Heimskringla - 11.09.1946, Side 2

2. SIÐA
HEIMSKRINGLA
WINNIPEG, 11. SEPT. 1946
“SNAPSHOT”
úr samkvæmislífi Ný-íslands
Það er svo sem ekki í frásög-
ur færandi þó samsæti séu fhald-
in hér í norðurbygðunum. Ef
vel væri leitað, mundi mega
finna 2—3 á dag alla daga vik-
unnar. En þetta eru flest minni-
háttar samkvæmi en samt sem
áður guðs þakkarverð.
En svo er önnur og stærri hlið
á þessu máli, þar sem mörg
hundruð manns eru saman kom-
in og ræður og kvæði og söngur
skiftist á svo klukkutímum skift-
ir. Slíkir atburðir mega heita
fremur sjaldgæfir hér norður um
og snúast þá að jafnaði um af-
burða menn.
Það væri heldur ekki hægt að
segja með neinni sanngirni að
nokkur skussaskapur eða ör-
vasaháttur einkendi slík mót, því
engin einsdæmi eru það að heið-
ursgestir Ný-íslendinga séu
leystir út með ríkmannlegum
gjöfum, svo sem nýjum bílum,
mörg hundruð dollara stunda-
klukkum eða þá all álitlegum
sjóði, séu hlutir eigi fáanlegir
eins og nú vill verða.
Eitt slíkt samsæti var haldið á
Hnausum á sunnudaginn 25. ág.,
til heiðurs þeim hjónurium Gísla
verzlunarstjóra Sigmundssyni og
konu hans Ollu, sem nú eru hætt!
störfum þar og hyggja á framtíð-
ar heimili á Gimli.
Ef eg hefi talið rétt voru
þessu samsæti fluttar 15 ræður
og 3 kvæði, þar var einnig sung-
ið mikið og vel, því Fjeldsted
bræður voru þar og þarf þá ekki
að fara fleiri orðum um það
hvernig söngurinn var af hendi
leystur.
Frá því fyrsta að eg kyntist
Gísla Sigmundssyni (en síðan
eru um 30 ár), hefir mér ekki
getað dulist það að glaðværð hef-
ir ávalt einkent hSns umhverfi
og er það ekki ofmælt að vel má
setja Gísla í fremstu röð þeirra
manna sem eru hrókar alls fagn-
aðar.
1 gamanstefi er eg bjó til í til-
efni af burtför Guðmundar Jó-
hannessonar úr Árborg til Win-
nipeg komst eg þannig að orði að
“Hvar sem Mundi er heyrist
hlátur, hreyfir máli jafnan kát-
ur.”
Slík orð og þessi eru jafn við-
eigandi um Gísla Sigmundsson.
Hann er bjartsýnn maður, luttd-
glaður og í hvívetna hinn ágæt-
asti drengur.
Það má óhætt telja þennan^
sunnudag einn af þeim ylríku
sóllksinsblettum, Sem Jónas
kveður um, þar hjálpaðist alt að, j
veðurblíða svo ei varð á betra
kosið, hrífandi söngur þeirra
Fjeldsteds bræðranna, gaman,-
semi í ræðum og kvæðum, og að
endingu hinar rausnarlegustu
veitingar. J
Því miður veittist það ókleift
sökum yfirstandandi halllæris i
þessu okkar alsnægta landi að
komast yfir fyrirhugaða og við-
eigandi gjöf, sem mætti minna
þau hjónin á að þau eiga hér
sterk ítök í hugum samferða-
fólks síns.
Þökk fyrir glaðar stundir Gísli.
Valdi Jóhannesson
Gamansíef
— »
Flutt í kveðjusamsæti Gísla Sigmundssonar og konu hans Ollu.
Undir laginu “Nú er tíð, nú er stund”.
TIL GÍSLA OG ÓLAFAR
SIGMUNDSON
við burtför þeirra úr
* Breiðuvík
Breiðuvíkur söfnuður, ásamt
öllum þeim er þetta umhverfi
byggja, finnur sárt til þess hve
stórt að skarðið er, í félagslegri
fylkingu bygðarlagsins við burt-
för ykkar. Hingað komuð þið ung
og hafið jafnan á hinum mörgu
hjáliðnu árum, staðið framarlega
í öllum vorum félagsmálum, þótt
engum þeirra væruð þið hjálp-
samlegri en söfnuði vorum. Þar
hefir þú Gísli, innt mikið starf af
hendi, verið í stjórn hans ára-
tugum saman, og oftast forseti
hans, um mörg síðari ár.
1 hversdagslegum störfum
ekki síður en á gleðimótum, hef-
ir þú jafnan verið “hrókur alls
fagnaðar”. Þín’ síglaða létta
lund hefir verið oss uppörfun,
og blessun, mitt í önnum dags-
ins. Ávalt vildir þú greiða fram
úr vanda hvers manns er til þín
kom.
Ásamt þinni góðu konu hafið
þið notið maklegs almenns þakk-
lætis fyrir frábæra gestrisni á
heimili ykkar, sem jafnan hefir
öllumm opið staðið, ekki sízt
Nú er strandferðum hætt, nú er stýrt upp í naust
og slegið segl frá rá.
Nú er vertíðarlok eftir vel unnið skeið
og virða starfið má.
Við metum þann dreng, sem er mætur í “gang”
og markið setur hátt.
Og drekkur sinn bjór og sitt brennivíns staup
en brýtur ei nokkurs manns sátt.
Viðlag:
“Hó svo fram og hó. — Hó svo fram og hó
Siglir frjáls sinn eigin sjó.
Vindur voð á stöng og með vöskum söng
lætur vaða á súð fram hó.”
Já heill sé þér Gísli þú gleðinnar son,
við geymum í minni þitt starf.
Þú bygðir hér vegi og brúaðir fen
og bættir margt, sem þarf.
Við þökkum gestrisni og glaða stund
en gleymum öllu um hitt,
að lúmskur í “poker” og leikinn í “bridge”
þá lézt aldrei neinn hafa þitt.
H
HAGBORG
FUEL C0.
Dial 21 331
(C.F.L.
No. 11)
H
21 331
Gisli should have had a sign on
his office: “Our Motto Is To
Please”. Whether in his private
business or as a public servant
his ambition is to serve and
please.
GisliJs one of the most hospit-
able men I have met. Time and
time again I have heard him ask
old and new friends to the house ~ ~~ 7 , ., 7
t Hnausum, buðarmaður hia Stet-
for a cup of coffee or even a , . , . „ ^
, ani heitnum Sigurðssym; Gisli
meal without a moments notice , , ö, . ..
and that taxes the patience of var °r inn s*"or SV
, , . myndarlegur maður. Eg man
most women, but Olla always , , . , , , , . ,
,, . , . , ekki hvort hann keyrði þa post-
t»ACQ rrv rha qqqo ci An qaa m hor */ * *
sleðann, eða vanalegan fólks-
rose to the occasion and in her
own quiet unassuming gracious . , _
, , , . , , flutnmgasleða, en eg man
way made everybody feel wel- , _. “ „ .. , „„
J sleðinn að framan var æfinlega
að
come.
As we have a long program .,, , ...
, , , , , vildu þær sitja hja Gisla, og eg
and a number of speakers who ^ uJ„f; „vi,- „.rið
will do justice to this fine couple
fullur af fallegum stúlkum, allar
vildu þær sitja hjá Gísla, og eg
held að honum hafi ekki ver:ð
Hó svo fram og hó, o. s. frv.
V. J.
kallaði að þér. En þú áttir einn-
ig affarasælan þátt í félagslegri
starfsemi vorri. Lengi og vel hef-
ir þú starfað í kvenfélagi bygð-
arinnar.- Mörg eru merkin og
minningarnar um þitt góða starf
vor á meðal.
Breiðuvíkur söfnuður og kven-
félagið þakkar þér og manni þín-
um góðvildina, gleðina og sam-
eiginlega störfin. Söknuðurinn
yfir burtför ykkar er í allra hug-
um, en einnig gleðin yfir á-
nægjulegri samfylgd.
Vér biðjum guð að blessa ykk-
ur og ástvinina mörgu. Lifið
heil!
Breiðuvíkur söfnuður og
Kvenfélagið “Liljan”
ÁVARP FORSETA
í kveðjusamsæti Gísla og Ollu
Sigmundson á Hnausum
25. ágúst 1946.
þeim sem vinafáir voru. Stund-
um var þröngt um ykkur, en
hjartarúmið var„ávalt yfirgnæf-
andi.
Með stillingu og háttprýði
hefir þú “Olla” að verki þínu
gengið í þjónustu þíns umfangs-
mikla heimilis. Störf þín hafa
yerið unnin í kyrþey, en engu
síður affarasæl. Með mikilli
prýði hefir þú af hendi leyst
konu og móður störfin. Oft áttir
þú annríkt og margt var það sem
Honored guests,
Ladies and Gentlemen:
We are here to spend a few
hours with our friends Olla and
Gisli, who are leaving this com-
munity and wish them God
speed and good luck in their
new home at Gimli.
This is no ordinary event. Olla
came to Hnausa late in 1910, in
June 1911 they were married
which proves that Gisli was al-
ways a fast worker.
Gisli came from Iceland 54
years ago. I know he is 65, as
we have celebrated his 65th
birthday twice and plans are
under way to celebrate it again
in December.
The Sigmundson’s have raised
a lovely family and all except
one have their homes at Gimli.
These people have taken a lead-
ing part in the community' life
and supported every worth while
effort for the betterment of the
district. Three homes in this
community have been particu-
larly noted for their hospitality
and good cheer — Sigurdson’s
at Hnausa, Magnusson’s and Sig-
mundson’s. Their home has been
so much of a home to me that I
needed only a very flimsy ex-
cuse for staying overnight.
T .,, , , ... það neitt a moti skapi, þott þær
I will set an example by cutting f, A ^ c
hopuðust í kringum hann; pao
these remarks short.
Thor Lifman
RÆÐ A
flutt í kveðjusamsæti þeirra
Gísla Sigmundssonar og konu
hans Ollu af Marteini M.
Jónassyni póstafgreiðslu-
manni í Árborg, Man.
minti mann á fagran fífil út a
pngi sem er umkringdur af fiðr-
ildum, öll sækja þau að fíflinum,
I ef þau mætti finna ilminn sem
andaði út frá honum, en tvö til
1 þrjú hin vænstu vörnuðu hin-
! um,. að komast þar í of náin
1 kynni. Já, hver ungur maður
1 hefði ekki viljað vera í sporum
______ j Gísla um þær mundir.
Þegar maður mætir einhverj- j Síðar meir mun Gísli hafa far-
um manni í fyrsta sinn, flýgur ^ ið í þjónustu Stefáns kaupmanns
ávalt í gegnum huga manns: —J Sigurðssonar að Hnausum, hann
Hverslags maður skyldi þetta.vann fyrir hann á bátum hans
vera, hvað er honum á höndum, ‘ yfir sumarið, og við fiskiver og
og hvernig skyldi honum reiða önnur störf að vetrinum, því alt
af? Þessum og þvílíkum hugs-jfór honum vel úr hendi, sem
unum getur maður ekki svarað honum var trúað fyrir. Eg hygg
fyr en eftir nokkra kynningu, tað að hjá Stefáni Sigurðsson hafi
maður finnur út hvað hefir verið ^ Gísli lært að leggja traustan
í manninn spunnið, og hvernig grundvöll fyrir starfið sem á
hann hefir hagnýtt sér það sem ’ eftir kom, og sú reynsla sem
hann hefir verið spunnið.
Þegar þú ert í þörf fyrir flík,
hann fékk í hans þjónustu, hafj
orðið honum drjúgasta veganest-
Manitoba Birds
GREAT BLUE HERON—Blue Crane—Blue Heron
Ardea herodias
Distinctions. The largest Heron found in Canada.
Field Marks. Heron-like outlike, largest size, and blue-
grey coloration make the best field marks. It flies with
neck folded and head drawn in to shoulders.
Nesting. Usually in large communities in wet woods,
such as tamarack, ash, or elm swamps, in nest of large
bulky structure of sticks in treetops. On the treeless
prairies they nest om the ground on islets well out in the
lakes and removed from prowling coyotes and other
enemies.
Distribution. Across the continent, from Nova Scotia to
British Columbia, north to north-central Alberta, Saskat-
chewan and Manitoba.
The Great Blue Heron is a haunter of open shallow water.
It rarely frequents dense reed-beds, though it is often
found on their outskirts or on the edges of pools within
them. It prefers wide, shallow reaches of rivers, or open
flats of marsh or tidal shores. It is a still-hunter, cautious-
ly regarding the water until its prey comes within reach
when, with a lightning stroke of the sharp bill, it is
secured. The Blue Heron is a harmless bird and should
receive every protection possible.
Economic Status. The food of the Great Blue Heron is
almost entirely animal in its nature, consisting mainly of
frogs, snakes and small fish usually of no economic im-
portance. Herons often frequent the pound nets of the fish-
ermen, but the limited size of their gullets precludes their
taking anything of economic importance and the suspicion
of the net owners against them is unfounded.
This space contributed by
THE DREWRYS LIMITED
MD172
BAnrtfararljó©
til Mr. og Mrs. Gísla Sigmundsson, 25. ágúst 1946.
Við vitum öll að Gísli er góður drengur,
samt getum við ei haft ’ann hjá oss lengur,
það er eins og slitinn hjartans strengur
eða stolinn burtu indælasti fengur.
Ólöfu hann eflaust með sér tekur,
hann altaf var í kvennamálum frekur,
við verðum eins og björk sem bylur skekur
eða bátur sem um hafið stjórnlaust rekur.
Því verður sárt, að sjá þau fara bæði,
sjálfsagt mörgum það í augum blæði,
að verða að tapa, en Gimli aftur græði,
það gagnar lítt þó margur um það ræði.
Hann fjórðung aldar sat í sveitarráði,
sífelt stríðið fyrir okkur háði.
Sætinu af ’onum seggur enginn náði,
því söfnuðurinn skynseminnar gáði.
•
Altaf lét hann endurbæta veginn,
uppástóð að mölur væri dreginn,
og eins að brautarbakkinn yrði sleginn,
það bætti líka fyrir mörgum heyin.
Þá var vél með skurðaskóflu fengin
er skörin upp í bekkinn þótti gengin,
fyrir það þarf sízt að saka drenginn
þó sumum fyndist lítið batna engin.
Þeir eru til er segja að Gísli svíki,
svo eg ekki neitt í bragnum ýki.
Þá er enginn eins og öllum líki,
ekki heldur guð í himnaríki.
Við hljótum seinna að sjást á gleðimótum
og sýnum þeim þá ögn af vinahótum,
þá verður sjálfsagt sungið eftir nótum
og sólin skín, að instu hjartarótum.
Við óskum þess, þau lengi megi lifa
landi og þjóð og sjálfum þér til þrifa,
sorg má aldrei brjóstum þeirra bifa,
í bækur lífsins englar nöfnin skrifa.
F. P. Sigurðssom
hvort heldur er til skjóls eða 'ið á eftirkomandi árum.
stáss, þá er það fyrsta sem þúj Mjög snemma á tíma, mun
gerir, að athuga efnið sem i Gísli hafa hugsað sér að verða
þessa flík hefir farið, hvort hún bóndi, því heimilisréttarland
muni verða skjólgóð, endingar- hafði hann tekið sér, en er tímar
góð og falleg áferðar; við skoð-, liðu fram, hefir honum fundist,
um þræðina: hvaða efni er í'að líf út á bújörð yrði of hæg-
þeim, og hvernig þeir hafa verið : fara fyrir hans smekk, því í kring
tvinnaðir saman, því okkur skilst ^ um 1908 selur hann landið og
að þess jafnari sem upphaflegi. fær fyrir það 6 hesta (að mig
þráðurinn er,'þess betra verði minnir). Þetta voru ágætiS kjör,
klæðið þá ofið, en okkur skilst því hann var laus við landið sem
einnig að hvað góður sem þráð- j ómaga, en hestana lét hann und-
urinn kann að vera, að slíkt kem- ir eins fara að vinna fyrir sig-
ur ekki að notum ef vefarinn er j Skömmu síðar er hann orðinn
ekki verki sínu vaxinn. | meðeigandi í sögunarmyllu, sem
Okkur er ekki ljúft að nota eg tel hann hafi átt hestunum
hempu sem hefir verið hripuð j að þakka. Þessa sögunarmyllu
upp úr óþverra efni, þræðirnir,1 starfrækti hann í félagi við ann-
ekkert nema hólar og bláþræðir,1 an mann, þar til Gísli selur út
hnökrar og rusl. Við vitum það sinn hluta.
fyrirfram, að slík flík mun ekki
verða til frambúðar.
Við vitum einnig að ef upphaf-
I kring um 1912 eða 1913 ei
Gísli byrjaður að verzla upp u
eigin spítur að Grund í Geysm-
lega efnið sem í þráðinn fer er bygð, þó þessi verzlun væri byU'
gott, þá má gera úr því góðan vef uð,í smáum stíl, er hún samt sem
jafnvel þótt þráðurinn sé ekkijáður undirstaða verzlunarinnar
sem jafnastur, ef þú sérð um að hér á Hnausum, því þá Gísh
bláþráður mæti hól þegar bandið hafði verzlað um tíma á Grund,
er samantvinnað, ber ekki svo er sagt að Sigurðsson Thorvald-
mikið á gallanum, og hverfur oft SOn verzlunarfélagið hafi rent
að fullu þá ofið er.
Það er gersamlega sömu skil-
yrði sem ráða með manninn, —
“það er hvað í hann er spunnið”
og hvernig það er spunnið, sem
hýru auga til Gísla og skömmu
síðar samlagar hann sig ÞV1
verzlunarfélagi, og búðin er flutt
frá Grund að Hnausum, og Gísli
settur þar verzlunarstjóri. Þar
þennan vin minn,
mundson.
ræður því, hvort maðurinn verð- hefir hann verið síðan við sama
ur nýtur eða ekki. Nú vil eg starf, og verk hans í þeirri stöðu
leitast við að sýan ykkur fá.eina verið hvarvetna vel rómað, þvl
þræði sem hafa verið spunnir í maðurinn er lipurmenni í aHrl
Gísla Sig- viðkynningu, og ber annara hag
fyrir brjósti, jafnt sínum eigin
Fyrst þegar eg sá Gísla Sig- hag.
mundson, var í skóla á Hnaus-| Eg má geta þess, og svo að i
um, hann var ásamt foreldrum ^ kringum 1922, er Gísli kosinn i
sínum, nýkominn frá Islandi, J sveitarráð Bifröst-sveitar. £>ar
það vakti athygli mína á þessum J hefir hann átt sæti síðan, fyrir
glóhærða dreng, hvað hann var utan eitt tímabil sem hann ga
ljúfur í kynningu og glaðvær, [ ekki kost á sér í þá stöðu. Gís 1
það var eins og bláu augun hans hefir því þjóniað í sveitarrá
segði: “Eg ber traust til þín, Bifröst-sveitar lengur en nokkur
hver svo sem þú ert”. Því miður annar núlifandi maður í svel
varð ekki sú kynning mjög löng, ] inrU) og hefir farist það vel. ^
því foreldrar hans fluttu þá suð- J Kjósendur hafa borið óski
ur í Árnes-bygð, og vegir skildu J traust til hans, og hann hefm a
um tíma. það skilið. .
Ekki mun hafa orðið mikið úr | Gísli hefir ekki sótt et i
skólagöngu fyrir Gísla, því barn veraldar auðlegð, hann hefm la '
að aldri þurfti hann að fara í úti-1 jð sér skiljiast að sá er auðuguG
vinnu til að hjálpa foreldrum1 sem er ánægður með ?itt hu
skifti, hann er auðugur Þ ^
leyti, að hann hefir eignas
.. „ gætis konu og þau bæði til sarn
á mitt sjónarsvið, var eg á ans, hafa eignast ágætis or
sínum að sja fjölskyldu þeirra
borgið.
Næst þegar Gísli kemur fram