Þjóðviljinn + Þjóðviljinn ungi - 04.03.1910, Page 8

44
ÞjÓÐVII.jINN.
XXIV., 10.—11.
Nyr kaffibætir.
Allar góðar konur eru b?ðnar að reyua hinn nýja ls: a f í i 1) se t i r, sem-
eg læt búa til suður í Þýzkaiandi, úr hiuum heiÍDæmustu og smekkbeztu éfnum
og ei lögð stund á að framleiða beztu vöru, án tiliits til kostnaðarins. Allir
kaupmenn geta fengið kaffibætirinn hjá mér og er hann að eins egta et mitt nafiv
stendur á hverjum pakka.
Húsmæður, sem hafa reyot þenna ágæta kaffibætir, nota aldrei annan. Biðj-
ið ætíð urn Jakobs Gúnnlögssonar kaffibætir, þar sem þér verzlið og
hættið ekki fyr en þér hafið fengiðhann.
Virðingarfyllst
Jakob Gunnlcgsson.
syni, prentara, og eru þrjár uppkomnar dætur
þeirra & lífi: Jakobína, Guðrún og Auna, sem
gipt er Jeppesen hakara.
„Yesta“ kom loks 26. þ. m.. norðan og vest-
an um Jand, seytján dögum síðar, en áætlað var.
Hún fer ferð þessa í stað „Lauru“.
Meðal farþegja, er hingaðkotnu með skipinu,
voru: Cand. jur. Guðm. Hannesson, Guðjón kaup-
félagsstjóri Guðlaugsson, kaupmennirnir Karl
Olgeirsson, Marís Gilsfjörð og Pétur Oddsson,
verzlunarmaður Marías Guðmundsson, frú Mar-
grét Jónsdóttir ("kona Jóns Auðunns, bankarit-
ara á ísafirðij o. fl.
Úr Hafnarfirði ganga í ár alls tíu þilskip til
fiskiveiða, og eru sex frá Ag. Flygenring, þrjú
frá Brydesverzlun, og eitt frá Einari kaupmanni
Þorgilssyni.
Skipin kggja af stað til fiskiveiða fyrstu dag-
ana í marz, enda mega. þau eigi fara út, fyr en
1. marz, samkvæmt reglunum, er utn ábyrgð
þilskipa gilda. —
f 20. þ. m. andaðist hér í bænum húsfreyj-
an Ragnheiður Magnúsdóttir.
Hún var kona Tómasar skósmiðs Halldórs-
sonar, skólakennara Gttðmundssonar, og lifir
hann hana.
Við prestkosninguoa, er fram fór hér í bæn-
um síðastl. laugardag (26. þ. m.), féllu atkvæð-
in á þá leið, að
Bjarni kennari Jónsson á Isafit'ð hla.ut 489atkv.
Þorst.Briem, aðstoðarpresturí Görðum hiaut404„
Bjarni Hjaltested, Reykjavík — 160 „
sira Bjarni Þorsteisson á Siglufirði — 124 „
síra Kristinn Daníelsson á Útskálum — 17 „
síra Böðvar Bjarnason, Rafnsoyri — 10 „
„Ceres“ kom fráútlöndum 1 þ. m., og hreppii
íll veður, svo að eigi varð komið við í Vest-
mannaeyjum.
Meðal farþegja, er komu með- skipinu, voru.
Björn kaupmaður Guðmundsson, Einar Hjörleifs-
son og Pétur J. Thorsteinsson, og frú hans, sem '
nú eru alflutt til Reyjavíkur.
Prá Vesturhoimi kom og Helgi PálssonEggerz.
„Vesta iagði af stað héðan til Austfjarða, á
leiðis t.il útlanda, 27. f. m.
Með skipinu bráalþm. Ari Jónssonsérsnöggva
ferð til Vestmannaeyja,
Sunnudagínn 27. f, m. gerði afskapa rok, af
austri og suðaustri, og hélzt til mánudags-
kvölds (28. tebrj
í veðri þessu urðu nokkur af þilskipum hæj-
arbúa, er lágu hér á höfninni, fyrir all-miklum
skemmdum.
Skipið „Guðrún Soffía“ rak í land á Seltjarn-
arnesi, í grennd við Bollagarða. — Skip þetta
er eign Th. Thoi stoinsson’s kaupmanns, og brotu-
aði það að mun, en skipshöfnin bjargaðist yfir
í annað skip, er þeírra skip var farið að reka.
Annað skip „Egill“, sem er eign hlutafélags- j
ins „Stapinn", rak og á land á Seltjarnesi, í grennd j
við Pálsbæ, og brotnaði það einnig aðmun. A
skipinu voru að eins tveir ’unglingspiltar, og
björguðust þeir yíir á annað þilskip, er „Egill^-
rakst á, eptir að hann var slitnaður npp.
Skipin „Skarphóðinn11, og „Margrét11, sleitog
upp, og rak út á Eiðsgranda, og skommdust eigi
til muna.
„Keflavíkin slitnaði og upp, og’rakstjá grunn
en varð eigi fyrir skemmdum að mun, og tókst
„Ingólfi“ Faxaflóagufuhátnum, að koma henni á
flot.
Enn fremur slitnuðu og upp skipin „Haffari11
og „Hafsteinn11, og rákust á grunn, en þesSjþó
eigi getið, að skemmdir hafi orðið.
Nokkur önnur skip urðu og fyrir nokkurum
hnekki, misstu t. d. skipsbátana o. fl.
Vatnsbát Emils Strand sleit upp, og rak i
land, 1 grennd við dráttarbrautina, og brotnaði.
Vélahátur úr Viðey brotnaði einnig ,o._fl.
Prentsmiðja Þjóðviljans.
1<)
hún befir boiít forvitnislegn á mig, en Iaum8st, burt, or
bún sá, aó eg varð þesi áskynja.
HeDni geýjast ekki að hr. Harley, því að þegar
hai'n einu sirmi skipaði henni eitthvað á tilgerðarlegan
hátt, svo sem hounin er lagið, sá eg óbeitina skína út
úr henni.
Jasper fellnr hún eig', og vísar henni burt. komi
bún nálægt bókasafnsherbergiuu.
Annars eDgu liknra, en að þessi einkennilegi, rnál-
lausi maður hat.i alla, nema húsbónda sinn, sem hann
sým'r hundslega auðmýkt, — auðmýkt, sem þakksamlega
er þegin af þeim, sem hann þjónar.
Þá kem eg að ungfrú Fay: Jeg hefi látið þessar-
ar ungu ^kúlku ógetið þangað til siðast, því að um haDa
verð eg langorða«tur.
Barstono hefur rétt að mæla; — eugill er hún, og
á fyllilega alla lofdýrðÍDa skilið, sem hann eys yfir hana
í bréfi sínu.
Að hún skuli vera dóttir Harley’s er mér Ó9kiljan-
legt, þar sem húu er alls ólík honum, bæði í sjón, og
að lunderni.
Hann bók-orinurinu, veiklaður aumingi, sem eigi
þolir minnsta kul, en hún —heilsuhraust stúlka, sem eigi
helzt við inni, og gripur hvert tækifæri, til þessaðkom-
ast undir bert lopt.
Húd er nýlega orðin átján ára, blátt áfram i nm-
gengí, og skoðar mig fremur, sem kunniugja sinn, en ó-
viðriðÍDn manD.
Við erum orðDÍr góðir ktinningjar, og geðjast mér
jafn vol öllu bstur að henni, jd eg þori að játa fyrir
sjólfum mér.
‘20
Jeg, sem er félaus maður, án fástrar atvinnu, og
öllum ókunnugur, ssm nokkurs eru megandi, hvernig get
eg þorað að vona, að hún kæri sig um mig?
Hremskilni hennar gefur rnór þó von um, að húo
inyodi láta hug, og hjarta, ráða.
En hvað er eg að láta mér detta þenna barnaskap-
í bug, þar sem Barstone hefur óefað brennheita ást á
henm', að því er ráða mátti af bréfi hans.
Þeita voru nú þeir, sem eg umgekkst, og komst.
og eigi í nóiu kynni við neÍDn þeirra, nema“ hvað mér
og ungfrú Fay semur miög vei.
Felix er jafn þegjandalegur, ssm faðir hans, en Jas-
per, og frú Arciier, virtust fremur líta mig hornauga.
Hvemig á þessu stendur, veit eg ekki, en fýsir, að
verða þess vísari.
Einnig langar mig til þess, að fá að vita, hveroig
samlyndi þeirra er háttað, og hvað því veldur, að Harley
lokar sig inni í bókasafnsherherginu.
Hvero vegna er frú Archer ílla við hÚ9hónda sinn?
Það þarf tima, til að komast á snoðir um hvernig
öllu þessu er varið.
24. JÚNÍ. NÚ hefi eg séð Ijósið, sern sagt er,
apturgangan hafi meðferðis, þó að jeg hafi að vísu eigi
enn séð hana sjálfa.
Þegar mér varð litið út um gluggann minn, klukk-
an um fjögur að morgni — hr. Harley hafði spjallað við
rnig laDgt fram á nótt — sá jeg, að Ijós var borið gíugga
úr glugga i dimmu byggingunni, sem gagnvart mér var>
Jeg vissi að dyr voru þar jafnan tvílæstar, svo að>
hér gat eigi verið um umgang af hálfu heimilisfólksins