Heimskringla - 27.04.1927, Side 1

XLI. ARGANGUR.
WINNIPEG, MAN, MIÐVIKUDAGINN, 27. APRÍL 1927.
NtTMER 30
Canada.
Allmörg þingmannsefni er sagt aS
niuni gefa sig fram til fylkiskosninga
i Gimli kjördæmi aS þessu sinni, Is-
lendingar og aÖrir. Fyrir utan séra
Jóhann P. Sólmundsson, munu ekki
opinberlega hafa gefiö kost á sér aSr-
i en dr. Rybak héSan frá Winni-
peg. Hann kvaS ætla aS bjóSa sig
fram óháSan öllum flokkum. Héims-
:yringlu er dr. Rybak annars alveg ó-
kunnur, en sagt er hann sé Ruttheni.
Litla Saskatchewan fljótum, en þó
sem betur fer ekki oröiS aS stórtjóni
svo til hafi spurst, aS því undan-
teknu, aS einn nraSur drukknaSi ná-
lægt Portage, sökum óaSgætni. AS
ekki hefir hlotist verra af, er aS
þakka þíSviSrunum og stillunum í
marzmánuSi.
Samkvæmt skýrslum frá umsjón-
-arskrifstofu Indiána f Ottawa, er
Indiánum í sléttufylkjunum heldur|
aS fjölga en hitt. Eru nú á sérlend-
nnum 31,304, og þar af i Manitoba
11,755, Saskatchewan 10,466 og Al-
berta 9,063. Þar aS auki er taliS, aS
■svo margir hafist viS í nyrSri hluta
fylkjanna, fyrir norSan sérlendurn- j
ar, aS alls muni tala Indíána í sléttu-
fylkjunum nema 35,000. Hefir tala I
þeirra á sérlendunum aukist um 338
s.l. ár, og er mikil framför, sem
þakka má vaxandi skilningi Indíána1
a orsökum hins mikla barnadauSa, og
nauSsyn á meira hreinlæti til sjúk-
•dómsvarna.
Fjær og nœr
IþróttafélagiS Sleipnir hélt fund
meö sér á mánudaginn. SkýrSi for-
seti félagsins, Jack Snydal, frá því,
aS þróttaæfingar myndu byrja næsta
mánudag, 2. maí, í Goodtemplarahús-
inu, og yrSi húsiS opnaS kl. 7.45 síS-
degis. FélagiS hefir fengiS þessa
menn til íþróttakennslu: Benedikt
Olafsson til þess aS kenna íslenzka
glímu; Pétur Sigurösson, til þess aS
kenna “catch as catch can”, og Har-
vey Benson til þess aS kenna hn'efa-
leik. Ættu meölimir nú aS mæta
stundvíslega og af alúS.
Þess má geta aö skeyti barst í gær
til ritstjóra þessa blaSs, þess efnis, aö
Haraldur Sveinbjörnsson muni koma
hingaS, til íþróttakennslu yfir sum-
armánuSina.
Ríkisstjóri Canada, Willingdon lá
■varSur og frú hans komu hingaö til
borgarinnar á laugardaginn, vestan
af strönd, í þriggja daga heimsókn. \
• Hefir því veriS mikiS um dýröir |
nú um helgina, eins og venja er til viö
slik tækifæri. Willingdon lávarSur I
er þaulvanur stjórnmálamaSur, og á
langan og veglegan stjórnmálaferil að
baki sér, í utanríkisþjónustu brezka
ríkisins; síöast sem landshöfðingi
i Bombay á Indlandi, áSur en hann
íók viS rikisstjórn hér í landi.
_ Þeir menn út urn sveitir^ er lagt
hafa drög fyrir bók Einars Jónsson- |
ar myndhöggvara, er áminnti'r aS ^
senda það sem eftir kann aö standa j
hjá þeim, af andvirði bókarinnar, til
séra Rögnv. Péturssonar, 45 Home
St., því bókin veröur eigi send, fyr j
en andviröi hennar er greitt aS fullu,
en úr því tafarlaust.
Nokkrar breytingar hafa orðið á
Bracken ráöuneytinu nú fyrir kosn-
fngarnar. Lætur landbúnaöarráö-
berra, Hon. Albert Prefontaine, af
íylkisritara og jaröaumboSsstörfum er
bann einnig hefir haft á hendi, og
tekur viö þeim Hon. Charles Can-
non, er gegnt hefir embætti kennslu-
málaráSherra, en viö því embætti tek
ur Mr. R. A. Hoey, fyrverandi sam-
bandsþingmaSur frá Springfield, er
sröustu árin hefir veriö starfsmaður
Hveitisamlagsins í Manitoba, séö uin
fylgisöflun og auglýsingastarfsemi.
Hr. Hoey var. einn af öflugustu for-
ystumönnum framsóknarstefnunnar,
€r hún hófst, og eins á sambands-
þ'nginu, meSan hann sat þar. Er
enginn efi á því, að ráðuneyti Brack-
■sns er hinn mesti styrkur að honuin
ttu undir kosningarnar. ^
HingaS til bæjarins kom á laug-j
ardaginn Mr. Jón Snæfeld frá
Hnausa, að heimsækja vini og ætt-1
ingja í bænum. Vatnselg töluveröan J
sagSi hann þar norSurfrá, svo að j
menn hefðu orðiS að fara á bátum
* I
víöa í Gevsisbyggö. Viröist svo sem
járnbrautin sé þar stífla, og aS auS-
velt ætti að vera að fá lokræsi gert
í gegnutn hana. — Mr. Snæfeld fór
'heimleiðis aftur í fyrradag.
Frá Wynyard er skrifaS: — “ÞaS
er sumardagurinn fyrsti í dag. Hér
vestra hefir vetur o§* sumar “FrosiS
saman”, eins og sagt var á Fróni.
Hið ergilegasta og argvítugasta ill-
viðri hefir verið hér tyo undanfarna
daga — í dag er kalt veSur og bjart.”
UmsjónarmaSúr fiskiveiða í Mani-
toba, J. B. Skaptason höfuSsmaður í
Selkirk, hefir góðfúslega sent Heims
kringlu tilkynningu uni fyrirhuguS
fundahöld, til þess aö ræSa frekari
hreytingar til umbóta á fiskilöggjöf-
mni. VerSa fundirnir haldnir, sem
hér
segir:
Fyrir Winnipegvatn og umhverfiðl
" AS Selkirk, í lútherska fundarsaln
’um, þriðjudaginn 10. maí, kl. 10 f.h.
I
Fyrir Manitobai'atn og umhverf-
— Fort Garry Hotel, Winnipeg,
miSvikudaginn 11. maí, kl. 1.30 e. h.
Fyrir Winnipegosis og umhverfið.
AS Winnipegosis, fimtudaginn 12.
»uaí, kl. 2 e. h.
-Htti enginn hlutaðeigandi aS láta
undir höfuö leggjast, aS mæta á þess
um fundum, er svo mikið geta vafa->
Hust til bóta staðiS, ef samtök eru
góð.
r Allmikljr vatnavextir jhafa orSið.
uér vesturundan frá Assiniboine ogl
Systrakvöld í stúkunni Heklu næsta
föstudagskvöld, 29. þ. m. Systurnar
mælast til þess að allir meSlimir
stúkunnar, sem eiga heima í borginni,
verSi þar og láti þaS ekki bregSast.
Einnig eru allir íslenzkir Goodtempl-1
arar í borginni boÖnir velkomnir.
Fæði og húsnæði.
Tveir íslenzkir menn geta fengið
fæöi og húsnæöi aö 701.Victor St.
Leikmananfélag SambandssafiiaSar
heldur ftind á þriSjudagskvöldiS kem
ur, kl. 8, í samkomusal safnaöarins.
ASalmáliS á dagskrá verður stofnun
unglingadeildar í sambandi viS fé-
lagið. Einnig verður dregiö um Ra-
dio-áhöldin.
0 tdráttur úr gerðabók
8. ársþings Þjóðræknisfélagsins.
Frh.
Þá var samþykkt tillaga um aö
skipa fimm manna nefnd til þess aS
athuga fjármálaskýrslur embættis-
manna. I nefndina voru skipaSir:
Asm. P. Jóhannsson, B. B. Olson,
Th. J. Gíslason, Gunnar Jóhannsson
og Hreiöar J. Skagfeld.
Þá var samþ. tillaga um að skipa
3 manna nefnd til þess aS athuga til-
Iögur grundvallarlagabreytinganefnd-
ar. —•• I nefndina voru skipaSir J. J.
Bíldfell, A. Sædal og Jón Jónatans-
son..
Þá kom fram tillaga frá Bjarna
Magnússyni um að ræSa álit milli-
þinganefndar, er fjallaöi um heim-
ferS 1930, lið fyrir lið; studdi J. F.
Kristjánsson tillöguna, er var sam-
þykkt eftir nokkrar umræður.
Þá lagöi J. G. Gillies þaö til, en
G. Eyford studdi, aö samþykkja 1.
liö óbreyttan. Var það samþykkt í
einu hljóöi.
Séra Ragnar E. Kvaran lagöi til,
en Bjarni Magnússon studdi, aS sam
þykkja annan lið óbreyttan. TiTlagan
samþ. i einu hljóði.
Mrs. Sigr. Swanson lagði til, en B.
Magnússon studdi, aö samþykkja 3.
lið óbreyttan. Var tillagan samþykkt
í einu hljóði.
Þá lagöi G. Eyford til, en séra R.
E. Kvaran studdi, að 4. liöur nefnd-
arálitsins falli burtu, en í hans staö
komi nýr 4. liöur, er hljóði svo:
Nefndinni skal heimilt aö bæta við
sig 3 mönnum, ef hún skyldi æskja
þesi
Var þessi tillaga samþykkt meS 23
atkv. gegn 16, og nefndarálitið síöan
samþykkt i heild sinni með áórðinni
breytjingu, við öllum glreiddum at-
kvæöum.
Þá lagöi Th. J. Gíslason til, en
Sigf. Pálsson studdi, að skipa 5
manna nefnd til þess að útnefna
menn í nefnd þá, setn gert er ráö
fyrir í nefndarálitinu. Var sú til-
laga felld.
Nefndi J. G. Gillies þá til í undir-
búningsnefnd til heimfarar: J. J.
Bíldfell, Jakob F. Kristjánsson, Arna
Eggertsson, séra Rögnvald Pétursson
og Asmund P. Jóhannsson.
Þá lagSi séra Ragnar E. Kvaran
til, en Mrs. S. Swanson studdi, aö
útnefningum væri lokiS. — Var þaS-
samþykkt í einu hljóöi.
Þá voru tekin fyrir samvinumál
viö Island, og lagði J. J. Blldíell til,
en Arni Eggertsson studdi, aS skipuS
sé 3 manna nefnd í málið. Samþykkt,
og í nefndina skipaöir séra Ragnar
E. Kvaran, Asmundur P. Jóhannsson
og Fred Swanson.
Þá las Halldór Bardal skýrslu frá
milliþinganefndinni, er sett var til
að sjá um sumarfrí ísl. barna í
Winnipeg:
“Nefnd sú er kosin var á þjóS-
ræknisþinginu 1926 til að útvega
verustaS á íslenzkum heimilum í nær-
iggjandi ísl. nýlendum, fyrir börn
íslenzkra foreldra, sem þess óskuSu,
yfir skóla-frítimann, leyfir sér að
skýra frá því, að hún auglýsti í
báöum ísl. blööunum í byrjun júní,
eftir tilboðum um verustaði fyrir
isl. börn héðan úr bænum úti í (ný-
Iendunum. Einnig skrifaði hún nokk
ur bréf til einstöku manna og kvenna
út um byggðir, sama erindis. En á-
rangurinn varð lítill. TilboS komu
aöeins frá þrentur heimilum, um að
taka si.tt barniS hvert. Eitt af þess-
um tilboöum var frá konu, sem hefir
fullt hús af börnunt, og viö vissum
aö það var aSeins fyrir persónulegan
vinskap viö sumt af nefndarfólkinu,
aS hún vildi taka ókunnugt barn inn
í sinn barnahóp, svo að viö sendum
ekkert barn til hennar. ÞaS voru því
aSeins tvö börn, sem við útveguöum
verustað s.l. sumar. En afleiðingar
af starfi nefndarinnar, sem vann aS
þessu máli árið áöur, uröu þær, aS
sex börn hér úr bænum fengu veru-
staöi aftur í sumar, úti í nýlendum, á
sömu heimilum og árið áður, eSa það
það fólk, 'sem þau voru hjá, útvegaði
þeim börnum, sem voru hjá þeim,
annan verustaS.
ÞaS komu umsóknir til nefndarinn-
ar um að útvega verústaS fyrir 14
börn. Þa$ voru því eftir 6 bprn, er
leituðu tif nefndarinnar, eða foreldr-
ar þeirra fyrir þeira hönd, sem nefnd
in gat ekkert liðsinnt.
Þeir sem þessi 8 börn fóru til og
voru hjá s.l. sumar, eru:
Stefán Daníelsson, Lundar .......... 3
Agúst Magnússon, Lundar..............2
Thorhallur Halldórsson, Ottó .... 1
T. J. Gíslason, Brown .............. 1
GuSjón Abrahamsson, Framnes .... 1
ÞaS er nú heldur lítill árangur af
þessu nefndarstarfi, en viö geröum
þaS sem viö gáturn.
Winnipeg 22. febr. ’27.
H. S. Bardal.
Arni Eggertson.
RagnheiSur DavíSsson
Olína E. Pálsson.
Var samþykkt tillaga frá A. Skag-
feld, er Sigf. Pálsson studdi, aö
veita skýrslu nefndarinnar viStöku.
Þ\-ínæst var samþykkt tillaga uin
aS fresta þingstörfum til kl. 8 e. h.
¥ ¥ ¥
Uum kvöldiS kl. 8 fór fram kapp-
glima um $100 verölaun Jóhannesar
Jósefssonar glimumeistara og skemt-
un í sambandi viS glímuna. StýrSi
hr. Sigfús Halldórs frá Höfnum
samkomunni. Flutti forseti ÞjóS-
ræknisfélagsins, séra Jónas A. Sig-
urðsson einkar snjalla og skemtilega
ræðu á undan glímunni, öfluga þjóö-
ræknishvöt, en á undan og eftir lék
ungfrú Asta Hermannsson á fiölu.
Frh.
Hringhendu samkeppnin
Fyrst og fremst þakka eg ritstjóra
þessa blaSs fyrir góöar undirtektir,
meö því aö taka aS sér dómarasætið
viS hringhenduverSlaunin, er eg hefi
heiti verSlaunum fyrir. Eg efast alls
ekkert um dómgreind og sanngirni
hans. En ef hann í raun og veru
hræðist hengingarólina á Islendinga-
daginn fyrir úrskurðinn, finnst mér
að tillaga hr. A. B. geti veriS tekin
til greina til aö afstýra frekari hættu
fyrir ritstjórann. Tillagan hljóöar
þannig: *
Nefndar-hyggjuhefS er forn;
hana styggist enginn.
Fúsi, Siggi, Þ. Þ. Þ. —
Þríein trygging fengin!
Annars' læt eg mér það aö litlu
varða, hver dæmir um hringhendurn-
ar og hvernig sá dómur hljóöar. Til-
gangur minn er enginn annars en sá,
að reyna til þess að blása til byrjar
meS þessum alíslenzka, fallega hætti.
Eg tel mér þetta alls ekki vera þakk-
arvert, því ef undirtektirnar verða
góðar, hefi eg ómak mitt margborg-
að, með ánægjunni, sent eg mun hafa
af því aS lesa visurnar. Eg þetki
svo vel þjóö mina, aS eg er viss um
aö svo er fleirum farið. Snjöll hug-
mynd, mótuS við bragfimi og orð-
heppni íslenzkrar tungu, er að þvi
leyti lík svanasöng\'unum, að hvort-
tveSgja hlýðir eigin lögurn og á ekk-
ert sér til samanburðar. GóS vísa
getur ekki veriö virt til verös. ÞáS
er eingöngu hugmvnd (sentiment),
sem er svo dýr, aö hún er verSlaus.
Af þessurn ástæðum hefi eg ekki
heitið peningaverölaunum fyrir vís-
una, en aðeins mynd, sem eg geri
samkvæmt minni eigin hugmynd. —
Margt af því sem fyrir kemur dag-
lega, er skiljanlegt, sumt mun verða
útskýrt í framtíðinni, en sumt
líklega aldrei. Lífið mun alltaf hafa
gátur sínar og umfangsefni óráönar.
Eg er því alls ekki í vafa um það
aö það sé talsvert umhugsunarefni
fyrir marga, t. d. hvers vegna menn
elski gamlar venjur. AS minnsta
kosti, svo er mér fariS. Eg er að
n^kkru leyti dáleiddur af því, sem
forfeöur minir geröu eða unnu. Eitt
af því sem alsiða var meöal Islend-
inga, var kveSskapur. GóSir kvæða-
menn kváöu rímur á vetrarkvöldin
og heimilisfóIkiS hlýddi á kveðskap-
inn. ÞaS er ekki vafi á þvi, að þetta
var einhver hin bezta skemtun, sein
kostur var á í sveitum á Islandi. —■'
ÞjóSin er nú fyrir löngu siðan vax-
in upp úr þessum kyrtli og kveðskap-
ur er nú fremur óalgengur. Þrátt
fyrir það, er eitthvaS í eðli minu svo
samgróiS þessum löngm liðnu timum,
aö fátt skemtir mér betur en aö heyra
góðan kvæöamann kveða vel gerSar
visur. Og grunur minn er sá, aS
svo sé fleirum fariö. Eg held því,
aö þaS væri gott aukaatriöi fyrir Is-
lendingadaginn, ef fjórir söngmenn
væru fengnir til aS kveöa beztu vis-
urnar, sem kunna að kotna inn í
samkeppni þessari, fjórraddað, meS
einhverri vel þekkti stemrnu. Ef þetta
er vel af hendi leyst, er þaö fremur
til sóma en vanheiöurs, því í raun
og veru eru margar stemmurnar svo
fallegar og aðlaöandi, aS útlendingar,
sem alðrel hafa heyrt kveSskp, geta
jafnvel glatt sig við aS hlýða á þær,
þó þær séu einfaldar og látlausar.
ASur en eg lýk rnáli mínu i þetta
sinn, þakka eg hr. A. B. fyrir að rifja
upp fyrir mér ganila, löngu liðna
tíma, og einnig þakka eg honum vis-
urnar setu i blaSinu birtust. Eg vil
nota tækifærið til aö upplýsa hann
um þaö, að visan “Trúa móöir tjá
mér hvaS” o. s. frv., er einhver fall-
egasta vísa, sem eg hefi séð á^prenti
hér vestan hafs, og hefi eg þó margar
fallegar vísur séð. Vísan sjáff er svo
látlaus og blátt áfram (og nauögar
að engu leyti málinu), um leiö og und
iraldan í henni er i raun og veru
djúp og ádeiluþrungin hugsun. Ann-
ars virSist hr. A. B. vera létt um aö
hreyfa pennann, þó eg fyrir mitt leyti
ráSleggi honum, sem gömlum og
góðum virti, að temja sér meiri form-
festu i ritsmíöum sínum.
Ef einhverjum vini minurn eöa
gömlum kunningja geöjaðist aö hafa
bréfaviðskifti við mig, þá er utaná-
skrift min þannig: Palmi Art Studio,
Jackson, Mich.
Pálmi.
Til safnaðarmanna
minna.
i.
Engum dylst, sem að þvi gætir, aS
á öhum öldum sögunnar, og me.S öll-
um þjóSurn og kynkvíslum, hefir
trúin — trúarbrögðin — gegnt risa-
vöxnu hlutverki. Þrátt fyrir heims-
flóð vísindalegrar efnishyggju á síS-
ari tímum, eru trúarbrögðin, enn
þann d^g i dag, einn merkasti þáttur
mannlegs hugsana-, siSgæðis- og fé-
lagslí fs.
Gloppótt er þvi menntun hvers þess,
sem lítiö eöa ekkert veit urn sögu,
verksviö og eðli trúarbragSa. Sér-
hvert ungmenni á sömu heimtingu á
trúarlegri menntun, sem á annari
venjulegri menntun.
TrúarbrögSin eru forustumálefni
mannlífsins. Þau eru hinn eini hugs-
anlegi grundvöllur mannfélagslegrar
velferSar, þ. e. menningar. Þessu
mundu sumir neita, en ekki meö skyn
semd.
Fyrir þröngsýni og ofstopa sér-
kredduflokka hafa landstjórnir orSiS
að hrinda allri fræöslu um þetta
gruhdvallaratriSi menningarinnar, út
úr flestum menntastofnunum. Víða,
t. d. í Canada, er því trúarleg fræðsla
eingöngu í höndum heimilis og kirkju.
Þessar tvær stofnanir hafa svo efnt
til samvinnu, sem lýsir sér í sunnu-
dagaskólahaldi.
Sunnudagaskólar hafa ábyrgSar-
mikiS hlutverk. Til þeirra þarf aS
vanda. Eg hygg aö til trúarlegrar
fræöslu þurfi meiri alhliða mann-
dóm, en til annarar fræSslu. Ovönd-
uð trúarleg fræðsla, getpr stundum
veriS verri en engin.
Sérhver barnsskírn er, frá hendi
foreldra eða aSstandenda, yfirlýsing
þess, a'S þeir helgi barniS málsstaS
trúarinnar. Þar meS lýsa þeir á
hendur sér þeirri skýlausu skyldu, aö
fræða barniS um þann málsstaS. —
Þeirri skyldu er fullnægt m. a. með
þrennu móti:
1. MeS því að umgangast þann
málsstaö, á helgum dögum og virk-
um, meS svo mikilli tillitssemi og
viröingu, að ungmennin fái ekki á-
stæSu til þess aS halda, aS þau hafi
verið skírö og helgúS málstað trú-
arinnar, án allrar hugsunar og al-
vöru.
2. MeS heimilisfræðslu.
3. MeS því aS hafa .vandaða stinnu
dagaskóla. _
II.
Auglýst hefir verið, aS almennur
safnaðarfundur fari frarn næstkom-
andi sunnudag, 1. mat, í kirkju Quill
Lake safnaöar, — á eftir messu, sem
hefst kl. 2 e. h.. A fundinum verSur
m. a. til umræSu:
1. Helgisiöir.
2. Ungmennafélag.
3. Sunnudagaskóli.
I sambandi við síðasta liöinn vildi
eg drepa á fáein atriöi, safnaöarfólki
til athugunar, áSur en á fund kemur.
Undanfarin fitnm ár hefir sunnu-
dagaskóli Quill Lake safnaðar unniS
kappsantlega — með sprettum. Ymsu
hefir veriö til vegar komið, einkum
samkomum og myndarlegum hátiðar-
höldum. Eigi aS siöur verður þvt
ekki mótmælt, aS sjálf trúarlega
kennslan hefir ekki verið sú, er þör£
og skylda standa til. Hún hefir ver-
ið ónóg og samhengislítil. Þar um
veldur mest fullkomin vöntun sam-
ræmra kennslutækja.
Timinn líður — og venjulegt tæki-
færi unglingsins til trúarlegs náms,
meS. Þótt sú hæpna von rættist, aS
Kirkjufélag vort yrði þess megnugt,
einhverntíma í framtíöinni, aS gefa
út á íslenzku (eða ensku) heppileg
kennsluplögg, — þá má þó ekki bíða
tómhentur og aSgeröalaus eftir því.
A Islandi hefir ekkert samræmt
kennslukerfi fyrir sunnudagaskóla
ennþá veriS gefiS út — þaS eg veit
til; sízt í frjálslyndisátt. Er því a£
öllu auðsætt, aö leita verður, í þessu
efni, til hérlendra kirkjudeilda.
Einasta alfrjálslynda, kristna kirju
deildin hér í álfu, sem sögur fara
af, er Unitarakirkjan. Kunnugt er
að margir meölimir hennar eru og
hafa verið hámenntaSir, aSdáanlega
víSsýnir og trúhneigðir menn. Mér
varö þaS því fyrst fyrir aS kynna
mér þeirra kennslutæki, og pantaBi
mér eitt “set”. Svarar þaö til fyrstu
námsára kennslunnar, allt til tvítugs
aldurs. Sumir þekktustu uppeldis-
fræðingar og guðfræðingar Banda-
ríkjanna eiga hlut aö þessu kennslu-
bólkakerfi. Er þetta efalaust eina
kerfið, sem völ er á, er laust sé viS
öll sérkirkjumörk; þess vegna jafn-
framt eina kerfið, sem viö á, í sunnu
dagaskóla þess safnaöar, sein viður-
kennir réttmæti ýmsra trúarskoSana
innan vébanda sinna. VerSur þar zð
Hggja áherzlu á þaS almenna og
sameiginlega. — Eg hefi nú haft
bækur þessar og gögn hjá mér meira
en hálft ár. Eg ætla að leggja til, á
fundinum, aS þær verði teknar, eftir
þörfum, í þjónustu sunnudagaskól-
ans. Ef menn heföu tíma til þess aS
líta á þær, fyrir fund, þá er þaS vel-
komiö.
Varla geta aörir veriS því með-
mæltari en eg, aS söfnuöurinn geri
allt, sem í hans valdi stendur, til aS
viöhalda íslenzkri tungu. En sunnu-
dagaskólinn hefir ekki kennt íslenzku,
og það setn nteira er — getuv ekki
kennt íslenzku, svo í nokkru lagi sé.
MeS upptöku enskra kennslubóka er
í því tilliti ekkert misst.
¥ ¥ ¥
Þegar nú um þetta lifsspursmál
safnaöarins og velferSarmál ung-
mennanna er að ræSa, virðist sann-
gjarnt aö ætlast til þess, aS komi safn
aöarfólk á fundinn. og sitji ekki aö
nauösynjalausu heima. Hjugsandi og
skylduræknum mönnum sæmir þaö
eitt, aS taka ákveSna afstöðu í þessu
máli.
Wynyard 25. april 1927.
Friðrik A. Friðriksson•
'iJ