Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 09.07.1907, Síða 4

m
Þjóbtiljikn.
XXL, 31-32.
IX. Menntamál. í því var borin upp
svo hljóðandi tillaga:
a. Fundurinn skorar á aiþingi, að sam-
þykkja lagafrumvarp um stofnun
konnaraskóla í Hafnarfirði.
b. Fundurinn skorar á alþingi, að sam-
þykkja lagafrumvarp um barnafræðslu,
og getur í öllum aðal-atriðum fallizt á
frumvarp það, sem stjórnin lagði
fyrir síðasta alþingi.
e. Fundurinn telur nauðsyniegt, að hækk-
aður verði að mun styrkur til barna-
skóla, svo að kjör kennara verði veru-
lega bætt.
d. Og að komið verði á framhaldskennslu
að vorinu fyrir barnaskólakennara.
Samþykkt í einu hljóði.
X. Fistámat. I þvi var borin upp
svo hljóðandi tillaga:
Fundurinn skorar fastiega á alþingi, að
það á næsta sumri samþykki lög, sem
gangi i þá átt, að iögbjcða fiskimat á
öilum fullverkuðum fiski, sem frá land-
inu flytst, og að hér eptir megi engan
fullverkaðan fisk flytja af landi burt,
sem íslenzka vörn, nema undir eptirliti
iiinna lögskipuðu yfirmatsmanna, og að
í þvi skyni verði bætt við 2 nýjum
yfirfiskimatsmönnum, öðrum á Akur-
eyri, en hinum á Seyðisfirði.
Samþykkt í einu hljóði.
XI. Lœknamál. I því var borin upp
«vo hljóðandi tillaga:
Fundurinn skorar á alþingi, að breyta
eigi þeirri skipun læknahéraðanna, sem
nú er i kjördæminu, og að hækka eigi
borgun lækna fyrir aukaverk.
Samþykkt í einu hljóði.
XII. Fjármál. í þvi var borin upp
svo hljóðandi tillaga:
Fundurinn skorar á alþingi, að gæta
sem mestrar hagsýni, að þvi er snertir
fjárhagsmálefni landsins.
Samþykkt í einu hljóði.
! Fleiri mál voru eigi tekin til umræðu.
j — Fundarmenn nálægt 70.
Fundargjörðin lesin upp og samþykkt.
Fundi slitið.
Pétur Oddsson
ifundarstjóriy.
Loptur Ounnarsson
j (fundarekrifari;.
I
nir frd alþingi.
fimm manna nefnd, til þess að íhuga
lagafrumvörp þau, er milliþinganefndin í
kirkjumálum samdi. — I nefndina voru
kosnir: síra Eir. Briem, Gutt. Vigfússon,
síra Sig. Jensson, síra Sig. Stefánsson og
Þórarinn Jónsson.
Pjárlaganefnd neðri deildar.
A fundi neðri deildar 4. júlí voru i
fjárlaganefnd kosnir, með hlutbundinni
kosningu: sira Arni Jónsson, sira Eggert
Pálsson, Jón i Múla, Skúli Thoroddsen,
Stefán kennari Stefánsson, Tryggvi Gunn-
arsson og Þórhallur Bjarnarson.
Til fjárlaganefndarinnar var og vísað
fjáraukalagafrumvarpinu fyrir árin 1906
og 1907.
Starfsmenn alþingis.
Skrifstofustjóri:
skólastjóri Morten Hansen.
Á skrifstofunni:
cand. Pétur Hjaltested.
síra Ólafur Ólafsson.
cand. Valdemar Steffensen.
Skrifarar: Efri deildar:
cand. Jón Þorvaldsson.
kennari Jóhannes Sigfússon.
cand. Magnús Pétursson.
cand. Sigurjón Jónsson.
Skrifarar: Neðri deildar:
cand. Björgólfur Ólafsson.
cand. Ólafur Daníelsson.
Vörður á lestrarsal:
Gnðmundur Magnússon, skáld.
Kirkjumálanefnd.
Á fundi efri deildar 3. júií var kosin
Reikningslaganefnd.
Til þess að ílmga frv. una samþykkt á
landsreikningutn fyrir árin 1905 og 1906
voru 4. júlí kosnir í nefnd í neðri deild:
Guðl. Guðmundsson, Magn. Kristjánsson
og Ól. Briem.
Til þeirrar nefndar var og vísað fjár-
aukalagafrumvarpinu fyrir árin 1904 og
1905.
Tollmálanefnd.
Til þess að fjalla um stjórnarfrumvarp-
ið um framlengingu á gildi laga um hækk-
un á aðflutningsgjaldi frá 29. júlí 1905,
og skipun milliþinganefndar, var á fundi
neðri deildar 4. júlí skipuð 7 manna nefnd,
og i hana kosnir, með hlutbundinni kosn-
ingu: Björn KristjáDSson, Guðm. Björns-
son, Hermann JÓDasarsoD, Lárus Bjarna-
sod, Ól. Briem, síra Ól. Ólafsson og Pét-
ur Jónsson.
22
„FÍDnst yður það? Gerið þér yður von um, að geta
lifað af vöxtunum af tíu þúsundum sterlingspunda? Dett-
ur yður í hug, að þér hafið eigi eytt meira, en þvi smá-
ræði, að undanförnu?“
„Jeg hefi ekki velt þvi neitt fyrir mér enn. Föð-
urbróðir minn lét mig árlega fá þrjú hundruð sterlings-
punda“.
„Sem vaeapeninga“, mælti Breffit. „ÖnDur útgjöld
yðar greiddi hann aukreitistt.
„Alveg rétt. — Hann borgaði allt, sem eg eyddi.
En takist mér að fá fimm af hundraði í vöxtu af upp-
hæðinni.... “
„Þ&ð nær engri átt! Hver skyldi greiða svo háa
vexti? Staða yðar er og eigi svo vaxÍD, að hún veiti
yður lífsviðurværi, og því segi eg yður hreinskilnislega,
eins og mér býr í brjóst.i, að ef eg væri eigi sannfærður
um, að frænka yðar, frú Fenton, væri löngu dáin, teldi
eg yður eigi vel staddan“.
„En hvaða ástæða er til þess, að ætla, að frænka
mín sé dáin?u
„Ástæðan er blátt áfram sú, að i samfleytt tólf ár
hefir ekkert til hennar spurzt. — Hún var einka-barn
auðugs manns, og hljóp þó brott í aðra heimsalfu með
söngkennaranum sinum. — En eigur föður hennar mun
óhætt að meta tvö huDdruð þúsundir sterlingspunda, enda
erfði haDn ýmsa ættingja sína, og eyddi jafnan litlu. —
Finnst yður nú trúlegt, að kona fátæks söngkennara hefði
ekki gert neitt vart við sig í öll þessi ár, þegar svona
stóð á? Þykir yður ekki líklegra, að hún hefði reynt að
sættast við föður sinn?“
31
siðast, og kvaðst eÍDnig hafa heyrt, að hann leitaði sér
ýmsra skemmtana, — þótt á annan hátt væri. — „Faðir
minn segir, að þér eigið þátt í „Kricket“-leikum allan
liðlaDgan daginD. — Er það ekki satt?u
„Ekki fyllilega11, s/araði Friðrik. „Til þess hefi eg
hvorki tíma, né þolinmæði; en satt er það, að jeg hefi í
ár eytt meiri tíma til þess, en nokkuru siuni fyr. . . En
mér heyrist á yður, að yður þyki þetta rangt af méru.
„Fjarri sé það mér, að fella dóm um gjörðir yðar,
hvert sem er til lofs eða lasts11, svaraði hún.
„En hvers vegna eruð þér reið við mig, jungfrú
Moore?u mælti Friðrik, og leit á haDa stórum augum.
Susie leit u*dan.
„Jeg reið yður?u, mælti hún, og lét nú, sem sér
brygði hvergi. „Hvaða ástæðu ætti jeg að hafa til þess?“
„Claughton hefir ef til vill svert mig i yðar aug-
um“, mælti Friðrik, og lét, sem harm segði þetta að gaumi
sinu.
„Sú hugsun er honum óefað fjarri skapi, endaheflr
hann nóg annað að starfau, svaraði Susie.
„Svo? Jeg hélt ekki, að hann hefði mjög mikið
að gjörau.
„Það mun hann þó hafau, svaraði hún, eins og hálf-
ertnislega. „Faðir minn ber mikla virðingu fyrir hon-
um, telur hann gáfaðan mann, og ágætan hermann“.
„Sé svo, þykir mór það ílla farið, að hann er í her-
deild, sem ekki sýnist hafa neitt annað ætlunarverk, en
að eyða tímanum í iðjuleysi
„Þeir fóru þó til Egyptalands, eins og þór hljótið
að munau.