Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 25.03.1907, Qupperneq 2

50
Þ JÓB VIL.TIN N.
Fulltrúaþing Bárufélagsins
var haldið í Báruhúsinu í Reykjavík 18.—16.
janúar síðastl. — Auk ýinsra málefna, sem að
•eins snorta iélag voi't, var samþykkt að leggja
fyrir næsta alþfngi inálefni þau, er hér skulu
greind:
1. Fœrsla á kjördegi (kosningardegi til alþingisj
á þá leið, að hann verði eigi fyr á árinu, en
10. okt
2. Breyting kosningarlaga í þá átt, að gjaldskylda,
sem skilyrði fyrir kosningarrétti, hverfi.
3. Bregting á lögnm wm lijtrygginy sjómanna í þá
átt, að tryggingin nái einnig til sjómanna^ er
stunda sigling-ir hafna, eða landa, milli. (Úr
1. gr. laganna falli oi'ðið ,,fiskiveiðar“).
Enn fremur að 5. gr. nefndra laga verði breytt
þannig, að orðunin verði: „Nú deyr sjómaður
á því tímabili11 o. s. frv.
4. Að vitar verði á nœstw tveim árum reistir á þeim
stöðum, er hér segir: á Selvogstöngum, Skaga-
tá /Skagaströndj, á ötröndum (austan Hornsj,
á Öndverðanesi, og vitaskip sett á Mýra-flóa.
Vér undirritaðir stjórnendur sarabandsmála
íélagsins leyfum oss hér með að skora alvarlega
á alla alþýðu manna að fylgja fram 1. og 2. lið
í samþykktum fulltrúaþingsins á þingmálafund-
um í vor.
En sjómönnum, og útgeiðarmönnum, treyst-
um vér til þess, að fylgja oss einnig að málumi
að því er hina liðina snertir.
Reykjavík 3. roarz 1907.
Ottó N. Þorlákssson.
Hetgi Björnsson.
Vslxornri x:i; \ þingroí hafa
kjósendur í Staðarsveit i Snæfollsnessýslu,
tuttugu og átta að tœlu, nýlega sent ráð-
herranmn. — Telju þeir það „afdagblöð-
urn landsins orðið fyllilega ljóst, að rnik-
ill bluti alþingismanna þeirra, er eptir
siðustu kosningum eigi enn sæti á þingi,
séu fráhverfir því, að halda frann hínnm
forna og nýja vilja pjóðarinnar i lands-
réttindamáii Islands“, og láta þess jafn
framt getið, að „við siðustu kosningar voru
eigi væntanlegir samningar þeir, er nú
•standa til milli þjóðanna, Dana og Is-
lendinga’4.
Að öðrit leyti lýsa þ>-ir ytir þeirri ósk
sinni, að „ísland verði f'rjálst satnbands-
land v:ð D-mmörku", og tjá sig andslæða
þvi, „aö iriál íslands verði borín upp í
ríkisiáði Danaú
lláskólapióf' í lögí'rœði. j
Lögfræðispróíi lauk nýskeð í Kaupmannahöfn I
Björn IAndal, og hlaut aðra aðal-einkunn.
l'r Dahisýslu /Skarðströnd)
er „Þjóðv.“ ritað 2. febr. þ. á. „Tiðin íll og
stórhretasöm í allan vetur, og náiega haglaust
frá því l'yrir jól, og fram yfir nýár. — Eptir j
það hlánaði, og var öðru hvoru auð jörð í janúar. j
en nú eru mik ir sujóar á jörðu,,.
„Fjallkunan.“
Cand. jur. Einar Arnörsson hefir nú tekið við
ritstjórn „Fjallkonunnar", sem hr. Einar Gunn-
arsson het'ir haft á hendi, síðan um áramótin
síðtistu.
Re.vkjavíkur-læknishérað.
Umsækjoiidur um það embætti eru: Guðm.
llannessrm, Jón II. Sigurðsson, Sígurður Magnus-
son, Steiiigrím.ur Matthíasson og sæmundur Bjarn-
héðinsson.
Hafis.
Ný frétt er, að haíís sé við Langanes,
Sektaðir botnverpingar.
19. marz voru þrír botnverpingar teknir, og fór
danska varðskipið með þa til Eskifjarðar. Var
hver skipstjóranna sektaður um 1200 rígsmörk
(um 1080 kr.)
Nýi' prófagtur.
Síra Jón Halldórsson á Sauðanesi er skipaður
prófastur í Norður-Þingeyjarsýslu prófastsdæmi.
Slátrunarhús ú Húsavík
hefir kaupfélag Þingeyinga ályktað að láta
reisa á komanda sumri.
Danskn varðskipið. — Foringjaskipti.
Hr. Saxihl, foringi danska varðskipsins, „Islands
Falk“, hefii verið kvaddur til Uanmerkur, og
verður formaður á skrifstofu sjóliðsstjórnarinnar.
Amundsen er nafn þess, er verður foringi i
stað Saxild’s.
Mannalát.
31. janúar þ. á. andaðist Júnhis Frið-
riksson bóndi að Flögu í Hörgárdal í
Eyjafjarðarsýslu, dugnaðarmaður. — Hann
lætur eptir sig ekkju og fjögur börn.
Látin or ný skeð að Dynjanda í Grunna-
víkurbreppi í Norður-ísafjarðarsýslu stúlk-
an Sigrún Jönsdóttir. — Banamein benn-
ar var berklaveiki, og var hún að eins
26 ára að aldri, „væn stúlka og vönduð“,
að því er kunnugur inaður ritar blaði
voru. — Foreldrar Sigrúnar sálugu voru:
Jbn sálugi Eilífsson, gullsmiður, og Krist,-
ín Benediktsdóltir, systir Benedikts kaup-
manns Benediktssonar á Dynjanda, —
I febrúar |>. á, andaðist Benedikt bóndi
| Helgason á Hrafnabjörgum. — Hann var
bróðir Birtingaholtsbræðra, síra Ouðmund-
ar í Eeykholti, síra Magnúsar kennara
í Flensborg, og Agústs bónda í BirtiDga-
ho'ti.
I Isafjarðarkaupstað or nýloga látinn
Skúli úrsmiður Einksson, einn af merkari
borguruíi) kaupstaðaiins, á 52. árifæddnr
10. okt. 1855, sonur Eiríks hoitins Óíafs-
sonar frá Brúnurn. Hann ólst upp hjá
foreldrum sinum, austur í Rangárvalla
sýslu, eu nam síðan úrsiniði í Reykjavík
og settist að á Isatirði, sern úrsmiður, að
loknu námi, og hafði þar mikla atvinnu,
enda var hann starfsmaður mikill, og
einkar vel fær maður í iðn sinni. —
Skúli heitinn Eiríksson kvæntist 3.
nóv. 1883 eptirlifandi ekkju siurii, Ragn-
hiJdi Sigurðardóttur, Gíslasonar prests að
Hítarnesi, og oru þrjú börn þeirra á lífi:
Viíhjádmur og Skúti, er stýra verzluninni
„Bræðraborg“, sem Skúli heitinn setti á
stofn fyrir fám árum í húsi því, er Jón
sálugi snikkari Jónsson á Isafirði hafði .
áður átt —, en þriðji sonurinn iieitir
Láras, og or enn á unga aldri. — Uppeldis-
dóttir þeirra hjóna er Agústína Maqnús-
dóttir, bróðurdóttir Ragnhildar ekkju Skúla
sál.
Skúli sálugi Eiríksson var stilltur mað-
ur og all-vel greindur, og áreiðanlegur í !
öiluin viðskiptum. Hann var um hríð
einn í niðurjölbunarnefnd Isafjarðarkaup-
staðaiy og jaf'nan mikils metinn af sam-
borgurum sinum.
Að Skúla heitnum Eiiikssyni má telja
mikla eptirsjá, manni á bezta aldi'i, eem
vænta mátti, að enn ætti all-langt lifs-
starf fyrir höndum.
XXI., 13.
í rökkrunum.
*
(Úr óprentuðu safni Brynjólfs Jónssonar
frá Minna-Núpi.
S VIP UR °tlGB ÍÐA R.
Gnðmundur hét maður, Einarsson bróð-
ir Jónasar hreppstjóra á Gili í Svartár-
dftl. — Margrét hét kona Guðmundar. —
l?au bjuggu í Þverárdal í Laxárdal hin-
um syðra i Húnaþingi. — Synir þeirra
voru: Jónas, prestur á Staðarhrauni og
Skarði, og Einar, sem hér verður getið.
— Vinnukona var hjá þeim, er Sigriður
hét. — Hún var glaðlynd og gamansöm,
en jafnframt ötul og áhugamikil til allra
frarnkvæmda. — Þá er Einar komst á
legg, átti hann opt í glettnisbrösum við
hana. Hjónin unnu henni, og var hún
þar lengi. — Loks giptist hún manni, er
Kristján hét. —Harin var fátækur.— Þau
voru í ýmsum stöðum viö búhokur, eða
í húsmennsku. — Liðu svo mörg ár. —
Einar var orðinn fulltíða, og giptur Bjbrgu
Jónasdóttnr frá Gili, bræðrungu sinni.
Þau bjuggu á Þverárdal hálfum, móti for-
eldrnm Einars. — Þá voru þau Kústján
og Sigríður í húsmennsku i Skyttudal.
— Sá bæi’ er næstur Þverárdal. — Þar
voiktist Sigríður. — Og er hún fann, að
veikin magnaðist svo, að hún gat ekki
verið á fótum, þá sendi hún mann sinn
í Þverárdal til gömlu húsbænda einna, Guð-
mundar og Margrétar, bað þau taka sig
heim til þeirra; þar vildi hún liggja, og
deyja, en hvergi nnnars staðar.
Þau tóku þossu vol. -- Þ> tta var á
útmánuðum snemma dags. — Sagðiat Mar-
grét mundu sækja hana um daginn. — Fór
Kristján þá heim — Það var stundu síð-
ar, að Einar var í heytópt sinni, og leysti
bey. Honnm varð litið við, og sá þá
kvennmann korna inn úr fjóss ranghal-
anum. — Hún var í nærklæðum einurri,
og berfætt á öðrum fæti. — Þóttisthann
þekkja þar Sigiiði.
Sá hann, að þetta var ekki moð felldu,
varð skelkaður, hljóp úr tóptinni, og til
bæjar. - Þá var móðir hans á blaðvarp-
anum; hún var að leggja af stað, *ð sækja
Sígríði. Einar sagði henui, og öðrum,
er þar voru, frá þvi, er fyrir hann bar.
-- Þótti líklegast, að þetta hefði vorið
eintóm missýning. Þó var líka getið til,
að það hefði verið svipur Sigríðar, og
væri hún annaðhvort bráðfoig, eða dá-
íd. — Samt ætlaði Margrét að fara. — En
þá sást ti] Kristjáns. að hann kom aptur.
— Var þá erin li hans, að. segja lát Sig-
ríðar. — Hún hafði legið í rekkju sinni,
er hann kom frá Þverárdal um morguni.m,
og verið all-mjög veik. En er hún
lioyrði, að Margrót mundi þegar koma
að sækja hana, þá hafði hún hert upp
! hugann og íarið að klæða sig. — En hún
hafði að eius komizt í nærföLÍn, og ann-
an sokkinn. Þá hafði hún liðið út af,
og gofið upp andann.
Þetta sagði mér (þ. e. Br. Jónss.) fyrst
Björg Jónasdóttir, ekkja Einars, vei skyn-
söm kona, og mjög grandvör. - Mundi
hún þetta gjörla -- Guðrún dóthirhenn-
ar sugði mér það síðar, og fear að öllu
saman.