn sleitulaust og friðsamlega.
Að vísu láta andstæðingar stjórn-
arinnar stunduim fjúka bituryrði,
En þau hafa ekki mikil áhrif.
Stjómarformaðurinn hefir oftast
nær svörin við þeim á reiðum hönd
um, og lætur hann þá fyigja þeim
einhvern þann sannleika, í sam-
þandi við málið, sem hinum var
ekki ljós og sém tekur fótfestuna
frá þeim. Það lítur út sem að
stjórnin sé að kenna stjómmála-
mönnunum að líta á málin frá
efnalegu sjónarmiði og eins og þau
eru, en ekki frá sjónarmiði stjórn-
málaflokka. Og það er jafnvel far-
íð að ihafa áhrif. Flokksfylgis gæt-
ir minna á þessu þingi en nokkru
sinni fyr.
Þingmennirnir hafa síðastliðna
viku starfað fram eftir öllu á
kvöldum. Héfir það gengið svo
langt, að stjórnarandstæðingar
hafa fundið að því við stjórnina,
hafa kvartað og jafnvel hótað að
gera verkfall. Og það þeir menn,
sem aldrei hafa áður verið með
verkfalli. En þeim er þetta ekki
jóandi. Að sitja á þingi fram und-
ir miðnætti eru óvenjulega hörð
vinnubrögð fyrir menn, sem til
nefndastarfa þurfa að vera komnir
kl. 10 að miorgninum. Þegar kvart-
að var undan þessu, sagði Bracken y{UgUr 0g margmenni hefir leitað
“Eg var þar fyrir 45 árum síðan,”
sagði Cameron.
Veitingin var ekki lækkuð.
Til búnaðarskólans bru $318,000
veittir. Þótti það of mikið, þó
lægra væri en í fyrra. Bracken
benti iá, að hitun, ljós og viðhald
kostaði nú svo mikið, að til kensl-
unnar fæ.ri ekki nema $178,000 af
þessu fé. Veiting sú var samþykt.
Til innflutningsmála voru $15,000
veittir. Dixon og Farmer kváðu
það kátlegt, að veita fé til fólks-
innflutninga, þegar svo margir
væru, sem styrkja þyrfti til að geta
lifað heima fyrir. Dixon kvað sam-
bandsstjórnina hafa veitt miljónir
dala til innflutningsmóla. Ef sú
uiiphæð hefði verið notuð til að
bæta hag þeirra, sem fyrir yæru í
landinu, þyrfti ekki að vera að
veita til innflutninga fólks nú. Á-
nregðir borgarar væru bezta lyfið
til þess að draga bugi manna að
þpssu landi. Bracken skýrði frá
því, að sambandsstjórnin færi fram
á það við fylkin, að þau veittu of-
urlítið fé til þess að líta eftir inn-
flytjendum og leiðþeina þeim, eft-
ir að þeir væru hingað komnir. -
Veitingin var samþykt.
Tvö börn týnast.
,Sá hryggilegi atburður átti sér
stað s.l. fimtudag, að tveir drengir,
4 og 5 ára aðaldri, hurfu frá tveim
heimilum hér í Winnipeg, og hafa
ekki enn fundist. Þeir hétu Harvey
Simpson og Sidney Morris. Voru
þeir að leika sér um kl. 4 e. h. í
skólagarði, er sfðast sást til þeirra.
stjórnarformaður, að það sýndi,
hvað menn vildu á sig leggja við
ístörf sín, og hve mikil alvara þeirra
væri f samþandi við þau. Var ekki
kvartað eftir það.
Eknatillagið (Mothers’ Allow-
ance) nemur $450,000 á reikningun-
drengjanna, en árangurslaust. Er j
haldið að þeir hafi lent ofan um
vaklr á ánni.
R.
Johnson tapar.
M. Johnson, sem kærður var
um. Áður var það $492,000. Þótti um að hafa unnið kosningu sína í
Queen ótilhlýðilegt að lækka þetta Moose Jaw með óleyfilegu móti, og
tillag; sagði það hafa verið lækk-'vlsaði má,inu fil h**taréttar, tan-1
að 8.1. .ágúst um 12%, i febrúar unx aði hví har' Johnson var bænda‘!
6% og nú ætti að lækka það um fulltrúi' En^inn fjárdráttur átti |
10% í maí. Vöruverð hefði ekki sér stað' En Wgismeim Johnsons,
lækkað í neinu hlutfalli við þetta.1 notuðu einhver meðöh ’ hægt var
Með því að fáir þimgmenn voru að löeum að hafa hen(lur { hári
viðstaddir morguninn, sem því var be,rra
breyft, var það lagt fyrir í bráð.
I Canada gerir fiskisamning við
Bandaríkin.
«Svo kom tillagið til iðnskólans.
Er það $51,000. Vildu sumir af- ^
•nema það með öllu. Kváðu kenslu Samibandsstjórnin hefir nýlega
þessa ekkert hafa gott f för með gert samninga við Bandaríkin við-
sér. Major F. G. Taylor, leiðtogi víkjandi fiskiverzlun. Bretum
oonservatíva, æskti að stjórnin þykir Canada liafa stígið þar spor,
setti hæfan mann í þetta embætti. gem alvarlegt sé fyrir ríkið, þar
Sagði hann að það sem að væri, J sem að Bretland var ekki með eða
▼œri það, að hálærður prestur, með öllu heldur eitt um að gera slíka
ekki snefil af heilbrigðri skynsemi.i samninga. Blaðið Review of
gegndi því. Verður þetta athugað Revi ws á Englandi segir það
af nefnd. j vera ljótt öðrum nýlendum ríkis- J
Um fjárveitingar til landbúnað- jns til eftirbreytni, að gera þess-
konar samninga við útlönd og seg-
ir það veikja^bönd rfkisins.
armála var talsvert rætt. Skepnu-
kaupalöggjöfina vildu sumir af-
jiema. Aðrir að hætt væri að
snoda menn út um sveitir til þess
að fræða bændur og búalýð um
búnað. Bracken áleit það nauð-
synlegt, að láta bændur vita um
sem mest af þvf, er gerðist í bún-
aðarvísindum. DSIítil lækkun var
gerð á veitingum til landbúnaðar.
F. J. Dixon hreyfði því, að um-
ferða-bókasöfn gætu orðið til mik-
illar fræðski út um svoitir. Brack-
en kvað það éfni vel iþess vert að
hafa það í huga.
Til vetrarsýningarinnar f Brand-
on eru veittir $200,000. Haig vildi
•minka þessa veitingu um einn
fjórða. Mr. Cameron mótmælti því.
Mr. Haig sagðist hafa verið f
Brandon áður en akuryrkjuráð-
herrann hafi séð þann bæ og hann
vissi, hvað hann væri að tala um.
Mr. Cameron sagðist skyldi veðja,
eð hann hefði ekki verið þar á
undan sér.
"Eg var þar fyrst fyrir 40 árum
sfðan,” sagði Haig.
Canadiskur sendiherra.
í fyrsta sinni í sögu þessa iands
er nú alt útlit fyrir, að canadiskur
sendiherra verði skipaður í Banda-
■ ríkjunum. tærfin á þessu hefir áð-
j ur verið skýrð í þessu blaði. Áður j
hefir brezki sendiherrann þar ver-
ið látinn nægja. Þetta verður auð-
vitað af Bretum skoðað sem að
tekið sé fram fyrir þeirra hendur,
eins og þá er fiskisamningurinn
var gerðnr við Bandaríkin. En
nauðsynin á þessu fyrir Canada er
óumflýjanleg. Mr. Fielding fjár-
málaráðherra mun hljóta þetta em-
hætti, fremur en Murray frá Nova
Scotia.
Kosning í Moose Jaw.
E. N. Hopkins, fyrrum formaður
Saskatohewan Grain Growers fé-
lagsins, hefir verið útnefndur af
hálfu bænda í Moose Jaw tll þess
að sækja umþingsæti Johnsons.
i Kosning fer fram 10. apríl n.k.
Ónnur lönd.
Þaö hækkar í sokknum.
Það hefir stundum vorið vikið
að því, að mikil sé auðsframleiðsl-
an í Bandaríkjunum. Maður, sem
dr. David Friday heitir, skýrir ný-
verið frá þvf, að á árinu 1922 hafi
auður Bandaríkjanna aukist um
tíu biljónir dala. Með þessu er átt
við að vöruframleiðslan hafi á ár-
imu verið þetta meiri en eyðslan
eða neyzlan. Þessi aukni auður er
falinn í nýjum húsuin reistum,
verk&miðjum, bættum járnbraut-
um, vélum, búsgögnuiri. mótor-
vögnum, og yfirleitt öllu, er lífið
gerir kröfu til. Þessi uiiþhæð er
þrefalt meiri en átti sér stað um
aokningu auðsins á Bretiandi ár-
lega eða á Þýzkalandi fyrir stfíðið.
Og Bretland, Frakkland, Þýzka-
land og ítalía til samans, gera nú
ekki betur en þetta. En þegar
þetta er borið saman við hina
miklu framleiðslu í Bandaríkjun-
um .verður þetta ekki svo tiltakan-
iega mikið. Það er aðeins 16% af
allri ársframleiðslunni. Árið 1919 j
er hún talin að hafa numlð $66,700,-
000,000. En hún hefir sjaldan eða
aldrei verið svo mikil áður. Þá
nam kornframleiðsian $23,000.,000í<-
000. En árið 1922 nam hún ekki
nema $15,000,000,000. Dr. Friday
heldur, að alþýðan hafi aldrei
grætt meira eða lagt meira fé hjá
sér en seinni hluta ársins 1922.
Fara Tyrkir í stríö?
Frank H. Simonds heitir rithöf-
undur í Bandaríkjunum. Hann
luvfir skrifað í ritið Review of
Reviews í Bandaríkjunum um Ev-
rópii og stríðsmól um mörg ár.
Hann er þeim málum flestum hér
kunnugri. í marzheftinu af riti,
þessu svarar hann spurningunni j
utn það, hvort Tyrkir fari í stríð,
og er svar hans á þessa leið:
“Eréttirnarv frá Tyrklandi og
Vestur-Asíu eru ísjárverðar. Þær
gætu leitt margan til að halda, að
Tyrkir væru nú þegar að búa sig
undir að leggja út í stríð, ekki að-
oins á móti Gri'kkjum og samherj-
um þeirra Bretum, heldur einnig á
móti Frökkum og ítölum. En Iwátt!
fyrir hættuna, sem þarna virðist
vofa yfir, er oss nær að lialda, að
Tyrkir hafi ekkert slíkt í huga,
heldur séu þeir með framfoiði sínu
aðeins að kasta ryki í augu almenn
ings út um allan heim. Þeir sjá sér
illa fært að leggja út í strfð sem
stendur; þeir eru með framferði
sínu miklu fremur að reyna að
koina í veg fyrir, að aðrar þjóðir
leggi út í stríð á móti ]ieim, af því
að þeir óttast, að það liafi illar af-
leiðingar í för með sér fyrir þá,
sem stendur.
Ef Bretar og Tyrkir færu nú í
stríð, gæti það ekki haft nema
einn enda, þann að Tyrkir yrðu
með öllu yfirhugaðir. En yrði
liægt að halda því strfði innan vA
lianda þeirra tveggja þjóða. Lík-
legast er, ef til slfks stríðs kæmi,
að það breiddist brátt út frá sund-
unum og Constantínópel til M .• -
potamifu, Persíu og Indlands, og
frá Smyma og Palestínu til Egypta
lands. Rússland mundi og ekki
spara að veita Tyrkjum liðveizlu.
Evrópa myndi heldur ekki sleppa.
Ef Grikkir færu ó m’ti Tyrkjum,
mynidu Búlgarar fara af stað á
móti Grikkjuim og reyna að ná í
eitthvað af þeim löndum, er þeir
hafa tapað. Og þá færu Júgó-
Slavar og Rúmenir af stað á móti
Búlgörum, en Búlgarar gætu aftur
vænst aðstoðar frá Magyörum eða
Ungverjum. Eftir að JúgcbSlavar
væru farnir af stað, ættu Italir og
Albanir erfitt með að sitja hjá.
Ungverjar myndu og hafa áhrif á
Zeeho-iSlava. Rússland væri þá
heldur ekki ólíklegt til að reyna
að niá aftur Bessarabíu af Rúmen-
um, en það setti Pólland af stað.
Og færi Póliland út, er Lithuanía
viss með að reyna að ná Vilna aft-
ur.
Þegar á þetta er litið er auðséð,
að það getur haft óendanlega víð-
tækar afleiðingar, að ieggja nii út
í stríð.
Og það er þess vegna að Evrópa
er hægiát í garð Tyrkjans. Það
eykur líka hugrekki og vonir hjá
í Tyrkjum, að óvild ríkir milli Breta
! og Frakka og milli Grikkja og lt*
tala, svo að ekki er óhugsandi, að
Tyrkir nytu meira fylgis þess
vegna. Ástandið í Ruhr er þeim
einnig mjög í hag.
Tyrkinn er því sem stendur að
stiga svipað spor með stríði nú og
Austurríki gerði 1914 í viðureign
sinni við Serba og sem leiddi til
stríðsins mikla og ger-eyðilagði
Austurríki. Það framferði Austur-
ríkis var f raun og veru blekking í
fyrstu. En afleiðingarnar urðu al-
varlegar. Blekkingar Tyrkja nú
eru ef til vill ekki með öliu þeim
ólíkar, en þeir munu samt vara sig
betur en Austurríki gerði. Til þess
eru vítin að varast þau. En jafn-
vel þó að við ófriði verði nú spom-
að í svip, lítur alt annað en frið-
vænlega út í framtíðinni, og er
erfitt að segja, hvað len.gi þessar
l>jóðir halda sér í skefjum.
Sannleikurinn er sá, að Tyrkir
hafa notað sér ástandið í Evrópu
til þess að komast að samvinnu
við ýmsar þjóðir þar. Og þeirri
samvinnu verður beitt í eina átt
aðallega. Það er Bretland, sem er
skotspónninn. Eignir þess I Vest-
ur- og Mið-Asíu eru þvf í framtfð-
inni í hættu staddar, ef þær m
það ekki nú þegar. -
Þó að friður haldist sem stend-
ur, getur hann aumast varað lengi.
Múhameðstrúar heimurinn er ekki
einungis á undirbúnings byltingar-
stigi á móti öllum vestlægu þjóð-
unum, lieldur og sérstaklega á móti
Bretum. Þegar sverðið verður úr
siiðrum dregið næst hlýtur það að
liafa mikla þýðingu í för með sér.
Það verður að líkindum eitt «f
mikilverðustu sporum, sem stigin
hafa verið og mannkynsssgan mun
greina frá. Og ]>ó ekki sé líklegt
að stríð brjótist út nú þegar, er
það engan veginn óhugsanlegt.
Það þarf mörg ár enn til þess að
V-oma á friði. Það eru meira að
segja ekki líkur til sem stendur, að
strfð verði stöðvuð á nokkrum
n'æstu tugum ára.”
Þannig farast Simonds orð um
tyrknesku málin. f næsta blaði
kemnr ítarleg og fróðleg grein eft-
ir liann um ástandið í Ruhr og af-
leiðingar sporsins «r Frakkar hafa
j>ar stígið.
Stjórnarskrárbreyting.
Nefnd, sem skipuð var í efri mál-
stofu Bandaríkjaþingsins, til þess
að flniga breytingar á stjórnar-
skránni viðvíkjandi kosningu for-
seta og varaforseta, «r ^ví með-
mælt, að núverandi fyrirkomulagi
sé breytt, að hið svokallaða Elect-
oral College sé afnumið, en að for-
seti og varaforseti séu kosnir af
tólkinu eins og á sér stað með
þingtmenn. Nefndarálitið fer einn-
ig fram á, að þingið komi saman í
janúar, eða einum cða tveim mán-
uðum eftir að kosning fer fram, en
hún er í nóvember. Eins og nú
stendur á, koma t.d. þingmenn
neðri málstofunnar, sem kosnir
voru s.l. nóvember, ekki saman fyr
en fyrsta mánudaginn í desember
í ár, eða 13 mánuðum eftir kosn-
ingu þeirra. Auðvitað var hægt,
og er ekki óvanalegt, að aukaþing
sé haldið eftir kosningar í marz
eða apríl, en Harding forseti slepp-
ir því f þetta sinn. Það er fleira,
sem virðist mæla með því, að breyt
ing sé gerð í þessu efni, en á móti.
Aðferðin við kosningu forseta er
ekki góð eins og hún er. Hún ætti
að minsta kosti ekki að velta á því
hvernig heil ríki kjósa, heldur
nvernig úrslitin eru í hverju þing
kjördæmi. Það hefir átt sér stað,
að altof fáir hafa ráðið forseta-
kosningunni, með míverandi fyrir-
komulagi. Það má segja, að hún
hafi oft oltið á atkvæðagreiðsiu
ríkja, sem afar fá atkvæði höfðu.
Blaine-Cleveland kosningin 1884
gerði það. Einnig Clay-Polk kosn-
ingin 1844. Og síðast Wilson-
Hiighes kosningin 1916.
Sambandsríki Kússlands.
Undanfarin ár hafa hin ýmsu
Soviet-ríki á Rússlandi ekki verið
sameinuð, nema að því er við-
skifti snertir. Þau liafa ekki, þó
að þau hafi liaft Soviet-stjórn, haft
neitt stjórnmálasamlband sín á
milli. Hinn 30. desember s.l. var
breyting á þessu gerð Þá mynd-
uðu fjögur stærstu riki hins gamla
rússneska veldis samband sín á
milli. Er hin sameinaða stjórn
þessara ríkja nefnd “The Alliance
'og Soeialist Soviet Republics (Hin
sameinuðu jafnaðarmanna Soviet
lýðveldi). Ríkin, sem í þessu sam-
bandi eru, eru fyrst og fremst
Stóra-Rússland, eða hið eiginlega
Soviet-Rússland, (að Síberíu með-
talinni?), Hvíta Rússland, tíkr-
anía og Kákasuslöndin (Georgfa,
Azerbaijan og Armenía). Er þetta
mestur hluti hins gamia rússneska
ríkis, að undanskildum Eystra-
saltslöndunum, Lithúaníu og Pól-
landi. Bokhara og Khíva, og hin
önnur soviet lýðveldi, eru eftir sem
áður f verzlunarsambandi við hin
sameinuðu lýðveldi, þó að þau séu
ekki í samíbandið gengin. Þetta
spof hefir mikla þýðingu fyrir hin
sameinuðu lönd. Það gerir þeim
margfalt auðveldara fyrir með við-
skifti öll, það gerir. rússnesku
Soviet-ríkin að nokkurskonar
Bandaríkjum.
Það sem veldur því, að hin rúss-
nesku smáríkin, sem verzlunarsam-
band hafa við sambandsríkið, hafa
ekki gengið í sambandið, er aðal-
lega ]>að, að þeim geðjast ekki, að
orðið Socialisti er í nafni þeirra.
En ólíklegt er, að ]>að verði lengi
grýla í augum þeirra.
Það var sagt hér í blöðunum, í
tilefni af fregn þessari, að Rúss-
land væri nú ekki framar til, það
væri máð út af spjöldum sögunn-
ar, en að nafn þess væri nú það,
sem á hefir verið hent (A. S. S. R.l
En þetta er ekki svo. Nafnið á
stjórn Rússlands var, áður en af
þessu samibandi varð, “The Russ-
ian Socialist Federated Soviet Re-
public”. En þá var ekki talað um
að Rússland væri ekki til. Þó að
nafn landsins væri þá í heiti stjórn
arinnar, en ekki nú, gefur það ekki
tilefni til þess að segja, að Rúss-
land heiti ekki Rússland eftir sem
áður. Úkranía og Armenía, og hin
ríkin, sem gengið hafa í þetta sam-
band, skifta ekki um landanöfn
sín. Og hví œtfi Rússland þá frek-
ar að gera það? Breytingin er það
sem kallað er “official designation”
— eða löghelgað heiti þessarar
sambandsstjórnar allra ríkjanna og
ekkert annað. Er undarlogt hvað sá
siður ætlar lengi að haldast, sem
upp var tekinn eftir byltinguna á
Rússlandi, að flytja aldrei öðru-
vísi fréttir þaðan en heimskulega
rangfærðar.
Háar sektir.
Prins Friederick Wilhelm von
Lippe, þýzki þjóðemissinninn, sem
Frakkar tóku fastan 28. febrúar
fyrir að æsa Þjóðverja til mótþróa
við franska herinn í Ruhr, var
dæmdur af herrétti s.1. laugardag
til að greiða 7,000,000 marka. Prins-
inn situr í fangelsi þar til að hann
greiðir skuldina.
Zimmermann borgarstjóri f Bau-
er va r og sektaður um 10,000,000
marka fyrir að óhlýðnast skipun-
um Frakka.
Afi.
Fyrir nokkru síðan varð George
Bretakonungur afi. María pfins-
essa og Laseelle hafa eignast son.
Nafn hefir sveininum verið gefið og
er það George Henry Hubert. Heit-
ir liann í höfiuðið á kónginum,
Laseelles greifa og markgreifanum
af Clanriearde.
V an tr aus tsyfirlýsing.
Vantraustsyfirlýsing á hendur
hinni nýbökuðu Bruce-stjórn f
Ástraiíu, sem verkamannafulltrú-
arnir á þinginu báru upp, var feld
með 32 atkvæðum gegn 20 s.l. föstu-
dag.
Til Norðurpólsins.
Kapteinn Roald Amundsen ætl-
ar að leggja af stað í flugvél til
Norðurpólsins 21. júnín.k. frá
Wainwright, er símað frá Seattle.
---------------xx----------
Hermannabókin.
Eg hefi ekki sagt orð um hana i
síðustu tveggja vikna blöðunum —
vildi komast hjá að auglýsa töf þá
ófyrirséðu'; sem eg fékk vissu um, að
verða mundi á útkomu bókarinnar.
En nú hafa bókbindararnir fullvissað
Jóns SigurSssonar félagið um, að
þeir verði við því búnir aS afhenda
þvi bókina fullgerða í lok þessarar
viku, 16. eða 17. þ. m., og verður þá
tafarlaust tekið til að senda hana út
með pósti og á annan hátt, kaupend-
ur mega því vænta að fá hana í sín-
ar hendur fyrir lok þessa mánafar.
Það cr óþarft að taka það fram, að
Jóns Sigurðssonar félaginu urðu
vonbrigði að þessum ófyrirséða
drætt! á útkomu bókarinnar, en von-
ar hins vegar að nú fengnir og v:em-
anlegir kaupendur láti það ekki hefta
útsölu hennar, sem nú er áríðand: að
gengi sem greiðast, því félagmu er
aiis þess fjár full þörf, sem útsalan
gefur af sér.
irins og eg sagði áður, þá er bók-
in rdýr, svo ódýr, að allar 'nntektir
af henni. þegar hvert einasta eintak
?r relt, nemur ekki þeirri upphæð,
sem nú er vissa fyrir, að útgáfa henn
ai hefir kostað, að ótalinni ai'.ri
þeirri vinnu — fjögra ára vinnu —
sem sjálft félagið hefir lagt i hana
og ýmsir þeir aSrir, sem veitt hafa
því verklega aSstoS á þessu fjögra
ára tímabili, aS fráskildu prentun
bókarinnar og bandi.
Nú biSur því félagiS Vestur-Is-
lendinga enn á ný, aS unna sér þess
aS komast skaSlausu frá útgáfu þess-
arar bókar, meS því aS senda sér
pantanir fyrir henni sem allra' fyrst
ásamt meS borgun fyrir hana, sem,
eins og áSur hefir veriS auglýst, er
tíu dollwar.
Málmsteypur þær af myndunum,
sem birtar eru t bókinni, vill félagiS
selja, og óskar aS hermennirnir, sem
þær eru af vildu kaupa þær. VerS
þeirra er $1.00, eSa sem næst þriSj-
ungur þess verSs, sem þær hafa kost-
aS félagiS. Eg efa ekki aS margir
þeirra manna, sem mjmdir eru af í
bókinni, muni eiga þá framtíS hér í
landi, aS sá tími komi, aS þeir finni
sér hag í aS eiga málmmynd af sjálf-
um sér og aS nota hana. SendiS því
pantanir aS bókinni og myndum svo
tímanlega sem unt er, og svo margar,
aS alt upplag bókarinanr seljist.
11.—3.—''23.
B. L. Baldwinson.