Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 03.12.1909, Qupperneq 7

XXIII, B4.—55.
Þjóbyiljinn
219
Gœzlustjórar liindslianlfaDs
eru nú skipaðir fyrst um sinn JJanres ritstjóri
Þorsteitisson og skrifstofustjóri JóríjHei marmsson
rueð því .að gæzlustjórarnir, er settir böfðu ver-
ið til bráðabirgða; sbr.siðasta nr. biaðs vors. höfðu
beðizt lausnar, sakir stariaj sinna. í banka-
rannsóknarnefndinni.
BEYKJATÍK 3. des.
T; lsverður snjór féll • á jörðu dagana fyrir
helgina, svo að jörð hefir verið alhvít.*'
„Morsö“, auka-skip frá' sameinaða gufuskipa-
félaginu, kom hingað frá’ útlondum 25. f. m.
Danska varðskipið, „Islands Falk“, lagði af
stað héðan til úilanda 22. f. m., en átti þó að
koma við á A ustfjörðum.’
f. n', til að rœða um etofuun svo refnds „mpnnt9
mannafélags".
Alyktað var að stofna slikt félag, og þessir
þrir menn kosnir, til þess að semja lög þess:
cand. mag. Agúst Bjarnason, dr, Björn Bjarna-
son og Einar Arnórsson, lagaskólakernari.
Ýmsrr kunningjar dr. Ólafs • Dar>. Daníels-
sonar héldu honum samsætí bér í kaupstaðnum
2ti. þ. m., er hann vai nýkominn úr siglingunni,
eptir að hafa varið doktorsritgjörð sína.
A bæjarstjórnarfundi, er haldinn var hér í
kaupstaðnum 25. f. m., var varpsð hlutkesti um
um það, hvaða bæjarfullt: úar skyldu ganga úr
bæjarstjórninni nú um áramótin, og kom upp
lilutur þessara: frú Katrinar Magnússon, frú Þór-
i l l ;; i 1.;.áfct-1>,Iíi. Jéuscotiai. liáyfii uón ai a, Stg-
hvats bankastjóra Bjarnasonar og Sveins snikk-
ara Jónssonar.
Kosning fer fiam á öndverðu næsta áti.
ans í Eauganesi nokkur undanfarin ár, hefir
sagt lausri þeirri sýslan.
Fornicifafélagið
hélt aðal-íund sinn 25. nóv síðastl.
Forstjóri félagsins, hr. Eiríkur Brirm, lagði
ram reikninpa þess, og átti félagið í sjóði 1538
kr. 50 a.
Skýit. var frá rannsóknarferðum br. Brýnjólfs
Jönssormr frá Minna-Núpi siðastl. sumar. — Hafði
hann farið austur í Skapafellssýslu, alla leið í
Fijótshverfi, og rannsakað fornmenjar.3
Eptirleiðis er fornmenjaverði ætlað, að sjá um
rannnsókn fornmenja, og veitir alþingi styrk til
þess, svo að fornleifafélagið sinnir því starfi að
likindum lítið, eða alls ekki framvegis.
Samþykkt var, að greiða skyldi eptirleiðis
ritlaun fyrir ritgjörðir, sem birtast i Arbók fél-
agsins.
Forseti félagsins er Eiríkur Briem, varafor-
seti dr. Bj'órn M. Olsen. og féhirðir Þórhallur
biskup Bjarnarson.
Endurkosnir voru og þrír af fulltrúum tél-
agsins, en úr fulltrúatölu skyldu ganga (Hannes
ritstjóri Þorsteinsson, [dr. Jón Þorkelsson og
Pálmi kennari Pálsson).
Lýðliáskólinn
i Borgarfirði var settur um veturnæturnar,
sem venja er til.
Á skóianum eru alls 38 nemendur, 13 í efri
og 26 i neðri deild; en tiu kvað hafa orðið að
synja inntöku, sakir húsnæðisleysis.
Af nemondum skólans eru tólf kvennmenn.
Bðkmenntafélagsfundur
nýiega um garð genginn í Kaupmannahöfn,
og var prófessor Þorvaldur Thoroddsen endurkos-
inn forseti deildarinnar.j
Sigurður læknir Magnússon, sem ráðinn ei
læknir við hið fyrirhugaða berklaveikishæli á
Vifilsstöðum, dvelur um þessar mundir erlendis.
Ætlar hann að kynnast ýmsum sams konar
stofnunum erlendis- áður en hann tekur við for-
stöðu fyrgreinds berklaveikishælis á Vífilsstöðum.
f 26. f. m. andaðist hér í kaupstaðnum Er-
lendur gullsmiður Magnússon, 60 ára að aldri,
fæddur 13. mai 1849, ættaður úr Ámessýslu,'
Hann var kvæntur Halldóru Hendriksdóttur
Hansen, er lifir hann, ásamt þrem uppkomnum
börnum þeirra: Magnúsi, gullsmið, stud. med.
Hendriki, og Sigriði.
Fundur var haldinn hér í kaupstaðnum 19.
Meðal farþegja, er fóru með „Steiling11 til
útlanda 20. f. m., voru: Andrés læknir Félsted,
Jón samábyrgðarstjóri Gunnarsson, verzlunar-
maður Karl Sæmundsson, Hansen, vatnsveitu-
verkfiæðingur, Heimann, timbuimaður i Viðey,
verzlunarmaður Niljóhníus Hall; og frú hans,
frú Kristin Brandsdóttir og Olsen, verzlunar-
fulltrúi Brydesverzlunar.
Til Ameriku tóru og Páll Brrgsson, sem fyr
bofir dvalið þar vestra, og cand, theol. Þorsteinn
Björnsson, frá Bæ[.i[Borgarfirði.
Hin svo nefnda ályktun Lækjartorgs-
Jnndarins, sem getið er um í þessu nr. blaðs,
var 1. þ. m. birt ráðhena áþannhátt, að bæjar-
fógeti Jón Maqnússon afhenti ráðherra hana á
síjórnarráðsskrifstofunni, að viðstöddum tveim
vitundarvottum.
RUBIN-HRINGIURNN.
EPTIR
Grozier Herbertson.
(Lauslcga þýtt).
Custece Leagrave uani staðar í anddyrinu, og taldi
hurðirnar, er þar blöstu við.
Einn — tveir — þrii! Þriðja hurðin hlaut að vera
hurðin að herberginu hans, þó að honum værí óskiljan-
legt hveinig á því gæti staðið. að ljós brann þar inni.
Það var óhugsaDdi, að gestir væru komnir, þar sem
hann var staddur í Belgíu, og öllum ókunnugur.
BurðÍD var í hálfa gátt, svo að Ijós-skímu lagði út úr
herbergii u
Bonum beyiðist eÍDhver vera að ganga fiam og
aptur í herberginu.
„Bver skoIlinn!u mælti hsnn all-gramur, og gekk
rakleitt inn í herbergið.
,.Jtg veit eliki, hvir J:ér ernð, eða hvert erindi yð
ar er“, mælli bann, bálf-byretur. rEn go*t væri ef þér
iétuð Jopa betur á larrpaDum14.
Engu var svarað.
48
inn, „bvort þér vilduð eigi koma til hallarii nar, að leggja
á ráð, hversu bezt sé að hengja myndina npp?u
Prescott þótti þetta beztu fréttir, og gif þjóninum
drjúga staupikildinga.
flann fór mí i flýti í annan frakka, og s’é siðan í
bátinn, ásamt. þjóninum.
Á leiðinni lá við sjálft, að þeir sökktu undír Bertíe,
með því að sýkið var mjög mjótt.
„Sælir!“ mselti Bertie, og þreif í bátÍD , m*tn hinir
voru i. „Hvert er ferðinni heitið? Jú, ]• g k 1! Fara
með myndina til hallarinnar! Gfangi allt s n b> zt! Jeg
kem seinna, til þess að forvitnast um, hvcr-n Þnð hefur!
Lofaðu mér að líta snöggvast á þessa ódauðl. gu mynd,
Prescott “
„Slepptu bát.num, eða jeg hvolfi und r þér!“ mælti
Prescott. „En komdu til mín til kvöldverðarA
Skrautl gar rnarmaratröppur lágu up[> ■ ð höllinni,
og var Prescott vísað inn í dýrðlegra mó'tökuherbergi,
en hann hafði rekið sig á nokkurs staðar í Y n<-dig.
Þar sátu þær Marcbesa og Maríetta, h fyrgreinda
brosandi, en hin siðarnefnda döpur og niðm út.
Marchesa þikkaði honum með nokkrmn rðnm, og
benti honum síðan all drembilega, á bankas. < L hrúgu, sem
lá á borðinu.
Prescott tók við fénu, en lagði það frá sér aptur,
með þeim ummælum, að það væri allt of kið, oghelm-
ingur þess næg horgun.
Marchesa sneri upp á sig.
„Taktu við jieirn!“ hvíslaði Maríetta.
Proseott yppti öxlum, en gerði þó s m h- n sagði.
„Nú skulum við heneja myndina upp“ mælti Macr-