Heimskringla - 01.03.1939, Blaðsíða 3

WINNIPEG, 1. MARZ 1939
HEIMSKRINGLA
3. SÍÐA
Þessu næst veik hann að
Sunnudagaskóla málinu. Upp
að þessu kvað hann kennarana
hafa orðið að annast mest sjálf-
ir um hag skólans og bera á-
byrgðina af rekstri hans, sem
væri þó í raun réttri verk safn-
aðarins. Lýsti hann því yfir að
nú væri nýr bekkur stofnaður,
sepi nefndist “ungmennadeild”
sunnudagaskólans, og væri Ein-
ar Árnason kosinn stjórnandi
þessarar deildar. Þá óskaði
hann eftir að sunnudagaskóla
nefnd yrði kosin og stakk upp á
þessum í nefndina:
Mrs. Steindór Jakobsson
Miss Helgu Reykdal
Miss Margrét Pétursson
Mr. Einar Árnasion
Og sjálfur óskaði hann eftir
að eiga sæti í nefndinni. Þessu
næst lét hann í ljósi þakklæti
sitt til allra félaga, og margra
einstaklinga innan safnaðarins,
fyrir ágætt starf og góða og á-
nægjulega samvinnu á árinu, og
lauk svo máli sínu með því að
þakka söfnuðinum í heild sinni
fyrir liðið kirkjuár.
Þá gerði dr. R. Pétursson til-
lögu er studd var af Th. Borg-
fjörð, að þakka presti safnaðar-
ins fyrir þessa ágætu skýrslu og
biðja ritara að færa hana til
bókar. Samþykt.
Skýrsla kvenfélagsins var
þessu næst lesin af ritara þess,
Mrs. J. Kristjánsson. Mintist
hún með nokrum vel völdum
orðum fjögra félagskona er
kvöddu á árinu, sem höfðu verið
ágætar starfs- og styrktarkonur
félagsskaparins og öllum kærar.
Þá kvað hún félagið hafa unnið
með líkum hætti og undanfarin
ár. Tíu fundir voru haldnir á
árinu. Á sex af þessum fund-
um hafa verið flutt erindi, sem
hér segir:
Barnaskólar og heimili—Mrs.
Lára Sigurðsson,
Bókin, The Nile—Emil Ludwig
—Mrs. G. Johnson
Davíð Stefánsson skáld—Mrs.
Finnur Johnson
Madame Marie Curie—Mrs. L.
Sigurðsson
Vikivakar og dansar—Mrs. G.
Johnson
Okkar litli félagsskapur og við
sjálf—Mrs. G. Johnson
öll þessi erindi kvað hún hafa
verið bæði skemtileg og fræð-
andi. Las hún svo fjárhags-
skýrsluna er var, sem hér sýnir:
Inntektir alls á árinu ....$510.31
f sjóði frá fyrra ári... 39.06
$549.37
Útgjöld ................ 541.04
í sjóði við árslok .....$ 8.33
Skýrsla yngra kvenfélagsins;
forseti þess, Mrs. S. Jakobsson
flutti stutt ávarp og þakkaði
söfnuðinum fyrir alla þá hjálp
og margvíslegu aðstoð og styrk
við félagsskapinn.
í sjóði 31. des. 1937 ..$ 24.95
Inntektir á árinu....... 355.81
$380.76
Útgjöld ................ 368.34
í sjóði 31. des. 1938 ..$ 12.42
Mrs. B. E. Johnson las skýrslu
leikfélagsins, sem var þannig:
í sjóði frá fyrra ári ..$ 14.05
Inntektir á árinu ...... 540.16
$554.21
Útgjöld ................ 532.55
í sjóði 1. febr. 1939 ..$ 21.66
í stjórnarnefnd leikfélagsins
næsta ár eru þessir skipaðir:
Forseti—B. E. Johnson
Ritari—Steina Kristjánsson
Féhirðir—Kristín Johnson
Leikstjóri—Árni Sigurðsson
Eignav.—Steindór Jakobsson
Þá talaði Dr. Rögnvaldur Pét-
ursson nokkur orð og lýsti
ánægju sinni yfir því hvað alt
hefði gengið vel og áunnist á ár-
inu. Kvað hann alt starfsfólk
safnaðarins hafa gert betur en
von var til. Óskaði hann söfn-
andi starfsári og þakkaði frá-
farandi forseta, Dr. M. B. Hall-
dórson, fyrir langt og gott starf.
kvaðst óska þess að söfnuðurinn
ætti um mörg ár enn eftir að
njóta styrktar hans og leiðbein-
inga.
Þá voru kosnir 7 í hjálpar-
nefnd og hlutu þeir sömu kosn-
ingu, sem í nefndinni voru s. 1.
ár.
Mr. B. E. Johnson, forseti
safnaðarins, mælti nokkur orð
að endingu og hvatti til einlægr-
ar samvinnu og kvað hina ný-
kosnu nefnd langa til þess að
störf hennar yrðu áhrifarík og
vinsæl, að allir störfuðu í eining
að heill og framgang málefna
safnaðarins, svo þau lifi og
dafni í sjálfstæði og bróðurþeli.
Með því nú var orðið áliðið og
engin ný mál lágu fyrir, var
fundi slitið.
Davíð Björnsson, ritari
SILFURBRÚÐKAUP t
VANCOUVER, B. C.
Tuttugu og fimm ára gifting-
ar afmæli áttu þau hjónin, herra
og frú Herbert S. Le Messurier
þ. 18 jan. s. I.
Fyrir þessu samsæti stóðu
aðallega nokkrar ísl. konur, úr
kvenflaginu “Sólskin” sem nú
er orðið víðfrægt 'hér á strönd-
inni fyrir rausn og skörungs-
skap á öllum ísl. mannamótum,
hér í bæ, að minsta kosti. Þær
nutu og aðstoðar annara ísl.
kvenna í sínu nágrenni sem þó
því mið’ur, ekki hafa enn skrá-
sett sig í nafnabók kv.fél. “Sól-
skin”. En þar ættu þær allar
að vera frá þjóðræknislegu sjón-
armiði skoðað, — “því margt
smátt gerir eitt stórt”. — f fé-
laginu eru nú um eða yfir 30
konur, og er það fallegur hói>-
ur! Og þær sjálfar fallegar.
Konurnar, sem aðallega höfðu
alla umsjón og stjórn á hendi
þetta kvöld, voru sem hér segir:
Mrs. Jóhanna Pearson, (ekkja)
2117 William St.; Mrs. Emily
H. J. Thorson, 1784 E. 34th St.;
Mrs. Þorbjörg Anderson(ekkja)
841 16th Ave.; Mrs. Ragnhildur
Hugo Davies, 3360 E. Pender
St.
Og það sem þessar konur og ó-
tal margar fleiri í sameiningu,
taka sér fyrir hendur, að fram-
kvæma í okkar ísl. félagslífi hér
í Vancouver, standa þær full-
komlega einhuga og jafnfætis,
öllum öðrum ísl. kvenfélagskon-
um, sem eg hefi þekt. — Jafn-
vel þeim þar í Winnipeg. — Og
á eg þar við, bæði ísl kvenfélög-
in þar, sem eru löngu nafnfræg-
ar og þjóðkunnar, um alla Vest-
ur-Canada, fyrir “fegurð og
borðveizlur” og alla, aðra glæsi-
mensku, á íslenzkan mælikvarða.
En svo eiga flestar kvenfél. kon-
ur, hér sem annarsstaðar,
“hauka í horni” þar sem bænd-
ur þeirra eru, og aðrir giftir og
ógiftir stuðningsmenn! Að
minsta kosti hafa þeir flestir
góða list á kaffi og pönnukök-
um og hringdansi í ómakslaun.
Þessi silfurbrúðhjón, sem að
ofan eru nefnd, giftu sig ihér í
Vancouver 18. jan. 1914, og hafa
búið hér síðan.
Heimili þeirra er að 2142 Kit-
chener St. Maðurinn er cana-
diskur, af frönskum ættum, en
konan al-íslenzk, fósturdóttir
þeirra valinkunnu hjóna J. Mag-
nús Bjarnasonar og konu hans
Guðrúnar Hjörleifsdóttur, þau
búa í Elfros, Sask.
Husfrú Alice Le Messurier
skipar nú forseta-sæti í kvenfé-
Iaginu “Sólskin” og fer það
starf vel úr hendi, því hún. er
höfðingleg kona og vel máli far-
in, og félagslynd meira en í með-
allagi, gestrisin og huppleg heim
að sækja.
Þessvegna átti það vel við fyr-
ir hinar “Sólskins”-konurnar,
með aðstoð nokkurra utanfé-
lagskvenna að heiðra hana með
heimsókn, ásamt eiginmanni
hennar, á tuttugu og fimm ára
í þeirri gleði tóku þátt aðrir
vinir hjónanna sem tvímæla-
laust eru margir.
Og þetta kvöld, var hús þeirra
hjóna sem nokkurskonar mið-
stöð, því þangað lágu allar göt-
ur, enda er hús þeirra hér um
bil í miðri borginni. Og þegar
þann sem þetta ritar bar þar að,
garði, var þar komin húsfyllir
af fólki úr öllum áttum, og bif-
reiðarnar lágu þar í löngum
röðum meðfram gangstéttinni,
eins og allra landa-skip gera við
hafnarbryggj ur borgarinnar. ■—
Og ein bifreiðin, að minsta kosti,
var þar aðkomandi úr öðru ríki,
því á hana var fest: “Blaine,
Washington” ökuleyfis skírteini,
og grunaði mig strax á leiðinni
í gegnum “sálarhliðið” að hér
mundi vera kominn hinn góði
hirðir, n.f.l. íslenzki frjálstrúar
prsturinn okkar, hann séra Al-
bert Kristjánsson, til að hafa
mál fyrir mönnum og forystu
við þessa afmælis athöfn, því án
prests er engin giftingarveizla
fullkomin, og sízt siiljfurbrúð-
kaup. Og grunur minn reyndist
réttur, því hann var fyrsti mað-
ur að heilsa mér í anddyri húss-
ins og bjóða mig velkominn í
nafni forstöðukvennanna, og á
sama máta þrýsti eg hönd hans
hlýlega og þakkaði honum fyrir
uðinum allrar blessunar á kom-1 giftingarafmæli þeirra hjóna ogjsamsætinu og var því vel undir-
búinn, að öllu leyti, nema því,
að hann kom hempulaus” út-!
vortis, en sálin var iskrúðklædd j
og tungan liðug, og öll fram- J
koma hans prúðmannleg og eft- j
irtektaverð. Þar næst reis hann |
úr sæti og mælti á ensku, og
hafði mikið en gott að segja;‘
en að endurtaka það hér yrði of
langt mál í þessari fréttagrein.
Hann beindi máli sínu sér-
staklega til silfurbrúðurinnar,
því hann sagðist hafa kynst
fósturforeldrum hennar þegar
hann Var þar skólakennari fyrir
allmörgum árum í þeirra bygð-
arlagi. Og þá sagðist hann hafa
frétt um hana, að hún væri gift
kona vestur í Vancouver, B. C.
Um hjónaband hennar sagð-
ist hann lítið geta sagt, en þó
hefði hann frétt að það mundi
alt hafa gengið sinn vanagang
eins og í fornsögum okkar ís-
lendinga. Og eitt sagðist hann
vita, að þau ættu tvö mannvæn-
leg börn, gifta dóttur og son
ógiftan. Nöfn barna þeirra eru
þessi: Kathaleen, nú frú Cum-
mings og Gordon.
Hann sagðist áður hafa verið
gestur á heimili þeirra hjóna,
og mætt þar sömu gestrisni og
gleði viðmóti, eins og austurfrá
hjá fósturforeldrum hennar, og
KOL FYRIR KALDA VEÐRIÐ
Winneco Coke .................$14.00perton
Algoma Coke .................. 14.75 “
Semet-Solvay Coke ............ 15.50 “
Pocahontas Nut ............... 14.00 “
Bighorn Saunders Creek Lump... 13.50 “
Foothills Lump ............... 12.75 “
Heat Glow Briquettes ......... 12.25 “
McCurdy Supply Co. Ltd.
Símið 23 811—23 812
1034 ARLINGTON ST.
ganga í kring með “pentu”-dúka
og diska, sykur og rjóma, kaffi
og óteljandi tegundir af góm-
sætum bakelsum, eins og venja
er til í öllum stórveizlum, og
sátu allir kyrrir í sætum sínum,
því gestastofan var tæplega
nógu stór ummáls eða víð til
veggja fyrir langborð, en samt
sem áður varð víst enginn út-
undan, og þó mikið væri étið og
drukkið, þá var altaf meira til í
eldhúsinu og búrirtu. Og svo í
ábætir fengu allir staup af
sagðist því með góðri samvizku messuvíni og væna ..sneið af
að vera kominn alla þá leið, til! vilja endurnýja hinn forna 25. j brúðarkökunni sem silfurbrúð-
að taka sinn stóra skerf í þessu ára hjóna-sáttmála og af heilum'urin skar og lét útdeila í veizlu-
og heiðrajhug, að biðja þeim allrar bless- lok.
afmælis samkvæmi
silfurbrúðhjónin með annari
giftingarræðu, því hér í bæ búa
engir ísl. prestar, né aðrir ræðu-
skörungar, sem alstaðar eru þó
ómissandi við ýms tækifæri.
Kl. 8. síðdegis voru allir boðs-
gestir mættir, og vísuðu
frammistöðukonur þeim til sæt-
is, meðfram öllum veggjum í
unar í næstu 25 ár, svo þau
mættu þá halda gullbrúðkaup,
og náttúrlega yrði hann sjálf-
kjörinn að sitja þá veizlu líka,
til að bæta upp það sem hann
léti ósagt, eða hefði gleymt að
segja í þessu samsæti.
Síðan bað hann alla að standa
Þá bað sér hljóðs einn af gest-
unum, hr. Halldór Friðleifsson
og mælti mörg og falleg orð til
afmælishjónanna, síðan las hann
upp 1. eða 2. kvæði eftir okkar
góðu gömlu þjóðskáld, t. d.
Hannes Hafstein, “Egi uni á
flughröðu flugi”. Honum var
þakkað með lófaklappi.
Og sem nú var komið fast að
á fætur og syngja “Hvað er svo
gestastofunni og boðsalnum, og glatt”.
urðu það tvær raðir nokkurs-í Næst kallaði frú Emily Thor- j mið;ætti> fór fóik að týja sig
konar skjaldborg! Að því búnujson á Þróð Kr. Kristjánsson,: til heimferðar, og kvaddi hús-
voru silfurbruðhjonm kidd til.til.að flytja þeim hjónum frum- jráöendur með kossi og handa-
ort kvæði á íslenzku og var gerð- bandi. Og munum við gestirnir
ur frekar góður rómur að því.
sætis í öndvegi, en á miðju gólfi *
stóð dúkað borð með brúðarkök-
unni og tuttugu og fimm kerta-
ljósum og ilmandi brúðarkransi
lengi minnast þessarar indælu
Að þessu loknu, bað prestur- 'og ánægjulegu kvöldstundar. —
Um 40 manns voru viðstaddir.
i inn sér hljóðs í annað sinn, til að
Slæ eg svo botninn í þessa
á silfurstjaka, sem tákn um 25 lesa upp þetta sama kvæði j ............................ __
ara giftingarafmæh og velvild-j enskri þýðingu eftir Pál skáld umsögn með þakklæti og vin
arhug allra sem viðstaddir voru. Bjarnason, sem hann gerði fyrir semd til allra, sem áttu hlut-
Og þegar hér var komið sögu, höf., sökum þess að hr. Le Mes- deild í þessu samkvæmi.
reis upp úr sæti sínu, húsfrú surier skilur ekki ísl. til hlítar.
Emily Thorson (áður Anderson, Eg tel engan vafa á því að þýð-
dóttir Wm. sál. Anderson fyrr- ingin sé góð, enda klappaði fólk-
um í Winnipeg) og mælti á ið Vel og lengi.
enska tungu, og fórst það snild-
arlega. Hún ávarpaði' brúð-
hjónin og óskaði þeim til ham-
ingju ög bað þau að fyrirgefa | brúðguminn'hefði“ekkT iært "ís- Jan
þessa ovæntu heimsokn; en lenzku af konu sinni> því þó
sagðist geta fullvissað þau um, enskan væri tölu8 af fleiri tung.
að hmgað hefðu allir komið sem
Þórður Kr. Kristjánsson
K V E Ð J A
til hjónanna Alice og Herbert S.
Og sér Albert sagði nokkur | Le Messurier á tuttugu og fimm
orð í því sambandi. Hann sagði ára giftingarafmæli þeirra 18.
að sér )>«tti sl*mt að silfur- 1939 . Vancouver> c.
l ium og víðlesnari en vort eigið
Þegar meyja er manni fest og
gefin,
bræður og systur til að sam- j mál) þá væri þó íslenzkan tíu í minning þess er drukkin
gleðjast með þeim, og ,óska j sinnum fa]legra mál og 15 sinm I hjónaskál;
þeim alls goðs í mmmngu um um gagnorðari, en 25 sinnum Þá skáld Prestar vanda veizlu
afmæhsdaginn; sömuleiðis bauð|frumlegri og djúpsærri sem| stefin,
hun alla boðsgesti yelkomna og þjóðmál! En sér í lagi sem Sem vökva ástarblóm í þeirra
þakkaði þeim fyrir velvild og. skáidmái( enda væri hér um bil j sál-
alla aðstoð sem þeir hefðu veitt fjórði hver maður og kona skáid Og boðsgestirnir, blessun yfir
framkvæmdarnefndinni til und-jmeð ísienzku þjóðinni og hefðij Þau le8KÍa
írbunmgs fynr þessa heimsókn.jafnan gvo yerið frá iandnams_ T brúðargjöfum innan fjögra
Ennfremur sagðist hún vilja tíð. Bæði kvæðin fylgja þessari
geta þess að frú Alice hefði af^ritgerð, samkvæmt ósk silfur-
alúð og skyldurækni ætíð staðið
framarlega í kvenfélaginu “Sól-
skin” síðan það var stofnað, t. d.
verið ritari þess í mörg ár. Og
nú s. 1. 2 ár forseti þess, og jafn-
an leyst öll sín félagsstörf af
hendi með árvekni og sóma.
Þar næst var borið inn lítið en
laglegt silkidúkað borð, og á því
stóð skínandi skrautlegt silfur-
setti, sem var kaffi- eða te-
kanna á silfurbakka, ásamt syk-
ur og rjóma krukku, reglulegt
gersemi! Og nú í annað sinn
ávarpaði hún brúðhjónin og til-
kynti þeim, að þessi litla gjöf
væri þeim gefin, sem vináttu-
tákn, frá félagssystrum hennar,
og annara vina þeirra hjóna. Að
máli sínu loknu kallaði hún á
séra Albera Kristjánsson og bað
hann að hafa prestleg orð fyrir
gestum, en sér í lagi, að endur-
nýja gamla giftingu á þeim
hjónum Alice og Herbert Le
Messurier.
Séra Albert hafði verið fyrir-
fram boðinn að taka sinn þátt í
brúðhjónanna og ýmsra fleiri.
Þessu næst kallaði frú Emily
á húsfreyju Kristínu, gifta A. T.
Anderson byggingameistara. —
Hann er af norskum ættum.
Frú Kristín hafði framsögn
(Recitation), las kvæði á ensku
með viðeigandi inngangsorðum
til þeirra hjóna. Og létu allir
ánægju sína í ljósi til hennar,
með dynjandi lófaklappi, því
hún er kona gáfuð, bráðskemti-
leg og vel máli farin. Og nú
gat silfurbrúðurin, Alice, ekki
lengur orða bundist og stóð
nú upp af brúðarbekknum og
flutti snjalla þakklætisræðu til
allra viðstaddra. En sér í lagi
til kvenfélagsins fyrir þá höfð-
inglegu silfurgjöf, áðurnefnda,
og alla aðra velvild í orði og
verki og veizlukosti, sem hún
sagðist aldrei mundi gleyma, og
prestinum lofaði hún því, að
halda öll sín æsku loforð í næstu
tuttugu og fimm ár, eins og hún
hefði gert fram til þessa dags.
Þessu næst fóru konurnar að
ÞÉR GETIÐ RÆKTAÐ
PEANUTS
NORTHERN
GROWN
Improved Early
Spanish
Alveg' eins góðar
íeanuts má rækta
viðast hvar i Can-
ada edns og syðra,
ef til útsæðis eru
notaðar Improv-
ed Elarly Spanish.
—• Þessi tegund
sprettur fljótast
og er ávaxtasöm.
Belgimir eru
'smáár og' stdnnir
og hnetan stór og
dnkar kjamgóð.
Upplýsingar um
ræktun fylgja. Bréfið á lOc, póst-
gj<ald 3c; mörkin 40c, potturinn 65c
póstfrítt. Pantið strax.
ólrpvnie st6r 1939 útsæðis °S
UKeypiS----ræktunarbók.
DOMINION SEED HOUSE
Georgetown, Ontario
Frú Alice kær og Herbert Le
Messurier,
Til síðast kvölds í sólskins
trygða festum,
Þið sitjið jafnan glöð í Van-
couver.
Að hamingja drottins heimilið
ykkar blessi
Til hinsta dags, vor allra kveðja
er þessi.
Þórður Kr. Kristjánsson
TO ALICE AND HERBERT
Le MESSURIER
By Theo. C. Christie
(Translated by P. B.)
veggja.
" N
Og hér í dag, skal athöfn endur
taka
Við áramót, um fjórða part úr
öld;
Og líta um öxl, þá óraleið til
baka,
Með okkar heiðurs gestum hér í
kvöld.
Vor silfur brúðhjón brúðarbekk-
inn skreyta,
Á brá og vanga sézt ei elli
þreyta.
Og þið eruð ung í anda og svip
sem forðum,
Og augnaljósin brenna skær sem
fyr;
Þau endurspeglast yfir veizlu-
borðum
Frá insta sæti og fram í bæjar-
dyr.
Svo oft var í ykkar “Glaumbæ”
glatt á hjalla,
Og glæsimenska jafnskift fyrir
alla.
Með heillaósk frá öllum ykkar
gestum,
When love a man and maiden
had united,
With matrimonial toasts the
welkin rang,
As bard and minstrel many a
lay recited,
The muted heartstrings in their
bosoms sang,
While friends about the happy
pair were pressing,
To pay their compliments and
give their blessing.
That glad event, your friends
are now renewing,
For ’neath the bridge of time
the years have flowed,
And while with Fancy’s film we
are reviewing,
Their five and twenty years
upon the road,
We see them still the seat of
honor gracing,
No signs of wear their placid
brows are tracing.
Despite the years, you show no
signs of aging,
Your shining eyes that miracle
reflect,
Your beaming faces, bright with
smiles engaging,
The buoyant spirits of your
guests infect,
Your home has been a house of
joy and beauty,
Where high and low were wel-
comed as a duty.
That luck be with you on the
way forever,
We wish now, Alice dear and
Herbert, both,
May “Sunlight” beam so bless
each high endeavor,
That bliss profound will crown
your lengthy troth,
So when you leave for life’s
supreme manouevre,
You will live in hearts that beat
in fair Vancouver.