Heimskringla - 05.12.1923, Qupperneq 5

WINNIPEG, 5. DESEMBER 1923
HEIMSKRINGLA
5, BLABEfflA.
aftur. En ]fá hóldu destrafélögin,
ImS fátæld.eg væri því við, og er
þeiin margt að þakka frá þeim
tfmunk Þá var hann einn a£
etofnendumi íslenzka sa£naðarins
þar í bygðinni — .er fyrst var
nefndur Tunguár-siifnuður. Hieyrði
hann til Vídalfns söfnuði, og mun
iiafa gegnt þar ýmsum nefndar-
•börfum í mörg ár. Lagði hann
nmikinn hug á efling safnaðarins
og sunnudagsskólans, er stóð í
ftambandi við söfnuðinn. Hann
var trúmaður einlægur, á tslenzka
vlsu, en ávalt öfgalaus og sann-
gjarn, og kalalaus til samferða-
manna, þó eigi væru sömlu sköð-
unar og hann. Sjálfur hallaðist
hann að hinum eldri skilningi trú-
arkenninganna, en kunningja og
vini átti hann, ef til vill, eins
níarga í hópi hinna er hneigðust
að hinum rýmri og frjálslyndari
skoðunum- Eru oss sérstaklega
I minni hann og tveir aðrir eldrí
menn, er öllum svipaði saman í
læssu efni: Jóhann heitinn Hall-
son frá Égg í Skagafirði, og Pálmi
Hjálmarsson frá Þverárdal, er all-
ir komu að heiman um samla leyti.
Af þessum þremur, var Pálmi
jafnað rökræðnastur á skoðartir,
Jóhann örgerðastur, en Þorleifur
j JijjiJfs nroA uuoui qu ‘öb<I 'Jf
-uSajpuio uuauinfijJiJt uo> ‘Jiupjeq
-qjo So JiSnQJOAnjj. ‘uuonneSjo
jioct njOA JiSug; •jnj.s'BpuAtSoq
skoðunum, jók bæði líf og fjör i
bygðinni, er drengskapur var á
báðar hliðar. Vakti það framsókn
og framgirni, jafnt eldri sem yngri,
— unglinga eigi sízt og mentaþrá.
(Sumarið 1903 seldi 'Þorleifur
landeign sína, og flutti vestur í
hina svonefndu Poam Lake bygð,
og nam land vestur af Kristnes
pósthúsi. Voru þá margir þangað
komnir á undan honum frá Dakota.
Þar bjó hann þangað til að kona
hans andaðist, sem fyr segir. B.rá
hann þá búi; átti'hoiina mn nokk-
ur ár £ Selkirk, Man., hjá dóttur
einni, er kendi við miðskóla bæjar-
ins. Síðu-stu árin bjó ihann í
Winnipeg. Var hann þá tíðumi á
ferðalögúm að safna gögnum og
upplýsingum að landnámssögu-
þáttum þeim, er hann gaf út, og
fyrr getur- Lengst af var hann við
sæmilega heilsu, þó hravjstur gæti
hann eigi talist. Kom því fregnin
■öllum óvænt, er lát hans spurðist
'hinn 23. júnf síðastl., því fáum
dögum fyrir var hann á samkvæim
um er ]>á voni haldin, og virtist
vera hinn ernasti. Banameinið
fSLNZKAR BÆKUR
HEÐ NIÐURSETTU VERÐL
Alþýgleg veðurfræði. S. >..........................$140 (,5>
Aindvökur, St. G. St., I. II. og III............... 3-50
Andvökur, St G. St., IV. og V...............•• •• 000
Andvörp, Björn Austræni, sögur.................... 1-60
Astaraugun, J. ..................................... 200 i1 J
Berklavciki, G. .................................... 40
Bessi gamli, Jón Trausti............................ 150 (1-20
Bóndadóttir, G- J. Gutt., 1 b.................... i-50 (1.15)
Bútar, St. Dofri................................... 100
Dansinn í Hruna, I. E., Leikrit................... 3.00 U25
Dóttir Faraos, Jón Trausti...............................60 ' •45)
Draumur, J. .......................................
Drottningin í Algeirsborg, S. B1.....ib. $1-80; ób. 1.40 (1.35—1.10)
Drengurinn, G. G-, saga.................................. 100 1 -75)
Dularfulla cyjan, C. Doyle............................36 < •25)
Dýrið, G. .............................................. L8<)
Einokunarverzlunin á Islandi, J. J. sagnfr......... 6.10
Eins og gengur, Th. Th. sögur........................... 2.00 (1.60)
Einsöngslög, A. Th................................. 200 (1.60)
Erfinfinning Matth. Jochumss....................... 3.00
Pagri Hvammur, S. J., saga.................... •• L40 (1.15)
Piflar I., II-....................................... 70 < •50)
Pjalla Eyvindúr, J. iS................................75
Pornar ástir, S. Nordal................ib. $2.60; ób. 1.80 (2.00—1-40)
Friendly Artic, V. (St............................. 6.50
Fríkirkja, J. Þorbergsson............................ 15
Galdra Loptur, J. S., ib..............................75
Heimhugi, Þ. Þ. Þ.......................ih. $2.75; Ób* 2.00 (2.00—1.25)
Hetjusögur Norðurlanda, J. A. R. .. .,............ 1.00
Hinn bersyndugi, J. B. saga........................ 2-40
Innsta þráin, J. Bojer................ib. $2.80; ób. 2.15 (2.25—1.80)
íslenzk ástaljóð, í skrautbandi......................... 1.50 < 1-26)
Islenzibir listamenn, M. Þ........................ 4.25 (3.25)
Kvistir, Sig. Júl.......................ib. $1.50; ób. 100
Kvæðabók, Jón Trausti..................ib. $3.00; ób. 2.00
Líf og dauði, E- H. K.................................75 ( .50)
Ljóðaþættir, Þ. Þ. Þ„ ib...................................85
Ljóðmæli Þ. Gíslas.....................ib. $6-00; ób. 4.40 ( 4.50—3.00)
Mannasiðir, J. Jacobsson........ .. .. ib. $2.40; ób. 1.80 (1-75—1.30)
Með báli og brandi, H. Sienkiewlcz I. og II. bindi .. 3.00 (2.50)
Morðið, C- Doyle......................................30
Myrkur, Tr. Sv...... ,. ........................... 1.50 (1-20)
ógróin jörð, J. B. sögur .. . ib. $3.75; ób. 2-75 (2.85—2.00)
Orðabók, íslenzk-dönsk, S. Bl. I. bindi............10.50
Ragnar Pinnsison, Kamban, saga.......................... 3.00
Ritsafn Lögréttu.................................... 40
Rímur af Godl eifi pruda, Ásm- Gísias.............. .40 ( .25)
Rósin Horfna, Duld................................. 1.90 (1.60)
Sálin vaknar, E. H. K„ ib............................... 1.50 (1.10)
Sambýli, E. Hi K„ ib............................... 2.50 (2.00)
Samtýningur, Jón Traústi........................... 3.00 (2.46)
Segðu mér að sunnan, Hulda..............ib. $2.75; ób. 1.75 (1.85—1.16)
Snorri Sturluson, S. Nordal.............ib- $5.00; ób. 4.00 (4.00-5.20)
Ströndin, G. G..........................ib. $2.15; ób. 1.40 (1.80—1.10)
Syndir annara, E. H- K.....................................75
Sælir eru einfaldir, G. .........................ib. 4.25 ( 3.30)
Sögukaflar af sjálfum mér, Matt. Joch. .. ib. $5.75; ób- 4.75
Sögur Rannveigar, I. hefti, E. H. K..............ób. 1.70 (1-40)
Sögur Rannveigar, II. hefti, E. H. K...6b- $1.70; ib. 2.40
Tíu sönglög, A. Th................................. 1.40 (1.10)
Torskilin bæjanöfn, |M. J........................... -90 ( .70)
Trú og sannani.r, E. H. K........................ib. 3.60 (2.60)
Tvær gamlar sögur, Jón Trausti .. .. ,............. 1.20 ( .95)
Hndir Ijúfum lögum, Gestur..............ib. $2-50; ób. 1.75 (1.95—1.36)
H tlagaljóð, Ax. Th...................................50
Ht yfir gröf og dauða, C. I. Tweedale.............. 1.55 (1.15)
Vargur í véum, G. G„ ib!.............................. 1-80 (1.35)
Vertíðarlok, Magn. J............................... 1.25 (1.00)
The Viking Heart, Laura Goodman Salverson, saga 2.00
Hyrnar, Þ- Erl.....................fb. $5.00, skrautb. 7.00 (4.00-6,00)
öræfagróður, S. J.......................ib.$2.50; ób. 1.90 (2.00-1.55)
íðunn, 7undi árg.................................... 150 (1.00)
^forgunn, einn árg-..................................... 3.00
f*ðinn, einn árg. $2.10; 17. og 18. árg„ ef keyptir eru allir 4.50
j^grétta, árg...................................... 3.00
f^kkur, I. og II. árgangurinn...................... 1-26
Sunnudagsblaðið, árg............................... 1.50
Á þessum lista er fyrst talið verð bókanna, eins og þær
^afa verið seldar hér áður, en sett milli sviga bið niðursetta verð.
gildir meðan endist það sem eg nú hefi á hendi.
30. Nóvember, 1923.
HJÁLMAR CÍSLASON
Phone A5Ð24 637 Sargent Ave.
Winnipeg, Manitoba.
leiddi af uppskurði er á honum
var gerður tveimur döguin áður.
Útför hans var gerð frá fyrstu
lHitbersku kirkjunnij og fór fram
25. júní. Yfir honum töluðu þeir
prestarnir séra Bjöm B. Jónsson
og séra Runólfur Marteinsson.
Jarðaður var hann vestur í Krist-
nes-bygð, Sask., og flutti þar ræðu
yfir leyfum hans, fyrverandi sókn-
arprestur hans, séra Jónas A. Sig-
urðson. Lýsti hann æfi hans og
narfi, er var honum gagukunnugt
frá fyrri árum-
Gat Þorleifur þess oift við oss í
gamni, en þó með alvöru þunga,
að hann vonaðist til og óskaði, að
síðasta landnámið sitt yrði f
Kristnesi. Mun hann þá hafa vilj-
að leggja tvöfaldan skilning í
þetta foma og góðfræga ömefni
sögunnar. Hefir honum orðið að
þeirri ósk. Hvíla bein hans við
hlið eiginkonu hans i hinum smóa
hvílureit frumbúanna að Kristneei.
R. P.
------------x------------
Laglegt kænskubragð.
“Nú er það alt búið að vera, Har-
aldur minn góði, Michael Thurston
vill ©kki eiga þig fyrir tengason,
og Muriel hefir ekki þrek í sér til
að strjúka með þér,” sagði Harhopt
frænka samúðarfull, og leit vin-
gjarnlega á hinn unga mann, s©m
örvæntingarfullur gekk um gólf í
herberginu.
“Það er alt ein vonleysa” sagði
Haraldur Lothrap angurvær, “þegar
faðirinn vill ekki gofa sitt jáyrði,
og stúlkan vill ekki giftast án þess,
þá hlýtur maður að verða gifting-
unni með öllu afhuga, finst yður
það ekki.?”
Haraldur Lothrap var ungur
læknir fátækur, sem hafði v-erið
svo einfaldur, að gefa hjarta sitt
til dóttur eins af sjúklingum sln-
um, sem var afar ríkur gózeigandi
í Northcote og í endurgjalds-
sky.ni gaf hún honum aftur sitt.
Þegar Michall Thurston, sem var
ekkjumaður, og gat verið skemti-
legur, en bráður og geðstór, komst
að þessu, varð hann svo illur og
argur yfir þessu ástabralli, scm
hann sagði að hefði framfarið rétt
við nefið á sér, að hann vísaði
unga lœkninum á dyrnar orðalaust.
Hinar ungu persónur skildu í ör-
væntingu og ráðaleysi, en þó reyndi
Haraldur áður að fá hana á sitt
rr^ál, án samþykkis föður hennar,
En Muriel Thurstan var alt of
kjarklaus til að strjúka með hon-
um, hún grét sárann og sagði hon-
um, að það væri svo langt frá, að
*
hún þyrði að leggja út í þvilíkt
glapræði. f þessum vandræðum
áttu þau þó einn sannan vin, það
var frænka Haraldar, ógift, sem bjó
í litlum sumarskála í jaðri bæjar-
ins.
Ungfrú Súsanna var verulega
hjartagóð, og þegar hún þlustaði
á klögumól systursonar sins, komst
hún við í hjarta sínu vegna ©lsk-
endanna.
‘Œtún er svo iþtöðulítil”| sagðí
ungi maðurinn sorgbitinn.
“Ó, Súsanna frænka, bara þú
gætir fundið uppá einhverju, til
að umvenda henni”, það var ein-
mitt það, sem, ungfrú Súsana var
að að hugsa um, henni þótti sér-
lega vænt um, bæði systurson sinn
og Muriel, og hafði allann vilja til
að hjálpa þeim, en hvað gat hún
igert, • Muriel var svo Ihrædd og
huglaus, en Súsanna gat naumast
láð henni, þó hana hrylti við að
etrjúka, Maijiel. — Bros fór yfir
andiitið á Súsönnu, — það var
auðsætt, að Mariel vildi hölst
hafa kvennmann með sér f slíku
til felli, — og nú var hún sjálf.
Það var dyrfskufull hugmynd, en
vildi hún ekki voga alt vegna
Haraldar? Átti hún að koma upp
m|eð það? Var það ekki heftmsku-
legt?
“Haraldur!” sagði hún fljótlega,
“eg vona þú verðir ekki hikandi
að hailast að ráði mlínu, þó djarf-
legt sé, og ©r eg sannfærð um, að
Muriel felst á það”.
“Eg er til í alt, ef eg aðeins get
fengið Muriel”, sagði hann ákafur,
“en hváð áttu við?”
“Eg átti við”, sagði ungfrú Sús-
anna, ©g broSti; “eg á við, að eg
gæti talið ungfrú Muriel til að
strjúka m(eð þér — ef þér væri ekki
á móti skapi að hafa annan kven-
mann með í föfinni, —nefnilega,
að ©g stvkki með ykkur bæði”,
sagði ungfrú Súsanna, og tillitið
var hálf hrekkjalegt, er sýndist
yngja hana upp um ailan helming,
enda þótt hún væri farin að hær-
ast.
“Alla ykkar æfi skal ykkur verða
íl'nnisstætt þetta klóikindahragð
mltt, börnin mín góð,” sagði ung-
frú Súsanna brosandi við þau sem
titrandi sátu við hlið hennar, en
vagninn hafði þann hraða sem
framast mátti verða, og þau voru
þegar komin miargar / mílur frá
heimiiinu.
Það var liðin rúmlega vika frá
því, að ungfrú Súsanna hafðá ár
formiað þetta dirfskufulla fyrir-
tæki, sem nú var verið að fram-
kvæmia. Það hafði gengið greið-
lega að fá ungfrú Muriel til að
sam,þykkja, þegar hún heyrði, að
ungfrú Súsanna yrði með í för-
inni.
Þau voru nú komiin svo langt,
að mesti óttinn var horfinn. þau
voru jafnvel farin að gera að
gamni sínu og hlæja, og ungfrú
Súsanna leit upp snögglega og
sagði
“Eg heyri eltthvað óvanalegt”,
sagði hún fljótmælt.
Á næsta augnablild heyrðu þau
Haraldur og Muriel þetta samia
suðandi hljóð, ekki allsendis ólíkt
og bíflugnahópur væri nærri þeim.
“Hvað er þetta?” spurðu ung-
freyjumar.
“Það er bifreiðin hans Michael
Thurstons, sem eltir okkur. Hann
heflir komist að því vonum bráðar,
að við værum strokin,” sagði
Haraldur úrræðislaus.
“Geturðu ekki ekið hraðara?”
sagði ungfrú Súsanna, og leit til
baiia hálf smeik.
“Það er ekki til neins, — hann
nær okkur hráðum”, sagði hinn
ungi iriaður, uin lei.ð og hann tók
hina titrandi heitmey elna 1
faðm s'inn.
Ungfrú Súsanna var sú eina, sem
hélt nokkurnveginn fullum söns-
nm á þessu voðalega augnabliki.
Úr því hún hafði leitt þau út í
þetta stórhættulega æfintýri, var
sjálfsagt að hún gerði sitt ítrasta
til að koma þeim út úr því mieð
skaplegu móti.
“Heyrðu, Haraldur,” sagði hún
stundarþögn, “kantu að stjórna
bifreið?”
“Já.”
'“Svo farið þið út úr vagninum,
þú og Muriel og felið ykkur í skóg-
inum, og farið svo upp í bifreið-
ina, þegar þið hafið tækifæri”.
Sumfpart utanvið sig, hlýddu þau
henni, án þess að skilja hvað hún
œtlaði fyrir sér og þeim.
Ungfrú Súsanna var eftár í vagn-
inum. Svo sneri hún hestinum að
nokkru leyti, þar til hesturlnn og
vagninn þvergirtu götuna; að
sönnu fölleyt, en þó hugrökk, beið
hún svo eftir bifreiðinni.
“Emð þér vitskert eða heymar-
laus kona, að þér takið ekki eftir
homblæstrinum?” hrópaði Michael
Thurston, er hann varð að stöðva
bifreiðána.
Hin litla dökkhærða persóna í
vagninum, svaraði alls ekki, en
sat hreyfingarlaus og horfði fram-
undan sér út f myrkrið, og þegar
Michael Thurston, hafði. talað til
hennar f þriðja sinni, án þess hún
bærði á sér, stökk hann bálreið-
ur út úr bifreiðinni, og tók í tkum-
ana á hestinum.
“Hún er vit.laus eða heymarlau;,
eða hvortveggja”, sagðl ‘hann
gremjufullur, “en eg skal sjá um,
að eg geti komist leiðar minnar
óliindrað”.
Svo keyrði hann vagninn góðan
spöl til baka. Meðan á þvi stóð.
heyrði hann þetta einkennilega
hljóð, sem fékk hjartað f ungfrú
Súsönnu tál að dansa af ánægju,
en Thurston varð í meira lagi lang-
leitur. Hann heyrði að bifreið
hans var komin af stað. í svip-
inn rar hann sem þrumulostinn,
svo ætlaði hann að hlaupa á eft-
ir blifreiðinni, en ungfrú Súsanna
tók í handlegginn á honum.
“Verið þér hægur”, sagði hún
einarðlega, það er ]>ýðingarlaust
að hlaupa á eftir bifreiðinni, þau
eru farin, og það er mitt verk”-
“Þér — þér ■*-■ eruð þér valdar að
þessu?” hrópaði hann.
Hann var stórlyndur maður, en
það sem hafði gerst þessar síð-
ustu mínútur gekk alveg fram af
honum.
“Ó, fyrirgefið þér mér,” sagði
ungfrú Súsanna, sem varð hálfsmeik
er hún athugaði hvað hún hafði
gert, “mér þótti svo vrent um þau
bæði, að eg var neydd tál að
hjálpa þeim. Ó, herra Thurston,
fyrirgefið þér þeesum ungu per-
sónum, en þau hefðu aldrei fram-
kvæmt þetta, ef eg hefði ekki verið
með þeim.”
..“Hefðuð þér ekki verið, nú, þér
eruð þessi dularfulla frú, sem lif-
■ír skamt frá Northcote,” sagði
Michael, og þér stukkuð með þau
— og svo hefur það líklega verið
yðar ráð, að stela bifreiðinni?”
“Já,” sagði hún.
Hún ihuldi andlitið með höndun-
um, og beið þannig eftir hinni yf-
irvofandi óveðri.
Pyrst var löng þögn, og svo alt í
einu kom 'bylurinn, en það var
ekkert illviðrl, en stórkostleg
hláturkviða frá hinu sterklega
brjósti Thurstons.
“Nel, yðar líka hefi eg aldrei fyr
fundið, Súsanna Hartoph” hrópaði
hann. "Eg hefi ætíð virt hugrakk-
ar konur, en yðar líka hefi eg ald-
rei þekt, þér haflið illa leikið á
mig, Súsanna Hartroph — en far-
ið svo laglega ag því, að eg get
ekki verulega reiðst yður. En úr
*]>ví þér hafið nú stolið frá mér bif-
reiðinni megið þér til að keyra
(Niðúrlag á bls. 8).
SKIPAÐIR
VISTASTJÓRAR
HANS HATIGNAR
GEORGE KONUNGS V.
/
Gott álit er ekki hægt að fá með því að
þykjast, það verður að vera verðskuldað.
“(©JadiaN CBjr'
*** —and
*/ie
WHISKIES
hafa verið í góðu almenningsáliti í
Canada meira en hálfa öld.
Þau eru þau sömu að gæðum í dag
og þau hafa áður verið.
\
Geymd í eikartunnum hafa þau náð fullum aldri.
BRUGÓUÐ OG LATIN 1 PLÖSKUR AP
Hiram Walker & Sons, Limited
WALKERVILLE ONTARIO
Bruggarar hreinna
Whiskies síöan j8jS
v:r, ‘ ' < ■ ■ f • •
MantrMl, Qu*. London, Eng. Now York, U. S. A.
M-i