Heimskringla - 05.01.1927, Blaðsíða 5

WIXNIPEGÍ, 3. JANÚAR 1927.
HEIMSKRIN GLA
5. BLAÐStÐA.
ÞJER SEM NOTIÐ
TIMBUR
KAU PIÐ A F
»re Sash and Door
COMPANY LIMITED
Birgðir: Henry Ave. East Phone: 26 356
Skrifstofa: 5. Gólfi, Bank of Hamilton
The Empi
VERÐ
GÆÐI
ÁNÆGJA.
ivenær sem sú samvinna ætti|er að leggja í rústir það starf,
ekki að verða bundin því skii- j sem eftir hann liggur frá beztu
yrði, að vér legðum bönd á sam manndómsárunum. Oss, sem
vizku vora og sannfæring. — verið höfum lærisveinar lians,
rjálslyndum mönum, eru enn þykir mikið fyrir því. En verst ,
í fer«Vn - í, I , , hafi astæöu til að fagna, sem hlut
bKU imnni áskoranir pró- ‘ þætti oss, ef hann yrði, fyrtr o-
essors Jóns Helgasonar, þegarj sjálfstæði og skort á karl
hann
láta
Slitur.
var gestur þeirra hér, að j mennsku, verkfæri í hendi
engan bilbug á sér finna þeirra manna, sem vilja þjóð-
nteð að halda uppi merki við. j kirkjuna á íslandi feiga. Það
S^ls skynsemi. Þeir heyrðu ■ er dáðleysi þeirra að þakka, en
f Aert orð fr^ honum þá um i ekki athöfnum hans, ef þeim
a . að þetta félag hefði verið ■ tekst það ekki.
nein fyrirmynd “síðan er það i Ragnar E. Kvaran.
'ar stofnað”. Þeir hlýddu á'
æðnr hjá honum og lásu rit-
gerðir um að honum virtist allt
annað. En þeim þykir allra
r uiegust sú opinberan, sem
ann heíir hlotlö að fá um það>
. heir agnúar, sem áður voru
a samvinnu við það, eru nú úr
S°SUnni”. ^að er áreiðanlegt,
að hið ev. lút. kirkjufélag mundi
^erða siðast til þess að viður-
enna Það> að það hefði lagt
ur nokkurn agnúa. Og allir
unu vera hjartanlega sam-
ala því um það, að það hafi
alV°g rétf fyrir sér í því efni.
f, n ‘Skupinn getur vafalaust
1 yrt það, fyrir hönd þjóð-
k'rkjunnar á íslandi, að hún
11rJ f.kki veita stuðning nokk
um andstöðu
kirkjufélag
hafi sýnt höfðingslijnd til styrktar
þegsu máli, meö stærri \og smærri
gjöfum, þá nuin þó tæplega þeirri
fjárhæö náð, er fyrsta námsár Björg
vins krefur. En Vestur—Islendingar'
hafa þrásinnis sýnt, aö þeim má
treysta til liðsinnis góðu málefni, og
svo mun enn reynast. Meö samhuga
átaki fjöldans, verður takmarkinu
léttilega náð, en það varðar miklu,
að það átak sé gert frekar fyr en
síðar.
Komandi dagur fyllir hugi vora
nýársóskum til vina og vandamanna.
Verum samtaka um árnaðaróskir til
Björgvins, og vefjum þær áformi um
hiklausan stuðning á námsbraut
hans. Sá tímj mun koma, að þeir
áttu að því máli.
Gleðilegt nýár!
Asgcir
Gamlárskvöld 1926.
I. Blöndahl
öllu
nnnna
við hið ev. lút. I
En hann getur
kv.* — fullyrt um þá
broðurlegu” samvinnu”, sem
væntanleg sé milli þess félags
g þjoðkirkjunnar. Það vill svo
að hann er ekki þjóðkirkj-
n' Það er t. d. afárólíklegt,
Það kirkjufélag mundi nokk_
'iru Slnni le>ta heim til íslands
lr Prestaefnum. Félaginu
Se jast ekki að ungum guð-
íræðingum frá íslandi. En hitt
er Þo enn ótrúlegra, að það |
,engl n°kkurn, þótt þess væri j
ei a , jafnvel þátt prestefnið
n)ætti eiga von á vígslu hjá
biskupi. Það mundi lesa lög
'rkjufelagsins og hafna boð-
nU' fteyndar aetti Sigurbjörn
vaidur Gísiason, sem mest
lr slírifað um okkur hérna
egm hafsins, að vera reiðu.
að'tp1 n Hann hefir lengi lang"
beir að Verða víSður- En
P r kváðu ekki vilja hann hér.
B,skupinn hefir, í tilefni af
m,'lrSPUrn herra Lúðvígs Guð-
mái ssonar> sagt sögu þess
A pi’.er hann víSði sr. Friðrik
að kSS°n' Sá saSa kann
var yfkja.allmerki,eg. En það
y irsjón að birta þýðingu
^bPsins á símskeytfnu frá
eru , ke.SÖfmiði' A ísJarnl!
skiliq narfir nienn, sem ekki
ít Ti’ nhér er
rekur n lslenzku, er ekki
ao forseti •
Þaisar hann ,
hvort r.^1 , Spurður urn,
hans n kkurt saæband sé milli
hans °8 Unítara: “We denv
ians” C?nnectlon with Unitar-
ekkerV yrSt Það Var Satt’ að 1,111
Hitt saniband væri að ræða.
dntt-A efl1* söfrmðinum aldrbi
Jott.5 , hug, að „afneita sér_
sanibandi vi« Dnitara”.
!a.r k“‘ torSnn,. ,»
athæt'r ’k'1'""" °* 011,1 hans
hue- ,n enguni úettur í
meno afneita” sambandi við
leea ',5®,“ eru þeim svo and-
kirki í ^ dÍf’ að heir ^anga í
skiótt1 fe,ag með heim’ J’afn-
sairm °g fundum þeirra ber
áh„~n °,S heir taka að rmða
anugamál sín.
Skiln
^elgas
mgur manna á Dr. Jóni
hér
yni biskupi hefir vaxið
estra af þessu máli. Heima
s andi hefir hann ekki verið
ln raðSáta í seinni tíð. Hann
Islenzku fjöllin lokkuðit margan
smalann tii brattgengni, því dýrðlegt
var um að litast frá efstu tindum.
A slíkum göngum var tíðum dreymt
um sókn og sigra, er síðar rættust þó
ekki ávalt, svo sem stórhuga æskan
vonaði. Tafir og torfærur, er ekki
urðu séðar í fyrstu, hlóðust um veg-
inn er fram i sótti; draumarnir rugl-
uðust, og sumir týndust með öllu.
Mörg æskumanns hugsjónin stevtti
á skeri ósigurs. Breiðfirzkir Kol-
kistustraumar lágu víða.og fólu á-
hugamálin í hringiðu lífsbaráttunn-
ar. En gott er þó til þess að vita,
! að ávalt bjargast nokkrir úr iðunni,
með óbugað þrek og vilja.
Saga smalans úr Vopnafirði er
orðin mörgum kunn. Hann dreymdi
fagurt í æsku. Harðsótt var mörg
lirekkan á smalaferðum hans, og
auðsóttur var ekki sá brattinn, er
andinn evgði, en óraveg tevgðist frá
smalaþúfunni í listamannssætiö. En
gangan var þó hafin. með bjartar
vonir og vöggugjöfina dýrmætu að
veganesti, að hann bar gæfu .til þess
að bjargast með hugsjón sína út yf—
ir takmörk heimahagans — út í
heiminn.
Vitur maður íslenzkur, sem dáinn
er fyrir skömmu, sagði eitt sinn, að
allir ættu sína örlagastund snemma
æfinnar. Þá yrðu úrslit um, hvort
framtíðarsporin stefndu til gæfu eða
gagnstæðrar hliðar. Þá væri mikils
um það vert, að kunna að velja eða
hafna. Eftir því verður þá ekki
annað séð, en að örlagastundfn hafi
orðið Björgvin Guðmundssyni gæfu-
rík, en þá tel eg hana hafæ staðið
yfir, er það réðist, að hann færi til
Canada. —
Margt hafa Vestur-Islendingar vel
gert, og marga eiga þeir drengskap—
armenn. En ekki hefði eg þorað að
spá því í alvöru, er eg skrifaði um
Björgvin i Voröld 1918, og aftur í
Löglærg 1920, að árið 1926 myndi
hann njóta kennsbi við eina af
fremstu hljómfræð stofnunum ver—
aldarinnar, fyrir göl’uglyndi þeirra.
En eg haföi frá fyrstu kynningu ó—
bilandi trú á hæfileikum Björgvjns.
Og.eg þóttist hafa skygnst svo inn í
skapgerð hans, að fullvrða mætti, að
engin óveruleg mótstaða hefti fram—
sókn hans.
Af tónsmiðum Björgvins fram að
þessu er mér kunnast; “Strenglejk—
ar”, “Friður á jörðu" og ýms smá—
lög, að ógleymdri “Kvöldbæninni”,
með sína ljúfsáru óma, sem farið
hefir sigurför víða um lönd í með-
ferð Eggerts Stefánssonar. “Tilkotni
þitt rikj’,#er sungið var í Winni—
peg siðastliðinn vetur, og mest mun
þykja um vert af tónsmíðum Björg—
vins til þessa, hefi eg hvorki heyrt
né séð.
Forstöðunefnd og forgöngumenn i
Björgvinsmálinu, eiga þökk skilið
allra Islendinga austan liafs og vest
an, fyrir framtakssemina, þvi það
er meira en spádómur, þó sagt sé, að
af því mun íslenzka þjóðin hljóta
mikinn hgiður í framtiðinni, og
“drottning listanna” auðgast af
gimsteinum frá hendi Björgvins.
Arið 1926 er á enda eftír stutta
stund, og um laið fyrsta fjárhagsár
Björgvinssjóðsins. En þótt margir
Silfurbrúðkaup.
Miðvikudaginn 29. desember síð—
astliðinn, höfðu þau Anna og Olafur
Pétursson, að 123 Home St., verið 25
ár í hjónabandi. I því tilefni tóku
ýmsir vinir og kunningjar þeirra
hjóna hús á þeim, og báðu þau ao
þiggja silfurgjöf í minningar— og
þakklætisskyni. Er það og tizka,
enda flestum ljúf, og ekki sízt hér,
þar sem þau hjón eru mjög samvalin
að mannkostum, og njóta vinsælda
a'llra kunningja, svo að ýkjulaust er
að segja að langt sé fram yfir með—
allag. — Dr. M. B. Ilalldórsson
stýrði “árásinn.i" og ræðuhöldun—
um. Voru margar ræður fluttar, en
Þorst. Þ. Þorsteinsson skáld flutti
kvæði það, sem hér er prentað á öðr
um stað í blaðinu. Haföi Jiann
skrautritað það sjálfur, og færði
þeim hjónunt til minningar, er hann
hafði flutt kvæðið- Þessir gestir
voru viðstaddir, að því er vér höf—
um næst komist:
Mr. og Mrs. Sigurður S. Anderson
Piney, Man.
Mr. Thorsteinn Thorsteinsson, Les
lie, Sask.
Mr. og Mrs. Jón Markússon Wpg.
Mr. og Mrs. Jóhann Markússon,
Winnipeg.
Mr. Magnús Markússon, Wpg.
Mr. og Mrs. Páll S. Dalman,
Winnipeg.
Mr. og Mrs. I’ill S. Pálsson, Wpg.
Mrs. og Dr. M. B. Halldórsson,
Mrs. og Rev. Ragnar E. Kvaran,
Winnipeg
Mr. John Hall, Winnipeg.
Mr. og Mrs. Jón Asgeirsson, Wpg.
Mr. og Mrs. Jakob F. Kristjáns—
son, Winnipeg.
Mrs. og Rev. Rögnv. Pétursson,
Winnipeg.
Mr. og Mrs. Fred. Swanson, Wpg.
Mr. og Mrs. Steindór Jakobsson.
Winnipeg. :
Mr. Jón Tómasson, Winnipeg.
Mr. og Mrs. Magnús IJeterson,
Winnipeg.
Mr. Edward Peterson.
Mr. og Mrs, Thorst. S. Borgfjörð
Winnipeg.
Mr. Björn Pétursson, Winnipeg.
Mr. Louis'P. Pétursson, Wpg.
Mr. Thorst. Borgfjörð.
Miss Margrét Dalman, Winnipeg.
Miss Alma Dalman, Winnipeg.
Mr. og Mrs. A. B. Olson, Wpg.
Mr. Sigfús Halldórs frá Höfnum,
Winnipeg.
Mr. og Mrs. Halldór Jóhannes—
son, Winnipeg.
Miss Hlaðg. Kristjánsson, Wpg.
Miss F.lín Hall, Wpg.
Mrs. og Capt. J. B. Skaptason,
Selkirk, Man.
Rev. Magnús J. Skaptason, Wpg.
Mr. Gísli Jónsson, Winnipeg.
Mr. og Mrs. Thor. Jensen, Wpg. -
Mr. og Mrs. Friðrik Kristjáns—
son, Winnipeg.
Mr. og Mrs. Þ. Þ. Þorsteinsson,
Winnipeg.
Mr. og Mrs. Björgvin S. Stefáns-
son, Winnipeg.
Mr. Björn. Stefánsson, Winnipeg.
Mr. og Mrs. Sig. Oddleifsson,
Winnipeg.
Mrs. Flora Bjarnason, Wpg.
Mrs. Anna Pálsson, Garðar, N. D.
Mr. Gunnlaugur Gíslason, Wvn—
yard, Sask.
Mr. John Tait, Winnipeg.
Mr. Einar P. Jónsson, Wpg.
Mr. og Mrs. G. F. Gíslason, Wpg.
Mr. og Mrs. W. G. Simmons,
Winnipeg.
Mr. og Mrs. Pétur Anderson,
Winnipeg.
' Mr. og Mrs. Hannes J. Líndal,
Winnipeg.
Mr. og Mrs. Sveinn Pálmason
Winnipeg.
Mr. Hjálmar Gislason, Wpg.
Mr. Samson J. Samson, Wpg.
Mr. og Mrs. Sigfús Pálsson, Wpg.
Mrs. Sigurgrímur Gíslason, Wpg.
Mr. John Farmer, Wpg.
Mr. Eric W. Farmer, Wpg.
Mr. Alvin Edwards, Wpg.
Mr. Thorvaldur Pétursson, Wpg.
Miss Margrét Pétursson, Wpg.
Miss Elsie Pétursson, Wpg.
Mr. Hannes T. Pétursson, Wpg.
Mr. Rögnv. F. Pétursson, Wpg.
Miss Rosie Pétursson, Wpg.
Þá voru og nokkrir, er þátt tóku
í samsætinu, en gátu ýmissa kring—
umstæðna vegna ekki verið þar, og
má meðal þeirra telja þessa:
Mr. og Mrs. Jón Veum, Blaine,
i Wash.
Mr. Sig. A. Anderson, Blaine,
Wash.
Mr. og Mrs. John H. Goodman,.
Elfros, Sask.
Mr. og Mrs. Narfi G. Narfason,
Foam Lake, Sask.
Mr. og Mrs. John J. Breiddal,
Foam Lake, Sask.
Mr\ og Mrs. Jón Janusson, Foam
Lake, Sask
Mr. og Mrs. Arni Jóhannsson,
Hallson, N. D.
Mr. og Mrs. Sigurður Stefánsson,
Kristnes, Sask.
Mr. og Mrs. Björn G. Thorvalds-
son Pinev, Man.
Mr. og Mrs. C. Craig, Foam Lake
Sask.
Mr. og Mrs. Con Campbell, Fergus
Fall, Minn.
Mr. og Mrs. John Hall, Garðar,
No. Dak.
Mr. og Mrs. Hannes Pétursson,
Los Angeles, Cal.
Mr. Pétur Thomson, Winnipeg.
Mrs. Gísli Jónsson, Wpg.
Mrs. Björn Pétursson, Wpg.
Mrs. Gróa Brynjólfsson, Wpg.
Mrs. Halldóra Gíslason, Wynyard.
Mr. og Mrs. Ingi Stefánsson, Wpg
\frs. John Tait, Wpg.
Mrs. Hjálmar Gislason, Wpg.
Mrs. og Dr. Olafur Björnsson,
Winnipeg.
Mr. Sigurgrímur Gíslason, Wpg.
Mr. og Mrs. Philip Pétursson,
Chicago, III.
Mr. Björn B. Olson, Gimli, Man.
Hausavíxl.
Hauslaus að vera er hentara mér,
í hausnum býr margt, sem þarflegt
er;
Heimskan á þar höfuðból
og hrokinn fornan veldisstól.
Eg ætti að fá mér annan haus,
þvi í þessum ganda er skrúfa laus.
Eg hekl þá myndu heppnast bezt
hausavíxl gerð við einhvern prest.
S'jálfslýsing.
Honum snót ei herrann gaf,
Hefir nóg að skrafa;
hann vill fótum ofan af
allra skóinn hafa.
Skilningslcysi.
Motto:
Enginn skilur ekki neitt,
enginn skilur lífið.
(J. R.)
Eftir því hafa allir breytt
og í glötun heiminn leitt.
(K. N.)
Víst er nú hæstmóðins þulur að
þylja,
þó eru fæstir, sem lært hafa að skilja.
Heimskringla skilur ei liberal ljóðirt
sem Lögberg flytur, og básúnar
þjóðin.
Lögberg skilur ei Heimskringlu
heldur.
Hatur og pólitík misskilning veldur.
Guð er í Syndinni, segir Einar.
og Sigurður skilur ei hvað hann
meinar.
Frá K. N.
Með ljóðelskum náungum lifði eg
glatt,
og lifið af reynslunni þekki.
Eg hefði nú kosið að segja þér satt,
en samvizkan leyfir það ekki.
Æfisagan í fáum dráttum.
Eitt helblátt stryk með punkta og'
prik,
á pappírinn hlykkjótt sett.
Stökk og hik og hlaup og ryk.
Og hér er sagan rétt.
----------x-----------
Fréttabréf.
Þetta var kveðið, þegar B. Þ. var
búinn að æfa basnaflokkinn í 6
vikur:
KamiS anitacf hljóS í strokkinn
Börnin hafa lært að flytja Ijóðin,
listin hefir tamið veiku hljóðin,
hljóð, sem konnt öll í belg og biðu.
Brynjólfs stranga aga rnargir kviðu.
Býsna snemma breyting kom á
drauminn,
bragfræðingur sjunginn hélt í taum—
inn.
Nú er hægt að nota allan flokkinn.
Vogar 24. des. 1926.
Þetta er ónotalegt tiðarfar! Svo
segja margir nú, og sumir kveða
miklu fastar að þvi. Enda má kall—■
ast stöðug hryðjutíð síðan í septem—
ber í sumar. Þó hefir ekki verið
mikið um stórviðri, ekki ýkjamikil
frost, og snjófall hefir oft verið
rneira unt þetta leyti árs. En það má
kalla að aldrei hafi haldist sama veð_
ur degi lengur, nema dimmviðri væri,
allan þenna tíma. Tíðarfarið íiefir
verið i mesta lagi óhagstætt. Orðugt
hefir verið um alla flutninga, þvi
brautir allar hafa fyllst jafnharðan.
Kemur það sér illa um þetta leyti,
þvi héðan er langt til járnbrautar,
en flutningaþörfin einna rnest um
þetta leyti árs.
Einn maður hefir dáið hér í byggð
inni í vetur, Andrés Gíslason, ætt_
aður úr Skagafirði. Hann. var einn
af landnámsmönnum þessarar bygð—
ar, og bjó nokkur ár á landi sínu
skammt frá Vogar pósthúsi. Fyrir
nokkrum áruni missti hann sjón, og
seldi þá bú sitt og land, en hefir sið—
an, ásamt Ikonu sinui, dvalið ,hjá
vinurn þeirra og ættingjum hér i
byggðinni. Andrés var dugnaðar—
maður og sá vel um heimilr sitt. —
Hann var stálminnugur og fróður um
margt.
Eggert bóndi Sigurgeirsson, að
Siglunesi, hefir legið síðan seint i
sumar, en er nú á batavegi. — Að
öðru leyti hefir verið litið um veik.
Nú er komið annað hljóð í strokk— indi í þessari byggð.
ínn.
Þetta var kveðið, þegar eg las
“Dægradvöl’’, æfisögu Benedikts
Gröndal. Þú mannst eftir mannlýs—
ingunum hjá Bensa gamla:
meir
Hér i sumar, þegar séra Albert
var á ferðinni hjá okkur, sagði hann
frá því, að síðastliðinn vetur hefði
verið haldin skemtisamkoma að
Lundar, og eJtthvað vantað á pró-
grammið, svo hann og Sig. Júl. J(
hannesson hefðu verið beðnir að
koma með eitthvað til þess að fylla
eyðuna', svo þeir hefðu fundið upþ
á því að kappræða, hvor væri meira
kimnisskáld Gutti eða K. N.. Þeir
vörpuðu hlutkesti, hvora hlið hvor
ætti að taka, og geistlega hliðin varð
með G. J. G. Þegar eg frétti þetta,
sendi eg Gutta þessar visur:
Prestur einn með snoðið snjáld
snarpa ræðu flutti,
tmi hvor sé meiri kímnisskáld
K. N. eía Gutti.
Stundum tek eg lifið létt,
leik mér við að rima;
en þegar eg heyrði þessa frétt,
þá fór eg að kima.
Eg gat þess að eg hefði heldur
viljað að þeir hefðu sett einhvern
annan á móti Gutta, þá hefði eg
kveðið eitthvað likt þessu:
Prestur einn með snoturt snjáld
snjalla ræðu flutti,
um hvor sé meira skamma skáld,
skrattinn eða Gutti.
Þetta er úr endurminningum frá
siðustu ferð minni til Winnipeg:
Torg'ið nýja vandað var,
Viktoría situr þar;
á hana gónir glottandi
gamli Jón frá Islandi.
Frægstur snjallra Forsetinn,
fríðust allra drottningin,
hjúpuð bara í híalin,
horfa þar á börnin sin.
öllum dónum öðrum
úti á Fróni kváðu;
bannsett flónin báðir tveir,
Bjarni og Jónas hétu þeir.
Uitga skáldiff.
Honuni margir hæla,
eg held það sé nú von;
hann er að hiksta og væla,
hann er að reyna að stæla
hann M........ M...........
Miss Þórstina Jackson bað mig
láta sig fá æfisögu mína frá fyrstu
árunum hér i landi. Eg sagði henm
eins og satt var, að það væri ógern—
ingur, hún tæki upp alt rúm í bók—
inni og hrykki ekki til, og fleiri voru
ástæðurnar, þó þessi væri fullnægj—
andi. Þessi erindi voru í svarinu:
Þú ert nú að baka þér ábyrgð og
raun,
um óþakklát guðsbörn að rita.
Hvar ætlarðu að taka þin erfiðis—
laun?
er allt stm mig langar að vita.
Fiskveiðar ganga hér fremur tregt
í vetur; annars er það mjög mis-
jafnt, eins og oft vill verða. Fiskur
gekk óviða á grunnmið i haust, og
varð þvi að leita hans langt úti á
vatni. En það er örðugt í þessari
tíð, og heppnast misjafnlega. Verð
á fiski var allgott í byrjun, lOc pund—
iö í ófrosnum nálfiski og hvítfiski,
en 8c i frosnum, og tilsvarandi á
ódýrari tegundum fiskjar. En svo
hefir verðið farið lækkandi, og nú
sem stendur er engin sala fyrir fisk.
Kaupmenn taka að visu frosinn fisk,
en verðlausan, og una fiskimenn þvi
illa, sem von er. Það litur því ekki
út fyrir að rnenn græði íiiikið á
fiskveiðum í vetur.
Félagslíf er hér fremur dauft t
vetur. Menn hafa ekki tima til að'
sinna slíku fyrir fiskveiðum. Allir
eru úti á vatninu, sem vinnufærir
eru, nema þeir sem bundnir eru við
gripahirðingu. Samkomur eða funda
höld engin meðal karlmanna. Kven—
fólkið er þar langt á undan okkur.
Hér eru kvenfélög tvö í byggðinni,
á sönui stöðvum. Annað er skipað
giftum konum, en annað ungum
stúlkum. Bæði þessi félög starfa með
ahuga og hafa þegar unnið mikið
gagn.
G. J.
\ i
The National Life
Ássurance Company
of Canada
ASalskrifstofa: — TORONTO
THE NATIONAL LIFE, sem hefir eignir, er nema
yfir $7,000,000.00, og ábyrgðir í gildi yfir $42.500.000.-
00, er félag sem óhætt er að treysta. Það er sterkt,
canadiskt franifaxafélag. Fjárhagur þese er óhagg-
andi.
Select Risks, frá 15 til 45 ára aldrus, tekin í ábyrgð
$3000.00 eða lægra án læknisskoðunar.
Skrifið eftir upplýsingum til
P. K. Bjarnason
Distr. Agent
408 Confederation Life Bldg.
WINNIPEG
I
I
|
♦
'í
I
♦
V
♦