Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 24.02.1910, Blaðsíða 2

34
ÞjÓBVILJTNN
XXIV., 9.
Tala félagsmaDDa hafðí lækkað Dokkuð
á liðoa árÍDU og beindi forin. þeirri á-
skorun til félagsmanna, að vinna að fjölg-
un félagsmaDna hver í sÍDum hóp.
Af atjórnÍDni voru endurkosoir þeir
Jó n Helgason lektor og Sighv. Bjarna-
son bankastjóri, en í stið cand. H. Thor
steÍDSSon, er beiddist, undan endurkosn-
ingu, var M. L. Lund iyfsali kosinD.
I fundarlok flutti spitalalæknir Sæm.
Bjarnhéðinsson einkar fróðlegt erindi þar
sem hann rakti sögu holdsveikinDar hér
á landi. — —
Þeir sern unna góðum og nytsömum
félags9kap ættu að gjörast meðlimir Hjúkr-
unarfélags Reykjavíkur. Til þes9 þarf
ekki annað en snúa sér til einhvers úr
stjórninni. Arstillag er minn9t 2 kr. á
ári, annars ræður hver félagsmaður árs-
tillagi sínu sjálfur.
„Átlmfiaseidir og andsvör
við skýr9lu landsbankarannsóknarnefndar-
inDar, sem birt hefir verið að ráðstöfun
landsstjórnarinnar“, er nafnið á bæklingi
sem frávikna landsbinka9tjórniri hefir ný
skeð látið prenta.
Bæklingur þessi er 48 bls. í 4. bi&ða
broti, og rekur nákvæmlega skýrslu laDds-
bankarann3Óknarnefndarinnar,blaðsíðu fyr-
ir blaðsíðu.
Vér muDum í næsta dt. blaðs vors
geta aðal-atriðanna í vörn fráviknu banka-
stjórnarinDar að nokkru, enda þótt hún
sé að líkindnm þegar komin í margra
hendur.
Frá Vestmannaeyjiim.
Aflabrögð all góð þaðan að frétta, 2—5hundr-
uð fiska á bát, er 4 sjó hefur gefið, síðan seint,
i f. rn. (janúar).
Landsbanbinn.
G-æzlustjórarnir Jón skrifstofustjóri Hermanns-
son, og síra Gruðm. Helqason, hafa beiðzt lausn-
ar; sakir annara anna, og hefur ráðborra því í
þeirra stað skipað: Jón sainábyrgðarstjóra Ounn-
arsson og Odd yfirdómsmálfærslumann Gíslason.
Vilhjíllniur Finsen,
sonur Ola heitins póstmeistara, er nýlega orð-
inn yfirkennari við loptskeytaskóla, sem Marconí-
félagið hefur stofnað i Hamborg.
Sektaður botnverpingur.
Danska varðskipið bandsamaði nýskeð þýzkt
botnvöi puveiðaskip; og fór með það til Vest-*
mannaeyja:
Þar var skipherrann sektaður fyrir ólöglegar
landhelgisveiðar. og afli og veiðarfæri gort upp-
tækt.
Úti vaið
nýskeð maður frá Kaldárbolti í Holtamantia-
hreppi i Rangárvallasýslu.
Maður þessi hét Benedikt IHðrikstson, og var
til heimilis hjá syni sínum, bónda í Kaldárholti
Gekk hann 13. þ. m. (febrúar) til fjárhúsa,
og hefir siðan ekkert til hans spurzt.
Blyndhylur var, og gizka menn helzt á, að
hann hafi villzt út á Þjórsá, og drukknað í ánni,
farið þar niður um vök.
Drukknun.
Kvennmaður nokkur, fíósa Jómsdóttir að nafni
fannst örend að kvöldi 22. þ. m. (febrúar), hjá
bryggju félagsins „Völundur“ í Reykjavík.
Stúlka þessi var um fimmtugt, og er gizkað
á, að hún hafi fyrirfarið sér, með þvi að hún
hafði um hríð verið veikluð á geðsmunum,
Snjiiflóð Imiiiir ‘23 inönniim.
Tólf hljóta meiðsli.
Að morgni föstudagsins 18. febrúar siðastl.,
er klukkan var tæplega níu f. h., féll snjóflóð
úr fjalli, sem er fyrir ofan Hnífsdal i Norður-
Isafjarðarsýslu, og olli miklum skemmdum á
húsum og verbúðum við sjóinn.
Týndu 23 menn lífi (konur, karlar og hörn),
en tólf meiddust.
Fregnir enn mjög óljósar, að því er þenna
sviplega, og mjög hörmulega athurð snertir, og
ófrétt hingað enn um um nöfn þeirra, er létust,
nema hvað sagt er, að Sigurður Sveinsson, bróðir
Ouðm kaupmanns Syeinssonar í Hnífsdal, hafi
verið einn þeirra.
Nánari fregnir verða því að þíða nœsta nr.
blaðs vors.
IVIannalfir-
10. janúar þ. á. acdaðist að Höfða í
Dýmfirði Björn Magnusron, fyrrarn gest-
gjafi á Þingeyri
Hann var soDur síra Magnúsar, síðast
preMs á Gilsbakka (f 13. inaí 1858). Sig-
urðsconar prests á Auðkúlu. (f 1862, 88
ára) Sigurðssocar á SkipalÓDÍ, Sigurðsson-
ar á Jukii í Eyjafirði, Tómassonar, Eyj-
ólfssonar í Hvatnmi í Eyjafirði, Guðmunds-
sonar, Nikulássonar, Engariussonar, af
Euglandi, Sira Siguiður á Auðkúlu var
bróð;r Jóns rika, Sigurð990nar á Bögg-
versatöðum, sem gaf Norður-amtinu hálft
l'é sitt að ráðum Gríms amtmanns Seinni
kona síra Magnúsar og móðir Björns var
Guðrún Pétursdóttir, hreppstjórt í Mið-
hópi, Pétnrssonar. Móðir Guðrúnar var
Soffía Þórðardóttir verzlunarstjóra Helga-
sonar, systir Guðrúnar, konu Björns Blöu-
dals sýslumanns, þegar síra MaguÚ9 var
Dýkoniin nð Gilsbakka, norðau frá Þöngla-
bakka, þar sem hann var áður, fýsti hann
og koDU hans að fara kynnisfór á fund
foreldra sinna og ættmaDna norður í Húna-
vatnssýslu, og fóru þau bjón y3r fjöll
norður þangað, en þá er þau áttu ail-
skamrat til bæjar, varð ekki lengra haldið
og 61 Guðrún þar barnið 3. júlí 1844 en
varð samdægurs flutt að Hvammi í
Vatnsdal, til frændkonu sinnar Guðrúnar
konu Blöndals sýslumaDns, og var sveÍDn-
inn þar til þess síðar um sumaiið, að hann
fluttist auður að Gilsbakka, til foroldra
sinna og ól»t hann þar upp með þeim til
þess faðir hans dó. Eptir það var hanD
um 2 ár hin næstu á Gilsbakka með
móður sinni, til þess er húu dó. 16 ára
gamall fluttist hann til Guðmundar próf-
asts Vigfúasonar, sem þá bjó á Borg og
fluttist með hoDum norður að Molstað, og
var hjá bonutn síðan til þess Gnðmund-
ur prófastur dó 31. oktober 1870. Eptir
það var hann um tvö ár hin næ»tu ráðs-
rriaður á Ytri-völlum hjá Guðrúnu Finn-
bogadóttur, ekkju sira Guðmumhr, því
næst gjörðist hann sjálfs síns maður, stund-
aði sjóróðra, húsasmíði og aðra vir.nu sem
fyrir féll; vorið 1878 gaf hann sig í þjón-
ustu verzlunarstjóra Sveins Guðmunds-
sonar á Borðeyri, en á hausti þess sama
árs, fór hann — að ráðurn húsbónda síns
— suður í Reykjavík, var hann þar um
vetunon og nam beykisiðn hjá Sigurði
faagaverði Jónssyni. Yorið 1879 korn
hann norður aptur til húsbónda síns að
Borðeyri, og var hjá honum hið næsta ár,
það suma sumar, 5 ágúst 1S79 giptist
hann eptirlifandi ekkju súni Guðrúnu
Sveinsdóttur, systurdóttur síra Sveins
Skúlasouar, síðast á Kirkjubæ í Hróars-
tungum. A næsta vori fluttu þan hjón
vestur í Dýrafjörð, voru þau fyrst á Söcd-
ura bálft annað ár í hÚ9menQsku, en hausc-
ið 1881 fluttu þau að Þiugeyri, v oru þau
þar 10 ár, þar byggði Bjöm hús og hafði
á hendi greiðasölu, en .stundaði jafnframt
smíðar og aðra vinnu við Grainsverzlun.
1890 fluttí hann í þjónusbu hvalveiða-
manns L. Bergs, sem hafði veiðistöð sím
á Höfðaoddanutn í Dýrafirði, og var hann
að öllu sem stjórnarmaður yflr tival veiða-
stöðinni og gegDdi því trúlega. Hann
var góðnr smiður á tré og járn, og mjög
fjölbæfur, enda mátti svo kalla að hvert
verk léki í höndum hans, og sérlega vand-
virkur í smíðum. Hann var frábæriðju-
maður og afkastamaður til aiíra vinnu
sem hann gekk að. Honum var sýnt
um allan fróðleik og las mikið, bæði af
fornum og nýum rituin, þau hjón áttu
saman 5 börn, dóu 2 þeirra korn ung,
en þessi þrjú eru á lífi. 1 Láru9 BenQ-
dikt lærði skipasrníði hjá Bjarna Þor-
kelssyni í Reykjavík er ógiptur hjá móður
sídíií á Höíða. 2, Bergþóra gipt Sigurbirui
b.ikara Jóhinnessyni á Elateyri. 3 Olaf-
ía ógipt.
S. Gr. B.
11. febrúar þ. á, andaðist í Akureyr-
arkaup9tað ungfrú Ingveldur MattMasar-
dóttir, prests Jochums9onar, rúmlega hálf-
þrítue.
Bauamein henuar var br;Ó9t-tæring.
— Fyrir tæpum tveirn árum, bafði hún
sinnt hjúkrunarkonustörfum í Danmörku,
en sýktis, lá um tíma á Boserups’heilsu-
hæli á Sjálandi, en fékk ekki b.ita, og
fór því heim til foreldra sinna
Mun hún hafa legið rúmföst megin
part yfirstandaridi vetrar, uuz hún' and-
aðist, sem fyr segir.
7. febr. þ. á. andaðist Kr. Johannesson,
kaupfélag98tjóri áEyrarbakkaí Arnessýslu.
Eins og getið var í 6. -7. nr blaðs
vors, andaðist Páll sagnfræðingur Melsted
að heimili sinu í Reykjavík 9. febrúar þ. á.
Hann var fæddur að Möðruvöllum í
Hörgárdal í Eyjafjarðarsýslu, sem þi var
amtmaunssetur, 13. nóv. 1812 og voru
foreldrar hans: Páll amtskrifari Þórðarron,
er síðar varð amtmaður í Vesturamtinu,
og Anna Sigríður Stefámdóttir, amtrnanns
Þórarinssonar, — Yar Páli riýfæddum
komið í fóstur á bóndabýli, skammt frá
Möðruvöllum, og mun það einkum hafa
valdið, að Stefáni amtinanni mislíkaði sam-