Heimskringla - 18.02.1948, Side 3

WINNIPEG, 18. FEBRÚAR 1948
HEIMSKBINGLA
Minningar og kveðju orð
Ingiríður Straumfjörd
Frá því var sagt í Heims- lögð til hinstu hvíldar 24. s. m.
kringlu 28. f. m. að Ingiríður. í Forest Lawn grafreit, Van-
kona Jóns Elias Jo*hannssonar couver, B. C. Flutti Séra Albert
Straumfjörð, hafi dáið 21. jan., Kristjánsson við það tækifæri
1948, að heimili sonar síns Dr. J eina af sínum hjartnæmu hug-
Jón V. Straumfjörd Astoria, Or- hreystandi ræðum eftir ibréfum
egon, í Bandaríkjunum, var húnl að dæma og var fjöldi fólks við
Vér óskum . . .
Þjóðræknisþingi
Islendinga
er kemur saman næstu viku
til allra heilla!
Ifl
GESTI ÞINGSINS BJÓÐUM VÉR VELKOMNA
KOMID VIÐ HJÁ “BAY”
Vanhagi yður um eitthvað getið þér
verið vissir um að fá það í búð vorri.
MALTÍÐIR VORAR ERU VIÐURKENDAR
Látið oss sýna yður um búðina
l)iii>£0ttyT5a£ domjmnn.
INCORPORATBO 2“» MAV 1670.
jarðarförina, hafa þau hjón Jón
og Ingiríður eignast fjölmarga
vini á Kyrrahafs strönd, eins og
allstaðar þar sem þau hafa átt
heimili.
Ingiríður Straumfjörd var
fædd 27. úní 1878, foreldrar
hennar, Jón Bjarnason og Þuríð-
ur Helgadóttir, áttu síðast heim-
ili á Islandi að Beigalda í Mýra-
sýslu, fluttu vestur um haf árið
1888, námu land a Mickley,
Hekla P. O. Man. Önnur börn
þeirra hjóna vóru: Amfríður,
síðar Mrs. Anderson, fædd 1876
dáin 1905; Sezelja, fædd 1884,
dáin 1907, Bjami, aftur-kominn
hermaður, heimili í Bandaríkj-
unum; og sem fyrr segir, Ingi-
ríður hefur verið 10 ára er hún
kom með foreldrum sínum til
Mikleyjar, þar sem hún Síðar
fékk barnaskólakenslu. 24. okt-
ober 1895 giftist hún eftirlifandí
manni sínum, Jóni Elias, er var
sonur Johanns Straumfjörds,
hins velþekta fjölhæfa atorku
manns, er þá var búandi í Engey
Jón og Ingiríður byrjuðu sinn
búskap vestan á Mikley að Fagra
túni, í nágrenni við foreldra
hennar er bjugu að Viðimýri,
þaðan fluttu þau Jón og Ingi-
ríður árið 1902 til Grunnavatns-
bygðar, tóku 'heimilisréttar land
á Sec. 18-19-3W. í nánd við föð-
ur Jóns, er á sama tíma nam þar
land.
Eftir að hafa búið þar nálægt
18 ár, fluttu þau nær Lundar
og dvöldu nokkur ár á sec. 25-
19-5 W., svo eignuðust þau gott
heimili í Lundarbæ, árið 1938
fluttu þau vestur á Kyrrahafs-
strönd, og bygðu sér vandað og
gott hús í Vancouver, B. C. Þar
hefur Jón unnið við smíðar, er
hann snildarlega listfengur tré-
smiður.
Böm þeirra Jóns og IngMðar:
Jóhann Helgi Straumfjörd,
Seattle, Wash., stundað gullsmíði
lengi; Dr. Jón Víðdalín Straum-
fjörd, velmetin læknir a Astoria
Oregon; Halldór G. Straum-
fjörd og Júlíus D. Straumfjörd
fiski kaupmenn lí Vancouver,
B. C. Hafa þessir fjórir drengir
allir hlotið stórann og mikinn
arf, hinar þróttmiklu lyndis ein-
kunnir, og hæfilegleika foreldra
sinna.
Sá er þessar línur skrifar, var
vel kunnur þeim hjónum getur
því með sanni sagt, að Ingiríður
Straumfjörd var flestum konum
fremri í mörgum greinum, hafði
góðar gáfur og beitti þeim ávalt
til góðs, var manni sínum góð
og ástrík kona, og börnum þeirra
sönn og góð móðir, leiðbeindi
þeim og vísaði á hinar farsæl-
ustu og beztu manndómsbrautir
sem föng voru til.
Þeir bræður eru allir giftir
og famast vel.
Sjálf hafði hún foorið hita og
þunga dagsins með sterku þreki
og viljakrafti, staðið sem sterk-
ast við hlið manns síns þegar
þörfin var mest, höfðu því henn-
ar hvetjandi orð til dáða, mikið
gildi. Hún var vinavönd og
trygglynd, tók ásamt manni sín-
um góðan þátt í almennum vel-
ferðarmálum. Þau fylgdu stefnu
og störfuðu foæði í félagsskap
frjálstrúarmanna, enn gátu ó-
hikað hlustað á annara skoðanir.
Heimili þeirra var ætíð greiða
og griða staður fyrir gesti, alúð
og velvild höfðu þar æðstu völd,
öllu var þar stjórnað með ís-
lenzkri gestrisni, og hvar sem
augað leit, var alt hreint og fág-
að og sýndi staka reglusemi bæði
úti og inni.
1 bréfum að vestan hefur ver-
ið greinilega sagt frá því, að
þetta langa og stranga veikinda-
striíð, hafi Inginíður borið með
miklu þreki og fullum skilning
til síðustu stunda, hafi beðið, að
sitt þakklæti og kveðja bærist
til vandafólks og vina, og hugs-
anir þeirra, munu nú fylgja
henni út yfir gröf og dauða, með
þakklæti fyrir góða samfylgd
hér um langan tíma, og fullvissu
um það að nú hafi hún fengið
laun verka sinma, eillífan frið.
Það er stór hugfró fyrir alla
aðstendendur, sérstaklega fyrir
hennar særða ástvin, að vita að
allt var gjört sem þekking og
kraftar leyfðu, til að létta þraut-
ir, og hún fann og þakkaði, að á
þessum neyðar tímum, var hún
umvafin ástvina höndum, og al-
föðurs vernd, sem hún ætíð
treysti til að leiða sig heim,
hversu dimmt sem hér kynni að
verða.
Það traust geyma Mka allir
hennar mörgu vinir.
Eg held að ástvinur hinnar
látnu hafi hugsað þessu Mkt:
Dáin? nei, vil ekki framar um
vonleysi dreyma
Það væri að láta guðs-eðlið tapa
Horfin? nei, farin til friðsælli
heima,
framtíðar einnig um Mfsgleði
skapa.
Syrgi? já, því ekki að sakna
samveru stunda,
og sólbartra daga um æfinnar
leiðir.
Vona? já, treysti á tíma
samfunda
trúin úr eilifðar spumingum
greiðir.
Síðustu spor þín svo svíðandi
nöpur,
sárt var að geta ekki líknað í
þrautum,
raun sú var kvíðafull, kveljandi
döpur,
krossberans ganga á helfarar
brautum.
/
Eg spurði og svaraði, mér sýnd-
ist allt myrkur,
saknandi efi blindaði huga.
En þá var mér gefinn guðlegur
styrkur
í griðlausu mótlæti sorgina að
fouga.
För þín til bMðheima forðaði
grandí,
framtíðin géfa mun sólfegri tíð.
Hvilist og unir þinn alfrjálsi
andi,
endað og sigrað er nútíðar stríð.
Yfir hafið okkur nú sem skilur,
innan skamms eg beiti mínum
knör,
sigli djarft, því hvorki forim né
bylur
breytir stefnu, eða hindrar för.
Welcome!
United Grain Growers Limited extends
a hearty welcome to its many Icelandic
friends attending the Icelandic National
League Convention in Winnipeg.
IJnifed (irain Crowers Limited
Canada’s Farmer Owned Co-operative
HAMILTON BUILDING WINNIPEG, MAN.
' Ber eg von, þú býðir mín á sandi
björt hvar sólin gyllir höf og
lönd,
bát minn þegar ber að friðar
landi
brosandi mér réttir þína hönd.
A. M.
Tuttugasta og áttunda Islend-
ingamót “Fróns” verður haldið
í Fyrstu Lút. kirkju á þriðju-
dagskveldið, 24. febrúar n. k.
Fólk má eiga von á vandaðri
skemtiskrá og ágætum veiting-
um.
* * *
Móttökunefnd fulltrúa
Fulltrúar á þjóðræknisþingið
dagana 23., 24. og 25 febrúar,
sem engin ráð hafa á húsplássi
hjá vinum eða ættmennum á
meðan á þinginu stendur, eru
beðnir að leita til móttökunefnd-
arinnar, sem reynir að finna
þeim verustað. Eins og menn
vita er og hefir verið mikil hús-
3. SIÐA
H HAGB0RG FUEL C0. H
★
Dial 21 331 JgTJy 21 331
ekla í Winnipeg og erfitt að £á
hússpláss. Þess vegna mælist
nefndin til að allir, sem ekki
hafa pláss, geri nefndinni aðvart
sem fyrst ,og komist í samband
við einhvern hinna undirskráðu:
J. J. Bíldfell, 238 Arlington St.
G. L. Jóhannsson, ___
910 Palmerston, Ave.
O. Petursson, 123 Home St.
600 fangar í fangelsi einu í
Bandaríkjunum hafa gert verk-
fall, þar sem Iþeir fá ekki egg á
hverjum degi!
Innilegar
hamingjuóskir .
til lslendinga í tilefni af hinu tuttugasta
og níunda ársþingi Þjóðræknisfélagsins
★
“íslendingar viljum við allir vera”
2L §s>. parbal
ÚTFARARSTOFA
843 SHERBROOK STREET WINNIPEG, MAN.
Talsímar: 27 324 og 27 325
Manitoba Birds
ROSE-BREASTED GROSBEAK—Hedymeles
\ludovicianus.
Spring male: Tail, wings, back, head and neck black with
conspicuous white patches on wings, rump and tail; breast,
rose-red; pure white below.
Female: Typical sparrow-like striping above; in dull olive
brown and pale ochres; below, white sharply striped on breast
and flanks.
Autumn males are similar to female but warmer in general
colour and undercoating of rose on breast.
Distinctions. Spring male—black back and head, flashing
white-spotted wings and tail and brilliant red bib.
Female—resembles Purple Finch but larger, more contrastive
in colour and underparts are purer white.
Juvenile and autumn males are always recognized by having
rose underwing-coverts.
Field Marks. Flashing black and white of the male with its
rose-coloured bib.
Nesting. In bushes or trees—5 to 20 feet from the ground in
poorly built nests of fine twigs, weed stalks and rootlets.
Distribution. Eastern North America. In Canada west of the
base of the mountains and north to Athabaska Lake.
Economic Status. This bird is one of the few that eats potato-
beetles and it takes them in both adult and larval stages. To
increase the number of Rose-breasted Grosbeaks may be dif
ficult, but the next best thing is to conserve what we have,
protect them from preventable destruction and see that suit-
able nesting corners are left in waste corners of the farm and
woodlot. In carrying out plans for clean cultivation and the
elimination of waste places, care should be taken that bits of
shrubbery are left to afford shelter for birds which without
these sanctuaries must disappear. The preservation of the
birds will morethan compensate for the small losses entailed.
This Space Courtesy of:
THE DREWRYS LIMITED
MD 199 !