Heimskringla - 13.04.1927, Blaðsíða 5

Þ J E R SE M NOTIÐ
TIMBUR
KAUPIÐ A F
The Empire Sash and Door
COMPANY LIMITED
Birgðir: Henry Ave. East Phone: 26 356
Skrifstofa: 5. Gólfi, Bank of Hamilton
VERÐ GÆÐI ÁNÆGJA.
Huldukona vikli ekki láta hana for-
vitnast neitt um híbýli sín, eftir þeitn
samræðum, sem Sigurmunda átti við
'hana í draumum sínum, en þessi ná-
grannakona hennar vildi gera henni
grev'Sa. Eitt vor var heylítiö' í
Helgárseli, og hagar komu ekki upp
fyr en um 8—9 vikur af surnri. Þá
bauðst huldukonarí til að sjá um, að
engin kind færist af slysum. En þar
eru hættur imiklar ,fyrir sauðfé á
vorum. Enga kind misstu þau þetta
vor unga né gamla. Börn Sigur-
mundu sáu einu sinni þetta yor börn,
sem þau héldu vera systkini sin, sitja
hjá lambánum. Hvorki voru það
þau börn né gátu verið það, né heldur
nein önnur mennsk börn. Svo var
litið á, sem þeta væru börn huldu-
konunnar, og að þau væru að gæta
ánna. Huldukonan sagðist vera fá-
tæk, en hafa nóg fyrir sig.
#
Dýrasinpir.
Eg spurði hana, hvort hún hefði
séð svipi eftir skepnur.
Hún sagði svo vera. Nokkrum
sinnum hefði hún séð svipi eftir
skepnur, sem hún hafði sjálf átt, þar
á meðal nýlega dauðar kyr standa á
básunum, stundum nokkurar vikur
eftir að þeim hafði verið slátrað. —
Lika hafði hún séð svipi eftir hesta,
einkum eftir hryssu, sem drepin hafði
verið frá folaldi. Augnabliki áður
en hryssan féll, hneggjaði hún, að
því er menn hugðu, til þess að kalla
á folaldið. Svipinn eftir þessa hryssu
sá konan lengi með folaldinu, jafn-
vel eftir að það var orðið fullorðið
hross. Ennfremur hafði hún séð
svipi eftir tvær kindur, sem höfðu
verið heimagangar og mjög elskar að
henni. Mér skildist svo, sem hún
hefði ekki séö svipi eftir aðrar sauð-
kindur.
Sz’ipir framliðinna manna.
Loks spurði eg hana, hvort hún
hefði ekki séð aðra svipi framliðinna
manna en þá, setn henni virtust vera
fylgjur.
Hún játaði því. Og sama væri að
segja um þá og fylgjusvipina, að
þeir væru misjafnlega ánægjulegir.
Ekki hefir hún heldur komist í neitt
nánara samband við þá, enda hefir
hún aldrei gert neinar tilraunir og
aldrei verið á sálrænum tilraunafundi.
Hún hefir orðið þess vör, að þessir
svipir hafa eitthvað viljað segja, en
hefir ekki getað gert sér þess grein
hvað það hefir verið.
Við guðsþjónustur sér hún mikinn
fjölda af framliðnum verum. æfin-
lega þegar messað er.. En við sér-
staklega hátíðlegar guðsþjónustur,
svo sem fermingar og altarisgöngur,
sér hún jafnan fagrar og yndislegar
verur, sem henni finnast standa á
æðra stigi en venjulegir framliðnir
nienn.
síðasta þingi þess. Stjórn félagsins,
bæði núverandi og fráfarandi, þing-
nefndin, sem fjallaði um kæruskjal
hr. B. Péturssonar, einstakir menn úr
Stjórnarnefndunum, og að lokum þing
ið sjálft, hefir allt sætt miklum á-
mælum. Það er bersýnilegt, að allir
hlutaðeigendur geta ekki haldið uppi
svörum í blöðunum, ef ekki á að halda
uppi umræðum um þetta mál, það
Kristjánsson að greiða. Ög eg skal
taka það fram, að eg held að það hafi I
verið algerður óþarfi hjá ristjóra
Heimskringlu að verá að gefa sr. Al-
bert Kristjánssyni neitt vottorð um1
sannleiksást og hræsnisleysi. Hann
hefir aldrei verið borinn neinum sök-
um um hið gagnstæða.
En þá er rothöggið sjálft. Það er
lika vottorð, og greinarhöfundurinn
vottar þrennt. I fyrsta lagi, að rit-1
stjóri Heimskringlu hafi sagt rétt frá
atburðum á þinginu, í öðru lagi, að
afskifti þessa sama manns af málinu
séu bvggð á einlægri velvild til Þjóð-
ræknisfélagsins og löngun til þess að
efla hag þess, og i þriðja lagi, að
stjórnarnefnd félagsins hafi ekki
skýrt rétt frá innilhaldi þingskjals, j
er vitnað er í. ,
Fyrsta atriðið minnir dálitið á rif-1
rildi kerlinganna: “Klipt var það ”
“skorið var það”. Vottorðið hefði
verið áhrifameira, ef einhversstaðar;
Vetur úr hverri sál.
sem.eftir er ársins. En jafnvel þótt
,eg geri ráð fyrir, að lesendur blaðsins ! hefði verið drepið niður fingri og
séu þegar orðnir þreyttir á þessu á, hvar vér hefðum sagt rangt
stagli, þá verð eg að biðja blaðið fvr- frá. Hver er sjálfum sér næstur, og
ir þessar línur. En eg get þess þegar, verður mér fyrst til þess hugsað, er
að þær eru ekki ritaðar fyrir hönd! snertir persónulega, en ber á
Heyrið þið ekki vorsins vinda ' vekjandi hljómþýtt máJ? Þeir vilja máske þýða — blása þjáning úr hverri sál. Því skal ei sólbjört sameind vefa sannleik í bræðramál? Því skal ei vorsins vermir hrekja vetur úr hverri sál?
Heyrið þið ekki hafsins öldur hjala við sjávarströnd? Sjáið þið ekki sólarylinn seyða öll klakabönd? Því skal æ standa styggð og þræta, . stefnulaust þras og tál? Því skal ei heimild glaða gefa guði í hverri sál?
Heyrið þið fagurt fuglakvakið, fagnandi þyt og hljóm? Sjáið þið ekki lindir lauga lifnandi jarðarblóm? Því skal ei mætan manndóm heiðra, meinvillum kasta á bál? Því skal ei vorsins vindur þýða vetur úr hverri sál?
Finnið þið ei úr læðing leysta lifandi von og þrá? Sjáið ei vornótt, tunglskins tæra titrandi geislabrá? Verndaðu, maður, vilja hreinan, vitið og hyggjumál. Þú hefir sjálfur — enginn annar — ábyrgð á þinni sál. YNDÓ.
stjórnarnefndar félagsins, heldur fyr-
ir mina hönd eingöngu.
Eins og menn muna, þá var upp-
haf þessarar deilu i blaði þessu þaö, að
ritstjórinn réðist á þingið og forset-
ana, fyrir meðferð á kæruskjalsmáli
B. Péturssonar. Stjórnarnefndin svar
aði þeirri árás með þyí að skýra
fyrir almenningi, hvað gerst hefði í
rnálinu á þinginu. Nú er ráðist aftur
á nefndina í síðasta tölublaði, fyrir
það, að hún slculi hafa leyft sér að
bera það af sér, að hún hafi farið
ólöglega með málið. Henni er sagt,
að það hafi vitaskuld verið aukaat-
ri^i, þótt þeir, sem áttu að stjórna
þinginu, væru bornir þeim sökum, að
“þingsköp væru afnumin eða stór-
brotin, agaleysi og snúðugum svör-
um hleypt ínn í staðinn. Dregin dul
á sannleikann, og þar með búinn til
geta verið ágæt, en þó því aðeins, að var að eyða frekari tíma til þess að
þeir menn taki eftir því, hvað þeir gefa mönnum tækifæri til þess að
séu að gera. skammast. Þingið tók fyrri kostinn.
“Allt er þegar þrennt er”. Herra Heimskringla hefir verið notuð til
B. Péturssyni finnst hann hafa eitt- Þess að bjarga síðari kostinum. Is-
hvað til þessa máls að leggja. Hann lenzkan á nríkinn forða úkvæðisorða.
segir að vfirlýsing stjórnarinnar En ef ekkert af þeim á að endurtaka
nrílli um frásögnina hjá ritstj. Heims-I
kringlu og i yfirlýsingu nefndarinn-
ar, Heimskringla skýrir svo frá því,
er eg tók við fundarstjórn þennan
margumrædda þingdag: "Fráfarandi, bregði “röngu Ijósi yfir mál það, sem * írekari greinum, þá fer bráðum að
forseti víktir úr sæti og hinn nýkosni þar er getið um, og víssvitandi, eða
l tekur við. F.nn kemur krafan fram af vanhugsun, miðar til þess að halla
j og þá frá tveimur. Enn fellur hún réttu máli”. Jafnframt er skorað á
í dauf eyru, og forseti úrskurðar, að
þinghcimu'r, skuli skera úr því, hvort
fundargerningar skuli lesnir, og þing
heimur, sem nú er farinn að þynnast
(og vonandi fvrir álit Islendinga held-
ur af greindara fólkinu) úrskurðar,
sem betur fer þó með naumum meiri-
hluta, að fundargerningar skuli ekki
lesnir!” (Leturbreyting Heims-
kringlu.) Bg hefi aldrei gefið neinn
slikan úrskurð, sctn licr cr sagt frá■
Eg bar blátt áfram upp þá tillögu,
nefndina, að gera yfirlýsingu um það,
að grein hennar “sé að öllu leyti ó-
þörf og ómerk, og eigi ekki að skilj-
ast á þann veg sem hún er rituð”
Nefndinni hefir aldrei komið til
hugar að grein hennar væri neitt
merkisskjal, hinu heldur hún fram,
að hún sé ekki óþörf. Og hún getur
fullvissað hr. B. P. um það, að grein-
ina beri að skilja nákvæmlega á þann
veg, sem hún er rituð.
Viðvikjandi því atriði, að hr. B. P.
þrengjast kosturinn. En eg að
minnsta kosti ætla ekki að skifta mér
af því stagli frekara.
Ragnar B. Kvaratt.
.. . S!nl fyrir lá’ og hefSi verið brotlegt.r skorar 4 nefndina að birta heilan
frjósamur jarðvegur fyrir tortryggni V1ÍS fundarskop’ ef e£ hefðl nokk«ð búnka af skjölum, þá hefi eg ekki,
og getgátur, fjöldi góðra félagsmanna
gerður óánægður, til þess að reyna að
halda hlífiskildi yfir brotlegum em-
bættismanni.” Þetta eiga að Vera
þeir smámunir, að ekki hefði verið
nein ástæða til þess fyrir nefndina
að láta sig þetta nokkru skifta. Nei,
nú skiftir þaö allt í einu öllu, hvað
fyrverandi stjórn hafi gert í málinu !
annað gert.
I séð ástæðu til þess að kalla nefndina
At last it struck me, when consider-
ing thought-transference, that if
words could be transferre.d from one
brain to another, the same ought to be
the case with pictures (the brain-
states accompanying the process of
seeing). In the course of the many
years’ subsequent study it has come
obvious to me that at last I have
found a clue to the truth. An under-
standing of the nature of dreams be-
came the means for obtaining an in-
___________ ___________ sight into the nature of sleep and of
i life itself. For life is a vital charge,
TL lí « r which is renewed during sleep. We
1116 Nature OI , can learn to observe distinctly the in-
Sleep and Dreams flo'v of tl,e ff “"em "hen !,“i>
“ comes on, and how this current car-
By Hclgi Pjcturss, Ph. D....... ries along with it the shadowv ima-
----- ges of an incipient dream. During
sleep we establish contact with a
dream-giver — a person, whose brain
and other nerve states are transfer-
red to the sleeper. IVhat this person
lives, the slccpcr dreains,, believing
that he is himself experiéncing the
(Eirín af beztu vinum og stuðn-
ingsmönnum blaðsins hefir farið þess
á leit að Hkr. endurprentaði á ensku
þessa grein eftir dr. Helga, er birtist
i nóvember í haust i hinu nafnkennda
London timariti “Occult Review”,
seni útbreitt er um víða veröld. Grein- Iadventures of tlie drcam~giver. What
in mun vera nríkið til tekin úr Nýal, the sleeper obtains from the dream-
hinni stórmerkilegu bók dr. Helga, giver. however, is more or less niuti-
að það er harla örðugt að ráða í, |
hvers vegna það er fram komið. Eng
Nú er það mála sannast, að núverandi inn hefir neitt um það sagt, hvernig
stjórnarnefnd getur ekki undir nokkr standi á framkomu ritstjóra
um atvikum tekið að sér að vera dóm- j Heimskringlu i þessu máli. En
ari um gerðir fyrverandi stjórnar. I greinarhöfundur hefir sýnilega
setn þeim fellur boðskapurinn, eða
eigi. — Ritstj.) |
* * *
After endeavouring for some years
Það er jafnfjarri öllum sanni, hvort, veitt því athygli, að sú fram-' óánægður með þá frásögn?
sem hún er öll sammála eða
ósammála þeim gerðum. Það
koma væri þess eðlis, að ekki væri!
óeðlilegt, þótt eihverjum dytti í hug
atriða í sambandi við þessa fjórlið-
uðu áskorun:
1. Tilboð beggja prentfélaganna
eru í meginatriðum birt af ritstjóra
Heimskringlu, í sama blaðinu, sem j to understand the nature of sleep, I
hr. B. P. skrifar. Er hann eitthvað , decided, in 1902, to take up a more
special investigation into the nature
2. Innihald fundarperninga hafa j of dreanríng. The reason for my
líka verið birtir af sama manni j doing this was as follows: Psycho-
eina, seni við höfum getað gert, ogj að geta sér þess til, að einhverjar j sama blaði. Er hr. B. P. hræddur um logists write of visualising an idea;
aðrar orsakir kynnu að vera þar að að þar sé rangt skýrt frá'? j that is, rnaking thougt visible, much
verki auk “einlægrar velvildar til j 3. Sitt eigið kæruskjal getur hr. as if this faculty of visualisation were
Þjóðræknisfélagsins og löngunar til. B. P. sjálfur birt, ef hann vill. i as norinal to man as that of seeing.
er sæmilegt af1 oss að gera, er að
skýra fvrir almenningi, að þær sakir, |
sem á oss hafa verið bornar, séu,
staðlausar. Ritstjóri Heimskringlu að efla hag þess”. Til dænrís væri j 4. Hr. B. Péturssyni er nákvæmlega f found, however, that I had no abili-
kvartar yfir þvi, að yfirlýsing vor sé ékki ólíklegt, að ' einhverjum hefði j eins vel um það kunnugt, eins og ty to visualise. Ideas were to me
lítið annað en stóryrði, vér hefðum dottið í hug, að nokkuð taumlítil stiórnarnefndinni, hvernig þingnefnd something quite different from con-
notað orðin gífurleg” og “blygð-, kappgirni, og móðgun yfir . því að in komst að niðurstöðu sinni. Ann-1 crete pictures. I never once succeed-
unarleysi’ . Eg hygg, að mér sé ó- hafa orðið undir i þinginu, kynni að ars minnir mig fastlega, að formaður ! ed in seeing a face before me, unless
hætt að leggja það undir dóm almenn hafa ráðið þar nokkuru.
þeirrar nefndar skýrði frá því í einni I was looking at a face. My merno-
fram, að eg get ekki tekið ábyrgð
á áreiðanleik þessara sýna, né þeirri
grein, sent konan gerir sér fyrir þeim.
En eg sé enga ástæðu til þess að vé-
fengja áreiðanleik konunnar sjálfrar.
Eg efast ekki um, að það beri fyrir
hana, sem hún skýrir frá. Sú sann-
færing nrín styðst við vitnisburði
allra þeirra manna, sem eg átti tal við
og þekkja konuna vel. Þeim kemur
ekki til hugar, að hún'sé að setja
saman neinar ósannar kynjasögur.
Qg svo verða menn að hafa það hug-
fast, að hún er ekki ein um slíkar
sýnir. Um allan heim hefir fjöldi
manna samskonar sögur að segja af
sinni reynslu.
E. H. K.
—Morgunn.
Heimskringla og
Þjóðræknisfélagið.
I síðustu tölublöðum Heimskringlu
hefir verið allmikið rætt um Þjóð-
ræknisfélagið og afgreiðslu mála á
um sagt rangt frá. Reyndar segist l)essa lelS:
ritstjórinn ekki þurfa að leggja þar|
hönd að verki, vegna þess að það >
sé þess eðlis, að “það varði þyngri I um.”
hegningu, en. þingið geti úthlutað
samkvæmt sínu umboði”. Eg skal
litið um þetta atriði deila. En eg
bendi einungis á, að það er dálítið
örðugt að gera sér grein fyrir, hvaða
erindi setningin átti inn í blaðið, ef
það var ekki til þess að vekja þá
hugsun hjá lesendum, að þessi mað-
ur væri brotlegur að lögum.
En sem sagt, rothöggið á frásögn! ins.”
I’etta er aðeins litið sýnishorn þess saman til þess að ræða þá áskorun.
ei rangt er frá skýrt hjá blaðinu, og Mér finnst eðlilegt að ætlast til þess,
hve mörg vottorð, sem fram kunna ag hann geri sjálfur fyrst grein fyr-
að koma, þá breyta þau ekki stað-! ;r, að hvaða leyti nefndin hafi brugð! er alllr lslendinSar> er nokknð sinna lated and distorted, translated, so to
reyndum. Í ið röngu ljósi yfir málið eða hallað ! ,estri’ ættu aÖ hafa IesÍS’ eSa lesa Say> according t0 the sleePer's dispo-
Um annað atriðið er það að segja, réttu máli. Annars má geta þessara Sem °* hrjót! td mergjar’ hvort Sltl0n and exPerienee- Qrean,s can
be devided into groups, according to
the intimacy of the rapport between
the dreamer and the dream-giver. It
follows, therefore, that the different
stages of a dream can belong to diff-
erent groups . When rapport is slight
and transference imperfect, the pic-
tures from the brain of the dream-
giver are transferred to the brain of
the dreamer much more easily than
stream af thoughts acconipanying the
pictures. In the brain of the dream-
er, then, these pictures, in accor-
dance with certain laws of asso-
ciation, are erroneously interpreted
and the dream consists of illusions,
the sleeper believing that he is in the
dream seeing things known to him.
These are the illusional dreams, cor-
responding to the cnypnia of the an-
cient dream-expert, Artemidoros,
whose Oneirokriiikon is the most
interesting work on dreams I have
read. Wheri the transference from
dream-giver to sleeper is more per-
fect, we have the vision-dream, the
oneiros of Artemidoros; and, as a
rule, what is seen in such a dream, is
foreign and unknown.
Here I arrived at a conclusion that
was at first glance staggering. An
analysis of the vision-dreams led to
the inevitable conc|usion that the
dream-giver nríght be an inhabitant
of some other planet. The human
beings, animals, plants, buildings,
landscapes, constellations, etc., seen
very clearly in the vision-dreams,
were such as do not exist on this
planet or in its sky. Incredible as it
may seem, there is no conviction I
hold with grcater ccrtaintity than
that psychic contact with tlie irihabi-
tats of otlier plancts, is a normal
phenotnenon of hutnati consciousncss.
It is this unsuspected communication
with the inhabitants of other planets
— I am not referring to the planets
of our solar system—which has giv-
en rise to the occult belief in the oth-
er planes of being. The stagnation
which has for thousands of years
characterrsed occult theories is suf-
ficient proof that an insight of the
(Frh. á 8. bls.)
mgs, hvort þau orð séu úr hófi, Um þriðja atriði vottorðsins er rteðu sinni, að hann hefði mæíst til ( ries were never mental pictures. It
frekjuleg um þau ummæli, sem getið það að segja, að það fer langbezt \ þess við hr. B. P., að hann kæmi á : took nie considerable time to arrive
er um hér að ofan, að notuð hafi ^ því að láta lesendur sjálfa skera úr fund nefndarinnar, en fengið það { at the conclusion that I had not a
verið um oss. Að minnstá kosti býst i því, nvort rangt sé farið með inni-i svar, að hann gæti það ekki, en ójfe-jtrace of the ability to visualise ideas.
eg ekki við að vér finnum ástæðu til ^ hald þessa umrædda bréfs B. P. | aði hins vcgar eftir því, að scin But then, 1n comparing conciousness
þetta mál talað á in tfle waking state and dunng the
| sleep (that is in dreams). I foimd
]>ess að draga þau til baka, fyr en j Bréfshöfundur segist leggja það, minnst yrði utn
ofui litið vandlegar hefði verið gengið | undir úrskurð þingsins, “hvort ekki þinginu.
Eg þarf naumasat að taka það fl tl bvi að sanna, að ver höfum farið ^ hafi sýnileg hlutdrægni átt sér stað Um þaö atrrði, hvernig fráfarandi an enormous differen.ce. - Thinking
með rangt mál. Eg hekl ekki að hjá meirihluta nefndarinnar með veit-1 forseti hafði tekið þetta mál fyrir , about a thing or a state when awake
.1
monnum geti dulist, að stóryrði hafi ingu á prentun Tímaritsins á þessu og á hvaða tima, held eg að það megi ] was radically different from seeing
verið frekar einkenni annarar hliðar. ári”. Þá er getið um tilboð hans og segja, að hann hafi teki)$ það fyrir|the thinS or experiencing the state;
but dreaming about a thing or a state
was the same as seeing or experien-
á þessu máli en vorrar. | að honum hafi síðar verið “tilkvnnt eins og önnur mál, þegar hann fékk
En sjálfsagt er við það að kannast,! a® Columbia Press sé veitt verkið það í hendur úr þingnefnd.
að Heimskringla gerir alvarlega til-1 f.vrir talsvert hærra verð en tilboð Annars verð eg að játa, að mér er
raun til þess ‘að sanna, að vér höf- mitt var”- Niðurlag bréfsins er á öll þessi grein hin mesta ráðgáta. Svo
i er að sjá sem hr. B. P. sé eitthvað
“Þar sem fráfarandi umsjónar-; fjarskalega gramur við stjórnaruefnd
cing. The more I thought of it, the
more remarkable it seemed that al-
though in sleep the sense activities
are practically suspended, the con-
maður Columbia Press var forseti ina> en þott ieitað sé með logandi,tents of á sleeping mind are as vivid,
sé gert af öðrum rnanni í blaðinu! funda þeirra sem veittu verk þetta 1j°si, þá er ómögulegt að komast að
(séra Albert Kristjánssyni). Hann hygg eg að það mundi vera á móti þvl> út af hverju hann er reiður..
lætur sér nægja að skýra frá því, að viðtekinni reglu að veita sjálfum sér Eg verð að halda því fram, að öll
það kenni misskilnings hjá oss, að eða félagi sínu verk sem útheimtir ósköpin, sein rutt hefir verið í blöðin
hann gefi í skyn, að einn stjórnar- mikið peningagjald, þvi sizt fyrir nt af þessu máli, séu ekkert annað en ( and active life. There was my pro-
nefndarmaður hafi framið brot, sem hærra verð en mótsækjandi biður Það> sem Englendingurinn kallar blem, and it seemed to me that it
I “tempest in a teaþot”. Þingið fær
as if the senses were working. In
short, dreams are not, or only to a
slight extent, thoughts and remini-
sences, but are, as it were, sentient
Jafneinkennilegt og þetta orðalag þa?r upplýsingar, að tvær prentsmiðj-
er, þá skil eg ekki, að það verði tal- nr kafi gert samninga með sér um
ið rangt með farið, þó sagt sé, að að halda prentverðinu á Timaritinu
í því sé haldið fram, “að Jón J. Bíld- nPP; 1 þvi> sem þ*r toldn sæmilegt
fell, þáverandi og núverandi vara-!verð> Annar málsaðili nýtur þess-
forseti félagsins, hefði notað em- ara samninga um eitt ár. Þá brotn-
bættisstöðu sína til þess að afla prent-| ar sambandið upp. Það er með öllu
smiðjufélagi því, er hann veittT for- rofið, þegar þingið stendur yfir. Eins
stöðu, hlunnindi á kostnað félags- °S nú var komið, þá var ekki nema
um tverínt að velja. Annað var að
stjórnarnefndarinnar átti sr. Albert Vottorð frá mikilsvirtum mönnum fle>’gja málinu út af þinginu. Hitt
must necessarily be of the greatest
psychological importance. Time has
proved that the problem is still more
important than I had suspected, and
is, in fact, of the most fundamenal
nature.
I set out, then, to find out the
cause of this difference between wak-
ing and sleep consciousness, and for
years strove to find the solution. But
my efforts were in vain; the hypo-
theses I formed had to be abandoned.