Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi


Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 30.06.1890, Qupperneq 2

Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 30.06.1890, Qupperneq 2
86 þJÓÐYILJINN. Nr. 22. 2 0 6 atkvæðum; dbrm. Einar Asmunds- son liluut 45 atkvæði. Kjörfundurinn stóð alls yfir rúma 4 klukkutíma. Alpingiskosningin í S u ð u r-M ú 1 a s ý s 1 u. Eptir óljósum fregnum, er borizt hafa af kjörfundi Sunnmýlinga, er haldinn var 34. júní, voru þar þrjú þingmannsefni í kjöri: próf. Jön Jónsson í Bjarnanesi niiðlunariuaður. og sjálfstjórnarraennirnir: séra Sigurður Gunnarsson á Yalþjófsstað og séra Páll Pálsson á fdngmúla. — Við iýrstu kosningu hlaut enginn nögu mörg atkvæði; en við bundna kosningu milli séra Sigurðar og séra Páls, var séra Sigurð- ur Gunnarsson kjörinn alþingis- maðUr. Um atkvæðafjölda hefir ekkert spurzt. K Y E N N F R E L SISMALIÐ. —o—o:o—o— „J>ess raá geta sem gert er“, segir gam- a]t orðtak, en þess má lika geta sem látið er ógjört; það hefir mér að minnsta kosti opt dottið i hug, síðan í fvrra sumar, er eg sá, að útséð var úm, að kvennfrelsismál- ið yrði rætt á alþingi. |>að hefir um langan tíma hljómað í oyrum vorum, að það væri oss sjálfum að kenna, að ekki væri aukin réttindi vor, vér nenntura ekki að gjöra neitt sjálfar raálinu til stuðnings, og þar fram eptir götunum. Amæli þetta rákum vér að nokkru leyti af oss með því, að senda |>ingvallafundin- um 1888 áskorun um, að hlutast til um að vér næðum að minnsta kosti einhverju af því, sem hver sanngjarn maður ldýtur að finna með sjálfum sér, að oss ber. f>ingvallafundurinn tók vel í málið og samþykkti í ejnu hljóði svofellda tillögu: ,.|>ingvallafundurinn skorar á alþingi að gefa málinu um jafnrétti kvenna við karla, sem mestan gaum, svo sem með því fyrst og fremst að sam- þvkkja frumvarp er veiti konum í sjálfstæðri stöðu kjörgengi í sveita- og safnaða-málum. I öðru lagi með því að taka til rækilegriir íhugunar, hvernig eignar- og ijár-ráðum giptra kvenna verði skipað svo, að réttur þeirra gagnvart böndanum sé betur tryggður en nú er. I þriðja lagi með því, að gjöra konum sem auðveldast að afla sér inenntunar“. Askorun þessari hefir nú alþingi þóknazt að stinga undir stól, en livers vegna? HeyrZt hefir, að orsökin hafi verið sú, að enginn hafi treyzt að flytja málið, sökum þess hve erfitt það væri viðfangs; en sliku er tæpast trúandi. Ætli hitt sé ekki nær sanni, að þeiin finnist vér vera fullu bætt- ar með þeim litlu réttindum, sem vér höf- um, eða getuni með lagi dregið oss, 'en fjárráð og öll opinber réttindi séu, eins og að undanförnu, bezt koinin í þeirra eigin liöndum. Eptir því, sem fram er komið þurfum vér ekki að vænta mikils fylgis af alþing- ismönnum þeim, er hingað til hafa á þingi setið; en gætum þess, að það er að eins eitt alþingi þangað til almennar kosningar fara fram. Ætli það væri af vegi, að vér gerðum vort ýtrasta til að þeir einir næðu kosn- ingu, sem styðja vildu mál vort framvegis. Margur karlmaður hefir orðið til að kannast við, að vér gætum komið málum vorum fram i kyrþey, þó oss sé bannað að gjöra það opinberlega; látum það verða orð og að sönnu í þetta skipti. Ritað i júní 1890. Yestfirzk kona. ORÐHELDNI KVENNA OG KARLA. —o—o— Vinnukonur hafa seint og snemma verið minnst virti flokkur mannkynsins, en þar eð allflestum konum hér á landi stendur enginn annar vegur opinn fyrir lengri eða skemmri tíma, leiðir þar af ósjájfstæði í hugsunum og framkvæmdum hjá kvenn- þjóðinni meira en eðlilegt er. Fyrir 7 árum siðan gjörðum vér félag, 20 vinnukonur. og tókum 7 ára gamalt barn til fósturs af fátækri ekkju, sem missti manp sinn í sjóinn; vér lofuðum að gefa með því til fermingaraldurs, og þótt vér höfum margar breytt stöðu vorri, þ:i höf- um vér alls okki álitið það undanþágu frá loforði voru, og ein (húsfrú,, Rósinkranza Hafliðadóttir) sent sinn lilut . ríflega frá Ameríku ; og þótt eipstakar hafi ekki getað lialdið áfram, þá höfum vér hinar tekið þess betur í, og gefið ,með di'engnum til þessa tíina, svo að uú er drengurinn fermd- ur, og með guðs hjálp fær um að vinna sér brauð sjálfur. 1 saina sinn tóku 10 karlmenn í félagi barn af sömu ekkju; fleiri fengu ekki að- gang. J>að Ivarn. er komið heim til iiióður siiinar fyrír 3 áruin og liefir ekki einn eyr- ir verið gefinn með því í þau 3 ár; einn þessara manna er að vísu dáinn, eli hinir 9 eru alls ekki þurfameniu Með þessu litla dæmi vildi eg sýna, að þrautseigja og virðing fyrir sínum eigin orðnm á sér eins vel stað hjá konftin sein körlum; og einnig vil eg vekja athygli betri manna á því, hvort ekki muni margir krapt- ar verða ónotaðir með því að halda kon- um jafn ósjálfstæðnm og gjört hefir verið og gjört er enn í dag. ísafirði, 7. júní 1890. Ein af 20. „I N F L U E N Z A“. Kveflandfarsóttin, sem nú er almennt nefnd útlenda nafninu „Infiuenza“,> virðist rnunu herja land allt; í Vestmannaeyjuin höfðu sýkzt fjórir fimintu hlutar allra ibú- anna, og eptir síðustu fréttum var sóttin töluvert farin að gera vart við - sig í Ár~ nes- og Rangárvalla-sýslum og í Reykja- vík ; nyrðra kvað landfarsótt - þessi vera komin á Siglufjörð ; þangað komu um miðj- an júnímánuð tvö fiskiskip, og var nieiri hluti beggja skipshafnanna sýktur; hér í ísafjarðarsýslu eru kvefveikindin einnig farin að stinga sér niður, og leggjast all- þungt á stöku menn. Hér á landi hafa kvef-landfarsóttir áður orðið all-mannskæðar, og er því nauðsyn- legt, að menn, livað „influenza“-veikina snertir, gæti allrar varúðar, ineð því að veikí þessari fylgja og opt ýnisir hættu- legir kvillar t. d. lungoabólga; sérstaklega brýna þeir læknarnir Schierbeck og dr. Jónassen það fyrir alinenningi, að gæta hins inesta hreinlætis, bæði utan húss og innan, og þrífa vel allan fatnað, eigi sízt sængurfatnað; þá er það og áríðandi, að hægt sé að opna glnggn, svo að hleypt verði inn hreinu andrúmslopti, en vai",sk skal þó. að súg leggi á sjúklingana; veikinni fylgir hitasótt, sem optar kvað vera, telja læknarnir sjálfsagt að Rggjast í rúmið, og verður að varast, að fara of sneinmii á fætur, með því að hættast er við, að öðruin sjiikdóinum slái að, þegar 1 sjúkliqgurinu er í aptwrbutu.

x

Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi
https://timarit.is/publication/131

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.