Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 21.08.1907, Blaðsíða 7

XXI., 38—39.
þjobviljinn.
156
Aukning hlutafjár fslandsbnuka.
Nefnd kosin i neðri deild 14. ág\: Jón í Múla,
Lár. Bj., Ól Briem, Stefán konnan og Tr. Gunn-
arfison. :
_______ I
Brunamál.
Nefndin, sem íjallaði um frv. um stofnun inn-
lends brunabótafélagrs, hetir í neðri deild borið
fram frv. um brunamál. — Þar eru ákvæði um
millibil milli nýrra húsa, og um eldvarnarveggi,
um ofna, og eldavélar, sem eptirleiðis verða sett
upp, um reykháfa, meðferð á eldi, ljósum o. fl:,
um slökkviáhöld, slökkvilið og eldsvoða o. fl.
Læknaskipunin.
Tillaga þm. Vestur-ísfirðinga, Jóhannesar Ól-
afssonar, um tvö læknahéruð í Vestur-ísafjarðar-
sýslu, var felld í neðri deild, með 13 atkv. gegn 5.
Tillaga þm. Norður-ísfirðinga (Sk. Th.,) þess
efnis, að Nauteyrarhérað sé sérstakt læanishér-
að, var og felld í neðri deild með 16 atkv. gegn
7. — Taldi lnndlæknir héraðsbúa ver farna, ef
héraðið væri sérstakt læknis'uérað, en ef þeir
ættu tilkall til héraðslæknis á ísafirði, eða að-
stoðarlæknis hans. — Taldi hann engar líkur til
þess, að nokkur læknir fengizt til Nauteyrarhér-
aðs, sakir þess hve fámennt það væri, og því ó-
lífvænlegt fyrir lækni.
Liigregluaðstoðarmannssýslan í Reykjavik.
Nefndin í málinu um breytingu á bæjarstjórn-
artilskipun Reykjavíkur lcggur það til, að ráð-
herra skipi lögreglu-aðstoðarmann i" Reykjavík,
og fái hann 1400 kr. árslaun úr landssjóði. —
Á hinn bóginn gerir frv. ráð fyrir, að^ritfé það,
sem bæjarfógetaembættinu nú er veitt, að upp-
hæð 1400 kr. falli niður, er bæjarfógetaembætt-
ið losnar.
Ætlast er til, að lögin öðlist gildi 1. júlí 1908.
Yatnsveita og vatnsskattur i Reykjavik.
Þingmenn Reykvíkinga bera fram frv. þess
efnis, að heimila bæjarstjórn Reykjavíkur, að taka
lögnámi, til afnota fyrir vatnsveitu, vatnsupp-
sprettur: vatnsb'ndir, og brunna, í umdæmi kaup-
staðarins, sem og land og lóð, og afnot lands,
sem nauðsynlegt er tii vatnsæðalagningar, og
annara mannvirkja, sem vatnsveitan heimtar,
svo og grjót, möl og torf, allt gegn endurgjaldi
eptir mati tveggja dómkvaddra óvilhallra manna.
Sami réttur veitist og bæjarstjórninni í landi
nágrannajarðanna.
Vatnsskatt má leggja á húseignir í kaupstaðn-
um, er þó sé eigi hærri, en fimm af þúsundi af
brunabótavirðingu eignanna.
Landsbankinn. — Bankaskuldabréf.
Tr. Gunnarsson og Þórh. Bjarnarson bera í
neðri deild fram frv. þess efnis, að heimila Lands-
bankanum, að gefa út, og selja, bankaskuldabréf,
allt að tveim millj. króna, og greiðist af þeim
4'iVVo í ársvexti.
Skuldabréfin eiga að hljóða upp á 100 kr.,
1000 kr. og 10,000 kr., og skal ‘/20 bankaskulda-
bréfanna innleystur árlega.
LSggilding verzlunarstaðar.
Auff. Flygenring ber fram frv. i*efri deild um
löggilding verzlunarstaðar vjð eystri enda Við-
eyjar, móti Gufunesi.
Prentsmiðjulögin lrá 4. des. 1886.
í efri deild ber Jón Jakóbsson fram frv. um
nokkrar breytingar á skyldu þeirri, er á prent-
smiðjum hvílir, að þvi er eintök til bókasafna
snertir.
Skipting Húnavatnssýslu í£tvö sýslufélög.
Frv. þess efnis er borið upp í efri deild af
Jöni Jakobss. og Þórarni Jönssyni. — Annað
sýslufélag heitir Austur-Húnavatnssýlsa, og
nær yfir þessa hreppa: Vindhælis-, Engihlíðar-
Bólstaðahlíðar-, Svínavatns-, Torfalækjar-, Sveins-
staða- og Ás-hreppa.
Hitt sýslufélagið heitir Vestur-Húnavatns-
sýsla og eru i því: Staðarhreppui-, Fremri-
Toríastaðahreppur,Ytri-TorfastaðahreppurKirkju-
staðahreppur, Þverárhr. og Þorkelshólshreppur"
Þjöðjarðarsala.
Berm.[Jónasson‘her frarn frv. um sölu þjóðjarðar-
innar Árbakka í Húnavatnssýslu fyrir 2200 kr.
„Eldhúsdugurinn.“
Framhald 1. umræðu um fjárlögin var íneðri
deild 12. ágúst, og var þar drepið á ýmislegt,
sem athugavert þótti i fari stjórnarinnar, síðan
síðasta alþingi var háð. Þátt í umræðunum
tóku: Skú'.i Thoroddsen. Pétur Jónsson, síra Ól.
Ola/ssou, Stefán kcnnari Stefánsson, síra h.ggeit
Pálsson, og af hálfu stjórnarinnar Kl. landritari
Jónsson, i fjarveru ráðherrans.
„ísafold'* þykir „nauðalítið matarbragð" hafa
að verið, en ekki skiptir það einatt mestu, að
nota „stóru orðin“, og ógetið lætur ,,ísafold“
þess, hvers henni þótti vangetið.
Bessastaðir 21. ágúst 1907.
Sömu þurrviðrin, og sólskinið, daglega, sem
að undan förnu.
Mjög örðugt, að slá, þar sem ekki eru mýr-
ar, eða því votlendara.
„Oceana“, þýzkt ferðamannaskip, sama skip-
ið, sem kom hér fyr í sumar, kom hingað aptur
13. þ. m., ogjmeð því yfir fjögur hundruð skemmti-
ferðamanna. — Meðal farþegjanna var ungfrú
Lehmann Filhes í Berlín. — Hún hefir snúið
nokkrum íslenzkum ritum á þýzka tungu, og tal-
ar íslenzku furðanleea vel.
Að ráðstöfun Thomsen’s konsúls voru haldnar
kappreiðar á Sfeildinganesmelum, og jsamsöngur
um kvöldið úti á skipinu.
Aðfaranóttina 14. ág. lagði skipið af stað tél
Noregs.
Gufuskipið „SterJing11 fór fik Reykjavík 10.
þ. m., umhverfis land. — Með skipinu fórfjöldi
farþegja til útlanda, þar á meðal stórkaupmaður
Thor ,E. Tulinius, frú hans, og tvö börn þeirra,
sira Árni Þorsteinsson irá Kálfatjörn, cand. mag.
Guðm. Finnbogason, kennari Karl Finnbogason,
stúdentarnir: BogiBrynjólfsson,GeirZoega,Georg
Ölafsson, Guðm Olafsson, Gunnar Egilson, 01.
Pétursson og Pétur Halldósson. — Enn fremur
jungfrúrnar BergljótLárusdóttirogLovisaÁgústs-
! dóttir, ljósmyndari Pétur Brynjólfsson, Olafur
Sigurðsson (frá Kaldaðarnesi), um 20 útlendir
j ferðamenn o. fl.
f Jón Vídalín, konsúll andaðist í gær eptir
stutta Jegu.
64
Friðrik hrissti höluðið. „Jeg sé kapteininu sjaldan“,
mælti hann. „Hvaða raissi hefir hann orðið fyrir? Hefir
hann misst vasa-úrið sitt, hjartað sitt, eða annað, sem mik-
il eptirsjá er að?-1
Hershöfðingjafrúin hló. .Ekki netiia eldri bróður
sinnu, mælt.i hún.
„Ekki nema?u
„Stóreflis ógæfa getur það nú naumast talizt, þó að
hann kveddi heiminnu, mælti herhöfðingjafrúin. „Hann
hefir haft hjartasjúkdóm, og þjáðsfc mikið siðustu mánuð-
ina. Að líkindum hefir kapteinninn farið, til aðveravið
útförina. Hetta gerir mikla breytingu á kjörum hans, en
þó vil eg vona, að vér missum hann eigi úr hernum, því
að ekki get eg hugsað mér neitt voðalegra, en að vita
mann vera án fastrar lífsstöðu, eða atvinnu íheiminumu.
Friðrik þóttist skiija hvert stefndi.
Claughton var orðinn stóreignamaður, og hershöfð-
ingjafrúin vildi því ótrautt láta Friðrik skilja, að það
væri eigi íyrir hann, að vera að renna huganum til Susie.
Hvort Susie væri siálf sömu skoðunar, sem stjúpa
hennar, gerði hann sér von um, »ð hann fengi að vita þá
um kvöldið.
Sú von hans. að fá að leiða Susie til borðs, rættist þó
ekki, því að hún átti að sitja hjá Claughton, en vatð nú
að ganga ein inn í borðstofuna þar Claughton var enn
ókominn.
Sjálfur sat Friðrik hjá gamalli jungfrú, og þó að
Susie sseti til vinstri handar honum, varð bann að stjana
svo raikið við gömlu jungfrúna, að hann gat naumast
yrt neitt á Susie, enda var hún rnjög stutt í spuna, ef
hann ympraði á einhverju við hana.
61
vel á yður, veit eg ekki, en hrædd er eg um, að hana
langi eigi tnjög til þess, að giptast eignalausum manniu.
Enda þótt þessi hugsun hefði aptur og aptur vakn-
að í huga Friðriks allt kvöldið, féll hooum þó eigi vel
það, sem Laura sagði, og rr.ælti þvi: „Þér þekkið Susie
Á/oore of litið til þess, að geta fellt dóm í hennar sök.
— Mér virðist alls ekki ósennilegt, að hún sé hrifin af
Claughton, kapteini“.
-Alls ekki ósennilegt!u svaraði frú Fenton, fremur
háðslega.
.Fyrirgefið mér að jeg er ekki blind, góði Friðrik.
ímyndið þér yður, að mér hafi dulizt, að hún sneri bak-
inu að yður, og lézt ekki sjá yður? Það var auðsætt, að
hún ætlaði að særa yður. — En hugsanlegt er það, að
mér hafi skjátlazt, og megið þér þvi eiei reiðast mér
Friðrik, þvi að ekki vil eg styggja yður. — En þó að
jeg svni yður einlægni, hafið þór enga ástæðu, til þess að
reiðast mér fyrir þaðu.
„Afsakið ókurteisi mína-, svaraði Friðrik. „Jeg
veit, að þer ætluðuð eigi að moðga mig, og einlægni vil
eg gjarna, að þér sýnið mór. — En þó hygg eg, að þér
þokkið Susie minna, en svo, að þór getið dæmt hennar
söku.
„Vera má, að eg kynnist henni beturu, svaraði Laura
hlæandi. „Frú Moore var mjög vinaleg við mig, og
mæltist til þess, að eg heimsækti hana. — En þótti yður
eg eigi kunna að bera mig, þegar eg var að tala við frú
Moore?u
„Já, vissulegau, sagði Friðrik. „En jeg var reycd-
ar hálf forviða á þvi, að-------u
„For"iða? Hvaða ástæða var til þese? Hefi eg