Heimskringla - 19.01.1927, Síða 5

WINNIPEG, 19. JANUAR 1927
HEIMSKRIN GLA
5. BLAÐSÍÐA
ÞJER SEM NOTIÐ
TIMBUR
KAU PIÐ A F
The Empire Sash and Door
COMPANY LIMITED
Birgijjr: Henry Ave. East Phone: 26 356
Skrifstofa: 5. Gólfi, Bank of Hamilton
VERÐ GÆÐI ÁNÆGJA.
þess að geta skapað með okk-
ur tilraunastöð frjórra lífs. Og
hrútamenning Abrahams og af-
konienda hans hefir, til skamms
tíma að minnsta kosti, ekki náð
að drefja beztu vermireiti -okk-
ar, þótt girómað hafi hún liug-
arfar fleiri en skyldi. En við
höfum enn ekki borið gæfu til
annars en að tvístíga í
tioðningum Norðurálfuþjóð-
anna, þótt við, hamingjunni sé
iof, höfum sloppið við fúamýrar
sióð keisaraveldisins rússneska.
Rússland er nú sem stendur, i
tilraunastöð mannfélagsins. —
ejr eru vísindamaðurinnn, sem
rytur af sér ok hjátrúar og
konungsbölvunar. til þess að
ur í Bandaríkjunum í næstu
viku. Yður, og Coolidge. Og
máske við heilsum þá svolítki
upp á vinkonu yðar, Maríu
Rúmeníudrottningu um leið, ef
kóngablóðið í æðum okkar
sprengir þá ekki utan af sér
hismið á biðinni, af óþreyju eftir
að fá að slá í námunda við
fjár- j skyldleikann.
Verið þér sæll á meðan.
Yðar einlægur,
S. H. f. H.
aö mér finnast þeir merkilegir fyrir
mangra hluta sakir. Fyrst og fremst
bera þeir me'ö sér aö höf hefir lagt
mikla stund á aö kynna sér efni þaö,
sem þeir fjalla um; og einnig þaö,
hvílika glöggskyggni hann hefir haft
á þeim málunl.
En þó finnast mér þeir merkileg—
astir vegna aöstæöna höfundar í
lifinu; aö hann skyldi, þrátt fyrir
erfiöar kringumstæöur, geta aflaö
17) Þorrabylurinn í Odda, eöa saga á ári hverju til Englands og Noröur-
Oddastaöar 1780—1810.
18) Séra Þorvatdur Böövarsson.
19) Jón Guðmundsson ritstjóri og
alþingismaður.
20) Agrip af sögu Viðevjar.
21) Bessastaðir.
sem fariö
hafi í aðrar heimsálfur en Vestur—
helm, sízt til þess að dveljast þar
langvistum.
Hingað er nú fyrir skömmu kom—
Þetta á ekki að veröa neinn rit— inn Björgúlfur læknir Ölafsson, sem
dómur, því til þess er eg ekkf fær, 1 veriö hefir í “austurvegi” síöan. ár—
cmua.. ^iu,8u.1Mi^vu,, aö setjast i ritdómarastól, heldur eiga ið 1913, og hefir Visir hitt hann að
sér þeirrar þekkingar á sögu Islands, j linur þessar að benda þeim á bókina, máli og spurt hann um störf hans þar
landa á fiskiskipum og farþegaskip—
um landsins. Hins vegar eru þeir
Islendingar ekki margi
ur Eatínuskólanum. Hann dáðist
mjög að söng Péturs og sagði, að
hann væri nú viðurkenndur í röð
fremstu söngvara á Þýzkalandi.
Vísir spurði B. Ö. að lokiun, hvort
hann væri alkominn heim, og hvort
hann ætlaði að stunda hér lækningar.
Jtlahn svaraði því játandi og kvaðst
hafa i hyggju að fara að stunda
lækningar upp úr áramótun.um.
(VísirA
leita
Fyrirlestur.
A mánudaginn 10. janúar, að
sannleikans á sínum eigin I kvöldi, flutti Capt. J. B. Skaptason í
^egum; fyrirlitinn og fjáður í
^..af óvitandi múgnum, sem
t' °hum líkittdum grætur gleði
arum á morgun, yfir fórnfýsi
bans og djörfung.
Kæri súra Halldór! E|
k°nimúnisti, af þeirri
foldu ástæðu
Eg er
ein-
, að eg er ekki
U ær®ur um að það sé eini
°a bezti vegurinn til sáluhjálpl
West Selkirk, fyrirlestur hér í Win—
nipeg, í herbergi einu í háskólabygg—
ingu Winnipegborgar. Fyrirlestur—
inn byrjaði að kvöldi dags kl. rúm—
lega 8. Var salurinn fullur
af fólki og ræddi Mr. Skaptason um
fiskiveiðar í Manitobafytki.
Fyrirlesarinn hafði kort eitt af
Canada, sem hékk þar á veggnum,
til að skýra fyrir mönnum, hvar hina
j,r , eg fyrirverð mig ekki, og þessa fisktegund væri að finna.
rir að játa, að eg dáist að því Blöð hafði hann engin, nema ef það
verki
hefir
viti að
sem rússneska þjóðin I hafa verið smápunktar, sér til stuðn—
nu með höndum^ þótt eg ings, en talaöi upp úr sér og fórst
Fyrirlesturinn var
allur fluttur á enskri tungu. Fnda
vat allur þorri áheyrenda enskur,
þeim hafi oft skjátlast.; það fyrirtaks* vel.
■ f ,®k Það til greina að til fyr-
að?^ na landsins er svo langt.
... °vel langskyggnustu menn nema 4 eöa 3 menn, aö því er und
a eigi nema að bakkarnir er
til
htm ÞykjaSt eysja( séu tómar
ekk'n^ar ÞeSS veSna finn eg
nfæ! ^tæðU tjl þess að for-
h~r a ussum> hiðja þeim böl-
íæUa* eða nota blað mitt
P s að bera út ui
eS, .ar kynía- og’lygisögur^ enda
þeir vnitÞæIUSt kUUUa að sjá að
ýmislp a vaðinu, eða að
þe!m færi í handaskolum hjá
súMea«f!nnSt að Staða yðar sé
með m-Þer ættUÖ ekki að líta
RússanmnÍ Samuð a tilraunir
a)ia . en eS- Komist þeir
að haf ’ þeim heiðurinn af
viðium ySt mannkynið úr
,y,ir ,,vi ó<ii-
tíma Þa fer svo á stuttum
ur fl.a,það Verður enSinn grát-
stórhnrr 1 sHuggahverfum
S°lgam,a- »o'.1»velkis
gnístra mannssálariniiar, né
í Wales* anna ! kolahelvítunum
Kova són+a Þýzkalandl, eða á
þeirra u tla'. °® Þótt tilraun
hálfu , ep?nist ekki iiema að
kikni ,Cyti> 1>ott leiðtogarnir
inn-1 baUUðri lelð undir byrð-
þakkliaf • erU l5eir samt verðir
undisbi')S Þeir ilafa Þá unnið
héidul UgSStarfið> meðan við
þegar 1 að °kkur höndum og
ným V‘ð hefjuin starflð að
meg’ eifUm vlð ólíkt hægara
ryðjend aSfæra 1>að’ sem brant
ryöjeudum niistókst. Þá get-
1 guðs friði öruggir skor
irritaður vissi frekast. •
Mr. Skaptason gat þess, hvar hverja
og eina fisktegund væri að finna í
ám og vÖtnum, alla leið frá hryggj -
um Klettafjallgaröanna, um slétturn—
ar og vötn, sem eru hér i fylkjum
u^ um þá óstað- [ þessum, og stórvötnunum í Banda—
rikjunum og austur í Quebecfylki.
Lýsti hann hverri tegund fiskjar,
vanalegri stærö fiskjarins eða þyngd,
er hann veiddist, og söluverði og
sölustað. Tindi hann upp hvert vatn
seni vér höfum heyrt getið um á
slóðum þessum, og saljtii hvaða teg—
und fiskjar væri í því. Hann skýröi
fyrir niönnum, hvar þeir skyldu mark
aðar leita fyrir hverja fisktegund,
og hann skýrði hvar hina og þessa
fisktegund væri að finna, alla leið\
frá landamæralínun.ni að sttnnan og
norður f íshaf. En fólkið hlustaði
og vildi ekki orð missa. Loks var
vermi- komið að tíma þeim, er fyrirlestur—
inn var ákveðinn fyrir .— nokkrar
um við
ið upp
sem þessir fyrirlestrar bera ótviræð-
an vott tun.
En til þess að finna þessu nokkurn
stað, skitlu hér tilfærðir aðaldrætt—
irnir úr æfiferli höf., eins og honiim
er lýst í forntála hókarinnar, skrif—
uðtim af aðalútgefanda, Boga Olafs -
syni i Reykjavik; ett annars er hókin
gefin út nokkrum vinum höfundar—
ins, honum til hagnaðar. Eftir for—
niálanum verður æfin i fáutn línum
pessi:
Þorvaldur Guðnnmdsson fæddist i
Marteinstungu í Holtahreppi hinttm
forna í Rangárvallasýsltt, 15. jv’di ár—
ið 1868. Foreldrar hans höfðu ver-
ið vel efnum húin í fyrstu, en
"'harða vorið” 1882, mistu þau nær
allan sinn búpening, og réttu aldrei
við aftur.
I>orvaldur ólst ttpp hjá foreldrum
sinttni, og þótti snentma óvenjulega
bókhneigður, og las alt, setu hann
náði til; og hann langaði mjög til
að læra eitthvað á þeim árutn, ett
þess var ekki kostur sökurn fátækt—
ar, og var hanjv fermdur svo snemma
sent verða mátti, svo hann gæti kom—
ist til sjávar og létt ttndir búskapn—
um, þvi alls þurfti við. Honum var
því ekki kennt annað en lestur og kver
og lítið eitt að draga til stafs. —
En þótt skólamertntunin væri þannig
af skornum skamti, reyndi Þorvaldur
að bæta sér það upp á annan hátt.
Hann var sér mjög.úti ttnt bækur til
lesturs, og þegar hann eltist, keypti
hayin sjálfur mikið af bólkum, og
lan.gt utn efní fram, enda átti hann,
þegar hann flutti að austan, , fulla
gríðarstóra kisfu, og þóttu það —
eins og var — eins ’dænti austur þar
um þær mttndir.
Þorvaldur fluttist til Reykjavikur
1899, og gerðist afgreiðsluntaður hjá
Sig. Kristjánssyni bóksala, og dvald—
ist hjá honurn, þar til hann misti
heilsuna, árið 1918, en það varð nteð
þeint hætti, að hann varð máttlaus.
og hefir verið með öllu ófær til vinnu
siðan, og lengst af naumast rólfær.
I Reykjavík tók hann fyrst fyrir
alvöru aö safna bóktun: eyddi i það
hverjttm eyri, er honunt áskotnaðist,
og það svo vendilega, að kallast mátti
að aldrei væri hann sæmilega hald—
inn að klæðum; en hverja bók sent
hann eignaðist, las hann vandlega og
lærði að meira eða minna leyti, en
einkurn las hann sögu og guðfræði.
— Hantt ejgnaðist að lokum 1400
hindi. allt islenzkt, að lieita mátti. —
Ett er hann veiktist, varð hann að
selja safn sitt.
sem yndi hafa af islenzkri sögu og
sögusögnum, og eg veit að þeir eru
ntargir hér t VesturheimÍ.
En þó get eg ekki að því gert, aö ^
eg er ekki sammála höf. unt allt, sem j hann til
hann heldur fram, og mér finnst um
of kenna litar af hans eigin skoðun—
um á ýmsum málum. Og mér virðist
eystra og síðustu utanför hans.
Hann réöst herlæknir hjá hollenzku
stjórninni 1913 og fór það suniar aust
ttr til Java. Hálfu ári síðar fór
Borneo, æn er liðin vortt 3
ár, sent hann var ráðinn í fyrstu, þá
var hann þó en.n hálft ár i þjónustu
hollenzku stjórnarinnar. Að þeim
finna hliðstæð á öðrum síðttnt sög
unnar.
Til dæmis um- fyrsta iyrirlesturinn.
ttni Ingintund gantla. Fvrst og
fremst finnst mér fyrirlesturinn of
stuttur um svo ágætann ntann, aðeins
10 blaðsíðttr. En aftur virðist höf.
vilja halda fram, að hans dærni sé
hið göfugasta í fornaldarsögu íslands,
það að vilja hlifa banamanni sínum.
Að vísu er það frábærlegt: en þó held
eg að við höfum fleiri slík. Mér
finnst að þegar Hallur af Siðu vildi
láta ástson sinn liggja óhíettan, ef
það mætti heldur stilla til friðar, —
vera eins gott dæmi, — þvi að á þeim
dögum var það þrekraun. Eða þeg—
ar Þorgeir Ljósvetningagoði varð að
segja ttpp lög á Alþingi árið 1000,
fyrir bæði heiðna menn og kristna —
en hann var heiðinn. — og sagöi'upp
lög þau sent okkur eru kunit af sög—
untji. — Mér finnst þurfa meira vit
og rneiri drengskap til að gera það,
sent hann. gerði þá, heldur en þegar
Ingimttndur vildi sleppa banantanni
sínunt.
Og tnér virðist höf. t;étta sig heldttr
langt, þegar hann, til þess að fegra
hetjtt sína, Hallgerði langbrók,, vill
gera þá aö óhróðursmönnum, Njál
gantla á Btrgþórshvoli og Rút á
Rútsstööum, bróuðr Höskuldar föð—
ur Hallgerðar. Við þurfum ekki
annað en' líta á sögu Njáls, til þess
að efast unt þessa niðurstöðu. Og
eins um Rút; þó að hann i Noregf
væri i vinfengi við Gunnhildi kónga—
ntóður, þá rýrir það ekki drengskap
hans/— Og satt að segja hefði höf.
ekki átt að leggja það ntikið í söiurn
ar. niáli sínti til stuðnlngs, að reyna
að gera þessa tvo ntenn að misendis—
mönnum. En hins vegar viðurkenni
eg það, að Hallgerður hefir orðið
fyrir of hörðum dómunt.
Þá er það unt Kjartan
blórtri1 °S Sætt °kkur a av°xtum
rúSsneK^1111^’ S6m vokvuðn
htw ka mold undan svipu-
n°ggum zarsins.
ÖUum jafUVel þott svo færi móti
hepnnrfleÍkUm’ að allt mis'
ueppnaðist hrvndi
lliyldi, bá í nrynd lllður’ °S
eg san t . 1 ustunum, þá sæi
að æPa að* 1 astæðu t*1 Þess
elska hugsión!kUm þeÍ1>ra' Eg
fvrir hnoro’1 mr 0g ber lotningu
:rz?s t
merÞi t , 1 30 talla undir
« umit"þelm'rafr °*
yður danði Þ a USt
Naznr.r? meistarans frá
ir það h'tt°ukuS oveglegri fTr-
nm' f’ þ0tt hvorki yðnr né oðr-
ist ærisveinum hans 'hþfi tek-
‘ a oma nokkurri kenningu
ans f úanikvæmd’
Eg yfirgef þá Rússjand
lnni’ og hýst við að hitta yð-
niínútur eftir — og lati/k þá Skapta-
son ræðtt sinni, en batið þeint að 1 Þorvaldur tok töluverðan þátt i
spyrja ttm eitt eðttr annað fiskimál—, félagslifi í Reykjavik, og var hann
tuii iviðvíkjandi. e/ inni voru, og (oft beðinn að skemta a ftindum þar
kvaðst nittndi svara, ef einhver vildi með fyrirlestrum eða frásögnum úr
vita eitthvað meira urn ntál þessi.
Urðu þá strax til nokkrir, er komti
frant með spttrningar, en Skaptason
svaraði einum á eftir öðrunt, og koni
þá við og við bros á margan, er Sk.
svaraði, og við og við heyrðust hlátr
ar. En Skaptason var einlægt ró—
legttr og sást honum varla bros á
munni. Mennirn.ir sem spttrðu, vortt
helzt ‘‘anglers”, ntenn sem veiða nteð
önglunt sér til skemtunar; einar 20—
25 mínútur gengu i þetta. Að því
hiin.it fórum við heim, vel ánægðir
með kvöldstund þessa.
Eg hefði miklu heldttr kosið að
sjá fyrirlestúHnn prentaðan, hvert
einasta orð, en rissa upp þessa lýs—
ingtt af ihonum. En þess mttn tæp-
lega kostttr.
Wjnnipeg 12. jan. 1927
M. í. Sk.
hanu sumstaðar seilast helzt til langt ^ tíma liðnunt lék honunt hugttr á að
eftir stoðum undir niðurstöður sínar, , verða læknir hjá einhverjtt hintta
og reyna að gera dæntin einstök; en stóru verzlunarfélaga þar eystra. og
það vita allir, sem eitthvað þekkja j árið 1917 bauðst honum læknisstarf
til sögtt Islands, að fá ertt þau at- ’ í Samboe, sem er eyja utan við borg
vik hennar svo göfug, að ekki rnegi i ína Singapore á Malakkaskaganum.
Þar er aðsetursstaður hins geysistór.t
samsteypufélags “Royal Dutch Pet—
roleutii Company", og var Björgúlfur
ráðinn læknir bjá einu félagi í þeirri
samsteypu. Starf hans var erfitt og
úmfangsmikið, með því að hann var
hæði sóttvarnarlæknir og spítalalækn
ir,- en þar er timferð afarmikil, svo
að-hann þurfti að jafnaði að hafa
eftirlit með 40 skipum á dag, bæði
stórum og smáum. I sjúkrahúsinu
gátu verið 100 sjúklingar, en. voru
ekki að jafnaði nema 40 til 50, og
hafði hann tvo lækna sér til aðstoð—
ar, annan vi|5 skipin, en hinn. í sjúkra
húsinu.
Ekki telur læknirinn hættulegra að
vera þar en annarsstaðar, ef ntenn
gæti nauðsynlegrar varúðar, þó að
loftslag og hiti sé aiSkomumönnum
hvimleitt að ýmsu leyti. En heil—
brigðismálum er nú kontið þar í svo
gott horf, að ekki þarf að óttast sum
ar þær sóttir, sem áður vofðu yfir
mönnunt. Þó kvaðst læknirinn. hvorki
hvetja menn né letja til þess að leita
sér þar atvinnu, því að slíkt yrði
ntaður að ráða við sjálfan sig.
Nokkura Islendinga hafði B. O.
hitt þar eystra, og nefndi hann frú
Laufey Ohermann, sem nú er í
Stnnatra, Sigfús Hjalldórsson frá
Höfnum (nú ritstjóra Heimskringlu),
tvo unga ntenn. héðan úr bænum,
Aðils og Forberg, sent voru á sikip—
inu Köbenhavn frá Austur—Astufélag
inu, og Þórarinn Kristjánsson frá
Patreksfirði, sem farið hafði tmgur
og allslaus héðan að heiman, en var
fyrsti vélstjóri á 10 þús smálesta
oliuskipi, þegar læknirinn hitti hann
þar eystra.
Biörgúlítir læknir kont hingað heirn
i vor ásamt frú sinni og tveim börn—
unt, en fór utan. aftur eftir nokkurra
vikna dvöl og kom ekki hingað fyrr
en seint í fyrra mánuði. I þessari
0!í siðustu för sinni kotn hann til Kaup—
mannahafnar, Stokkhóhns, Oslóar,
Lundúna, Parísar, Berlinar og enn
fleiri borga. I Berlin dvaldjst hann
mánaðartima og gekk þar á spítala. I
LAND TIL SÖLU.
Norðaustur fjórði partur, Sec. 22,
Township 19, Range 5, fjórar • ntilttr
frá Lundar, Man., og eina milu frá
skóla. . I.andið er allt umgirt, um 60
ekrur nteð netjavir. Fintnt herhergj t
bjálkahús, viðarfjós, 20x68, stein—
steypugólf; korngeyntir, 2x16; hænsa
hús, 10x16; góðttr brunnur; 17 ekr—
ttr brotnar. Verð afar lágt. Finn—
ið Guðna Stefánsson, Box 100.
Lundar, Man.
Nokkrir fyrirlestrar.
Eg hefi nýlega blaðað i gegnunt
þessa fyrirlestra og langar ntig til að
vekja athygli manna á þeint. Höf-
ttndtirinn er I’orváldur Guðniiindssoti
er vann uni skeið i bókaverzhtn Sig-
ttrðar Kristjánssonar í Reykjavík.
En fyrir því langar mig til að
vekja athygli á þessunt fyVirlestrum,
sögtt lslands, því að menn visstt að
haiin var allra alþýðuntanna fróðast -
ttr í þeim efntim. Og frá þessuni
fyrirlestruni er bókin runnin, sent hér
er ttm að ræða.
Alls eru fyrirlestrarnir 21 að tölu,
og allir, eins og gefiö hefir verið i
skyn, kaflar úr siigtt Islands frá
eldri og yngri tímum. — Mönnunt til
frekari upplýsingar, vil eg setja hér
skrá yfir þá :
1. Ingimundur gantli.
2. Hallgeröttr Höskuldsdóttir lang—
hrók.
3) Kjartan, Bolli og Guðrún.
4) Kristnar nierkiskonttr í fornöid
— Unnttr djúpúðga og Asdís móð-
ir Grettis.
.si Heitstrengingar ungra nvanna i
fornöld.
6) Drykkjuskapttr Islendinga á
fyrri öldum.
7) Kvonhænir, festar og brúðkaup
á landi hér fyr og síðar.
8) Lárentius biskup.
9) Jón Signtundsson lögntaður.
10' Pétur Einarsson (Gleraugna—
Pétur).
II) Jón biskup Arason.
Ari Jónsson lögmaöttr.
Arngríniur lærði Vidalín.
Tvö atriði ur sögu Kópavogs.
Hallgrímur Pétursson. .
Brynjólfur Sveinsson biskup
lolla
Guðrúnu; eg get ekki verið höf. sant
mála í því efni. En til þess að lengja
ekki frekar þetta mál. sleppi eg þvi
að fara frekar út í þá sálma; heldttr
læt þeint það eftir, sent kynnu að
lesa þessa bók, að dæma þar ttm sjálf
ir.
Eg vildi ráða mönnum til að lesa
þessa fyrirlestra og íhuga þá vel. því
þeir eru áreiðanlega þess verðir.
Frágangur bókarinnar er góðttr,
að öðru leyti en þvi, að nokkrar
nteinlegar prentvillur eru i henni. en
þær eru leiðréttar aftan við bókina,
og er hezt fyrir þá sent kaupa hana,
að leiðrétta þær áður en þeir lesa.
Bók þessi fæst i bókaverzltin Páls
S. Pálssonar, 715 Banning St., og
kostar $4,75. Það getur ekiki kallast
hátt verð eftir núverandi íslenzku
hókaveröi, því að hún er 477 hls. i
frentur stóru átta blaða broti.
T. T.
Berlín hitti hann Jóhannes Jósefssott
sem þar var að sýna iþróttir síanr.
Horfði hann á þær og fannst mjög
til um afl og snarræði Jóhannesar,
enda klöppuðu áhorfendur honunt lof
í lófa.
í Bremen liitti hann Pétur Jónsson
h j á honurn
operusongvara, og var
viku. Eru þeir gantlir
sikólabræöttr
NOTID
VETURINN TIL
Fercfalaga
á
Kyrrahafs-
ströndinni
um—VANCOUVER
VICTORIA
*
"HINN SIGRÆNA LEIKVOIJ.
CANADA’’
*
Ágœtis bílvegir —
Golf og aðrar
útiskemtanir.
LÁG
EXCURSI0N
FARGJÖLD
Farmiðar til sölu:
11., 12., 18., 20., 25. Jan.
1. og 8. Febr.
Gilda til heimferðar:
15 april 1927.
¥
TVÆR LESTIR
DAGLEGA.
Leyfiíi lnrbrófa
Mnlauuin að' Nkýra
ytinr frekar frft
l»essari
Attielis VetrarferS
12)
13)
14)
15)
16)
Víðförull læknir.
Það hefir jafnan verið löngun Is—
lendinga að fara víöa, þó að geta 'til t
frantkvæntda hafi oft vertð lítil eða
nálega engin. 1 forn<)ld þótti þao
gott til afspurnar ,að ltafa leitað sér
fjár og franta í öðrutn löndunt, og
þeir, sem muna til sín fyrir 30 ár-
unt eða svo, minnast þess eflaust, að
það þótti nokkttr frarni að vera
“sigldur". Nú þykir slikt ekki til—
tökumál, því að bæði er, að margir
Islendingar hafa horfið heim frá
Vesturheimi, og nú fer fjöldi manns
KYRRAHAFSSTRÖNDINNJ
Vnneonvep
Vlctoria
LÁG
FARGJÖLD
NÚ f GILDI
Spyrjið
FnrhrcfaKalann
Canntllnn Xationnl
NÝTUR SLÉTTUGESTURINN
LITSKRtÐS!
LEIKJA! LIFS!
IjlIvT 1-OPTSl.AG ARIB 1 KRIJÍG
TTISKEMTANIR PA'RIR ALLA
FERÐIN ÞANGAÐ ER SKEMTI-
LEG, ÞEGAR FARIÐ ER MEÐ
flANADIAN MAIiOMt
fHVAL l.HIHX A LANDI EÐA SJð.
S'Í.VNZ A LEIÐUÍM
FERBIST UAI VANCOLVER TIU
WASHINGTON, OREGON, CALIFORNIA