Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 31.01.1910, Blaðsíða 3

ÞjÓðVIL JINN 1
15
■XXIV., 4.-5.
1896 og 1908, en í hvortveggja skiptið
tekizt, að flýja. — Mælt er, að í seinna
skiptið hafi hann verið beittur voðalegum
kvölum; en aðal-tílefnið til þess, að hann
gekkst fyrir drápi Karpow’s, mun þó hafa
verið það, að Karpow kvað hafaviljaðfá
iiann til þess að ganga í lið með lögreglu-
mönnum gegn byltingamönnum, fólógum
Petroff’s, og þá storkun hefur hann eigi
þolað.
Sagt er, að Petroff, sem tekino var
fastur, hafi verið dæmdur til dauða, og
hefir ef til vill þegar verið af lífi tekinn
er þetta er ritað. — — —
Þýzkaland. í konungsrikinu Baiern
voru snjókomur svo miklar í öndverðum
des, að járnbrautir tepptust.
Gass-sprenging varð 17 mönnum að
bana í Hamborg í síðastl. desember-
mánuði.
f 9. des. síðastl. andaðist í borgmni
Miinchen málarinn Hermann Kaulbach,
63 ára, fæddur 1846. —Hann var kvæot-
ur danskri konu, Fríðu Schytte. — Faðir
hans Yilhelm Kaulbach (fæddur 1804, dá-
inn 1874) var og nafnkunnur málari, og
fleiri eiu málarar í ættinni. — — —
Bandaríkin. Kafaldshríðir ákafar í
eusturríkjunum seinni hluta desember-
Ulán., og varð sojórinn 22 þurnlunga djúp-
ur í borginni Fíladelphía.
í borginni New-York er mælt, að ó-
veður þessi haíi valdið yfir 70 þús. króna
fikaða.
I borginni Obelsea urðu þrir menn
ufch og skemmdir á húsum ollu því, að
Utn 1500 manna urðu húsnæðislausir.
Á sumum stöðum varð manneklan svo
tilfiunauleg, er koma þurfti burt öllum
snjó-kynstrunum, að verkamönnum, er
við snjómokstur voru, voru greiddir 10—
12 dollarar í kaup á dag.
Einn af auðmönnum Bandamanna,
Pattm að nafui, sem kallaður hefir verið
„hveitikonungurinn", kvað nýlega haf»
tapað mörgum 'milljónum dollara á hveiti-
kaupum sinurn.
Yetrarhörkurijar hafa valdið þvi, að
injög mikii bágindi hafa víða verið með-
al almennings, enda kol hækkað gífur-
urlega í verði i borginöi Chicago.
Mælt er, að dr. Coolc, sem nú er al-
mennt talinn svikari, er aldrei hafi til
norðurheimsskautsins komizt, hafi alls
grætt 150 þús. dollara á svikum sínum,
með því að honum hafi goldizt 122 þús.
fyrir fyrirlestra, en fengið 28 þús. fyrir
skýrslur. er hann lét ýmeum stórblað-
anna í té.
FTúebrunar miklir urðu í borginni Balt
ítnoro 3. des. síðasth; brunnu þar bankar
o fl, og er skaðinn metinn 20 milljónir
dollara. — — —
Haítí. LýðveldÍ9forsetinn. sem nú er
í svertingja lýðveldinu á Haití, og Simon
nefnist, hefir leyft öllutn, eem landflótta
eru, að hverfa heim aptur, og er Nord
Alexis, fyr forseti, einn í þeirra tölu. —
Nicaragua. 1 lýðveldinu Nicaragua i
Suður-Ameríku hefir verið uppreisn, og
úppreÍ8narmenn borið sigur úr býtum. —
Var Zelaya, forseti lýðveldisins, handtek-
inn, og foringi uppreisnarmaDnanna, Est-
rada að nafni, kjörinn lýðveldisforseti í
hans stað. — — —
Indland. Englendingur nokkur var
nýlega inyrtur á Indlandi, og olli það
því, að fimmtíu þarlendir menn, í heldri
röð, Voru hnepptir í varðhald, og kvað
í vörzlum einhverra þeirra hafa fundizt
sannanir fyrir þvi, að samsæri væri í
emíðum, til að hnekkja .yfirráðum Breta
á Indlandi. — — —
Kína. Þegar CJiun prins, er nú stýr-
ir ríkinu í nafni keisarans, sem enn er í
bernsku, sté ný skeð út úr vagni sínum í
Pekiog, réð maður að honum og rak hníf
í magann á bonum, svo að hann særðist
til rnuua.
MorðÍDginn sagður einn úr hóp þeirra
raanna, er umturna vilja stjórnarástand-
inu í Kínaveldi.
Spánn. Vinkona Ferrer’s, spanska al-
þýðufræðslufiömuðarins, er nýlega var a£
iifi tekinn á Spáni, svo sem getið hefur
verið urn í blaði voru, tjáist, hafa i hönd-
um órækar sannanir fyrir því, að hann
hafi verið saklaus, og alls ekkert riðinn
við uppreisnina í Barcelona, — Villhún
því, að mál hans sé rannsakað að nýju.
Stúlka þessi heitir Sólidad Viliafrance,
og gengur hún dú í eorgarbúningi. sem
ekkja hans væri, þótt annari væri hann
að vÍ9u kvongaður, hversu sem því hjóna-
bandi hefur verið háttað.
Solídad stýrði nýskeð fundi í Berlín
og var þar samþykkt áskorun i þá átt,
að skora á spösnsku stjðrnina, að náða þá
30
fcök á þvi, að komast eptir því, hvað þér heitið. — Hegn-
’ngu fyrir glæp þann, er hér um raeðir, komiet þér að
■vísu eigi hjá, þótt þér meðgangið, eu eigin iátning ger-
ir bó málstað yðar ögn betriu.
Maðurinn gerði sér upp tryllingslegan hlátur.
nGuð náði mig, herra minn!“ mælti hanD. „Á þenDa
hátt ginnið þér mig ekki. — Imyndið þér yður, að jeg
se pað barn, að játa á mig glæp, þótt mér bó brigalað um
hann. — Nafn mitt er BeDjamín Brown, eins og skilríki
mm sýna, og því þykir mér gaman, að sjá framan í þann,
sem segir mig vera annan“.
Að svo mæltu ætlaði hann að skjótast burt, en dóms-
f^rsetii.n gerði þá lögregluþjónunum vísbendingu, að aptra
því.
Dómararnir gerðu nú hlé á mn hríð, til þess að
rsðgagt um, hvað gera skyldi, t ins og málinu dú væri
komið.
Að stuttri stundu liðinni komu þeir aptur inn í dóm-
salinn.
Ó'.skurður þeirra hné i þa afcfc,t sena Edvard Poe
' hafði búizt við.
' um , ‘^álinu VHr frestað, til þess að leitað yrði upplýgjnga
. . hvort, 0g þá að hverju leyti, Benjamín Brown
att bátt i
F ht i giæpnum.
fneókn Edvard Pie’s í þá átt, að Ellen væri sleppt
vart haldi, gegn ábyrgðt syDjuðu dómararnir þó, eirs
'Og sakir stóðu.
A hinn bóginn úrskurðuðu þeir, að Bepjamin Browm
®kyldi settur í varðhald.
Enda þótt frú Argyle langaði mjög til þes8> að'syst-
ur ennar væii sleppt úr varðhaldinu, var hún þó for-
41
hefði orðið að einhvrrju leyti var við mannÍDn, sem frú
Argyle sá skuggann af.
Árangurinn af ferð þessari var að óskum, því að
þegar heirnafólkið i gistihúsinn fékk síðar að sjá Robert
Aberdeeo, mundi margt af því glöggt eptir þvt, að þaí
hefði séð hann þar,þó að það myndi eigi, hvenær það
hefði verið.
En Edvard Poe lét ekki hér við sitja. — Hann brá
sér og til C idiz, þar sem skipið, er systurnar komu með
frá Indlandi, hafði koraið við á leiðinni.
• Þar hitti hann skipshöfnina, er á skipinu hafði ver-
ið, og er hann sýudi mynd af Robert Aberdeen, mundu
skipverjar glöggt eptir þvi, að hann hefði verið með
skipinu, að minnsta ko9ti nokkurn hluta af ferð þess frá
Indlandi til norðurálfunnar.
Varð þá ljóst; hversu hann hafði náð í rýtinginn,
sern EUen átti, og tnorðið var síðar framið með.
Morðið hafði því auðsjáanlega lengi verið fyrirhugað.
Og þegar jafn órækar sannanir komu fram, gat Ro-
bert AberdeeD eigi lengur þrætt fyrir glæpinn.
Hann komst í hverja mótsögnina við sjálfan sig
optir aðra, og varð að lokum að — rneðganga, enda hafði
hann þá lengí setið í varðhaldi, og rannsóknardómarinn
þjappað mjög að honura.
Mátti og heita, að allt væri þá kunnugt orðið áður
nema stöku smá atriði.
Eptir nóttinaer hann framdi þjófnaðinná heimili föður
sins, hífði lif hans verið mjög tilbreytingasamt.
Hann hafði þá tekið sér annnað nafn, með þvi að
nafnið Aberdeen var honum þá eigi frarnar að noinu liði
þar sem öllum var kunnugt, að hann hafði verið gjörð--