Heimskringla - 17.12.1947, Blaðsíða 13

WINNIPEG, 17. DES. 1947
HEIMSKRINGLA
13. SIÐA
WESTON’S brauðgerðin óskar öllum
skiftavinum sínum og fslendingum sér-
staklega
á hátíðinni sem fer í hönd. Vér minnumst
um leið með ánægju og þakklæti viðskifta
áframhalds
þeirra á árinu og æskjum
þeirra.
Weston's Bread & Ca
(Canada) Limited
666-676 ELGIN AVE
PHONE 23 881
Innilegar Jóla og Nýársóskir
TIL VORRA MÖRGUISLENZKU VINA
Limited
JÓN ÓLAFSON, umboðsmaður
Ste. 23 Lindal Apts
Jóla- og Nýársóskir
TIL VORRA MÖRGU ÍSLENZKU VINA
Building Mechanics
LIMITED
636 SARGENT AVE. WINNIPEG, MAN.

leyfum vér oss að mæla með
ISRJÓMA með margvíslegu
lagi og litum
SIMI 87 647
Vorum mörgu íslenzku viðskiftamönnum óskum vér
GLEÐILEGRA HATIÐA
J. D. FOODS
GROCERIES & MEATS
861 SARGENT AVE. WINNIPEG, MAN
Phone 22 169
Réttvísin og sálmalagið
Smásaga eftir O’Henry
Soapy ók sér kvíðafullur á
bekknum sínum ó Madison
Square. Þegar villigæsir eru
farnar að fljúga í oddfylkingu á
kvöldin, þegar konur sem engar
selskinnskápur eiga, gerast bllíð-
ar við bændur sína, og þegar
Soapy ekur sér kvíðafullur á
bekknum sínum í garðinum,
mláttu vita að vetur fer í hönd.
Visið lauf féll í skaut Soapys.
Það var nafnspjald vetrarins.
Veturinn er hugulsamur við borg
arana á Madison Square, og ger-
ir boð á undan hinni árlegu
heimsókn sinni.
Soapy varð ljós sú staðreynd,
að tími var nú kominn til þess
að hann gerði ráðstafanir gegn
ihrollkulda komandi daga. Þess
vegna ók hann sér órólega á
/bekknum sínum.
Kröfur Soapys til vetrardval-
arstaðar voru ekki sérlega háar.
Hann dreymdi enga drauma um
skemmtisiglingar á Miðjarðar-
hafinu, bládjúpan Suðurlanda-
himin, eða smáferðir á opnum
báti um Vesúvtíusflóa. Þrír
mánuðir á Eyjunni var allt, sem
hugur hans þráði. Þrír mánuðir,
þar sem honum var tryggt fæði
og rúm til að sofa í, og samneyti
við sína líka, var í augum Soapys
hámark þess, sem óskað varð.
Árum saman hafði Soapy átt
vetrardvöl í þeirri gestrisnu
stofnun, sem kennd er við Black-
well. Alveg eins og hinir betur
settu samborgarar Soapys í
New York, keyptu sér farseðla
til Pólmastrandarinnar og Riv-
iera á hverju hausti, þannig
halfði hann í allri auðmýkt gert
sínar ráðstafanir til undirfbún-
ings hinnar árelgu ferðar til
Eyjarinnar. Og nú var kominn
tími til þeirra róðstafana. Und-
anfarna nótt höfðu þrjú laugar-
dagsblöð, sem hann tróð undir
frakkann sinn og vafði um ökl-
ana og magann á sér, ekki nægt
til þess, að verjá hann kuldan-
um meðan hann svaf á bekkn-
urru sínum í garðinum, rétt hjá
niðandi göshrunninum. Eyjan.
hlý og vingjamleg, var því ofar-
lega í huga Soapys einmitt
núna. Hann fyrirleit í hjarta
sínu öll afskipti góðgerðarfé-
laga af hinum miður settu íbú-
um borgarinnar. í augum
Soapys var réttvísin langtum
betri viðskiptis en öll góðg'erð-
arfélöu. í hans augum voru lög-
in, réttvísin, honum vinveittari
en góðserðarstofnanirnar. Þama j
var svo sem endalaus keðia af
■'nniss konar ölmusustofnum og
hiálparstöðvum á vegum borg-
arinnar. þar sem hann hefði get-
að gefið sig fram og hlotið fæði,
og hússkiól. er hæfði fábrotnum,
lífsvenium hans. En sllíkar ölm-j
usur eru jafn stoltum sálum og,
Soapys beiskur biti. Allar gjafir
slíkra stofnana kröfðust endur-
gialds. ekki í peningum heldur
auðmýking þiggjandans. Eins og
Cæsar átti sinn Brútus, þannig
fylgdi hverju rúmi á slíkum|
stað sú kvöð að fara í bað, og
hver brauðhleifur sem neytt var
feostaði nærgöngular yfirheyrsl-
ur. Þess vegna var betra að vera
gestur réttvísinnar, sem þrlátt
fyrir öll boð og bönn, slettir sér
þó ekki óhæfilega mikið fram
í einkamál og persónulegar
venjur manna.
Strax og Soapy hafði ákveðið
ferð sána til Eyjarinnar, hóf
hann að undiíbúa framkvæmd
ætlunar sinnar. Margar auð-
veldar aðferðir var um að velja.
Einhiver skemmtilegasta aðferð-
in mundi vera sú að snæða í-
burðarmikla máltíð á einhverju
dýru veitingahúsi, og skýra síð-
an frá því, að peningar væru
engir fyrir hendi til greiðslu. Þá
mundi hann verða afhentur lög-
reglunni þegjandi og hljóða-
laust. Dómarinn mundi sjá um
framhaldið.
Soapy ylfirgaf bekkinn sinn og
reikaði burt af torginu yfir asf-
althafið, þar sem Broadway og
Fifth Avenue renna saman. —
Hann sneri upp eftir Bnoadway
og staðnæmdist úti fyrir glæstu
og uppljómuðu kaflfihúsi, þar
sem á hverju kvöldi gat að fá
og 'líta allt hið bezta, sem fram-
leitt verður úr vínþrúgum og
ormasilki.
Sbapy var ánægður með útlit
sitt frá neðstu vestistölu og upp
á hvirfil og alls óhræddur um,
að það vekti nokkra eftirtekt eða
hneykslun. Hann var nýlega
rakaður. Frakkinn hans var í
sæmiilegu ástandi, og svarta
slaufan, sem hann hafði um
hálsinn, var gjaf kventrúboða
nokkurs frá síðasta þakkargjörð-
ardegi. Ef honum tækist að ná
í sæti í veitingarhúsinu, án þess
að vekja grun, var hann örugg-
ur um úrslit málanna. Só hluti
líkama hans, sem sýnilegur yrði
yfir borðið mundi enga tor-
tryggni vekja í huga þjónsins.
Steikt stokkönd, bjór og síðan
portvúnsflaska hugði Soapy að
mundi reynast hæfilega dýr mál
tíð, og svo auðvitað vindill á eft-
ir. Nóg, að vindillinn kostaði
einn dollar. Samanlagt mundi
þetta ekki gera svo háa upphæð,
að forstöðumönnum veitingar-
hússins fyndist ástæða til sér-
stakra hefndaraðgerða gagnvart
honum. Hann mundi hljóta saðn
ingu af kjötmáltíðinni og leggja
glaður og vel á sig kominn í
ferðina til vetrarhælisins.
En Soapy hafði ekki fyrr stig-
ið inn úr dyrum veitingahússins
en yfirþjóninn rak augun í gat-
slitnu buxumar og skógarm-
anna hans. Sterkar hendur
leiddu hann fljótt og ákveðið en
hljóðlega út á götuna, og af-
stýrðu þannig hinum ógöfugui
örlögum, sem stokköndinni voru
fyrirhuguð.
Soapy yfirgaf Broadway. Svo
virtist, sem leið hans til hinnar
þráðu Eyjar ætti ekki að verða
neinum kræsingum stráð. Ein-
hverja aðra aðferð hlaut hann
því að reyna til þess að komast!
í steininn. 1
Á homi Sjöttu götu vakti upp-
ljómaður og fagurlega skreytur
sýningargluggi athygli Soapys.
— Hann greip steinhnöllung og
kastaði í gegn rúðuna. Nokkrir
menn komu hlaupandi fyrir
hornið og var lögregluþjónn í
faranbroddi. Soapy stóð með
hendurnar í buxnarvösunum og
brosti við gljáandi koparhnöpp-
unum lögregluþjónsins. i
“Hvar er sökudólgurinn?”
spurði lögregluþjónninn æstur.
“Getið þér ekki gizkað á að
eg muni vera eitthvað við verkið
riðinn?” spurði Soapy, og var,
ekki laust við kaldhæðni í rödd-
inni, þó hann væri annars vingj-
amlegur og hýr í bragði, eins og
sá, sem stendur andspænis gæfu
sinni.
Það hvarflaði ekki í huga lög-
regluþjónsins að taka mark á
upplýsingum Soapys. Menn,
sem brjóta glugga, eru ekki van-
ir að bíða á staðnum til þess að
skeggræð.a við lögreglugæð-
ingana. Nei. Þeir taka vanalega
til fótanna á burtu. Og lögreglu
þjónninn kom auga á mann, sem
ihljóp yfir götuna til að ná í leigu
bíl. Með reidda kylfu veitti lög-
regluþjónninn manninum eftir-
för. Soapy lónaði eftir strætinu
leiður í huga yfir því að áform
Framh. á 14. bls.
Séra Rúnólfur Marteinsson
flytur jóla guðsþjónustu í ís
lenzku kirkjunni í Langruith, kl.,
2 e. h. sunnudaginn 21. des.
INNILEGAR
Jóla og Nýárskveðjur
til allra okkar íslenzku viðskifta-
vina og fiskimanna við Winnipeg
og Manitoba vötn.
Independent Fish Company Ltd.
941 SHERBROOK ST. WINNIPEG
Branch at Gimli, Man.
GLEÐILEG JÓL
°g
GÆFURÍKT NÝTT ÁR
T JM Jólaleytið eru hugsanir okkar aðallega helgaðar heimilum
^ og fjölskyldum vorum, þá er það sem heimilis-fögnuðurinn
kentst á hæðsta stig. Við leggjum alt í sölurnar til þess að öðlast
þá hluti sem nauðsynlegir eru til þess að við getum notið þeirra
ánægjustunda. Þeir hlutir erur heimili, efnalegt sjálfstæði og
mentun frir börn okkar. Sá grundvöllur sem við leggjum í
dag, verður til framtíðar öryggis og vellíðunar fjölskyldum
okkar, um okomin ár. •
Representatives
Winnipeg Branch
Phone 96 144
Great-West Life
ASSURANCE COMPANY
HEAD OFFIC E - WINNIPEC