Heimskringla - 26.12.1945, Blaðsíða 3

WINNIPEG, 26. DES. 1945
Sönglög hans fljúga um borg og
bý en tækifærin til að kynnast
binum stærri verkum hans koma
ekki nema sjaldan. En svo að
aftur sé vikið að sönglögum
Björgvins, þá er hann ekki óvirk-
ur á því sviði, þó að stóru verkin
séu mörg. Til dæmis um það má
uefna, að á næstunni mun vera
von á nýrri bók, sem inniheldur
hvorki meira né minna en sex-
tíu sönglög eftir tónskáldið
Fálkinn.
HEIMSKRINGLf.
3. SIÐA
UPPHAF DÝRTÍÐAR-
INNAR
Menn hafa allengi deilt um
hvar séu upptök núverandi dýr-
tíðar. í útvarpsræðum, á Alþingi
°S í blöðum í höfuðstaðnum er
v®njulega staðnæmst við bænd-
Ur> og fullyrt, að um áramótin
1939—40 hafi þeir hækkað vörur
sínar og rofið frið og grið. En
uPptökin eru eldri. Fyrstu daga
stríðsins, haustið 1939, hækkuðu
sjómannafél. kaupið stórvægi-
ie§a. Ríkisstjómin og Eimskipa-
félag Islands samþyktu þessa
kauphækkun þó að hún væri ó-
hæfileg. Á sama tíma sigldu
farmenn stríðsþjóðanna um höf-
in með litlum og en|um kjara-
óótum. Síðan hefir þetta haldið
^fram á þann hátt, að skipstjór-
31 hafa fengið á 2. hundrað þús.
kr. í kaup og kolamokarar á ís-
fonzkum togumm 70 þús., auk
iaeðis. Hin mikla yfirsjón valda-
manna landsins í stríðsbyrjun
Var að hækka kaupið, í stað þess
að hækka trygginguna stórvægi-
iega. Eftir þennan fyrsta ósigur
1 úýrtíðarmálinu fylgdi hver
kauphækkunarby lgj an annari.
Nú er 'Svo komið, að sumir iðn-
aðarmenn í byggingavinnu í
^ykjavík hafa 250—300 kr.
kaup á dag. Það er hægt að fá
í New York prýðilega stóla fyrir
i(i0 kr., þar sem sams konar hlut
Ur gerður í Reykjavík myndi
k°sta 1000 kr. Þetta eru afleið-
^gar mistakanna í stríðsbyrjun.
' Samvinnan. J- J-
“Hvernig skiljið þér þetta?” spurði eg Mr.
Wetherell.
“Þetta virðist mjög svo grunsamlegt,” svar-
aði hann. “En við höfum kannske komið of
snemma. En sjáið þetta, Mr. Hatteras. Það
liggur eitthvað þarna á hinum borðendanum.”
Þetta sem hann benti á var bréf. Það var
nælt við dúkinn, og utanáskriftin var til Mr.
Wetherells. Rithöndin á því var mjög óvenju-
leg.
“Það er til yðar, Mr. Wetherell,” sagði eg
um leið og eg dró út títupr jóninn og fékk honum
bréfið. Við settustum svo við borðið og braut
hann upp bréfið með skjálfandi hendi. Bréfið
var ekki langt og var á þessa. leið:
Kæri Mr. Wetherell:
Pokar með fölskum peningum og banka-
seðlar af sama tagi munu ekki hjálpa yður,
ekki er það heldur skynsamlegt að leita til
lögreglunnar og fá hana til að hitta yður út á
höfn til að handtaka mig. Þér hafið nú slept
tækifærinu og dóttir yðar mun í kvöld yfir-
gefa Ástralíu. En samt ætla eg að gefa yður
-annað tækif æri ennþá — og gætið þess nú vel
að láta það ekki sleppa úr höndum yðar. Upp-
hæðin, sem eg krefst nú er 150 þúsund pund
auk teinsins, sem þér fenguð frá kínverska
Pétri, og alt þetta verður að af greiðast mér án
nokkurrar rannsóknar eða fyrirspurna. Ef
þér samþykkið þetta þá setjið svohljóðandi
auglýsingu í Morgunblaðið í Sydney hinn 18.
þ. m.: “Eg ætla að borga. — W.”* Þá verða
nýjar xáðstafanir gerðar viðvíkjandi yður.
Maðurinn sem alt veit.
^atreiðslubók
Kvenfélags Fyrsta lúterska
safnaðar í Winnipeg. Pantanir
Sendist til Mrs. E. W. Perry, 723
^arsaw Ave.; Mrs. E. S. Feld-
sted, 525 Dominion St. Verð
$1-00. Burðargjald 5^.
* * *
ára minningar um
skáldskap Borgfirginga
,-^yrsta hefti er nú komið á
kókamarkaðinn, og er það ákveð-
|nn vilji útgefandans að ekki
u®i á löngu að fleiri hefti komi
?^rir almenningssjónir. — Þetta
hefti er 30 blaðsíður, í góðri kápu
prentað á ágætan pappír. —
50c. — Fæst í Bókabúð
aviðs Björnsson og hjá Viking
Press Ltd.
te^nl)réf vort ianiheldur 15 eða fleiri
sundir af húsblóma fræi sem sAr-
i-aiílega er valið til þess að veita sec
glesta flölbreytni þeirra tegunda er
sk1tta vel lnni- vér ?etum ekki Seflð
áv yt11- Það eða ábyrgst vissar og
^ Veðnar tegundir því innihaldinu ei
reytt af og til. En þetta er mikill
Peningaspamaður fyrir þá sem óska
Itlr indaelum húsblómum.
Bréfin 15c; 2 bréf 25c, póstfrítt.
Uí~-Vor stóra útsœðisbók fyrir 1946
Strax og hún er tilbúin 75
DOMINION seed house
Georgetown, Ontario
'jQRNSON S
1] ..
JjQÁ
m
/nDcnv
Sargent Are„ Winnipeg, Mam.
“Æ, guð minn góður eg hefi eyðilagt þetta
alt saman!” hrópaði Mr. Wetherell, er hann
lagði bréfið niður á borðið. “Eg hefi kannske
drepið barnið mitt.”
Þegar eg sá sorg hans reyndi eg af öllu
megni að hugga hann, en það var árangurslaus
tilraun. Hann virtist vera alveg úrvinda yfir
því að ráðagerð okkar hafði þannig farið út um
þúfur, og eg verð að játa, að eg var einnig mjög
raunamæddur. Eitt var áreiðanlegt, að á meðal
heimilismanna Wetherells var svikari. Einhver
hafði heyrt ráðagerð okkar og ljóstað henni upp
við þorparann. Var það herbergisiþjónninn? Ef
svo var þá ætlaði eg að velgja honum undir
uggum. Er eg sat og hugsaði um þetta, heyrði eg
fótatak í stiganum, og í sömu svipan kom lög-
regluforinginn í ljós. Undrun hans yfir því að
hitta okkur þarna eina við að lesa bréf við
kertisljós, var takmarkalaus. Er hann kom inn
í salinn og settist niður sagði hann:
“En hvað þýðir þetta? Hvar eru mennirn-
ir?”.
“Það er enginn hér. Við höfum verið gobb-
aðir,” svaraði eg og rétti honum bréfið. Hann
las það án þess að mæla orð frá vörum, að því
búnu sat hann og barði fingurgómunum á borð-
plötuna í djúpum hugsunum.
“Við verðum að fara heim til yðar og leita
eftir persónu þeirri, sem hefir svikið okkur,”
sagði hann loksins. “Þessar persónur, sem hafa
þetta glæpsamlega fyrirtæki með höndum, eru
svo kænar að þess eru fá dæmi. Það er reglu-
leg ánægja að eiga í höggi við þá.”
“Hvað haldið þér að við ættum nú að
gera?”
“Fara heim eins fljótt og auðið er. Eg kem
með ykkur og þar skulum við tala um málið.
Það er ekki til neins að vera hér!”
Við gengum svo upp á þilfarið og niður í
bátinn á ný. Nú kom foringinn með okkur, en
lögreglubáturinn fór sína leið. Þegar þeir voru
farnir, fleygðum við fölsku peningunum fyrir
borð og rerum svo í land og lentum þar, sem
við höfðum lagt frá fyrir skemstu, og gengum
svo heim til húss Mr. Wetherells. Klukkan var
töluvert yfir tólf þegar þangað var komið, en
gamli þjónninn var ennþá á fótum og beið okk-
ar. Hann virtist verða fyrir miklum vonbrigð-
um þegar við komum heim án þess að heima-
sætan væri með okkur. Hann fylgdist með okk-
ur upp á skrifstofuna og bar þangað flösku og
glös, og síðan fór hann að taka á sig náðir sam-
kvæmt skipun húsbóndans.
“Jæja, herrar mínir,” sagði Mr. Wetherell
þegar hurðin hafði lokast á eftir þjóninum,
“látum oss nú ræða þetta mál gaumgæfilega.
En áður en við byrjum, leyfið mér að bjóða
yður vindla.”
“Lögregluforinginn fékk sér vindil, en vildi
heldur reykja pípu. En pípan mín var inni í
herberginu mínu, sem var hinu megin við gang-
inn, og bað eg þá því að bíða meðan eg sækti
hana. Þeir lofuðust til að gera það, og fór svo út
úr skrifstofunni og lokaði hurðinni á eftir mér.
En svo vilid til að eg gat ekki fundið pípuna fyr
en eftir stundar bið. En þegar eg loksins fann
hana, slökti eg ljósið og ætlaði svo þvers yfir
ganginn inn til þeirra, en heyrði þá hurð opnaða
í enda ganganna og einhvern læðast eftir þeim.
Eg stóð grafkyr og beið til að sjá hver þetta
væri. Fótatakið kom nær og nær, og loks sá eg
þarna í rökkrinu í göngunum aðra stofustúlk-
una, sem læddist þarna á tánum að skrifstofu-
hurðinni, er þar var komið laut hún niður og
lagði eyrað við skráargatið til að hlusta. Eg
stóð nú þarna og lagði allan hug á að athuga
aðferð hennar. Hún stóð þarna á hleri í einar
fimm mínútur, svo læddist hún í burtu og út
um sömu dyrnar og hún kom inn um og lokaði
hurðinni á eftir sér.
Þegar hún gat ekki heyrt til mín, gekk eg
þvers yfir ganginn og inn í skrifstofuna. Báðir
þeir sem fyrir voru, sáu að eitthvað hafði hent
mig og ætluðu að fara að spyrja mig um það
hvað að mér gengi.
“Segið ekkert um þetta, en segið mér frá,
og það í flýti, um hvað þið töluðuð meðan eg
var í burtu,” sagði eg.
“Hversvegna?”
“Eyddu ekki tímanum með spurningum.
En ykkur er óhætt að trúa því að nú er þörf
á að hafa hraðan á. Hvað töluðuð þið um?”
“Eg var bara að segja Mr. Wetherell hvaða
spor eg áliti þýðingarmest að stíga til lausnar
þessa vandamáls,” svaraði lögregluforinginn.
“Þakk! Nú fer eg. Þið skuluð ekki bíða
eftir mér, Mr. Wetherell. Eg ætla bara að reyna
að rekja spor, sem eg hugsa að leiði mig loksins
að markinu. Eg hugsa að best sé að þér komið
ekki með mér, herra lögregluforingi, en eg
skal finna yður kl. sex í fyrra málið.”
“Þér getið líklegast ekki sagt okkur hvað
um er að ræða?” spurði hann.
“Nei, það get eg ekki. En eg get sagt ykk-
ur svo mikið, að eg sá eina stúlkuna standa og
hlusta við hurðina. Eg er ekki í neinum vafa
um, að hún hraðar sér í burtu til að segja frétt-
irnar og mig langar til að fara eftir henni. Góða
nótt!”

Omci Phomi R*s. Phoni
94 762 72 409
Dr. L. A. Sigurdson
116 MEDICAL ARTS BLDG.
Office hours by appointment
Professional and Business
- Directory
DR. A. V. JOHNSON
DENTIST
SOt Somerset Bldg.
Office 97 932 Res. 202 398
Dr. S. J. Jóhannesson
215 RUBY ST.
Beint suður af Banning
Talstmi 30 877
Vlðtalstiml U. 3—5 e.h.
ANDREWS, ANDREWS,
THORVALDSON &
EGGERTSON
Lögfrœðingar
Bank of Nova Scotia Bldg.
Portage og Garry St.
Sími 98 291
J. J. Swanson & Co. Ltd.
KEÁLTOKS
Rental, Ituvrance and Einancial
ÁganU
Sími 97 538
S08 AVHNT7E BLDGWirmlpeg
DRS. H. R. and H. W.
TWEED
Tannlœknar
★
406 TORONTO GEN. TRUSTS
„ „ BUILDING
Cor. Portage Ave. og Smith St.
PHONE 96 952 WINNIPEG
THE WATCH «HOP
CARL K. THORLAKSON
DSamond and Weddln* Rln«s
Agent íor Bulova Watcbea
Marriage Licensea Isaued
699 SARGENT AVE
H. J. PALMASON & Co.
Chartered Accountanta
1103 McARTHUR BLDG.
PHONE 94 358
SUNNYSIDE BARBER
& BEAUTY SHOP
Hárskurðar og rakara stofa.
Snyrtingar salur fyrir kvenfólk.
Abyggileg og greið viðskifti.
Sími 25 566
875 SARGENT Ave„ Winnipeg
Clifford Oshanek, eigandi
“Góða nótt, og hamingjan fylgi yður!”
Án þess að mæla nokkuð meira, tók eg af
mér skóna, fór út úr herberginu og gekk ofan
og inn í herb,ergi, sem sneri út að garðinum. Eg
opnaði glugga og fór út um hann og lokaði
honum svo gætilega á eftir.mér. Eg setti svo í
skyndi á mig skóna, læddist niður stiginn, hopp-
aði yfir lága múrinn í kringum garðinn og stóð
í götunni á bak við húsið. Við götuþa stóð tré
eitt og á bak við það faldist eg og hafði þaðan
vakandi auga á húsniu. Það var til allrar ham-
ingju svo dimt, að ilt var að koma auga á migN
þar sem eg stóð. Eg stóð þarna stundarkorn og
furðaði mig á hvað dveldi njósnarann, en bráð-
lega heyrði eg marra í grindinni í garðshliðinu
og sá svartklædda, litla stúlku ganga út á stræt-
ið og litast um flóttalega. Svo lagði hún af
stað ofan í bæinn. Eg fylgdist á eftir henni í
eitthvað þrjú hundruð feta fjarlægð. Engum
mættum við nema lögregluþjóni, sem horfði á
mig grunsamlega. Einum tvisvar sinnum hafði
eg næstum mist af henni sjónir, og þegar við
komum þangað, sem bærinn var þéttari, hugði
eg ráðlegra að stytta vegalengdina á milli okkar.
Það gerði eg þegar við komum innar í bæinn og
húsin þéttust. Þannig gengum við götu eftir
götu, unz við komum í þann hluta borgarinnar,
sem eg hugði vera lélegasta hluta Sydney. Á
allarhliðar blöstu við kínversk nöfn á auglýs-
inga spjöldunum. Þarna voru hinar lélegustu
búðir og okurkarlastíur, og virtist helzt sem
fáir íbúar hverfisins ættu rekkjur eða notuðu
þær, því að alstaðar voru þvögur af fólki, illa
útlítandi og ræfilslegt til fara, og við og við
stönsuðu þeir stúlkuna, sem eg var að elta. En
auðsæilega gat hún séð um sig sjálí, því að á-
fram hélt hún.
Við enda langrar og óhreinnar götu, stað-
næmdist hún og litaðist um. Þá var eg hinu
megin í götunni og ekki nema þrjátíu fet frá
henni. Eg hafði dregið hattinn niður á ennið og
gekk reikandi eins og ölvaður maður með hend-
urnar í buxnavösunum. Þegar hún sá engan
annan en mig, gekk hún að hornhúsinu og barði
þrisvar sinnum á eina gluggarúðuna. Áður en
hægt hefði verið að telja upp að tuttugu, opnuð-
ust dyrnar, og gekk hún inn. Nú var eg í mikl-
um kröggum — annaðhvort varð eg að hætta
við þessa eftirgrenslan með öllu, eða fara inn í
húsið og treysta því, að hamingjan yrði mér svo
hliðholl að mér tækist að ná þeim upplýsingum,
sem eg þurfti. Til allrar hamingju mundi stúlk-
an eiga örðugt með að þekkja gest húsbónda
síns eins og hann var dulbúinn. Eg veitti henni
nægan tíma til að komast inn í herbergi, svo
gekk eg að hurðinni og sneri húnanum. Mér til
mestu gleði voru dymar ólæstar. Eg opnaði þær
og gekk inn í húsið.
Rovatzos * Floral Shop
253 Notre Dame Áve., Phone 27 989
Fresh Cut Flowers Dally.
Plants ln Season /
We speclallze ln Weddlng & Concert
Bouquete & Funeral Designs
Icelandic spoken
H. HALDORSON
BUILDER
23 Music and Arts Studios
Broadway and Carlton
Phone 93 055
Winnipeg, Canada
A. S. BARDAL
selur Ukkistur og annast um útfar-
lr. Allur útbúnaður sá bestl.
Ennfremur selur hann allskonar
minnisvarða og legsteina.
843 SHERBROOKE ST.
Phons 27 324 Winnipeg
CANADIAN FISH
PRODUCERS, LTD.
H. Page, Managing Director
Wholesale Distributors of
Fresh and Frozen Fish
311 CHAMBERS ST.
Office Phone 26 328
Res. Phone 73 917
Union Loan & Investment
COMPANY
Rental, Insurance and Financial
Agents
Síml 95 061
510 Toronto General Trusts Bldg.
ÁSGEIRSON’S PAINTS,
WALL PAPER AND
HARDWARE .
698 SARGENT AVENUE
Winnipeg, Man.
Telephone 34 322
GUNDRY-PYMORE Ltd.
British Quality - Fish Netting
60 Victoria St„ Winnipeg, Man.
Phone 98 211
Manager: T. R. THORVALDSON
Your Patronage Will Be
Appreciated
WINDATT COAL Co.
LIMITED
Established 1898
307 SMITH STREET
Office Phone 97 404
Yard Phone 28 745
Halldór Sigurðsson
Contractor & Bnilder
★
%
594 Alverstone St., Winnipeg
Sími 33 038
THE
BUSINESS CLINIC
specialize in aiding the smaller
business man to keep adequate
records and prepare Income
Tax Returns.
ANNA LARUSSON
415 Mclntyre Blk. Ph. 92 316
A. SAEDAL
PAINTER & DECORATOR
★
Phone 23 276
★
Suite 4 Monterey Apts.
45 Carlton St„ Winnipeg
Frá
vini
FINKLEMAN
OPTOMETRISTS
and
OPTICIANS
KENSINGTON BLDG.,
275 Portage Ave. Wmnipeg
PHONE 93 942
PRINCESS
MESSENGER SERVICE
Við flytjum kistur og töskur,
húsgögn úr smœrri íbúðum
og húsmuni af öllu tœi.
58 ALBERT ST. — WINNIPEG
Sími 25 888
C. A. Johnson, Mgr.
DR. CHARLES R. OKE
TANNLÆKNIR
404 Toronto Gen. Trust Bldg.
283 Portage Ave., Winnipeg
Phone 94 908