Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 19.07.1904, Qupperneq 3

xvili , 30
ÞjÓnVILJIN K
119
annar frá Litl u-Avík, formaður Jón bóndi Magn-
ússon, er aflaði 10—12 tn. — Þilskip frá Reykj-
arfirði, er Agúsl beykir Quðmundsson frá Kjós
var formaður á, fékk og 15 tn.
6. febr. siðastl. kom póstgufuskiijið „Laura“
á Norðurfjörð með 100 tn. af rúgi, er hreppnum
var lánað nf opinberu fé, og var það notað, sem
fóðurbætir handa skepnum, til að bætaheyrudd-
ann, er til var undan sumrinu, og myndu fáar
skepnur .hafa lífi haldið, ef eigi befði kornverið
gefið. — Menn voru hér því yfirleittt illa stadd-
ir, sem von var, þogar loks brá til bata um
hvítasunnuna, og gerði hagstæða leysing, svo að
farið var að láta út kýr á stöku bæjum.
Heilsufar mannna var fremur gott hér i vet-
ur, nema þrálát kvefvesöld. — Eitt gamalmenni
dó hér í vetur, Gnðvnmdur Jónsson í Litlu-Ávík,
nm sjötugt. 31. maí síðastl. andaðist enn frem-
ur hér í hreppi að heimili sínu Kjörvogi ungur
og ókvongvaður maður Þorsteinn gagnfræðingur
Guðmundsson, Magnússonar bónda á Einnboga-
stöðum, og dó hann, að mælt or, úr afleiðingum
af gömlu nailakviðsliti. — Hann var greindur
maður, og vel gefinn, og er eptirsjá að slíkum
mönnum, er þeir eru kvaddir heim á bezta skeiði
lífsins.
Mjög fellur mörgum íila fréttakafli, eptir ein-
hvern náunga hér í bre^pi, er nýlega bii tist í
biaðinu „Ísafold“, þar sem segir, að 4 hestar,
og margt fé, haíi fallið á einum bænum hér í
hreppi. Þykir mörgum hann nokkuð djarfur karl-
inn sá, er vogar að bera slík ósannindi á borð
fyrir almenning, því að þútt liann gefi í skyn. að
menn óttist ekki hegningarlögin, þá má hann
vita, að þau lög ná einnig til ósannindamannai
enda er hægt að fá óræk vitni að því að einn
hesturinn fótbrotnaði í beztu holdum, svo að
hann var skotinn, en annar, sem var í ail-góðum
holdum, varð bráðdauður; en hinir tveir voru að
að dragast upp i einhverri veiki í allan vetur^
þó að þeir væru báðir aidir á korni, og annar
jafnvel einnig á mjólk all-langan tíma. — Full-
yrða má einnig, að ié það, sem féll á þessum
bæ, hafi drepizt úr ýmis konar pest, on ekki úr
hor, eða af íllri meðferð; en vitaskuld var hér
hvergi um annað að tala, en um siæm hey, und-
an hinu alkunna óveðra sumri 1903, og verður
auðvitað ekki fortekið, að skepnur kunni að hafa
fengið í sig veikindi af þvi. — En naumast hygg
eg, að fregnriti „Isafoldar“, hver sem hann er,
hirði fé sitt betur. en gjört er á margnefndum
bæ.
Heldur er jörð enn lítið farin að grænka hér,
því að tíðin má heita fremur köld, enda er enn
snjór í sjó sumstaðar“.
Ojaiir til almennings þarí'a.
Ábyrgðannenn sparisjóðsins á ísafirði, sem nú
er runninn saman við útibú landsbankans þar,
hélau fund á ísafirði 4. jiilí síðastl., til þess að
ráðstafa varasjúði sparisjóðsins, og var samþykkt,
að verja honum til almennings þarfa, sem hér
segir:
1, Að gefa Norður-Isafjarðarsýslu 8 þús. króna til
sjóðstofnunar, og sé vöxtunum árlega varið til
verðlauna fyrir dugnað i landbúnaði, nema
hvað l/I0 árlegra vaxta skal varið til aukning-
ar höfuð stólnum. — Sýslunefnd Norður-Is-
firðinga er ætlað að úthluta verðlaununam.
undir umsjón amtsráðsins.
2, Að gefa Vestur-ísafjarðarsýslu 4 þús. króna í
sama skyni, og með somu skilyrðum, sem
gjöfin til Norður-ísafjarðarsýslu er bundin.
3, Að gefa ísafjarðarkaupstað 6 þús. króna, er
verja skal til jarðakaupa í Skutilsfirði handa
kaupstaðnum, þegar r,/7 hlutar bæjarstjórnar-
innar telja það hagkvæmt, og má kaupstaður-
inn aldrei selja, eða veðsetja, þær jarðir, er
keyptar kunna að verða, nema hvað selja má
bæarbúum stykki á erfðafestu til ræktunar.
Enn fremur voru bœnahúsinu í Furufirði á
Hornströndum gefnar 150 kr., til þess að borga
skuld, er á því hvilir, og að lokum fær bókasafn
ísafijarðarkaupstaðar allt að 500 kr., ef eigur vara-
■Sjóðs hrökkva til þess, þegar bankaútibriið læt-
ur hann af hendi 1. júlí 1905.
Bessastöðum 19. júlí 1904.
Tlðarl'ar. Siðan síðasta blað kom út hefir
verið ágætis tíð hér syðra, norðanátt og sólskin.
Skipaferðir. Póstgufuskipið „Ceres“ fór frá
Reykjavík til útlanda 9. þ. m. Með henni silgdi
Knud Ziemsen verkfræðingur með frú sína enn
fremur frii Bríet Bjarnhéðinsdóttir o. fl.
Óveitt embœtti. Sýslumannsembættið í Rang-
árvallasýslu. Árslaun 3000 kr. Umsóknarfrest-
ur til 21. ágúst.
Héraðslæknisembættið í Mýrdalsbéraði. Ars-
laun 1500 kr. Umsóknarfrestur til 21. ágúst.
Sá sem þetta embætti fær, er skyldur til að setj-
ast að í kauptúninu Yík eða þar í grennd.
Héraðslæknisembættið í Höfðahverfishéraði.
Árslaun 1500 kr. Umsóknarfrestur til 21. ágúst.
Sá sem þetta embætti fær, er skyldur til að setj-
ast að í Grenivík.
Veitt brauð. Ráðherrann hefir 7. júlí veitt
Háls í Fnjóskadal síra Ásmundi Gíslasyni á
Bergstöðum.
Lnus briuið. Bergstaðirí Húnavatnsprófasts-
dæmi (Bergstaða- og Bólstaðahlíðar-sóknir), mat
kr. 1150,40. Á prestakallinu hvilir lán tiljarða-
kaupa (Stj.tíð. 1S90, B. bls. 165) og annað til að
fullgera kirkju (Stj.tíð. 1893, B. bls. 208). Veit-
ist frá næst.u fardögum. Auglýst 9. júlí 1904
Umsóknarfrestur til 22. ágúst.
Goðrlalir í Skagafjarðarprófastdæmi (Goðdala-
og Ábæjar-sókniry. — Mat. kr. 686,91. Ef sér-
stakur prestur kemur til brauðsins þetta fardaga-
ár, er því auk þessa lögð bráðabirgðaruppbót
kr. 150,00. Auglýst 6. júlí. Umsóknarfrestur til
22. ágúst.
■ i i i i i ■ i ■ i i i i iiii i i ■ iii i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i i im niu i i i i i ...i i mii
Hjá undirrituðum fást eptir taldar vör-
ur o. fl.: Ferðakoffort — Dyramottur —
Smíðatól — Regnkápur — Reyk- og
munn-tóbak — Höfuðföt — Gramophon-
ar — Saumavélar — Vasahnifar — Skegg-
12*4
verk, og húsbóndi minu liafði leyft mér að ganga til
hvilu.
Herbergi mitt liggur rétt iijá herbergi hr. Kyn-
sam’s, þar sem hann vill hat'a mig til taks, et hann
þarfnast einlivers, og vorður hann að ganga tram
hjá herbergisdyrum mínum, er hann fer ut ur herbergi
sínu.
Um nóttina var jeg svo slæmur af tannverk, að
jeg hafði gleyint að loka hurðinni, og lá í fötunum í
rúminu. — Hurðin á herbergi mínu var i hálfa gátt, og
heyrði eg þvi til hvers, er tram hjá gekk.
Jeg heyrði, að hr. Kynsatn gekk niður stigann.
og kom hann upp aptur kl. 12, því jeg heyrði forstofu-
klukkuna slá, er hann gekk fram hjá herbergisdyrum
mÍDum.
Jeg lá vakandi alla nóttina, og heyrði hann aptur
ganga fram hjá, er klukkan var um sex, og get jeg svar-
ið, að hann ekkert fór út úr herbergi sínu milli kl. 12
og kl. 6.
Jeg heyrði engin óvanaleg hljóð um nóttina, og
varð alveg forviða, er eg frétti morð lávarðarins um
morguninn“.
Skýrda Steph. Drage's.
„Jeg er leynilögregluþjónn, og hefi haft rnálið til
rannsóknar. — Jeg sá blóðblett á annari erminni á síð-
slopp hr. Kynsam’s, og hugði þá í svip, að hann væri
sekur, og lék hann mig nijög grálega, er jeg bar það á
hann.
Jeg elti hann til Lundúna, og hitti hann þar hjá
hr. Durrant, og iá „hringurinn helgiu fyrir framan þá á
121
og lofaði hann þá að líða mig um víxilskuldina árlangt,
ef jeg greiddi vextina.
Hann var þó óánægður yfir því, að fá hringinn eigi
keyptan.
Yið íórum svo hvor inn í sitt svefnherbergi.
Jeg lá lengi vakandi, og var að hugsa um, hvort
eg ætti eigi að finna Jávarðinn, og segja honum írá víx-
ilskuldinni, og réð eg það með mér að lokum, og gekk
ofan stigann, til bókaherbergisins, og var klukkan þá um
ellefu.
Píers lávarður var enn i bókaherberginu, og stóð
askjan, með hringnum, fyrir framan hann á borðinu.
Jeg sagði honum, hvað að mér amaði, og hlustaði
hann þegjandi á mig, en sagði mér svo, að hann gæti
eigi liðsinnt mér, þar sem miklar skuldir hvíldu á
eigninni, og hann væri sjálfur í miklum peningakrögg-
um.
Jeg stakk þá upp á því, að hann skyldi selja hring-
inn fyrir 5 þús. sterlingspunda, og kvaðst hann vilja
það, ef salan, gæti farið leynt svo að hvorki Lionel, eða
síra Ching, sem myndi mislíka salan, fengju að vita af
henni.
Með því að jeg sá í hvaða vandræðum Píers lá-
varður var, kvaðst eg skyldu hjálpa honum, og sagði hann
jner þá, að fá Durrant hringinn, en sjá svo um, aðhann
færi fyrir dögun, svo að sira Ching gæti eigi spurt hann
tun hringinn, ef hans yrði saknað.
Píers lávarður ætlaði svo síðar að skýra síra Ching
frá sölunni.
Jeg tók svo hringinn, og fór út úr bókaherberginu,