Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 28.08.1907, Síða 2

158
Þjcð vii j:nn
XXI. 40.
landi, og kvöddu alþingismenn þá á bryggj-
unni, og mannfjöldinn hrópaði húrra; en
söngflokkur, sem á bryggjunni var, söng
aptur og aptur þjóðsöng Dana: „Der er
et yndigt Land“. —
Kl. 8'/2 e. h. var dansskenjmtun á
konungsskipinu „Birma“. — Þar voru
alþingismenn, rikisþingsmenn, bæjarstjórn
Keykjavikur, og fleiri bæjarbúar.
Snæddu menn þar kvöldverð, og síðan
var dansað á þiljum uppi, og tók kon-
ungur þátt í dansinum.
Kl. 11 e. h. var flugeldum skotið af
herskipunum, og fleiri skipum, og var
það fögur sjón. Thomsens-verzlun lét og
skjóta flugeldum í landi.
Um miðnætti fóru boðsgestir frá kon-
ungsskipinu, og aðfaranóttina 10. ág. lagði
konungsskipið, ásamt „Atlanta“, og her-
skipunum af stað til Isafjarðar.
f .
Konsúll Jön Vídalín.
Eins og getið var um í síðasta nr.
„Þjóðv., andaðist brezkur konsúll Jon
Friðrik Vídalín í Keykjavík 20. ág. þ. á.,
um kl. 10 f. h., tæplega fimmtugur, fædd-
ur að Víðidalstungu 6. sept. 1857. — Hann
hafði verið veikur um hríð, og lengi far-
inn að heilsu. — Hann dó í svefni, og
var banameinið hjartaslag.
Foreldrar Jóns sáluga Vídalin’s voru:
Páll stúdent Vídalín í Víðidalstungu (f
1878) er var alþm. HúnvetDÍnga, og kona
hans Elinborg Friðriksdóttir, Eggertssonar
prests. — Hún giptist síðar síra Benedikt
alþm. Kristjánssyni, og lifir nú, sem ekkja.
— Jón ólst upp í Víðidalstungu, unz
hann varð verzlunarmaður á tíorðeyri
1874. — Þar var hann rúmt ár, og sigldi
um haustið 1875 til Kaupmannahafnar,
og gekk þar á verzlunarskóla. — Sumarið
1876 varð hann bókhaldari við verzlun
Gránufélagsins á Haufarhöfn, og nokkrum
árum síðar byrjaði hann verzlun í Eeykja-
vík, ásamt frænda sinum Páli Eggerz.
— En félagsverzlun þeirra frænda varð
ekki langæ, og urðu þeir gjaldþrota, en
mælt er, að Jón Vidalín hafi þó síðar
borgað sinn hluta skuldanna að fullu.
Eptir það, er Jón Vídalín hætti verzl-
nn var hann um tíma í Múla í Suður-
Þingeyjarsýslu, hjá móður sinni og stjúp-
föður, uriz hann varð umboðsmaður „Kaup-
félags Þingeyinga“, og komst í félag við
Zöllner í Neweastle árið 1887, og varð
fulltrúi hans hér á landi, og síðar verzl-
unarfélagi hans. — Var það dugnaði
hans að þakka, hve mjög kaupfélögum
fjölgaði hér á landi. — En árið 1900 slitu
þeir Zöllner og Vídalín félagsskap sínum,
og var Jón Vídalín síðan lítt, eður eigi,
við verzlun riðÍDn.
Árið 1895 var hann af neðri deild
alþingis kjörinn gæzlustjóri landssjóðs-
eimskipaferðanna, og brezkur konsúll varð
hann 1898, og gegndi þeirri sýslan til
dánardægurs.
Meðan er félagsskapur Zöllner’s og
i
Vidalin’s stóð, mátti Jón Vídalín sín mjög
mikils hér á landi, sem kunnugt er, og
hélt hann sig mjög ríkmannlega á þeim
árum.
Arið 1890 kvæntist Jón Vídalín, og
gekk að eiga Hélgu, dóttir J. P. 7. Bryde's,
etazráðs í Kaupmannahöfn, og skildu
þau síðastl. vetur.
Hann var riddari af dannebrog.
Jón Vídalín hafði safnað all-miklu af
merkum forngripum, og gaf hann laDdinu
safn þetta nokkru fyrir dauða sinn.
— Höfum vér heyrt gizkað á, að safn
þetta muni vera allt að 20 þús. króna
virði, og var þetta þvi drengilegar gjört,
sem efni hans voru mjög til þurðar geng-
in, í samanburði við það, sem áður hafði
verið, er vegur hans stóð i blóma. •
Jcni Vídalín var margt vel gefið, og
munu þeir, sem honum kynntust jafnan
minnast hans með hlýum huga. — Móður
sinni, og stjúpföður, reyndist hann mjög
góður og ástríkur sonur.
Á seinni árum reyndi hann hverful-
leik lífsins, og þar sem langvarandi van-
heilsa sótti þá einnig að honum, mega
ættingar hans, of rétt er skoðað fromur
gleðjast, en hryggjast yfir því, að lífs-
stríðið er á enda.
Jarðarför hans fór fram í Reykjavík
laugardaginn 24. ág. — Alþingi gerði hlé
á störfum sínurn, meðan jarðarförin fór
fram, og fylgdu alþingismenn, og margt
manna, honum til grafar.
Ur Dýrafirði
er „Þjóðv.“ ritað 15. ág. þ. á.: „Hér eru sí-
felldir þurrkar, og góðviðri, en alveg óminnilcgt
íslenzka nefndin eigi að koma saman í
Kaupmannahöfn í febrúar.
(Fregn þessi mun mega teljast áreið-
anleg, enda var þetta áður orðið hljóðbært
meðal alþingismanna).
Heimför Friðriks VIII.
Konungur, og ríkisþingsmenn, fóru í
land við Guðvang í Noregi á sunnudag-
inn var (18. ág.) í dag verða þeir á ferð
um Skagerak, og er veður mjög fagurt.
— Tii Kaupmannahafnar koma þeir á
miðvikudaginn (21. ág.)
Slysfarir.
Járnbrautarslys varð í Kína, og biðu
112 menn bana (110 Kinverjar og 2 Þjóð-
verjar). —
Róðrarbátur fórst við Hernösand og
týndust 6 menn.
Frá Transvaal. — Gjöf til Játvarðar kongs^
Þingið í Transvaal hefir samþykkt,
að gefa Játvarði konungi stærsta demant,
sem til er i heimi. Demantinn er kall-
aður „Cullinan“.
Kaupmannahöfn 22. ág. 1907.
Heimkoma Friðriks VIII.
Konungsflotinn kom keirn í gær. —
Móti konungi fóru 14 skip frá sameinaða
gufuskipafélaginu, öll skreytt fánum, og
var konungi tekið með mikilli viðhöfn
við tollbúðina, enda mikill mannfjöldi
þar staddur, og margt af stórmennum
land9Íns. — Konungsfólkið ók ifereykis-
vagni til Charlottenlund.
graslevsi á flestum stöðum. — Grasið sviðnað
af stórum stykkjum í túnum, áður en þau eru
ljáborin, og engjar víða ónýtar, svo að til vand-
rœða horfir. — Horfurnar eru því næsta bágar
hjá fátækum einyrkjum, sem of margir eru“.
B’rá ísalirrti
eru helztu fregnir 14. ág.síðastl.: „Afli á þil-
skip, og báta, í fremur góðu lagi. — Sundpröf
var haldið í Beykjanesinu 4. ág., og tóku 26
nemendur prófið. — Kennari var stud. art.
Krinján 01. Björnsson á ísafirði. Eptir prófið
synti fjöldi ungra manna, og 8 stúlkur, í sund-
lauginni, og voru í sundklæðum. — Margt manna
úr ýmsum hreppum við ísafjarðardjúp voru við
prófið, og skenuntu sér vel, því að veður var
fagurt. — Silfurbrúðkaup héldu á ísafirði 30.
júlí verzlunarmaður J. M. Riis, og frú hans,
María, systir A. G. Asgeirssonar stórkaupmanns.
— Þeim var flutt skrautritað kvæði, er Guðrn.
skáld Guðmundsson hafði ort.
Bœjarbrunar.
Bær brann 21. ág. þ. á. hjá Rögnvaldi bónda
Björnssyni í Kéttarholti í Skagafirði. — Litlu
bjargað. — Hús og Jausafó óvátryggt. — Skað-
inn metinn 4—ö þús. króna. —
Timburhús er og nýlega brunnið að Asbrands-
stöðum í Vopnafirði.
Sektaðir síldveiðamenn.
Níu síldveiðaskip hafa nýlega verið sektuð á
Akureyri fyrir landhelgisveiðar, og kvað sektirn-
ar alls hafa numið um 7500 kr., en aflinn sem
upptækur var gjör, um 1600 tn. síldar.
Fjögur síldveiðaskip, er voru að veiðum í
| landhelgi, hafði donska varðkipið einnig nýskeð
| komið með til Akureyrar; on um sektir, og upp-
: töku afla, er enn ófrétt.
| - —- -
Ritsímaskeyti
til „Þjóðv.“
Kaupmannahöfn 2C. ág. 1907.
Millilandanefndin.
Frá Borgen er sú fregn borin, að dansk-
Lög, aí alþingi.
Auk laga þeirra, er getið var i 85. nr.
„Þjóðv.“ hefir alþingi enn frernur sam-
þykkt þessi lög:
VII. Lög um löggilding verzlunar-
staðar að Bakkabót við Arnarfjörð.
VIII. Lög um löggildiug verzlunar-
staðar að Kirkjuvogi í Hafnarhrepp í
Gullb: ingusýslu.
IX. Lög um framlenging laga um
hækkun á aðflutningsgjaldi frá 29. júlí
1905 og um skipun milliþinganefndar.
X. Lög um breyting á lögum 13. apríl
1894 um útflutningsgiald. (Útflutnings-
gjald af sildartunnunni er hækkað upp í
50 aura).
XI. Lög um löggilding verzlunar-
staðar að Bœ á Höfðaströnd.
XII. Lög um breyting á lögum 4.
marz 1904, um stofnun lagaskóla. (Sú
breyting gerð á lögunum, að við skólann
séu tveir fastir kenDarar, annar með 4000
] kr., en hinn með 2800 kr. launum).
XIII. Lög um forstjórn landsímanna.
I (Forstjóri simamálefnanna hafi 3500 kr.
| að iaunum, en núverandi forstjóri (For-
berg) fái þó 1500 kr. persónulega launa-
viðbót. — Til aðstoðar á aðalskrifstofu
landsímans veitast 3000 kr. árlega. —
Stjórnarráðið hefir feDgið þvífram gengt,
að það ákveður tölu starfsmanna við land-
símana, i stáð þess er alþingi hefði átt
að gera það. — Alþingi er þó ætlað að
ákveða launin á fjárlögum, en hætt við,
að það á.kvæði reynist þýðingarlítið í fram-
kvæmdinui, sakir fyrra ákvæðisins).
XIV. Lög um gjafsóknir o, fl. Þau
lög eru svo látandi:
1. gr. Stjórnarráðið veitir gjafsókti bæði fyrir
undirrétti og yfirrétti.
f