Heimskringla - 14.05.1924, Blaðsíða 7

WINNIPEG, 14. MAl, 1924.
HEIMSKRINGLA
7. BLAÐSIÐA
The Dominion
Bank
HORNI NOTRE DAME AVE-
o2 SHERBROOKE ST.
Höfuöstóll uppb...$ 6,000,000
VarasjóÖur . <....? 7,700,000
AUar eignir, yfir ....$120,000.000
Sérstakt athygli veitt viðskift-
um kaupmanna og verzlunar-
félaga.
Sparisjóðsdeildin.
Vextir af innstæöufé greiddir
jafnháir og annarsstaðar við-
gengst.
PHONE A 9253
P. B. TUCK.ER, ráðsmaður.
_____________________________J
Vesturheimsferð.
(Pistlar frá Stgr. Miatthíassyni.)
III.
Yfir hafið.
Par er ].á til að taka, sem fyr vai
Irá horfið, að og fór með enska
ChmJardlmuHskipinu tíerengaria frá
Southampton til N.-York. Eg var 6
daga á lo.einni. Skip '5 cr með
]>eirn ailraistæírstu, sem völ er á eða
3. stænsta skip heimisirLs; 52 þúsund
ir siniálesir að stærð; rúmlega 900
feta lanigt og er knúð fram af vél
mcö 75 þúsund hestia !afli. Það fer
21 enska mílu á vöku og er hið
skemtilegasta. f New" York dvaldi
©g aðeins 3 d aga og hélt svo nteð
járntorautarlest itil bongarinnar St.
Paui í fylkinu Minmesotia, ]>ar sem
eg væinti að hitta Gunnax bróður
minn.
Eg mlun síðar (í “Eimreiðinini”)
dýlsa Æerðinni meði Berenigaria og
dvöl minni í N-York, en nú vil eg
»em ailra fyrst komiaist með rnína
kæru Ieísara ií hóp Vestur-f.slend-
inga, því til þeirra stóð hugur minn
að ná hið bráðasta alla leiðina vest-
ur.
Hvernig spilin lágu.
Mig liafði lenigi ianigað til að
heimlsækja Vestur-ísl'ondinga, en
ekki troyst mér til fararinnar vegna
kiostnaðar og ifleira.
Loksins í isumar sem, leið Þótti
mér mín hlujtavelta, sem ®umir kalla
viðburðanna rás, en aðrir forlöig,
snúast bannig miér í vil, að s.vo
sjálfsagt væri að fara, og eg væri
hneinn gikkur eða asni, ef eg færi
ekki. En spilin lágu þannág:
Gunnar bróðir minn, som á heinia
f Seattle á Kyrralhaf.sströnd, eggjað
mig á að koma, sendi mér 250 ame-
ríska dali (sem jafngiltu um 1350
krónium|) til fararcyris vöstur og
mælti svo um, að eg gæti borgað
sér síðar. HJann bauðst til að mæta
mér í syðstu fel'endingahygðinni, I
Minneota, Og iskyldum við síðan
ferðast saman og freisba þess, að
ná inn nokkru af ferðakostnaðin-
um moð því að halda samkomur
meðal Vestur-fsliendinga, ]>ar aem
eg flytt'i erindi, en liann syngi, og
við báðir syngjum saman íslenzk
lög.
(Þegar nú ennfremur vildl svo vel
til, að og hafði Æengið þann að-
Btoðalækni (Stgr. Einarsson), sem
eg vissi, að eg mátti vel treysta til
að gegna störfum mímirri í fjarveru
minni, þá var leg ekki í vafa urn
hvað eg skyldi gera, og fór.
Eg get ekkl neitað því, að eg er
gefinn fyrir að iferðast þegar tæki-
færi þýðst. Það er einhver máttúru
hvöt, sem 'cg á ilt að xáða við —
líkt og þegar sumir fara á túr, og
líklega engu afsakanlegra. Mig
þyrstir í iað fierðast og sjá eitthvað
ttlýtt með eigin laugtulm! í stað þess
“að sitja heima lfkt ok bú-endur ok
spyrja tíðinda” — eim® og komist
er að orði í þ'ættinum af Þorsteini
Sfðuhaltesyni. En eg hugsa oft um
það, að illa færi landsbúskapurinn,
ef allir væru tmleð eins lausar rætur
í mloldinni eins iog eg. Sjáifsagt er
hollast að meiri hluti landsmanina
haldi sér við ’heimalhagann mieð
undir það álíka istöðuglyndi eins
og fíflar í túni, í hæzta lagi syngj-
andi: “Gott á íuglinn fleygi.” o. s.
frv.
Minneota í Minnesotafylki.
Við Gunnar höfðum farist á mis í
borginr.i St. Pauil; þav nafði
beðið !i»ns < vikutíum. Hann hafði
komið þangað, en ekki fundið hó-
telið þar sc;u eg bjó. Eg var O'ð-
nn úrkula vonar um að hann k-omi
og orðinn peningalaus. Eg tók
mi'g því upp með minn s'ðasta skild
ing, og skrölti með næturlostinni tH
Minneota. — Eg segi skrölii, því eg
sat sofan li í smádúrum f vngnsæt-
inu og átti óróiega rótt, tn efni
miín leyfðu mV ekki ]>á sð kaupa
mér rúm f svefnvagninum. Eg
skildi ekkcrt í þesisu með Guinniar,
og braut heilamn um hvað komið
hefði í vetginn. En eg hugsaði mér
að ief eg aðeins kæmist til landa
minna 1 Mimneota, þá yrði eg ©kki
á flæðiskeri staddur.
í afturoldinigu inm, ki. 5 um morg-
uninn kom og til Minneotaþorpsins
Það er að istærð við Eyratrbakka, og
þykir ©kki merkilegra ©n svo, að
það stemdur ekki á stóra Banda-
rfkjakortinu. Eg ihafði leitað þar
og ieitað og ekki furidið það. En
það þótti mér þó undarlegast, að
járnbrautar-þjónarnir í St. Paul,
sem eg talaði við, höfðu ekki einu
sinni heyrt þess getið,, en fundu
það loksins þegar þeir leituðu vel
í síniim sknndduim. Stór er hún
A|m|eríkta hugsaði eg. Þot'ta er þó
sveitaþorp, sem rnörgum ©r kunn-
ugt heima á Fróni, og hafði ætfð
staðið fyrir mér, sciri iein helsita ls-
lendinga hygðin. “ó, þú Betlehem
.Efrata lítil til að vera á meðai
Júða þúsunda”. Eimjlestin pípti og
iimgdj sinni stóru klukku, sem
veltur á ramfböldum eins og mteðal
kirkjuklukka upp á fremsta vagnin-
um Járnþrauitarstjórinn kallaði upp
þiorpsnafnið. Eg fór út í skyndi illa
útsofinni og stóð á stöðvarpaJlinulm,
en lestin hélt áfrarn.
Stöðvarþjönn tók við dóti mínu
til geym.slu, ,en eg gekk uipp í bæinn
tii að virða lnann fyxir mér í rökkr-
inu. Eg gekk uni göturnar, siem
voru auðar og tómar, eins og í
Svarta dauða. Engin ijós í glugg
um, allir sváfu, neina 'hanamir,
þeir voru byrjaðir að gala o,g köll-
uðust á með litlu mjiliibiii. Eg
afréði að ganga um göturnar ]>ang-
að rfciil fólk kætni á fætur. I>ví eg
vissi það a'f minni iæknisdeynislu,
hve 'frunitalegt það er að vekja
inlenn upp af værum svefni. Eftir
klukkutíma röit, var farið að eJda
aftur. Á einni verzluninirini ias eg
nafnið “Gfslason,” og gladdist í
mínu hjarta, að vera kominn á með-
al landa. Loksins isé ieg í götunni
var ljós íkveikt, — það var gistilhús,
diigur kona og tindilfætt siikisokk-
ufð stúlka bára roat á borð fyrir
risavaxinrn og fieitan gestgjafia. En
ungur sigarettureykjandi séntil-
maður bakaði sig við eld. Eg fór
inn oig beiddiist gistingar, til að sofa
út eftir nióttina. Gamla konan tók
mér sériega vel, gaf mér steikt svína
flesk og kafifj og fylgdi mér síðan til
sængur. Þar svaf eg vœran dúr til
hádegis. En þegar >eg var að kiæða
mig, koin Gunnar bróðir og var þar
fa@niaðiar£unldu|r, iþvi við höfðum
ekki sézt :£ 12 ár. Það hafði kvis-
ast um ait þorpið, að útlendur
ifrakkamaðulr væri komjnn á “bauk”
o,g hafði Gunnar granað, að það
gæti vorið ,eg. — Gunnar var kom-
inn þangað Æyrir 3 dögum, og bjó
hjá Bjama Jones, og kom bann nú
og tók mig með sér heim tii vistar
hjá Gi^nnari: “Eg er glaður að
m|æta þér”, sagði Bjarni og eins
sagði hans ágæba kona. Og eg
gladdist svo við þessa kumpánlegu
kveðju, að eíf var óðara eins og
heima sjá mér, ,einls og innan uir
nánustu vandamenn. En með
sömu hlýle-'u þú-bróðurlogu kr-ðju
var mér cfiii þetta alstaðar heibab
af Yestux-íslendingum, því þann-
ig taka þeir cllum lö -'.ik , að ítim-
an.
("Isiendingur”).
------------0-------------
Júlíus Júliniusson
skipstjóri.
er fyrsti íslenzki skipstjórinn, sem
farið hefir 100 ferðir milli tsiands
og úitianidia |síð|an( toann itók vSð
skipstjóim. Yar það í gær, er hann
kotm) með Lagarfoss hingað, að
hann ábti 100 millilanda ferðir að
baki.
Júiíu's er ifæddur 14. nóv. 1877, og
er HJúnvetningur að ætt. 15 ára
ganiall byrjaði hann sjómiensku, og
31 árs hafði hanin skipstjóm með
prófi frá sjómannaskólanum í Bogö.
Var eigi laust við að almenningi
For Asthma
During Winter
lTn<lurHaml<KK læknlsn^fcrfl, »em
komift h«‘fir til bjarjfar Asthma-
MjfiklinKiim oyf sliiftvnr verntu
könt. — Scmlu f (laK eftir 6-
keypÍM lækniiiKii.
Ef þú þjáist af afskaplegum
Ashma-köstum, þegar kalt er og
rakt; ef þú fært5 andköf eins ogr
hver andardráttur ætlaöi a?5 v.ertSa
þinn sítSasti; láttu þá ekki hjá
lítia, atS senda strax til Frontier
Asthma Co. og fá at5 reyna ó-
keypis undralækningu þeirra. I>at5
skiftir engu máli hvar þú býr, et5a
hvert þú hefir nokkra trú á nokkru
met5ali hér á jört5u; gertiu þessa ó-
keypis tilraun. Hafirt5u þját5st alla
æfi, og leitat5 rát5a alstat5ar þar,
sem þú hélst at5 duga myndi á
móti hinum hræt5ilegu Asthma-
köstum; ef þú ert ort5inn kjark-
og vonlaus, pá sendu eftir þessu
met5ali.
Pat5 er einl vegurinn fyrir þig,
til at5 fá vitneskju um, hvat5 fram-
farirnar eru at5 gera fyrir þig,
þrátt fyrir öll vonbrigöi þin í leit
þinni eftir bjargrát5um gegn
Asthma. GertSu þessvegna þessa ó-
keypis tilraun. Gert5u hana nu.
Vér auglýsum þetta, svo at5 hver
sjúklingur geti notit5 þessarar
framfara-at5fert5ar, og byrjatS ó-
keypis á þessari læknisatSfert5, sem
þúsundir manna nú vit5urkenna at5
vera mestu blessunina, sem mætt
hefir þeim á lífsleit5inni. Sendu
mitSann í dag. Frestat5u því ekki.
FRER TRIAL COIJPON
FRONTIER ASTHMA CO.,
Room 607 B
Niagara and Hudson Sts.,
Buffalo, N. Y.
Sendit5 ókeypis lækningarat5ferð
ytSar til:
á Norðujrlandi þætti binta yfir sjó-
föram vorum, er þeir sáu innilend-
an miann standa á stjórnpalli; og
brá mörgum við, wm áður höfðu
átt örðuig viðisMfíti við erlenda
inicnni, — þó sumir ©rlendir hofðu
kynt sig veL
Þegar menn vöknuðu til alvar-
legrar mjeðvitundax um það, að við
þyrft'u(m að leignast eigin skip, þá
var hanin ifram'ar- öðram til þess, að
vísan gamla alkunna var úrelt:
“og ætla sér að ©ignast skip, þó
enginn kunnd að siigla.”
Fynst var Júlíuis hér í föram fyrir
Thore-félagið, mieð strandferðaskip-
ið “Austra”. En þegar Eimskipa-
félagið var stofnað, var hann sjálf-
kjörinn að taka þar við.
Oig þeigar ófriðurinn geysaði og
sjómjcnn vorir Urðu að hætta lífi
síniu áram saman til að bjarga dýr-
um ifarmi til okkar hér útj í hafinu,
sigldi hann “Borg” mn langt skeið
um hernökkvasvæðið.
Nú, þegar ]>csisar hundrað ferðir
era ifarnar, er oss skylt að þakka
Júlíuisi skipstjóra fyrir verk hans,
fyrir það, hve ötnJlega hann braust
áfinain, unglinguxinn, og lyfti vonum
manna um bjartari framtíð fyrir
siglingar vorar; fyrir karlmenisku
hans og dugnað, xegluisemi og
stjórnsiemi, sem æ mun viðbrugðið,
hvar sem hann kynniist og fer.
(Mbl.).
----- ------0—-------+—
0r Svarfaðardal.
Jlalurinn kemtur mjög við sögu
landisdnb nin ]>að ibil, 'er íslendinga-
sögtir gerðust, eins og Svarfdæia og
flteiri sögur sýna. Þá bygðu dalinn
ýmsir merkilegir monn. Valla-
Ljótujr verðiur alt af tatimn einn a£
cinkennilegui.stu og giftusamlegustu
héraðshöfðingjuím sinnar tíðar. Við
dialinn cxu kendar margar söguper-
sónur fornialdjarinmar ein(s og til
dfflmis Shiöglu-Halii, Þjóðólfur skáld
Arnór jarlastkáld, Hroiðar hciinski,
Imgveldutr fögurkimn o. fl.
Sveit þessi er alivel til þess fall-
in að fæða .Og fóstra nokkuð eér-
kenniliegt fólk. Svaxfiaðardalur er
harðbýl sveit um veðurfar en þó
afarfrjósöm og sumarföguir. Yíir
dalnum. gnæfa Rimiar, hæsta fjall
á Norðurlandi og önnur hrikaleg
ifjöll og Ihjamrabelti, en fyrir minni
daisins genigur brim á iand úr
opnu hafi Nábtúran hefir því frá
öndrarðu sýnt börnulm daJsins blítt
og strítt, brúnahvöss fjöll og brim
fyrir söndum, hörð veður og á-
hlaupasöm á vetram, en frjóisemi
mikla og fegurð á sumrulm. Bjarg-
ræðið hefir verið að sækja á tvær
.íendui. bæðí á landi og sjó. Svip-
tigin isveit, höxð ©n þó björguleg
'atorkuisömu 'fólki er vel til þess
kjörin, að skopa fastlyndi dug og
drengskap í þeim kynslóðuím, er
þar hafa hólfestu öld eftir öld.
Svarfdælingar hafa í sumú falli
sýnt þiað, að þeir standa í fremstu
röðutm íslienzkrar alþýðu. . Ung-
mennafélög era: þar í blóma. Starf
þeirra hefix á/tt sinn þátt í að
fylkja mömnum til samtaka með fá-
gætum árangri. Svarfdælir hafa
mú |bygt langa akbraut meg frjáls-
um vinnufrainllögu(m. Slíkt mœtti
kalla þegnsikapairvinnu. Ríkissjóð-
ur hefit að nokkni istyrkt fyrir-
takið. Nú vilja Svarfdælir byggja á
sama hátt öldubrjót og gera bátum
Og þilskipu]m vært fyrir hafisjóum.
Síldin gengur inm á víkina og alt I
'kring um Hrísey á sumru m. Dalvík
yrði tein aJlra bezt setta veiðistöð
fyrir öllu Norðurlandi. Grjótnáma
mikil og nærtæk er fyrir hendi.
Legði ríkið til verkfræðing og
verkfæri myndu svarfdæliskar hend
ifr sjá íyrir orkunni, sem til þarf,
að byggja 2—300 faðma garð út fra
Ströndinn] á granda, þar isem er um
4 faðm|a dýpi.
Lestxaxfélag allgott ©r í dalnum.
Fyrstu tiildrög bess vora þau, að
Þorsbeinn Þorkellsson á Syðra-
Hvarfi, sálmaskáld og fræðimaður
gaf mikið af bókum til istofnumar
(safnsins. ’ Þorsteinn var alla æfi
kreptur og farlaima vegnia bein-
kramar í æsku. En gáfur hans vora
mikiar og góðax. Dalbúar teija
hann meðal vtelgerðamanna sveitar
innar.
Bændam|ennimg 'er mikil í daln-
um. óvíða mun vera meiri féiags-
mlenning á allat* hátt né stierkari
samtök. Þar eru og jarðabóta-
menn miklir og liafa þeir ankið
tún sín rnjög. Tvö íiamfaramál
önmte' en þau, sem áður eru nefnd,
eru niú á döfinni. Þau eru, aukin
not Svarfiaðardalsár tii grasræktar
og iaxaklak í ánni. Munu dalibú-
ar hijóta í hvívetna ,góð laun at-
orktj sinmar og samjtaka og dalur-
inn verður ein af þeimi sveituiiii,
er lengist munu geyma vielsæld og
friðsæld ísienzkra sveita.
-------------0-------------
Hér og þar
(Framh. frá 5. síðu.)
Svo langt er það frá sem loftið
er frá jöröu, að það - að minsta
kosti veruiega lfkt ástand og ]>að,
sem hér í frainanritaðri vísu segir
uin tetrið hana Góu, ásigkomulag
það sem jörðin er í á þessum tima
árs, enda þótt hjónabandið sé nú ift
ið millum, vetrarins og hennar, og
hún ]>ar af Jeiðandi laus við hin
h'elköldu ástatök hans og er þar
fyrir auðsjáanlega blánakin, en —
fátt er svo fyrir illt eitt að ekki
boði nokkuð gott, þljóðar einn
máishátitujr, sem mlun og sannast
fyllilega um kringumstæðu hennar
nöktu jarðar. Hún ihefir nú af-
klæðst hrúðaibúningi þeim er vet-
urinn skenkti henni, og hún stóð
í þar til að skilnaður varð þeirra í
millum. Búninigu(rinn var eins
hvítur og mljöIlJn, og sá litur er sagt
að sé einkenni sakleysisins. Þann-
ig kemur nú jörðin oss fyrir sjónir
um þessar m|undir ársins alnakin,
og eins og með kuldahrolte ein-
kcninitm; og sem fyllilega má virð-
ast eðlilegt, og sérstaklega fyrir
það, eitt einungis, að hún er ný-
þvegin upp úr kaldabaði vetrar og
voraatnsiins. Manni virðist sem
hún horfi nokkurkoniar vonaraug-
ijrn tiJ náttúrannar í
]>chsui ömurlega ástandi hennar, en
liér sannasit svo greinilega hinn
>gullfagri rmálsháttur, iex svo 'hljóð-
ar:
“Þeigar að neyðin er stærst, þá er
hjálpin næst”.
Vil eg nú með fáum orðum færa
nokkur rök fyrix saninleiksgildi hans
í tiltefni þess, er nú að framan er
áminst.
Fyrst og fremst kemur hin dag-
leiga hækkandi' vorsól á hinni
braut sinni, sem þar af leiðandi
veitiist svo létt að útbreiða sfna
dásamlegu,, dýrlegu getela og Játa
þá (falla sem ibeiniaist niður á yfir-
boð jarðarinnar og sem þá þarf af
leiðandi eins og umhyggjusamasta
móðir vefur hlýhug sínum utan um
afkvæmi sitt frá instu tilfininingu
hjarta sfns. Þar næst sendir hin
teðlisríka náttúra boðskap sinn til
vorskýjanna um það, að láta skúr
vökva hiin|a nokkurnvaginn 'Wel-
freðnu einsitæðings ekkju. Ásamt
hér að frarnan töldu og að enduð-
ojm oröum hér um hinn dáisamiega
hJýhug og makt eða veldi nábtúru-
leðlisins hætast þar við hinir kryst-
al.sskæra náttdaggardropar, eða tár
sem mætti eins vei að orði kveða.
Þessi satm)eJnuðu náttúruöfl opna,
eða vekja upp af hinum langa
liausts og vetrarsvefni sfnum hin-1
ar óteljandi, unaðsríku og fögru
vera — bíómin — ásamt hinum
margskrúða jurtagróðri, og þá
þegar þau með fyrsta uppeldi sínu
sjá hina sterku og björtu eólar-
getea hlljótaj þau, /Vegha hinna
mjög sterku ofbirtu, að iíta niður
fyrir sig og það á augabragði, en
hvað er það þá, sem ber fyrir sjón-
ir? Það er Ihún móðir þeirra í hinu
hræðilegu, ömurlcigu nakleika krink
umstæðum símum, og þá fara þess-
ar, má víst með fullu sanni nefna
guðdómJegar verar, já, þá fara
þær — á sömiu stundu að keppast
við að klæða hana móðux sína í
hinn dásamlega fagra sumarein-
kenningsbúning hennar. Já bræð-
ur og systur. Yið skulum segja það
enda taka okkur í munn, eða þá að
minsta kosti í huga, eintak úr un-
aðsriku hugsun skáldsins, sem
ibyrjaði með þessum orðum: “Ó fög-
ur er vor fósturjörð, o. s. frv.”, og
enda þessa vísubyrjun iíka: “Yor-
ið er komið og grundirnar gróa, o.
s. frv.”.
Svo að enduðu þessu máli mínu,
óska eg ölium íslendingum, nær og
fjær, gleðitegs og farsJæls sumar.
0><

Eftirspurnin orsakar fram-
leiðsluna. Biðjið um gamalt
og nægilega staðið whisky þá
fáið þér það.
‘@1adiaN Qjb:*
WHISKY
eru vel búin til, gömul og nœgilega
stafiin whiskies.
Ef þér krefjist þeirra, þá fáið þér þau.
Lesið miðann á hverri flösku og tak-
^ ið eftir dagsetningunni á stjórnar-
innsiglinu.
Hiram Walker & Sons, Ltd.
WALKERVILLE, ONTARIO
Þeir hafa bruggað fínt Whisky siðan 1858.
MONTREAL, QUE. LONDON, ENGLAND. NEW TORK, U. S. A.
GAS OG RAFMAGN
JAFN ÓDÝRT
ÓKEYPIS INNLEIÐING Á GASI f HÚS YÐAR.
Við höfum ágætt úrval af gaseldavélum, sem við
ábyrgjumst að þér verðið ánægðir með.
Gefið auga sýningu okkar á Gas-Vatnshitunartækj-
um og öðru.
WINNIPEG ELECTRIC CO.
A FYRS 7A GÓLFI Elettric Railway Chambers.
KOL! - - KOL!
HREINASTA og BESTA TEGUND KOLA.
bæði til HEIMANOTKUNAR og fyrir STÓRHÝSI.
Allur flutningur með BIFREIÐ.
Empire Coal Co. Limited
Simi: N 6357—6358. 603 Electric Ry. Bldg.
Nýjar vöruhirgðir
Timbur, Fjalvíður af öBum
tegundum, geurettur og db-
konar aðrir itrikaðir tiglar, burðir og giuggar.
Komið og sjáiS vörur. Vér enan ætfð fúsir að sýoa,
þó ekkert sé keypt
The Empire Sash & Door Co.
L i m i t e d
HENRY AVE, EAST
WINNIPEG