Heimskringla - 17.12.1947, Blaðsíða 15

WINNIPEG, 17. DES. 1947
HEIMSKRINGLA
15. SÍÐA
Löggilt ll. apríl 1909
Taka á móti korni, senda korn og flytja út.
Borgaður að öllu höfuðstóll________$1,000,000.00
Aukastofn ___________________________$300,000.00
Forseti-------------------
Varafors. og fr.kv.stj____
Féhirðir__________________
Umboðsmaður—Gimli, Man
Norman Heimbecker
_______W. J. Dowler
B. R. McGibbon
Aðalskrifstofa
Útibú
montreal toronto port arthur
CALGARY VANCOUVER
70 sveitakornhlöður
Endastöðvar í Calgary og Port Arthur
Gamalt félag, sem orð hefir á sér fyrir
ábyggileg viðskifti”
Jólaóskir
Reykdal & Sons
CONTRACTORS
FREIGHTING, ROAD BUILDING, BRUSH CLEARING
AND BULLDOZING
301 GREAT WEST PERMANENT BLDG., WINNIPEG
Ofifice Phonie 96 306 Night Phones 22 912 - 71 624
VÉR FLYTJUM ÖLLUM VORUM MÖRGU
VIÐSKIFTAVINUM INNILEGAR
HATÍÐAKVEÐJUR
Riverton Co-operative Creamery
Association Limited
JULIUS MAASS, Manager
Greetings and Best Wishes
FOR
Christmas and the New Year
WINNIPEG
REGINA
CALGARY
INNILEGAR JóLA OG NÝÁRSÓSKIR
til vorra mörgu og fjölgandi viðskiftavina!
ARBORG FARMERS’
ASS0CIATI0N
COOPERAIIVE
LIMITED
ÁRBORG, MANITOBA
ÓUÁLÍTY & SERVICE
Qreetings
•kv
Soo Line Mills Limited
WINNIPEG, MAN.
Use HAPPY GIRL FLOUR in all your baking.
Innilegar Hátíða-Kveðjur
• til allra Islendinga
HVAR SEM ÞEIR DVELJA
PARK-HANNíSSON, LTD.
55 Arthur St. Sími 21 844
WINNIPEG, MAN.
UMB0ÐSMENN
fyrir
“BLUENOSE BRAND” fiskinet og tvinna og
önnur áhöld til fiskiveiða.
unum sem þeir gáfu strákunum
frá Hartford. Meinlaus hávaði.
Við höfum fyrirmæli um að láta
þá afskiptalausa.”
Dauðhryggur hætti Soapy hin-
um árangurslausa hávaða. —
Mundi löggarnir aldrei framar
leggja hendur á hann? 1 huga
hans var Eyjan nú jafn fjarlæg
og Grikkland, og vegurinn til
hennar engu auðsóttari en þang-
að. Hfenn hneppti þunna frakk-
ann sinn betur að sér til skjóls
gegn köldum og bitrum vindin-
um.
Inni í tóbaksbúð sá Soapy vel
klæddan mann vera að kveikja
sér í vindli. Silkiregnhlíf sína
hafði hann skilið eftir fram við
dyrnar um leið og hann gekk
inn í búðina. Soapy smeygði sér
inn fyrir dyrnar og greip regn-
hlífina og lötraði rólega út með
hana. Maðurinn, sem verið
hafði að kveikja í vindlinum,
hraðaði sér á eftir honum.
“Regnhlífin mín!” sagði hann
föstum og ströngum rómi.
“Ó, er það?” sagði Soapy háðs
lega og bætti móðgun ofan á
augljósan þjófnað. “Jæja, því
kallið þér ekki á lögreglulþjón?
Eg tók regnhlífina. Því kallið
þér ekki á lögregluna? >að
stendur eitt stykki þama á götu-
hörninu”.
Eigandi regnhlífarinnar —
hægði ganginn. Soapy gerði hið
sama, og bjóstvið að hamingjan
yrði sér nú innan handar. Lög-
regluþjónninn horfði fonvitn-
um augum á þá tvímenningana.
“Náttúrlega,” sagði regnhlíf-
armaðurinn. “Það er-------jæ-
ja. Þér þekkið, hvernig þessi
mistök eiga sér stað. Eg — Ef
þetta er regnhlíf yðar, þá vona
eg að þér afsakið mig. Eg tók
hana í veitingarhúsi í morgun.
Ef þér þekkið að þetta er yðar
regnhlíf, þá — já, þá Vona eg,
að þér afsakið mig.”
“Auðvitað er þetta mín regn-
hlíf,” sagði Soapy þrjózkulega.
Regnhlíifarmaðurinn fyrrver-
andi sneri nú til baka. Lögreglu-
þjónninn brá við að hjálpa ljós-
hærðum kvennmanni í leikhús-
klæðum yfir götuna rétt framan
við strætisvagn tveimur húsa-
samstæðum neðar í strætinu.
Soapy gekk áfram austur eftir
strætinu, sem var allt sundur
grafið vegna einhverra aðgerða.
Hann þeytti regnhlífinni fó!-
vondur ofan í eina gryfjuna og
nöldraði í barm sinn óánægju
yfir þeim mönnum, sem bera
hjiálm á höfði og kylfu í hendi.
Þegar hann þráði og þurfti að
lenda í klóm þeirra, virtust þeir
líta á hann eins og einhvern
konung, sem ekkert rangt gæti
aðhafzt og ekki mætti snerta.
Að lókum kom Soapy inn í
götu austarlega í borginni, þar
sem umferð var minni og minna
var um glys og glaum. Hann
beindi nú för sinni í áttina til
Madison Square, því heimfýsin
er jafnan til staðar, jaifnvel þótt
heimilið sé ekki annað en bekk-
%
ur undir berum himni í
skemmtigarði.
Á kyrrlátu götuhorni stað-
næmdist Soapy alveg. Þar stóð
gömul, fornfáleg og hrörleg
kirkja. Út um glugga með fjólu-
bláum rúðum skein rnjúkur ljós-
bjarmi. Þarna inni sat nú organ-
leikarinn við nótnaborðið og
æfði sig til að vera undirlbúinn
að leika sálmalögin við guðs-
þjónustuna um næstu helgi. Að
eyrum Soapys bérust sætir org-
elbljómar, sem héldu honum
föstum þarna upp við jámgrind-
urnar.
Máninn var kominn upp,
bjartur og skínandi. Umferðin á
götunni var lítil. Spörvar kvök-
uðu undir þakskeggi kirkjunn-
ar. Nokkra stund var allt svo
friðsælt, að mátt hefði halda að
hér væri sveitakirkjugarður.
Sálmalagið, sem organleikarinn
lék, greip Soapy svo föstum tök-
um, að hann hreifði sig ekki úr
sporum framan við grindurnar. <
Hann þekkti lagið vel frá þeim|
dögum, er í lífi hans voru tili
slíkir hlutir sem móðir, rósir,
heilbrigður metnaður, hreinar!
hugsanir og hreinir flibbar.
Næmleiki huga Soapys fyrir
áhrifunum frá kirkjunni og
sálmalaginu olli snöggri og und-
arlegri breytingu í huga hans.
Hann sá í leiftursýn hve djúpt
hann var sokkinn. Lágar hvatir,
auðvirðilegar óskir, dauðar von-
ir og vanræktir hæfileikar. —
Þannig var líf hans nú.
Hið nýja hugarásand fyllti
hjarta hans hrifningu. Sterk,
snöggsoðin ákvörðun fæddist í
huga hans, um það að hefja bar-
áttu gegn vonlausum örlögum
sínum. Hann ætlaði að draga
sjálfan sig upp úr feninu. Hann
ætlaði að verða maður með
mönnum á ný. Hann ætlaði að
sigrast á þeim illu öflum, sem
höfðu haft hann á valdi sínu.
Enn þá var tími til þess. Enn þá
var hann tiltölulega ungur mað-
ur. Hann ætlaði að enduirvekja
fyrri metnað sinn og vinna að
fyrri hugðarefnum sínum án
þess að hika. Mjúkir og alvöru-
gefnir tónar orgelsins höfðu
valdið byltingu í huga hans. Á
morgun ætlaði hann að fara út
í borgina og fá sér vinnu. Loð-
skinnakaupmaður hafði einu
sinni boðið honum ökumanns-
starf. Hann ætlaði að finna
kaupmanninn á morgun og
biðja um starfið. Hann ætlaði að
verða eitthvað í mannfélaginu.
Hann ætlaði —»-----------------
Soapy fann, að hönd var löfð
á öxl hans. Hann sneri sér
snögglega við og stóð augliti til
auglitis við lögregluþjón með
potthlemmsandlit.
“Hvað hafið þér fyrir stafni
hér?” spurði vörður laganna.
“Ekkert”, svaraði Soapy.
“Fylgið mér þá,” sagði lög-
regluþjónninn.
‘'‘Þrír mánuðir á Eyjunni”,
sagði dómarinn á lögreglustöð
inni morguninn eftir.
Þórir Friðgeirsson, þýddi
—Samvinnan
Gleðileg Jél og Farsælt Nýár!
Eitt allra fullkomnasta hljóðfærahús Winnipegborgar
mm vmw &
3B3 PQRTMjt ÞME.
INNILEGAR JÓLA OG NYÁRSÓSKIR
til okkar íslenzku vina og viðskiftamanna
O. K. HANSSON
PLUMBER
163 Sherbrook St. Winnipeg, Man.
ÞAKKLÆTI
'Fj'ÉLAG VORT tekur þetta tækifæri til að
þakka Islendingum viðskiftin á liðnum
árum. Teljum vér þá í hópi hinna ágætustu
skiftavina og borgara þessa lands. Um leið
of vér þökkum viðskiftin og viðkynninguna,
viljum vér færa þeim hinar innilegustu óskir
vorar um góð og gleðirík jól og farsælt nýár.
ESTABLISHED 1910
449 Portage Avenue
Winnipeg
LTtanáskrift mín er:
H. FRIÐLEIFSSON,
1025 E. lOth Ave., Yancouver, B. C.
Nýjar bækur til sölu:
Fyrsta bygging í alheimi .$2.50
Friðarboginn er fagur . 2.50
Eilífðarblómin Ást og Kærleiki . 2.00